WKF_13.2_opis technologia

Transkrypt

CDM Smith Sp. z o. o. ul. Stawki 40,
01-040 Warszawa Telefon: 0-22 / 825-09-73
Fax: 0-22 / 825-18-04
www.cdmsmith.com [email protected]
PROJEKT BUDOWLANY ZAMIENNY
TYTUŁ PROJEKTU:
ROZBUDOWA I MODERNIZACJA SYSTEMU ZAOPATRZENIA
W WODĘ I ODPROWADZENIA ŚCIEKÓW W LUBLINIE.
MODERNIZACJA ZBIORNIKÓW WKF WRAZ Z BUDYNKIEM
OPERACYJNYM – KONTRAKT NR 13.2
INWESTOR:
Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Lublinie Sp. z o. o.
Al. J. Piłsudskiego 15, 20-407 Lublin
ADRES INWESTYCJI:
Oczyszczalnia Ścieków „Hajdów”, ul. Łagiewnicka 5, 20-228 Lublin
(Obr. 38 dz. nr ew. 68/8)
NAZWA OBIEKTU: Budynek operacyjny WKF
RODZAJ OPRACOWANIA:
Tom 3 - TECHNOLOGIA
IMIĘ I NAZWISKO
DYREKTOR BIURA
ANDRZEJ DZIUBA
PROJEKTOWAŁ
Jacek Stanisz
STADIUM
Projekt budowlany
zamienny
NR UMOWY
NR UPRAWNIEŃ
PODPIS
MAP/0475/POOS/11
OPRACOWAŁ
Agnieszka Kuter-Krajewska
SPRAWDZIŁ
Paweł Jasiński
MAZ/0062/POOS/12
Warszawa, luty 2013r.
021/12
Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzenia ścieków w Lublinie.
Modernizacja zbiorników WKF wraz z budynkiem operacyjnym – kontrakt nr 13/2.
PROJEKT BUDOWLANY - ZAMIENNY
OŚWIADCZENIE PROJEKTANTÓW
Oświadczam, że projekt budowlany zamienny został sporządzony zgodnie
z wymaganiami ustawy Prawa Budowlanego, obowiązującymi przepisami oraz
zasadami wiedzy technicznej.
Projektant
Autorzy
Imię i nazwisko
Uprawnienia
Projektant
Jacek Stanisz
MAP/0475/POOS/11
Sprawdzający
Paweł Jasiński
MAZ/0062/POOS/12
Podpis
2
CDM Smith Sp. z o. o.
SPIS ZAWARTOŚCI PROJEKTU BUDOWLANEGO
Tom I
Tom II
Tom III
Tom IV
Projekt zagospodarownia terenu
Konstrukcja
Technologia
Elektryka
SPIS TREŚCI
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. Informacje ogólne ............................................................................................................ 4 Przedmiot i zakres opracowania ................................................................................... 4 Lokalizacja ........................................................................................................................ 4 Opis stanu istniejącego................................................................................................... 4 Projektowany schemat technologiczny. ....................................................................... 5 Przewody .......................................................................................................................... 8 Opis zmian w projekcie budowlano wykonawczym. .................................................. 9 Wytyczne realizacji inwestycji...................................................................................... 10 Wytyczne elektryczne i AKPiA. ................................................................................... 10 Wytyczne konstrukcyjne. .............................................................................................. 11 Ocena zagrożenia wybuchem ..................................................................................... 11 Wytyczne BHP. .............................................................................................................. 11 Sieci zewnętrzne ............................................................................................................ 11 Zestawienie materiałów i elementów sieci zewnętrznych ....................................... 12 Zewstawienie urządzeń, armatury i przewodów budynku operacyjnego WKF 13 Załącznik
1. Ocena zagrożenia wybuchem przestrzeni zewnętrznych WKF.
2. Kopia uprawnień i zaświadczenie o przynależności do Izby Inżynierskiej
projektanta.
3. Kopia uprawnień i zaświadczenie o przynależności do Izby Inżynierskiej
sprawdzającego.
Spis rysunków
96108/T/PBW/72/01
96108/T/PBW/72/02
96108/T/PBW/72/03
96108/T/PBW/72/04
96108/T/PBW/72/05
96108/T/PBW/72/06
96108/T/PBW/72/07
96108/T/PBW/72/08
Schemat technologiczny
Budynek operacyjny WKF. Demontaże
Demontaże dla zbiorników WKF nr 2, 3 i 4
Budynek operacyjny WKF. Rzut parteru
Budynek operacyjny WKF. Rzut piętra
Budynek operacyjny WKF.
Przekroje A-A, B-B, C-C, D-D, E-E, Rzut kopuły
Przekroje F-F, G-G, K-K
Przekroje J-J, H-H, L-L
skala 1:100
skala 1:100
skala 1:50
skala 1: 50
skala 1: 50
skala 1: 50
skala 1: 50
3
1. Informacje ogólne
Inwestor:
Projektant:
Podstawa opracowania:
Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów
i Kanalizacji w Lublinie Sp. z o. o.
Al. J. Piłsudskiego 15, 20-407 Lublin
ul. Stawki 40, 01-040 Warszawa
Umowa zawarta pomiędzy Inwestorem
a Projektantem.
2. Przedmiot i zakres opracowania
Przedmiotem opracowania jest projekt budowlano wykonawczy zamienny
modernizacji czterech istniejących komór WKF z budynkiem operacyjnym, w ramach
Projektu „Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania
ścieków w Lublinie. Modernizacja zbiorników WKF wraz budynkiem operacyjnym –
kontrakt nr 13.2 „
Zakres niniejszej dokumentacji obejmuje część technologiczną wraz z wytycznymi
branżowymi.
