Kod przedmiotu………
Transkrypt
Kod przedmiotu………
Instytut Politechniczny Zakład Elektrotechniki i Elektroniki Kod przedmiotu: PLPILA02-IPELE-I-VIsD3-2013SAiE-S Pozycja planu: D3 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane 1 Nazwa przedmiotu Cyfrowe przetwarzanie sygnałów 2 Kierunek studiów Elektrotechnika 3 Poziom studiów I stopnia (inżynierskie) 4 Forma studiów studia stacjonarne 5 Profil studiów praktyczny 6 Rok studiów trzeci 7 Systemy Automatyki i Elektroniki 11 Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Liczba punktów ECTS Imię i nazwisko nauczyciela (li), stopień lub tytuł naukowy, adres e-mail Język wykładowy 12 Przedmioty wprowadzające 8 9 10 13 14 C1 C2 C3 C4 Instytut Politechniczny, Zakład Elektrotechniki i Elektroniki 3 mgr inż. Marek Skorupski ([email protected]) – wykład, ćwiczenia laboratoryjne polski matematyka, informatyka Wiedza i umiejętności dotyczące znajomości rachunku różniczkowo-całkowego, szeregów funkcyjnych, działań na Wymagania wstępne liczbach zespolonych, funkcji zmiennej zespolonej, umiejętności posługiwania się programem MatLAB. Cele przedmiotu: wprowadzenie do sposobów cyfrowego analizowania i przetwarzania sygnałów z ilustracją tego procesu na przykładzie przetwarzania dźwięków i obrazów. Poznanie i zrozumienie podstawowych pojęć, definicji, parametrów i terminów stosowanych w teorii sygnałów. Zdobycie wiedzy i umiejętności z zakresu opisywania sygnałów w dziedzinie czasu i częstotliwości. Poznanie i zrozumienie podstawowych algorytmów stosowanych w cyfrowym przetwarzaniu sygnałów (próbkowanie, kwantowanie, kodowanie, DTF, FFT, filtrowanie cyfrowe) oraz nabycie wiedzy z zakresu stosowania poznanych procedur (przetwarzanie dźwięków, obrazów). Nabycie umiejętności z zakresu stosowania poznanych procedur. Zrozumienie konieczności ciągłego uczenia się i podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych. B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr VI Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P/S) Seminaria (W) Ćwiczenia audytoryjne (Ć) (S) Zajęcia terenowe (T) 30 - 15 - - - Wykłady 2. PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Efekt Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student: Odniesienie przedmiotowych efektów kształcenia do efektów kształcenia dla celów kierunku obszaru EP1 Zna i rozumie podstawowe pojęcia teorii sygnałów. C1 T1P_W01 K_ELE_SAiE_W03 T1P_W04 T1P_W06 EP2 Zna i rozumie podstawowe algorytmy stosowane w cyfrowym przetwarzaniu sygnałów, wie jak je można stosować. C3 T1P_W01 K_ELE_SAiE_W03 T1P_W04 T1P_W06 EP3 Umie opisywać sygnały w dziedzinie czasu i częstotliwości. C2 K_ELE_SAiE_U03 T1P_U07 T1P_U09 EP4 Umie zastosować poznane algorytmy w praktyce. Ma świadomość, że ciągle musi podnosić swoje kwalifikacje zawodowe. K_ELE_SAiE_U03 K_ELE_SAiE_K01 T1P_U07 T1P_U09 T1P_K01÷02 T1P_K04 T1P_K07 C4 3. TREŚCI PROGRAMOWE ODNIESIONE DO EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Treści programowe T T1W T2W T3W T4W T5W T6W T7W T8W T9W T1L T2L T3L T4L Forma: wykład Wprowadzenie do przedmiotu „Cyfrowe przetwarzanie układów”. Omówienie podstawowych pojęć, definicji, parametrów i terminów stosowanych w teorii sygnałów. Omówienie sposobów opisu sygnałów w dziedzinie czasu i częstotliwości. Omówienie procesu zamiany sygnałów ciągłych na odpowiadający im zapis cyfrowy (próbkowanie, kwantowanie, kodowanie). Omówienie procedur DTF, FFT oraz procedur odwrotnych. Omówienie procedury cyfrowego filtrowania. Omówienie procedury cyfrowego przetwarzania dźwięku. Omówienie procedury cyfrowego przetwarzania obrazu. Podsumowanie zdobytej wiedzy. Forma: Ćwiczenia laboratoryjne Wprowadzenie do laboratorium. Przydzielenie zadań indywidualnych poszczególnym studentom. Wykonanie powierzonego zadania – praca pod nadzorem prowadzącego. Podsumowanie i zaliczenie laboratorium 4. LITERATURA Strona 2 z 4 liczba godzin EP 1 EP4 5 EP1 4 EP3 4 EP2 6 4 2 2 2 EP2 EP2 EP2 EP2 EP4 1 1 EP4 EP4 12 EP3 1 EP4 Literatura podstawowa R. G. Lyons - Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów WKŁ 2006 Literatura uzupełniająca H. Russ - Cyfrowe przetwarzanie dźwięku : digital audio Wydaw. MIKOM, 2002 J. Szabatin - Podstawy teorii sygnałów WKŁ 2003 5. METODY DYDAKTYCZNE Forma kształcenia Wykład Ćwiczenia laboratoryjne Metody dydaktyczne Wykład multimedialny. Praca indywidualna – wykonanie powierzonego zadania według instrukcji prowadzącego. 