D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich

Transkrypt

D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich
Sygn. akt II K 174/15
(Ds. – (...))
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 18 czerwca 2015 r.
Sąd Rejonowy w Ząbkowicach Śl. w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Maria Dulanowska
Protokolant: Elżbieta Staszel
w obecności ======= Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Ząbkowicach Śl.
po rozpoznaniu w dniu 18.06.2015 r., sprawy karnej
M. C.
syna H. i U. z domu P.
urodz. (...) w Z.
oskarżonego o to, że:
I. w okresie od 21 sierpnia 2014 roku do 08 października 2014 roku w Z. woj. (...), działając z góry powziętym
zamiarem, w krótkich odstępach czasu usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia okapu gastronomicznego
z lokalu (...) o wartości nie mniej niż 9000 zł, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie
go na gorącym uczynku przez funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w Z. oraz dokonał zaboru w celu
przywłaszczenia wyposażenia z kuchni i ciągu technologicznego lokalu gastronomicznego (...) : w postaci garnków,
sztućców, pokrywek, tac, metalowych opakowań, metalowych zbiorników, metalowych szafek, elementów centralnego
ogrzewania wykonanych z miedzi, brązu, aluminium i mosiądzu w postaci rurek, łączników, grzejników i elementów
pieca c.o., baterii umywalkowych, zaworów, kształtek, wodomierzy, aluminiowych i kwasoodpornych elementów
wyposażenia pomieszczenia gastronomicznego, elementów systemu wentylacji i klimatyzacji, prętów, drutów,
przewodów elektrycznych, lodówki, profili aluminiowych, a nadto roweru stacjonarnego, elementów materaca i
wersalki, wózka dwukołowego, grzejnika olejowego, taczki, agregatu prądotwórczego powodując straty o łącznej
wartości złomowej nie mniejszej niż 1.748,57 zł, czym działał na szkodę K. i P. D., przy czym zarzucanego czynu
dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w
Ząbkowicach Śląskich z dnia 11.08.2008 roku sygn. akt. VI K 404/08 za czyn z art. 278 § 1 kk na karę 6 miesięcy
pozbawienia wolności którą odbył w okresie od 19.04.2010 roku do 19.10.2010 roku
tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk i art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12
kk w zw. z art. 64 § 1 kk
II. W dniu 8 października 2014 r. w Z., woj. (...), znieważył słowami powszechnie uznanymi za obelżywe
funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w Z. sierż. sztab. P. B. (1), st. asp. A. S. i st. asp. P. O. podczas i w związku
z wykonywaniem przez nich obowiązków służbowych
tj. o czyn z art. 226 § 1 kk
III. W tym samym miejscu i czasie jak w pkt II szarpiąc za ubranie, a następnie odpychając rękami naruszył
nietykalność cielesną funkcjonariusza Policji sierż. sztab. P. B. (1) podczas i w związku z pełnieniem przez niego
