docmodul 3 - Adesper
download 
Reklamacja Transkrypt
modul 3 - Adesper
PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY DLA EKSPERCI GENDER – STRESZCZENIE MODUŁ 3 LEONARDO DA VINCI PROJECT GENDER EXPERTS: A PROFESSIONAL PROFILE FOR EQUAL OPPORTUNITIES MODUŁ 3 TECHNIKI INFORMACJI 1.- WSTĘP Poznawszy początki i konsekwencje równouprawnienia, możemy postawić kolejny krok w analizie uzyskanych informacji o otaczającej nas rzeczywistości. Analiza informacji, jakie do nas docierają i jakich poszukujemy w temacie nierówności kobiet i mężczyzn wskazuje nam, jakie czynniki wpływają na fakt występowania nierówności. W ten sposób, wśród czynników będziemy mieli na przykład obszar pracy, obszar edukacji... Cała zbierana przez nas informacja budzi albo mogłaby budzić skojarzenia nie związane z równością. Na przykład, komunikacja jest procesem koniecznym do jakiejkolwiek interakcji społecznej, ale ta może wywołać sytuację nierówności między kobietami i mężczyznami, jeśli nie będzie przeprowadzona w sposób należyty, we właściwym miejscu... Dlatego będzie koniecznym poznanie technik ustnych. To samo dzieje się w sytuacji, kiedy zamiast technikami ustnymi posługujemy się technikami komunikacji pisemnej. Posługiwanie się tym sposobem, może wywołać rozmaite nieporozumienia. Dlatego, posługiwanie się informacją pisaną musi stosować kryteria, w których ani mężczyźni ani kobiety nie będą czuć się dotknięci. W tym znaczeniu, bardzo ważnym jest dbanie o język, jakiego używamy i przyjmować stosunek krytyczny wobec tego, kto nie stosuje się do tych reguł. Inną techniką informacji, nad którą będziemy pracować będzie technika audiowizualna, która ma za zadanie zawarcie wszystkich wspomnianych wcześniej aspektów, gdzie język obrazu i dźwięku nabiera specjalnego znaczenia w chwili przystąpienia do zaznajamiania się z tematem równouprawnienia. W tym sensie, obraz, jaki płynie z każdego tekstu czy środka przekazu nie może mieć charakteru dyskryminującego w żadnej mierze. Środki masowego przekazu powinny wzmacniać równość, a zdarza się, że czynią dokładnie odwrotnie. Informacja i techniki przekazu mogą okazać się dyskryminujące, jeśli niewłaściwie się ich używa. Celem tego modułu będzie zapobieżenie temu, a służące do tego jednostki są następujące: Jednostka Dydaktyczna 1 MODUŁ 3 Techniki Informacji Obecna sytuacja mężczyzny i kobiety w społeczeństwie i modele. Określenie faktorów nierówności: zebranie informacji Jednostka Dydaktyczna 2 Techniki ustne: zdolność komunikacji 25 Godzin Jednostka Dydaktyczna 3 Techniki pisemne Jednostka Dydaktyczna 4 Techniki audiowizualne PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY- STRESZCZENIE. MODUŁ 3 1 KARTA ĆWICZEŃ 1 MODUŁ 3: TECHNIKI INFORMACJI 25 GODZINY JEDNOSTKA DYDAKTYCZNA 1 PRZEDSTAWIENIE AUTORZY/-KI CELE MYŚLI ZASOBY OBECNA SYTUACJA MĘŻCZYZNY I KOBIETY W SPOŁECZEŃSTWIE I MODELE. OKREŚLENIE 5 FAKTORÓW NIERÓWNOŚCI: ZEBRANIE godzin INFORMACJI Ta jednostka dydaktyczna traktuje o temacie informowania o równouprawnieniu. Zakłada to analizę informacji, jaką posiadamy na temat nierówności kobiet i mężczyzn występującej w naszym społeczeństwie. W ten sposób, określa się faktory nierówności kobiet i mężczyzn. Margarita Valcarce Fernández – Pedagog Margarita Camba