PODWYŻSZENIE KRZYŻA ŚW.

14 września 2016 r. - Środa
PODWYŻSZENIE KRZYŻA ŚW.
In Exaltatione Sanctae crucis - II classis
Tempora: Feria Quarta infra Hebdomadam XVII post Octavam Pentecostes
14 września 2016r. – kolor szat zielone- PODWYŻSZENIE KRZYŻA
ŚW. (2. kl.) Msza wł., Gloria, Credo, prefacja o Krzyżu Św.
Kiedy w roku 70 Jerozolima została zdobyta i zburzona przez
Rzymian, rozpoczęły się wielkie prześladowania religii Chrystusa, trwające prawie 300 lat. Dopiero po ustaniu tych prześladowań matka cesarza
rzymskiego Konstantyna, św. Helena, kazała szukać Krzyża, na którym
umarł Pan Jezus.
Po długich poszukiwaniach Krzyż odnaleziono. Co do daty tego
wydarzenia historycy nie są zgodni; najczęściej podaje się rok 320, 326 lub
330, natomiast jako dzień wszystkie źródła podają 13 albo 14 września. W
związku z tym wydarzeniem zbudowano w Jerozolimie na Golgocie dwie
bazyliki: Męczenników (Martyrium) i Zmartwychwstania (Anastasis). Bazylika Męczenników nazywana była także Bazyliką Krzyża. 13 września
335 r. odbyło się uroczyste poświęcenie i przekazanie miejscowemu biskupowi obydwu bazylik. Na tę pamiątkę obchodzono co roku 13 września
uroczystość Podwyższenia Krzyża Świętego. Później przeniesiono to święto
na 14 września, ponieważ tego dnia wypada rocznica wystawienia relikwii
Krzyża na widok publiczny, a więc pierwszej adoracji Krzyża, która miała
miejsce następnego dnia po poświęceniu bazylik. Święto wprowadzono
najpierw dla tych kościołów, które posiadały relikwie Krzyża, potem zaś
dla całego Kościoła Powszechnego. Ważnym wkładem w historię dzisiejszego święta jest świadectwo mniszki Egerii, która w Itinerarium Egeriae
relacjonuje obchody Podwyższenia Krzyża połączone ze świętem dedykacji,
czyli poświęcenia kościoła Męczenników (Martyrium) na Golgocie: "Dniami Eucenii (dedykacji) zwą się te dni, w których święty kościół stojący na
Golgocie, zwany Martyrium, poświęcony został Bogu. Także święty kościół
znajdujący się w Anastasis, to jest w miejscu, gdzie Pan po męce zmartwychwstał, tego samego dnia został Bogu poświęcony. Rocznica poświęcenia tych świętych kościołów jest obchodzona z całą czcią, bo i Krzyż znaleziono tego samego dnia [...]"
W 614 r. na Ziemię Świętą napadli Persowie pod wodzą Chozroeza.
Zburzyli wówczas wszystkie kościoły, także i kościół Bożego Grobu, a wiedząc, jak wielkiej czci doznaje Krzyż Pana Jezusa, zabrali go ze sobą. Cały
świat modlił się o odzyskanie Krzyża Świętego. Po zwycięstwie, jakie cesarz
Herakliusz odniósł nad Chozroezem, w traktacie pokojowym Persowie zostali zmuszeni do oddania świętej relikwii (628). Podanie głosi, że kiedy
sam cesarz chciał na swoich ramionach zanieść Krzyż Chrystusa na Kalwarię, mógł to uczynić dopiero wówczas, kiedy zdjął swoje królewskie szaty. Jest to legenda, gdyż ze świadectwa św. Cyryla Jerozolimskiego (+ 387)
wiemy, że już za jego czasów czcigodną relikwię podzielono na drobne części i rozesłano je niemal po wszystkich okolicznych kościołach.
Jezusa widział zawsze ołtarz, na którym Syn Boży dokonał zbawienia świata. Dlatego każda jego cząstka, tak obficie zroszona Jego Najświętszą Krwią, doznawała zawsze szczególnej czci. Nie chodzi w tym wypadku o autentyczność poszczególnych relikwii, ale o fakt, że przypominają one Krzyż Chrystusa i wielkie dzieło, jakie się na nim dokonało dla dobra rodzaju ludzkiego. (źródło: brewiarz.pl)
2 klasy
INTROITUS:
A myśmy się chlubić powinni
Krzyżem Pana naszego Jezusa
Chrystusa; w Nim jest zbawienie, życie i zmartwychwstanie
nasze; przez Niego jesteśmy
zbawieni i oswobodzeni.
