WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR

WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR
INSPEKCJI HANDLOWEJ
Al. Marcinkowskiego 3, 60-967 Poznań
Poznań, dnia ……….sierpnia 2015 roku
Nr akt: D/KO.ŻG.8361.61.2015
Rossmann Supermarkety
Drogeryjne Polska Sp. z o.o.
ul. Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus 109
91-222 Łódź
DECYZJA
Na podstawie art. 40a ust.1 pkt 3 oraz ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej
artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. 2015 r. poz. 678) oraz art. 104 ustawy
z dnia 14 czerwca 1960 r Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267ze
zm), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego,
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
wymierza
przedsiębiorcy Rossmann Supermarkety Drogeryjne Polska Sp. z o.o., ul. Świętej Teresy od
Dzieciątka Jezus 109, 91-222 Łódź (NIP 7270019183), karę pieniężną w wysokości 1.000 zł
(słownie: jeden tysiąc złotych) z tytułu wprowadzenia do obrotu, w dniu kontroli 21.04.2015 r., w
sklepie Rossmann nr 0760, ul. Paderewskiego 8, 62-507 Konin, 3 partii artykułów rolno –
spożywczych niewłaściwej jakości handlowej, o łącznej wartości 306,69 zł.
Zgodnie z treścią art. 40a ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów
rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015 poz. 678) „kto wprowadza do obrotu artykuły rolno spożywcze
nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub
deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w
wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać
uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno – spożywczych do obrotu, nie niższej jednak
niż 500 zł.”
Uzasadnienie
Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Poznaniu, w dniach 21-24.04.2015r,
przeprowadził kontrolę w sklepie Rossmann nr 0760, ul. Paderewskiego 8, 62-507 Konin,
należącym do przedsiębiorcy Rossmann Supermarkety Drogeryjne Polska Sp. z o.o., ul. Świętej
Teresy od Dzieciątka Jezus 109, 91-222 Łódź.
Kontrola przeprowadzona została w obecności pracowników kontrolowanego – Joanny Wagner i
Anety Klimkowskiej.
1
Podstawę do przeprowadzenia kontroli stanowiły przepisy art. 3 ust.1, 2, 3 rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004r. w sprawie kontroli urzędowych
przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami
dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 191 z 30.4.2004r, s.1,
ze zm.), art.17 ust.3 ustawy z dn. 21.12.2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U.
z 2015 r. poz 678), art. 3 ust 1 pkt 1, 2, 6 ustawy z dn.15.12.2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z
2014r. poz.148). Celem kontroli, sprecyzowanym w treści upoważnienia do przeprowadzenia
kontroli nr D/KO.ŻG.8361.61.2015 z dnia 21.04.2015 r., była m.in. ocena prawidłowości
oznakowania środków spożywczych oferowanych przez kontrolowanego przedsiębiorcę.
Dowód: upoważnienie do przeprowadzenia kontroli nr D/KO.ŻG.8361.61.2015 (k. 3)
protokół kontroli (k. 6-10)
informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z KRS (k. 44 - 49)
W toku kontroli inspektorzy Inspekcji Handlowej stwierdzili nieprawidłowości w oznakowaniu
nw. produktów oferowanych w opakowaniach jednostkowych:
a) ciasteczka orkiszowe dla dzieci enerBio 125g – partia w ilości 5 sztuk w cenie 6,99 zł,
wartości 34,95 zł, wyprodukowano dla: Rossmann GmbH, Isernhägener Str. 16, 30938
Burgwedel, dystrybutor: Rossmann SDP Sp. z o.o., ul. Św. Teresy 109, 91 – 222 Łódź, ze
względu na:
− nazwy składnika powodującego alergie lub reakcje nietolerancji (grubomielone płatki
owsiane) nie podkreślono za pomocą pisma wyraźnie odróżniającego je od reszty
wykazu składników np. za pomocą czcionki, stylu lub koloru tła, tj. podano niezgodnie
z wymaganiami art. 21 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady
(UE) Nr 1169/2011r. z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom
informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr
1924/2006 i (WE) 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady
90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 200/13/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji
(WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304 z 22.11.2011r. str. 18 ze zm.),
b) wegetariański sos Bolognese Enerbio 360g/ 340ml – partia w ilości 10 sztuk w cenie 7,99 zł,
wartości 79,90 zł, wyprodukowano dla: j.w., dystrybutor: j.w., ze względu na:
− nazwy składnika powodującego alergie lub reakcje nietolerancji (seler) nie podkreślono
za pomocą pisma wyraźnie odróżniającego je od reszty wykazu składników np. za
pomocą czcionki, stylu lub koloru tła, tj. podano niezgodnie z wymaganiami art. 21 ust.
