PODWYŻSZENIE KRZYŻA ŚW.

14 września 2016 r. - Środa
PODWYŻSZENIE KRZYŻA ŚW.
In Exaltatione Sanctae crucis - II classis
Tempora: Feria Quarta infra Hebdomadam XVII post Octavam Pentecostes
14 września 2016r. – kolor szat zielone- PODWYŻSZENIE KRZYŻA ŚW. (2. kl.) Msza wł., Gloria, Credo, prefacja o
Krzyżu Św.
Kiedy w roku 70 Jerozolima została zdobyta i zburzona przez Rzymian, rozpoczęły się wielkie prześladowania religii Chrystusa, trwające prawie 300 lat. Dopiero po ustaniu tych prześladowań matka cesarza rzymskiego Konstantyna, św.
Helena, kazała szukać Krzyża, na którym umarł Pan Jezus.
Po długich poszukiwaniach Krzyż odnaleziono. Co do daty tego wydarzenia historycy nie są zgodni; najczęściej podaje się rok 320, 326 lub 330, natomiast jako dzień wszystkie źródła podają 13 albo 14 września. W związku z tym wydarzeniem zbudowano w Jerozolimie na Golgocie dwie bazyliki: Męczenników (Martyrium) i Zmartwychwstania (Anastasis).
Bazylika Męczenników nazywana była także Bazyliką Krzyża. 13 września 335 r. odbyło się uroczyste poświęcenie i przekazanie miejscowemu biskupowi obydwu bazylik. Na tę pamiątkę obchodzono co roku 13 września uroczystość Podwyższenia
Krzyża Świętego. Później przeniesiono to święto na 14 września, ponieważ tego dnia wypada rocznica wystawienia relikwii
Krzyża na widok publiczny, a więc pierwszej adoracji Krzyża, która miała miejsce następnego dnia po poświęceniu bazylik. Święto wprowadzono najpierw dla tych kościołów, które posiadały relikwie Krzyża, potem zaś dla całego Kościoła Powszechnego. Ważnym wkładem w historię dzisiejszego święta jest świadectwo mniszki Egerii, która w Itinerarium Egeriae
relacjonuje obchody Podwyższenia Krzyża połączone ze świętem dedykacji, czyli poświęcenia kościoła Męczenników (Martyrium) na Golgocie: "Dniami Eucenii (dedykacji) zwą się te dni, w których święty kościół stojący na Golgocie, zwany Martyrium, poświęcony został Bogu. Także święty kościół znajdujący się w Anastasis, to jest w miejscu, gdzie Pan po męce
zmartwychwstał, tego samego dnia został Bogu poświęcony. Rocznica poświęcenia tych świętych kościołów jest obchodzona
z całą czcią, bo i Krzyż znaleziono tego samego dnia [...]"
W 614 r. na Ziemię Świętą napadli Persowie pod wodzą Chozroeza. Zburzyli wówczas wszystkie kościoły, także i kościół Bożego Grobu, a wiedząc, jak wielkiej czci doznaje Krzyż Pana Jezusa, zabrali go ze sobą. Cały świat modlił się o
odzyskanie Krzyża Świętego. Po zwycięstwie, jakie cesarz Herakliusz odniósł nad Chozroezem, w traktacie pokojowym Persowie zostali zmuszeni do oddania świętej relikwii (628). Podanie głosi, że kiedy sam cesarz chciał na swoich ramionach
zanieść Krzyż Chrystusa na Kalwarię, mógł to uczynić dopiero wówczas, kiedy zdjął swoje królewskie szaty. Jest to legenda, gdyż ze świadectwa św. Cyryla Jerozolimskiego (+ 387) wiemy, że już za jego czasów czcigodną relikwię podzielono na
drobne części i rozesłano je niemal po wszystkich okolicznych kościołach.
Jezusa widział zawsze ołtarz, na którym Syn Boży dokonał zbawienia świata. Dlatego każda jego cząstka, tak obficie zroszona Jego Najświętszą Krwią, doznawała zawsze szczególnej czci. Nie chodzi w tym wypadku o autentyczność poszczególnych relikwii, ale o fakt, że przypominają one Krzyż Chrystusa i wielkie dzieło, jakie się na nim dokonało dla dobra rodzaju ludzkiego. (źródło: brewiarz.pl)
2 klasy
Szaty czerwone
Gal 6,14
Nos autem gloriári opórtet in Cruce Dómini nostri Iesu Christi: in quo est salus, vita et resurréctio nostra: per quem salváti et liberáti sumus.
