Nawigator Czy w Polsce zabraknie prądu?
Transkrypt
Nawigator Czy w Polsce zabraknie prądu?
12 sierpnia 2008 Nawigator Czy w Polsce zabraknie prądu? Streszczenie Uwzględniając gorsze od oczekiwań dane dotyczące produkcji przemysłowej i sprzedaży detalicznej w czerwcu oraz wynikające z tego ukształtowanie się średnich kwartalnych dla Q2’08, na niższym od prognozowanego przez nas poziomie, zdecydowaliśmy się na rewizję w dół naszej prognozy tempa wzrostu PKB w Q2’08 z 5.7%r/r do 5.5%r/r (szerzej na ten temat piszemy w raporcie Gospodarka pod lupą). Obecnie szacujemy tempo wzrostu spożycia indywidualnego w Q2’08 na 4.7%r/r i tempo wzrostu inwestycji na poziomie 15.3%r/r. W całym 2008 r. spodziewamy się wzrostu PKB o 5.2%r/r wobec 5.6%r/r szacowanych wcześniej. W nadchodzących kwartałach spodziewamy się ograniczenia tempa wzrostu gospodarczego za sprawą m.in. gorszych perspektyw dla wzrostu eksportu - w związku z pogorszeniem koniunktury w krajach strefy euro i silnym umocnieniem złotego, oraz z uwagi na słabnący, m.in. z powodu wysokiej inflacji, popyt konsumpcyjny. Jednocześnie wzrost inwestycji powinien pozostać w miarę stabilny, wspierany wypłatami środków unijnych, więc przy pogłębiającej się ujemnej kontrybucji eksportu, spodziewamy się, iż popyt krajowy pozostanie motorem wzrostu PKB. Zatem mimo, iż proces wyhamowania polskiej gospodarki jest nie do uniknięcia i w 2009 r. spowolnienie gospodarcze będzie kontynuowane, spodziewamy się, że skala tego spowolnienia nie powinna być znacząca – obecnie prognozujemy dynamikę PKB w 2009 roku na poziomie 4.5%. Pozostałe prognozy makroekonomiczne pozostały bez większych zmian w porównaniu do lipcowej edycji Nawigatora. Przy założeniu, że, zgodnie z naszą prognozą, inflacja przekroczy poziom 5 proc. w sierpniu, a dynamika płac utrzyma się na dwucyfrowym poziomie, spodziewamy się, że RPP zdecyduje się na powrót do cyklu zacieśniania polityki pieniężnej w miesiącach jesiennych w celu chłodzenia oczekiwań inflacyjnych i przeciwdziałania efektom drugiej rundy. Podtrzymujemy zatem nasz scenariusz, że do końca roku stopa referencyjna wzrośnie do poziomu 6.50%, odpowiednio o 25 bp we wrześniu i w październiku. W sierpniu spodziewamy się, że - podobnie jak przed miesiącem - Rada wstrzyma się z podwyżką stóp procentowych. Nadal podtrzymujemy też nasze oczekiwania na kontynuację umocnienia złotego w kolejnych miesiącach. Obserwowane obecnie osłabienie złotego uznajemy jedynie za przejściową korektę w trendzie aprecjacyjnym. Czynnikami nadal sprzyjającymi umacnianiu się złotego są m.in. dobre fundamenty polskiej gospodarki i oczekiwania na kolejne podwyżki stóp procentowych w Polsce, w sytuacji wzrostu inflacji i utrzymania dwucyfrowej dynamiki płac. Podtrzymujemy naszą prognozę kursu EUR-PLN na koniec roku na poziomie 3.05. W raporcie specjalnym przestrzegamy przed konsekwencjami możliwego kryzysu energetycznego w Polsce. Obecna sytuacja w sektorze elektroenergetycznym jest bardzo napięta, a symptomy kryzysu (do których zaliczyć można spadek produkcji energii elektrycznej, spadek rezerwy dostępnej mocy, malejący wolumen eksportu netto oraz awarie i przerwy w dostawach prądu) są coraz bardziej widoczne. Głównym powodem zagrożenia jest zły stan infrastruktury energetycznej (zarówno mocy wytwórczych, jak i linii przesyłowych), która dodatkowo narażona jest na skrajne warunki pogodowe. Głównym przejawem kryzysu będą wyłączenia prądu. W okresie 2010-2015 awarie i wyłączenia mogą być trwałym elementem funkcjonowania systemu elektroenergetycznego. Coraz bardziej napięta sytuacja będzie skutkowała wzrostem cen energii. W konsekwencji powyższych pogorszy się konkurencyjność i atrakcyjność polskiej gospodarki. Ze względu na fakt, że perspektywa realizacji potencjalnych, nowych inwestycji jest bardzo odległa (najwcześniej 2016r.) potrzeba zdecydowanych działań, które zminimalizują ryzyko wystąpienia wyłączeń prądu w perspektywie najbliższych lat. Kluczowymi kwestiami wydają się: lepsze wykorzystanie możliwości istniejącego systemu elektroenergetycznego oraz wprowadzenie rozwiązań wspierających inwestycje zwiększające efektywność energetyczną kraju. W tym celu konieczna jest zdecydowana zmiana otoczenia regulacyjnego sektora elektroenergetycznego. Problem w tym, że kolejne rządy traktują problemy sektora, tak jakby były one problemami samej tylko branży, nie zważając na bardzo poważne konsekwencje gospodarcze niestabilnej sytuacji w elektroenergetyce. Spis treści Tabela 1. Podstawowe prognozy. Kategoria / za okres Q1'08 Q2'08 Q3'08 Q4'08 Q1'09 2007 2008 2009 6,1 4,1 5,25 2,38 3,57 5,5 4,3 5,75 2,18 3,41 4,9 5,0 6,00 2,08 3,21 4,7 4,5 6,42 2,06 3,10 3,4 4,9 6,50 2,07 3,09 6,6 2,5 4,40 2,77 3,78 5,2 4,5 5,85 2,18 3,32 4,5 4,3 5,88 2,15 3,09 PKB (%r/r) Inflacja CPI, (średnia, %r/r) Stopa interwencyjna NBP, (średnia %) USD/PLN (średni) EUR/PLN (średni) Źródło: NBP, GUS, Bank BPH Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990; email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Streszczenie Prognozy w horyzoncie dwumiesięcznym i średnioterminowe Raporty specjalne Prognozy dla gospodarki światowej Kalendarze publikacji danych makroekonomicznych 1 2-5 5-14 15-16 17-18 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 12 sierpnia 2008 Nawigator PROGNOZY W HORYZONCIE DWUMIESIĘCZNYM I ŚREDNIOTERMINOWE Publikacje danych makroekonomicznych za czerwiec dopełniły obrazu gospodarki w Q2’08. O ile jednak dane za kwiecień i maj nie odbiegały znacząco od prognoz rynkowych (mimo tego że pomiędzy dynamikami miesięcznymi występowały znaczące wahania spowodowane efektami kalendarzowymi), o tyle dane za czerwiec - szczególnie w odniesieniu do produkcji sprzedanej przemysłu i sprzedaży detalicznej - okazały się sporym negatywnym zaskoczeniem. W efekcie średnie dynamiki dla całego Q2’08 okazały się również niższe od prognoz, co skłoniło nas do rewizji w dół prognozy dynamiki PKB w tym okresie z 5.7%r/r do 5.5%r/r (szerzej na ten temat piszemy w raporcie Gospodarka pod lupą). Główna przyczyna niższego od zakładanego wcześniej wzrostu PKB W Q2’08 (a także kolejnych dwóch kwartałach) to niższe oczekiwania co do dynamiki spożycia indywidualnego (4.7%r/r w Q2’08) oraz inwestycji (15.3%r/r w Q2’08). W związku z dokonanymi rewizjami dynamik PKB w kolejnych kwartałach br. spodziewamy się wzrostu PKB w całym 2008 roku na poziomie 5.2%r/r wobec oczekiwanego wcześniej 5.7%. Dane dotyczące sprzedaży detalicznej w czerwcu (wzrost o 14.2%r/r) okazały się niższe nie tylko od prognoz, ale także niższe od dynamiki majowej na poziomie 14.9%r/r - kiedy to oprócz dwóch długich weekendów obowiązywał także zakaz handlu przez kilka dni. Na słabszy wynik znacząco wpłynęła przede wszystkim niższa od oczekiwań dynamika sprzedaży żywności, sugerująca że wysokie ceny produktów spożywczych powodują, iż gospodarstwa domowe albo ograniczają dokonywane zakupy, albo zastępują je tańszymi substytutami. Sprzedaż w lipcu, ze względu na okres wakacyjno – urlopowy będzie w ujęciu miesięcznym jeszcze niższa niż w poprzednim miesiącu i według naszych szacunków wzrośnie o 1.5%, co przełoży się na wzrost w ujęciu rocznym o 13.8%r/r. Czerwcowe dane o produkcji przemysłowej były gorsze od naszych oczekiwań i konsensusu rynkowego, potwierdzając sugerowane przez wskaźniki koniunktury spowolnienie aktywności przemysłowej. Uwzględniając narastające zagrożenia ze strony gwałtownego spowolnienia aktywności w strefie euro, oraz (w mniejszym stopniu) silnej waluty krajowej prognozujemy wzrost produkcji przemysłowej w lipcu na 7.8%r/r (-1.4%m/m). Pozytywny wpływ większej o 1 liczby dni roboczych będzie zneutralizowany przez negatywny wpływ wysokiej bazy odniesienia (przed rokiem produkcja wzrosła o 10.4%r/r). Przy dużej zmienności rocznego tempa wzrostu produkcji przemysłowej w poszczególnych miesiącach, w kolejnych kwartałach spodziewamy się stopniowego spowolnienia aktywności produkcyjnej. Prognozujemy inflację CPI w lipcu na poziomie 4.7%r/r (-0.1%m/m) po 4.6%r/r w czerwcu - poniżej mediany oczekiwań rynkowych 4.8%r/r i prognozy MF na tym samym poziomie. Spodziewamy się spadku cen żywności o 1.1%m/m przy niższych cenach warzyw i owoców, oraz wzrostu cen transportu o 0.6%m/m, za sprawą wyższych cen paliw. Wzrost inflacji w ujęciu rocznym w lipcu w porównaniu do poprzedniego miesiąca to przede wszystkich efekt wyższych niż przed rokiem cen w tych dwóch kategoriach (wzrost cen żywności o 7.7%r/r oraz transportu o 5.1%r/r). W ujęciu m/m spodziewamy się też wzrostu cen w kategorii napoje alkoholowe i wyroby tytoniowe (o ok. 1%m/m), z uwagi na wprowadzoną na początku tego roku wyższą akcyzą na papierosy, która stopniowo ujawnia się w cenach detalicznych w sytuacji topniejących zapasów papierosów z niższą akcyzą. W kolejnych miesiącach oczekujemy wzrostu inflacji w sierpniu do ok. 5.2% i wyhamowania tempa wzrostu cen w kolejnych miesiącach roku do 4.5%r/r w grudniu. Na bazie prognoz dotyczących wskaźnika CPI i jego składowych szacujemy, że inflacja bazowa netto w lipcu wzrosła o 3.4%r/r (0.2%m/m). Szacujemy, że tzw. „nowa” inflacja bazowa, po wykluczeniu cen żywności i energii wyniosła w lipcu 2.3%r/r (0.2%m/m). Nasza prognoza zakłada wzrost PPI w lipcu o 2.6%r/r (0.2%m/m) wobec wzrostu o 2.7%r/r (0.5%m/m) w czerwcu. W ujęciu miesięcznym ceny producentów były w naszej ocenie relatywnie stabilne, czemu sprzyjało z jednej strony zahamowanie tendencji wzrostowej cen paliw – według naszych szacunków paliwa zdrożały w lipcu średnio o ok. 0.9%m/m, czyli zdecydowanie mniej niż w poprzednich miesiącach, zaś z drugiej bardzo silne umocnienie złotego. Proinflacyjnie oddziaływały natomiast ceny metali na światowych giełdach, które po serii spadków w ostatnim czasie zaczęły się powoli piąć w górę, jak również podwyżki cen energii elektrycznej dla odbiorców indywidualnych przez niektórych dostawców (m.in RWE Stoen). Do końca tego roku stopa inflacji PPI nie powinna w naszej ocenie przekroczyć 3.0%r/r - może to jednak nastąpić w przyszłym roku m.in. w związku z uwolnieniem od 1 stycznia 2009 roku cen energii dla odbiorców indywidualnych spod kontroli Urzędu Regulacji Energetyki, co może wywołać spory impuls