Celem inwestycji jest modernizacja części technologicznej i budowlanej.
Projekt obejmuje przebudowę następujących obiektów:
- Wydzielone komory fermentacyjne, WKF-1; 2; 3 i 4,
Opracowanie jest projektem zamiennym do projektu budowlanego:
„ Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków
w Lublinie. Modernizacja części osadowej oczyszczalni ścieków – kontrakt nr 13”
wykonanym przez CDM Sp. z o.o. we wrześniu 2009r., na podstawie którego zostało
wydane prawomocne pozwolenie na budowę – decyzja nr 595/1557 z dnia
20.11.2009
3. Lokalizacja
Komory fermentacyjne z budynkiem operacyjnym (ob. 72) znajdują się we
wschodniej części oczyszczalni w pobliżu reaktorów biologicznych.
4. Opis stanu istniejącego
Oczyszczalnia ścieków w Lublinie posiada cztery zbiorniki WKF o pojemności
8270 m3 każdy. Prowadzony jest w nich proces mezofilowej fermentacji metanowej.
Są to zbiorniki żelbetowe, część środkowa ma kształt walca, górna i dolna stożka.
Dopływ świeżego osadu z pompowni osadu zagęszczonego odbywa się kolejno do
każdego WKF. Przełączenia realizowane są sześcioma zasuwami z napędem
elektrycznym, które są zlokalizowane na rurociągach osadu zagęszczonego
w budynku operacyjnym. Cztery zasuwy zainstalowane są na odejściach do każdego
WKF, piąta na odcinku rurociągu doprowadzającym osad do komór 1 i 2, szósta
na analogicznym odcinku do komór 3 i 4. Jest to rurociąg stalowy Dn250 mm.
Mieszanie zawartości komór i podgrzewanie osadu odbywa się za pomocą pomp
cyrkulacyjnych (3 pompy dla każdego WKF) i wymienników ciepła typu rura w rurze
(1 dla każdego WKF) zlokalizowanych w budynku operacyjnym. Czynnikiem
grzewczym jest woda o temperaturze +95 C dostarczana z kotłowni gazowej.
Do rozbijania kożucha tworzącego się w WKF, służy odrębna pompa, która tłoczy
4
osad nad górny poziom osadu w WKF i poprzez cztery dysze zatapia tworzący się
kożuch.
W budynku operacyjnym zainstalowane jest 12 pomp cyrkulacyjnych, w tym 7 pomp
300 Z2K o parametrach Q=750m3/h, h=23m, p=55 kW, 4 pompy EMU FA35,54-510Z
o parametrach Q=1000m3/h, h=11,5m, p=45 kW i 1 pompa EMU FA 25,93-365DKF
o parametrach Q=1100m3/h, h=11,3m, p=40 kW. Spośród 4 pomp do likwidacji
kożucha 3 to pompy typu RY 200-400 o parametrach Q=450m3/h, h=46m, p=90 kW
oraz 1 typu RY 150-400 o parametrach Q=200-400m3/h, h=54-48m, p=90 kW.
Cyrkulacja osadu odbywa się rurociągami stalowymi Dn=800mm. Każdy WKF
posiada zlokalizowane na trzech poziomach odprowadzenie dla wody nadosadowej,
obecnie wyłączone z eksploatacji. Spust osadu przefermentowanego odbywa się za
pomocą przelewu teleskopowego, który jest zlokalizowany w komorze w górnej,
stożkowej części WKF. Ilość odpływającego osadu przefermentowanego równa jest
ilości doprowadzanego osadu zagęszczonego. Możliwy też jest spust osadu przez
otwarcie zasuwy na rurociągu spustowym. Osad przefermentowany kierowany jest
do zagęszczaczy osadu przefermentowanego. Przed przekroczeniem górnego
maksymalnego poziomu osadu w komorze, zabezpiecza przelew awaryjny
podłączony do kanalizacji sanitarnej. Pomiar poziomu osadu w WKF odbywa się za
pomocą poziomowskazów izotopowych.
Zgodnie z danymi za rok 2008 przekazanymi przez Zamawiającego średnie ilości
osadu doprowadzanego do komór wynoszą:
Q
Osad
wstępny
Osad
nadmierny
Osad
zmieszany
Qmsm
m3/d
Zaw. suchej
masy
%
Qmsmorg
19,9
Zawartość
części
organicznych
%
74,1
383,3
5,3
384,1
4,9
18,8
76
14,3
767,4
5,1
38,7
75,2
29,1
T/d
T/d
14,8
Według tych samych danych średni czas fermentacji wynosił 31,6 doby, temperatura
w komorach 35,5 0C. Średnia produkcja biogazu w roku 2008 wyniosła 13 380 m3/d.
5. Projektowany schemat technologiczny.
Zgodnie z zapisami SIWZ w zakresie modernizacji części technologicznej
wydzielonych komór fermentacyjnych WKF dokonana ma być zmiana sposobu
mieszania osadu w WKF, ogrzewania osadu, rozbijania kożucha i gaszenia piany.
Ponadto wykonana będzie modernizacja ścian wewnętrznych i zewnętrznych
zbiorników komór fermentacyjnych, zainstalowane będą nowe pompy, armatura
i ujęcie biogazu. Całość włączona zostanie do systemu automatyki i sterowania.
