QUANTA LiteTM dsDNA

QUANTA Lite® Ribosome P ELISA
708600
Do diagnostyki in vitro
Złożoność CLIA: Wysoka
Przeznaczenie
QUANTA LiteTM Ribosome P jest to immunoenzymatyczny test (ELISA) do półilościowego oznaczania
przeciwciał przeciwko rybosomalnemu P w surowicy człowieka. Obecność przeciwciał przeciwko
rybosomalnemu P może być wykorzystywana w połączeniu z objawami klinicznymi i innymi badaniami
laboratoryjnymi w celu pomocy w diagnostyce tocznia rumieniowatego układowego oraz innych powiązanych
chorób tkanki łącznej.
Podsumowanie i wyjaśnienie testu
Przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) występują w wielu różnych chorobach tkanki łącznej i jako takie stanowią
czuły cel badania przesiewowego.1 Pomimo tego, że badanie ANA jest doskonałym badaniem
przesiewowym dla SLE (wynik negatywny praktycznie wyklucza aktywne SLE)2, w żadnym wypadku nie jest
to badanie swoiste. Na pozytywnych próbkach na obecność przeciwciał przeciwjądrowych (ANA)
przeprowadzane są różne swoiste testy uzupełniające w celu określenia "profilu autoprzeciwciał".
Przeciwciała reagujące z cytoplazmatycznymi rybosomami są bardzo swoiste dla SLE, podobnie jak z
przeciwciałami przeciwko Sm i dsDNA są uważane za przeciwciała znacznikowe.3 W immunofluorescencji
przy użyciu substratu komórkowego HEp-2, przeciwciała rybosomów wytwarzają drobnoziarnistą
cytoplazmatyczną fluorescencję.4 Przeciwciała te są wykrywane u około 12% pacjentów z SLE 5,6 oraz u 90%
pacjentów z psychozą toczniową.7 U większości pacjentów z psychozą toczniową i przeciwciałami przeciwko
rybosomom, stwierdzone miana wykazywały ponad pięciokrotny wzrost w trakcie i przed aktywnymi fazami
choroby.7
Przeciwciała przeciwko rybosomalnemu P są skierowane przeciwko fosfoproteinom, P0, P1, oraz P2, które
znajdują się na większej podjednostce 60S rybosomów eukariotycznych. Ostatnio scharakteryzowano
bardzo dobrze antygen rybosomalny, a opublikowane badania wykorzystują albo rekombinowany rybosom
P8 lub syntetyzowany od końca karboksylowego peptyd złożony z 22 aminokwasów.9,10 Ten liniowy
wyznacznik peptydu jest wspólny i jest on główną determinantą antygenową fosfoprotein 3 rybosomów.10
Opublikowane wyniki badań z wykorzystaniem syntetyzowany od końca karboksylowego peptydu
składającego się z 22 aminokwasów t teście wykonywanym metodą ELISA wskazuje na badanie, które
należy wykonywać diagnostyce neurologicznej postaci tocznia9,10 i nie wykazujące żadnych sprzecznych
wyników obserwowanych przy rekombinowanym rybosomalnym P11 prawdopodobnie z powodu obecności
zanieczyszczeń produktów bakteryjnych w obrębie antygenu.
Istnieje wiele metod, w tym metoda podwójnej dyfuzji Ouchterlony'ego i głównie immunofluorescencji
pośredniej, które zostały wykorzystane w celu wykrycia przeciwciał przeciwko rybosomom. Technika
immunofluorescencji może dać wyniki fałszywie ujemne z powodu obecności przeciwciał i zakłócających
fałszywie dodatnie wyniki ze względu na reaktywność z innymi nierybosomalnymi składnikami cytoplazmy.
Wykorzystanie wysoce zdefiniowanego peptydu syntetycznego jako antygenu jest testem czułym,
specyficznym i wysoce powtarzalnym. Technika ELISA wykorzystywana w tym teście jest wrażliwa, swoista i
obiektywna. Może być ona wygodnie stosowana do testowania dużych i małych ilości próbek.