inflacyjny. Płace w sektorze przedsiębiorstw wzrosły w czerwcu o 12.0%r/r powyżej konsensusu rynkowego na poziomie 11.0%. Szczegółowe dane GUS za czerwiec pokazały, iż wzrost płac w sekt. przedsiębiorstw w czerwcu wynikał z dość równomiernego wzrostu w większości z sekcji: tempo wzrostu pow. 10%r/r odnotowano w 6 z 8 sekcji (w por. do 3 w maju), zaś mediana dynamik we Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 2 12 sierpnia 2008 Nawigator wszystkich sekcjach wyniosła 12.3%r/r wobec 10.0% w poprzednim miesiącu. Najwyższą dynamikę wzrostu płac w czerwcu zanotowano w górnictwie (20.4%r/r), do czego przyczyniły się premie wypłacone w tej sekcji, najniższą - w wytwarzaniu i zaopatrywaniu w energię, gaz, wodę (6.1%r/r). W lipcu spodziewamy się utrzymania dynamiki płac na poziomie zbliżonym do tego z poprzedniego miesiąca, 11.7%r/r. Po stabilizacji przeciętnego zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw w okolicach 5390tys. osób w okresie IV-VI br., w lipcu oczekujemy tylko nieznacznego wzrostu zatrudnienia o zaledwie 4tys. osób, co oznacza dalszy spadek rocznego tempa wzrostu tej kategorii do 4.6% vs. 4.8% w czerwcu. Coraz wolniejsze tempo przyrostu zatrudnienia w ujęciu rocznym jest wynikiem spowolnienia aktywności w przemyśle, co skutkuje stopniowym wyhamowaniem przyrostu miejsc pracy w tej sekcji. Spodziewamy się utrzymania dynamicznego wzrostu zatrudnienia w handlu i naprawach oraz budownictwie. Według najnowszych informacji MPIPS stopa bezrobocia spadła w lipcu do 9.4% z 9.6% przed miesiącem. Jak podało Ministerstwo, spadek bezrobocia należy uznać za korzystny, ponieważ w tym okresie zaczyna się nowa rejestracja absolwentów. Na koniec tego roku stopa bezrobocia spadnie naszym zdaniem do 9.1%. Wstępne szacunki MF wskazują, że budżet państwa zanotował w lipcu deficyt na poziomie PLN3.5mld (12.8% rocznego planu) tj. w takiej samej wysokości jak w czerwcu, gdyż część dysponentów nie zrealizowała wydatków. W analogicznym okresie roku poprzedniego budżet notował nadwyżkę w wysokości PLN0.6mld, a zaplanowany w harmonogramie realizacji budżetu deficyt po lipcu to PLN18mld. Wg naszych szacunków w lipcu zarówno dochody jak i wydatki wyniosły ok. PLN22mld. Niższym od oczekiwań obciążeniem dla budżetu był koszt ulgi podatkowej na dzieci w PIT (PLN5.4mld vs. prognozowane przez rząd PLN7.0mld), co zaowocowało niższymi od planowanych zwrotami podatku z tego tytułu. W dalszym ciągu głównym źródłem ograniczania deficytu są opóźnienia w realizacji wydatków. Deficyt C/A w czerwcu prognozujemy na poziomie EUR1.713mld, co jest praktycznie zgodne z konsensusem rynkowym na poziomie EUR1.700mln. To nieznacznie wyższy deficyt niż przed miesiącem, gdy odnotowano EUR1.602mld, co wynika m.in. z wyższego ujemnego salda dochodów, za sprawą wyższych dochodów inwestorów zagranicznych. W ujęciu 12-miesięcznym (skumulowanym) oznacza to deficyt C/A w czerwcu na poziomie 4.3% PKB, bez zmian wobec poprzedniego miesiąca. Spodziewamy się, że deficyt w handlu wyniesie EUR1.266mld (konsensus rynkowy: EUR1.386mld) i będzie bardzo zbliżony do EUR1.240mld zanotowanego w maju. Jednocześnie spodziewamy się nieznacznego wzrostu aktywności handlowej w czerwcu w porównaniu do słabego pod tym względem maja, gdy do niskiej liczby dni roboczych dołożył się efekt wolnych dni okołoświątecznych. W rezultacie prognozujemy wzrost dynamiki eksportu i importu w czerwcu do 16.0%r/r i 15.6%r/r (z odpowiednio 12.2%r/r i 14.0%r/r przed miesiącem). W całym roku spodziewamy się, że deficyt C/A ukształtuje się na poziomie 4.5% PKB. Nasz szacunek tempa wzrostu podaży pieniądza (M3) w lipcu to 16.2%r/r (1.2%m/m), bez zmian wobec poprzedniego miesiąca. Konsensus rynkowy to wzrost M3 o 0.8%m/m. Spodziewamy się kolejnego przyspieszenia dynamiki depozytów gospodarstw domowych, do 24.0%r/r z 22.6%r/r w czerwcu, za sprawą dalszego wycofywania środków z funduszy inwestycyjnych i wysokiego tempa wzrostu wynagrodzeń. Dane firmy Analizy Online monitorującej rynek funduszy pokazały, iż ujemne saldo wpłat i umorzeń do krajowych TFI w lipcu było wyższe niż przed miesiącem, odpowiednio PLN3.5mld wobec PLN2.7mld w czerwcu. Po stronie depozytów przedsiębiorstw spodziewamy się lekkiego obniżenia tempa wzrostu do 6.0%r/r z 6.8%r/r, m.in. za sprawą wyższej bazy z poprzedniego roku. Niewiele zmieni się po stronie kredytów – nasza prognoza tempa wzrostu kredytów dla gospodarstw domowych w lipcu to 33.0%r/r, a dynamika kredytów przedsiębiorstw wyniesie 24.2%r/r. W sierpniu spodziewamy się że, podobnie jak przed miesiącem, RPP wstrzyma się z podwyżką stóp procentowych. Dalsze perspektywy dla polityki monetarnej w Polsce będą uzależnione przede wszystkim od danych makroekonomicznych za lipiec i sierpień. Jeśli potwierdzą się nasze prognozy i inflacja CPI wzrośnie powyżej poziomu 5% w sierpniu, przy jednoczesnym utrzymaniu dynamiki płac na dwucyfrowym poziomie, spodziewamy się, że Rada zdecyduje się na powrót do cyklu zacieśniania polityki pieniężnej w miesiącach jesiennych w celu chłodzenia oczekiwań inflacyjnych i przeciwdziałania efektom drugiej rundy. Podtrzymujemy nasz scenariusz, że do końca roku stopa referencyjna wzrośnie do poziomu 6.50%, odpowiednio o 25bp we wrześniu i w październiku. Na rynku obligacji, po dwóch tygodniach odreagowania w ubiegłym miesiącu, zobaczyliśmy powrót do spadków rentowności, w ślad za umacniającą się krajową walutą i wydarzeniami na rynkach bazowych. Co więcej, ostatnia korekta spadkowa krajowej waluty nie pociągnęła za sobą większych wzrostów rentowności na krzywej PLN. W rezultacie w przypadku rentowności krajowych papierów jesteśmy obecnie na poziomach o 20-40pb poniżej tych w ubiegłym miesiącu. Krajowym papierom dłużnym, obok umacniającego się złotego, pomógł m.in. mniej jastrzębi od oczekiwań ton komunikatu po posiedzeniu EBC i decyzja Banku Czech Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 3 12 sierpnia 2008 Nawigator o obniżce stóp procentowych. W perspektywie miesiąca spodziewamy się odreagowania ostatnich spadków i lekkich wzrostów rentowności, czemu w pierwszej części miesiąca sprzyjać będzie nieco słabszy złoty. Złoty w ostatnim tygodniu osłabił się wobec głównych walut m.in. za sprawą umacniającego się na świecie dolarze, czemu sprzyjały spadki cen ropy oraz lepsze od oczekiwań dane z USA, przy słabszych od prognoz informacjach napływających ze strefy euro. Słabszy złoty to również reakcja na obniżkę stóp procentowych przez Bank Centralny Czech oraz mniej jastrzębi od oczekiwań komunikat po sierpniowym posiedzeniu EBC, który zmniejszył oczekiwania na podwyżki stóp w strefie euro w nadchodzącym okresie. W rezultacie w przypadku kursu EUR-PLN znajdujemy się obecnie na poziomach lekko powyżej tych z czasu publikacji lipcowego Nawigatora. Uznajemy jednak obecne osłabienie złotego za przejściową korektę w trendzie aprecjacyjnym i spodziewamy się powrotu kursu EUR-PLN do spadków przed upływem miesiąca. Czynnikami nadal sprzyjającymi umacnianiu się złotego są dobre fundamenty polskiej gospodarki i oczekiwania na kolejne podwyżki stóp procentowych w Polsce w sytuacji wzrostu inflacji i utrzymania dwucyfrowej dynamiki płac. Podtrzymujemy naszą prognozę kursu EUR-PLN na koniec roku na poziomie 3.05. Tabela 2. Prognozy krótkookresowe (dynamika %r/r) Kategoria / za okres 11-07 Produkcja przemysłowa Sprzedaż detaliczna (ceny bieżące) CPI PPI Inflacja bazowa (netto) 12-07 01-08 02-08 04-08 05-08 06-08 07-08 08-08 8,5 6,4 10,8 15,0 1,0 15,1 2,4 7,2 7,8 3,0 19,2 12,4 20,9 23,8 15,7 17,6 14,9 14,2 13,8 8,8 3,6 2,5 4,0 4,0 4,2 4,1 4,0 4,4 4,6 4,7 5,2 2,3 2,9 3,2 2,9 2,3 2,7 2,7 2,6 2,6 1,5 5,0 Zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw 03-08 1,7 1,9 2,5 2,7 2,8 3,2 3,4 3,4 3,6 4,9 5,9 5,9 5,8 5,6 5,4 4,8 4,6 4,6 Wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw 12,0 7,2 11,5 12,8 10,2 12,6 10,5 12,0 11,7 11,3 Stopa bezrobocia zarejestrowanego 11,2 11,4 11,7 11,5 11,1 10,5 10,0 9,6 9,4 9,3 Bilans obrotów bieżących (EURmn) -67 -2061 -962 -1347 -1738 -1455 -1602 -1713 09-08 Podaż pieniądza M3 13,6 13,4 12,9 13,5 13,6 15,0 15,1 16,2 16,2 USD/PLN (średni za okres) 2,49 2,48 2,45 2,42 2,28 2,18 2,19 2,17 2,07 2,09 2,07 EUR/PLN (średni za okres) Stopa referencyjna NBP (na koniec okresu) 3,66 5,00 3,60 5,00 3,61 5,25 3,57 5,50 3,54 5,75 3,44 5,75 3,40 5,75 3,38 6,00 3,26 6,00 3,20 6,00 3,17 6,25 WIBOR 1M (średni za okres) 5,12 5,62 5,43 5,53 5,82 6,10 6,19 6,25 6,27 6,40 6,50 Bon skarbowy 52 tyg.(średnia za okres) 5,31 5,82 5,73 5,71 6,07 6,27 6,43 6,68 6,70 7,00 6,80 Obligacja 5 letnia (średnia w miesiącu) 5,91 6,08 5,95 5,95 6,22 6,14 6,28 6,64 6,54 6,50 6,40 Źródło: NBP, GUS, Bank BPH Tabela 3. Prognozy średniookresowe, średnia w kwartale Kategoria / za okres Q1'07 Q2'07 Q3'07 Q4'07 Q1'08 Q2'08 Q3'08 Q4'08 Q1'09 Q2'09 Q3'09 Q4'09 Stopa interwencyjna NBP 4,00 4,17 4,58 4,83 5,25 5,75 6,00 6,42 6,50 6,00 5,50 5,50 Stopa lombardowa NBP 5,50 5,67 6,08 6,33 6,75 7,25 7,50 7,92 8,00 7,50 7,00 7,00 WIBOR 1M 4,12 4,34 4,80 5,24 5,59 6,18 6,39 6,60 6,42 5,75 5,50 5,50 WIBOR 3M 4,20 4,41 4,93 5,39 5,80 6,43 6,67 6,65 6,47 5,80 5,55 5,55 Bon skarbowy 52 tyg. 4,16 4,41 4,92 5,42 5,84 6,46 6,83 6,67 6,00 5,25 4,58 4,50 Obligacja 2 letnia 4,52 4,87 5,27 5,79 6,12 6,46 6,73 6,50 5,90 5,15 4,48 4,40 Obligacja 5 letnia 4,94 5,22 5,59 5,87 6,04 6,35 6,48 6,30 5,70 4,95 4,28 4,20 1M USD LIBOR 5,32 5,32 5,44 4,92 3,29 2,59 2,46 2,54 3,25 3,63 3,81 3,98 1M EUR LIBOR 3,71 3,96 4,28 4,37 4,25 4,42 4,55 4,59 4,55 4,45 4,30 4,15 EUR/USD 1,31 1,35 1,38 1,45 1,50 1,56 1,55 1,50 1,49 1,46 1,41 1,38 EUR/PLN 3,89 3,79 3,79 3,65 3,57 3,41 3,21 3,10 3,09 3,14 3,11 3,03 USD/PLN 2,97 2,82 2,76 2,52 2,38 2,18 2,08 2,06 2,07 2,15 2,20 2,19 Źródło: NBP, GUS, Bank BPH Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 4 12 sierpnia 2008 Nawigator Tabela 4. Prognozy średniookresowe, średnia w kwartale, dynamika %r/r Kategoria / za okres Q1'07 Q2'07 Q3'07 Q4'07 Q1'08 Q2'08 Q3'08 Q4'08 Q1'09 Q2'09 Q3'09 Q4'09 PKB Popyt krajowy 7,3 6,5 6,5 6,4 6,1 5,5 4,9 4,7 3,4 4,6 4,8 4,9 9,3 9,2 8,4 6,5 6,3 6,1 6,4 6,9 4,4 6,1 6,3 6,4 Spożycie 6,6 5,2 5,2 3,9 4,1 3,8 3,3 3,1 2,6 4,3 4,3 4,2 Prywatne 6,8 4,9 4,8 3,6 5,6 4,7 4,1 4,2 