obowiązków służbowych
tj. o czyn z art. 222 § 1 kk
IV. W tym samym miejscu i czasie jak w pkt II stosując wobec funkcjonariusza Komendy Powiatowej Policji w Z. sierż.
sztab. P. B. (1), groźbę bezprawną w postaci zapowiedzi zabójstwa, zmuszał go do odstąpienia od prawnie podjętej
czynności służbowej zatrzymania go
tj. o czyn z art. 224 § 2 kk
V. W tym samym miejscu i czasie jak w pkt. II wypowiadał pod adresem funkcjonariuszy Policji sierż. sztab. P. B. (1),
st. asp. A. S. i st. asp. P. O. groźby pobicia oraz pozbawienia życia, które to wzbudziły w pokrzywdzonych uzasadnioną
obawę, że zostaną spełnione
tj. o czyn z art. 190 § 1 kk
I. oskarżonego M. C. uznaje winnym popełnienia czynów opisanych wyżej i za czyny te wymierza mu kary: za czyn
I na mocy art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk - 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn II na mocy
art. 226 § 1 kk – 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn III na mocy art. 222 § 1 kk – 4 (czterech) miesięcy
pozbawienia wolności, za czyn IV na mocy art. 224 § 1 kk - 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności i za czyn V na
mocy art. 190 § 1 kk - 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;
II. na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;
III. na mocy art. 44 § 2 kk w zw. z art. 195 kkw orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych
wpisanych do księgi dowodów rzeczowych tut. Sądu pod poz. 156/15 zarządzając ich zniszczenie;
IV. na mocy art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania od
dnia 08.10.2014 r. do dnia 09.10.2014 r., przyjmując jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności za równoważny
jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;
V. zwalnia oskarżonego od ponoszenia opłaty w sprawie, zaś uzasadnione wydatki poniesione przez Skarb Państwa
zalicza na rachunek Skarbu Państwa.
sygn. akt II K 174/15
UZASADNIENIE
Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:
W okresie od 21 sierpnia 2014 roku do 8 października 2014 roku oskarżony M. C. dokonał wielokrotnie zaboru
wyposażenia z kuchni i ciągu technologicznego lokalu (...), które następnie sprzedawał na skupie złomu w Z.. Do lokalu
zwykle wchodził przez okno, w którym była wybita szyba, a wychodził drzwiami. Skradł z niego przedmioty w postaci:
garnków, sztućców, pokrywek, tac, metalowych opakowań, metalowych zbiorników, metalowych szafek, elementów
centralnego ogrzewania wykonanych z miedzi, brązu, aluminium i mosiądzu w postaci rurek, łączników, grzejników
i elementów pieca co. (z pomieszczenia barowego, przedsionku, toalety, pomieszczeń gospodarczych i pomieszczenia
sanitarnego, ) baterii umywalkowych ( z toalety, pomieszczeń gospodarczych i pomieszczenia sanitarnego,) zaworów,
kształtek, wodomierzy, aluminiowych i kwasoodpornych elementów wyposażenia pomieszczenia gastronomicznego,
elementów systemu wentylacji i klimatyzacji, prętów, drutów, przewodów elektrycznych ( z pomieszczenia
gospodarczego), lodówki, profili aluminiowych, a nadto roweru stacjonarnego, elementów materaca i wersalki, wózka
dwukołowego, grzejnika olejowego, taczki, agregatu prądotwórczego powodując straty o łącznej wartości złomowej
nie mniejszej niż 1.748,57 zł.
/ dowód: wydruk faktur z Raport- PHU (...), k. 20-131, protokół zatrzymania rzeczy i spis rzeczy, k. 10-12,
dokumentacja fotograficzna na płycie Cd, k. 13, dokumentacja fotograficzna dot. wizji lokalnej, k. 165-181, protokół
wizji lokalnej, k. 163-164, zeznania J. J., k. 132-133,207/
W dniu 8 października 2014 roku M. C. dostał się do środka lokalu (...) przez okno, znajdujące się z tyłu budynku, od
strony rzeki , które nie miało szyby i udał się do głównej kuchni w budynku.
W tym samym dniu D. S. pełniła służbę patrolową wraz z J. B.. Około godziny 8.30 udały się na ul. (...) w Z. celem
skontrolowania w/w lokalu.
Na miejscu usłyszały dochodzące z lokalu dźwięki cięcia metalu, gięcia blachy i łamania elementów metalowych. W
związku z tym wezwały na miejsce patrol KR w składzie: P. B. (2), P. O. i A. S.. Po ich przyjeździe wszyscy udali się
do wnętrza w/w budynku.
/
dowód:
zeznania świadków: P. B. (2), k. 3-4, A. S., k. 16, P. O., k. 203 wyjaśnienia oskarżonego, k.