Zasada badania
Syntetyczny antygen P rybosomu wiąże się z dołkami płytek polistyrenowych w warunkach, które
zabezpieczają antygen w jego naturalnym stanie. Wstępnie rozcieńczone kontrole i rozcieńczona surowice
pacjenta są dodawane do oddzielnych dołków, umożliwiając obecnym przeciwciałom P rybosomu
powiązanie z unieruchomionym antygenem. Niezwiązana próbka jest wypłukiwana i do każdego dołka
dodawany jest koniugat znakowanego enzymem przeciwciała przeciw-ludzkiego IgG. Druga inkubacja
umożliwia przeciwciałom przeciw-ludzkim IgG znakowanym enzymem związać się z dowolnymi
przeciwciałami pacjenta, które zostały przytwierdzone do mikrodołków. Po wypłukaniu wszelkich
niezwiązanych przeciwciał przeciw-ludzkich IgG znakowanych enzymem, aktywność pozostałego enzymu
bada się dodając substrat chromogeniczny i mierząc intensywność powstałej barwy. Badanie może zostać
ocenione spektrofotometrycznie, poprzez zmierzenie i porównanie intensywności barwy, która powstaje w
dołkach z próbkami od pacjenta z barwą dołków kontrolnych.
Odczynniki
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Polistyrenowa płytka z mikrodołkami ELISA pokryta antygenem P rybosomu (12-1 x 8 dołków), z
uchwytem w torebce foliowej zawierającej osuszacze
Negatywna kontrola ELISA, 1 fiolka buforu zawierającego konserwant i ludzką surowicę bez żadnych
ludzkich przeciwciał przeciwko P rybosomu, wstępnie rozcieńczona, 1,2 ml
Słabo pozytywna P ELISA rybosomu, 1 fiolka buforu zawiera konserwant i przeciwciała surowicy
ludzkiej przeciwko P rybosomu, wstępnie rozcieńczona, 1,2 ml
Silnie pozytywna P rybosomu ELISA, 1 fiolka buforu zawiera konserwant i przeciwciała surowicy
ludzkiej przeciwko P rybosomu, wstępnie rozcieńczona, 1,2 ml
Rozcieńczalnik do próbek HRP, 1 fiolka – zabarwienie różowe, zawiera sól fizjologiczną buforowaną
TRIS, Tween 20, stabilizatory białka i konserwant, 50 ml
Koncentrat do płukania HRP, 1 fiolka koncentratu 40x – zabarwienie czerwone, zawiera sól
fizjologiczną buforowaną TRIS i Tween 20, 25 ml. Instrukcje dotyczące rozcieńczania można znaleźć
w sekcji Metody.
1
7.
8.
9.
Koniugat HRP IgG, (kozi), przeciwciała przeciw-ludzkie IgG, 1 fiolka – zabarwienie niebieskie,
zawiera bufor, stabilizatory białka i konserwant, 10 ml
Chromogen TMB, 1 fiolka zawierająca stabilizatory, 10 ml
Roztwór zatrzymujący HRP, kwas siarkowy 0,344 M, 1 fiolka – bezbarwny, 10 ml
Ostrzeżenia
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
OSTRZEŻENIE: Ten produkt zawiera substancję chemiczną (0,02% chloramfenikol) w
rozcieńczalniku do próbek, kontrolach i koniugacie, która według stanu Kalifornii wywołuje raka.
Wszystkie materiały pochodzenia ludzkiego używane w przygotowywaniu kontroli dla tego produktu
zostały przetestowane i na podstawie metod zatwierdzonych przez FDA stwierdzono, że nie
zawierają przeciwciał przeciwko HIV, HBsAg i HCV. Jednak żadna metoda testowania nie może
całkowicie zagwarantować braku obecności HIV, HBV, HCV lub innych czynników zakaźnych. Z tego
powodu słabo pozytywna P rybosomu ELISA, silnie pozytywna P ELISA oraz ujemna kontrola ELISA
powinny być przeprowadzane w taki sam sposób jak materiał potencjalnie zakaźny.12
Jako konserwant stosowany jest azydek sodu. Azydek sodu jest trucizną i może być toksyczny w
przypadku połknięcia lub wchłonięcia przez skórę lub oczy. Azydek sodu może wchodzić w reakcję z
ołowianą lub miedzianą instalacją wodociągową, tworząc potencjalnie wybuchowe azydki metali.