3,4 3,9 4,1 4,3 Publiczne 6,2 6,4 5,8 4,9 -1,1 6,0 5,9 4,3 5,1 5,5 5,0 4,0 25,7 28,1 21,5 12,7 17,3 15,3 17,1 15,0 12,5 12,5 12,6 10,7 Nakłady brutto na środki trwałe 23,8 19,0 16,7 15,2 15,7 15,3 15,5 13,8 11,0 12,1 12,3 10,7 Zapasy (kontrybucja we wzrost PKB) 0,7 1,7 1,2 -0,5 0,7 0,3 0,7 0,6 0,6 0,4 0,4 0,2 -2,1 -2,8 -2,1 -0,2 -0,4 -0,9 8,2 -1,7 -2,3 -1,1 -1,7 -1,7 -1,7 7,1 6,3 4,9 5,5 6,8 7,0 10,3 4,5 2,4 4,9 7,4 4,5 9,9 4,0 10,3 3,9 2,9 Akumulacja Eksport netto (kontrybucja we wzrost PKB) Produkcja przemysłowa 13,2 8,6 8,1 8,6 8,5 Sprzedaż detaliczna 15,4 2,4 16,2 2,0 17,0 3,5 20,1 4,1 15,6 CPI 17,7 2,0 4,3 11,8 5,0 PPI 3,3 2,0 1,7 2,3 3,0 2,6 2,6 2,9 2,6 3,3 3,4 Inflacja bazowa (netto) 1,6 1,6 1,3 1,5 2,4 3,2 3,5 3,3 3,2 2,8 2,5 2,5 Wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw 7,8 8,9 9,8 10,0 11,5 11,7 12,0 12,2 10,8 9,6 8,6 7,7 Źródło: NBP, GUS, Bank BPH GOSPODARKA POD LUPĄ Gospodarka w fazie łagodnego hamowania Wysoka dynamika PKB w Q1’08 na poziomie 6.1%r/r zachęcała do optymistycznego patrzenia na wzrost gospodarczy także w kolejnych kwartałach br. Dane miesięczne za Q2’08 nie pozwoliły jednak tego optymizmu utrzymać. O ile jeszcze dane kwietniowe (wzrost produkcji sprzedanej przemysłu o 15.1%r/r czy sprzedaży detalicznej o 17.6%r/r) nie rodziły żadnych obaw, o tyle znacznie słabsze od oczekiwań dane za maj, a następnie czerwiec, pokazały że oczekiwania co do wzrostu PKB w Q2’08 o kolejne blisko 6% są zbyt wygórowane i co więcej w kolejnych kwartałach można spodziewać się jego dalszego spowalniania. Drugi kwartał br. był okresem dość specyficznym – ze względu na 120 107 przesunięcia długich weekendów pomiędzy majem i czerwcem, a także 106 115 obowiązujący zakaz handlu w dni świąteczne (czego w ubiegłym roku jeszcze 105 nie było), nastąpiły istotne zaburzenia w wysokościach dynamik publikowanych 110 104 danych makroekonomicznych. Zaburzenia te były brane pod uwagę w 103 105 prognozach tychże danych, niemniej jednak znaczne różnice pomiędzy 102 100 oczekiwanymi a opublikowanymi wskaźnikami (szczególnie za czerwiec) 101 wskazują na rozpoczęcie procesu wyhamowywania polskiej gospodarki. W 100 95 Q2’08 należy przede wszystkim oczekiwać nieco niższego wzrostu spożycia 1Q04 3Q 1Q05 3Q 1Q06 3Q 1Q07 3Q 1Q08 indywidualnego. Wskazuje na to po pierwsze dynamika realna sprzedaży sprzedaż detaliczna, realnie, r/r (LO) detalicznej w tym okresie na poziomie 11.1%r/r (w porównaniu do 16.0%r/r w spożycie indyw idualne, realnie, r/r (PO) Q1’08). Szczegółowe dane dotyczące sprzedaży pokazują, że wprawdzie nadal utrzymuje się wysokie zapotrzebowanie ze strony gospodarstw domowych na towary takie jak meble oraz sprzęt RTV i AGD, odzież i obuwie, czy prasa i książki, ale jednocześnie widać wyraźne zmniejszenie zakupów w kategoriach takich jak samochody czy żywność. Niższa sprzedaż samochodów może być pochodną, po pierwsze, nasycenia rynku (cały czas sprowadzane są samochody używane z zagranicy), a po drugie - wysokich cen paliw (co automatycznie podnosi koszty utrzymania pojazdu). W przypadku żywności wysokie ceny powodują, że gospodarstwa domowe ograniczają jej zakupy bądź zastępują produkty tańszymi substytutami (co jednoznacznie przekłada się na niższą wartość). Konsumpcja nadal finansowana jest w głównej mierze z wynagrodzeń, które wprawdzie wciąż jeszcze rosną w dwucyfrowym tempie, ale jednocześnie z miesiąca na miesiąc notowany jest coraz wyższy poziom inflacji, która znacząco zmniejsza siłę nabywczą tych wynagrodzeń. Przy takim stanie rzeczy należy spodziewać się, że w najbliższej przyszłości (w Q3’08 wskaźnik CPI prognozowany jest na poziomie jeszcze wyższym niż w Q2’08) dynamika spożycia indywidualnego będzie dalej obniżać się. Według naszych szacunków w Q2’08 wyniosła ona 4.7%r/r, w Q3’08 wyniesie 4.1%r/r, a w Q4’08 osiągnie 4.2%r/r. Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 5 12 sierpnia 2008 Nawigator 450 400 350 300 250 200 150 100 50 0 132 124 116 108 100 1Q05 3Q 1Q06 3Q 1Q07 3Q 1Q08 inw estycje %r/r, realnie, (PO) w ielkość środków w ypłaconych w ramach SPO WKP, mln PLN (LO) Relatywnie stabilny pozostanie w br. wzrost inwestycji. Szacunki wskazują, że podobnie jak w Q1’08 dynamika nakładów brutto na środki trwałe utrzymała się w Q2’08 na poziomie powyżej 15.0%r/r (prognozujemy wzrost o 15.3%r/r), a w Q3’08 także będzie podobna. Dopiero w Q4’08, zakładając mniej sprzyjające warunki pogodowe niż w dwóch ostatnich latach, spowolni ona do ok. 14.0%r/r. W rezultacie w całym roku dynamika inwestycji może ukształtować się na poziomie ok. 16.0%. Projekty inwestycyjne nadal jeszcze wspierane są przez środki unijne z lat 2004-2006 (które rozliczone muszą być do końca br.), ponadto trwają nabory wniosków o wsparcie finansowe z nowej perspektywy finansowej na lata 2007-2013. W efekcie powinna zostać zachowana ciągłość w wypłatach środków unijnych, co znajdzie bezpośrednie przełożenie na dynamikę inwestycji. punkty proc. (wkłady we wzrost PKB) Istnieje dość duża niepewność odnośnie do zachowania się dynamiki eksportu i importu w kolejnych kwartałach br. Przy tak silnym umocnieniu złotego, z jakim mieliśmy do czynienia w ostatnim okresie, należałoby spodziewać się zmniejszenia dynamiki eksportu towarów i usług (ze względu na deklarowaną przez eksporterów jego małą opłacalność), z drugiej zaś strony wzrosnąć powinna jeszcze bardziej niż dotychczas dynamika importu. Często jednak mimo ponoszonych start eksporterom bardziej zależy na utrzymaniu rynku zbytu, więc jest wysoce prawdopodobne, że dynamika eksportu towarów i usług nie będzie aż tak niska jak można by było oczekiwać. Szacujemy, że ujemny wkład eksportu netto w kolejnych kwartałach br. będzie się pogłębiał (zakładamy że w Q2’08 wyniósł on -0.9pp, a najwyższy zanotowany zostanie w Q4’08 i wyniesie -2.3pp). Jednocześnie pod znakiem zapytania stoi wkład zapasów we wzrost PKB. Przy niższym popycie wewnętrznym oraz niższej dynamice eksportu (szczególnie towarów) przyrost zapasów może zacząć istotnie przyspieszać, co w kolejnych kwartałach może pozytywnie wpływać na dynamikę PKB. Popyt krajowy 10 Eksport netto PKB 8 6 4 2 0 -2 -4 1Q05 4Q05 3Q06 2Q07 1Q08 Podsumowując – publikowane z miesiąca na miesiąc wskaźniki makroekonomiczne gaszą optymizm co do dalszego szybkiego rozwoju polskiej gospodarki, porównywalnego w skali do notowanego chociażby jeszcze w Q1’08. Powoli słabnie popyt konsumpcyjny gospodarstw domowych (czego głównej przyczyny upatrywać należy w szybko rosnącej inflacji, zmniejszającej siłę nabywczą dochodów), ponadto silna aprecjacja polskiej waluty wypłynie najprawdopodobniej na spowolnienie dynamiki eksportu towarów i usług. W efekcie można oczekiwać, że tempo wzrostu polskiego PKB z kwartału na kwartał będzie łagodnie wyhamowywać (z szacowanego 5.5%r/r w Q2’08, poprzez 4.9%r/r w Q3’08, do 4.7%r/r w Q4’08) i w całym roku osiągnie 5.2% wobec 6.6% w roku ubiegłym. Prognozy wskazują, że w 2009 roku proces spowolnienia gospodarczego będzie kontynuowany, a dynamika PKB 4Q08 zmniejszy się do ok. 4.5%. RAPORT SPECJALNY Czy w Polsce zabraknie prądu? W ostatnim czasie coraz częściej zwraca się uwagę na problemy polskiego sektora elektroenergetycznego w Polsce. W istocie stan polskiej elektroenergetyki nie napawa optymizmem: Krajowy System Elektroenergetyczny1 (KSE) znajduje się na granicy technicznej wydolności; Znaczna część bloków oraz sieci przesyłowej jest wyeksploatowana; Część bloków będzie musiała zostać zamknięta z uwagi na wymogi środowiskowe, a w przypadku linii przesyłowych konieczna jest ich natychmiastowa modernizacja; 1 KSE – Krajowy System Elektroenergetyczny, pokrywający obszar Polski, składający się z urządzeń do wytwarzania (jednostki wytwórcze), przesyłania i rozdziału (stacje elektroenergetyczne, linie przesyłowe i rozdzielcze), oraz przetwarzania i odbioru energii elektrycznej. Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 6 12 sierpnia 2008 Nawigator Liczba i przepustowość połączeń z operatorami sąsiednich systemów uniemożliwiają znaczący przyrost importu wymaganego, w sytuacji krajowego niedoboru mocy. Ponadto w sektorze elektroenergetyki od kilkunastu lat obserwuje się w Polsce zastój inwestycyjny. Obecnie, aby zaspokoić zapotrzebowania na energie elektryczną w długim okresie potrzebne są olbrzymie inwestycje, w nowe bloki energetyczne. Jednocześnie olbrzymich nakładów wymaga rozbudowa i modernizacja istniejącej sieci przesyłu. Łączne wydatki na energetykę powinny w najbliższych kilkunastu latach wynieść nawet ok. 90 mld PLN. Problem w tym, że procesy inwestycyjne, nawet jeśli rozpoczęłyby się jeszcze w 2008r. mają szansę zostać sfinalizowane dopiero ok. 2015-2016r. Jeśli do czasu oddania nowych mocy energetycznych, nie zostaną podjęte szybkie, radykalne działania, rezerwa z roku na rok będzie coraz mniejsza, a tym samym z roku na rok wzrastać będą problemy z bilansowaniem systemu energetycznego. Sporadyczne braki prądu mogą się pojawić już w nadchodzących miesiącach (zwłaszcza w przypadku wystąpienia mroźnej zimy), a z roku na rok narastać będzie ryzyko wyłączeń prądu i dalszego wzrostu cen. Konsekwencje takiej sytuacji będą widoczne w spadku konkurencyjności i atrakcyjności polskiej gospodarki. Jak już wspomniano uruchomienie nowych inwestycji nawet w tym lub przyszłym roku, ze względu na długi czas realizacji, nie rozwiąże problemu, który wystąpi w najbliższych latach. Dlatego też konieczne jest podjęcie działań które umożliwiłyby optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów poprzez: właściwe planowanie remontów w systemie elektroenergetycznym, szybkie uruchomienie połączeń z Ukrainą i Białorusią lepszą organizację współpracy poszczególnych uczestników KSE, oraz wprowadzenie instrumentów zachęcających do inwestycji poprawiających efektywność wykorzystania energii elektrycznej w gospodarce. Niestety jak na razie niezbędne zmiany zachodzą w bardzo wolnym tempie. Podstawowym problemem wydaje się być to, że sektor nie ma prawdziwego właściciela. Dla Państwa, które kontroluje ponad 80% aktywów sektora, energetyka to jeden z wielu problemów. Z kolei zarządy państwowych firm starają się unikać podejmowania radykalnych działań, zdając sobie sprawę z