1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1169/2011r. z dnia 25
października 2011r.,
c) orzeszki pini enerBio 50g – partia w ilości 16 sztuk w cenie 11,99 zł,
wartości
191,84 zł, Dirk Rossmann GmbH, Isernhägener Str. 16, 30938 Burgwedel, ze względu na:
− brak oznaczeń w języku polskim - co jest naruszeniem postanowień art. 6 ust. 1 ustawy z
dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz.U. z 2015, poz.
678) oraz art. 15 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr
1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji
na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i
(WE) 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady
90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 200/13/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji
(WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304 z 22.11.2011r. str. 18 ze zm.). Oznakowanie wyrobu nie
spełnia również w tym samym zakresie wymogów przepisów obowiązujących przed
dniem 13.12.2014r. t.j. art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej
2
artykułów rolno - spożywczych (Dz.U.2015 poz. 678) w związku z art. 48 ust. 2 ustawy z
dnia 25 sierpnia 2006t. ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z 2010 r. Nr
136 poz. 914 ze zm.).
Dowód: protokół kontroli (k. 6-10)
protokół oględzin nr 3 (k. 18 - 19)
załącznik nr 3 do protokołu kontroli (k. 20 - 21)
protokół oględzin nr 4 (k. 22 - 23)
załącznik nr 4 do protokołu kontroli (k. 24 - 25)
protokół oględzin nr 6 (k. 30)
załącznik nr 6 do protokołu oględzin (k. 31 - 32)
W związku z powyższym w dniu 2 lipca 2015 roku Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji
Handlowej wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia kary pieniężnej z
tytułu wprowadzenia do obrotu z konsumentami artykułów rolno – spożywczych niewłaściwej
jakości. W piśmie informującym o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie
ustalenia kary pieniężnej, kontrolowany został poinformowany o przysługującym mu prawie do
zapoznania się z aktami i prawie wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów i materiałów.
Kontrolowany pismem z dnia 21 lipca 2015 r. poinformował, iż podjął wszelkie niezbędne
działania zmierzające do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Etykiety zostały zmienione i
funkcjonują w obrocie z właściwym oznakowaniem.
Dowód: zawiadomienie o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia
kary pieniężnej z dnia 02.07.2015 r. (k. 81 - 83)
pismo kontrolowanego z dnia 21.07.2015 r. (k. 84 – 87)
W kontekście powyższego Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił
i stwierdził:
Ustawa o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 678) w art. 40a ust. 1
pkt. 3 stanowi, iż każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno – spożywcze nieodpowiadające
jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta
w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości
korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych
artykułów rolno – spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015 r.
poz. 678) wprowadzane do obrotu artykuły rolno – spożywcze powinny spełniać wymagania w
zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie
wymagania, oraz dodatkowo wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało
zadeklarowane przez producenta. Poprzez jakość handlową, zgodnie z treścią art. 3 pkt. 5 ustawy
o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych, należy rozumieć również wymagania wynikające
ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami
sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.