Jeśli do usuwania odczynników używane są zlewy, należy przepłukiwać je dużą ilością wody, aby nie
dopuścić do gromadzenia się azydku.
Koniugat HRP zawiera rozcieńczoną trującą/korozyjną substancję chemiczną, która może być
toksyczna w przypadku spożycia w dużej ilości. Aby uniknąć potencjalnych oparzeń chemicznych,
należy unikać kontaktu ze skórą i oczami.
Chromogen TMB zawiera środek drażniący, w który może być szkodliwy w przypadku wdychania,
spożycia lub wchłonięcia przez skórę. Aby uniknąć urazów, należy unikać wdychania, spożycia lub
kontaktu ze skórą i oczami.
Roztwór zatrzymujący HRP składa się z rozcieńczonego roztworu kwasu siarkowego. Unikać
wystawienia na działanie zasad, metali lub innych związków, które mogą wchodzić w reakcje z
kwasami. Kwas siarkowy jest trucizną i ma właściwości korozyjne. W razie połknięcia może być
toksyczny. Aby uniknąć oparzeń chemicznych, należy unikać kontaktu ze skórą i oczami.
Podczas pracy z dostarczonymi odczynnikami należy stosować odpowiednie środki ochrony
osobistej.
Rozlane odczynniki należy natychmiast usunąć. Należy przestrzegać wszystkich krajowych i
lokalnych przepisów w zakresie utylizacji odpadów.
Środki ostrożności
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Ten produkt jest przeznaczony do zastosowań diagnostycznych in vitro.
Zastąpienie składników dostarczonych w tym systemie innymi składnikami może skutkować
osiągnięciem niespójnych wyników.
Niepełne lub nieprawidłowe płukanie i niewystarczające usunięcie płynu z płytek z dołkami ELISA
wpłynie negatywnie na precyzję badań i/lub spowoduje wysoki poziom tła.
Dostosowanie tego badania do stosowania ze zautomatyzowanymi analizatorami próbek oraz innymi
urządzeniami do pracy z płynami, w całości lub w części, może skutkować rozbieżnością wyników w
stosunku do badań przeprowadzanych ręcznie. Obowiązkiem każdego laboratorium jest
potwierdzenie, że wyniki testów uzyskanych na podstawie zautomatyzowanych badań mieszczą się
w akceptowalnych limitach.
Na wyniki analizy wpływa wiele różnych czynników. Obejmują one temperaturę początkową
odczynników, temperaturę otoczenia, dokładność i powtarzalność techniki pipetowania, dokładność
płukania i usuwania płynu z dołków płytek ELISA, fotometr użyty do analizy wyników oraz czasy
trwania inkubacji podczas badania. Uzyskanie dokładnych i powtarzalnych wyników wymaga
staranności i precyzji.
Zalecane jest ścisłe przestrzeganie procedury testowej.
Niedokładne zamknięcie torebki z zamknięciem strunowym, zawierającej płytki z mikrodołkami i
osuszaczami, spowoduje degradację antygenu i brak precyzji badania.
Dwukrotne lub wielokrotne użycie koniugatu HRP z jednej butelki w pewnym okresie czasu może
dać niedopuszczalnie niski poziom absorbancji. Aby nie dopuścić do takiej sytuacji istotne jest
przestrzeganie wszystkich zaleceń dotyczących procedur pracy z koniugatem HRP.
Zanieczyszczenie chemiczne koniugatu HRP może być spowodowane nieprawidłowym
czyszczeniem lub płukaniem sprzętu lub narzędzi. Pozostałości typowych laboratoryjnych substancji
chemicznych, takich jak formalina, substancja wybielająca, etanol lub detergent, z czasem
spowoduje
degradację
koniugatu
HRP.
Po
użyciu
chemicznych
substancji
czyszczących/dezynfekujących dokładnie wypłukać cały sprzęt i wszystkie narzędzia.
Warunki przechowywania
1.
2.
3.
Przechowywać wszystkie odczynniki zestawu w temperaturze 2–8°C. Nie zamrażać. Odczynniki są
trwałe do daty ważności, pod warunkiem, że są przechowywane i używane zgodnie z instrukcjami.
