WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR

WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR
INSPEKCJI HANDLOWEJ
Al. Marcinkowskiego 3, 60-967 Poznań
Poznań, dnia ……….lutego 2014 roku
Nr akt: D/KO.ŻG.8361.106.2013
Tesco Polska sp. z o.o.
ul. Kapelanka 56
30-347 Kraków
DECYZJA
Na podstawie art. 40a ust.1 pkt 3 oraz ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej
artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2005, nr 187, poz. 1577 ze zm.) oraz art. 104 ustawy
z dnia 14 czerwca 1960 r Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 26), po
przeprowadzeniu postępowania administracyjnego,
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
wymierza
przedsiębiorcy Tesco Polska sp. z o.o., ul. Kapelanka 56, 30-347 Kraków (NIP 5261037737), karę
pieniężną w wysokości 500 zł (słownie pięćset złotych) z tytułu wprowadzenia do obrotu,
w dniu kontroli 19 lipca 2013 r., w Tesco hipermarket, ul. Konińska 25, 62-700 Turek, 2 partii
artykułów rolno – spożywczych niewłaściwej jakości handlowej, o łącznej wartości 135,59 zł.
Stwierdzono nieprawidłowości w odniesieniu do nw. produktów:
a) lekko gazowany napój alkoholowy BE4, napój winopodobny owocowy, aromatyzowany,
słodki, półmusujący, gazowany 15% a’275 ml – w ilości 22 szt., w cenie 4,49 zł, wartości
98,78 zł, producent: Jantoń S.A., ul. Sienkiewicza 68, 95-082 Dobroń, dowód dostawy:
nr 42712014 z dnia 13.07.2013 r. z magazynu centralnego Teresin – Centrum Dystrybucji
Teresin – Gaj 11, 96-515 Teresin, ze względu na:
podanie nazwy niezgodnie z wymaganiami art. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie
i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. nr 120
poz. 690 ze zm) tj. „napój winopodobny” zamiast „napój winny”
użycie oznaczeń mogących wprowadzać konsumenta w błąd co do charakterystyki
środka spożywczego. Dla wyrobu zastosowano określenie „lekko gazowany napój
alkoholowy” w czołowej części etykiety oraz opisy „orzeźwiający napój alkoholowy”
i „o smaku popularnego drinka Energy” w bocznej części. Powyższe jest naruszeniem art. 6
ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych
(Dz.U z 2005 r. nr 187 poz. 1577) w zw. z art. 46 ust. 1 pkt. 1a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006
r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 171, poz. 1225 ze zm.)
b) Cider Joker 4,5% vol. a’330ml – w ilości 9 szt., w cenie 4,09 zł, wartości 36,81 zł, producent:
Plus H2O Drinki Co. Ltd, Chociszew 39, 95-045 Parzęczew, Poland, dowód dostawy
nr 34900737 z dnia 07.12.2012 r. z magazynu centralnego Teresin – Centrum Dystrybucyjne
Teresin – Gaj 11, 96-515 Teresin, ze względu na:
1
podanie nazwy niezgodnie z wymaganiami art. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie
i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. nr 120
poz. 690 ze zm) tj. „cider” zamiast „cydr”.
Zgodnie z treścią art. 40a ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów
rolno – spożywczych (Dz. U. z 2005, nr 187, poz. 1577 ze zm.) „kto wprowadza do obrotu artykuły
rolno spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości
handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze
pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która
mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno – spożywczych do obrotu,
nie niższej jednak niż 500 zł.”
Uzasadnienie
Inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Poznaniu Delegatura
w Koninie, w dniach 19 - 26.07.2013 r, przeprowadzili kontrolę w hipermarkecie Tesco,
ul. Konińska 25, 62-700 Turek należącym do przedsiębiorcy Tesco Polska sp. z o.o., ul. Kapelanka
56, 30-347 Kraków.
Kontrola przeprowadzona została w obecności Joanny Mila – pracownika kontrolowanego oraz
Piotra Korzeniewskiego – osoby upoważnionej.
Podstawę do przeprowadzenia kontroli stanowiły przepisy art. 3 ust.1, 2, 3 rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004r. w sprawie kontroli urzędowych
przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami
dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 191 z 30.4.2004r, s.1,
ze zm.), art.17 ust.3 ustawy z dn. 21.12.2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U.
z 2005r., poz.187,poz.1577 z późn. zm.), art. 3 ust 1 pkt 1, 2, 6 ustawy z dn.15.12.2000 r. o Inspekcji
Handlowej (Dz. U. z 2009r. Nr 151, poz.1291). Celem kontroli, sprecyzowanym w treści
upoważnienia do przeprowadzenia kontroli nr D/KO.ŻG.8361.106.2013 z dnia 19.07.2013 r., była
m.in. ocena prawidłowości oznakowania środków spożywczych oferowanych przez
kontrolowanego przedsiębiorcę.