Zmodernizowany też będzie układ zasilania obiektu w energię elektryczną.
Po modernizacji dla obecnej ilości osadów (punkt 4.) wystarczająca będzie praca 2
komór o łącznej kubaturze 16 540 m3. Czas fermentacji wyniesie wtedy 21,6 dni. Dla
takich wartości obliczono, że dzienna produkcja biogazu wyniesie:
Qśrd = 14 540 m3/d
Qmaxd = 21 814 m3/d
5
Opierając się na opracowaniu pn. „Koncepcja technologiczna intensyfikacji procesu
usuwania azotu w oczyszczalni ścieków Hajdów w Lublinie” (Kraków, maj 2008,
autorzy: J. Banaś, W. Styka, P. Beńko) przyjęto, że w okresie docelowym ilości
osadów wzrosną o około 20%. W takim przypadku ilości osadu doprowadzanego do
komór wyniosą:
Q
Qmsmorg
Qmax
Qmsm
m3/d
m3/d
T/d
T/d
Osad
460
23,9
17,8
wstępny
Osad
460,9
22,6
17,1
nadmierny
Osad
920,8
1637
46,4
34,9
zmieszany
Dla powyższych ilości konieczna będzie praca trzech komór fermentacyjnych o
łącznej kubaturze 24 810 m3. Czas fermentacji wyniesie wtedy 26,9 dni, a dzienna
produkcja biogazu:
Qśrd = 17 450 m3/d
Qmaxd = 26 175 m3/d
Instalację biogazu należy wymiarować dla wielkości Qmaxd w okresie docelowym.
W ramach modernizacji zmieniony będzie sposób mieszania osadu w WKF.
Zastosowane zostało mieszadło z rurą centralną wymuszającą przepływ osadu
w wielkości 3060m3/h. Mieszadło tłoczy osad rurą centralną w górę i jest czasowo
przełączane na pracę w drugą stronę. Przełączanie mieszadła następuje też
automatycznie w sytuacji pojawienia się piany. Dzięki temu piana jest zasysana
i kierowana na dno WKF. Wirnik mieszadła napędzany jest silnikiem o mocy 22 kW.
Zastosowanie mieszadeł pozwoli na polepszenie warunków pracy komór
i zwiększenie stopnia stabilizacji osadu. Zmniejszy się też prawdopodobieństwo
tworzenia się piany na powierzchni osadu w części gazowej.
W budynku operacyjnym wymienione będą wymienniki ciepła do podgrzewania
osadu. Wymienniki dobrane zostały na maksymalną dobową ilość osadu w okresie
docelowym, czyli 1637 m3/d przy założeniu zasilania osadem każdej komory po 8
godzin na dobę. Taki układ zasilania wynika z faktu eksploatacji trzech komór
i brakiem możliwości dawkowania osadu do więcej niż jednej komory równocześnie.
Zaprojektowano cztery dwusekcyjne wymienniki ciepła typu rura w rurze. Każdy
wymiennik obsługuje jedną komorę.
Parametry wymiennika:
Maksymalny przepływ osadu
450
m3/h
Temperatura osadu
33,5-36 0C
Przepływ wody grzew.
49.5
m3/h
Temperatura wody:
75 - 63.5 0C
Rurociągi wymiany:
DN200/250
Długość wymiennika:
~ 4.7 m
Wysokość wymiennika:
~ 2.2 m
Szerokość wymiennika:
~ 2.5 m
Zapotrzebowanie:
485 kW
Całkowite możliwości
grzewcze wymiennika
~ 945 kW
6
Modernizacja zachowuje istniejący dziś system zasilania WKF osadem surowym.
Pompownia osadu zagęszczonego pompuje każdorazowo osad surowy tylko do
jednego WKF. Osad ten wypiera z komory osad przefermentowany.
W stropie każdego WKF przewidziano komorę przelewową do odprowadzania osadu
przefermentowanego. Poziom osadu w WKF jest regulowany skrzynką przelewową
z zastawką zainstalowaną na końcu rury teleskopowej Dn250, która odprowadza
osad do komory przelewowej z dna WKF. W przypadku jej zatkania zadziała krótka
rura awaryjna. Z komory wyprowadzone są dwie rury Dn250, podstawowa
odprowadzająca osad przefermentowany do dalszej przeróbki i awaryjna połączona
z kanalizacją. Przewidziano możliwość spustu piany do komory przelewowej. Będzie
się to mogło odbywać dzięki rurze Dn400 wyprowadzonej z wnętrza WKF do komory
przelewowej.
W budynku operacyjnym wymienione będą rurociągi cyrkulacyjne i doprowadzające
osad surowy. Będą to rurociągi ze stali kwasoodpornej. Rurociągi cyrkulacyjne
o średnicy Dn300, rurociągi osadu zagęszczonego Dn200. Wymienione będą
istniejące zasuwy na zasuwy nożowe ręczne i z napędami elektrycznymi.
Dla każdego WKF dobrano po dwie pompy cyrkulacyjne z czego jedna stanowi
rezerwę. Będą to pompy o wydajności: Q=450 m3/h przy wysokości podnoszenia
H=7,1 m i mocy silnika 22 kW. Wydajność ta zapewni krotność wymiany w ciągu
doby na poziomie 1,3. Jako rezerwowe rozwiązanie do gaszenia piany
zaprojektowano możliwość recyrkulacji powyżej lustra osadu dodatkowym
rurociągiem Dn200. W tym przypadku parametry punktu pracy pompy cyrkulacyjnej
wyniosą Q=397 m3/h i H=8,1m. Wydajność pomp cyrkulacyjnych na podstawowym
obiegu gwarantuje zapewnienie przepływu optymalnego dla pracy wymiennika ciepła.