Nieużyte płytki z mikrodołkami pokrytymi antygenem powinny być starannie zamknięte w torebce
foliowej z osuszaczami i przechowywane w temperaturze 2–8°C.
Rozcieńczony bufor do płukania zachowuje trwałość przez 1 tydzień w temperaturze 2–8°C.
2
Pobieranie próbek
Ta procedura powinna być wykonana z próbką surowicy. Dodanie azydku lub innych konserwantów do
próbek analitycznych może mieć negatywny wpływ na wyniki. Nie używać próbek zawierających widoczne
zanieczyszczenia, skażonych bakteryjnie lub podgrzanych. Należy unikać całkowicie zhemolizowanej lub
lipemicznej surowicy albo próbek.
Po pobraniu surowica powinna być oddzielona od skrzepu. Dokument NCCLS H18-A2 zaleca następujące
warunki przechowywania próbek: 1) Przechowywać próbki w temperaturze pokojowej nie dłużej niż 8 godzin.
2) Jeżeli test nie zostanie zakończony w ciągu 8 godzin, próbki należy przechowywać w lodówce w
temperaturze 2–8° C. 3) Jeżeli test nie zostanie zakończony w ciągu 48 godzin, lub do wysłania próbki,
należy zamrozić do temperatury -20°C lub niższej. Zamrożone próbki po rozmrożeniu i przed badaniem
muszą zostać dobrze wymieszane.
Badanie
Dostarczone materiały
1
1
1
1
1
1
1
1
1
Płytka z mikrodołkami P rybosomu ELISA (12-1 x 8 dołków), z uchwytem
1,2 ml wstępnie rozcieńczonej kontroli negatywnej testu ELISA
1,2 ml wstępnie rozcieńczonej słabo pozytywnej kontroli P rybosomu ELISA
1,2 ml wstępnie rozcieńczonej silnie pozytywnej kontroli P rybosomu ELISA
50 ml rozcieńczalnika do próbek HRP
25 ml koncentratu do płukania HRP, koncentrat 40x
10 ml koniugatu przeciwciała IgG HRP, (kozie), przeciw-ludzkie IgG
10 ml chromogenu TMB
10 ml roztworu zatrzymującego HRP, kwas siarkowy 0,344 M
Wymagane materiały nie dołączone do zestawu
Mikropipety na 5, 100, 200–300 i 500 µl
Jednorazowe końcówki mikropipet
Probówki do roztworów próbek pochodzących od pacjenta, 4 ml objętości
Woda destylowana lub dejonizowana
Naczynie o objętości 1 l do rozcieńczonego koncentratu HRP do płukania
Czytnik płytek z mikrodołkami umożliwiający pomiar gęstości optycznej przy 450 nm (i przy 620 nm dla
odczytów przy dwóch długościach fali)
Sposób przygotowania
Przed rozpoczęciem
1.
2.
3.
4.
Doprowadzić wszystkie odczynniki i próbki do temperatury pokojowej (20 - 26oC) i dobrze
wymieszać.
Rozcieńczyć koncentrat do płukania HRP w stosunku 1:40, dodając zawartość butelki koncentratu do
płukania HRP do 975 ml wody destylowanej lub dejonizowanej. Jeśli cała płytka nie zostanie
przetworzona w tym czasie, można przygotować mniejszą ilość. W tym celu należy dodać 2,0 ml
koncentratu do 78 ml wody destylowanej lub dejonizowanej na każde 16 dołków, które będą użyte.
Rozcieńczony bufor zachowuje trwałość przez 1 tydzień w temperaturze 2–8oC.
Przygotować roztwór 1:101 każdej próbki pochodzącej od pacjenta, dodając 5 µl próbki do 500 µl
rozcieńczalnika do próbek HRP. Rozcieńczone próbki muszą być użyte w ciągu 8 godzin od
przygotowania. NIE ROZCIEŃCZAĆ słabo pozytywnej kontroli P rybosomu ELISA, silnie pozytywnej
kontroli P rybosomu ELISA i kontroli negatywnej testu ELISA.
