LEDI Sp. z oo ul. Komandorska 147 53-343 Wrocław

WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR
INSPEKCJI HANDLOWEJ
Al. Marcinkowskiego 3, 60-967 Poznań
Poznań, dnia
października 2014 r.
Nr akt : D/LE.ŻG.8361.143.2014
ZPO
LEDI Sp. z o.o.
ul. Komandorska 147
53-343 Wrocław
DECYZJA
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
działając na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 oraz ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o
jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. 2014 r., poz. 669) oraz art. 104 § 1
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2013 r., poz.
267),
wymierza
Przedsiębiorcy LEDI Sp. z o.o., ul. Komandorska 147, 53-343 Wrocław, NIP: 895-10-12-337;
karę pieniężną w wysokości 600,00 zł (słownie: sześćset złotych)
wynikającą z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów
rolno - spożywczych (Dz. U. 2005 r., nr 187, poz. 1577 z p. zm.),
z tytułu wprowadzenia do obrotu handlowego w dniu kontroli, tj. w dniu 6 sierpnia 2014
r. w sklepie spożywczo - przemysłowym w Kaszczorze, ul. Powstańców Wielkopolskich
13, 64-234 Przemęt, przedsiębiorca: LEDI Sp. z o.o., ul. Komandorska 147, 53-343 Wrocław,
artykułów rolno - spożywczych nieodpowiadających jakości handlowej określonej w
przepisach o jakości handlowej, tj.:
1
partia 2,57 kg kiełbasy wiejskiej Premium, w cenie: 25,99 zł/kg, producent: KABANOS
Mirosław Kojs i Joanna Kojs – Kowalczyk Sp. j., ul. Spółdzielców 1, 34-480 Jabłonka,
wartości: 17,08 zł;
z uwagi na: podanie na etykiecie nazwy „Kiełbasa wiejska Premium”, podczas gdy na
etykiecie producenta podana była nazwa „Kiełbasa wiejska pieczona”
ponadto
z uwagi na: uwidocznienie na etykiecie wykazu składników (woda, sól, ocet, wzmacniacz
smaku: glutaminian monosodowy, glukoza, ekstrakty drożdżowe, regulator kwasowości:
kwas cytrynowy, aromaty, przyprawy w tym seler, przeciwutleniacz: izoaskorbinian sodu,
substancja konserwująca: azotyn sodu), podczas gdy na opakowaniu producenta podano
odmienny wykaz (sól, czosnek, wzmacniacz smaku E621, przyprawy naturalne i/lub aromaty
przypraw, ekstrakt papryki, cukier, pieprz mielony, kminek mielony), co stanowi naruszenie
art. 16 rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) nr 178/2002 z dnia 28 czerwca 2002 r.
ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd
ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności
(Dz. U. L 31 z 1.02.2002 r. z p. zm.) oraz art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości
handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. 2014 r., poz. 669). Dokonana przez
kontrolowanego
przedsiębiorcę
samodzielna
zmiana
nazwy
środka
spożywczego
wprowadzała konsumentów w błąd co do rzeczywistego pochodzenia danego artykułu.
Podnieść należy także, iż umieszczenie w nazwie określenia „Premium” miało na celu
ukazanie danego produktu, jako bardziej atrakcyjnego, o lepszej jakości.
Natomiast użycie określenia „wiejska” wprowadzało konsumentów w błąd co do składu i
właściwości środka spożywczego sugerując, iż artykuł został wytworzony w sposób prosty,
domowy i w związku z tym nie zawiera substancji konserwujących oraz poprawiających
wygląd i smak artykułu, co nie było zgodne ze stanem faktycznym, biorąc pod uwagę skład
zakwestionowanego artykułu.
Podanie przez kontrolowanego przedsiębiorcę wykazu składników różniącego się od
wykazu podanego przez producenta wprowadzało konsumentów w błąd co do składu
danego środka spożywczego i uniemożliwiało dokonanie świadomego wyboru.
