MP_Gdansk Oliwa - Sopot_cz.T_Opis - przetargi.plk

Modernizacja linii kolejowej E65, odcinek Warszawa – Działdowo – Gdynia, etap I,
Projekt nr FS 2004/PL/16/C/PT/006-04 – Obszar LCS GDYNIA – LOT A
TOM V/A/1
DOKUMENTACJA PROJEKTOWA – CZĘŚĆ RYSUNKOWA
szlak GDAŃSK OLIWA - SOPOT
CZĘŚĆ T i W– Układ torowy z odwodnieniem
Dokumentacja projektowa Część T i W – Układ torowy z odwodnieniem
T-1
Modernizacja linii kolejowej E65, odcinek Warszawa – Działdowo – Gdynia, etap I,
Projekt nr FS 2004/PL/16/C/PT/006-04 – Obszar LCS GDYNIA – LOT A
ZAWARTOŚĆ
I
CZĘŚĆ OPISOWA
II
RYSUNKI
1.
Plansza zbiorcza
rys. T 01/3
2.
Profil podłużny toru
rys. T 02/3
3.
Przekroje konstrukcyjne
rys. T 03/3
Dokumentacja projektowa Część T i W – Układ torowy z odwodnieniem
T-2
Modernizacja linii kolejowej E65, odcinek Warszawa – Działdowo – Gdynia, etap I,
Projekt nr FS 2004/PL/16/C/PT/006-04 – Obszar LCS GDYNIA – LOT A
CZĘŚĆ OPISOWA
1. PRZEDMIOT OPRACOWANIA.
Przedmiotem opracowania jest przebudowa układu torowego oraz budowa
odwodnienia szlaku Gdańsk Oliwa - Sopot (od km 8.450 do km 9.850 linii
Nr 202 Gdańsk – Stargard Szczeciński).
Zakres robót ujętych niniejszym opracowaniem obejmuje:
1.
Przebudowę układu torowego szlaku Gdańsk Oliwa – Sopot wraz z
modernizacją podtorza na odcinku od km 8.450 do km 9.850.
2.
Budowę odwodnienia szlaku na odcinku j.w.
2. STAN ISTNIEJĄCY
Linia nr 202 Gdańsk – Stargard Szczeciński na odcinku od km 0.000 do
km 26.310, stanowi północną część linii kolejowej E65 Zebrzydowice – Warszawa –
Gdańsk - Gdynia. Linia jest linią magistralną, dwutorową, na całej długości
zelektryfikowaną. W zasadniczej części jest przystosowana do prędkości V=120 km/h w
ruchu pasażerskim i V=70 km/h w ruchu towarowym.
Układ geometryczny torów szlakowych na odcinku od km 8.450 do km 9.850 linii
Nr 202 pozwala na prowadzenie ruchu pociągów z prędkością V=100km/h.
Tory Nr 1 i 2 szlaku Sopot – Gdynia Orłowo (od km 8.450 do km 9.850) są torami
bezstykowymi, zbudowanymi z szyn typu UIC60. W torze nr 1 nawierzchnia stalowa
ułożona jest na podkładach strunobetonowych typu PS94 z przytwierdzeniem sprężystym
typu SB3, na podsypce tłuczniowej. W torze nr 2 nawierzchnia stalowa ułożona jest na
podkładach strunobetonowych typu INBK7 z przytwierdzeniem typu K.
Równolegle do torów linii Nr 202, po stronie toru Nr 1 biegną tory Szybkiej Kolei
Miejskiej. W rejonie km 9.200 na torach linii SKM usytuowany jest przystanek osobowy
Gdańsk Żabianka.
Odwodnienie torowiska na odcinkach nasypów i części terenów zerowych realizowane
jest do przyległych do torowiska polderów i rowów bocznych.
Od km 8.450 do przepustu w km 8.563, u podstawy nasypy zabudowane są studnie
kanalizacji deszczowej. Studnie są bez pokryw, zasypane tłuczniem i śmieciami.
Dokumentacja projektowa Część T i W – Układ torowy z odwodnieniem
T-3
Modernizacja linii kolejowej E65, odcinek Warszawa – Działdowo – Gdynia, etap I,
Projekt nr FS 2004/PL/16/C/PT/006-04 – Obszar LCS GDYNIA – LOT A
3. STAN PROJEKTOWANY.
Projektowany układ torowy szlaku obejmuje dwa tory szlakowe Nr 1 i 2 na odcinku
od km 8.450 do km 9.850m.
Tory szlakowe na przedmiotowym odcinku, zaprojektowane zostały na dwóch
odcinkach
prostych,
stanowiących
przedłużenie
projektowanych
prostych
na
sąsiednich odcinkach, .przedzielonych łukiem o promieniu R= 200 000m w torze nr 1
i R=200 004m w torze nr 2.o długości L=147,97m.
Plan sytuacyjny szlaku Gdańsk Oliwa - Sopot został pokazany na rysunku
nr T.01/3, załączonym w części rysunkowej opracowania.
Profil
podłużny
przebudowywanych
torów
został
skorygowany
w
celu
dostosowania niwelety do potrzeb wynikających z przebudowy obiektów inżynieryjnych.
Zastosowane łuki pionowe, wyokrąglające załomy profilu, posiadają promienie
R = 15000 m. Niweleta torów nr 1 i 2, biegnie na jednej wysokości.