tego, że wraz ze zmianą koniunktury politycznej skończy się czas ich urzędowania i zacznie okres rozliczeń. Dlatego też - naszym zdaniem – trwała poprawa sytuacji w energetyce będzie możliwa dopiero, gdy znacząco wzrośnie w nim udział prywatnej własności. Coraz bardziej widoczne są symptomy nadchodzącego kryzysu W ostatnich latach zaobserwować można pewne oznaki napięć w sektorze elektroenergetycznym. Przykładowymi zjawiskami, które w obecnych okolicznościach uznać można za symptomy zbliżającego się kryzysu elektroenergetycznego są: spadek produkcji energii elektrycznej w KSE w obliczu rosnącego zapotrzebowania, coraz wyższe poziomy szczytowego zapotrzebowania na energię w KSE, co powoduje spadek rezerwy mocy, malejący wolumen eksportu netto energii elektrycznej, awarie i przerwy w dostawach prądu - blackouts2 . RYS. 1 – RELACJE MIĘDZY KRAJOWĄ PRODUKCJĄ I KONSUMPCJĄ ENERGII ELEKTRYCZNEJ W POLSCE, 2000 – 2008 Roczna produkcja i zużycie* energii elektrycznej, 2000 – 2007, GWh Saldo produkcji i zużycia* energii elektrycznej, 2005 – 2008, GWh 1 600 165 000 Produkcja krajowa Zużycie ogółem* 160 000 1 400 1 200 155 000 1 000 150 000 800 145 000 600 400 140 000 200 135 000 0 -200 130 000 2005 2006 2007 2008 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 st yc z kw eń ie cie ń pa lip źd iec zi er ni k st yc z kw eń ie cie ń pa lip źd iec zi er ni k st yc z kw eń ie cie ń pa lip źd iec zi er n s t ik yc z kw eń ie cie ń W 2007r. mieliśmy do czynienia z wyraźnym spadkiem krajowej produkcji energii elektrycznej, przy jednoczesnym * całkowite zużycie uwzględniające zużycie finalne odbiorców, zużycie na potrzeby własne sektora energetycznego oraz straty wzroście zużycia (rys. 1). Produkcja (159,5 TWh) była o przesyłu i różnice bilansowe Źródło: GUS, ARE, PSE-Operator 1,4% niższa niż w roku 2006 (161,7 TWh), podczas gdy zużycie ogółem (154,2 TWh) wzrosło o 2,3% w porównaniu do 2006r. (150,7 TWh). W roku 2008, mimo wzrostu produkcji krajowej (w okresie I-VI wzrost o 0,9% r/r), sytuacja jest bardziej napięta ponieważ zużycie energii elektrycznej wzrasta szybciej (I-VI wzrost o 3,0% r/r). W rezultacie powyższych zmian nadwyżka produkcji krajowej nad zużyciem spadła w 2008r. do rekordowo niskich poziomów (w okresie od marca do maja nadwyżka ta była ujemna). Poziom produkcji jest m.in. rezultatem wzrastającej niedyspozycyjności bloków energetycznych3. 2 Przerwy w pracy systemu energetycznego, awarie systemu (utrata napięcia) na określonym obszarze Niedyspozycyjność głównych bloków energetycznych o mocy 125-500MW (postoje planowane i nieplanowane) w 2007r. to ponad 15% (jeszcze w 2004r. – ponad 10%). Aktualnie szacuje się, że spośród całkowitej mocy zainstalowanej brutto (blisko 36GW) ok. 1/5 nie nadaje się do użytkowania. 3 Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 7 12 sierpnia 2008 Nawigator Miesięczne wahania zapotrzebowania na energię elektryczną, maksymalne zapotrzebowanie w danym miesiącu, MW 2006 styczeń 2007 kwiecień lipiec październik kwiecień styczeń 2005 lipiec 12 000 styczeń 14 000 12 000 październik 16 000 14 000 kwiecień 18 000 16 000 lipiec 20 000 18 000 październik 22 000 20 000 styczeń 24 000 22 000 kwiecień 26 000 24 000 0 2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 godziny 2008 * Dzień, w którym przypadł szczyt zapotrzebowania w okresie zimowym Źródło: PSE-Operator RYS. 3 – RÓŻNICA MIĘDZY MOCĄ DOSTĘPNĄ ELEKTROWNI KRAJOWYCH, A MAKSYMALNYM KRAJOWYM ZAPOTRZEBOWANIEM MOCY*, 2005 – 2009, GW 10,0 2005 9,0 2006 2007 2008 8,0 7,0 6,0 5,0 4,0 3,0 2,0 1,0 eń rz es ie ń pa źd zi er ni k lis to pa d gr ud zi eń w ie c lip si er pi c cz er wi e m aj m ar ze c kw ie ci eń lu ty - * maksymalne zapotrzebowanie na moc w dniach roboczych w danym miesiącu, w wieczornym szczycie Źródło: PSE-Operator RYS. 4 – BILANS HANDLOWY ENERGII ELEKTRYCZNEJ W LATACH 2002 – 2007,GWh 14 290 13 222 12 487 10 161 9 678 Najbardziej dobitną oznaką nadchodzącego kryzysu energetycznego są przykłady awarii systemu elektroenergetycznego. W ciągu ostatnich lat miały miejsce 3 poważne awarie w KSE, w tym: awaria KSE w czerwcu i lipcu 2006r. (w konsekwencji mieszkańcy północno-wschodniej Polski zostali pozbawieni na ponad 2 godziny prądu), awaria sieci elektroenergetycznej w Szczecinie w kwietniu 2008r. (konsekwencją był blackout w dużej części Dobowe wahanie zapotrzebowania na energię elektryczną (04/01/2008*), MW 26 000 ń Rosnące zapotrzebowanie gospodarki na prąd przekłada się również na spadek wolumenu eksportu netto (rys. 4). W 2007r, w rezultacie istotnego spadku eksportu energii elektrycznej5 (spadek o 37% r/r) oraz równoczesnego wzrostu importu (+30% r/r), wolumen eksportu netto spadł o ponad 51%. Przyczyną wzrostu importu były braki energii elektrycznej w KSE i zachodząca konieczność pokrycia tych braków importem interwencyjnym. Na razie jednak, pomimo znaczącego tempa wzrostu importu jego poziom jest ciągle relatywnie niski – niecałe 3% końcowego krajowego zużycia. RYS. 2 – SEZONOWOŚĆ ZAPOTRZEBOWANIA NA ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ ORAZ DOBOWE WAHANIA ZAPOTRZEBOWANIA W KRAJOWYM SYSTEMIE ELEKTROENERGETYCZNYM st yc ze Charakterystyczna cechą zapotrzebowania na energię elektryczną są jego znaczące wahania dobowe (występują dwa szczyty zapotrzebowania: ranny i wieczorny) i sezonowe (szczyt w okresie zimowym, spowodowany potrzebami grzewczymi – rys. 2). Wraz z rosnącym zapotrzebowaniem coraz wyższe są również szczytowe poziomy zapotrzebowania co jest związane z rozwojem gospodarki, ale również ze zmieniającymi się warunkami pogodowymi w Polsce. Coraz większe są amplitudy wahań zapotrzebowania na energię elektryczną w ciągu doby, dodatkowo ocieplający się klimat powoduje, że rośnie maksymalne zapotrzebowanie na energie w okresie letnim4. Poziomy szczytowego zapotrzebowania (mierzonego mocą w MW) odnoszone do mocy dostępnej w KSE są niezwykle istotną kwestią w kontekście kryzysu energetycznego. W konsekwencji rosnącego maksymalnego zapotrzebowania oraz spadku dostępnej w KSE mocy „bufor” w postaci nadwyżki dostępnej mocy nad maksymalnym poziomem zapotrzebowania z roku na rok jest coraz mniejszy (rys. 3). O ile w 2005r. nadwyżka kształtowała się w przedziale 6-9 GW, to w 2008r. jest to przedział 2-4,5 GW. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że dodatkowo przyrosty zapotrzebowania w istotnym stopniu koncentrują się w największych aglomeracjach miejskich (Warszawa, Wrocław, Poznań). 13 434 11 172 11 014 9 293 8 497 7 069 5 356 -2 609 2002 import -3 061 2003 eksport -3 194 2004 -2 420 -3 119 2005 2006 -3 140 2007 saldo Źródło: URE 4 Związane jest to ze wzmożonym poborem prądu przez klimatyzację i inne urządzenia chłodzące. Wysokie temperatura w okresie letnim przyczyniają się również do spadku dyspozycyjnej mocy elektrowni, co wiąże się z chłodzeniem aktywów wytwórczych wodami rzecznymi – im większy upał, tym gorsze warunki chłodzenia (niższy stan wód oraz wyższa temperatura wody). 5 Spadający eksport świadczy o coraz większych brakach energii w KSE. Po części jest to również rezultat zmniejszonych eksportowych możliwości przesyłowych, w konsekwencji rosnących i trudno przewidywalnych rzeczywistych przepływów energii elektrycznej z systemu niemieckiego związanych z rozwojem energetyki wiatrowej na północy Niemiec. Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 8 12 sierpnia 2008 Nawigator województwa zachodniopomorskiego, w samym Szczecinie nie było prądu przez 15 godzin). W obu przypadkach awaria była następstwem problemów systemowych KSE, jednak bezpośrednią przyczyną (iskrą zapalną) były warunki atmosferyczne. W przypadku awarii z 2006r. kluczowy był długi okres upałów (temperatury dochodziły do blisko 37 stopni), które w następstwie doprowadziły do zwiększonego zużycia energii elektrycznej przez urządzenia klimatyzacyjne i chłodzące. Dodatkowo szczytowe zapotrzebowanie nie zostało prawidłowo oszacowane, wystąpiły znaczne ubytki mocy wytwórczych (spowodowane brakiem lub wysoką temperaturą wody chłodzącej jednostki wytwórcze), przy jednocześnie ograniczonych możliwościach wytwarzania w północnej części kraju tzw. mocy biernej oraz braku możliwości jej przesyłu z południa. Wyższe zapotrzebowanie nie zdążyło zostać zaspokojone nawet przez uruchomiony w tym czasie import. Blackout w Szczecinie w kwietniu b.r. był następstwem intensywnych opadów marznącego deszczu i mokrego śniegu, które powodując oblodzenie linii przesyłowych spowodowały ich mechaniczne uszkodzenie. Z tego powodu trwale wyłączonych zostało 15 linii przesyłowych w rejonie Szczecina, w tym 4 linie łączące lewobrzeżną część aglomeracji (tam wystąpił blackout) z KSE. Przypadek kwietniowej awarii wskazuje na konieczność utrzymywania linii przesyłowych w dobrym stanie technicznym oraz zwraca uwagę na potrzebę przemyślanego projektowania przebiegu i połączeń sieci tj. zapewniającego dostawy prądu linią awaryjną w wypadkach mechanicznego uszkodzenia linii doprowadzających. 01 /0 1/ 20 15 06 /0 2/ 20 01 06 /0 4/ 20 16 06 /0 5/ 20 30 06 /0 6/ 20 14 06 /0 8/ 20 28 06 /0 9/ 20 12 06 /1 1/ 20 27 06 /1 2/ 20 10 06 /0 2/ 20 27 07 /0 3/ 20 11 07 /0 5/ 20 25 07 /0 6/ 20 09 07 /0 8/ 20 23 07 /0 9/ 20 07 07 /1 1/ 20 22 07 /1 2/ 20 05 07 /0 2/ 20 21 08 /0 3/ 20 05 08 /0 5/ 20 19 08 /0 6/ 20 08 W kontekście przytoczonych awarii należy zauważyć, że zagrożenia dla stabilności KSE wynikają również z organizacji działań poszczególnych uczestników KSE i ich wzajemnej komunikacji i współpracy. Zbyt niska dostępność mocy może być również konsekwencją celowego nie udostępniania mocy dla PSE-Operator przez niektórych wytwórców (mimo że taki obowiązek istnieje). Wynika to z niewłaściwego poziomu ceny energii za pracę RYS. 5 – CENY ENERGII ELEKTRYCZNEJ W SZCZYCIE NA TOWAROWEJ bloków w tzw. wymuszeniu. Ponieważ cena ta kształtuje się GIEŁDZIE ENERGII, 2006 – 2008, INDEKS 01/01/2006 =100* poniżej kosztów rozruchu i produkcji producenci, kierujący się 450 rachunkiem ekonomicznym, nie są zainteresowani użyczeniem swoich mocy, czego nie robią, usprawiedliwiając się 400 rzekomymi awariami. 