Fontevedra - Psycholog Raquel González Ferrón - Pedagog Sonia López Fernández – Wychowawca społeczny María Fernández Rey – Nauczycielka • Posługiwanie się konceptami właściwymi zbiorowi informacji • Posługiwanie się źródłami informacji obszaru równouprawnienia • Krytyczna cena danych otrzymanych ze źródeł informacji • Poznanie faktorów wskazujących na nierówności miedzy kobietami i mężczyznami Faktory nierówności Tablica, artykuły prasowe i statystyki TREŚĆ Występujące między kobietami i mężczyznami nierówności w dużej mierze powodowane są przez faktory nierówności, to znaczy przez aspekty, które różne studia nad obecną sytuacją kobiet i mężczyzn zgodnie identyfikują jako takie, które uderzają w kobietę ze względu na płeć. W tym znaczeniu, faktorami wpływającymi na nierówność są: rodzina (rola kobiety kojarzona jest ze sprawowaniem opieki nad rodziną, a mężczyzna łączony jest z pracą zarobkową), edukacja (poziom wykształcenia kobiet jest wyższy niż mężczyzn w krajach rozwiniętych), praca (kobieta jest bardziej dyskryminowana), zdrowie (śmiertelność dzieci i matek uległa znacznemu zmniejszeniu), przemoc (nierówność wynikająca z relacji władzy między kobietą i mężczyzną), udział w polityce (zdominowana przez mężczyzn), wykluczenie społeczne i prostytucja (kobiety stanowią grupę dotkniętą), kultura i środki masowego przekazu (język, jaki nam pokazują, i którego się uczymy jest przepełniony aluzjami androcentrycznymi, które mimo woli sprzyjają i wzmagają nierówność). Dołączają się także do tego środki masowego przekazu, ponieważ pełno w nich stereotypów seksistowskich. W końcu, sport (tutaj obecność kobiet rośnie). Debata ĆWICZENIA Lektura i analiza artykułów prasowych Posługiwanie się i analiza ankiet OCENA Ocena Wstępna: Seria pytań Ocena Formatywna: Uczestnictwo, wykonanie i zaangażowanie ucznia/uczennicy w ćwiczeniach. Obserwacja systematyczna. Ocena Końcowa: Rozwiązanie pytań otwartych PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY- STRESZCZENIE. MODUŁ 3 2 • • NIEKTÓRE ODNIESIENIA BIBLIOGRAFICZNE • • • Instytut Kobiet (Ed.) (2004). Kobiety w liczbach. Krajowy Instytut Statystyczny (Ed.) (2005). Ankieta Ludności Aktywnej 2005. Xunta de Galicia. IV Plan de Igualdade de Oportunidades das Mulleres Galegas 2002 – 2005. Ana Arriba González de Durana “ El concepto de exclusión social” . Ed Unidad de políticas comparadas. Consejo superior de Investigaciones científicas( 2002) Marta Antúnez (ed) (2000) “ 1ª Jornadas interdisciplinarias sobre deporte UBA” revista digital Nº 26 Buenos Aires PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY- STRESZCZENIE. MODUŁ 3 3 KARTA ĆWICZEŃ 2 MODUŁ 3: TECHNIKI INFORMACJI 25 GODZINY JEDNOSTKA DYDAKTYCZNA 2 PRZEDSTAWIENIE AUTORZY/-KI CELE MYŚLI ZASOBY TECHNIKI USTNE: ZDOLNOŚĆ KOMUNIKACJI 7 godzin Ta jednostka dydaktyczna stara się zastanowić na tematem komunikacji ludzkiej i umiejętności komunikacji. Ten aspekt jest kluczowy w temacie równouprawnienia, ponieważ komunikacja jest podstawą współżycia społecznego. Delmiro Barreiros de la Torre – Psycholog • Zrozumienie różnych faz procesu komunikacji • Rozróżnienie elementów procesu komunikacji • Określenie wydajnych form komunikacji • Wychwycenie barier i przyszłych problemów komunikacji Komunikacja, interakcja