docld120226
download 
Reklamacja Transkrypt
ld120226
NAWRACAĆ SIĘ 1 tydzień Wielkiego Postu Lectio divina – czytanie i rozważanie Słowa Bożego Do rozważań dołączone zostały teksty Pisma Świętego na każdy dzień tygodnia Parafia NMP Bolesnej, Wrocław – Strachocin, luty/marzec 2012 Teksty dostępne na stronie: www.onjest.pl Opracowanie: Jolanta Prokopiuk, Dariusz Trocha, Wojciech Doliński, Monika Zimecka Korekta: Jerzy Prokopiuk Lectio divina - metoda osobistego studium Pisma Świętego Mnisi znali dwa sposoby medytacji Słowa Bożego: ruminatio – przetrawianie Słowa Bożego poprzez jego ciągłe powtarzanie oraz lectio divina– Bożą lekturę, czytanie Pisma Świętego. Ukształtowana była przez duchową egzegezę Pisma Świętego. Chodziło w niej o to, że wszystkie słowa Biblii rozumiem jako drogę do Boga, jako opis drogi duchowej. Chodzi tu raczej o pytanie: kim jestem, co jest tajemnicą mojego życia, kim i czym stałem się dzięki Jezusowi Chrystusowi? Kiedy bowiem poprzez medytację poczuję, kim jestem, zmieni się także moje działanie w świecie. Kilka uwag o miejscu modlitwy, czasie oraz pozycji modlitewnej. Miejsce – Idealne to kościół czy kaplica z wystawionym Najświętszym Sakramentem. W praktyce będzie to każde miejsce, w którym znajdziemy choć odrobinę wyciszenia. Czas – Przynajmniej kwadrans. Dobrze jeśli będzie to pół godziny. Pora dnia nie jest istotna, ważne tylko, byśmy byli przytomni i w czasie modlitwy nie zasnęli. Pozycja w czasie modlitwy. Godna i wygodna. Można w tej modlitwie klęczeć, można siedzieć na małej ławeczce, można też zwyczajnie usiąść na wygodnym krześle przy stole. Przebieg lectio divina– Istotą tej metody jest jej podział na: I. II. III. Czytanie (lectio) Medytację (meditatio) Modlitwę (oratio) Całość poprzedzona być powinna chwilą wyciszenia, skupienia, prośbą skierowaną do Ducha Świętego o dobre owoce. Na zakończenie powinniśmy podziękować Bogu oraz dokonać refleksji nad naszą modlitwą – jak się czuliśmy, co było dobre w tej modlitwie a co należałoby w niej poprawić w przyszłości. Czytanie (lectio) wybieramy dłuższy fragment tekstu – przynajmniej jeden rozdział. Nie zakładamy, że przeczytamy go w całości. Może się zdarzyć, że już pierwszy werset będzie tym fragmentem nad którym powinniśmy zatrzymać się dłużej. Czytam Pismo Święte powoli i uważnie, nie po to, by pomnożyć swoją wiedzę, lecz by spotkać Boga w Jego Słowie. W czytaniu chodzi bowiem o znalezienie takiego fragmentu (zwykle będzie to jeden werset), który nas poruszy. To poruszenie może mieć bardzo różny charakter. Może to być ciekawość, niezrozumienie, pociecha, piękno, niepokój. Poruszenie jest świadectwem, że ten werset jest dla nas osobiście ważny. Bardzo ważną informacją jest złość lub agresja rodząca się podczas czytania Słowa Bożego. Oznacza ona bowiem, że Jezus w Słowie Bożym dotyka naszej nieuporządkowanej dziedzina życia. Jest bardzo istotne zwrócenie uwagi na uczucia, które nam towarzyszą. Nie mamy wpływu na uczucia, które się rodzą. Są ważne ponieważ, ukazują nam one stan naszego serca. Nie ma uczuć dobrych i złych, ponieważ są one obojętne moralnie. Jeżeli rodzi się uczucie zazdrości lub niechęci to nie jest to grzechem. Materią grzechu będzie dopiero nasza odpowiedź na to uczucie. Znalezienie tekstu, który porusza jest sygnałem , że kończy się etap “lectio”. Medytacja (Meditatio) – Pierwotne, łacińskie znaczenie tego słowa to „powtarzanie”. W tej części koncentrujemy się na znalezionym urywku. Czytamy go wielokrotnie , powoli, jakby