D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia

Sygn. akt V K 1841/12
1 Ds 3886/12
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 5 lutego 2013 r.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia w V Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSR Anna Borkowska
Protokolant: Ewa Słowińska
w obecności Prokuratora Krzysztofa Umańskiego
po rozpoznaniu dnia 5 lutego 2013 r.
sprawy
R. P.
urodz. (...) w W.
syna R. i E. zd. L.
PESEL (...)
oskarżonego o to, że w okresie od 24 maja 2012 r. do 28 maja 2012 r. we W. i W. działając czynem ciągłym
z góry powziętym zamiarem oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził K. K. do niekorzystnego
rozporządzenia mieniem w kwocie 350 złotych w ten sposób, że za pośrednictwem strony internetowej www.tablica.pl,
wystawił do sprzedaży rower o nazwie aukcji „niemiecki rower damski 28 3 biegi V.+gratis”, a następnie pobrał od
pokrzywdzonej w/w kwotę, nie mając zamiaru ani możliwości wywiązania się z zaciągniętego zobowiązania, czym
działał na szkodę K. K.
tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk
I. uznaje oskarżonego R. P. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za przypisane oskarżonemu przestępstwo
na podstawie art. 286 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności
II. na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje R. P. do naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 350 (trzysta
pięćdziesiąt) złotych na rzecz K. K.
III. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych
Sygn. akt V K 1841/12
UZASADNIENIE
W maju 2012 r. mieszkający w W. R. P. postanowił zdobyć środki finansowe umieszczając w Internecie ofertę
sprzedaży nieistniejącego towaru. W tym celu w portalu internetowym www.tablica.pl (...) zamieścił ogłoszenie o
sprzedaży roweru o treści: „niemiecki rower damski 28 3 biegi V. + Gratis”, określając jego cenę na kwotę 350 złotych.
W rzeczywistości R. P. nie posiadał roweru, który wystawił na sprzedaż w tym portalu. Zdjęcia takiego roweru znalazł
na innych aukcjach internetowych, skopiował je i umieścił w swojej ofercie.
dowód: wyjaśnienia oskarżonego R. P. k. 81-82, 140-141
zeznania pokrzywdzonej K. K. k. 3
W dniu 24 maja 2012 r. z ogłoszeniem zamieszczonym przez R. P. zapoznała się mieszkająca we W. K. K.,
zainteresowana zakupem roweru. Przeglądając portal www.tablica.pl, zauważyła ona ogłoszenie zamieszczone przez
R. P. i tego samego dnia skontaktowała się ze sprzedającym za pośrednictwem wskazanego w ogłoszeniu adresu
mailowego, pytając się go o wersje kolorystyczne roweru oraz o koszty przesyłki. Następnego dnia R. P. odpowiedział
na jej wiadomość, prosząc ją o numer telefonu. W odpowiedzi K. K. podała numer swojego telefonu komórkowego.
Po chwili zadzwonił do niej R. P., informując ją, że jego pracownik prześle jej zdjęcia innych modeli rowerów. Po
kilku minutach K. K. na swoją skrzynkę mailową otrzymała wiadomość zawierającą linki do zdjęć rowerów, które R.
P. rzekomo miał posiadać. Tego samego dnia K. K. drogą mailową ustaliła z R. P. szczegóły transakcji, wybrała model
roweru oraz porozumiała się z nim odnośnie jego dodatkowego wyposażenia. Po uzgodnieniu tych kwestii ustalili cenę
roweru wraz z kosztami przesyłki na kwotę 350 złotych. R. P. przesłał K. K. numer konta bankowego, na które miała
dokonać wpłaty za rower oraz poinformował ją o numerze nadanej przez niego przesyłki z rowerem.
W dniu 26 maja 2012 r. K. K. przelała kwotę 350 złotych na rachunek podany przez R. P., o czym poinformowała
w/w wysyłając do niego wiadomość sms. Następnego dnia R. P. drogą mailową napisał do niej wiadomość, w
której niezgodnie z prawdą potwierdził wysłanie przesyłki z rowerem. Od tej chwili R. P. przestał odpowiadać na
korespondencję K. K. oraz odbierać od niej połączenia telefoniczne.
Pieniądze przelane przez K. K., stanowiące zapłatę za rower, wpłynęły na konto wskazane przez R. P. w dniu 28
maja 2012 r. Po otrzymaniu pieniędzy R. P. usunął z portalu www.tablica.pl ogłoszenie o sprzedawanym przez niego
rowerze. Do dnia 5 lutego 2013 r. K. K. nie otrzymała od R. P. zwrotu kwoty 350 zł.
dowód: wyjaśnienia oskarżonego R. P. k. 81-82, 140-141
zeznania pokrzywdzonej K. K. k. 3
wydruk korespondencji mailowej i sms k. 6-12
pismo z (...) Agricole k. 18
Oskarżony R. P. ma 29 lat. Posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest kucharzem. Nie ma nikogo na utrzymaniu.
