Kod przedmiotu………

Transkrypt

Kod przedmiotu………
Instytut Politechniczny
Zakład Elektrotechniki i Elektroniki
Kod przedmiotu:
PLPILA02-IPELE-I-VIsD3-2013SAiE-S
Pozycja planu:
D3
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
1
Nazwa przedmiotu
Cyfrowe przetwarzanie sygnałów
2
Kierunek studiów
Elektrotechnika
3
Poziom studiów
I stopnia (inżynierskie)
4
Forma studiów
studia stacjonarne
5
Profil studiów
praktyczny
6
Rok studiów
trzeci
7
Systemy Automatyki i Elektroniki
11
Specjalność
Jednostka prowadząca
kierunek studiów
Liczba punktów ECTS
Imię i nazwisko nauczyciela (li),
stopień lub tytuł naukowy,
adres e-mail
Język wykładowy
12
Przedmioty wprowadzające
8
9
10
13
14
C1
C2
C3
C4
Instytut Politechniczny,
Zakład Elektrotechniki i Elektroniki
3
mgr inż. Marek Skorupski ([email protected]) – wykład,
ćwiczenia laboratoryjne
polski
matematyka, informatyka
Wiedza i umiejętności dotyczące znajomości rachunku
różniczkowo-całkowego, szeregów funkcyjnych, działań na
Wymagania wstępne
liczbach zespolonych, funkcji zmiennej zespolonej,
umiejętności posługiwania się programem MatLAB.
Cele przedmiotu: wprowadzenie do sposobów cyfrowego analizowania i przetwarzania sygnałów z
ilustracją tego procesu na przykładzie przetwarzania dźwięków i obrazów.
Poznanie i zrozumienie podstawowych pojęć, definicji, parametrów i terminów stosowanych w
teorii sygnałów.
Zdobycie wiedzy i umiejętności z zakresu opisywania sygnałów w dziedzinie czasu i częstotliwości.
Poznanie i zrozumienie podstawowych algorytmów stosowanych w cyfrowym przetwarzaniu
sygnałów (próbkowanie, kwantowanie, kodowanie, DTF, FFT, filtrowanie cyfrowe) oraz nabycie
wiedzy z zakresu stosowania poznanych procedur (przetwarzanie dźwięków, obrazów).
Nabycie umiejętności z zakresu stosowania poznanych procedur. Zrozumienie konieczności
ciągłego uczenia się i podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych.
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
VI
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P/S)
Seminaria
(W)
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
30
-
15
-
-
-
Wykłady
2. PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Efekt
Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu
osiągnięcia efektów kształcenia student:
Odniesienie przedmiotowych efektów
kształcenia do
efektów kształcenia dla
celów
kierunku
obszaru
EP1
Zna i rozumie podstawowe pojęcia teorii sygnałów.
C1
T1P_W01
K_ELE_SAiE_W03 T1P_W04
T1P_W06
EP2
Zna i rozumie podstawowe algorytmy stosowane w
cyfrowym przetwarzaniu sygnałów, wie jak je można
stosować.
C3
T1P_W01
K_ELE_SAiE_W03 T1P_W04
T1P_W06
EP3
Umie opisywać sygnały w dziedzinie czasu i
częstotliwości.
C2
K_ELE_SAiE_U03
T1P_U07
T1P_U09
EP4
Umie zastosować poznane algorytmy w praktyce. Ma
świadomość, że ciągle musi podnosić swoje
kwalifikacje zawodowe.
K_ELE_SAiE_U03
K_ELE_SAiE_K01
T1P_U07
T1P_U09
T1P_K01÷02
T1P_K04
T1P_K07
C4
3. TREŚCI PROGRAMOWE ODNIESIONE DO EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Treści programowe
T
T1W
T2W
T3W
T4W
T5W
T6W
T7W
T8W
T9W
T1L
T2L
T3L
T4L
Forma: wykład
Wprowadzenie do przedmiotu „Cyfrowe przetwarzanie układów”.
Omówienie podstawowych pojęć, definicji, parametrów i terminów
stosowanych w teorii sygnałów.
Omówienie sposobów opisu sygnałów w dziedzinie czasu i
częstotliwości.
Omówienie procesu zamiany sygnałów ciągłych na odpowiadający im
zapis cyfrowy (próbkowanie, kwantowanie, kodowanie).
Omówienie procedur DTF, FFT oraz procedur odwrotnych.
Omówienie procedury cyfrowego filtrowania.
Omówienie procedury cyfrowego przetwarzania dźwięku.
Omówienie procedury cyfrowego przetwarzania obrazu.
Podsumowanie zdobytej wiedzy.
Forma: Ćwiczenia laboratoryjne
Wprowadzenie do laboratorium.
Przydzielenie zadań indywidualnych poszczególnym studentom.
Wykonanie powierzonego zadania – praca pod nadzorem
prowadzącego.