Na ciśnieniowych rurociągach ssawnych pomp zainstalowane będą przepływomierze
elektromagnetyczne.
Nowym urządzeniem, zainstalowanym na parterze budynku operacyjnego WKF,
będzie dezintegrator ultradźwiękowy o pojemności czynnej 5,6 m3 i wydajności
12 m3/h. Osad do dezintegratora będzie podawany z rurociągu tłocznego osadu
nadmiernego za pomocą pompy rotacyjnej o wydajności 12 m3/h. Zaprojektowano
dwie takie pompy, w tym jedną rezerwową.
Na rurociągu osadu nadmiernego za trójnikiem z odejściem do budynku
operacyjnego będzie zainstalowana zasuwa. Przy jej pomocy można będzie
przydławić odcinek doprowadzający osad do pompowni osadu zagęszczonego
w sytuacji, gdy zagęszczony osad nadmierny nie będzie dopływał do pompy
rotacyjnej obsługującej dezintegrator.
Przepływ osadu będzie mierzony przepływomierzem elektromagnetycznym.
Dezintegrator, przepływomierz i pompy stanowią komplet dostarczany przez
producenta dezintegratora.
Dezintegrator służy poprawie podatności na fermentację osadu nadmiernego. Jego
działanie polega na niszczeniu ścian komórek mikroorganizmów znajdujących się
w osadzie, dzięki czemu większa ilość substancji organicznej dostępna jest
w procesie fermentacji. W efekcie dezintegracja intensyfikuje biochemiczny rozkład
osadu oraz usprawnia pracę wydzielonych komór fermentacji, czego efektem są
korzyści wynikające z:
− wyższej produkcji biogazu,
− wyższego stopnia mineralizacji osadu,
− oprawy własności reologicznych dla transportu hydraulicznego,
− skrócenia czasu fermentacji
7
Zwiększenie produkcji biogazu, które może osiągnąć poziom nawet 50% oznacza
poprawę bilansu energetycznego komory, a także całej oczyszczalni ścieków.
Wyższy ubytek substancji organicznych spowoduje zmniejszenie ilości suchej masy
przechodzącej do dalszej obróbki. Osad lepiej przefermentowany łatwiej się
odwadnia, co pozwala zmniejszyć dawki polielektrolitów stosowanych do
preparowania osadu przed odwadnianiem oraz zwiększyć wydajność procesu
odwadniania czyli zmniejszyć gabaryty urządzeń, a także zmniejszyć zużycie wody
w procesie odwadniania i zmniejszyć koszty eksploatacyjne instalacji do odwadniania
ze względu na mniejsze obciążenie.
W efekcie końcowym następuje zmniejszenie objętości finalnego odpadu, a zatem
zmniejszenie kosztów związanych z ich utylizacją (min. kosztów wywozu osadu
i opłat środowiskowych za osad).
Ponieważ dezintegracji poddawany jest osad zagęszczony mechanicznie, zmiana
właściwości reologicznych osadu będzie miała istotne znaczenie dla poprawy
warunków transportu hydraulicznego osadu przez rurociągi i wymienniki ciepła oraz
mieszania osadów w komorze fermentacyjnej, a tym samym zmniejszenia zużycia
energii na te operacje.
Efektywniejsza fermentacja może także pozwolić na zmniejszenie czasu zatrzymania
w WKF-ie, a tym samym na zwiększenie jego wydajności. Ponadto dzięki
dezintegracji uzyskuje się większą stabilność procesu fermentacji, lepsze parametry
higieniczne osadu. W wyniku zmodernizowanego procesu fermentacji metanowej
spodziewana jest redukcja zawartości części organicznych z około 75% w osadzie
surowym do 50-55% w osadzie przefermentowanym.
Przefermentowany osad po odwodnieniu na prasach będzie suszony w suszarni
a następnie przekazywany np. do spalania.
Bezawaryjną pracę komór zapewniają przelewy awaryjne, bezpieczniki cieczowe (na
nad- i podciśnienie) i regulowane zwierciadło (skrzynka przelewowa).
6. Przewody
Doprowadzenie osadu surowego:
Osad do budynku operacyjnego doprowadzany będzie z pompowni osadu
zagęszczonego istniejącym przewodem Dn250 . W budynku operacyjnym przewody
doprowadzające osad surowy do każdego WKF projektuje się ze stali nierdzewnej
0H18N9 Dn200, v=1,06 m/s dla Q= 120 m3/h.
Cyrkulacja osadu w WKF:
Osad fermentowany będzie pobierany z dna WKF rurociągiem 0H18N9 Dn300
i tłoczony do wymienników ciepła a następnie do WKF (v=1,77m/s dla Q= 450 m3/h).
Pompy cyrkulacyjne mogą również służyć do rozbicia kożucha w WKF przewodem
0H18N9 Dn200, v=3,51 m/s dla Q= 397 m3/h. Na odcinku tłocznym pomp
cyrkulacyjnych każdego WKF zaprojektowano odejście Dn250 umożliwiające
płukanie osadem rury teleskopowej i rury spustowej z komory przelewowej. Rurociąg
ten może być też wykorzystany do spustu osadu ze zbiornika WKF.