350 Podsumowując, należy stwierdzić, że poziom zagrożenia dla 300 stabilności sektora elektroenergetycznego w Polsce wzrósł 250 znacząco w ostatnim czasie. Sytuacja znajduje odzwierciedlenie we wzrostach cen prądu na Towarowej 200 Giełdzie Energii. Wzrostowy trend cen energii elektrycznej 150 pojawił się w II poł. 2007r. W 2008r. poziomy cen prądu 100 wyraźnie przekraczają poziomy notowane w poprzednich 50 okresach. (rys. 5). Średni poziom z 7m-cy 2008r. jest prawie 6 dwukrotnie wyższy niż średni poziom z roku 2007 . Blisko 3krotny wzrost cen miał miejsce na początku b.r., kiedy to * indeks na bazie wskaźnika średnich ważonych cen transakcji na Towarowej Giełdzie Energii (sIRDN / Peakload Index) w obliczu braku energii w KSE konieczny okazał interwencyjny Źródło: Towarowa Giełda Energii import oraz ograniczenie eksportu. Głównym powodem zagrożenia jest stan infrastruktury energetycznej i brak jasnych perspektyw na jej poprawę Kluczowymi przyczynami obecnego stanu systemu energetycznego są ograniczenia techniczne, dotyczące (a) segmentu wytwarzania oraz (b) przesyłu prądu. Do ograniczeń tych należą: przestarzałe bloki energetyczne oraz infrastruktura sieci przesyłowych, brak modernizacji istniejących mocy wytwórczych oraz brak nowych inwestycji w ciągu ostatnich lat, wydłużające się cykle inwestycyjne dotyczące potencjalnych nowych projektów (min. 7-8 lat) oraz wysokie koszty tych inwestycji, ograniczone możliwości importu prądu. Stan majątku wytwórczego polskich elektrowni jest wysoce niezadowalający. Ponad 60% zainstalowanych mocy wytwórczych jest starsza niż 30 lat. W ciągu ostatnich lat nie realizowane były żadne poważne inwestycje. Ponadto liczyć się trzeba z koniecznością wyłączeń części starych bloków energetycznych w przyszłości z powodów ograniczeń ekologicznych (limity emisji 6 Na giełdę przypada stosunkowo niewielka część sprzedawanej w Polsce energii elektrycznej (dlatego tez nie oddaje ona pełnego obrazu cenowego), niemniej jednak dobrze odzwierciedla rosnące napięcia, gdyż to właśnie na giełdzie uzupełniane są braki energii z podstawowych źródeł Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 9 12 sierpnia 2008 Nawigator gazów). Wg źródeł branżowych wysoce prawdopodobne jest wyłączenie 3 500MW mocy do 2015r. Istnieje również prawdopodobieństwo wyłączenia dodatkowych 7 000MW mocy (całkowita moc zainstalowana w Polsce w 2006r. to 35 715MW). Stan mocy wytwórczych w polskim sektorze energetycznym wynika z długoletniego okresu zastoju modernizacyjnego i inwestycyjnego. Przyczyn takiego stanu rzeczy należy upatrywać m.in. w: braku spójnej polityki państwa, która zapewniłaby warunki do rozwoju wytwarzania energii elektrycznej, wieloletnim okresie nadmiernej regulacji cenowej (nierynkowe ceny skutkowały brakiem środków finansowych na modernizację) i wynikającym z tego wysokim ryzykiem inwestycyjnym7, problemach z finansowaniem projektów energetycznych wynikającej z niskiej wiarygodności firm energetycznych z punktu widzenia banków. Problemem związanym z aktywami wytwórczymi jest ponadto ich nierównomierne geograficzne rozmieszczenie (brak mocy wytwórczych w północno-wschodniej części kraju). W efekcie zachodzi konieczność przesyłu energii z centrum kraju na odległości przekraczające 200-300km, co skutkuje dużymi przeciążeniami linii oraz stratami energii na przesyle. Mając na uwadze zabezpieczenie potrzeb polskiej gospodarki w długim okresie w Polsce co roku powinno się oddawać do użytku bloki energetyczne o mocy ok. 1000MW8. Tymczasem po okresie wieloletniego zastoju w inwestycjach w bieżącym roku oddany został zaledwie 1 nowy blok energetyczny w Elektrowni Pątnów II o mocy 464MW. Obecnie trwają prace budowlane jedynie nad dwoma nowymi blokami: 460MW w Elektrowni Łagisza (wchodzącej w skład Południowego Koncernu Energetycznego), który ma być oddany do eksploatacji w 2009r. oraz blok o mocy 833MW w Elektrowni Bełchatów, którego uruchomienie planowane jest w 2010r. Realizowane inwestycje (Łagisza i Bełchatów), będą skutkowały łącznym przyrostem mocy zainstalowanych o ok. 3,6%. Jest pewne, że w najbliższych kilku latach nie będzie istotnego przyrostu mocy wytwórczych w sektorze ze względu na czas realizacji projektów energetycznych. W obecnych warunkach rynkowych długość cyklu inwestycyjnego (od podjęcia decyzji do uruchomienia bloku) to nie mniej niż 7-8 lat (może dochodzić nawet do kilkunastu lat). Oznacza to, że inwestycje potencjalnie rozpoczęte w roku 2008 mają szansę zostać zakończone najwcześniej w 2016r. Istotną część procesu inwestycyjnego (nawet kilka lat) zajmują analizy techniczne, środowiskowe i ekonomiczne oraz okres oczekiwania na sprzęt (kotły, turbiny i aparatura) i wykonawstwo (obecnie terminy wykonawstwa to perspektywa nawet 2014 – 2015r.). Innymi przyczynami tak długiego cyklu inwestycyjnego są: długotrwałe procedury administracyjne i zawiłe regulacje prawne, w tym ograniczenia wynikające z Ustawy o zamówieniach publicznych.9 Niedobór mocy wytwórczych w polskiej elektroenergetyce oraz zapowiedzi prezesa URE dotyczące uwolnienia cen energii elektrycznej zachęcają do inwestycji podmioty zagraniczne10 z sektora energetyki. Plany te obejmują m.in. budowę: 2x400MW przez RWE (w porozumieniu z PGNiG), 900-1000MW przez EDF, ok. 480MW przez Vattenfall, 1300MW przez Electrabel. Polskie podmioty (PGE, Tauron, Enea, Energa) również zapowiadają inwestycje. Potencjalnie, w długim okresie (do 2020r.) ma powstać w Polsce co najmniej 10 nowych bloków energetycznych, których moc przekroczy 10 tys.MW. Niestety nawet pełna realizacja tych zapowiedzi nie przyczyni się do poprawy sytuacji w ciągu najbliższych lat. Projekty te zostaną po prostu oddane zbyt późno ( o ile w ogóle do nich dojdzie). Istotną kwestią jest również wysoki poziom nakładów, które wiążą się z inwestycjami w nowe moce wytwórcze. Aktualnie koszt budowy 1MW to ok. 5-6mln zł. Przykładowo koszty budowy elektrowni gazowej (są one ok. 30% wyższe niż w przypadku tradycyjnego bloku energetycznego), która zgodnie z ostatnimi zapowiedziami powstać przy współpracy RWE i PGNiG szacowany jest na 6,3 mld zł. Biorąc pod uwagę zapowiadane przez koncerny inwestycje na poziomie ponad 10tys.MW do 2020r. będą one kosztować łącznie powyżej 50 mld zł. Przestarzałe i niedoinwestowanie są również sieci przesyłowe – w ciągu ostatnich 20 lat brak było nowych inwestycji w zakresie budowy sieci przesyłowych. Krajowy system przesyłu energii elektrycznej działa w oparciu o wyeksploatowany system sieci 220kV, z których 80% jest starsze niż 30 lat. Polska jest krajem, w którym straty sieciowe energii są jednymi z najwyższych w UE. Średni poziom strat energii na przesyle jest niemal 2-krotnie wyższy niż w przypadku najbardziej efektywnych pod tym względem krajów (rys. 6 – następna strona). 7 Ceny energii elektrycznej zatwierdzane przez URE umożliwiały jedynie pokrycie kosztów. URE zapowiada częściowe uwolnienie cen energii (ceny dla gospodarstw domowych) od 2009r. Ciągle nierynkowe ceny nie zapewniają wymaganych przez inwestorów stóp zwrotu, dodatkowo wraz z likwidacją tzw. kontraktów długoterminowych (KDT), zniknęły zachęty do inwestycji w branży wytwarzania. KDT umożliwiały uzyskanie przez wytwórców wyższej, niż wg taryfy, ceny energii elektrycznej od operatora sieci przesyłowej ze względu na możliwość zaliczania poczynionych wydatków inwestycyjnych na poczet kosztów uzasadnionych. Koszty te można było pokryć dzięki wyższej cenie sprzedaży prądu do operatora sieci. 8 Tak wynika z „Programu dla elektroenergetyki” przyjętego w marcu 2006r. oraz opinii ekspertów branżowych 9 Prawo zamówień publicznych nie jest dostosowane do sytuacji w polskiej energetyce, podstawowym problemem jest kontraktowanie wykonawstwa (wycena) bloku energetycznego na okres za 8 lat, ze względu na brak pewności odnośnie przyszłych cen i kosztów. 10 Międzynarodowa skala działalności może zapewnić tym koncernom potencjalnie szybszy dostęp do wymaganego sprzętu (np. turbiny). Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 10 12 sierpnia 2008 Nawigator Bariery prawne są istotnym ograniczeniem dla nowych inwestycji w infrastrukturę przesyłu. Jedną z głównych barier regulacyjnych jest brak ustawy o inwestycjach liniowych. Czas realizacji inwestycji w budowę nowych linii przesyłowych może być nawet dłuższy niż w przypadku nowych jednostek wytwórczych11. Obecny kształt otoczenia regulacyjnego (problemy związane z kwestią lokalizacji inwestycji, z uzyskaniem tytułu prawnego do gruntu, długotrwałe procedury administracyjne) stanowi znaczącą przeszkodę w realizacji nowych linii przesyłu (w tym niezbędnych połączeń na kierunku centrum-północ oraz linii zasilających aglomerację warszawską). Szacuje się, że w ciągu najbliższych 5 lat PSEOperator S.A. wybuduje tylko 3 nowe linie przesyłowe (plany obejmują linię 400kV Pątnów-Plewiska, linię 400kV PlewiskaOstrów, oraz linię 400kV Ostrów-Broszęcin). RYS. 6 – STRATY NA PRZESYLE ENERGII ELEKTRYCZNEJ W KRAJACH UE*, STRATY JAKO % WYTWORZONEJ ENERGII Węgry 11,0% Bulgaria 11,0% 9,8% Rumunia 8,8% Hiszpania 8,7% Polska 8,0% W.Brytania 6,8% Włochy 6,1% Czechy Francja Niemcy 5,5% 4,7% Średnia dla UE27 = 6,7% * ostatnie dostępne dane Źródło: Eurostat Infrastruktura przesyłu energii elektrycznej w sytuacji niedoboru krajowej produkcji powinna pozwalać na zwiększenie importu. Możliwości importu energii elektrycznej są jednakże silnie ograniczone. Aktualnie dostępna moc w przypadku importu stanowi zaledwie kilka procent zainstalowanych w kraju mocy (UE wymaga, aby było to przynajmniej 10%). Tak niewielkie możliwości importu, w ciągu najbliższych lat, nie będą stanowić istotnej alternatywy dla pokrycia deficytu krajowych źródeł wytwórczych. Możliwości importu prądu to przede wszystkim pochodna niedorozwoju połączeń transgranicznych12. Teoretycznie Polska posiada połączenia ze wszystkimi sąsiadami (poza Litwą i Rosją, która nie eksportuje prądu z Obwodu Kaliningradzkiego), jednakże w praktyce, przy obecnym stanie sieci nie ma możliwości istotnego wzrostu importu. Spośród istniejących połączeń część jest nieczynna: linia 750kV Rzeszów-Chmielnicka (Ukraina) oraz linia 220kV Białystok-Roś (Białoruś). Ponadto w sytuacjach awaryjnych w KSE, ze względu na brak odpowiednich umów nie istnieje możliwość dostawy energii elektrycznej z Białorusi