Wymagania w
oferowanych u
grudnia 2000 r.
rozporządzenia
odniesieniu do oznakowania i prezentacji artykułów rolno – spożywczych
danego przedsiębiorcy uregulowane zostały w przepisach ustawy z dnia 21
o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 678), 1
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23.12.2014r. w sprawie znakowania
3
poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz.U. z 2015r., poz. 29), rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) NR 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania
konsumentom informacji na temat żywności zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady
(WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG,
dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektywy Komisji 2002/67/WE oraz rozporządzenia Komisji
(WE) nr 608/2004 (Dz.Urz UE L 304/18 z 22.11.2011 r.)
Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno –
spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 678) w zw. z art. 15 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) NR 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania
konsumentom informacji na temat żywności zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady
90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady,
dyrektywy Komisji 2002/67/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.Urz UE L 304/18 z
22.11.2011 r.) artykuły rolno – spożywcze wprowadzane do obrotu są oznakowane co najmniej w
języku polskim. Informacje na temat żywności muszą być podane w języku łatwo zrozumiałym
dla konsumentów z państw członkowskich, w których dany środek spożywczy jest wprowadzany
na rynek. Tożsamy obowiązek uregulowany był w przepisach obowiązujących przed dniem
13.12.2014r. t.j. art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz.U.2015 poz. 678) w związku z art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006t.
ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z 2010 r. Nr 136 poz. 914 ze zm).
Zgodnie z treścią art. 21ust. 1 lit b rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR
1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat
żywności zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006
oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji
1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektywy Komisji 2002/67/WE
oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.Urz UE L 304/18 z 22.11.2011 r.), w oznakowaniu
składu środków spożywczych, należy wymienić wszystkie składniki i substancje powodujące
alergie lub reakcje nietolerancji oraz podkreślić je za pomocą pisma wyraźnie odróżniającego od
reszty wykazu składników.
W kontekście powyższego stwierdzono nieprawidłowości w odniesieniu do ww artykułów rolno –
spożywczych.
Istotnym z punktu widzenia zakresu podmiotowego art. 40a ust. 1 pkt. 3 ustawy
o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 678) jest ustalenie czy
kontrolowany przedsiębiorca jest podmiotem wprowadzającym oceniane produkty do obrotu.
Ustawa o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 678), w art. 3 pkt. 4, w
zakresie definicji odsyła do przepisów prawa żywnościowego Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 17
rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego ogólne
zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds.
Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności
(Dz. U. L 31 z 01.02.2002r. ze zm.) podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają na
wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod
ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi
dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. Dotyczy to zatem i
ostatniego szczebla - tj. sprzedaży konsumentom.
4
Należy zaznaczyć, że w świetle prawa żywnościowego pojęcie wprowadzenia do obrotu
dotyczy każdego etapu obrotu i nie jest zawężone jedynie do pierwszego wprowadzenia na
rynek. Wprowadzenie na rynek zgodnie z art. 3 pkt. 8 rozporządzenia 178/2002 oznacza
posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży
lub innej formy dysponowania. Uwzględniając definicję obrotu zawartą w ustawie z dnia
21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz.
678), odwołującą się do treści art. 3 pkt. 8 rozporządzenia 178/2002, za jakość handlową
odpowiada nie tylko producent, ale także przedsiębiorcy prowadzący obrót handlowy
produktami żywnościowymi, na każdym jego etapie, w tym także detalicznym.
Przedstawiona powyżej interpretacja znajduje poparcie w treści wyroku Trybunału
Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 23.11.2006 r. w sprawie C-315/05 (Dz.U.
C 331 z 30.12.2006 s.14) wydanego w trybie prejudycjalnym, z którego wynika,
że wprowadzający do obrotu może być odpowiedzialny za jakość, nawet w sytuacji, gdy ogranicza
się on, jako zwykły dystrybutor do wprowadzenia do obrotu produktu w postaci w jakiej został
mu dostarczony przez producenta. Określając ramy prawne wyroku Trybunał Sprawiedliwości
przywołał m.in. art. 3 pkt. 3 oraz art. 17 rozporządzenia nr 178/2002, które definiują podmiot
działający na rynku spożywczym oraz stanowią obowiązki tych podmiotów, a także państw
członkowskich w zakresie przestrzegania wymagań prawa żywnościowego na wszystkich etapach
produkcji, przetwarzania i dystrybucji. Każdy z podmiotów tj.: producent, przetwarzający czy
dystrybutor, obarczony jest obowiązkiem przestrzegania wymagań prawa żywnościowego.