Ustalenie obecności lub nieobecności P rybosomu przy pomocy arbitralnych jednostek wymaga
dwóch dołków dla każdej z trzech kontroli oraz jednego lub dwóch dołków dla każdej próbki pacjenta.
Zalecane jest wykonanie duplikatów próbek.
Procedura badania
1.
2.
3.
WSZYSTKIE ODCZYNNIKI PRZED ROZPOCZĘCIEM BADANIA MUSZĄ BYĆ DOPROWADZONE
DO TEMPERATURY POKOJOWEJ (20–26°C). Umieścić wymaganą liczbę mikrodołków/pasków w
uchwycie. Natychmiast umieścić nieużywane płytki w torebce foliowej zawierającej osuszacz i
dobrze ją zamknąć, aby ograniczyć kontakt z parą wodną.
Dodać do dołków 100 µl wstępnie rozcieńczonej niskiej pozytywnej P rybosomu ELISA, silnie
pozytywnej P rybosomu ELISA, negatywnej kontroli ELISA oraz rozcieńczonych próbek pacjenta.
Przykryć dołki i inkubować przez 30 minut w temperaturze pokojowej na równej powierzchni. Czas
inkubacji rozpoczyna się po dodaniu ostatniej próbki.
Etap płukania: Odessać całkowicie zawartość każdego dołka. Dodać 200–300 µl rozcieńczonego
buforu do płukania HRP do wszystkich dołków, a następnie odessać. Powtórzyć tę sekwencję
jeszcze dwukrotnie, aby łącznie przeprowadzić trzy płukania. Odwrócić płytkę i delikatnie strząsnąć
ją na materiał chłonny, aby usunąć wszelkie pozostałości płynu po ostatnim płukaniu. Ważne jest,
aby całkowicie opróżnić każdy dołek po każdym etapie płukania. Zachować tę samą sekwencję
odsysania, jak w przypadku dodawania próbki.
3
4.
5.
6.
7.
8.
Do każdego dołka dodać 100 μl koniugatu IgG HRP. Koniugat powinien być usunięty z butelek z
zastosowaniem standardowych warunków aseptycznych oraz zalecanych technik laboratoryjnych.
Pobrać z butelki jedynie wymaganą do analizy ilość koniugatu. ABY UNIKNĄĆ POTENCJALNEGO
ZANIECZYSZCZENIA BAKTERYJNEGO I/LUB CHEMICZNEGO, NIE WOLNO WLEWAĆ
NIEUŻYTEGO KONIUGATU Z POWROTEM DO BUTELKI. Inkubować dołki przez 30 minut jak w
etapie 2.
Etap płukania: Powtórzyć etap 3.
Dodać 100 µl chromogenu TMB do każdego dołka i inkubować w ciemności przez 30 minut w
temperaturze pokojowej.
Do każdego dołka dodać 100 µl roztworu zatrzymującego HRP. Zachować tę samą sekwencję i czas
dodawania roztworu zatrzymującego HRP, jak w przypadku chromogenu TMB. Delikatnie postukać
płytkę palcem, aby dokładnie wymieszać zawartość dołków.
Odczytać absorbancję (gęstość optyczną) każdego dołka przy długości fali 450 nm w ciągu jednej
godziny od zatrzymania reakcji. Jeśli wymagane są pomiary bichromatyczne, referencyjną długością
fali może być długość 620 nm.
Kontrola jakości
1.
2.
3.
4.
Aby upewnić się, że wszystkie odczynniki i procedury funkcjonują prawidłowo, każdą serię próbek
należy testować wraz ze słabo pozytywną kontrolą P rybosomu ELISA, silnie pozytywną kontrolą P
rybosomu ELISA i kontrolą negatywną ELISA.
Uwaga: w związku z tym, że niska pozytywna kontrola P rybosomu ELISA, silnie dodatnia P
rybosomu ELISA oraz negatywna kontrola ELISA są wstępnie rozcieńczone, nie mają one
zastosowania w metodach badań związanych z rozcieńczeniem próbek.