Ps. Niech Bóg się zmiłuje nad
nami i nam błogosławi: niech
nam ukaże pogodne oblicze
i zmiłuje się nad nami. V. Chwała Ojcu.
ORATIO:
Boże, który w dniu dzisiejszym
uweselasz nas doroczną uroczystością Podwyższenia Krzyża
świętego, spraw prosimy, abyśmy mogli otrzymać w niebie
owoce Tego, którego tajemnicę
poznaliśmy na ziemi. Przez tegoż
Pana.
LECTIO:
Bracia: To bowiem rozumiejcie,
co i w Chrystusie Jezusie, który
mając naturę Bożą, nie poczytywał swej równości z Bogiem za
przywłaszczenie, ale wyniszczył
samego siebie, przyjąwszy naturę sługi, stawszy się podobnym
do ludzi i dla swego sposobu życia uznany był za człowieka.
Uniżył samego siebie, stawszy
się posłusznym aż do śmierci,
a była to śmierć krzyżowa. Dlatego i Bóg wywyższył Go i nadał
Mu imię przewyższające wszelkie imię tu się przyklęka, aby na
imię Jezusa zginało się wszelkie
kolano mieszkańców niebios,
ziemi i podziemia, i żeby wszelki
język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem w Chwale Boga
Szaty czerwone
Gal 6,14
Nos autem gloriári opórtet
in Cruce Dómini nostri Iesu
Christi: in quo est salus, vita
et resurréctio nostra: per
quem salváti et liberáti sumus.
Ps 66,2
Deus misereátur nostri, et
benedícat nobis: illúminet
vultum suum super nos, et
misereátur nostri. V. Glória
Patri.
Deus, qui nos hodiérna die
Exaltatiónis sanctæ Crucis
ánnua sollemnitáte lætíficas:
præsta, quaesumus;ut, cuius
mystérium
in
terra
cognóvimus,eius
redemptiónis praemia in coelo mereámur.Per eundem Dominum.
Flp 2,5-11
Fratres: Hoc enim sentíte in
vobis, quod et in Christo Iesu: qui, cum in forma Dei
esset,
non rapinam
arbitrátus est esse se æquálem
Deo: sed semetípsum exinanívit, formam servi accipiens, in similitudinem hóminum factus, et hábitu inventus ut homo. Humiliávit
semetípsum,factus oboediens
usque ad mortem, mortem
autem crucis. Propter quod
et Deus exaltávit illum: et
donávit illi nomen, quod est
super omne nomen: hic genuflectitur ut in nomine Iesu omne
genu flectátur coeléstium,
terréstrium et infernórum: et
omnis lingua confiteátur,
quia Dóminus Iesus Christus
Ojca.
in glória est Dei Patris.
GRADUALE:
Chrystus stał się dla nas posłuszny aż do śmierci, a była to
śmierć krzyżowa. V. Dlatego
i Bóg wywyższył Go: i nadał Mu
imię, przewyższające wszelkie
imię.
Flp 2,8-9
Christus factus est pro nobis
oboediens usque ad mortem,
mortem autem crucis. V.
Propter quod et Deus exaltávit illum, et dedit illi
nomen, quod est super omne
nomen.
Ps 101,2
Allelúia, allelúia. V. Dulce
lignum, dulces clavos, dúlcia
ferens póndera: quæ sola
fuísti digna sustinére Regem
coelórum et Dóminum. Allelúia.
J 12,31-36
In illo témpore: Dixit Iesus
turbis
Iudæórum:
Nunc
iudícium est mundi: nunc
princeps huius mundi eiiciétur foras. Et ego si
exaltátum fuero a terra,
ómnia traham ad meipsum.
(Hoc autem dicébat, signíficans qua morte esset moritúrus.) Respóndit ei turba.
Nos audívimus ex lege, quia
Christus manet in ætérnum:
et quómodo tu dicis: Opórtet
exaltári Fílium hóminis? Quis est iste Fílius hóminis?
Dixit ergo eis Iesus: Adhuc
módicum lumen in vobis est.
Ambuláte,
dum
lucem
habétis, ut non vos ténebræ
comprehéndant: et qui ámbulat in ténebris, nescit, quo
vadat. Dum lucem habétis,
crédite in lucem, ut fílii lucis
sitis.