2
partia 3 szt. a 380 g kiełbasy domowej ŁUKÓW, konserwy sterylizowanej, w cenie: 7,39
zł/szt., producent: Zakłady Mięsne ŁMEAT – ŁUKÓW S.A., ul. Przemysłowa 15, 21-400
Łuków, wartości: 22,17 zł;
z uwagi na: zastosowanie terminu „domowy”, co sugeruje domowy sposób produkcji lub
przetwarzania, podczas gdy produkt został wytworzony przy użyciu m.in.: stabilizatora
(E1422, E450, E 451 i E452), substancji zagęszczających (E407a, E407, E415 oraz E425),
przeciwutleniaczy (E361 i E330), hydrolizatu białka sojowego, hydrolizatu drożdżowego,
ekstraktu drożdżowego, aromatu, wzmacniaczy smaku (E621 oraz E635), maltodekstryny,
białka wieprzowego oraz substancji konserwującej (E250), co stanowi naruszenie art. 16
rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) nr 178/2002 z dnia 28 czerwca 2002 r. ustanawiającego
ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa
Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE L 31 z
1.02.2002 r. z p. zm.) oraz art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej
artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. 2014 r., poz. 669) w zw. z art. 46 ust. 1 pkt 1 ustawy z
dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. 2010 r., nr 136, poz. 914 z
p. zm.). Zastosowana przez producenta nazwa wprowadzała konsumentów w błąd co do
składu i właściwości środka spożywczego sugerując, iż artykuł został wytworzony z
zastosowaniem, prostych domowych metod produkcji lub przetwarzania.
partia 9 szt. smalcu domowego TARCZYŃSKI, konserwy wieprzowej sterylizowanej, w
cenie: 4,99 zł/kg, producent: TARCZYŃSKI S.A., Ujeździec Mały 80, 55-100 Trzebnica,
wartości: 44,91 zł;
z uwagi na: zastosowanie w nazwie artykułu terminu „domowy”, co sugeruje, iż dany
produkt został wytworzony w domu z zastosowaniem tradycyjnych metod produkcji, bez
substancji dodatkowych, podczas gdy produkt został wytworzony przy użyciu m.in.:
aromatów, wzmacniacza smaku: glutaminian monosodowy, białka sojowego, stabilizatorów:
di-, tri- oraz polifosforanów, a także substancji konserwującej: azotyn sodu, co stanowi
naruszenie art. 16 rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) nr 178/2002 z dnia 28 czerwca
2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski
Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa
3
żywności (Dz. U. L 31 z 1.02.2002 r. z p. zm.) oraz art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r.
o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. 2014 r., poz. 669) w zw. z art. 46 ust. 1
pkt 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. 2010 r., nr
136, poz. 914 z p. zm.). Użyta nazwa wprowadzała konsumentów w błąd co do składu i
właściwości środka spożywczego sugerując, iż artykuł został wytworzony w sposób prosty,
domowy i w związku z tym nie zawiera substancji konserwujących oraz poprawiających
wygląd i smak artykułu.
Kontrolowany wprowadził zatem do obrotu artykuły rolno - spożywcze nieodpowiadające
jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej, co skutkuje zastosowaniem
art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. 2014 r., poz.
669). „Kto wprowadza do obrotu artykuły rolno - spożywcze nieodpowiadające jakości
handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez
producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do
pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana
przez wprowadzenie tych artykułów rolno - spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż
500,00 zł”.
Uzasadnienie
Podczas kontroli przeprowadzonej przez Wojewódzki Inspektorat Inspekcji
Handlowej w Poznaniu Delegaturę w Lesznie, w dniach od 6 do 14 sierpnia 2014 r. w
sklepie spożywczo - przemysłowym w Kaszczorze, ul. Powstańców Wielkopolskich
13, 64-234 Przemęt, przedsiębiorca: LEDI Sp. z o.o., ul. Komandorska 147, 53-343
Wrocław, stwierdzono, iż w ofercie handlowej znajdowały się 3 partie nieprawidłowo
oznakowanych przetworów mięsnych, wartości: 133,87 zł, tj.:
partia 2,57 kg kiełbasy wiejskiej Premium, w cenie: 25,99 zł/kg, producent: KABANOS
Mirosław Kojs i Joanna Kojs – Kowalczyk Sp. j., ul. Spółdzielców 1, 34-480 Jabłonka,
wartości: 17,08 zł;
4
z uwagi na: podanie na etykiecie nazwy „Kiełbasa wiejska Premium”, podczas gdy na
etykiecie producenta podana była nazwa „Kiełbasa wiejska pieczona”
ponadto
z uwagi na: uwidocznienie na etykiecie wykazu składników (woda, sól, ocet, wzmacniacz
smaku: glutaminian monosodowy, glukoza, ekstrakty drożdżowe, regulator kwasowości:
kwas cytrynowy, aromaty, przyprawy w tym seler, przeciwutleniacz: izoaskorbinian sodu,
substancja konserwująca: azotyn sodu), podczas gdy na opakowaniu producenta podano
odmienny wykaz (sól, czosnek, wzmacniacz smaku E621, przyprawy naturalne i/lub aromaty
przypraw, ekstrakt papryki, cukier, pieprz mielony, kminek mielony), co stanowi naruszenie
art. 16 rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) nr 178/2002 z dnia 28 czerwca 2002 r.
ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd
ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności
(Dz. U. L 31 z 1.02.2002 r. z p. zm.) oraz art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości
handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. 2014 r., poz. 669). Dokonana przez
kontrolowanego
przedsiębiorcę
samodzielna
zmiana
nazwy
środka
spożywczego
wprowadzała konsumentów w błąd co do rzeczywistego pochodzenia danego artykułu.
Podnieść należy także, iż umieszczenie w nazwie określenia „Premium” miało na celu
ukazanie danego produktu, jako bardziej atrakcyjnego, o lepszej jakości.
Natomiast użycie określenia „wiejska” wprowadzało konsumentów w błąd co do składu i
właściwości środka spożywczego sugerując, iż artykuł został wytworzony w sposób prosty,
domowy i w związku z tym nie zawiera substancji konserwujących oraz poprawiających
wygląd i smak artykułu, co nie było zgodne ze stanem faktycznym, biorąc pod uwagę skład
zakwestionowanego artykułu.
Podanie przez kontrolowanego przedsiębiorcę wykazu składników różniącego się od
wykazu podanego przez producenta wprowadzało konsumentów w błąd co do składu
danego środka spożywczego i uniemożliwiało dokonanie świadomego wyboru.
partia 3 szt. a 380 g kiełbasy domowej ŁUKÓW, konserwy sterylizowanej, w cenie: 7,39
zł/szt., producent: Zakłady Mięsne ŁMEAT – ŁUKÓW S.A., ul. Przemysłowa 15, 21-400
Łuków, wartości: 22,17 zł;
5
z uwagi na: zastosowanie terminu „domowy”, co sugeruje domowy sposób produkcji lub
przetwarzania, podczas gdy produkt został wytworzony przy użyciu m.in.: stabilizatora
(E1422, E450, E 451 i E452), substancji zagęszczających (E407a, E407, E415 oraz E425),
przeciwutleniaczy (E361 i E330), hydrolizatu białka sojowego, hydrolizatu drożdżowego,
ekstraktu drożdżowego, aromatu, wzmacniaczy smaku (E621 oraz E635), maltodekstryny,
białka wieprzowego oraz substancji konserwującej (E250), co stanowi naruszenie art. 16
rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) nr 178/2002 z dnia 28 czerwca 2002 r. ustanawiającego
ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa
Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE L 31 z
1.02.2002 r. z p. zm.) oraz art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej
artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. 2014 r., poz. 669) w zw. z art. 46 ust. 1 pkt 1 ustawy z
dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. 2010 r., nr 136, poz. 914 z
p. zm.). Zastosowana przez producenta nazwa wprowadzała konsumentów w błąd co do
składu i właściwości środka spożywczego sugerując, iż artykuł został wytworzony z
zastosowaniem, prostych domowych metod produkcji lub przetwarzania.
partia 9 szt. smalcu domowego TARCZYŃSKI, konserwy wieprzowej sterylizowanej, w
cenie: 4,99 zł/kg, producent: TARCZYŃSKI S.A., Ujeździec Mały 80, 55-100 Trzebnica,
wartości: 44,91 zł;
z uwagi na: zastosowanie w nazwie artykułu terminu „domowy”, co sugeruje, iż dany
produkt został wytworzony w domu z zastosowaniem tradycyjnych metod produkcji, bez
substancji dodatkowych, podczas gdy produkt został wytworzony przy użyciu m.in.:
aromatów, wzmacniacza smaku: glutaminian monosodowy, białka sojowego, stabilizatorów:
di-, tri- oraz polifosforanów, a także substancji konserwującej: azotyn sodu, co stanowi
naruszenie art. 16 rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) nr 178/2002 z dnia 28 czerwca
2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski
Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa
żywności (Dz. U. L 31 z 1.02.2002 r. z p. zm.) oraz art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r.
