wersja PDF - KGHM

Roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe
Polityka rachunkowości i inne informacje objaśniające
2. Opis ważniejszych stosowanych zasad rachunkowości (10/17)
I ns t r ument y pochodne zabezpieczaj ące pr zepł y wy ś r odk ów pieniężny ch
W ramach rachunkowości zabezpieczeń stosuje się instrumenty zabezpieczające przepływy pieniężne.
Instrument pochodny zabezpieczający przepływy środków pieniężnych, to taki instrument pochodny, który:
służy ograniczeniu zmienności przepływu środków pieniężnych i można go przypisać konkretnemu rodzajowi ryzyka związanego z ujętym w sprawozdaniu z sytuacji
finansowej składnikiem aktywów lub zobowiązań lub z wysoce prawdopodobną prognozowaną transakcją oraz
będzie miał wpływ na wykazywany zysk lub stratę.
Zyski i straty wynikające ze zmiany wartości godziwej instrumentu zabezpieczającego przepływy pieniężne ujmowane są w innych całkowitych dochodach, w takiej
części, w jakiej dany instrument stanowi skuteczne zabezpieczenie związanej z nim pozycji zabezpieczanej. Część nieskuteczną odnosi się do zysku lub straty jako
pozostałe przychody operacyjne lub pozostałe koszty operacyjne. Zyski lub straty powstałe na instrumencie zabezpieczającym przepływy pieniężne odnoszone są do
zysku lub straty jako korekta z przeklasyfikowania w momencie, gdy dana pozycja zabezpieczana wpływa na zysk lub stratę.
Skuteczność (efektywność) zabezpieczenia oznacza stopień, w jakim zmiany przepływów pieniężnych związanych z zabezpieczaną pozycją, możliwe do przypisania
zabezpieczanemu ryzyku, są kompensowane zmianami przepływów pieniężnych związanych z instrumentami zabezpieczającymi.
Jeżeli zabezpieczane przyszłe zobowiązanie lub prognozowana transakcja prowadzą do ujęcia w sprawozdaniu z sytuacji finansowej niefinansowego składnika
aktywów lub zobowiązań, wówczas w chwili ujęcia tego składnika, związane z nim zyski i straty są uwzględnione w cenie nabycia lub innej wartości bilansowej danego
składnika aktywów lub zobowiązań.
Wyznaczane zabezpieczenia dotyczą przyszłych prognozowanych transakcji przyjętych w Planie Sprzedaży na dany rok. Plany te sporządzane są w oparciu
o możliwości produkcyjne na dany okres. Grupa ocenia prawdopodobieństwo wystąpienia tych transakcji jako bardzo wysokie, ponieważ z historycznego punktu
widzenia sprzedaż zawsze realizowana była na poziomach założonych w poszczególnych Planach Sprzedaży.
Przy zawieraniu transakcji, Grupa dokumentuje związek pomiędzy instrumentami zabezpieczającymi, a pozycjami zabezpieczanymi, a także cel zawarcia danej
transakcji. Grupa dokumentuje również swoją ocenę, zarówno na dzień rozpoczęcia zabezpieczenia, jak i bieżąco, czy instrumenty zabezpieczające są skuteczne oraz
czy w przyszłości oczekuje się wysokiej skuteczności w kompensowaniu zmian przepływów pieniężnych instrumentów zabezpieczających oraz zabezpieczanych
pozycji.
Zapr zes t anie s t os owania zas ad r achunk owoś ci zabezpieczeń
Zaprzestaje się ujmowania instrumentów pochodnych jako zabezpieczających, jeżeli instrument pochodny wygaśnie, zostanie sprzedany, wypowiedziany lub
zrealizowany lub, jeżeli Grupa wycofa wyznaczenie danego instrumentu jako zabezpieczenie. Grupa może podjąć decyzję o ustanowieniu dla danego instrumentu
pochodnego nowego powiązania zabezpieczającego, dokonać zmiany przeznaczenia instrumentu pochodnego bądź wyznaczyć go do zabezpieczenia innego
rodzaju ryzyka. Wówczas, dla zabezpieczeń przepływów środków pieniężnych, zyski lub straty powstałe w okresach, w których zabezpieczenie było efektywne
pozostają w innych skumulowanych całkowitych dochodach aż do momentu, w którym zabezpieczana pozycja wpłynie na zysk lub stratę.
Jeśli zabezpieczenie przyszłego zobowiązania lub prognozowanej transakcji przestanie funkcjonować, ponieważ pozycja zabezpieczana przestała spełniać definicję
przyszłego zobowiązania, bądź też ze względu na zaistniałe prawdopodobieństwo, że planowana transakcja nie zostanie zawarta, wówczas zysk lub strata netto ujęta
w innych całkowitych dochodach zostaje natychmiast przeniesiona do zysku lub straty jako korekta wynikająca z przeklasyfikowania.
2.2.9. Zapas y
Do zapasów Grupa zalicza:
materiały,
półfabrykaty i produkcję w toku, w tym głównie rudę miedzi, koncentrat miedzi w przerobie, rudę miedzi w procesie ługowania, miedź blister, miedź konwertorową
i anodową,
wyroby gotowe, w tym głównie koncentrat miedzi przeznaczony do sprzedaży, miedź katodową, srebro, walcówkę miedziową,
towary, w tym prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia energii kolorowej (szczegółowa polityka rachunkowości dotycząca tych praw znajduje się
w punkcie 2.2.32).
Grupa dokonuje wyceny zapasów, w tym wyceny produkcji w toku odnoszącej się do urobku przerabianego na koncentrat miedzi w procesie flotacji, w następujący
sposób:
Przychód składników zapasów wyceniany jest według następujących zasad:
materiały i towary – według cen nabycia,
wyroby gotowe i półfabrykaty – na poziomie rzeczywistych kosztów wytworzenia,
produkcja w toku – zgodnie z wyceną zapasu produkcji w toku.
Rozchód składników zapasów wyceniany jest według następujących zasad:
materiały i towary – według cen przeciętnych ustalonych w wysokości średniej ważonej cen danego składnika,
wyroby gotowe i półfabrykaty, produkcja w toku – na podstawie średnioważonego rzeczywistego kosztu wytworzenia.
Zapas wycenia się według następujących zasad:
materiały i towary – według cen przeciętnych ustalonych jak dla rozchodu,
wyroby gotowe, półfabrykaty, produkcja w toku – na podstawie średnioważonego kosztu wytworzenia z uwzględnieniem stanu na początek okresu
sprawozdawczego.
Dla produkcji, w której Grupa otrzymuje katody w procesie ługowania produkcję w toku stanowi wydobyty urobek umieszczony w niecce do ługowania ("heap leach
pad") celem dalszej obróbki. Ilość wyprodukowanej miedzi obliczana jest jako szacunek oparty na oczekiwanej zawartości miedzi w urobku oraz jakości miedzi
w urobku. Szacunki odnośnie ilości miedzi w urobku, znajdujące się w niecce do ługowania, przyjęte do wyceny zapasów są na bieżąco weryfikowane z rzeczywistą
ilością produkowanej miedzi. Wycena zapasów dokonywana jest kwartalnie na podstawie średnioważonego kosztu produkcji.
Na koniec okresu sprawozdawczego zapasy wyceniane są według przyjętych powyżej zasad, jednakże na poziomie nie wyższym od wartości ceny sprzedaży netto
możliwej do uzyskania. Wartość netto możliwa do uzyskania to szacowana cena sprzedaży dokonywanej w normalnym toku działalności, pomniejszona o szacowane
koszty wykończenia i koszty niezbędne do doprowadzenia sprzedaży do skutku.