Ps 66,2
Ps. Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi: Deus misereátur nostri, et benedícat nobis:
niech nam ukaże pogodne oblicze i zmiłuje się nad na- illúminet vultum suum super nos, et misereátur
mi. V. Chwała Ojcu.
nostri. V. Glória Patri.
ORATIO:
Boże, który w dniu dzisiejszym uweselasz nas doroczną Deus, qui nos hodiérna die Exaltatiónis sanctæ
uroczystością Podwyższenia Krzyża świętego, spraw Crucis ánnua sollemnitáte lætíficas: præsta,
prosimy, abyśmy mogli otrzymać w niebie owoce Tego, quaesumus; ut, cuius mystérium in terra
którego tajemnicę poznaliśmy na ziemi. Przez tegoż cognóvimus, eius redemptiónis praemia in coelo
mereámur. Per eundem Dominum.
Pana.
LECTIO:
Flp 2,5-11
Bracia: To bowiem rozumiejcie, co i w Chrystusie Je- Fratres: Hoc enim sentíte in vobis, quod et in
zusie, który mając naturę Bożą, nie poczytywał swej Christo Iesu: qui, cum in forma Dei esset, non
równości z Bogiem za przywłaszczenie, ale wyniszczył rapinam arbitrátus est esse se æquálem Deo: sed
samego siebie, przyjąwszy naturę sługi, stawszy się semetípsum exinanívit, formam servi accipiens,
podobnym do ludzi i dla swego sposobu życia uznany in similitudinem hóminum factus, et hábitu inbył za człowieka. Uniżył samego siebie, stawszy się ventus ut homo. Humiliávit semetípsum, factus
posłusznym aż do śmierci, a była to śmierć krzyżowa. oboediens usque ad mortem, mortem autem
Dlatego i Bóg wywyższył Go i nadał Mu imię przewyż- crucis. Propter quod et Deus exaltávit illum: et
szające wszelkie imię tu się przyklęka, aby na imię Jezu- donávit illi nomen, quod est super omne nomen:
sa zginało się wszelkie kolano mieszkańców niebios, hic genuflectitur ut in nomine Iesu omne genu
ziemi i podziemia, i żeby wszelki język wyznawał, że flectátur coeléstium, terréstrium et infernórum:
Jezus Chrystus jest Panem w Chwale Boga Ojca.
et omnis lingua confiteátur, quia Dóminus Iesus
Christus in glória est Dei Patris.
INTROITUS:
A myśmy się chlubić powinni Krzyżem Pana naszego
Jezusa Chrystusa; w Nim jest zbawienie, życie i zmartwychwstanie nasze; przez Niego jesteśmy zbawieni i
oswobodzeni.
GRADUALE:
Flp 2,8-9
Chrystus stał się dla nas posłuszny aż do śmierci, a Christus factus est pro nobis oboediens usque
była to śmierć krzyżowa. V. Dlatego i Bóg wywyższył ad mortem, mortem autem crucis. V. Propter
Go: i nadał Mu imię, przewyższające wszelkie imię.
quod et Deus exaltávit illum, et dedit illi nomen,
quod est super omne nomen.
ALLELUJA:
Alleluja, alleluja. V. Słodkie drzewo, słodkie gwoździe,
słodki na nich spoczął ciężar; samoś tylko było godne
nosić Króla niebios i Pana. Alleluja.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Rzekł Jezus rzeszom żydowskim : «Teraz
jest sąd świata, teraz książę tego świata precz wyrzucony zostanie. A ja, gdy nad ziemię podwyższony będę,
wszystko do siebie przyciągnę». (A mówił to oznajmiając, jaką śmiercią, miał umrzeć). Odpowiedziała Mu
rzesza: «My słyszeliśmy z Zakonu, że Chrystus trwa
na wieki, a jakoż ty powiadasz, że trzeba, aby podwyższony był Syn Człowieczy? Któż to jest Syn Człowieczy?» Rzeki im tedy Jezus: «jeszcze tylko krótko światłość będzie pośród was. Chodźcie, póki światłość macie, aby was ciemności nie ogarnęły, a kto w ciemności
chodzi, nie wie, dokąd zdąża. Dopóki światłość macie,
wierzcie światłości, abyście synami światłości byli».