o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. 2014 r., poz. 669) w zw. z art. 46 ust. 1
pkt 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. 2010 r., nr
136, poz. 914 z p. zm.). Użyta nazwa wprowadzała konsumentów w błąd co do składu i
6
właściwości środka spożywczego sugerując, iż artykuł został wytworzony w sposób prosty,
domowy i w związku z tym nie zawiera substancji konserwujących oraz poprawiających
wygląd i smak artykułu.
Wobec powyższego należy uznać, że kontrolowany wprowadził do obrotu artykuły rolno
- spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości
handlowej, co skutkuje zastosowaniem art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości handlowej
artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. 2014 r., poz. 669). „Kto wprowadza do obrotu artykuły
rolno - spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości
handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega
karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej
lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 zł”.
Zgodnie z art. 3 pkt 5 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych - jakość
handlowa
to
cechy
artykułu
rolno
-
spożywczego
dotyczące
jego
właściwości
organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii,
produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji,
opakowania,
prezentacji
i
oznakowania,
nieobjęte
wymaganiami
sanitarnymi,
weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.
Celem prawa żywnościowego jest szeroko rozumiana ochrona interesów konsumentów.
Art. 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego
ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa
Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE L 31 z
01.02.2002 r. z p. zm.) precyzuje, że celem tego prawa jest ochrona interesów konsumentów i
umożliwienie im świadomego wyboru związanego ze spożywaną przez nich żywnością.
Prawo żywnościowe ma przeciwdziałać oszukańczym lub podstępnym praktykom,
fałszowaniu
żywności
oraz
wszelkim
innym
praktykom
mogącym
wprowadzić
konsumentów w błąd.
Zgodnie z art. 17 wyżej cytowanego rozporządzenia odpowiedzialność za naruszenie
prawa żywnościowego ponoszą wszyscy przedsiębiorcy, na każdym etapie produkcji,
przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, oraz
7
zapewniają zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi
dla ich działalności a także zapewniają kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.
W kontekście powyższego Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
uznał, iż zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i
Rady ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego
Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie
bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE L 31 z 01.02.2002 r. z p. zm.) podmioty działające na
rynku spożywczym zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i
dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub
pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie
przestrzegania tych wymogów. Dotyczy to zatem i ostatniego szczebla - tj. sprzedaży
konsumentom.
W związku z powyższym w dniu 11 września 2014 r. Wielkopolski Wojewódzki
Inspektor Inspekcji Handlowej wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie
ustalenia kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu produktów niewłaściwej jakości.
W piśmie informującym o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia
kary pieniężnej, kontrolowany został poinformowany o przysługującym mu prawie do
zapoznania się z aktami i prawie wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów i
materiałów.
Kontrolowany przedsiębiorca nie skorzystał z przysługującego mu uprawnienia.
Zgodnie z art. 40a ust. 5 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych ustalając
wysokość kary pieniężnej Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
uwzględnił stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia strony, zakres naruszenia, a także
dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno - spożywczych.
Oceniając stopień szkodliwości społecznej z punktu widzenia rodzaju naruszonych reguł
ostrożności, należy stwierdzić, że jest to wysoki stopień szkodliwości czynu.
Wielkopolski
Wojewódzki
Inspektor
Inspekcji
Handlowej
w
przeprowadzonym
postępowaniu uwzględnił wszelkie okoliczności wpływające na stopień szkodliwości czynu,
odnoszące się zarówno do podmiotowej, jak i przedmiotowej strony czynu.
8
Kontrolowany przedsiębiorca jest profesjonalnym podmiotem zajmującym się m.in. również
sprzedażą artykułów spożywczych. Od przedsiębiorcy należy zatem wymagać stosownej
wiedzy i doświadczenia w zakresie obrotu takimi produktami, a także podejmowania
odpowiednich środków uniemożliwiających przedostawanie się do bezpośredniej sprzedaży
dla konsumentów artykułów rolno - spożywczych niewłaściwej jakości.