smakując – całość wersetu lub jego fragmenty. Czytając możemy akcentować różne części i wyrazy wersetu. Prawdopodobnie nauczymy się w ten sposób wersetu na pamięć. Powtarzajmy go zatem także w myśli – może nam pomóc zamknięcie oczu. Angażujmy na tym etapie nie tylko rozum ale także i serce. Modlitwa (Oratio) – Na pewnym etapie medytacji zamienia się ona w modlitwę. Będzie ona miała spontaniczny charakter. Czasami będzie to nasza aktywność, ale możemy też być „porwani” przez Boże natchnienie. Wtedy modlitwa stanie się bardziej działaniem Boga w nas niż naszym działaniem. Trudno przewidzieć, co przyniesie modlitwa, jaki dokładnie charakter i kierunek przybierze. Może to być zarówno przebłaganie, prośba jak i dziękczynienie i uwielbienie. Może mieć także charakter krótkiej, żarliwej modlitwy, proszącej Boga, by ukoił moja tęsknotę, by pozwolił się doświadczyć i ujrzeć. Warto wypowiedzieć się przed obliczem Boga osobiście, rozmawiając o swoich reakcjach - radościach skłaniających do uwielbienia, ale także o tym, co może trapić, powodować zawstydzenie czy wręcz poczucie bezsilności. 26.02.2012, niedziela NAWRACAĆ SIĘ TO UWIERZYĆ W EWANGELIĘ Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) Mk 1,12-15 Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: ''Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię,gdzie przez czterdzieści dni był kuszony przez szatana''. W Jezusie ujawnia się cała walka duchowa, jakiej każdy człowiek doświadcza w swoim życiu. Jezus pokonał kusiciela mocą Ducha Świętego, który na Niego zstąpił. Ciebie też Duch Święty chce wyprowadzić na pustynię codziennej modlitwy i zachęcić do chociażby małej ofiary, rezygnacji z czegoś dla Boga. Pokusa wiąże się z wiarą w to, że są rzeczy lepsze niż przyjaźń z Bogiem, że jest inne dobro niż sam Bóg. Pokusa przynosi jednak rozczarowanie, okrada nas, obnaża i upokarza. Czy wierzysz w to, że nie ma innego dobra poza Bogiem i że tylko On jest godzien uwielbienia? ''Przebywał tam wśród dzikich zwierząt, a aniołowie Mu służyli.''Jezus wchodził w świat mocy zła, by je ostatecznie pokonać. W przeciwieństwie do szatana aniołowie usługiwali Jezusowi. Czy masz świadomość, że istnieją złe siły, które walczą o ciebie oraz, że istnieje świat aniołów, który chroni cię przed wpływem zła? ''Nadchodzi już Królestwo Boże!'' W Jezusie wypełniła się obietnica, którą Bóg złożył, że przywróci raj utracony przez człowieka z powodu grzechu. Przyjmij Jezusa jako swojego jedynego Pana, niech On króluje w twoim życiu, a doświadczysz już teraz pokoju i radości ''Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię''.Na początku Wielkiego Postu Bóg wzywa cię do rachunku sumienia i rozeznania Jego woli w twoim życiu. Zachęca cię również do przyjęcia dobrej nowiny o Jego przyjściu na świat po to, aby cię zbawić, a nie potępić. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa) Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia). Możesz modlić się tak: Duchu Święty proszę Cię o siłę przeciwstawienia się pokusom i o Twoje prowadzenie. 