OFFERTORIUM:
Osłaniaj, Panie, lud swój znakiem Krzyża świętego od
wszelkich zasadzek wszystkich nieprzyjaciół, abyśmy
miłe Tobie hołdy składali i ofiara nasza stała się godna przyjęcia, alleluja.
SECRETA:
Gdy posilać się mamy Ciałem i Krwią Jezusa Chrystusa, Pana naszego, który uświęcił sztandar Krzyża,
błagamy Cię, Panie Boże nasz, jak zostaliśmy dopuszczeni do oddawania czci Krzyżowi, tak niechaj na wieki otrzymamy owoce jego chwalebnego Odkupienia.
Przez tegoż Pana.
PRAEFATIO DE SANCTA CRUCE:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże: Tyś postanowił dokonać zbawienia rodzaju
ludzkiego na drzewie krzyża, aby skąd śmierć wzięła
początek, stamtąd i życie zmartwychwstało, i aby ten,
który na drzewie zwyciężył, na drzewie również został
pokonany: przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego majestat Twój chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi. A wspólnie z nimi w radosnym uniesienie sławią Niebiosa, Moce niebieskie i
błogosławieni Serafini. Z nimi to, prosimy, dozwól i
naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:
Ps 101,2
Allelúia, allelúia. V. Dulce lignum, dulces clavos,
dúlcia ferens póndera: quæ sola fuísti digna sustinére Regem coelórum et Dóminum. Allelúia.
J 12,31-36
In illo témpore: Dixit Iesus turbis Iudæórum:
Nunc iudícium est mundi: nunc princeps huius
mundi eiiciétur foras. Et ego si exaltátum fuero
a terra, ómnia traham ad meipsum. (Hoc autem
dicébat, signíficans qua morte esset moritúrus.)
Respóndit ei turba. Nos audívimus ex lege, quia
Christus manet in ætérnum: et quómodo tu dicis: Opórtet exaltári Fílium hóminis? Quis est
iste Fílius hóminis? Dixit ergo eis Iesus: Adhuc
módicum lumen in vobis est. Ambuláte, dum lucem habétis, ut non vos ténebræ comprehéndant: et qui ámbulat in ténebris, nescit, quo vadat. Dum lucem habétis, crédite in lucem, ut fílii
lucis sitis.
Prótege, Dómine, plebem tuam per signum
sanctæ Crucis ab ómnibus insídiis inimicórum
ómnium: ut tibi gratam exhibeámus servitútem,
et acceptábile fiat sacrifícium nostrum, allelúia.
Iesu Christi, Dómini nostri, Córpore et Sánguine
saginándi, per quem Crucis est sanctificátum
vexíllum: quaesumus, Dómine, Deus noster; ut,
sicut illud adoráre merúimus, ita perénniter
eius glóriæ salutáris potiámur efféctu. Per eundem Dominum.
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine
sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui
salútem humáni géneris in ligno Crucis constituísti: ut, unde mors oriebátur, inde vita resúrgeret: et, qui in ligno vincébat, in ligno quoque
vincerétur: per Christum, Dóminum nostrum.
Per quem maiestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Coeli
coelorúmque Virtútes ac beáta Séraphim sócia
exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admítti iúbeas, deprecámur, súpplici confessióne dicéntes:
COMMUNIO:.
Boże nasz, przez znak świętego Krzyża wyzwól nas od Per signum Crucis de inimícis nostris líbera nos,
naszych nieprzyjaciół.
Deus noster.
POSTCOMMUNIO:
Przybądź nam z pomocą, Panie Boże nasz, i otaczaj Adésto nobis, Dómine, Deus noster: et, quos
nieustanną opieką tych, którym dajesz się cieszyć z sanctæ Crucis lætári facis honóre, eius quoque
oddawania czci Krzyżowi świętemu. Przez Pana.
perpétuis defénde subsídiis. Per Dominum.