Kontrolowany przedsiębiorca dopuścił do sprzedaży artykuły niewłaściwej jakości - artykuły
nieprawidłowo oznakowane, czym pozbawił konsumentów gwarantowanej przepisami
prawa informacji o danym artykule spożywczym.
Stopień zawinienia kontrolowanego należałoby określić jako niedbalstwo.
Oznacza to, iż kontrolowany przedsiębiorca nie przewidywał możliwość popełnienia czynu
zabronionego, choć jako profesjonalista w branży handlu artykułami rolno - spożywczymi
powinien i mógł je przewidzieć.
Przedsiębiorca ma obowiązek stosowania takich procedur, aby nie dopuszczać do
przedostawania się do bezpośredniej sprzedaży dla konsumentów produktów niewłaściwej
jakości.
Od przedsiębiorcy należy oczekiwać, iż z należytą starannością będzie dbał o wprowadzanie
do obrotu z konsumentami artykułów prawidłowej jakości.
Kontrolowany przedsiębiorca powinien zapewnić konsumentom możliwość zaopatrywania
się wyłącznie w produkty odpowiednie jakościowo - prawidłowo oznakowane.
W przypadku zakresu naruszenia należy podnieść, iż naruszone zostały przepisy
rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) nr 178/2002 z dnia 28 czerwca 2002 r. ustanawiającego
ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa
Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności oraz ustaw o jakości
handlowej artykułów rolno - spożywczych i o bezpieczeństwie żywności i żywienia które to
nieprawidłowości
należało
zakwalifikować,
jako
naruszenie
wymagań
w
zakresie
oznakowania, istotne z punktu widzenia interesów konsumentów i regulacji rynków rolnych.
Biorąc pod uwagę dotychczasową działalność kontrolowanego przedsiębiorcy, należy
zaznaczyć, iż jest to podmiot karany za naruszenia przepisów z zakresu ustawy o jakości
handlowej artykułów rolno - spożywczych.
9
Przedsiębiorca zalicza się do grupy „pozostałych” przedsiębiorców wg. przepisów
ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. 2013, poz. 672) oświadczenie z dnia 6 sierpnia 2014 r.
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wymierzył zatem karę
wynikającą z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych.
Ponadto,
przy
wydawaniu
decyzji,
obok
uwzględnienia
powyższych
przesłanek
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił treść art. 17
rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego ogólne
zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa
Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE L 31 z
01.02.2002 r. z p. zm.), iż kara powinna być skuteczna oraz odstraszająca, a także wziął pod
uwagę zasadę proporcjonalności, która zakłada, że zastosowany środek musi być właściwy
do osiągnięcia zakładanego celu.
W tym przypadku należało zastosować środek w postaci wymierzenia odpowiedniej
kary pieniężnej w wysokości 600,00 zł (słownie: sześćset złotych).
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł zatem jak w
sentencji.
Zgodnie z art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych, karę
pieniężną o której mowa w sentencji decyzji, stanowiącą dochód budżetu państwa,
przedsiębiorca
jest
zobowiązany
wpłacić
na
konto
bankowe
Wielkopolskiego
Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Poznaniu, nr konta NBP O/O Poznań
nr 96 1010 1469 0032 7422 3100 0000, w nieprzekraczalnym terminie 30 dni od
uprawomocnienia się decyzji, która wtedy staje się jednocześnie decyzją ostateczną.
Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2012 r., poz. 749).
10
Pouczenie:
1.
2.
Od niniejszej decyzji na podstawie art. 127 § 1 i 2 oraz art. 129 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks
postępowania administracyjnego (Dz. U. 2013 r., poz. 267), przysługuje stronie odwołanie do Prezesa Urzędu Ochrony
Konkurencji i Konsumentów 00-950 Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1 składane na piśmie za pośrednictwem
Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej AL. Marcinkowskiego 3, 60-967 Poznań, w terminie
14 dni od dnia jej doręczenia.
Do należności pieniężnych nie uiszczonych w terminie stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
Ordynacja podatkowa ( Dz. U. 2012 r., poz. 749).
..................................................................
11