Ponadto stosownie do postanowień art. 8 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (UE) Nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom
informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
nr 1924/2006 i (WE) 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady
90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 200/13/WE Parlamentu Europejskiego
i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U.
L 304 z 22.11.2011r. str. 18 ze zm.) bez uszczerbku dla ust. 2-4 podmioty działające na rynku
spożywczym zapewniają przestrzeganie w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą
wymogów prawa dotyczącego informacji na temat żywności i odpowiednich przepisów
krajowych mających znaczenie dla ich działalności i upewniają się, że wymogi te są spełnione.
Zgodnie z art. 40 a ust. 5 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych, ustalając
wysokość kary pieniężnej, Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił
stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia strony, zakres naruszenia a także dotychczasową
działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno- spożywczych i wysokość obrotów.
Oceniając stopień szkodliwości czynu Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
uwzględnił wszystkie okoliczności wyznaczające w konkretnym przypadku rozmiar szkodliwości
czynu a odnoszące się zarówno do przedmiotowej jak i podmiotowej strony danego czynu.
Przedsiębiorca, dokonując sprzedaży środków spożywczych, których oznakowanie nie spełnia
wymogów wskazanych powyżej, naruszył interesy konsumenta pod względem ekonomicznym i
zdrowotnym.
Przepisy wskazane powyżej precyzyjnie regulują zakres informacji, jaki konsument winien
otrzymać w momencie dokonania zakupu danego produktu. Wskazane przepisy nakładają
konkretne obowiązki na producentów jak i sprzedawców danych środków spożywczych ale
jednocześnie stanowią jasną informacje dla konsumenta jakiego rodzaju środek spożywczy
kupuje. Konsument kierując się informacjami zawartymi w oznakowaniu środków spożywczych,
mając na względzie preferencje smakowe, ustala swą dietę. Umieszczenie danych nieprecyzyjnych
danych lub też danych w języku nieznanym konsumentowi może uniemożliwić mu dokonania
5
świadomego wyboru i zakupu odpowiedniego dla niego środka spożywczego. Powyższe ma
szczególne znaczenie w przypadku wykazu składników zastosowanych do produkcji danego
środka spożywczego. Obecnie wielu konsumentów cierpi na różnorodne schorzenia np. alergie
pokarmowe, cukrzycę, które wiążą się z koniecznością stosowania ściśle określonej diety. Spożycie
produktu zawierającego składnik wykluczony z diety konsumenta ze względu na jego schorzenia,
może powodować poważne konsekwencje zdrowotne.
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, oceniając stopień szkodliwości czynu,
wziął również pod uwagę fakt, iż kontrolowany przedsiębiorca jest profesjonalistą prowadzącym
działalność gospodarczą polegającą m.in. na prowadzeniu sprzedaży detalicznej w
niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych.
Mając powyższe rozważania na względzie należy stwierdzić, że czyn kontrolowanego
przedsiębiorcy charakteryzuje wysoki stopień szkodliwości.
Wina definiowana jest jako zarzucalność procesu decyzyjnego polegająca na dokonaniu przez
sprawcę wolnego wyboru z katalogu możliwych zachowań, zachowania sprzecznego
z obowiązującą norma prawną. Wina definiowana jest również jako stosunek psychiczny sprawcy
do przedsiębranego czynu oraz do naruszenia przez niego zasad ostrożności, których
przestrzeganie miało zapobiec popełnieniu zarzucanego mu czynu.