i Ukrainy, co związane jest m.in. z kwestią własności linii przesyłowych na tym obszarze, które formalnie należą do Polskiej Grupy Energetycznej S.A. Trudności w zbilansowaniu KSE w okresach zapotrzebowania szczytowego mogą być w pewnym stopniu niwelowane przez import w ramach dostaw interwencyjnych13 (np. w roku 2007 i na pocz. b.r. ze Szwecji). Jedną z technicznych przyczyn niskich możliwości importowych z kierunku zachodniego jest gwałtowny wzrost przepływów wyrównawczych mocy wywołanych rozwojem energetyki wiatrowej w północnej części Niemiec. Kryzys energetyczny widoczny będzie we wzroście cen energii oraz w wyłączeniach prądu. W konsekwencji konkurencyjność polskiej gospodarski pogorszy się Potencjalnie najistotniejszymi następstwami napiętej sytuacji w polskiej elektroenergetyce mogą być: wzrost cen energii elektrycznej – obecnie ceny prądu są niższe niż na sąsiednich rynkach, problemy KSE będą jednak istotnym czynnikiem sprzyjającym ich wzrostowi, wyłączenia prądu (black-outs). Warto zauważyć, że utrzymywane przez regulatora na niskim poziomie ceny energii elektrycznej w Polsce pozostawały jedną z przyczyn niedorozwoju branży. Obecne ceny energii w Polsce utrzymują się poniżej średniego poziomu dla UE27 (rys. 7 – następna strona). Ceny prądu w Polsce są niższe niż na sąsiednich rynkach. Oczekuje się jednak, że ceny będą w najbliższych latach rosły. Należy oczekiwać, że rosnące napięcia w KSE będą ten wzrost wspierać. Inne przyczyny oczekiwanych podwyżek to: wysokie uzależnienie polskiej energetyki od węgla kamiennego, skutkujące koniecznością zakupów relatywnie większej ilości pozwoleń na emisję CO2 w porównaniu do innych gospodarek UE14 - konieczność uwzględnienia w cenie prądu zarówno ceny praw do emisji CO2, jak coraz wyższych cen węgla, 11 PSE Operator S.A. w planie budowy linii przesyłowych uwzględnił, że cykl inwestycyjny dla jednego zadania wynosi aż kilkanaście lat. Przykładowo inwestycja budowy nowej linii elektroenergetycznej Ostrów-Plewiska (144km) przygotowana była już 1996r, a prace budowlane rozpoczęły się dopiero w 2003r. Inwestycja nie została jeszcze ukończona, na skutek oprotestowania projektu przez okolicznych mieszkańców. 12 Krajowy system elektroenergetyczny, podobnie jak większość systemów u innych członków UE jest słabo połączony z systemami sąsiednimi. Rozbudowa tego systemu (sieci transgraniczne) wiąże się z wieloma problemami: technicznymi, bezpieczeństwa, najważniejsze są bariery prawne, najmniejszym problemem jest finansowanie. 13 PSE-Operator ma podpisane umowy o dostawy awaryjne z operatorami systemów przesyłowych z Niemiec, Słowacji, Czech i Szwecji. 14 Ponad 95% produkowanej w Polsce energii elektrycznej uzyskiwane jest z węgla (kamiennego i brunatnego). W przypadku elektrowni opartych na węglu emisja CO2 jest największa (ok. 0,95kg/kWh w porównaniu np. do elektrowni jądrowych 0,02kg/kWh). Obawy o jeszcze wyższe wzrosty Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 11 12 sierpnia 2008 Nawigator 200 175 RYS. 7 – RÓŻNICE W CENACH ENERGII ELEKTRYCZNEJ W KRAJACH EUROPEJSKICH Gospodarstwa domowe* - Polska = 100 (ceny bez podatków) 150 125 100 75 50 25 0 Szwecja Węgry Dania UE27 Hiszpania Cypr Austria Słowacja Belgia Czechy Portugalia Niemcy W.Brytania Luksemburg Holandia Norwegia Irlandia Polska Austria UE27 Słowenia Rumunia Belgia Czechy Niemcy Hiszpania Luksemburg Węgry W.Brytania Włochy Słowacja Malta Irlandia Cypr Polska Francja Finlandia Włochy Słowenia Rumunia 175 Chorwacja Grecja Litwa Łotwa Estonia Bułgaria Malta potrzeba dokapitalizowania podmiotów z sektora (potrzeby są tak ogromne, że podwyżki cen mogą okazać się istotnym źródłem finansowania inwestycji, poza środkami, które spółki mają pozyskać w drodze planowanej prywatyzacji)15, wyznaczone limity zakupu energii ze źródeł odnawialnych i z kogeneracji. Podwyżki cen energii umożliwi oczekiwane przez sektor uwolnienie cen prądu (od 2009 ceny energii elektrycznej dla odbiorców indywidualnych mają być już cenami rynkowymi). Skalę potencjalnych podwyżek (nawet do 75% w przypadku gospodarstw domowych) wyznaczają różnice w cenie prądu w Polsce i w innych krajach UE. Firmy* - Polska = 100 (ceny bez podatków) 150 125 100 75 50 25 0 Holandia Grecja Portugalia Dania Litwa Chorwacja Szwecja Łotwa Francja Finlandia Norwegia Bułgaria Estonia Istotnym potencjalnym zagrożeniem związanym z kryzysem Dla gospodarstw o poborze mocy 1000-2500 KWh rocznie; dla firm o poborze mocy 20-500 MWh rocznie energetycznym jest ryzyko wystąpienia wyłączeń prądu. Ze *Źródło: Eurostat względu na niewystarczającą liczbę mocy wytwórczych, zły stan linii przesyłowych i ograniczone możliwości awaryjnego importu energii w okresach szczytowego zapotrzebowania wydają się być główną przyczyną potencjalnych wyłączeń. W polskim systemie elektroenergetycznym oczekuje się spadku rezerwy mocy dostępnej dla operatora sieci przesyłowych (PSE-Operator). Zgodnie z prognozami w roku 2010 dostępna rezerwa kształtować się będzie znacznie poniżej wymaganego przez PSE poziomu. Największe prawdopodobieństwo ograniczenia dostaw energii występować będzie w okresie letnich upałów, podczas których z jednej strony wzrasta zapotrzebowanie, a z drugiej, spada dostępna moc, ze względu na spadek wydajności elektrowni chłodzonych wodą z naturalnych zbiorników16. Rekompensowanie ubytków mocy w danym obszarze przesyłem energii z innych części kraju jest mocno ograniczone, ze względu na konieczność znacznego obciążenia linii wysokiego napięcia oraz słabe chłodzenie przewodów. Dodatkowym problemem jest fakt, że rozciągnięte pod wpływem ciepła przewody, wisząc zagrażają bezpieczeństwu pracujących na polach ludzi. Problemy mogą wystąpić również zimą, przy spadkach temperatury poniżej -20 stopni . Z informacji PSE-Operator wynika, że najbardziej zagrożone wyłączeniami są aglomeracje Warszawy (zasilanie przez elektrownie Bełchatów i Kozienice, które może dotknąć problem chłodzenia), Wrocławia (przestarzałe linie zasilające region) i Poznania (niedokończona inwestycja linii przesyłowej, blokowana przez właścicieli działek, przez które ma przebiegać połączenie). W największych polskich miastach przyrost zapotrzebowania RYS. 8 – PROGNOZOWANA REZERWA MOCY W POLSKIM SYSTEMIE na prąd jest najwyższy (dla przykładu w Warszawie w ciągu ELEKTROENERGETYCZNYM ostatnich 3 lata zużycie wzrosło o ponad 20%). O tym, że 8 sytuacja jest poważna świadczy fakt, iż PSE-Operator jest Wymagana rezerwa mocy (GW) gotowy zapłacić za obniżenie poboru mocy w sytuacji 7 Dostępna rezerwa mocy (GW) kryzysowej oraz fakt, że spółka planuje sama zwiększyć 6 rezerwowe źródła mocy przez wybudowanie kilku niewielkich 5 źródeł gazowych. 4 Naszym zdaniem problem niedoboru prądu w KSE będzie z roku na rok coraz większy. O ile w ciągu następnych 2 lat 3 przerwy w dostawie prądu będą miały raczej charakter 2 incydentalny, to w okresie 2010-2015 awarie i wyłączenia 1 mogą być trwałym elementem funkcjonowania KSE. Dane PSE-Operartor wskazują na bardzo znaczący spadek 0 VIII-2008 XII-2008 IV-2009 VIII-2009 XII-2009 IV-2010 VIII-2010 XII-2010 dostępnej rezerwy mocy już w 2010 (rys. 8). Operator sieci przesyłowych będzie musiał więc podejmować krytyczne decyzje, komu wyłączyć prąd. Na poprawę można dopiero Źródło: PSE Operator (za KPMG) liczyć ok. 2020r. cen prądu budzi pomysł UE dotyczący zakupu praw do emisji na otwartych aukcjach (zagrożenie polegające na tym , że kraje o wysokiej emisji będą konkurować z tymi o niskiej emisji, dla których cena pozwoleń będzie „mniej” istotna). 15 Na koniec 2007r. doniesienia branży mówiły o konieczności wzrostu ceny prądu nawet rzędu 50%, aby zapewnić próg opłacalności dla nowych inwestycji w moce wytwórcze. 16 Elektrownie: Kozienice, Ostrołęka, PAK, Połaniec, Dolna Odra. Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 12 12 sierpnia 2008 Nawigator Potencjalny kryzys energetyczny niesie za sobą poważne konsekwencje dla gospodarki. W warunkach pogarszającego się otoczenia makroekonomicznego (spowalniająca gospodarka), wzrost cen energii może być dodatkowym czynnikiem pogorszenia konkurencyjności i rentowności branż, w których koszty energii odgrywają znaczącą rolę. Mocno dotknięte mogą okazać się przedsiębiorstwa poboru, uzdatniania i rozprowadzania wody, w przypadku których uzależnienie od energii elektrycznej jest największe. Wzrost cen prądu zaledwie o 1/5 (pojawiają się głosy, że w ciągu kilku najbliższych lat energia może być nawet 2-krotnie droższa) może skutkować niższą rentownością operacyjną aż o 1,4 p.p. Istotny wpływ wzrostu cen energii na rentowność może wystąpić ponadto w takich branżach jak górnictwo, produkcja wyrobów z surowców niemetalicznych, produkcja metali (rys. 9). RYS. 9 – WPŁYW ZMIANY CEN ENERGII ELEKTRYCZNEJ NA RENTOWNOŚĆ ENERGOCHŁONNYCH SEKTORÓW GOSPODARKI Szacunkowy wpływ 20% wzrostu ceny energii na rentowność operacyjną, p.p. Udział kosztów energii w kosztach operacyjnych*, % Pobór, uzdatnianie i rozprowadzanie wody 7,0 -1,4 Górnictwo 6,4 -1,3 Produkcja wyrobów z surowców niemetalicznych 6,3 -1,1 Produkcja metali 5,4 Produkcja masy włóknistej, papieru i wyrobów pap. 4,8 Produkcja wyrobów chemicznych 4,3 -1,0 -0,9 -0,8 Produkcja drewna i wyrobów drewnianych 3,2 -0,6 Włókiennictwo 3,2 -0,6 * dane za 2007r. Źródło: analiza zespołu na bazie danych GUS Ważną konsekwencją trwałego kryzysu energetycznego może okazać się wyhamowywanie wzrostu gospodarczego. Potencjalnie niższa dynamika PKB może wynikać z niestabilności systemu elektroenergetycznego (ryzyko wyłączeń) oraz z wyższych cen. Niestabilny system skutkować będzie spadkiem prestiżu kraju jako miejsca nowych inwestycji, co może zniechęcać zagraniczne koncerny do inwestowania w Polsce. Wyższe ceny przełożą się na spadek atrakcyjności kosztowej. Aby zminimalizować skutki energetycznego kryzysu konieczne są: optymalizacja działania KSE oraz uruchomienie systemu wspierania inwestycji zwiększających efektywność energetyczną gospodarki Perspektywa realizacji zapowiadanych przez koncerny inwestycji jest bardzo odległa. Aby nowe projekty ruszyły i mogły zostać możliwie szybko oddane do użytku konieczne są długofalowe działania wspierające rozwój elektroenergetyki. Do