136-137,156-159,227-230 /
Funkcjonariusze policji weszli do środka przez otwarte drzwi frontowe. W pomieszczeniu kuchennym został
zauważony M. C., znany patrolowi, który zerwał ze ściany profesjonalny okap kuchenny restauracyjnym, o wartości 9
000, 00 złotych. Oskarżony próbował go rozebrać na części, przy użyciu własnych narzędzi tj.: kombinerek, śrubokrętu
i szczypiec. A. S., P. B. (2) i P. O. przedstawili się oskarżonemu i okazali legitymacje służbowe. Następnie zapytali M.
C.: „co robi? ”. Wówczas oskarżony zdenerwował się i powiedział „ chu.. was to obchodzi, spier.. psy jeb…”. Po czym M.
C. zaatakował P. B. (2) złapał go za odzież i zaczął szarpać, usiłując go uderzyć. Następnie odepchnął pokrzywdzonego,
w taki sposób, że stracił on równowagę i zachwiał się. Funkcjonariusze policji wezwali oskarżonego do niezwłocznego
zachowania się zgodnego z prawem. Mimo to M. C. nie zareagował, zrobił się agresywny i próbował uderzyć P. B.
(2). W tym też czasie oskarżony wyzywał i groził A. S., P. B. (2) i P. O. - „ wy kur… jeb…, połamię wam nogi i
ręce, juro przyjadę tutaj z kolegami, będziemy mieli łomy i was zabijemy”. Wtedy funkcjonariusze policji, używając
chwytów obezwładniających obezwładnili oskarżonego i założyli mu kajdanki. Oskarżony pomimo zastosowania
środka przymusu nie zmienił swojego zachowania i wciąż wyzywał i groził funkcjonariuszom policji, że ich zabije.
Gdy był wyprowadzany przez P. B. (2) powiedział „ wypuść mnie bo cię zaje…”, a gdy ten odmówił M. C. próbował go
uderzyć głową w twarz, co mu się nie udało i ponownie został obezwładniony.
Oskarżony podczas transportu radiowozem próbował uderzyć głową w rurkę od kraty, mówiąc „ rozwalę sobie łeb i
ujeb… was kur… pierdol…”
/ dowód: protokół oględzin miejsca, k. 8-9, zeznania świadków: P. B. (2), k. 3-4, A. S., k. 16, P. O., k. 203, wyjaśnienia
oskarżonego, k. 136-137,156-159,227-230 /
Oskarżony M. C. jest kawalerem, z wykształcenia – ślusarzem, nie posiada nikogo na utrzymaniu. Był dotychczas
wielokrotnie karany m.in. za przestępstwa podobne, tj. z art. 278 § 1 kk.
/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego, k. 136-137,156-159,227-230 , dane o karalności, k. 144-145, odpisy wyroków,
k. 187-190,192-193,195,197,199,225 /
Oskarżony przesłuchany na treść stawianych mu zarzutów w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do
ich popełnienia i złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym. Wyraził gotowość skorzystania z
dobrowolnego poddania się karze i taki też wniosek został złożony w niniejszej sprawie.
/dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. C., k. 136-137,156-159,227-230 /
Sąd zważył, co następuje:
W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego sprawstwo i wina M. C. odnośnie czynów zarzucanych
mu aktem oskarżenia nie budzą wątpliwości.
Sąd ustalił powyższe w oparciu o zeznania świadków: P. B. (2), A. S., P. O. i J. J., wyjaśnienia oskarżonego oraz nie
budzące wątpliwości co do prawidłowości dokumenty w postaci, m.in. protokołu z oględzin miejsca, wizji lokalnej,
dokumentacji fotograficznej, wydruku faktur.