27.02.2012, poniedziałek NAWRACAĆ SIĘ TO DĄŻYĆ DO ŚWIĘTOŚCI Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) Kpł 19,1-2.11-18 Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty. Bóg dobry, kochający, miłosierny próbuje nas namówić abyśmy też byli dobrzy, kochający i miłosierni. Chce abyśmy byli jak On bo wie, że takie życie - w dobru, miłości i przebaczeniu - jest jedyną drogą do szczęścia. Ale chce też abyśmy nie krzywdzili innych bo On jest we wszystkich skrzywdzonych i cierpiących. I On cierpi wraz z nimi. (Mt 25,31-46) Być świętym znaczy być dobrym i nie krzywdzić innych. W bardzo prostych konkretnych, codziennych sytuacjach. Nie oszukiwać, nie kłamać, nie wykorzystywać swojej uprzywilejowanej pozycji (szefa, rodzica, silniejszego) wobec słabszych. Także nie kraść (np. plików z internetu), nie powtarzać oszczerstw (np. dotyczących polityków lub innych znanych osób) itd. Ale Pan w dzisiejszym słowie mówi też jasno, że świętość zaczyna się w naszym wnętrzu. "Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata." , "Nie będziesz żywił urazy." Źródłem świętości jest przebaczenie. Przebaczenie dla wszystkich: dla swoich najbliższych: siostry, męża, synowej, ale także dla sąsiada, dalszej rodziny a także znanych z prasy czy telewizji osób inaczej myślących i inaczej żyjących. No i przede wszystkim przebaczenie dla tych którzy nas skrzywdzili: "Nie będziesz szukał pomsty". Czy umiem wyrzec się urazy i nienawiści wobec tych, których poglądów i zachowania nie akceptuję? Którzy drażnią i irytują mnie swoimi słowami i czynami? Czy umiem wyrzec się chęci zemsty wobec tych którzy krzywdzą mnie lub którzy występują przeciw najdroższym mi wartościom? Czy umiem być święty tak jak On jest święty? Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa) Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia). Możesz modlić się tak: Dobry Ojcze, pomóż mi być dobrym, kochającym i miłosiernym tak jak Ty jesteś. Spraw abym nie miał już w sercu urazy, nienawiści lub chęci zemsty wobec nikogo. 28. 02. 2012, wtorek NAWRACAĆ SIĘ TO UWIELBIĆ BOGA Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) Mt 6, 7 - 15 Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: W tym fragmencie Ewangelii wg Św. Mateusza Jezus uczy nas jak powinniśmy się modlić, dając nam wzór modlitwy do Boga, która jest dziś chyba najbardziej znaną modlitwą, odmawianą najczęściej przez wszystkich chrześcijan we wszystkich językach. W prostych słowach modlitwa „Ojcze nasz” opisuje w pełni nasze relacje z Bogiem, Stworzycielem wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. Już w pierwszych słowach wyznajemy, że jesteśmy dziećmi bożymi i zwracamy się do Boga jak do Ojca. Ojca, który jest w niebie a więc nie jest fizycznie z nami na Ziemi, tak jak nasi ziemscy rodzice, ale jest z nami obecny duchowo, współtowarzyszy nam w naszej ziemskiej drodze. Temu Ojcu, który powołał do życia każdego z nas i dał nam we władanie cały wszechświat winniśmy cześć i uwielbienie. Czynimy to za każdym razem gdy mówimy: „ święć się imię Twoje”. Oddajemy się Bogu i uznajemy Jego władzę nad nami wołając: „przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”. Chleb i trochę wody to wszystko czego fizyczne ciało człowieka potrzebuje aby przeżyć. Tak został stworzony. Kogóż poprosimy o ten chleb na każdy dzień naszego ziemskiego przebywania jeśli nie tego, który jest naszym Ojcem. Jednocześnie wierzymy, że On jest w stanie to uczynić. Uznajemy swoją grzeszność i dlatego prosimy Boga o darowanie naszych win. Chcąc Go naśladować w dobroci i miłosierdziu obiecujemy, że darujemy swym bliźnim, którzy są naszymi „siostrami i braćmi – dziećmi jednego Boga” wszystko zło, które nam uczynili. Uznajemy swoją słabość i dlatego prosimy aby pomagał nam unikać zła i wszelkich pokus. Człowiek został stworzony jako dobry i pragnie dobra, choć często nie daje tego po sobie poznać. Po wielekroć przebaczajmy bliźnim. Jakżeż może Bóg przyjąć do Królestwa Bożego dusze skażone złością, nienawiścią, niechęcią lub pogardą. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa) Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia). Możesz modlić się tak: Panie, niech przyjdzie Twoje Królestwo, Twoja obecność w moim życiu, dająca pokój i radość. Potrzebuję ich aby żyć i cieszyć się życiem. 29. 02. 2012, środa NAWRACAĆ SIĘ TO WYPEŁNIAĆ BOŻE POSŁANNICTWO Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) Jon 3, 1 - 10 Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: Historia Jonasza to historia nawrócenia pojedynczego człowieka, które staje się początkiem nawrócenia całego narodu – mieszkańców Niniwy. Jonasz musiał otrzymać wiele znaków od Boga, włącznie z podróżą w brzuchu wielkiej ryby aby w końcu zrealizować Bożą wolę wśród mieszkańców Niniwy. Któż z nas może powiedzieć, że nie jest lub nie był jak Jonasz. Kto może powiedzieć, że za rok lub dziesięć lat nie stanie w sytuacji Jonasza. Nie jest łatwo przyjąć na siebie realizację Bożej woli bo przecież na ogół uważamy, że to my wiemy lepiej. Na szczęście Bóg jest nieskończenie cierpliwy i prędzej czy później dociera do naszych serc. Aby realizować Boży plan w naszym życiu trzeba go najpierw rozpoznać a do tego potrzebujemy nawrócenia i Bożej łaski. Trzeba się nieustannie modlić o to aby Bóg jasno pokazał nam czego od nas oczekuje. Bóg z pewnością to uczyni osobiście lub przez swych posłańców tak jak w przypadku Niniwy. Mieszkańcy Niniwy uwierzyli przybyszowi, cudzoziemcowi, którego nie znali. Uwierzyli do tego stopnia, że rozpoczęli post i ubrali się w pokutne wory. To samo uczynił ich król. Ubrał się w wór pokutny i usiadł na popiele. Zażądał od wszystkich mieszkańców odwrócenia się od grzechu. Wszyscy uwierzyli Bogu, którego nawet nie znali. Rozpoczynając pokutę zawierzyli Bożemu miłosierdziu. „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” mówi do nas Jezus (Mk 1,15). Przyjmijmy te słowa Jezusa, który pragnie dla nas Królestwa Bożego. Zapytajmy samych siebie czy naszym życiem rzeczywiście wybieramy Królestwo Boże i odrzucamy grzech, który prowadzi nas do wiecznego potępienia. Tej ważnej sprawy nie odkładajmy na potem bo nikt z nas nie wie ile mu czasu zostało. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa) Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia). Możesz modlić się tak: Panie wiem, że Twoje plany wobec mnie przynoszą szczęście ale czasami, tak po ludzku, boję się je przyjąć. Chcę uwierzyć w Ciebie, ale coś mnie ogranicza. Zaradź memu niedowiarstwu. 01. 03. 2012, czwartek NAWRACAĆ SIĘ TO ODKRYWAĆ SKARBY KOŚCIOŁA Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) Est 4, 17 k. l. m. r. s. t Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: Królowa Estera przez Mardocheusza zostaje postawiona w trudnej sytuacji – jej naród jest zagrożony unicestwieniem, a ona ma możliwość przeciwdziałania temu. Estera jednak boi się praw, które panują w tym kraju. Boi się o swoje życie. Lęki przynależą do człowieczeństwa od czasu grzechu pierworodnego. Lęk przed śmiercią mocno wpisany jest w ludzkie życie. Lęk w życiu ludzkim jest w pewnym sensie zadaniem – zmierzeniem się z tym, czego się boję. Królowa Estera ze swoim lękiem, ze swoim problemem idzie do Boga. Post jest konkretnym działaniem duchowym, upokorzeniem przed Bogiem. Post jest wyrazem ludzkiej bezsilności, a zarazem doświadczaniem mocy Bożej. Jej post wypływa z wiary w Boża interwencję. Królowa