tego czasu potrzeba jednak bardziej radykalnych działań, które zminimalizują ryzyko wystąpienia wyłączeń w perspektywie najbliższych lat. Kluczowe kwestie to (a) lepsze wykorzystanie możliwości istniejącego systemu elektroenergetycznego oraz (b) wprowadzenie rozwiązań wspierających inwestycje zwiększające efektywność energetyczną kraju. W zakresie optymalizacji działania systemu elektroenergetycznego podstawowym zadaniem powinno być utrzymanie dobrego stanu technicznego istniejących linii przesyłowych, Ryzyko wystąpień awarii systemu można znacznie ograniczyć przez bieżącą konserwację elementów systemu elektroenergetycznego. W sytuacji, gdy możliwości modernizacji są ograniczone ze względu na niewystarczająca ilość linii przesyłowych i jednostek wytwórczych kluczową rolę powinno odgrywać umiejętne planowanie prac remontowych i trafne prognozowanie dostępnej w KSE mocy. Z punktu widzenia dbałości o majątek wytwórczy oraz lokalną infrastrukturę przesyłu konieczne jest uwolnienie cen energii elektrycznej. Urynkowienie cen prawdopodobnie będzie wiązać się z podwyżkami, pozwoli jednak na wygospodarowanie nadwyżek operacyjnych, z których pokrywane mogłyby być koszty prac inwestycyjnych i modernizacyjnych. Ze względu na brak możliwości wybudowania nowych połączeń transgranicznych do czasu powstania takich połączeń należałoby w maksymalnym stopniu wykorzystać połączenia istniejące. Kluczowe wydaje się uruchomienie nieczynnych połączeń z Białorusią i Ukrainą. W celu uruchomienia tych połączeń konieczne jest jednak zakończenie sporu między PGE S.A. oraz PSE-Operator S.A. dotyczącego własności oraz wartości sieci przesyłowych na ścianie wschodniej i przeniesienie własności linii transgranicznych na PSE-Operator S.A. Ponadto linia 750kV na granicy polsko-ukraińskiej nie może być wykorzystana bez znacznych nakładów inwestycyjnych ze względu na konieczność uruchomienia wstawki prądu stałego w związku z asynchroniczną pracą obu systemów. Dodatkowym zabezpieczeniem powinno być podpisanie z tymi krajami umów o dostawę energii w sytuacjach awaryjnych. Aby zbilansować KSE w warunkach ograniczonych mocy wytwórczych (przez następne kilkanaście lat) intuicyjnym rozwiązaniem minimalizującym efekty kryzysu jest zwiększony nacisk na oszczędzanie energii. Wbrew pozorom wraz z rozwojem polskiej gospodarki roczne zużycie energii elektrycznej nie koniecznie musi znacząco rosnąć, warunkiem jest jednak zwiększanie efektywności energetycznej gospodarki. Oszczędność energii elektrycznej należy rozumieć szeroko. Zwiększenie efektywności energetycznej możliwe jest w obrębie takich obszarów jak: Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 13 12 sierpnia 2008 Nawigator użytkowanie energii (przemysł, odbiorcy komunalni i indywidualni) – korzystanie z nowoczesnych technologii i urządzeń o niskim zużyciu energii, w tym wymiana oświetlenia, docieplanie budynków, promowanie oszczędzania energii wśród społeczeństwa, sprawność wytwarzania energii, w tym energii elektrycznej – która kształtuje się na niższym poziomie niż średnia w krajach UE15, straty w przesyle i dystrybucji energii elektrycznej - minimalizacja strat zwłaszcza w sieciach lokalnych. Ministerstwo Gospodarki w połowie ub. roku ogłosiło założenia do. ustawy o efektywności energetycznej, mającej wprowadzić tzw. białe certyfikaty, których celem jest zachęta firm do inwestycji proefektywnościowych. Do tej pory nie powstał jednak ostateczny projekt ustawy. Pierwotnie termin uchwalenia planowano na 1 stycznia 2009, jednak już teraz wiadomo, że jest on nierealny. Opóźnienie uchwalenia Ustawy o efektywności energetycznej powoduje straty w zakresie poprawy zużycia energii, gdyż podmioty gospodarcze planujące inwestycje proefektywnościowe zwlekają z ich rozpoczęciem do momentu wejścia w życie nowych przepisów. Jednym z największych problemów jest panujący bałagan regulacyjny w kwestii energetyki oraz powolne tempo prac nad modyfikacją i tworzeniem nowych aktów prawnych. Prawo energetyczne jest mało czytelne. Obowiązujące obecnie od czasu przyjęcia w kwietniu 1997 było nowelizowane aż 37 razy. Nowelizacje nie maja kompleksowego charakteru a kolejne zmiany są za mało radykalne. Nowa ustawa Prawo energetyczne, nad którą prace rozpoczęły się jeszcze w 2006r. do tej pory nie jest gotowa. Ustawa ma m.in. zmienić zasady funkcjonowania Operatora Sieci Przesyłowej w sytuacjach awaryjnych (w przypadku awarii OSP nie będzie musiał występować o zgodę na prowadzenie działań, lecz będzie działał na własne ryzyko). W celu jak najszybszego startu nowych inwestycji, niezbędne jest natychmiastowe wprowadzenie ułatwień regulacyjnych dla realizacji inwestycji w energetyce. Daleko idące ułatwienia powinny koncentrować się przede wszystkim na inwestycjach dotyczących przesyłu energii. Rozwiązania wymaga uregulowanie prawa własności nieruchomości pod liniami energetycznymi, ze względu na blokady remontów sieci przez właścicieli działek, na których stoją słupy elektroenergetyczne. Eksperci z branży domagają się, by podobnie jak w przypadku budowy autostrad opracować specjalną ustawę ułatwiającą inwestycje w sektorze. Dotychczas prace koncentrowały się na ustanowieniu tzw. prawa drogi dla inwestycji sieciowych - prace nad zmianą Kodeksu cywilnego, których celem było właśnie ustanowienie służebności na rzecz przedsiębiorstwa – właściciela sieci. Na razie nie ma jednak żadnych wymiernych rezultatów tych prac. Ważne dla branży energetycznej jest ponadto ostateczne wyjaśnienie kwestii wizji przyszłości sektora i zatwierdzenie strategii Państwa w tej materii. Ministerstwo Gospodarki kolejny raz pracuje nad nową „Polityką energetyczną Polski do roku 2030”. Wg pierwotnych zapowiedzi dokument miał być gotowy do końca b.r., ale coraz częściej pojawiają się bardziej odległe terminy jego ostatecznej wersji. Prace nad polepszeniem otoczenia regulacyjnego trwają, ich tempo jest jednak za wolne. Sytuacja w sektorze (w kontekście bilansowania się rynku) nie była wcześniej tak napięta jak obecnie, dlatego nadszedł już najwyższy czas, aby nadać priorytet radykalnym zmianom regulacji celem ustabilizowania otoczenia prawnego w długim okresie. Każdy dodatkowy czas zwłoki zwiększa prawdopodobieństwo pogłębienia się kryzysu elektroenergetycznego. Zmiany prawne są podstawą poprawy funkcjonowania sektora w najbliższych latach. Sektor energetyczny w przeważającej części ciągle kontrolowany jest przez Państwo (będące właścicielem zdecydowanej większości mocy wytwórczych i sieci przesyłowych). Wprawdzie konsolidacja sektora, w efekcie której powstało 4 duże koncerny energetyczne, poprawiła pozycję podmiotów z branży (wzrosła np. wiarygodność sektora w ocenia banków), jednak w celu zapewnienia dynamicznego rozwoju elektroenergetyki w Polsce konieczna jest prywatyzacja sektora. Prywatny kapitał, najlepiej z branży energetycznej, najefektywniej przeprowadzi restrukturyzację oraz zoptymalizuje kosztową stronę działalności. Energetyka w prywatnych „rękach” stwarzałaby szansę na wyższą rentowność, a co za tym idzie większą dbałość o majątek produkcyjny i przesyłowy. Reasumując, podstawowym problemem wydaje się być to, że sektor nie ma prawdziwego właściciela. Nominalnie takim właścicielem jest Państwo, jednakże energetyka jest dla kolejnych rządów jedynie jednym z wielu problemów, w związku z czym nie traktują one kwestii energetyki priorytetowo. Tymczasem należy mieć świadomość, że problemy elektroenergetyki to nie tyle kłopot samej branży, ale problem całej polskiej gospodarki. Konsekwencje niedoborów energii i wysokie ceny energii elektrycznej będą miały bardzo poważne konsekwencje dla polskiej gospodarki w kontekście pogorszenia się jej konkurencyjności i atrakcyjności. Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 14 12 sierpnia 2008 Nawigator PROGNOZY DLA GOSPODARKI ŚWIATOWEJ Ostatnie tygodnie przyniosły sporo ważnych z punktu widzenia rynków 220 finansowych wydarzeń. Najgorętszym tematem pozostaje cały czas przyszłość amerykańskiej gospodarki znacząco osłabionej przez kryzys na rynku 200 kredytów hipotecznych. Opublikowane niedawno dane o wzroście 180 gospodarczym w USA nie napawają optymizmem. Po pierwsze, dane za 160 Q2’08 okazały się niższe od oczekiwań analityków (1.9% vs. konsensus 2.3%), a po drugie, Departament Handlu USA dokonał rewizji w dół wzrostu za Q1’08 140 (do 0.9% z 1.0%) oraz w Q4’07 (spadek PKB o 0.2% wobec szacowanego 120 wcześniej wzrostu o 0.6% - jest to pierwszy spadek PKB od recesji z roku 100 2001). Jeśli chodzi o sytuację na rynku pracy, uległa ona ostatnio dalszemu 03-00 08-01 01-03 06-04 11-05 04-07 pogorszeniu (kontynuacja spadku liczby miejsc pracy poza rolnictwem, wzrost stopy bezrobocia do 5.7% w lipcu), podobnie jak sytuacja na rynku Indeks cen domów S&P/Case Shiller nieruchomości (indeks cen domów S&P/Case-Schiller spadł w czerwcu o rekordowe 15.8%r/r). Jednocześnie jednak USA zmagają się również z wysoką inflacją (inflacja CPI wzrosła w czerwcu do 5.0%r/r z 4.2%r/r w maju – znacznie powyżej oczekiwań analityków), co stanowi spory problem dla tamtejszych władz monetarnych, których statutowym celem jest zarówno utrzymywanie stabilności cenowej jak i wspomaganie wzrostu gospodarczego. W związku z tym członkowie Fed od pewnego czasu zaczęli podkreślać kwestie związane z rosnącą inflacją, co obudziło oczekiwania rynku na szybkie przejście Fedu do zacieśniania polityki monetarnej zwłaszcza w kontekście niedawnego podwyższenia przez Fed prognoz zarówno wzrostu gospodarczego (w 2008 do 1.0-1.6% z 0.3-1.2%) jak i inflacji (w 2008 do 3.8-4.2% z 3.1-3.4%). Oczekiwania szybkich podwyżek stóp zostały jednak nieco schłodzone po publikacji komunikatu po ostatnim posiedzeniu Fed w sprawie stóp procentowych w dniu 5 sierpnia, na którym pozostawiono stopy bez zmian (referencyjna nadal 2.00%). Sierpniowy komunikat Fed okazał się nieco bardziej „gołębi” w porównaniu do czerwcowego, w którym stwierdzono, że ryzyka dla wzrostu gospodarczego zmniejszyły się – obecnie Fed podkreśla jedynie, że cały czas mamy do czynienia z ryzykiem spowolnienia wzrostu gospodarczego, sytuacja na rynku pracy nadal się pogarsza a kryzys na rynkach finansowych trwa, zaś co do inflacji, to pomimo, że pozostaje ona na wysokim poziomie i rosną oczekiwania inflacyjne, Fed spodziewa się jej spadku jeszcze pod koniec tego roku lub w roku następnym. Taka treść komunikatu Fed sugeruje, że dopiero naprawdę wyraźna poprawa sytuacji amerykańskiej gospodarki mogłaby skłonić FOMC do podniesienia stóp procentowych. Podobnie jak rynek oczekujemy jednej podwyżki stóp o 25pb do końca 2008 roku (na grudniowym spotkaniu). Prawdopodobieństwo podwyżki już na najbliższym posiedzeniu Fed we wrześniu wyceniane jest obecnie przez rynek jedynie na 16%. Istotnym wydarzeniem na rynku walutowym w ostatnim miesiącu było wyraźne umocnienie dolara (z 1.60/EUR do 1.50/EUR) zapoczątkowane wypowiedzią szefa Fed B.Bernanke w Kongresie o tym, że słaby dolar jest zagrożeniem dla gospodarki USA i w pewnych okolicznościach interwencja na rynku walutowym może być uzasadniona. Umacnianiu się amerykańskiej waluty sprzyjał również ostry spadek cen ropy (baryłka ropy WTI potaniała z USD147 do USD115), co również było konsekwencją wypowiedzi przewodniczącego Fed, który stwierdził, że zbyt droga ropa może znacząco osłabić popyt na nią. Dolara wspierają także oczekiwania na podwyżki stóp w USA, choć ostatnia lekko bardziej „gołębia” retoryka Fedu nieco je osłabiła. 