Terapia przez zabawę

Rok akademicki:
Grupa przedmiotów:
2015/2016
Nazwa przedmiotu1):
Terapia przez zabawę
Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski3):
Therapy through play
4)
Kierunek studiów :
Numer katalogowy:
ECTS 2)
Pedagogika
Koordynator przedmiotu5):
Prowadzący zajęcia6):
Dr Hanka Delbani
7)
Wydział Nauk Społecznych, Katedra Edukacji i Kultury
Jednostka realizująca :
Wydział, dla którego przedmiot jest
realizowany8):
Status przedmiotu9):
a) przedmiot specjalnościowy
10)
Semestr letni
Cykl dydaktyczny :
12)
Założenia i cele przedmiotu :
Formy dydaktyczne, liczba godzin13):
Metody dydaktyczne14):
b) stopień I rok III sem. 6
11)
Jęz. wykładowy :
c) stacjonarne
polski
Wprowadzenie studentów w problematykę pedagogiki zabawy – jako swoistej metodyki pracy z grupą,
zapoznanie z podstawowymi pojęciami i założeniami teoretycznymi. Zaznajomienie z istotą i wartością
zajęć grupowych, oraz ich znaczeniem w kształtowaniu kompetencji społecznych – niezbędnych do pracy
nie tylko z dziećmi i młodzieżą, ale także w różnego rodzaju zespołach i grupach.
a)
ćwiczenia; liczba godzin 15;
Zajęcia warsztatowe, prezentacje multimedialne
Teoretyczne podstawy pedagogiki zabawy (zabawa – definicja i jej znaczenie, teorie zabawy,
rodzaje zabaw).
2. Zasady i metodyka zabawy.
3. Grupa jako środowisko wychowawcze – jej specyfika i procesy zachodzące w grupie.
4. Zabawy integracyjne oraz ułatwiające wejście w grupę (poznanie imion, nowego otoczenia,
przełamywanie onieśmielenia, budowanie zaufania w grupie).
5. Zabawy relaksacyjne – rozluźniające, odprężające, techniki i ćwiczenia relaksacyjne.
6. Wykorzystanie w zabawie metod i form muzyczno – ruchowych.
7. Wykorzystanie metod i form plastycznych w zabawie, rozwijającej aktywność twórczą dziecka.
8. Metody i formy parateatralne w pracy z dzieckiem (techniki zamiany ról, teatrzyk palcowy,
kukiełkowy i wyboru, elementy dramy edukacyjnej i stosowanej).
9. Metody wymiany myśli, gry dyskusyjne, zabawy kształcące umiejętność komunikacji.
10. Gry i zabawy edukacyjne.
11. Terapia przez zabawę (samopoznanie, wzmacnianie poczucia własnej wartości, empatia i
zrozumienie, asertywność, przeciwdziałanie agresji i radzenie sobie ze stresem, komunikacja
werbalna i niewerbalna).
1.
Pełny opis przedmiotu15):
Wymagania formalne (przedmioty
wprowadzające)16):
Założenia wstępne17):
Znajomość procesów dynamiki grupowej
Efekty kształcenia18):
01 - Student ma elementarną, uporządkowaną
wiedzę na temat pedagogiki zabawy, obejmującą
terminologię, teorię i metodykę.
02 - Student ma uporządkowaną wiedzę na temat
zasad i norm etycznych, niezbędnych w trakcie
pracy grupowej.
03 - Student potrafi w sposób precyzyjny i spójny
wypowiadać się na tematy dotyczące poruszanych
w trakcie warsztatów z pedagogiki zabawy
zagadnień.
Sposób weryfikacji efektów
kształcenia19):
Aktywny udział w zajęciach warsztatowych – 04,05,06
Przygotowanie prezentacji tematycznej i scenariusza zajęć, oraz przeprowadzenie ich w grupie z
wykorzystaniem metod pedagogiki zabawy – 01, 02, 03, 04, 05, 06
Forma dokumentacji osiągniętych
efektów kształcenia 20):
Elementy i wagi mające wpływ na
ocenę końcową21):
Miejsce realizacji zajęć22):
04 - Student potrafi ocenić przydatność typowych
metod pedagogiki zabawy do realizacji zadań, nad
którymi pracuje z grupą – w zależności od jej potrzeb
i problemów.
05 - Student jest przygotowany do aktywnego
uczestnictwa w grupach.
06 - Student odpowiedzialnie przygotowuje się do
swojej pracy, aktywnie angażując się w prowadzenie
zajęć grupowych z wykorzystaniem pedagogiki
zabawy.