powołuje się na wiarę swoich przodków. Ja słyszałam od młodości mojej w pokoleniu moim w ojczyźnie, że Ty, Panie, wybrałeś Izraela spośród wszystkich narodów i ojców naszych [...] i uczyniłeś im tak wiele rzeczy według obietnicy. Estera powołuje się na Boże obietnice związane z przymierzem. Ma jednak głęboką świadomość grzechów swojego narodu, zwłaszcza grzechu bałwochwalstwa. Ma świadomość, że ten grzech jest źródłem ich nieszczęścia. Grzech bałwochwalstwa jest źródłem ich cierpień, upokorzeń, ich samounicestwienia. Czy masz świadomość swojej wewnętrznej niewoli? Czy masz świadomość swojego grzechu? Jak reagujesz na swój lęk? Do kogo przychodzisz ze swoim lękiem? Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa) Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia). Możesz modlić się tak: Jezu dziękuję Ci za post i modlitwę królowej Estery. Dziękuję za ukazanie konkretnej drogi w moim życiu. Dziękuję za wiarę, modlitwę i post. Dziękuję za kolejny Wielki Post w moim życiu. 02 .03. 2012, piątek NAWRACAĆ SIĘ TO ZAPRAGNĄĆ PRZEMIANY SERCA Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie Mt 5,20-26 Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: Faryzeusze byli bardzo pobożnymi ludźmi swych czasów. Znali i rygorystycznie zachowywali religijne prawa, pościli i modlili się. Jednak Jezus ostrzega nas, że jeśli będziemy tacy jak oni, to nie wejdziemy do Królestwa Bożego. Dlaczego? Czego zatem brakowało faryzeuszom? Odpowiedź i wyjaśnienie znajdziemy w innym fragmencie tej Ewangelii: "Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości" (Mt 23,28). U faryzeuszy brakowało nawrócenia serca, przemiany serca. Ta przemiana serca nie dokonuje się poprzez spełnianie pobożnych uczynków. Nie wystarczy przyjść na niedzielną Eucharystię, nie wystarczy pościć w piątek, nie wystarczy odmówić modlitwę rano i wieczorem, uczestniczyć w takim czy innym nabożeństwie. Nie jesteśmy w stanie sami przemienić naszego serca poprzez nasze dobra czyny i pobożne praktyki. Tylko Jezus może to uczynić, tylko On może zmienić nasze serce. Wszystko zaczyna się od Twojego pragnienia przemiany. Jeśli sam nie powiesz Jezusowi "chcę być inny, chcę abyś mnie przemienił", to nic się nie stanie. Jezus szanuje wolną wolę człowieka. Jeśli przyjdziesz do niego, to On cię przemieni, bo powiedział: "Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście a Ja was pokrzepię" (Mt 11,28) a także "Jeśli kto jest spragniony (...), niech przyjdzie do mnie i pije (...) a strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza" (J 7,37-38) "Idź i pojednaj się z bratem swoim". To bardzo konkretna wskazówka, mówiąca nam, co powinniśmy czynić i czy jesteśmy na właściwej drodze przemiany serca. Jeśli nie ma w nas gotowości do przebaczania tym, którzy nas zranili, to jesteśmy jak faryzeusze. Czasem rany są tak wielkie, że przebaczenie nie jest łatwe. Wtedy módl się o łaskę przebaczania. Bóg na pewno wysłucha twojej prośby, bo Jego wolą jest, abyś przebaczał Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa) Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia). Możesz modlić się tak: Panie, niekiedy nawet nie zauważam tego, że powinienem powiedzieć przepraszam, przyznać się do błędu i prosić o wybaczenie. Pokazuj mi te sytuacje i osoby w moim życiu, które domagają się mojego przebaczenia. 3 .03. 