140 120 100 80 60 40 06-06 02-07 10-07 06-08 Cena ropy WTI (USD/baryłka) Miniony miesiąc przyniósł także kolejne złe wieści z amerykańskiego sektora finansowego potwierdzające, że znajduje się on wciąż w bardzo kiepskiej kondycji na skutek kryzysu na rynku ryzykownych kredytów hipotecznych. Obok publikacji wyników głównych banków inwestycyjnych uwaga inwestorów skoncentrowana była na sytuacji dwóch największych amerykańskich pożyczkodawców hipotecznych, czyli Freddie Mac i Fannie Mae, których kłopoty wywołały w ostatnich tygodniach spore zamieszanie na rynkach finansowych, a które zostało w końcu zażegnane dzięki uchwaleniu przez Kongres pakietu pomocowego dla obu tych firm. Wyniki większości instytucji amerykańskiego sektora finansowego okazały się niższe od oczekiwań analityków i praktycznie we wszystkich przypadkach główną przyczyną strat były ogromne odpisy związane z instrumentami bazującymi na niespłacanych kredytach hipotecznych. Co najgorsze, jak na razie nie widać perspektyw szybkiej poprawy tej sytuacji, a banki zapowiadają dalsze odpisy. Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 15 12 sierpnia 2008 Nawigator Reakcją Fedu na przedłużający się kryzys jest rozszerzenie i wydłużenie w czasie dotychczasowych działań w zakresie dostarczania płynności w systemie finansowym, co będzie czynnikiem łagodzącym kryzys płynnościowy w najbliższej przyszłości. Z kolei w strefie euro obserwujemy stopniowe spowolnienie gospodarcze (m.in. słabe dane o sprzedaży detalicznej), zaś EBC zapowiada, że wzrost gospodarczy w Q2’08 będzie wyraźnie niższy od Q1’08 – pierwsze szacunki PKB strefy euro za Q2’08 poznamy już w tym tygodniu (14 sierpnia). Tymczasem inflacja w strefie euro bije kolejne rekordy (w lipcu wzrosła do 4.1%r/r), co wymusiło dotychczas jedna podwyżkę stóp o 25pb w lipcu, która była jednak najprawdopodobniej jednorazowym działaniem. W sierpniu EBC pozostawił stopy bez zmian, podtrzymał deklarowany już po poprzednim posiedzeniu brak nastawienia w polityce monetarnej i stwierdził, że z dalszą oceną sytuacji należy wstrzymać się do września, gdy opublikowane zostaną najnowsze prognozy EBC dot. inflacji i wzrostu. Na razie nic więc nie wskazuje, żeby w najbliższej przyszłości miało nastąpić dalsze zacieśnienie monetarne. Zgodnie z wyceną rynku oczekujemy, że stopy EBC do końca roku pozostaną na niezmienionym poziomie (referencyjna 4.25%). Jeśli chodzi o region Europy Środkowo-Wschodniej, kluczowym wydarzeniem w ostatnim czasie była tu niespodziewana sierpniowa decyzja Banku Czech (CNB) o obcięciu stóp procentowych o 25pb (główna do 3.50%), wbrew oczekiwaniom zdecydowanej większości analityków o pozostawieniu stóp bez zmian. Co 4 prawda wcześniej taki scenariusz pojawiał się w licznych wypowiedziach przedstawicieli władz monetarnych i był uzasadniany głównie koniecznością 4 przeciwdziałania dalszemu umocnieniu korony, które stanowi zagrożenie dla 3 wzrostu gospodarczego Czech, jednakże spodziewano się, że CNB obniży stopy dopiero w kolejnych miesiącach, a w sierpniu skończy się na 3 interwencjach słownych. Tymczasem decyzja została podjęta jednogłośnie, a prezes CNB Z.Tuma nie wykluczył dalszych cięć jeszcze w tym roku. Sądząc 2 po szybkości, z jaką CNB złagodził swoją jeszcze do niedawna „jastrzębią” 01-07 05-07 09-07 01-08 05-08 retorykę i przeszedł do poluzowania polityki monetarnej, jeszcze jedno cięcie o Stopa ref. Czechy % 25pb w tym roku jest wielce prawdopodobne, choć wiele będzie zależało od napływających danych i zachowania kursu czeskiej korony. Tabela 5. Prognozy zagraniczne, średnia w okresie, %r/r. Kategoria / za okres (% r/r) Q1'07 Q2'07 Q3'07 Q4'07 Q1'08 Q2'08 Q3'08 Q4'08 Q1'09 Q2'09 Q3'09 Q4'09 CPI Euroland Niemcy USA PKB Euroland (%q/q) Niemcy (%q/q) USA (%q/q, zannualizowane) Stopy procentowe Stopa Fed Funds 3M USD LIBOR Podstawowa stopa proc. EBC 3M EUR LIBOR 3M CHF LIBOR 1,8 1,8 2,4 1,9 2,0 2,7 1,9 2,3 2,4 2,9 3,0 4,0 3,4 2,9 4,1 3,7 2,9 4,4 4,1 3,2 5,0 3,5 2,7 4,3 3,2 2,5 3,8 2,5 2,3 3,0 2,1 2,0 2,4 2,0 1,8 2,3 0,8 0,6 0,1 0,3 0,2 4,8 0,6 0,7 4,8 0,4 0,3 -0,2 0,7 1,5 0,9 0,0 -0,4 1,9 0,2 0,2 1,2 0,2 0,3 0,4 0,3 0,3 1,3 0,3 0,4 1,9 0,5 0,5 2,5 0,5 0,5 2,5 5,25 5,36 3,58 3,82 2,20 5,25 5,36 3,83 4,06 2,42 5,08 5,44 4,00 4,50 2,78 4,42 5,03 4,00 4,72 2,77 2,75 3,27 4,00 4,50 2,76 2,00 2,77 4,00 4,88 2,81 2,00 2,78 4,25 4,98 2,91 2,08 2,94 4,25 4,99 3,04 2,25 3,40 4,25 4,85 3,31 2,50 3,78 4,25 4,70 3,52 3,00 3,96 4,25 4,35 3,63 3,25 4,13 4,00 4,10 3,69 Źródło: Reuters konsensus, Bank BPH. Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 16 12 sierpnia 2008 Nawigator KALENDARZE PUBLIKACJI DANYCH MAKROEKONOMICZNYCH Sierpień 08 Kategorie* / data Wrzesień 08 Październik 08 Podaż pieniądza M3 i czynniki jego kreacji 14 12 14 Przeciętne zatrudnienie i wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw 18 15 15 Inflacja CPI 13 15 14 Produkcja przemysłowa, produkcja budowlana i inflacja PPI 20 18 17 Koniunktura gospodarcza w przemyśle, budownictwie i handlu 22 23 23 PKB 29 - - 19, 26-27 17, 23-24 21, 28-29 Sprzedaż detaliczna 26 22 23 Bezrobocie 26 22 23 Spotkanie RPP Bilans płatniczy, rachunek obrotów bieżących (dot. 2 miesiący wstecz) 12 12 13 Płynne aktywa i pasywa w walutach obcych 21 22 21 Zadłużenie zagraniczne (kwartalnie) - 30 - Wskaźniki cen CPI według województw - 3 - Wyniki finansowe banków (za poprzedni kwartał) - 2 - 21 - - Wyniki finansowe przedsiębiorstw (za poprzedni kwartał) * Dane publikowane w danym miesiącu dotyczą miesiąca poprzedniego, chyba, że w tabeli zaznaczono inaczej. Zarówno GUS jak i NBP podają dane o 14:00 na swoich stronach internetowych: www.stat.gov.pl i www.nbp.pl. Nie dotyczy to sprzedaży detalicznej, bezrobocia i PKB, które są podawane na konferencjach GUS o godzinie 10.00. Ryszard Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku (22) 531 9303, 531 9990, email: [email protected] Zespół Analiz Makroekonomicznych i Rynkowych: Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Departament Analiz Ekonomicznych Zespół Analiz Sektorowych: Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 17 12 sierpnia 2008 Nawigator Kategorie* / data Strefa euro Inflacja PPI Niemcy Wrzesień 08 Październik 08 4 2 2 1, 31 Stopa bezrobocia 29 - Posiedzenie EBC w sprawie stóp procentowych 7 4 2 Inflacja CPI 14 16 15 Produkcja przemysłowa 13 12 14 Wzrost PKB 14 3 8 Sprzedaż detaliczna 5 3 3 Podaż pieniądza M3 28 25 27 Zamówienia w przemyśle 6 4 7 Stopa bezrobocia 28 30 30 Produkcja przemysłowa 7 5 8 Wskaźnik zaufania inwestorów ZEW 19 16 14 Wzrost PKB USA Sierpień 08 14, 26 - - Wsk. cen menedżerów zaopatrzenia ISM 1 2 1 3 Wsk. menedżerów zaopatrzenia w sektorze usług ISM 5 4 Zamówienia w przemyśle 4 3 2 Stopa bezrobocia 1 5 3 Posiedzenie FED w sprawie stóp procentowych – decyzja 5 16 29 Zapasy hurtowe 8 9 9 Zmiana liczby miejsc pracy poza rolnictwem 1 5 3 Inflacja PPI 19 12 15 Sprzedaż detaliczna 13 12 15 15, 29 12, 26 17, 31 Zapasy w przemyśle i handlu 13 12 15 Zakupy aktywów finansowych przez inwestorów zagr. netto 15 16 16 Produkcja przemysłowa 15 15 16 Wsk. zaufania konsumentów Uniwersytetu Michigan Indeks koniunktury Philadelphia Fed 21 18 16 Inflacja CPI 14 16 16 Wskaźnik wyprzedzający koniunktury 21 18 20 - 3 15 7,14,21,28 27 29 28 4,11,18,25 25 30 26 2,9,16,23,30 29 31 30 Beżowa księga FED Ilość nowych podań o zasiłek Zamówienia na dobra trwałe Wskaźnik nastrojów przedsiębiorców Chicago PMI Wzrost PKB Niniejszy dokument odzwierciedla poglądy BPH SA na temat gospodarki oraz rynków finansowych. Jakkolwiek zawarte w nim informacje zostaly pozyskane z wewnętrznych oraz powszechnie dostępnych zródeł uznanych zaRyszard wiarygodne, informacje te mogą nie być kompletne, a ich dokładność nie jest gwarantowana. wyrażone niniejszym mogą ulec zmianie, o czym Departament BPH SA może nie poinformować. BPH SA może: Petru – główny ekonomista banku, dyrektor zarządzający banku Poglądy (22) 531 9303,w531 9990,dokumencie email: [email protected] Analiz Ekonomicznych nabywać, zbywać i posiadać we własnym portfelu instrumenty, o których mowa w niniejszym dokumencie; wykonywać w stosunku do nich czynności własciwe bankowi inwestycyjnemu i/lub komercyjnemu; działać w stosunku do nich jako “market maker”. Dokument ten jest udostępniany wyłącznie w celach informacyjnych i nie powinien być interpretowany jako oferta lub porada dotycząca zakupu/sprzedaży wymienionych w nim Zespół Analiz Sektorowych: Zespół Analiz Makroekonomicznych Rynkowych: instrumentów, jak również nie stanowi części takiejioferty ani porady. Maja Goettig (22) 531 9949 – starszy ekonomista Adam Antoniak (22) 531 9770, Monika Kurtek (22) 531 9501– ekonomiści Piotr Piękoś (22) 531 8343 – młodszy ekonomista Informacja o produktach skarbowych BPH SA (22) 531 9343, 531 9344 Andrzej Halesiak (22) 531 8377 – z-ca dyrektora DAE Krzysztof Mrówczyński (22) 531 8376, Łukasz Szadorski (22) 531 8379 – specjaliści ds. analiz sektorowych 18