Elektroniczny zapis prezentacji i scenariusza zajęć dla grupy przy wykorzystaniu metod pedagogiki zabawy
Przygotowanie scenariusza zajęć i przeprowadzenie ich dla grupy z wykorzystaniem metod pedagogiki
zabawy
Sala dydaktyczna
Literatura podstawowa i uzupełniająca23):
E. Kędzior – Niczyporuk (red.), Wprowadzenie do pedagogiki zabawy, Wydawnictwo KLANZA , Lublin 1998 .
A. Wimmer, Pedagogika zabawy – wyzwalanie aktywności, PSPZ KLANZA , Lublin 1996 , nr 4 .
I. Flemming, Po prostu zaczynamy. Praktyczne porady z zakresu pedagogiki zabawy, przeł. M. Jałowiec, Kielce 1999.
B. Dymara (red.), Dziecko w świecie zabawy. Zabawa i radość w literaturze, muzyce i życiu codziennym, Kraków 2009.
B. Dymara (red.), Dziecko w świecie zabawy. O kulturze, cechach i wartościach ludycznej edukacji, Kraków 2009.
D.B. Elkonin, Psychologia zabawy, przeł. L. Łoś, Warszawa 1984.
J. Święcicka, Ja i grupa. Trening dla uczniów, Warszawa 2007.
E. Brudnik, A. Muszyńska, B. Owczarska, Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie. Przewodnik po metodach aktywizujących, cz.1 i 2, SFS, Kielce 2000.
H. Moroz, Zabawy i gry dydaktyczne, Warszawa 1991.
W. Okoń, Zabawa a rzeczywistość, Warszawa 1987.
G. Reichel, R. Rabenstein, M. Thanhoffer, Grupa i ruch, Centrum Animacji Kultury, Warszawa 1994.
V. Friebel, Klucz w małe ręce. Podróże do krainy fantazji, opowiadania i ćwiczenia wyobraźni, Wyd. JEDNOŚĆ, Kielce 2000.
S. Kalwitzki, Poczuj ciepłe promienie słońca: podróże w wyobraźni i zabawy w ciszy na każdy dzień, Kielce 2006.
K. Geldard, D. Geldard, Jak pracować z dziecięcymi grupami terapeutycznymi, GWP, Gdańsk 2005.
M. Gruszka, I. Jania, J. Prarat, Scenariusze godzin wychowawczych dla gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych, Wyd. Harmonia, Gdańsk 2003.
R. Portman, Gry i zabawy przeciwko agresji, Kielce 1999.
C. Vopel, Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży, cz.1,2,3,4, Kielce 1999.
C. Vopel, Poradnik dla prowadzących grupy, Kielce 1999.
T. Widstrand,, M. Gőthlin, N. Rőnnstrőm, Porozumienie bez przemocy czyli język żyrafy w szkole, CMPP, Warszawa 2008.
Grupa bawi się i pracuje. Zbiór grupowych gier i ćwiczeń psychologicznych, Wrocław 1994.
G. King, Umiejętności terapeutyczne nauczyciela, GWP, Gdańsk 2003.
Z. Hofman, O możliwościach wykorzystania pedagogiki zabawy w działaniach wychowawczych, „Grupa i Zabawa” 2000, nr 1.
„Kropla” Czasopismo Ogólnopolskiego Klubu Alternatywnych Pedagogów
UWAGI24):
Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot 25) :
Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych
………. h
efektów kształcenia18) - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS2:
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli
………. ECTS
akademickich:
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne,
………. ECTS
projektowe, itp.:
26)
Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu
Nr /symbol
efektu
01
02
03
04
05
06
Wymienione w wierszu efekty kształcenia:
Student ma elementarną, uporządkowaną wiedzę na temat pedagogiki zabawy,
obejmującą terminologię, teorię i metodykę.
Student ma uporządkowaną wiedzę na temat zasad i norm etycznych, niezbędnych w
trakcie pracy grupowej.
Student potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się na tematy dotyczące
poruszanych w trakcie warsztatów z pedagogiki zabawy zagadnień.
Student potrafi ocenić przydatność typowych metod pedagogiki zabawy do realizacji
zadań, nad którymi pracuje z grupą – w zależności od jej potrzeb i problemów
Student jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach.
Student odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, aktywnie angażując się w
prowadzenie zajęć grupowych z wykorzystaniem pedagogiki zabawy.
Odniesienie do efektów dla programu
kształcenia na kierunku
K_W13
K_W19
K_U06
K_U09
K_K07
K_K08