Dowód: upoważnienie do przeprowadzenia kontroli nr D/KO.ŻG.8361.106.2013 (k. 4)
protokół kontroli (k. 11 - 14)
informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców KRS
(k. 39-50)
W toku kontroli inspektorzy Inspekcji Handlowej stwierdzili, że dla nw. produktów oferowanych
w opakowaniach jednostkowych tj.
a) lekko gazowany napój alkoholowy BE4, napój winopodobny owocowy, aromatyzowany,
słodki, półmusujący, gazowany 15% a’275 ml – w ilości 22 szt., w cenie 4,49 zł, wartości
98,78 zł, producent: Jantoń S.A., ul. Sienkiewicza 68, 95-082 Dobroń, dowód dostawy:
nr 42712014 z dnia 13.07.2013 r. z magazynu centralnego Teresin – Centrum Dystrybucji
Teresin – Gaj 11, 96-515 Teresin,
podano nazwę niezgodnie z wymaganiami art. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie
i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. nr 120
poz. 690 ze zm) tj. „napój winopodobny” zamiast „napój winny”
użyto oznaczeń mogących wprowadzać konsumenta w błąd co do charakterystyki
środka spożywczego. Dla wyrobu zastosowano określenie „lekko gazowany napój
alkoholowy” w czołowej części etykiety oraz opisy „orzeźwiający napój alkoholowy”
i „o smaku popularnego drinka Energy” w bocznej części. Powyższe jest naruszeniem
2
art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r o jakości handlowej artykułów rolno –
spożywczych (Dz.U z 2005 r. nr 187 poz. 1577) w zw. z art. 46 ust. 1 pkt. 1a ustawy z dnia 25
sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 171, poz. 1225 ze
zm.)
b) Cider Joker 4,5% vol. a’330ml – w ilości 9 szt., w cenie 4,09 zł, wartości 36,81 zł, producent:
Plus H2O Drinki Co. Ltd, Chociszew 39, 95-045 Parzęczew, Poland, dowód dostawy
nr 34900737 z dnia 07.12.2012 r. z magazynu centralnego Teresin – Centrum Dystrybucyjne
Teresin – Gaj 11, 96-515 Teresin
podano nazwę niezgodnie z wymaganiami art. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie
i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. nr 120
poz. 690 ze zm) tj. „cider” zamiast „cydr”
Dowód: protokół kontroli (k. 11 - 14)
protokół oględzin nr 2 (k. 28)
protokół oględzin nr 5 (k. 31)
załącznik nr 1 do protokołu kontroli (k. 34)
W związku z powyższym w dniu 11 grudnia 2013 roku Wielkopolski Wojewódzki Inspektor
Inspekcji Handlowej wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia kary
pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu z konsumentami artykułów rolno – spożywczych
niewłaściwej jakości. W piśmie informującym o wszczęciu postępowania administracyjnego
w sprawie ustalenia kary pieniężnej, kontrolowany został poinformowany o przysługującym mu
prawie do zapoznania się z aktami i prawie wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów
i materiałów.
Kontrolowany przedsiębiorca nie skorzystał z przysługujących mu uprawnień.
Dowód: zawiadomienie o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia
kary pieniężnej z dnia 11.12.2013 r. (k. 100 - 102)
W kontekście powyższego Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił
i stwierdził:
Ustawa o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187 poz. 1577 ze zm)
w art. 40a ust. 1 pkt. 3 (Dz. U. z 2005 r. nr 187 poz. 1577 ze zm.) stanowi, iż każdy kto wprowadza
do obrotu artykuły rolno – spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej
w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych
artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej
uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno –
spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2005 r.
nr 187 poz. 1577 ze zm) wprowadzane do obrotu artykuły rolno – spożywcze powinny spełniać
wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały
określone takie wymagania, oraz dodatkowo wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich
spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. Poprzez jakość handlową, zgodnie z treścią
art. 3 pkt. 5 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych, należy rozumieć również
wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte
wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.
3
Szczegółowe wymagania w zakresie znakowania napojów alkoholowych uregulowane zostały
w ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami
i organizacji rynku wina (Dz. U. nr 120 poz. 690 ze zm).