Przechodząc do oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego stwierdzić należy, iż wyjaśnienia M. C. w
pełni zasługiwały na przyznawanie im waloru wiarygodności. Oskarżony w postępowaniu przygotowawczym przyznał
się do popełnienia zarzucanych mu czynów i dokładnie opisał okoliczności zdarzeń będących przedmiotem niniejszego
postępowania. W swoich wyjaśnieniach podał, że w krytycznym dniu udał się ze swoimi narzędziami do lokalu (...)
celem zaboru okapu, który już wcześniej rozkręcił i jego część miał gotową do wyniesienia. Przyznał, że zdenerwował
się na widok policjantów i odepchnął jednego z nich, który się do niego zbliżył. Gdy podszedł drugi funkcjonariusz,
wtedy stał się agresywny i zaczął im grozić, że ich pozabija i mają go wypuścić. Przyznał także to, że rzucił się na
funkcjonariuszy policji i próbował uderzyć tego, który go prowadził, po czym został obezwładniony przez pozostałych
policjantów.
W przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do zakwestionowania prawdziwości powyższych wyjaśnień oskarżonego,
gdyż potwierdzają to wiarygodne zeznania świadków P. B. (2), A. S. i P. O.. Ich relacje są spójne i w pełni ze sobą
korespondują.
W toku prowadzonego postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się także, że w okresie od sierpnia do
października regularnie chodził do lokalu (...) skąd kradł rożne przedmioty, m.in.:, baterie od kranów, przewody
elektryczne, grzejniki, sztućce, pokrywki, garnki, rurki miedziane, zawory, grzejnik olejowy, agregat prądotwórczy,
a następnie sprzedawał je na lokalnym skupie złomu. Przyznał także, że przygotował do kradzieży, znajdujący się w
piwnicy silnik elektryczny, ale nie zdążył go zabrać, ponieważ był za ciężki.
Powyższe wyjaśnienia zasługiwały w pełni na uwzględnienie. Znajdują one bowiem potwierdzenie w pozostałym
materiale dowodowym, tj. wydrukach faktur i zeznaniach świadka J. J.. Wynika z nich, że oskarżony regularnie
przychodził na skup złomu i sprzedawał w/w przedmioty, zaprzeczając temu aby miały one pochodzić z kradzieży.
W świetle tak omówionego materiału dowodowego Sąd nie miał wątpliwości, że zachowanie M. C. wyczerpało
szereg ustawowych znamion występków, tj. kradzieży, usiłowania dokonania kradzieży, naruszenia nietykalności
cielesnej, gróźb karalnych i zniewagi funkcjonariuszy policji a jego uprzednia karalność wyrokiem Sądu Rejonowego
w Ząbkowicach Śląskich z dnia 11.08.2008 roku sygn. akt. VI K 404/08 za czyn z art. 278 § 1 kk na karę 6 miesięcy
pozbawienia wolności którą odbył w okresie od 19.04.2010 roku do 19.10.2010 roku skutkowała przyjęciem do I
zarzucanego mu czynu kwalifikacji prawnej także z art. 60§1 kk.
Wobec spełnienia warunków określonych w art. 335 kpk tj.
- wystąpienia przez oskarżyciela z wnioskiem o wydanie wyroku skazującego,
- uzgodnienia z oskarżonym kary,
- popełnienia przez oskarżonego przestępstw zagrożonych karą nie przekraczającą 10 lat pozbawienia wolności;
- nie budzących wątpliwości okoliczności popełnienia przestępstw (brak wątpliwości, co do stanu faktycznego
przedmiotowej sprawy i kwalifikacji prawnej czynu, spójność materiału dowodowego, dowodów świadczących
niezbicie o popełnieniu przez oskarżonego zarzucanego mu czynu)
uznano, iż zachodzą podstawy do uwzględniania wniosku Prokuratora i dlatego też Sąd w przedmiotowej sprawie
orzekał w trybie art. 335 kpk, art. 343 kpk.
Instytucja art. 335 kpk tzw. dobrowolne poddanie się karze przez oskarżonego, sprowadza się do swoistego
porozumienia między sprawcą czynu, a organem procesowym, w granicach zagrożenia ustawowego, które może zostać
zaakceptowana przez orzekający Sąd. Jednocześnie Sąd podziela pogląd, iż „Sąd orzekający w trybie art. 335 i 343
kpk jest związany wnioskiem umieszczonym przez prokuratora w akcie oskarżenia, gdyż jego treść jest wynikiem
porozumienia oskarżyciela i oskarżonego, którzy zgadzają się na takie jak we wniosku rozstrzygnięcie w sprawie, w
szczególności, co do kar i środków karnych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11. IX. 2005r., sygn. V K 296/05, Lex
nr 164332).