Dodatkowe kontrole mogą być przebadane zgodnie z wytycznymi lub wymaganiami lokalnych i/lub
krajowych przepisów lub organów normalizacyjnych. Dodatkowe odpowiednie surowice kontrolne
można przygotować, dzieląc połączone próbki surowicy ludzkiej i przechowując je w temperaturze
≤-20°C.
Aby wyniki badania mogły być uznane jako ważne, muszą zostać spełnione wszystkie poniższe
kryteria. Jeśli jakiekolwiek kryterium nie będzie spełnione, badanie powinno być traktowane jako
nieważne i powinno zostać powtórzone.
a.
Absorbancja wstępnie rozcieńczonej silnie pozytywnej kontroli P rybosomu ELISA musi być
większa niż absorbancja wstępnie rozcieńczonej słabo pozytywnej P rybosomu ELISA, która
z kolei musi być większa niż absorbancja wstępnie rozcieńczonej kontroli negatywnej ELISA.
b.
Absorbancja wstępnie rozcieńczonej silnie pozytywnej kontroli P ELISA rybosomu musi być
większa niż 1,0, natomiast absorbancja wstępnie rozcieńczonej kontroli negatywnej ELISA
nie może przekroczyć 0,2.
c.
Absorbancja słabo pozytywnej kontroli testu P rybosomu ELISA musi być przynajmniej
dwukrotnie wyższa od kontroli negatywnej testu ELISA lub przekraczać 0,25.
d.
Kontrola negatywna testu ELISA oraz silnie pozytywna kontrola testu P rybosomu ELISA
mają monitorować występowanie poważnych nieprawidłowości związanych z odczynnikami.
Silnie pozytywna kontrola testu P rybosomu ELISA nie zapewni precyzji na poziomie wartości
granicznej testu.
e.
Dodatkowe wytyczne dotyczące odpowiednich praktyk QC można znaleźć w dokumencie
NCCLS C24-A.
Obliczanie wyników
W pierwszej kolejności jest określana średnia gęstość optyczna każdego zestawu duplikatów. Reakcyjność
każdej próbki można następnie obliczyć, dzieląc średnią gęstość optyczną próbki przez średnią gęstość
optyczną niskiego pozytywnego P rybosomu ELISA. Otrzymany wynik mnoży się przez liczbę jednostek
przypisanych do słabo pozytywnej kontroli P rybosomu ELISA, którą można znaleźć na etykiecie.
Gęstość optyczna próbki
Wartość próbki =
(jednostki)
niska pozytywna gęstość optyczna P rybosomu ELISA
x niska pozytywna P
rybosomu ELISA
(jednostki)
Reaktywność w sposób nieliniowy zależy od ilości obecnych przeciwciał. Wzrosty i spadki stężeń przeciwciał
u pacjenta będą odzwierciedlone w analogicznym wzroście lub spadku reaktywności, jednak zmiana ta nie
jest proporcjonalna (tzn. podwojenie stężenia przeciwciał nie oznacza podwojenia reaktywności). Jeśli
wymagane jest dokładniejsze oszacowanie ilości przeciwciał pacjenta, należy przeprowadzić badanie
seryjnych rozcieńczeń próbek pochodzących od pacjenta i ostatnie rozcieńczenie w ramach badania z
wynikiem pozytywnym powinno być zaraportowane jako miano przeciwciał pacjenta.
Interpretacja wyników
Badanie ELISA jest bardzo wrażliwe na technikę i jest w stanie wychwycić nawet najdrobniejsze różnice w
populacjach pacjentów. Poniższe wartości są jedynie wartościami sugerowanymi. Każde laboratorium
powinno ustalić własny normalny zakres na podstawie własnych technik, kontroli, sprzętu i populacji
pacjentów, zgodnie z własnymi ustalonymi procedurami.
Próbka następnie może być sklasyfikowana jako negatywna, słabo pozytywna, średnio pozytywna lub silnie
pozytywna, zgodnie z poniższą tabelą.
4
Jednostki
<20
20 - 39
40 - 80
>80
Negatywny
Słabo pozytywna
Średnio pozytywna
Silnie pozytywna
1.
2.
3.
Wynik pozytywny wskazuje na obecność przeciwciał P rybosomu i sugeruje możliwość
występowania tocznia rumieniowatego układowego lub innych powiązanych chorób tkanki
łącznej.