W niniejszej sprawie, w czasie przeprowadzonej kontroli, stwierdzono, że:
a) lekko gazowany napój alkoholowy BE4, napój winopodobny owocowy, aromatyzowany,
słodki, półmusujący, gazowany 15% a’275 ml – w ilości 22 szt., w cenie 4,49 zł, wartości
98,78 zł, producent: Jantoń S.A., ul. Sienkiewicza 68, 95-082 Dobroń, dowód dostawy:
nr 42712014 z dnia 13.07.2013 r. z magazynu centralnego Teresin – Centrum Dystrybucji
Teresin – Gaj 11, 96-515 Teresin, nie odpowiada jakości handlowej ze względu na:
podanie nazwy niezgodnie z wymaganiami art. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie
i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami o organizacji rynku wina (Dz. U. nr 120
poz. 690 ze zm) tj. „napój winopodobny” zamiast „napój winny”
użycie oznaczeń mogących wprowadzać konsumenta w błąd co do charakterystyki
środka spożywczego. Dla wyrobu zastosowano określenie „lekko gazowany napój
alkoholowy” w czołowej części etykiety oraz opisy „orzeźwiający napój alkoholowy”
i „o smaku popularnego drinka Energy” w bocznej części. Powyższe jest naruszeniem art.
6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r o jakości handlowej artykułów rolno –
spożywczych (Dz.U z 2005 r. nr 187 poz. 1577) w zw. z art. 46 ust. 1 pkt. 1a ustawy z dnia 25
sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 171, poz. 1225 ze
zm.)
b) Cider Joker 4,5% vol. a’330ml – w ilości 9 szt., w cenie 4,09 zł, wartości 36,81 zł, producent:
Plus H2O Drinki Co. Ltd, Chociszew 39, 95-045 Parzęczew, Poland, dowód dostawy
nr 34900737 z dnia 07.12.2012 r. z magazynu centralnego Teresin – Centrum Dystrybucyjne
Teresin – Gaj 11, 96-515 Teresin, nie odpowiada jakości handlowej ze względu na:
podanie nazwy niezgodnie z wymaganiami art. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie
i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami o organizacji rynku wina (Dz. U. nr 120
poz. 690 ze zm) tj. „cider” zamiast „cydr”
Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów
rolno – spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187 poz. 1577 ze zm) artykuły rolno – spożywcze
wprowadzane do obrotu są oznakowane. Do znakowania artykułów rolno – spożywczych stosuje
się odpowiednio wymagania określone m.in. w art. 46 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności
i żywienia.
Zgodnie z treścią art. 46 ust. 1 pkt. 1a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i
żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 136 poz 914 ze zm) oznakowanie środka spożywczego nie może
wprowadzać w błąd, w szczególności co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego
nazwy, rodzaju, właściwości, składu, ilości, trwałości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod
wytwarzania lub produkcji.
Zgodnie z treścią art. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich,
obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. nr 120 poz. 690 ze zm) wyrobami winiarskimi
w rozumieniu ustawy są:
- napój winny owocowy lub miodowy - będący napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od
4,5% do 15% objętościowych, otrzymanym z wina owocowego lub miodu pitnego i zawierającym
co najmniej 50% wina owocowego lub miodu pitnego albo otrzymanym w wyniku fermentacji
alkoholowej nastawu na wino owocowe lub miód pitny o mniejszym udziale soków lub miodu,
bez dodatku alkoholu, z możliwością słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa
w art. 6 ust. 1 pkt 3, lub barwienia (art. 3 pkt. 1m ww. ustawy),
4
- cydr - będący napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 1,2% do 8,5% objętościowych,
otrzymanym w wyniku fermentacji alkoholowej nastawu na cydr, bez dodatku alkoholu,
z możliwością słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1,
lub dodania soku jabłkowego lub zagęszczonego soku jabłkowego (art. 3 pkt. 1q ww. ustawy).
Powyższe ustalenia wskazywały na popełnienie przez kontrolowanego przedsiębiorcę czynu
opisanego w art. 40a ust. 1 pkt. 3 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych
(Dz. U. z 2005 r. nr 187 poz. 1577 ze zm) i w związku z powyższym skutkują nałożeniem kary
pieniężnej określonej w tym przepisie.
Istotnym z punktu widzenia zakresu podmiotowego art. 40a ust. 1 pkt. 3 ustawy
o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187 poz. 1577 ze zm) jest
ustalenie czy kontrolowany przedsiębiorca jest podmiotem wprowadzającym oceniane produkty
do obrotu.