Od 1 października 2012 r. odbywa kary pozbawienia wolności w innych sprawach. Obecnie przebywa w Zakładzie
Karnym w G.. Koniec kary przypada na dzień 15 grudnia 2018 r. Oskarżony pracuje w zakładzie karnym jako kucharz
i uzyskuje wynagrodzenie miesięczne w kwocie 1.000 złotych. W okresie odbywana kary R. P. nie sprawiał dotychczas
problemów natury wychowawczej.
Oskarżony był w przeszłości siedmiokrotnie karany sądownie za przestępstwa z art. 288 § 1 k.k., 286 § 1 k.k., 278 §
1 k.k. i z art. 178a § 1 k.k.
dowód: oświadczenie oskarżonego k. 140
dane o karalności k. 49-50
odpisy wyroków k. 85, 88-92, 95, 96, 99-109
opinia o skazanym k. 130-133
Oskarżony R. P. zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i przed Sądem przyznał się do popełnienia
zarzuconego mu czynu. Przesłuchiwany szczegółowo opisał okoliczności popełnionego przestępstwa oraz wskazał, iż
pieniądze wpłacone przez pokrzywdzoną przeznaczył na zakup leków dla brata chorego na nowotwór. Wskazał, że
aktualnie reguluje należności wobec wszystkich osób, od których wyłudził pieniądze i zobowiązał się zwrócić również
kwotę wyłudzoną od K. K.. Podkreślił, że żałuje swojego czynu. Na rozprawie w dniu 05.02.2013 r. oskarżony złożył
wniosek o wymierzenie mu bez prowadzenia postępowania dowodowego kary 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz
o nałożenie na niego obowiązku naprawienia szkody wobec pokrzywdzonej (k. 81-82, 140-141).
Sąd dał wiarę wyjaśnieniom R. P., gdyż są one rzeczowe, logiczne i w pełni korespondują z pozostałym materiałem
dowodowym zgromadzonym w niniejszym postępowaniu, a mianowicie z zeznaniami K. K. oraz z przedłożoną przez
nią dokumentacją obrazującą przebieg transakcji pomiędzy nią a oskarżonym. Zeznania K. K. zostały przez Sąd uznane
za w pełni wiarygodne, brak było bowiem jakichkolwiek podstaw do ich zakwestionowania. Świadek, w granicach
posiadanej wiedzy, dokładnie i szczegółowo zrelacjonowała okoliczności czynu jakiego dopuścił się oskarżony. Jako
osoba obca dla oskarżonego, K. K. nie miała powodów ku temu, by bezpodstawnie oskarżyć osobę niewinną. R. P. nie
zakwestionował przy tym treści zeznań pokrzywdzonej, przyznając wskazane przez nią okoliczności. Zeznania K. K.
w połączeniu z wyjaśnieniami oskarżonego oraz przedłożonymi przez nią wydrukami korespondencji prowadzonej w
trakcie przedmiotowej transakcji, tworzą logiczną i spójną całość, w związku z powyższym odtworzenie okoliczności
faktycznych przedmiotowej sprawy nie rodziło większych trudności.
Za w pełni wiarygodne uznano również zgromadzone w aktach sprawy dokumenty w postaci odpisów wyroków
skazujących, karty karnej oraz opinii jaką posiada oskarżony w okresie odbywania kary pozbawienia wolności. Żadna
ze stron nie kwestionowała autentyczności i mocy dowodowej tych dokumentów, które posłużyły Sądowi do czynienia
ustaleń w przedmiocie uprzedniej karalności oskarżonego oraz jego trybu życia.
W świetle dokonanych ustaleń faktycznych i przeprowadzonej oceny dowodów Sąd uznał, iż oskarżony R. P. swoim
zachowaniem zrealizował ustawowe znamiona przestępstwa oszustwa sankcjonowanego przepisem art. 286 § 1 k.k.
Do znamion ustawowych powyższego występku należą: działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz
doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem poprzez wprowadzenie
tej osoby w błąd lub wyzyskanie jej błędu albo niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.
Działanie oskarżonego R. P. w oczywisty sposób zmierzało do osiągnięcia korzyści majątkowej, która w tym przypadku
polegała na uzyskaniu od pokrzywdzonej K. K. kwoty 350 złotych. By osiągnąć zamierzony cel R. P. zamieścił w
portalu internetowym ogłoszenie o sprzedaży roweru, a po nawiązaniu kontaktu z pokrzywdzoną, podając się za osobę
zajmującą się sprzedażą tego rodzaju produktów, zapewnił ją niezgodnie z prawdą, że posiada rower którego zakupem
pokrzywdzona była zainteresowana. Postępowanie R. P. należy uznać za świadomie zmierzające do wprowadzenia K.