Podsumowanie i zaliczenie laboratorium
4. LITERATURA
Strona 2 z 4
liczba
godzin
EP
1
EP4
5
EP1
4
EP3
4
EP2
6
4
2
2
2
EP2
EP2
EP2
EP2
EP4
1
1
EP4
EP4
12
EP3
1
EP4
Literatura
podstawowa
R. G. Lyons - Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów WKŁ 2006
Literatura
uzupełniająca
H. Russ - Cyfrowe przetwarzanie dźwięku : digital audio Wydaw. MIKOM, 2002
J. Szabatin - Podstawy teorii sygnałów WKŁ 2003
5. METODY DYDAKTYCZNE
Forma kształcenia
Wykład
Ćwiczenia laboratoryjne
Metody dydaktyczne
Wykład multimedialny.
Praca indywidualna – wykonanie powierzonego zadania według instrukcji
prowadzącego.
6. METODY WERYFIKACJI PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Forma oceny
Przedmiotowy
efekt kształcenia
EP
EU
T
K
SW
SU
P
R
EP1
x
x
EP2
x
x
EP3
x
x
x
EP4
EP – egzamin pisemny
EU – egzamin ustny
K – kolokwium
SW – sprawdzian wiedzy
P – prezentacja
R – raport/referat
D – dyskusja
SE – seminarium
KI – konsultacje indywidualne
O
D
SE
PS
KI
x
T – test
SU – sprawdzenie umiejętności praktycznych
O – obserwacja w czasie zajęć
PS – prace samokształceniowe studentów
7. KRYTERIA OCENY OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt
kształcenia
Kryteria oceny
2
3 - 3,5
4 – 4,5
5
Student nie zna i nie
rozumie podstawowych
pojęć teorii sygnałów.
Student nieprecyzyjnie
zna i słabo rozumie
podstawowe pojęcia
teorii sygnałów.
Student zna i rozumie
podstawowe pojęcia
teorii sygnałów.
Student zna i rozumie
podstawowe pojęcia teorii
sygnałów.
EP2
Student nie potrafi ani
opisać, ani zastosować
podstawowych
algorytmów CPS.
Student potrafi opisać,
i zastosować
podstawowe algorytmy
CPS, popełniając
jednak błędy.
Student potrafi
bezbłędnie opisać, i
zastosować podstawowe
algorytmy CPS.
EP3
Student nie potrafi
matematycznie opisać
sygnałów.
Student potrafi
matematycznie opisać
sygnały w sposób
zadowalający.
Student bezbłędnie
potrafi matematycznie
opisać sygnały.
EP4
Student nie umie
zastosować poznanych
algorytmów, ergo nie
ma świadomości
ciągłego podnoszenia
kwalifikacji.
Student umie z pomocą
zastosować poznane
algorytmy, ma
świadomości ciągłego
podnoszenia
kwalifikacji.
Student umie
samodzielnie zastosować
poznane algorytmy, ma
świadomości ciągłego
podnoszenia
kwalifikacji.
EP1
Student potrafi bezbłędnie
opisać, i zastosować
podstawowe algorytmy
CPS, umie wykorzystać
swoje umiejętności do
rozwiązania
skomplikowanych zadań.
Student bezbłędnie potrafi
matematycznie opisać
sygnały, umie kreatywnie
wykorzystać swoje
umiejętności.
Student umie kreatywnie
zastosować poznane
algorytmy, ma dużą
świadomości ciągłego
podnoszenia kwalifikacji.
8. SPOSOBY OCENIANIA I WARUNKI ZALICZENIA W POSZCZEGÓLNYCH FORMACH
KSZTAŁCENIA
Wykład – ocena średnia testów (minimum dwa testy).
Ćwiczenia laboratoryjne – obecność na wszystkich ćwiczeniach, ocena uzyskana za realizację
powierzonego zadania wykonanego podczas ćwiczeń.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z wykładu oraz ćwiczeń
laboratoryjnych.
9. OCENA KOŃCOWA PRZEDMIOTU
Składowa oceny końcowej:
Procentowy udział składowej w ocenie końcowej:
Zaliczenie z wykładu
55%
Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych
45%
RAZEM
100%
10. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Lp.
Obciążenie
studenta
Liczba godzin
1
Udział w zajęciach dydaktycznych
2
Przygotowanie do zajęć i opracowanie powierzonego zadania.
3
Udział w konsultacjach, zaliczeniach
45
25
5
4
Łączny nakład pracy studenta
75
5
Punkty ECTS za przedmiot
6
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym
7
Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału
nauczycieli akademickich
3 ECTS
50
2 ECTS
25
1 ECTS
ZATWIERDZENIE SYLABUSU:
Stanowisko
Tytuł/stopień naukowy, imię nazwisko
Opracował
Sprawdził pod
względem formalnym
Zatwierdził
mgr inż. Marek Skorupski
Kierownik Zakładu Elektrotechniki i Elektroniki
mgr inż. Marek Skorupski
Dyrektor Instytutu Politechnicznego
doc. dr Andrzej Kraczkowski
Strona 4 z 4
Podpis