Recenzja pracy doktorskiej (cykl prac monotematycznych) lek

Recenzja pracy doktorskiej (cykl prac monotematycznych) lek

Kraków 01.03.2016
Dr hab. med. Maciej Zaniewski
Oddział Chirurgii Naczyń i Angiologii
Szpital Zakonu Bonifratrów św. Jana Grandego
Ul. Trynitarska 11
31-061 Kraków
Recenzja pracy doktorskiej (cykl prac
monotematycznych) lek. Macieja Chwały
„Wzajemne współzależności elementów triady
Virchowa i przewlekłej niewydolności żylnej
kończyn dolnych”
Przewlekła
niewydolność
żylna
kończyn
dolnych
jest
chorobą
społeczną, dotyka około 50% populacji. Chociaż sama rzadko prowadzi do
inwalidztwa to jej powikłania, jak zakrzepica żylna, są groźne dla zdrowia i
życia. Przyczyny powstawania przewlekłej niewydolności żylnej są badane od
wielu lat i do tej pory nie udało się jednoznacznie wskazać czynnika
odpowiedzialnego za jej rozwój.
Ich mnogość powoduje duże trudności w
wyborze odpowiedniej metody leczenia ukierunkowanej na zwalczanie
przyczyny a nie objawów. Zakrzepica żylna może być następstwem jak i
przyczyną przewlekłej niewydolności żylnej. Duży postęp, jaki dokonał się w
diagnostyce, leczeniu i profilaktyce zakrzepicy żylnej nie spowodował
znaczącego zmniejszenia liczby zachorowań. Świadczy to o konieczności
poszukiwania kolejnych czynników, które pozwolą nam zrozumieć patogenezę
powstawania zaburzeń opisanych przez Virchowa.
W pierwszej z prac (A. Cencora, M. Chwała: Czy glikozaminy zmieniają
właściwości ściany żylnej w warunkach zastoju krwi u chorych z przewlekłą
niewydolnością żylną? Przeg. Flebol., 2003, 11, 121-125) Doktorant podjął
próbę oceny, czy podane domięśniowo glikozaminoglikany u osób z przewlekłą
niewydolnością żylną wpływają na generację trombiny i markery stanu
zapalnego we krwi systemowej. Podawanie leku po 20 dniach spowodowało
obniżenie generacji trombiny, spadku fibrynogenu oraz braku wzrostu CRP w
warunkach stazy żylnej. Doktorant sugeruje, że połączenie dermatanu i
heparanu może być wartościowym lekiem przeciwkrzepliwym zmniejszającym
ujemne następstwa zastoju krwi u chorych z przewlekłą niewydolnością żylną.
Kolejna praca ( M. Chwała, A. Spannbauer, A. Teległów, A. Cencora, A.
Marchewka, M.R. Hardeman, Z. Dąbrowski: Red blood cel rheology in patients
with chronić venous disease (CVD), Clin Hemorheol Microcirc; 2009, 189-195)
dotyczy kolejnego aspektu triadu Virchowa. Autor oceniał reologię krwinek
czerwonych u chorych na przewlekłą niewydolność żylną i porównał ją z grupą
kontrolną.
Stwierdzono większą elastyczność erytrocytów u chorych z
przewlekłą niewydolnością żylną a do rozbicia kompleksów erytrocytów
konieczna była siła cztery razy wyższa niż w zdrowej populacji. Powyższe
spostrzeżenia mogą tłumaczyć zmiany kliniczne obserwowane u chorych z
przewlekłą niewydolnością żylną.
Trzecia oryginalna praca (B. Guzik, M.Chwała, P.Matusik, D.Ludew,
D.Skiba, G. Wilk, W.Mrowiecki, B.Batko, A.Cencora, B.Kapelak, J.Sadowski,
R.Korbut, TJ Guzik: Mechanism of increased vascular superoxide production
in human varicose veins. Pol Arch Med. Wewn, 2011,121, 279-286) dotyczy
produkcji wolnych rodników w ścianach żył zmienionych chorobowo. Wykazano
zwiększoną aktywność wolnych rodników w żylakach narastającą wraz z
ciśnieniem w niewydolnym fragmencie żyły. Chociaż wzrost produkcji wolnych
rodników w przewlekłej niewydolności żylnej wydaje się być sprawą wtórną, to
jednak powyższe spostrzeżenie ma wymierną wartość kliniczną kierując
badaczy na nowe drogi leczenia farmakologicznego.
W kolejnej pracy, poglądowej (M. Chwała, M. Szczeklik, W. Szczeklik,
T. Aleksiejew-Kleszczyński, M. Jagielska-Chwała: Varicose veins of lower
extremities, hemodynamics and treatment methods. Review article. Adv Clin
Exp Med.,2015,24,5-14) Autor przedstawił współczesne poglądy
powstawanie oraz leczenie żylaków kończyn dolnych.
na
I chociaż praca
poglądowa nie wnosi nic nowego, to jednak obrazuje dużą wiedzę, którą
posiada Autor na temat przewlekłej niewydolności żylnej.
Przedstawiony do recenzji dorobek naukowy Doktoranta stanowią
cztery prace, w tym trzy badawcze i jedna poglądowa opublikowane w
recenzowanych czasopismach o zasięgu międzynarodowym. Sumaryczny
impact factor wynosi 3,48 a punktacja MNiSW 40,0. Lek. Maciej Chwała
posiada ukierunkowane zainteresowania naukowe a opublikowane prace
świadczą o dobrym warsztacie prowadzenia badań naukowych.
Wnoszę wniosek do Wysokiej Rady Wydziału Nauk o Zdrowiu UJ CM o
dopuszczenie lek. Macieja Chwały do dalszych etapów przewodu doktorskiego.
Dr hab. med. Maciej Zaniewski