Wynik negatywny świadczy o tym, że nie występują przeciwciała przeciwko P rybosomu lub że
ich poziom jest poniżej dolnej wartości granicznej badania.
Zalecane jest, aby wyniki raportowane przez laboratorium zawierały oświadczenie: „Poniższe
wyniki zostały uzyskane przy użyciu zestawu INOVA QUANTA Lite® Ribosome P ELISA.
Wartości P rybosomu uzyskane metodami badań różnych producentów nie mogą być stosowane
zamiennie. „Rząd wielkości poziomów raportowanego IgG nie może być skorelowany z mianem
punktu końcowego”.
Ograniczenia badania
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Obecność kompleksów immunologicznych lub innych agregatów immunoglobuliny w próbce
pochodzącej od pacjenta może powodować podwyższony poziom nieswoistego wiązania i wytwarzać
fałszywe pozytywne wyniki w tym badaniu.
Nie wszyscy chorzy na toczeń rumieniowaty układowy mają dodatnie przeciwciała przeciwko P
rybosomu.
Nie wszyscy pacjenci z SLE i problemami neurologicznymi mają pozytywny wynik na obecność
przeciwciał przeciwko P rybosomu.
Odnotowano, że wzrost przeciwciał przeciwko P rybosomu wzrasta i obniża się podczas wzrostu
aktywności choroby i ich miana podleją wpływom leczenia.
Wyniki tego badania powinny być użyte w powiązaniu z wynikami klinicznymi i innymi badaniami
serologicznymi.
Charakterystyka wyników badania nie została ustanowiona dla podłoża innego niż surowica.
Spodziewane wartości
Oceniano zdolność QUANTA Lite® Ribosome P ELISA do wykrywania przeciwciał przeciwko P rybosomów
porównując z dostępnym na rynku pośrednim testem immunofluorescencji firmy INOVA Diagnostics. Wyniki
testu immunofluorescencji określono jako pozytywny, jeśli obserwowano drobnoziarnistą fluorescencję 2
HEp substratu, a negatywny, jeśli nie obserowano fluorescencji.
Normalny zakres
Badaniu podano osiemdziesiąt siedem normalnych próbek. Normalną populację stanowiło około 90% kobiet,
a wiek wahał się od 18-69 lat. Wszystkie 87 próbek było całkowicie negatywnych w teście w kierunku P
rybosomów QUANTA Lite®. Najsilniejsza próbka posiadała 10 jednostek aktywności z większością innych
mieszczących się pomiędzy 2 i 6 jednostek. Pozytywna wartość graniczna wynosi 20 jednostek.
Swoistość i wrażliwość względna
Próbki dostarczone do laboratorium referencyjnego były testowane na obecność przeciwciał rybosomu
zarówno QUANTA Lite® Ribosome P ELISA oraz test immunofluorescencji na komórkach HEp-2. Wyniki
znajdują się poniżej.
+
ELISA
+
11
2*
HEp-2
-
0
20
Wrażliwość względna
Swoistość względna
Skuteczność względna
84,6%
100%
93,9%
* Obie z tych próbek były negatywne w teście western blot.
Swoistość i wrażliwość kliniczna
Grupa pacjentów
Liczba
Normalne
122
Nierybosomalne
56
przeciwciała cytoplazmatyczne
SLE
75
SLE (objawy neurologiczne)
38
SLE (brak objawów neurologicznych)
19
SLE (objawy neurologiczne)
57
pozytywny na obecność rybosomów przy HEp-2
i/lub western blot)
Ilość pozytywnych rybosomów P (%)
0
0
15 (20,0%)
10 (26,3%)
0
57 (100%)
5
Reaktywność krzyżowa
Badano różne surowice o wysokim autoprzeciwciał. Próbki te obejmowały następujące swoistości: Sm, RNP,
SS-A, SS-B, SCL-70, Jo-1, przeciwko mięśniom gładkich (ASMA), przeciwko mitochondriom M-2 (AMA), jak
również proteazom serynowym-3 (PR-3), MPO (MPO) i gliadynie. Wszystkie te próbki były całkowicie
negatywne w teście w QUANTA Lite® Ribosome P ELISA. Najsilniejsze próbka miała wartość 6 jednostek,
większość pozostałych mieściłą się w zakresie 2-3-jednostek. Wartość graniczna dla testu wynosi 20
jednostek.