2012, sobota NAWRACAĆ SIĘ TO REALIZOWAĆ PRZYMIERZE ZAWARTE Z BOGIEM Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) Pwt 26, 16-19 Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: Naród Wybrany z Księgi Powtórzonego Prawa to naród ćwiczony na pustyni w słuchaniu Bożego głosu. To naród przeczołgany przez trudne doświadczenia, aby doświadczył, że zwycięża nie swoją mocą, ale mocą swojego Boga. Obyś nie powiedział w sercu: To moja siła i moc moich rąk zdobyły to bogactw. Pamiętaj o Panu, Bogu twoim, bo On udzielał ci siły do zdobycia bogactwa, aby wypełnić dzisiaj przymierze, jakie poprzysiagł twoim przodkom.( Pwt 8,17-18) Przymierze polega na umowie dwóch partnerów. Jeden zobowiązuje się do konkretnych działań, a ten drugi w sposób konkretny odpowiada na wywiązanie się z tej umowy. My zawarliśmy swoje przymierze z Bogiem na chrzcie świętym. Czy znasz treść swojego zobowiązania? Czy jako osoba dorosła potwierdziłeś, że chcesz, aby ta umowa między tobą a Bogiem nadal obowiązywała? Czy realizujesz te zobowiązania wobec Boga? Naród Wybrany ma ze swojej strony wykonywać prawa i nakazy zostawione przez Boga. Ma słuchać Jego głosu. Pierwsze i podstawowe prawo Izraela brzmi: Słuchaj Izraelu! Czy słyszysz głos Boży w swoim sercu? Czy masz postawę Samuela: Mów Panie, bo sługa twój słucha ? Odpowiedzią Boga na realizowanie przymierza ze strony człowieka będzie Boża troska i jego wywyższenie w oczach ludów ościennych: On cię wtedy wtedy wywyższy we czci, sławie i wspaniałości ponad wszystkie narody, które uczynił, abyś był ludem świętym dla Pana, Boga twego. Trwanie w Bożym przymierzu to czerpanie ze źródła życia, to czerpanie z Bożego błogosławieństwa. Trwanie w Bożym przymierzu to otrzymywanie światła i siły w codziennych trudnościach. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa) Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia). Możesz modlić się tak: Jezu dziękuję za przymierze zawarte na chrzcie świętym przez moich rodziców. Dziękuję za łaskę wiary. Proszę Cię, abyś ożywił to przymierze z Tobą w moim sercu, potwierdzam, że chcę aby to przymierze nadal było ważne. Aneks: CZYTANIA ROZWAŻANE W POSZCZEGÓLNYCH DNIACH TYGODNIA (wg Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Wydawnictwo Pallotinum 2003) 26. 02. 2012, niedziela – Ewangelia Marka 1,12-15 Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś Mu usługiwali. Po uwięzieniu Jana przyszedł Jezus do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. 27. 02. 2012, poniedziałek – Księga Kapłańska 19,1-2.11-18 Pan powiedział do Mojżesza: „Mów do całej społeczności synów Izraela i powiedz im: «Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz. Nie będziecie kraść, nie będziecie kłamać, nie będziecie oszukiwać jeden drugiego. Nie będziecie przysięgać fałszywie na moje imię. Byłoby to zbezczeszczeniem imienia Boga twego. Ja jestem Pan. Nie będziesz uciskał bliźniego, nie będziesz go wyzyskiwał. Zapłata najemnika nie będzie pozostawać w twoim domu przez noc aż do poranka. Nie będziesz złorzeczył głuchemu. Nie będziesz kładł przeszkody przed niewidomym, ale będziesz się bał Boga twego. Ja jestem Pan. Nie będziesz wydawać niesprawiedliwych wyroków. Nie będziesz stronniczym na korzyść ubogiego ani nie będziesz miał względów dla bogatego, sprawiedliwie będziesz sądził bliźniego. Nie będziesz szerzył oszczerstw między krewnymi, nie będziesz czyhał na życie bliźniego. Ja jestem Pan. Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata. Będziesz upominał bliźniego, aby nie zaciągnąć winy z jego powodu. Nie będziesz mściwy, nie będziesz żywił urazy do synów twego ludu, ale będziesz kochał bliźniego jak siebie samego. Ja jestem Pan»”. 