Przebieg torów Nr 1 i 2 w profilu podłużnym zostało pokazane na rysunku
nr T.02/3, załączonym w części rysunkowej opracowania.
Projektowana konstrukcja torów: szyny 60E1AX na podkładach PS94, w
rozstawie 0,6m, z przytwierdzeniem sprężystym typu SB4 lub SB7, na podsypce
tłuczniowej
o
grubości
pod
podkładem
wynoszącej
0,35m.
Tor
zgrzewany
elektrooporowo w tor bezstykowy.
W lokalizacji od km 8.650 do km 8.700, ze względu na obiekt inżynieryjny, należy
zabudować nawierzchnię toru na podkładach drewnianych twardych typu IB. Rozstaw
podkładów 0,6m
Konstrukcję nawierzchni torowej pokazano na rysunku Nr T.03/3, załączonym w
części rysunkowej opracowania.
Odwodnienie podtorza zrealizowano za pomocą ukształtowania korony torowiska
spadkiem daszkowym i za pomocą budowy rowów bocznych po stronie toru nr 2 oraz
budową ciągu drenażu z rur PE-HD o średnicy 160mm, na międzytorzu torów linii
nr 250 i 202.
Dokumentacja projektowa Część T i W – Układ torowy z odwodnieniem
T-4
Modernizacja linii kolejowej E65, odcinek Warszawa – Działdowo – Gdynia, etap I,
Projekt nr FS 2004/PL/16/C/PT/006-04 – Obszar LCS GDYNIA – LOT A
Od początku odcinka objętego przebudową do mostu w km 8.563, u podstawy
nasypu przebiega kolektor odwodnienia deszczowego. Studnie kolektora nie mają
pokryw i są zanieczyszczone tłuczniem i śmieciami. Kolektor należy przeczyścić
ciśnieniowo, zaizolować i wyremontować studnie z uzupełnieniem brakujących pokryw.
Na odcinku od km 9.771 do km 9.791, w ciągu rowu lewego należy wybudować
odcinek kolektora z rur Ø400mm dla uniknięcia kolizji z istniejącymi urządzeniami
elektroenergetycznymi.
System odwodnienia wgłębnego, ze względu na zbliżenie do granicy terenu PKP,
należy wybudować w niżej wymienionych lokalizacjach:
a)
Drenokolektor ∅250 SN8 w km 8.972,00m-9.068,85;
b)
Drenokolektor ∅400 SN8 w km 9.298,00-9.325,00
W km 8.972 i 9.068 przyjęto budowę studni rewizyjnych murowanych z cegły
klinkierowej kanalizacyjnej. W km od 9.200 do km 9.250 należy wykonać rów boczny
chłonny.
Na międzytorzu linii nr 250 i 202 należy zabudować drenokolektor z rur PE-HD o
średnicy 160mm, w owinięciu wraz z zasypką geowłókniną kwalifikowaną do drenaży.
Studzienki z rur PE-HD o średnicy 600mm.
Plan sytuacyjny rowów i elementów odwodnienia pokazano na planszy zbiorczej –
rysunku nr T.01/3, natomiast profil podłużny rowów i drenaży pokazano na profilu
podłużnym – rysunku nr T.02/3 załączonym w części rysunkowej niniejszego
opracowania.
Przebudowa podtorza na niniejszym odcinku polegać będzie na ułożeniu nowego,
dwuwarstwowego pokrycia ochronnego.
Podłoże gruntowe należy wyprofilować ze spadkiem daszkowym wynoszącym
5%. Podłoże gruntowe należy zagęścić do wskaźnika zagęszczenia maksymalnie
Io=2.2. Minimalny moduł odkształcenia wtórnego mierzony na podłożu gruntowym –
80MPa. Na tak przygotowanym podłożu należy rozścielić geowłókninę o szerokości
4.50m pod każdym torem.
Dokumentacja projektowa Część T i W – Układ torowy z odwodnieniem
T-5
Modernizacja linii kolejowej E65, odcinek Warszawa – Działdowo – Gdynia, etap I,
Projekt nr FS 2004/PL/16/C/PT/006-04 – Obszar LCS GDYNIA – LOT A
Dolną warstwę pokrycia ochronnego należy wykonać z mieszanki żwirowo piaskowej. Grubość warstwy 0.15m. Górną warstwę pokrycia ochronnego należy
wykonać z klińca o uziarnieniu 4/31.5mm. Grubość warstwy 15cm. Obie warstwy
należy układać ze spadkiem poprzecznym 5%.
Szczegółowe przekroje konstrukcji nawierzchni pokazano na rysunku Nr T.03/3,
załączonym w części rysunkowej opracowania.
4.
REALIZACJA ROBÓT.
Przebudowę torów szlakowych należy realizować przy wykorzystaniu zamknięć
torowych dla poszczególnych faz przebudowy stacji Sopot.
Przebudowę toru szlakowego Nr 2 należy realizować równolegle z przebudowa
układu torowego stacji Sopot – faza II. W trakcie przebudowy toru Nr 2 ruch pociągów
prowadzony będzie jednotorowo, dwukierunkowo po torze Nr 1.
Przebudowę toru szlakowego Nr 1 należy realizować równolegle z przebudowa
układu torowego stacji Sopot – faza III. W trakcie przebudowy toru Nr 1 ruch pociągów
prowadzony będzie jednotorowo, dwukierunkowo po torze Nr 2.
Dokumentacja projektowa Część T i W – Układ torowy z odwodnieniem
T-6