Precyzja i powtarzalność
Dokładność i powtarzalność badania zostały przebadane przez przeprowadzenie sześciu powtórzeń każdej
negatywnej, słabo pozytywnej i silnie pozytywnej próbki w czterech oddzielnych badaniach. Średnia wyników
silnie pozytywnych wyniosła 113,7, słabo pozytywnych wyniosła 25,1, a negatywnych 2,72. Poniżej znajduje
się podsumowanie odchylenia standardowego oraz współczynnika zmienności dla każdej próbki.
Łącznie
W ramach serii
Pomiędzy seriami
Negatywny
SD
CV
0,42
15,2%
0,14
5,1%
0,43
15,6%
Silnie pozytywna
SD
CV
5,09
4,5%
1,84
1,6%
5,40
4,7%
6
Słabo pozytywna
SD
CV
0,83
3,3%
0,81
3,2%
0,76
3,0%
Piśmiennictwo
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Tan EM: Autoantibodies to nuclear antigens(ANA): Their immunobiology and medicine. Advances in
Immunology 33: 167-239, 1982.
Tan EM, et al.: The 1982 Revised Criteria for the Classification of Systemic Lupus Erythematosus.
Arthritis and Rheumatism 25: 1271-1277, 1982.
Yasuma M, et al.: Clinical Significance of IgG Sm Antibodies in patients with systemic lupus
erythematosus. J Rheumatology 17: 469, 1990.
Miyachi K and Tan EM: Antibodies reacting with ribosomal ribonucleoproteins in connective tissue
disease. Arthritis and Rheumatism 22: 87, 1979.
Elkon KB, et al.: Lupus autoantibodies target ribosomal P proteins. J Exp Med 162: 459, 1985.
Bonfa E and Elkon KB: Clinical and serologic associations of the antiribosomal P protein antibody.
Arthritis and Rheumatism 29: 981, 1986.
Bonfa E, et al.: Association between lupus psychosis and anti-ribosomal P protein antibodies. N Engl
J Med 317: 265, 1987.
Arnett FC, et al.: Ribosomal P autoantibodies in systemic lupus erythematosus: Frequencies in
different ethnic groups and clinical and immunogenetic associations. Arthritis and Rheumatism 39:
1833-1839, 1996.
Isshi K and Hirohata S: Association of anti-ribosomal P protein antibodies with neuropsychotic
systemic lupus erythematosus. Arhtritis and Rheumatism 39: 1483-1490, 1996.
Elkon KB, et al.: Identification and chemical synthesis of a ribosomal protein antigenic determinant in
systemic lupus erythematosus. Proc Natl Acad Sci 83: 7419-7423, 1986.
Yoshio T, et al.: Quantitation of antiribosomal P0 protein antibodies by ELISA with recombinant P0
fusion protein and their association with central nervous system disease in systemic lupus
erythematosus. J Rheumatology 22: 1681-1687, 1995.
Biosafety in Microbiological and Biomedical Laboratories. Centers for Disease Control/National
Institute of Health, 2007, Fifth Edition
QUANTA Lite jest zastrzeżonym znakiem handlowym firmy INOVA Diagnostics, Inc.
Copyright 2011. Wszelkie prawa zastrzeżone©
7
Wyprodukowano przez:
INOVA Diagnostics, Inc.
9900 Old Grove Road
San Diego, CA 92131
Stany Zjednoczone Ameryki
Pomoc techniczna (tylko na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady): 877-829-4745
Pomoc techniczna (poza terenem Stanów Zjednoczonych): 00 + 1 858-805-7950
[email protected]
Autoryzowani przedstawiciele na terenie Unii Europejskiej:
Medical Technology Promedt Consulting GmbH
Altenhofstrasse 80
D-66386 St. Ingbert, Niemcy
Tel.: +49-6894-581020
Faks.: +49-6894-581021
www.mt-procons.com
628600POL
Maj 2011
Wersja 0
8