społeczna, komunikacja werbalna i niewerbalna, faktory komunikacji, umiejętność komunikacji, bariery komunikacji i problemy w komunikacji. Retroprojektor, kamery wideo z kompatybilnymi kasetami, TV z video, Tablica TREŚĆ Komunikacja jest kluczem dla zachowania w społeczeństwie, nawiązujemy kontakty, przekazujemy i wymieniamy myśli, stanowiska, emocje i uczucia; wpływamy i jesteśmy wystawieni na wpływ innych. Możemy mówić o komunikacji werbalnej i komunikacji niewerbalnej. Komunikacja jest: Nawiązywaniem kontaktu z innymi, Jest nieunikniona, Jest dzieleniem się z innymi, Uczy się jej poprzez praktykę, Angażuje nas całych, Nie oznacza mówienia wiele. Podstawową umiejętnością komunikacyjną jest empatia, rozumiana jako umiejętność lub wrażliwość społeczna znalezienia się w pozycji kogoś innego. Ćwicząc siebie samych i idąc za radami tego podręcznika poprawimy swoją zdolność komunikacji, poczynając od potrafienia zadania pytania, do rozwiązywania problemów, jakie pojawiają się w procesie komunikacji; od nawiązania kontaktu do chwili rozstania zarówno w aspekcie werbalnym jaki niewerbalnym. Analiza przypadków: sytuacja rzeczywista i/lub hipotetyczna ĆWICZENIA Ćwiczenia praktyczne Debata OCENA NIEKTÓRE ODNIESIENIA BIBLIOGRAFICZNE Ocena Wstępna: Seria pytań Ocena Formatywna: Uczestnictwo, wykonanie i zaangażowanie ucznia/uczennicy w ćwiczeniach. Obserwacja systematyczna. Ocena Końcowa: Rozwiązanie pytań otwartych • • Jacobson, Roman (1963) “Factores De La Comunicación Lingüística Y Funciones Del Lenguaje” Essais de Linguistique Générale, París. Claude E. Shanon (1963): Teoría Matemática de la Comunicación PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY- STRESZCZENIE. MODUŁ 3 4 KARTA ĆWICZEŃ 3 MÓDULO 3: TECHNIKI INFORMACJI 25 GODZIN JEDNOSTKA DYDAKTYCZNA 3 PRZEDSTAWIENIE AUTORZY/-KI CELE MYŚLI ZASOBY TECHNIKI INFORMACJI PISEMNEJ 5 godzin Ta jednostka dydaktyczna wychodzi od krótkiej refleksji na temat natury informacji i porównania formy pisemnej z innymi, zgłębia aspekty jakie charakteryzują informację pisaną; zasoby, elementy, kształty, aspekt graficzny... i skupia się na stronie płci. Margarita Camba Fontevedra – Psycholog • Wprowadzenie w sposób krytyczny technik informacji pisemnych zastosowanych na terenie równouprawnienia • Opanowanie konceptów związanych z informacją pisemną • Wprowadzenie w sposób poprawny różnych formatów informacji pisemnej • Posługiwanie się elementami konstytutywnymi informacji pisemnej dla poprawnego zastosowania Informacja, informacja pisemna, element informacji, obraz, wyposażenia informacji pisemnej i propozycje równościowe Tablica, ocena materiałów pisemnych Obraz zaczerpnięty z Zeszytów Wychowania Dorosłych Instytutu Kobiet TREŚĆ Informacja jest zespołem danych mających służyć poznaniu. Występują dwa typy informacji: Informacja obiektywna: przedstawia treści w sposób bezstronny i kontrastowy; Informacja perswazyjna: przedstawia informację z jasną intencją, wywołuje efekt u odbiorcy. W chwili realizacji lub wypracowania technik informacji pisemnej, należy pamiętać o jej atrybutach (informacja wiarygodna, dokładna, użyteczna, właściwa, niezbędna i przyswajalna) oraz odbiorcę spełniającego następujące kryteria: przykucia uwagi publiczności, wprowadzenia