Góry Tęczowe - Biuletyn AGH

Siłacze na parkiecie
W pogodne niedzielne przedpołudnie 15 kwietnia w hali na ulicy Piastowskiej, w ramach Małopolskiej Ligi Akademickiej, rywalizowali ze sobą
kulturyści. Wydawać by się mogło, że skoro kulturyści, to rywalizacja składać się będzie wyłącznie ze szpanowania pięknymi mięśniami wypracowanymi w trakcie niezliczonych treningów. Jednak w lidze zawodnicy konkurują w dwóch bojach. Pierwszym bojem jest bój siłowy czyli wyciskanie
sztangi na ławeczce w pozycji leżącej. Drugim bojem jest natomiast bój
estetyczny, a więc ocena sylwetki zawodnika.
W obu bojach zawodnicy startują w odpowiedniej dla siebie kategorii
wagowej. W boju siłowym każdy zawodnik ma do dyspozycji trzy podejścia do sztangi. Sam musi zdecydować od jakiego ciężaru sztangi zacznie. Dlatego w boju tym oprócz siły ważna jest także taktyka, która powinna uwzględniać możliwości rywali. Przede wszystkim najistotniejsza
jest jednak ocena własnych możliwości. Zadysponowanie na sztangę
zbyt dużego obciążenia w stosunku do siły zawodnika w danym dniu,
może spowodować, że bój siłowy zupełnie nie zostanie zaliczony. Jeśli
zawodnik nie poradzi sobie z ciężarem, który zadysponował to nie ma już
możliwości na mniejsze obciążenie, a nie zaliczenie żadnego z trzech podejść powoduje dyskwalifikację.
Po zakończonym boju siłowym zawodnicy przygotowują się w siłowni
do boju estetycznego. Ten drugi bój to najbardziej widowiskowa część
zawodów (zresztą można się o tym przekonać oglądając ostatnią stronę
Biuletynu). Zawodnicy na komendę sędziego prezentują poszczególne
partie mięśni. Werdykt następuje bardzo szybko.
Drużyna AGH wygrała te zawody, zajmuje też pierwsze miejsce po
dwóch rzutach ligi. W niektórych kategoriach wagowych nasi zawodnicy
odnieśli sukces indywidualny. Najbardziej zacięta rywalizacja miała miejsce w boju estetycznym w kategorii do 77,5 kg. Minimalnie lepszy od naszego zawodnika Wacława Lichwała (na zdjęciu na ostatniej stronie BIP)
okazał się zawodnik Akademii Rolniczej Rafał Ludwikowski.
ZS
Wojciech Kocot
Góry Tęczowe
(Dookoła Islandii 2006 – cz. 2)
Landmannalaugar (czyli Góry Tęczowe) leżą w południowej części wyspy, około 25 km na północ od lodowca Myrdalsjokul. Dojazd do miejsca,
skąd rozpoczyna się większość szlaków turystycznych jest możliwy jedną
z dwóch dróg terenowych i wiąże się z pokonaniem kilku brodów. Wznoszące się na około 600 m npm góry są zbudowane głównie ze skał riolitowych. Przeobrażone w wyniku działalności wulkanicznej i geotermalnej
minerały nadają zboczom barwy, zarezerwowane gdzie indziej wyłącznie
dla przyrody ożywionej (zieloną, czerwoną, żółtą i pomarańczową). Bajecznie kolorowy krajobraz uzupełniają płynące przez wypełniające dolinę
rozlewisko niezliczone strumienie, w których odbija się intensywnie błękitne niebo. Z tym wszystkim kontrastują brunatne pola lawowe, obfitujące
w ogromne bryły czarnego obsydianu – szkła wulkanicznego. Najwygodniej chyba będzie opowiedzieć o tym wszystkim komentując poszczególne fotografie.
Fot. 1. Przejazd przez jeden z licznych brodów po drodze. Najgłębszy,
ponad półmetrowy znajduje się tuż przed schroniskiem.