ALLELUJA:
Alleluja, alleluja. V. Słodkie
drzewo, słodkie gwoździe, słodki
na nich spoczął ciężar; samoś
tylko było godne nosić Króla
niebios i Pana. Alleluja.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Rzekł Jezus rzeszom żydowskim : «Teraz jest
sąd świata, teraz książę tego
świata precz wyrzucony zostanie. A ja, gdy nad ziemię podwyższony będę, wszystko do siebie przyciągnę». (A mówił to
oznajmiając, jaką śmiercią, miał
umrzeć). Odpowiedziała Mu rzesza: «My słyszeliśmy z Zakonu,
że Chrystus trwa na wieki,
a jakoż ty powiadasz, że trzeba,
aby podwyższony był Syn Człowieczy? Któż to jest Syn Człowieczy?» Rzeki im tedy Jezus:
«jeszcze tylko krótko światłość
będzie pośród was. Chodźcie,
póki światłość macie, aby was
ciemności nie ogarnęły, a kto
w ciemności chodzi, nie wie, dokąd zdąża. Dopóki światłość macie, wierzcie światłości, abyście
synami światłości byli».
OFFERTORIUM:
Osłaniaj, Panie, lud swój zna- Prótege, Dómine, plebem
kiem Krzyża świętego od wszel- tuam per signum sanctæ
kich zasadzek wszystkich nie- Crucis ab ómnibus insídiis
przyjaciół, abyśmy miłe Tobie inimicórum ómnium: ut tibi
hołdy składali i ofiara nasza gratam
exhibeámus
sestała się godna przyjęcia, allelu- rvitútem, et acceptábile fiat
ja.
sacrifícium
nostrum,
allelúia.
SECRETA:
Gdy posilać się mamy Ciałem Iesu Christi, Dómini nostri,
i Krwią Jezusa Chrystusa, Pana Córpore et Sánguine sanaszego, który uświęcił sztandar ginándi, per quem Crucis est
Krzyża, błagamy Cię, Panie Bo- sanctificátum vexíllum: quaże nasz, jak zostaliśmy dopusz- esumus, Dómine, Deus noczeni do oddawania czci Krzy- ster; ut, sicut illud adoráre
żowi, tak niechaj na wieki merúimus, ita perénniter
otrzymamy owoce jego chwaleb- eius glóriæ salutáris ponego Odkupienia. Przez tegoż tiámur efféctu. Per eundem
Pana.
Dominum.
PRAEFATIO DE SANCTA CRUCE:
Zaprawdę godne to i sprawie- Vere dignum et iustum est,
dliwe, słuszne i zbawienne, aby- æquum et salutáre, nos tibi
śmy zawsze i wszędzie Tobie semper et ubíque grátias
składali dziękczynienie, Panie, ágere: Dómine sancte, Pater
Ojcze święty, wszechmogący, omnípotens, ætérne Deus:
wieczny Boże: Tyś postanowił Qui salútem humáni géneris
dokonać
zbawienia
rodzaju in ligno Crucis constituísti:
ludzkiego na drzewie krzyża, ut, unde mors oriebátur, inaby skąd śmierć wzięła począ- de vita resúrgeret: et, qui in
tek, stamtąd i życie zmartwych- ligno vincébat, in ligno quwstało, i aby ten, który na drze- oque vincerétur: per Chriwie zwyciężył, na drzewie rów- stum, Dóminum nostrum.
nież został pokonany: przez Per quem maiestátem tuam
Chrystusa, Pana naszego. Przez laudant Angeli, adórant Dotremunt
PoNiego majestat Twój chwalą minatiónes,
testátes.
Coeli
coelorúmque
Aniołowie, uwielbiają Państwa,
z lękiem czczą Potęgi. A wspól- Virtútes ac beáta Séraphim
nie z nimi w radosnym uniesie- sócia exsultatióne concélenie sławią Niebiosa, Moce nie- brant. Cum quibus et nostras
bieskie i błogosławieni Serafini. voces ut admítti iúbeas, desúpplici
conZ nimi to, prosimy, dozwól i na- precámur,
fessióne
dicéntes:
szym głosom wołać w pokornym
uwielbieniu:
COMMUNIO:.
Boże nasz, przez znak świętego Per
signum
Crucis
de
Krzyża wyzwól nas od naszych inimícis nostris líbera nos,
nieprzyjaciół.
Deus noster.
POSTCOMMUNIO:
Przybądź nam z pomocą, Panie
Boże nasz, i otaczaj nieustanną
opieką tych, którym dajesz się
cieszyć z oddawania czci Krzyżowi świętemu. Przez Pana.
Adésto nobis, Dómine, Deus
noster: et, quos sanctæ Crucis lætári facis honóre, eius
quoque perpétuis defénde
subsídiis. Per Dominum.