odpowiedzi, bycia zrozumiałą i wiarygodną. Informacja pisemna może zostać przedstawiona w różnych formatach, wszystkich jednakowoż ważnych: plakaty i panele, foldery, broszury, ulotki... w ten sposób obraz tworzy podstawowy element w każdej informacji pisemnej, uważa się ją za jeszcze jeden proces komunikacji, którą wspomagamy kodami, pozwalającymi na rozumienie informacji i wiadomości. Debata ĆWICZENIA Analiza krytyczna dokumentów Analiza obrazu OCENA Ocena Wstępna: Seria pytań Ocena Formatywna: Uczestnictwo, wykonanie i zaangażowanie ucznia/uczennicy w ćwiczeniach. Obserwacja systematyczna. Ocena Końcowa: Rozwiązanie kwestionariuszy Prawda-Fałsz • NIEKTÓRE ODNIESIENIA BIBLIOGRAFICZNE • • Casasus, José Mª. (1974). Teoría de la imagen. Barcelona: Salvat, D.L. Cebrián, Juan Luis (1981). ¿Qué pasa en el mundo?: los medios de comunicación de masas. Barcelona: Salvat, D. L. Instytut Kobiet (Ed.) (2002). Cuadernos de Educación de Adultas. PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY- STRESZCZENIE. MODUŁ 3 5 KARTA ĆWICZEŃ 4 MODUŁ 3: TECHNIKI INFORMACJI 25 GODZIN JEDNOSTKA DYDAKTYCZNA 4 PRZEDSTAWIENIE AUTORZY/-KI CELE MYŚLI ZASOBY 8 godzin TECHNIKI AUDIOWIZUALNE Ta jednostka dydaktyczna przybliża nam obraz i dźwięk jako podstawowe elementy dla wypracowania informacji audiowizualnej i to dlatego okazuje się zasadniczą dla informacji i komunikacji oraz jej związku dla Równouprawnienia. Poznanie i zrozumienie języków wizualnych i dźwiękowych pomaga we wspieraniu stanowiska krytycznego wobec środków masowego przekazu i dostarcza koniecznych metod, aby stać się aktywniejszym podmiotem w społeczeństwie. Rubén Nicolás Ansedes Pérez – Uniwersytet w Santiago de Compostela • Nabycie podstawowych konceptów związanych z językiem audiowizualnym • Posługiwanie się narzędziami audiowizualnymi • Rozróżnianie części składowych obrazu Język audiowizualny, obraz, rodzaje obiektywu, światło i kolor w tworzeniu informacji audiowizualnej, technika i środki. Video 1: www.fundaciononce.es/wfo/img/mundoperfecto.avi Video 2: www.portaveu.gva.es/videoscamp/malostratos/malostratos30.mpg TREŚĆ Termin audiowizualny stosuje się zarówno do środków masowego przekazu (kino, radio, telewizja) jak również do takich jak diaporama, montaż audiowizualny, retroprojektor, wideogramy, lub nazywanych środkami samokształcenia (kabiny do nauki języka albo komputery osobiste). Do obsługi materiałów multimedialnych lub audiowizualnych oprócz wiedzy technicznej, konieczna jest podstawowa znajomość języka audiowizualnego: planowania, oprawy, ruchów kamerą, operowania czasem, oświetleniem, przejściami, dźwiękiem... Zanim przystąpimy do posługiwania się wymienionymi materiałami, dobrze jest wiedzieć CZEGO się chce, dla KOGO jest to przeznaczone, i po CO chcemy to robić. Debata ĆWICZENIA Ćwiczenia praktyczne Rozwinięcie materiałów dydaktycznych OCENA NIEKTÓRE ODNIESIENIA BIBLIOGRAFICZNE Ocena Wstępna: Seria pytań Ocena Formatywna: Uczestnictwo, wykonanie i zaangażowanie ucznia/uczennicy w ćwiczeniach. Obserwacja systematyczna. Ocena Końcowa: Rozwiązanie pytań otwartych • Valverde Berrocoso w: www.unex.es/didactica/Tecnologia_Educativa/index.htm PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY- STRESZCZENIE. MODUŁ 3 6