Spust osadu z WKF
Z tzw. komory teleskopowej osad odpływa przewodem 0H18N9 Dn250 do
istniejącego przewodu osadu przefermentowanego.
Awaryjnie z komory osad może spłynąć bezpośrednio do istniejącej kanalizacji
sanitarnej przewodem 0H18N9 Dn300.
Doprowadzenie osadu nadmiernego zagęszczonego:
Osad do budynku operacyjnego doprowadzany będzie ze stacji zagęszczania osadu
nadmiernego przewodem Dn150 do pomp dezintegratora osadu.
8
7. Opis zmian w projekcie budowlano wykonawczym.
W niniejszym projekcie zamiennym zaprojektowane zostało mieszadło z krótszym
wałem, co wyniknęło ze zmian w konstrukcji kopuł zbiorników WKF. Parametry
mieszadła nie zmieniły się w stosunku do poprzedniej wersji projektu wykonawczego,
co pokazuje poniższa tabela:
Parametr mieszadła
przepływ [l/s]
zapotrzebowanie mocy
[kW]
moc silnika [kW]
napięcie [V]
częstotliwość [Hz]
prędkość obrotowa [1/min]
Wersja pierwotna Wersja aktualna
850
850
18
22
400
50
495
18
22
400
50
495
W stosunku do projektu pierwotnego zrezygnowano ze stalowej kopuły a niezbędną
armaturę zainstalowano w żelbetowej kopule WKF-u.
Z ujęcia biogazu wyprowadzony będzie rurociąg ze stali 0H18N9 i średnicy
Dz 156x3mm łączący się z siecią biogazu wykonaną w ramach kontraktu nr 14.
Ponadto do kopuły doprowadzony będzie przewód 5/4” wody technologicznej do
gaszenia piany. Przewód należy prowadzić w ociepleniu komory fermentacyjnej, co
go zabezpieczy przed zamarzaniem w okresie zimowym. Dodatkowo na odejściach
przewodu do każdej komory w budynku operacyjnym należy zabudować po dwa
elektrozawory, jeden do uruchomienia zraszania kożucha, drugi odwadniający na
odgałęzieniu, w celu spuszczania wody z odcinka rurociągu na WKF-ie po
zakończeniu cyklu pracy instalacji do gaszenia piany. Instalacja będzie pracowała
w ten sposób, że po otrzymaniu sygnału z odpowiedniego czujnika otwierał się
będzie elektrozawór na przewodzie rozpoczynając cykl gaszenia piany. Po
zamknięciu się tego zaworu otworzy się elektrozawór na odgałęzieniu w celu spustu
wody z odcinka przewodu prowadzonego na zewnątrz. Po zakończeniu spustu (czas
do określenia w trakcie rozruchu) elektrozawór zostanie zamknięty. Do rozpoczęcia
kolejnego cyklu gaszenia piany rurociąg wody technologicznej na odcinku pomiędzy
trójnikiem z zaworem odwadniającym a kopułą WKF-u pozostanie pusty. Wodę
z zaworu spustowego odprowadzić należy rurociągiem grawitacyjnym do
najbliższego wpustu lub przewodu kanalizacyjnego.
W przypadku, gdy ciśnienie w sieci wody technologicznej będzie za niskie dla
potrzeb związanych z gaszeniem piany, należy w budynku operacyjnym zainstalować
hydrofor.
W związku z zachowaniem starych komór teleskopowych w zbiornikach WKF nr 2,
3 i 4, komora na zbiorniku nr 1 zostanie odbudowana z zachowaniem tych samych
gabarytów. Regulacja poziomu osadu (zakres 195,00 mnpm ±15cm) odbywać się
będzie za pomocą skrzynki z regulacyjną zasuwą przelewową, zainstalowanej na
końcu rury teleskopowej odprowadzającej osad z dna WKF-u do komory odpływowej.
W przypadku zatkania się rury teleskopowej jej funkcję przejmie awaryjna rura
przelewowa o długości ~5m z wypływem na rzędnej 195.15. Przewód ten
zlokalizowany będzie w drugiej części komory za betonową ścianką. Z tej części
wyprowadzony będzie też rurociąg awaryjny umożliwiający odprowadzenie osadu do
kanalizacji sanitarnej. Zapewniono możliwość zamknięcia odpływowego rurociągu
awaryjnego zasuwą nożową. Obie części komory połączone będą otworem 30x30cm
z zastawką naścienną.
9
Zaprojektowane rozwiązanie umożliwia współpracę zarówno rury teleskopowej jak
i awaryjnej rury przelewowej z odpływem podstawowym (do rurociągu osadu
przefermentowanego) lub awaryjnym (do kanalizacji sanitarnej).
8. Wytyczne realizacji inwestycji.
Prace związane z modernizacją komór fermentacyjnych rozpoczną się od
modernizacji jednej z komór, podczas gdy pozostałe będą normalnie eksploatowane.