28. 02. 2012, wtorek – Ewangelia Św. Mateusza 6, 7 - 15 Jezus powiedział do swoich uczniów: „Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich. Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zbaw ode złego. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień”. 29. 02. 2012, środa – Księga Jonasza 3, 1 - 10 Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: „Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam”. Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak Pan powiedział. Niniwa była miastem bardzo rozległym, na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: „Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona”. I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i oblekli się w wory od największego do najmniejszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Wstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, oblókł się w wór i siadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie to, co następuje: „Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Niech obloką się w wory, niech żarliwie wołają do Boga. Niech każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się odwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, a nie zginiemy ?” Zobaczył Bóg czyny ich, że odwrócili się od swojego złego postępowania. I ulitował się Bóg, i nie zesłał niedoli, którą im zagroził. 01. 03. 2012, czwartek – Księga Estery 4, 17 k. l. m. r. s. t Królowa Estera zwróciła się do Pana, przejęta niebezpieczeństwem śmierci. I błagała Pana, Boga Izraela, i rzekła: „Panie mój, Królu nasz, Ty jesteś jedyny, wspomóż mnie samotną, nie mającą prócz Ciebie żadnego wspomożyciela, bo niebezpieczeństwo jest niejako w ręce mojej. Ja słyszałam od młodości mojej w pokoleniu moim w ojczyźnie, że Ty, Panie, wybrałeś Izraela ze wszystkich narodów i ojców naszych ze wszystkich przodków ich na wieczystą posiadłość i uczyniłeś im tak wiele rzeczy według obietnicy. Wspomnij, Panie, pokaż się w chwili udręczenia naszego i dodaj mi odwagi. Królu bogów i Władco nad wszystkimi władcami. Daj odpowiednią mowę w usta moje przed obliczem lwa i obróć serce jego ku nienawiści wroga naszego, aby zginął on sam i ci, którzy z nim jedno myślą. Wybaw nas ręką Twoją i wspomóż mnie opuszczoną i nie mającą nikogo prócz Ciebie, Panie, który wiesz wszystko”. 02. 03. 2012, piątek – Ewangelia Św Mateusza 5,20-26 Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Słyszeliście, że powiedziano przodkom: «Nie zabijaj»; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu «Raka», podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł «Bezbożniku», podlega karze piekła ognistego. Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i ofiaruj dar swój. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę powiadam ci: nie wyjdziesz stamtąd, aż zwrócisz ostatni grosz”. 03. 03. 2012, sobota – Księga Powtórzonego Prawa 26, 16-19 Mojżesz powiedział do ludu: „Dziś twój Pan, Bóg, rozkazuje ci wykonać te prawa i nakazy. Strzeż ich, pełnij z całego swego serca i z całej duszy. Dziś uzyskałeś to, że Pan ci rzekł, iż będzie dla ciebie Bogiem, o ile ty będziesz chodził Jego drogami, strzegł Jego nakazów, praw i rozporządzeń i słuchał Jego głosu. A Pan uzyskał to, żeś ty dziś obiecał być dla Niego ludem wybranym, jak ci powiedział, jeśli zachowasz Jego przykazania. On cię wtedy wywyższy we czci, sławie i wspaniałości ponad wszystkie narody, które uczynił, jak sam po wiedział”.
