588.9 kB

METODYKA
WYCHOWANIA
FIZYCZNEGO
Studia I stopnia
Autor:
Tomasz Frołowicz
LEKCJA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO
– METODY REALIZACJI
ZADAŃ RUCHOWYCH
– METODY ROZWIJANIA WIEDZY
„Wychowanie jest to sztuka, której nikt
dotąd nie umie, jest to kurs, który jakaś
dobra głowa dopiero ma ułożyć.”
Jędrzej Śniadecki
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
Co warto i co można zrobić?
Treść działania pedagogicznego
Jak należy postępować, aby cel osiągnąć?
W jaki sposób?
Metoda działania pedagogicznego
Jak zorganizować?
Forma działania pedagogicznego
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
Fragment Podstawy programowej WF (od 2009)
Wymagania ogólne (II etap edukacji):
Bezpieczne uczestnictwo w aktywności fizycznej o charakterze
rekreacyjnym i sportowym ze zrozumieniem jej znaczenia dla
zdrowia
Wymagania ogólne (III etap edukacji):
Dbałość o sprawność fizyczną, prawidłowy rozwój, zdrowie
fizyczne, psychiczne i społeczne oraz zrozumienie związku
aktywności fizycznej ze zdrowiem.
Kto jest gotowy, by „uczestniczyć…” lub „dbać…”?
Pozytywna ocena sensu
działania
Dostrzega (odczuwa)
wartość
Przewiduje satysfakcję
Pozytywna ocena
możliwości działania
Posiada umiejętności
Dysponuje sprawnością
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
Metody: przemyślany, sprawdzający się w podobnych
sytuacjach edukacyjnych, systematycznie stosowany
sposób stawiania uczniów w sytuacjach zadaniowych,
dotyczących:
rozwijania umiejętności ruchowych,
kształtowania sprawności fizycznej,
rozwijania wiedzy na temat zdrowia, wypoczynku, sportu i
urody,
kształtowania postawa wobec zdrowia, wypoczynku, sportu
i urody (wychowania).
Właściwości metody:
ukierunkowanie na cel,
algorytmiczność postępowania,
powtarzalność.
sposoby
wywołania
zmian
osobowych
sposoby
dostarczania lub
zdobywania oraz
porządkowania
informacji
sposoby rozwoju
zdolności
motorycznych
sposoby
kształtowania
nawyku ruchowego
sposoby
wywołania
AF
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
METODY W WF
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
Metody realizacji zadań ruchowych
(klasyfikacja wg kryterium
stopnia aktywności wewnętrznej ucznia):
1.
2.
3.
-
Odtwórcze (reproduktywne):
naśladowcza-ścisła,
zadaniowa-ścisła,
programowanego uczenia się.
Usamodzielniające (proaktywne):
zabawowa-naśladowcza,
zabawowa-klasyczna,
bezpośredniej celowości ruchu,
programowanego usprawniania się.
Twórcze (kreatywne):
problemowa,
ruchowej ekspresji.
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
Relacja między metodami i formami
(problemy terminologiczne)
Metoda
zabawowa
klasyczna
Metoda
małych
obwodów
!
?
Forma
zabawowa
Forma
obwodowa
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
Metody wspierania rozwoju wiedzy
(klasyfikacja wg kryterium
stopnia aktywności wewnętrznej ucznia):
1.
2.
3.
-
Odtwórcze (reproduktywne), np.:
wykład,
praca z tekstem.
Usamodzielniające (proaktywne), np.:
praca z hipertekstem,
pogadanka,
obserwacja.
Twórcze (kreatywne), np.:
dyskusja,
eksperyment,
burza mózgów,
kosz i walizka,
drama.
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
1. Realne doświadczenie
3. Wnioskowanie
(abstract conceptualization)
(active experimentation)
2. Obserwacja i namysł
Model uczenia się
przez doświadczanie
Davida Kolba
(druga połowa
XX wieku)
(reflective observation)
4. Eksperymentowanie
(concrete experience)
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
Wprowadzanie wiadomości na lekcji wychowania fizycznego
(na podstawie modelu Johna Deweya – przełom XIX i XX wieku):





DOŚWIADCZENIE - uczeń powinien być postawiony w sytuacji
autentycznego doświadczenia i aktywności, którą jest prawdziwie
zainteresowany.
UŚWIADOMIENIE PROBLEM - sytuacja powinna wyłonić pewien
problem wymagający zastanowienia.
OBSERWACJA - uczeń musi posiadać odpowiednie informacje
i dokonywać obserwacji potrzebnych do realizacji interesującego go
zadania.
PRZYPUSZCZENIE - uczeń powinien poczynić pewne
przypuszczenia odnośnie rozwiązywania problemu i dokładnie
je sformułować.
SPRAWDZENIE - uczeń powinien mieć możliwość i okazję
do wypróbowania i sprawdzenia swoich przypuszczeń przez
zastosowanie ich.
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
O czym zapomina student planując zajęcia WF,
w związku ze wspieraniem rozwoju wiedzy uczniów ?

Czy w ogóle pamięta o tym, że ma w tej kwestii
„coś” do zrobienia?

Czy pamięta, że uczący uczy się skuteczniej, wówczas,
gdy sam jest aktywny (np. gdy mówi i odkrywa)?

Czy pamięta, iż nauczyciel uczy całą grupę,
a nie jedną osobę?

Czy pamięta, że wiedza również musi być utrwalana?

Czy pamięta, że należy kontrolować efektywność uczenia, w tym
zdobywania przez ucznia wiadomości?
Koniec