W pierwszej kolejności komora zostanie opróżniona i wyczyszczona. Zdemontowane
zostaną pompy i rurociągi. Demontaż rury Dn250 doprowadzającej osad surowy do
komory może być wykonany na odcinku od komory (recyrkulacja) do zasuwy
odcinającej dopływ osadu do WKF-u. Zasuwa musi być pozostawiona i zamknięta, co
umożliwi normalną eksploatację drugiej komory podłączonej do tego samego
rurociągu. Następnie będą wykonane prace związane z modernizacją części
budowlanej komory i elementów budynku operacyjnego na których zlokalizowane
będą nowe rurociągi i armatura dla remontowanego WKF-u. Ostatnim etapem
modernizacji komory jest montaż wymiennika ciepła, pomp i rurociągów z zasuwami
i przepływomierzem. Nowy przewód doprowadzający świeży osad do komory będzie
wykonany na odcinku wcześniej zdemontowanym. Po zakończeniu modernizacji
pierwszej komory należy dokonać jej rozruchu. Po pomyślnym zakończeniu prac,
można przystąpić do modernizacji kolejnej komory. Kiedy już będą zmodernizowane
dwie komory, może się okazać, że są one wystarczające dla całej ilości osadu.
Wtedy modernizację pozostałych komór można będzie przeprowadzić równocześnie.
Do montażu dezintegratora można przystąpić po wykonaniu modernizacji komór nr 1
i 4, a montaż pomp dla dezintegratora po zakończeniu prac przy komorze nr 3.
Po zakończeniu modernizacji ostatniej komory należy wymienić pozostałe jeszcze
stare odcinki rurociągu osadu zagęszczonego i włączyć do niego rurociąg z osadem
po dezintegracji.
9. Wytyczne elektryczne i AKPiA.
Zasilanie całego obiektu w energię elektryczną będzie zmodernizowane.
Należy wykonać instalację odgromową dla WKF.
W systemie monitoringu będą pokazane stany pracy urządzeń, wskazania
przepływomierzy i czujników poziomu, informacja o stanie zamknięcia lub otwarcia
zasuw z napędem elektrycznym. Pompy i zasuwy można będzie uruchamiać
i regulować lokalnie lub zdalnie ze sterowni. Nie dotyczy to pomp dla dezintegratora,
których praca sterowana będzie przez lokalną szafę sterowniczą dezintegratora.
Dezintegrator będzie załączany ręcznie z lokalnej szafy po uruchomieniu
zagęszczarek. Przy pracy dwóch lub trzech zagęszczarek dezintegrator będzie
pracował z pełną wydajnością. Kiedy będzie pracowała tylko jedna zagęszczarka
przepływ osadu do dezintegratora należy zredukować.
Mieszadło WKF ma pracować w sposób ciągły. Podstawowym trybem będzie
pompowanie osadu rurą centralną w górę. Przy zmianie kierunku obrotów należy
zapewnić przerwę w pracy mieszadła minimum 3 minuty (przekaźnik czasowy
z nastawionym czasem blokady).Każde mieszadło dostarczone będzie ze skrzynką
zasilająco-sterowniczą. Zasilanie WKF-ów świeżym osadem odbywać się będzie
sekwencyjnie (w danym przedziale czasu pompowanie tylko do 1 WKF-u). Należy
zapewnić możliwość przełączania czasowego, lub w zależności od ilości
wpompowanego osadu na podstawie odczytu z przepływomierzy 71FT01 i 72FT01.
Recyrkulacja i podgrzewanie osadu działają w sposób ciągły. Sterowanie
ogrzewaniem osadu zostało opisane w projekcie wykonawczym „Instalacje sanitarne
– instalacja ciepła technologicznego”.
10
10. Wytyczne konstrukcyjne.
Należy zaprojektować odbudowę stropu WKF-u nr 1. W przypadku tego zbiornika
odbudowujemy tylko komorę przelewową. Na WKF-ach 2, 3 i 4 komory
z izotopowymi czujnikami poziomu i komory wód nadosadowych nie będą
wykorzystane. W centralnej części stropu osadzone będzie mieszadło z rurą
centralną. Należy zgodnie z wytycznymi producenta zaprojektować gniazdo do jego
osadzenia.
Zmodernizowane i ocieplone będą ściany komór i budynku
operacyjnego. Wewnątrz budynku operacyjnego wyremontowane będą ściany i
posadzki. Fundamenty pod pompy zostaną odnowione oraz zostanie wykonany
fundament na dezintegrator.
11. Ocena zagrożenia wybuchem
W protokole zagrożenia wybuchem przestrzeni zewnętrznych WKF określono strefę
wybuchowości wokół kopuły gazowej, określoną w protokole jako strefa 2.
Pozostałe obszary zostały uznane za niewybuchowe.
12. Wytyczne BHP.
Po modernizacji w budynku operacyjnym WKF pojawi się nowe urządzenie,
dezintegrator, które jest źródłem hałasu ultradźwiękowego. W celu minimalizacji
zagrożenia hałasem urządzenie będzie zamknięte w obudowie dźwiękochłonnej.
Poza dodatkowym źródłem hałasu modernizacja nie spowoduje zmian w warunkach
BHP przy obsłudze urządzeń zainstalowanych na zbiornikach WKF i w budynku
operacyjnym.
13. Sieci zewnętrzne
Do budynku operacyjnego WKF projektuje się nowe doprowadzenie osadu
nadmiernego zagęszczonego (przewód 72.1) oraz nowy rurociąg wody
technologicznej (przewód 72.2). Oba rurociągi projektuje się z rur PE100
Dz160x9.5mm SDR17. Nowo projektowane przewody połączyć z istniejącymi
rurociągami poprzez trójniki równoprzelotowe, żeliwne, kołnierzowe. Na istniejących
przewodach przed i za trójnikami zmontować złączki kołnierzowe. Na rurociągu wody
technologicznej, tuż za trójnikiem projektuje sie zasuwę odcinającą. Na przewodzie
osadu nadmiernego przed wejściem do budynku należy zamontować złączkę
przejściową PE/stal i połączyć z rurociągiem wewnątrz obiektu. Rurociągi ułożyć na
20cm podsypce z piasku.