Wymierzając oskarżonemu karę uznano, iż kara uzgodniona przez strony i zaproponowana we wniosku odpowiada
dyrektywom z art. 53 kk i uwzględnia okoliczności wpływające tak obciążająco, jak i łagodząco na jej wymiar. Przede
wszystkim jako okoliczności obciążające pod uwagę wzięto:
- dotychczasową karalność oskarżonego,
- działanie w warunkach recydywy,
- nagminność występowania tego rodzaju przestępstw w rejonie działania tut. Sądu i w skali całego kraju;
Jako okoliczności łagodzące potraktowano natomiast:
- nie utrudnianie przez niego postępowania – oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył
dokładne wyjaśnienia, co do przebiegu każdego z nich.
Po rozważeniu powyższych okoliczności uznano, iż uzgodniona, na podstawie art. 85 kk i 86 kk, łączna kara 1 roku
pozbawienia wolności będzie adekwatna do zawinienia oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu oraz
spełni cele wskazane w art. 67 k.k.w. , a mianowicie w zakresie prewencji szczególnej- powodując, iż oskarżony nie
wróci ponownie na drogę przestępstwa, jak i w zakresie prewencji ogólnej. W stosunku do oskarżonego nie zachodzi
pozytywna prognoza kryminologiczna co wynika z faktu, że oskarżony nie wyciągnął jak dotąd żadnych wniosków
z poprzednich skazań. Przypisany mu w ramach mniejszego postępowania czyn nie był wobec niego incydentalnym
zdarzeniem w jego życiu. Karany był już wielokrotnie, w tym za występek z art. 262 § 1 kk, 207 § 1 kk, 278 § 1 kk, 288
§ 1 w zw. z art. 13 kk, 226 § 1 kk, 224 § 2 kk, 278 § 1 kk w zw. z art. 13 kk i art. 64 § 1 kk.
Jak się okazało dotychczas orzekane wobec niego kary, w żaden sposób nie skłoniły oskarżonego do zmiany
zachowania i swojej postawy wobec prawa i nie odstraszyły go od popełnienia kolejnych przestępstw, do tego o
znacznej społecznej szkodliwości i o podobnym charakterze.
Przede wszystkim kara wymierzona oskarżonemu powinna stanowić sprawiedliwą odpłatę za popełnione przez niego
przestępstwo, zadośćuczynić społecznemu poczuciu sprawiedliwości oraz oddziaływać zapobiegawczo zarówno w
stosunku do oskarżonego, który winien zdawać sobie sprawę z grożących mu surowych konsekwencji w przypadku
chęci powrotu na drogę przestępstwa, jak i w stosunku do całego społeczeństwa, wskazując konieczność przestrzegania
norm prawnych oraz nieopłacalność zachowań ewidentnie i notorycznie łamiących te normy.
Resocjalizacja oskarżonego jak dotąd nie odniosła oczekiwanego rezultatu musi być zatem kontynuowana w
warunkach izolacji więziennej.
Na mocy art. 44 § 2 kk w zw. z art. 195 kkw sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych
wpisanych do księgi dowodów rzeczowych tut. Sądu pod poz. 156/15 zarządzając ich zniszczenie z uwagi na fakt, iż
pochodzą one z popełnionego przestępstwa.
Trudna sytuacja materialna oskarżonego skutkowała zwolnieniem go od obowiązku ponoszenia kosztów sadowych co
uczyniono na podstawie art. 627 kpk.
ZARZĄDZENIE
1. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć:
- oskarżonemu M. C. z pouczeniem