Ustawa o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187 poz. 1577
ze zm), w art. 3 pkt. 4, w zakresie definicji odsyła do przepisów prawa żywnościowego Unii
Europejskiej. Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego
i Rady ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego
Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie
bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002r. ze zm.) podmioty działające na rynku
spożywczym zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji
w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz
z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie
przestrzegania tych wymogów. Dotyczy to zatem i ostatniego szczebla - tj. sprzedaży
konsumentom.
Należy zaznaczyć, że w świetle prawa żywnościowego pojęcie wprowadzenia do obrotu
dotyczy każdego etapu obrotu i nie jest zawężone jedynie do pierwszego wprowadzenia na
rynek. Wprowadzenie na rynek zgodnie z art. 3 pkt. 8 rozporządzenia 178/2002 oznacza
posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży
lub innej formy dysponowania. Uwzględniając definicję obrotu zawartą w ustawie z dnia
21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187
poz. 1577 ze zm), odwołującą się do treści art. 3 pkt. 8 rozporządzenia 178/2002, za jakość
handlową odpowiada nie tylko producent, ale także przedsiębiorcy prowadzący obrót
handlowy produktami żywnościowymi, na każdym jego etapie, w tym także detalicznym.
Przedstawiona powyżej interpretacja znajduje poparcie w treści wyroku Trybunału
Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 23.11.2006 r. w sprawie C-315/05 (Dz.U.
C 331 z 30.12.2006 s.14) wydanego w trybie prejudycjalnym, z którego wynika,
że wprowadzający do obrotu może być odpowiedzialny za jakość, nawet w sytuacji, gdy ogranicza
się on, jako zwykły dystrybutor do wprowadzenia do obrotu produktu w postaci w jakiej został
mu dostarczony przez producenta. Określając ramy prawne wyroku Trybunał Sprawiedliwości
przywołał m.in. art. 3 pkt. 3 oraz art. 17 rozporządzenia nr 178/2002, które definiują podmiot
działający na rynku spożywczym oraz stanowią obowiązki tych podmiotów, a także państw
członkowskich w zakresie przestrzegania wymagań prawa żywnościowego na wszystkich etapach
produkcji, przetwarzania i dystrybucji. Każdy z podmiotów tj.: producent, przetwarzający czy
dystrybutor, obarczony jest obowiązkiem przestrzegania wymagań prawa żywnościowego.
Zgodnie z art. 40 a ust. 5 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych, ustalając
wysokość kary pieniężnej, Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił
stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia strony, zakres naruszenia a także dotychczasową
działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno- spożywczych i wysokość obrotów.
5
Oceniając stopień szkodliwości czynu Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
uwzględnił wszystkie okoliczności wyznaczające w konkretnym przypadku rozmiar szkodliwości
czynu a odnoszące się zarówno do przedmiotowej jak i podmiotowej strony danego czynu.
Przedsiębiorca, dokonując sprzedaży produktów opakowanych, niewłaściwie oznakowanych,
naruszył interesy konsumenta pod względem ekonomicznym.
Wskazane powyżej przepisy nakładają konkretne obowiązki na producentów jak i sprzedawców
danych środków spożywczych ale jednocześnie stanowią jasną informacje dla konsumenta jakiego
rodzaju środek spożywczy kupuje. Konsument kierując się informacjami zawartymi
w oznakowaniu środków spożywczych, mając na względzie własne preferencje smakowe, ustala
jaki produkt zakupi. Umieszczenie w oznakowaniu niepełnych danych lub informacji
wprowadzających konsumenta w błąd może uniemożliwić mu dokonania świadomego wyboru
i zakupu środka spożywczego zgodnego z jego oczekiwaniami.
Produkty spożywcze oferowane na rynku powinny być również w pełni identyfikowalne , w tym
pod względem rodzaj danego produktu. W interesie konsumenta jak również i producenta jest
dokładne rozpoznanie artykułów rolno – spożywczych oferowanych na rynku spożywczym
zwłaszcza pod względem jego nazewnictwa. Konsument dokonując zakupu produktu
prawidłowo oznakowane jednocześnie otrzymuję gwarancję zachowania wymogów jakościowych
określonych w przepisach dotyczących danego środka spożywczego. Precyzyjne oznakowanie
wyrobu ułatwi konsumentowi odnalezienie go na rynku wśród innych podobnych środków
spożywczych.
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, oceniając stopień szkodliwości czynu,
wziął również pod uwagę fakt, iż kontrolowany przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą
polegającą m.in. na prowadzeniu sprzedaży detalicznej w niewyspecjalizowanych sklepach od
2001 roku (informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców KRS k. 39 50).