Projektowane przewody elektryczne są przedmiotem odrębnego opracowania.
Minimalne oraz maksymalne zagłębienia dna kanału wynoszą odpowiednio:
- przewód 72.1 - 1.40 i 1.62m
- przewód 72.2 – 1.50 i 2.02m
Kanał zaprojektowany został ze spadkiem:
- przewód 72.1 – od 3.9‰ do 45.1‰
- przewód 72.2 – 14.3‰
Wytyczne wykonania sieci zewnętrznych
Rurociągi w ziemi układać zgodnie z wytycznymi producenta. Przy budowie z uwagi
na istniejące uzbrojenie terenu należy postępować ze szczególną ostrożnością,
przestrzegając warunków BHP.
Przed zasypaniem rurociągów należy dokonać prób szczelności zgodnie
z wytycznymi obowiązujących Norm.
11
14. Zestawienie materiałów i elementów sieci zewnętrznych
Uwaga! Zestawienie nie uwzględnia elementów wyspecyfikowanych w dokumentacji
obiektów.
Lp.
1
2
3
4
Lp.
1
Przewód 72.1 – Osad nadmierny zagęszczony
Średnica Długość
Ilość
Nazwa
[mm]
[m]
[szt.]
Rura PE100
Dz160x9.
~26.0
SDR17
5
Trójnik
kołnierzowy,
Dn150
1
żeliwny
Złączki
kołnierzowe na
4
rurociągi Dn150
Złączka
przejściowa
1
PE/stal
Przewód 72.2 – Woda technologiczna
Średnica Długość
Ilość
Nazwa
[mm]
[m]
[szt.]
Rura PE100
Dz160x9.
~45.50
SDR17
5
Dostawca
np. KWH
Pipe
np. Saint
Gobain
np. Hawle
np. Hawle
Dostawca
np. KWH
Pipe
np. KWH
Pipe
np. KWH
Pipe
2
Łuk PE 30o
Dz160
-
1
3
Łuk PE 45o
Dz160
-
1
Dn150
-
1
np. Saint
Gobain
Dn150
-
1
np. Jafar
-
-
1
-
-
-
1
-
-
-
1
np. Hawle
4
5
6
7
8
Trójnik
kołnierzowy,
żeliwny
Zasuwa
kołnierzowa
Skrzynka żeliwna
Teleskopowa
obudowa trzpienia
Złączki
kołnierzowe na
rury Dn150
12
15. Zewstawienie urządzeń, armatury i przewodów
budynku operacyjnego WKF
Opis
Typ, materiał
ilość szt./m
masa
kg
1
Pompa recyrkulacyjna
Q=450 m3/h, H=7,1m, P=22 kW
np. typ N3202
8
-
2
Pompa wyporowa śrubowa
Q=12m3/h, H=40m, n=4,0kW
-
2
-
np. typ DEZIN EKP-12
1
-
np. typ VNA.300
np. typ VNA.250
np. typ VNA.200
np. typ MPP
np. typ MPP
4
4
10
4
1
90,0
65,0
47,0
65,0
15,0
np. typ WCrr-485
4 kpl.
-
np. typ TMA 6
4 kpl.
-
stal 0H18N9 np. typ Ekotech
4
-
np. typ VNA.300
np. typ VNA.250
np. typ VNA.200
np. typ VNA.150
np. typ VNA.100
żeliwo, stal nierdzewna
np. typ VNA.80
stal nierdzewna, żeliwo
8
38+10
12
1
5
4
1
2
12
20+6
65,0
40,0
29,0
22,0
20,0
21,0
13,5
20,0
73,0
65,0
Lp.
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
18a
19
20
Dezintegrator ultradźwiękowy
poj. czynna 5,6 m3
Zasuwa nożowa z napędem elektr. Dn300
Przepływomierz elektromagnetyczny Dn250
Przepływomierz elektromagnetyczny Dn65
Wymiennik ciepła
Q=450m3/h, tp.os.33-36stC
Mieszadło do WKF
Skrzynka przelewowa z zastawką regulacyjną
o szer.0,3m wys.podn.+-0,15m
Zasuwa nożowa z napędem ręcznym Dn300
Zasuwa kołnierzowa z nap.ręcznym Dn100
Zasuwa nożowa z nap.ręcznym Dn80
Wstawka montażowa PN10 Dn300
13
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
Zawór zwrotny Dn200
Zawór zwrotny Dn100
Kompensator gumowy PN10 Dn250
Łuk hamburski 90° Dn300 s=3mm
Trójnik równoprzelotowy Dn300/300
Trójnik redukcyjny Dn300/250 s=3mm
Trójnik równoprzelotowy Dn250/250 s=3mm
Trójnik redukcyjny Dn250/100 s=3mm
Trójnik redukcyjny skośny Dn300/200 s=3mm
Redukcja Dn400/300 s=3mm
żeliwo
żeliwo
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
34
3
1
8
2
8
8
4
2
64
67+4
25
5+8
19
12
32
12
4
4
28
4
14+10
5
16
1
2
4
4
28
24
49,0
21,0
13,0
78,0
17,0
20,0
15,0
7,0
6,0
14,4
10,5
7,2
4,8
1,85
7,2
5,3
3,6
4,8
2,4
15,30
10,7
5,8
5,5
1,45
7,98
3,14
5,7
14
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
Złączka kołnierzowa Dn250
Złączka kołnierzowa Dn300
Zawór kulowy wody technologicznej 4"
Zawór kulowy wody technologicznej 2"
Termometr 0-100stC
Wodomierz wody technologicznej fi100
Obejma na istn.kanał Dn300/100 z zakończeniem
kołnierzowym
Przewód Dn300 s=3mm