K. w błąd. Zamieszczając ofertę sprzedaży roweru oskarżony nie zamierzał wywiązać się z realizacji zamówienia, gdyż
roweru takiego nie posiadał, a zamieszczenie oferty miało na celu wyłącznie wyłudzenie pieniędzy od kupującego.
Pokrzywdzona przelała na konto oskarżonego kwotę 350 zł tytułem zapłaty za nieistniejący rower, co oznacza, że
oskarżony doprowadził K. K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w takiej właśnie kwocie.
Przestępstwo oszustwa opisane w art. 286 § 1 k.k. może być popełnione tylko w zamiarze bezpośrednim. Nie może
budzić wątpliwości, iż z takim właśnie zamiarem działał oskarżony. Z uwagi na fakt, iż działanie oskarżonego miało
miejsce w okresie od 24 maja 2012 r. (od dnia nawiązania z nim kontaktu przez pokrzywdzoną) do 28 maja 2012 r.
(do dnia wpłynięcia na konto oskarżonego kwoty 350 zł), w pełni zasadnym było przyjęcie, iż oskarżony dopuścił się
zarzuconego mu czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
Wymierzając oskarżonemu karę, Sąd uwzględnił wniosek oskarżonego złożony w trybie art. 387 k.p.k. W ocenie Sądu
zaproponowana przez oskarżonego kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz do stopnia
zawinienia oskarżonego.
W ocenie Sądu stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu jest wysoki. R. P. działał z
premedytacją, świadomie zamieszczając na portalu internetowym ofertę sprzedaży nieistniejącego produktu, licząc na
szybki i łatwy zarobek. Wprawdzie wyłudzona przez oskarżonego kwota nie była znaczna, jednakże pomimo upływu
niemal 10 miesięcy od popełnienia czynu oskarżony nie naprawił szkody, ograniczając się do przesłania pokrzywdzonej
listu z przeprosinami. Warto przy tym podkreślić, iż data sporządzenia przez oskarżonego tego listu zbiega się z datą
otrzymania przez R. P. zawiadomienia o terminie rozprawy (k. 128, k. 138), co nakazuje wnioskować, iż list ten miał
na celu postawienie oskarżonego w lepszym świetle w obliczu zbliżającej się rozprawy.
Jako okoliczność obciążającą Sąd wziął pod uwagę wcześniejszą wielokrotną karalność oskarżonego, również za
przestępstwa przeciwko mieniu, w tym także za przestępstwo oszustwa popełnione w sposób analogiczny jak w
przedmiotowej sprawie (vide: wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu sygn. akt III K 24/12 k. 105-106). Za okoliczność
łagodzącą Sąd poczytał przyznanie się przez oskarżonego do popełnienia zarzuconego mu czynu i złożenie wyjaśnień,
nadto fakt, iż w okresie odbywana kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w G. oskarżony pracuje i cieszy
się pozytywną opinią.
Wymierzając R. P. karę Sąd kierował się tym, by osiągnęła ona skutek wychowawczy i zapobiegawczy wobec
oskarżonego oraz aby w sposób właściwy wpłynęła na kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa. Biorąc
pod uwagę wszystkie aspekty przestępstwa przypisanego oskarżonemu Sąd uznał, iż dla osiągnięcia celów kary
niezbędnym jest wymierzenie R. P. bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Za takim stanowiskiem przemawia
przede wszystkim popełnienie przez oskarżonego kolejnego umyślnego przestępstwa przeciwko mieniu. Wykonanie
wymierzanych R. P. w przeszłości kar pozbawienia wolności było warunkowo zawieszane. Pomimo tego, oskarżony
nie wykorzystał danej mu szansy i popełniał kolejne przestępstwa, udowadniając tym samym, iż stopień lekceważenia
przez niego obowiązującego porządku prawnego jest bardzo wysoki. Podkreślić również należy, iż wobec oskarżonego
toczą się kolejne postępowania o tożsame czyny (vide: zapisek k. 139).
Sąd na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał R. P. do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę
na rzecz pokrzywdzonej K. K. 350 złotych stanowiących równowartość wyłudzonej przez niego kwoty.
Z uwagi na odbywanie przez oskarżonego długoterminowej kary pozbawienia wolności oraz obciążenie obowiązkiem
naprawienia szkody, Sąd zwolnił R. P. od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
(...)
1. (...)
2. (...)(ZK G.)