Oceniając stopień zawinienia Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod
uwagę fakt, iż wada ocenianych produktów w opakowaniach jednostkowych powstała na etapie
ich produkcji, pakowania i etykietowania. Na wskazany proces kontrolowany nie miał
bezpośredniego wpływu. Jednakże jako profesjonalista powinien znać regulacje prawne dotyczące
znakowa środków spożywczych, jakie oferuje we własnym sklepie. Na kontrolowanym ciążył
więc obowiązek weryfikacji oznakowania oferowanych środków spożywczych w opakowaniach
jednostkowych i zapewnienia konsumentom wyłącznie środków spożywczych spełniających
wymogi ustawowe w zakresie ich oznakowania.
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę fakt, iż wszystkie
wskazane przez inspektorów uchybienia zostały niezwłocznie przez kontrolowanego usunięte.
W związku z powyższym czyn kontrolowanego przedsiębiorcy zakwalifikowano jako popełniony
nieumyślnie poprzez niedbalstwo.
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż czyn przedsiębiorcy narusza
wymagania w zakresie oznakowania środków rolno- spożywczych istotnych z punktu widzenia
właściwości produktu oraz regulacji rynków rolnych krajowych.
Uwzględniając kolejną przesłankę, która dotyczy dotychczasowej działalności podmiotu
działającego na rynku artykułów rolno- spożywczych należy wziąć pod uwagę, iż w stosunku do
przedsiębiorcy, w okresie ostatnich 24 miesięcy, nie prowadzono postępowania administracyjnego
w sprawie ukarania karą pieniężną za wprowadzenie do obrotu z konsumentami artykułów rolno
– spożywczych niewłaściwej jakości handlowej z terenu działania Wojewódzkiego Inspektoratu
Inspekcji Handlowej w Poznaniu Delegatura w Koninie.
Przedsiębiorca zalicza się do grupy pozostałych przedsiębiorców wg. przepisów ustawy
z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. nr 155 poz. 1095 ze
zm).
Ponadto przy wydawaniu decyzji Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
uwzględnił treść art. 17 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady
ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds.
Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności
6
(Dz. U.L 31 Z 01.02.2002 r. ze zm.), iż kara powinna być skuteczna, oraz odstraszająca,
a także wziął pod uwagę zasadę proporcjonalności, która zakłada, że zastosowany środek musi
być właściwy do osiągnięcia zakładanego celu.
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, zgodnie z treścią art. 40a ust. 1 pkt. 3
ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015,
poz. 678) może wymierzyć karę pieniężną w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści
majątkowej uzyskanej lub którą mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów
rolno – spożywczych do obrotu.
W tym przypadku, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, należało zastosować środek
w postaci wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 1.000,00 zł (słownie: jeden tysiąc złotych
00/100).
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł zatem jak w sentencji.
Zgodnie z art. 40 a ust. 6 i 7 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych, karę
pieniężną, o której mowa w sentencji decyzji, stanowiącą dochód budżetu państwa, przedsiębiorca
jest zobowiązany wpłacić na konto bankowe Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej
w Poznaniu, Nr konta NBP O/O Poznań nr 96 1010 1469 0032 7422 3100 0000, w terminie
nieprzekraczalnym 30 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji, która wtedy staje się jednocześnie
decyzją ostateczną.
Pouczenie:
1. Od niniejszej decyzji na podstawie art. 127 § 1 i 2 kpa, art. 129 § 1 i 2 kpa przysługuje stronie odwołanie do Prezesa Urzędu
Ochrony Konkurencji i Konsumentów 00-950 Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1 składane na piśmie za
pośrednictwem Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej AL. Marcinkowskiego 3, 60-967 Poznań, w
terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.
2. Do należności pieniężnych nie uiszczonych w terminie stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 rokuOrdynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005, Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).
...................................................................
(imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis)
Otrzymują:
1. Adresat
2. Wydział Prawno – Organizacyjny w/m
3. Wydział Budżetowo –Administracyjny w/m
4. a/a
7