Przewód Dn65
Przewód wody technologicznej Dn100
Łuk hamburski 90° Dn50
Przewód Dn50
Filtr z płukaniem wstecznym 5/4’
Zastawka naścienna B=30cm, H=35cm
Łuk hamburski ~61° Dn150 s=3mm
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
2
2
2
4
2
1
4
2
6
12
1
np. Integra
1
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
PE
PE
stal 0H18N9
stal 0H18N9
PE
239,8
382,0
270,9
12,5+144
63,5
0,4
16
131,4
53,3
8
8
2,5
130
4
12
4
4
stal 0H18N9
stal 0H18N9
stal 0H18N9
2,57
3,42
0,59
-
22,76 kg/m
19,0 kg/m
15,25 kg/m
11,49 kg/m
7,41 kg/m
5.26 kg/m
30,3 kg/m
0,9 kg/m
11,0
1,6
3,2
15
80
81
82
83
84
85
86
87
88
Zawór kulowy z napędem elektrycznym 5/4"
Ujęcie biogazu 400x150mm
Bezpiecznik cieczowy
Wizjer Dn400mm z wycieraczką
Dysza do gaszenia piany
Redukcja 600/400mm
Automatyczny filtr samoczyszczący strumieniem
zwrotnym
stal 0H18N9
stal 0H18N9
8
4
4
4
4
24
4
4
27,6
23,1
-
1
-
Typ np. Siga-Tech, stal 0H18N9
stal 0H18N9
2
UWAGA: na czerwono zaznaczono elementy, które zostały dodane w projekcie zamiennym
16
Ocena zagrożenia wybuchem przestrzeni zewnętrznych WKF
Oczyszczalni ścieków Hajdów w Lublinie.
Do zagrożonych wybuchem zalicza się te pomieszczenia lub przestrzenie zewnętrzne, w
których w wyniku procesu technologicznego lub magazynowania mogą tworzyć się
mieszaniny wybuchowe podstawą oceny zagrożenia wybuchem danej przestrzeni jest
rodzaj składników mieszaniny reaktywnej.
1. Charakterystyka składników palnych mieszaniny wybuchowej.
Metan /CH4/
- masa cząsteczkowa
- gęstość
- gęstość względna
- dolna granica wybuchowości
- górna granica wybuchowości
- temperatura wybuchu
16
0,716 kg/m3
0,55
4,9%
15,4%
923 °K
Siarkowodór IH2S/
- masa cząsteczkowa
- gęstość
- dolna granica wybuchowości
- górna granica wybuchowości
- temperatura wybuchu
34,1
1,54 kg/m3
4,3%
45,5%
563 °K
2. Opis komór WKF
Istnejące 4 komory fermentacyjne są obiektami budowlanymi zamkniętymi
i szczelnymi do atmosfery.
W wyniku prowadzonego procesu fermentacji powstaje biogaz, którego głównym
składnikiem jest metan - CH4. Pozostałe składniki to dwutlenek węgla – CO2 i azot N2. W skład biogazu wchodzi także siarkowodór - H2S w
przeciętnych ilościach 100g/m3
Każda komora fermentacji wyposażona jest w ujęcie biogazu, bezpiecznik cieczowy
umożliwiający odprowadzenie biogazu do atmosfery w przypadku nadciśnienia lub
zassania powietrza do części gazowej komory w przypadku spadku ciśnienia
poniżej atmosferycznego.
Zjawisko wypływu biogazu do atmosfery przez bezpiecznik cieczowy nastąpi jedynie
sporadycznie a jednorazowo i nie przekroczy 10 m3.
System odpływu osadu uzależniony od ilości wprowadzonego osadu praktycznie
wyklucza powstanie podciśnienia.
17
3. Określenie wielkości i klasyfikacja stref zagrożonych wybuchem.
Dla zamkniętych komór fermentacji ustala się zewnętrzną strefę zagrożenia
wybuchem - "2" o promieniu R=3 m licząc od wylotu biogazu z króćca
bezpiecznika cieczowego i wylotu spustowego wyprowadzonego z ujęcia biogazu.
Przestrzeń zagrożona wybuchem ma kształt dwóch nachodzących na siebie sfer
kulistych.
4. Oznakowanie strefy zagrożenia.
Oznakowanie strefy zagrożenia wykonać wg wytycznych zawartych w normie
PN-92/N-01255." Barwy i znaki bezpieczeństwa".
18
19
20
21
22
23

WKF_13.2_opis technologia

Transkrypt

Podobne dokumenty

Zobacz schemat oczyszczalni

Nazwa organizacji pozarządowych Zakres działalności Dane

LEGENDA ZAWORY POWIETRZA LEGENDA RUROCIĄGI

Zgłoszenie chęci uczestnictwa do komisji konkursowych w otwartych

Zał. do SIWZ - nr 1

Blachowkręt z łbem stożkowym wgłębienie krzyżowe

automaticinserts

www.lebork.pl - Puchar Świata WKF Karate w Chorwacji

międzynarodowe zawody karate wkf arawaza cup halle 2016