Fot. 2. Panorama z grzbietu górskiego usytuowanego na północ od
schroniska. Po prawej, u podnóża pokrytych pasmami śniegu gór rozciąga się ogromne pole lawowe Laugahraun – pozostałość po ostatniej
erupcji wulkanicznej. Po lewej szerokie rozlewisko płynącej doliną rzeki.
W środku zabudowania schroniska i pole namiotowe. Nieopodal, na łące
znajduje się niewielkie jeziorko – naturalny i darmowy basen, w którym
wody zimnego strumienia mieszają się z gorącym, wypływającym spod
pola lawowego. A po całodziennej wędrówce gorąca kąpiel działa jak balsam…
Fot. 3. Brennisteinsalda – Grań Płonących Kamieni. Wietrzejące i kruszące się zbocza utworzyły tęczowe, obsypujące się piargi. Po lewej wyrasta ogromny komin lawowy. Dodatkową atrakcją tej najbardziej koloro-
22
Wyniki zawodów kulturystycznych zawodników AZS AGH
(najlepsze trzy miejsca zawodników AZS AGH
w poszczególnych kategoriach)
miejsce
1
6
7
2
3
7
1
6
14
3
4
2
5
6
1
2
3
Nazwisko i imię
Kategoria do 70 kg
Chowaniec Grzegorz
Wydra Mateusz
Trela Damian
Kategoria do 77.5 kg
Lichwała Wacław
Kula Mariusz
Stadnik Tomasz
Kategoria do 85.0 kg
Ziętko Rafał
Nycz Paweł
Luzar Marek
Kategoria do 92.5 kg
Rolek Tomasz
Skobel Przemysław
Kategoria powyżej 92.5 kg
Krzystyniak Mateusz
Stępień Piotr
Kapciak Bartłomiej
Punktacja drugiego rzutu
AZS – AGH
221,0 pkt.
AZS – PK
180,5 pkt.
AZS – UJ
180,0 pkt.
1
2
3
Wyciskanie
Ocena
sylwetki
Razem
112.5
100.0
100.0
12.5
10.0
8.0
21.0
16.5
14.0
135.0
125.0
135.0
10.5
12.5
6.5
22.5
22.0
19.0
180.0
137.5
115.0
12.0
7.5
8.5
32.0
18.5
14.5
145.0
160.0
10.0
7.0
21.5
21.0
175.0
140.0
140.0
9.5
11.5
10.0
25.0
21.0
19.0
Punktacja po dwóch rzutach
AZS – AGH
409,0 pkt.
AZS – PK
385,5 pkt.
AZS – UJ
340,5 pkt
Pełne wyniki zawodów na stronie:
www.azs.krakow.pl/?addr=azetesiak/pages/komunikaty.php
Fotoreportaż na stronie: www.agh.edu.pl/news.php?id=673
wej na wyspie góry są rozsiane po jej zboczach liczne otwory, z których
wydobywają się pachnące siarką wyziewy. Patrząc z bliska, wokół otworów i na ich obrzeżach można dostrzec delikatne igiełki krystalizującej
siarki.
Fot. 4. Ze szczytu góry Brennisteinsalda roztacza się wspaniały widok
na okolicę. Na pierwszym planie komin lawowy (ten sam, co na fot. 3).
Fot. 5. Błękitne niebo odbijane przez setki strumieni wypełniających
rozlewisko nieopodal pola biwakowego (widok z grani naprzeciwko).
Fot. 6. Pastelowe zbocza gór na południe od Brennisteinsalda. Tu
i ówdzie w zagłębieniach pozostało jeszcze trochę śniegu.
Fot. 7. Widok z grani usytuowanej na północ od schroniska na główną
(wschodnią) część rozlewiska. Dolina jeszcze w słońcu, ale widać nadciągające czarne chmury.
Fot. 8. Niskotemperaturowe (czytaj temperatura wody poniżej 100°C)
pole geotermalne w okolicy Ishelir (jaskini lodowej wytopionej w lodowcu
przez gorące źródła). Gorący strumień buduje miniaturowe tarasy, a rozwijające się na nich organizmy żywe decydują o widocznych na zdjęciu
kolorach. Fotografia przedstawia obszar około 3 m2.
1
BIP 164/2007
2
3
4
5
6
7
8
8