6. METODY WERYFIKACJI PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Forma oceny Przedmiotowy efekt kształcenia EP EU T K SW SU P R EP1 x x EP2 x x EP3 x x x EP4 EP – egzamin pisemny EU – egzamin ustny K – kolokwium SW – sprawdzian wiedzy P – prezentacja R – raport/referat D – dyskusja SE – seminarium KI – konsultacje indywidualne O D SE PS KI x T – test SU – sprawdzenie umiejętności praktycznych O – obserwacja w czasie zajęć PS – prace samokształceniowe studentów 7. KRYTERIA OCENY OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekt kształcenia Kryteria oceny 2 3 - 3,5 4 – 4,5 5 Student nie zna i nie rozumie podstawowych pojęć teorii sygnałów. Student nieprecyzyjnie zna i słabo rozumie podstawowe pojęcia teorii sygnałów. Student zna i rozumie podstawowe pojęcia teorii sygnałów. Student zna i rozumie podstawowe pojęcia teorii sygnałów. EP2 Student nie potrafi ani opisać, ani zastosować podstawowych algorytmów CPS. Student potrafi opisać, i zastosować podstawowe algorytmy CPS, popełniając jednak błędy. Student potrafi bezbłędnie opisać, i zastosować podstawowe algorytmy CPS. EP3 Student nie potrafi matematycznie opisać sygnałów. Student potrafi matematycznie opisać sygnały w sposób zadowalający. Student bezbłędnie potrafi matematycznie opisać sygnały. EP4 Student nie umie zastosować poznanych algorytmów, ergo nie ma świadomości ciągłego podnoszenia kwalifikacji. Student umie z pomocą zastosować poznane algorytmy, ma świadomości ciągłego podnoszenia kwalifikacji. Student umie samodzielnie zastosować poznane algorytmy, ma świadomości ciągłego podnoszenia kwalifikacji. EP1 Student potrafi bezbłędnie opisać, i zastosować podstawowe algorytmy CPS, umie wykorzystać swoje umiejętności do rozwiązania skomplikowanych zadań. Student bezbłędnie potrafi matematycznie opisać sygnały, umie kreatywnie wykorzystać swoje umiejętności. Student umie kreatywnie zastosować poznane algorytmy, ma dużą świadomości ciągłego podnoszenia kwalifikacji. 8. SPOSOBY OCENIANIA I WARUNKI ZALICZENIA W POSZCZEGÓLNYCH FORMACH KSZTAŁCENIA Wykład – ocena średnia testów (minimum dwa testy). Ćwiczenia laboratoryjne – obecność na wszystkich ćwiczeniach, ocena uzyskana za realizację powierzonego zadania wykonanego podczas ćwiczeń. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z wykładu oraz ćwiczeń laboratoryjnych. 9. OCENA KOŃCOWA PRZEDMIOTU Składowa oceny końcowej: Procentowy udział składowej w ocenie końcowej: Zaliczenie z wykładu 55% Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych 45% RAZEM 100% 10. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Lp. Obciążenie studenta Liczba godzin 1 Udział w zajęciach dydaktycznych 2 Przygotowanie do zajęć i opracowanie powierzonego zadania. 3 Udział w konsultacjach, zaliczeniach 45 25 5 4 Łączny nakład pracy studenta 75 5 Punkty ECTS za przedmiot 6 Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 7 Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich 3 ECTS 50 2 ECTS 25 1 ECTS ZATWIERDZENIE SYLABUSU: Stanowisko Tytuł/stopień naukowy, imię nazwisko Opracował Sprawdził pod względem formalnym Zatwierdził mgr inż. Marek Skorupski Kierownik Zakładu Elektrotechniki i Elektroniki mgr inż. Marek Skorupski Dyrektor Instytutu Politechnicznego doc. dr Andrzej Kraczkowski Strona 4 z 4 Podpis