Mając powyższe rozważania na względzie należy stwierdzić, że czyn kontrolowanego
przedsiębiorcy charakteryzuje średni stopień szkodliwości.
Wina definiowana jest jako zarzucalność procesu decyzyjnego polegająca na dokonaniu przez
sprawcę wolnego wyboru z katalogu możliwych zachowań, zachowania sprzecznego
z obowiązującą norma prawną. Wina definiowana jest również jako stosunek psychiczny sprawcy
do przedsiębranego czynu oraz do naruszenia przez niego zasad ostrożności, których
przestrzeganie miało zapobiec popełnieniu zarzucanego mu czynu.
Oceniając stopień zawinienia Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod
uwagę fakt, iż kontrolowany przedsiębiorca nie ma bezpośredniego wpływu na proces pakowania
i etykietowania środków spożywczych. Kontrolowany jest jednak profesjonalistą na rynku obrotu
środkami spożywczymi. Powinien więc znać regulacje prawne odnoszące się do znakowania
środków spożywczych. Kierując się interesem konsumentów, w zaopatrzeniu własnego sklepu,
powinien dokonywać wyboru jedynie artykułów rolno – spożywczych prawidłowo
oznakowanych.
Kwestionowane przez inspektorów produkty zostały skierowane do poprawy oznakowania.
W związku z opisanymi uchybieniami, czyn kontrolowanego przedsiębiorcy zakwalifikowano
jako popełniony nieumyślnie poprzez niedbalstwo.
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż czyn przedsiębiorcy narusza
wymagania w zakresie oznakowania rolno- spożywczych istotne z punktu widzenia właściwości
produktu oraz regulacji rynków rolnych krajowych.
6
Uwzględniając kolejną przesłankę, która dotyczy dotychczasowej działalności podmiotu
działającego na rynku artykułów rolno- spożywczych należy wziąć pod uwagę, iż w stosunku do
przedsiębiorcy, w okresie ostatnich 24 miesięcy, prowadzono jedno postępowanie administracyjne
w sprawie ukarania karą pieniężną za wprowadzenie do obrotu z konsumentami artykułów rolno
– spożywczych niewłaściwej jakości handlowej z terenu działania Wojewódzkiego Inspektoratu
Inspekcji Handlowej w Poznaniu Delegatura w Koninie.
Przedsiębiorca zalicza się do grupy pozostałych przedsiębiorców wg. przepisów ustawy
z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. nr 155 poz. 1095 ze
zm) – oświadczenie k. 38.
Ponadto przy wydawaniu decyzji Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
uwzględnił treść art. 17 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady
ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds.
Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności
(Dz. U.L 31 Z 01.02.2002 r. ze zm.), iż kara powinna być skuteczna, oraz odstraszająca,
a także wziął pod uwagę zasadę proporcjonalności, która zakłada, że zastosowany środek musi
być właściwy do osiągnięcia zakładanego celu.
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, zgodnie z treścią art. 40a ust. 1 pkt. 3
ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2005,
nr 187, poz. 1577 ze zm.) może wymierzyć karę pieniężną w wysokości do pięciokrotnej wartości
korzyści majątkowej uzyskanej lub którą mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych
artykułów rolno – spożywczych do obrotu.
W tym przypadku, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, należało zastosować środek
w postaci wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 500,00 zł (słownie: pięćset złotych 00/100).
Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł zatem jak w sentencji.
Zgodnie z art. 40 a ust. 6 i 7 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych, karę
pieniężną, o której mowa w sentencji decyzji, stanowiącą dochód budżetu państwa, przedsiębiorca
jest zobowiązany wpłacić na konto bankowe Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej
w Poznaniu, Nr konta NBP O/O Poznań nr 96 1010 1469 0032 7422 3100 0000, w terminie
nieprzekraczalnym 30 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji, która wtedy staje się jednocześnie
decyzją ostateczną.
Pouczenie:
1. Od niniejszej decyzji na podstawie art. 127 § 1 i 2 kpa, art. 129 § 1 i 2 kpa przysługuje stronie odwołanie do Prezesa Urzędu
Ochrony Konkurencji i Konsumentów 00-950 Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1 składane na piśmie za
pośrednictwem Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej AL. Marcinkowskiego 3, 60-967 Poznań, w
terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.
2. Do należności pieniężnych nie uiszczonych w terminie stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 rokuOrdynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005, Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).
...................................................................
(imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis)
7