Cierpienia Młodego Wertera - Streszczenie - BEZ

Cierpienia Młodego Wertera
Księgę pierwszą powieści otwiera list Wertera z dnia 4 maja 1771 roku.
Bohater przybywa do małej miejscowości w celu odnalezienia utraconego spokoju i
załatwienia spraw rodzinnych. Chce również uciec od kłopotliwego uczucia Eleonory.
Zachwyca go piękno okolicy, w końcu odnajduje spokój. Kontempluje przyrodę,
zauważając w niej obecność Boga. Czyta tylko utwory Homera. Fascynując się
krajobrazem szuka także kontaktu z okoliczną ludnością. Szybko zyskuje przychylność
mieszkańców, przez których jest lubiany. Nie znajduje jednak wśród nich przyjaciół,
którzy by mogli go zrozumieć. Poznaje wdowca z dziewięciorgiem dzieci i studenta.
Samotność wyzwala w Werterze skłonności do filozoficznej zadumy nad sensem
istnienia. Życie porównuje do snu, który i tak kiedyś przeminie.
Werter często przebywa w obecności dzieci, które podobnie patrzą na świat
jak on. Regularnie odwiedza malowniczą miejscowość Wahlheim. Werter poznaje
wiejskiego parobka, który mu opowiada historię swojej miłości. W liście z 16 czerwca
Werter opisuje swoją wizytę w leśniczówce komisarza i poznanie jego córki, Lotty.
Werter jest zauroczony kobietą. "Oczy moje- ujrzały najpiękniejsze widowisko, jakie mi
się kiedykolwiek nastręczyło". Fakt, iż Lotta jest zaręczona (z Albertem) nie wpływa na
odczucia Wertera. Rozmowa z Lottą i późniejsze z nią tańce sprawiły wielką satysfakcję
Werterowi. Miłość staje się dla niego wartością nadrzędną. Dzięki niej zapomina o
problemach. Werter chce jak najwięcej czasu spędzać ze swoją wybranką serca.
Towarzyszy dziewczynie w jej codziennych zajęciach. Wielką sympatią darzy młodsze
rodzeństwo ukochanej.
Werter wraz z Lottą odwiedza proboszcza, gdzie poznaje historię dwóch
starych orzechów. Werterowi wydaje się, że ta go kocha. Do Lotty przyjeżdża w końcu
jej narzeczony - Albert. Werter nie jest wrogo nastawiony do Alberta. Nie sprawia mu
jednak już radości przebywanie z Lottą. Werter znajduje się daleko od ukochanej,
pełniąc funkję publiczną. Poseł u którego pracuje jest nudny i rygorystyczny. Bohater
zawiera znajomość z hrabią C. i z panną von B. 20 stycznia 1772 roku pisze list do
Lotty. Opisuje w nim swoje życie i zaznacza swoją tęsknotę i miłość do niej. Werter
otrzymuje od Alberta wiadomość o jego ślubie z Lottą. Werter pozornie pogodzony z
własnym losem przesyła nowożeńcom życzenia. W liście do Wilhelma pisze o
upokorzeniach jaskich doznał ze strony arystokracji. Czuje się upokorzony
wyproszeniem go z przyjęcia u hrabiego C.
Werter składa dymisję z zajmowanego dotąd urzędu i z wielką chęcią
przyjmuje zaproszenie od pewnego księcia, który proponuje mu pobyt w jego
posiadłościach. Jadąc do księcia rezydencji po drodze odwiedza miejsce swojego
urodzenia. Z czasem przebywanie na zamku nie sprawia radości Werterowi. Chce
nawet iść na wojnę, lecz książę odradza mu to. Werter opuszcza posiadłości księcia i
udaje się do miejsca, gdzie mieszka Lotta. Pisze do Wilhelma "Chcę tylko być bliżej
Lotty, oto wszystko''. Werter nie potrafi być szczęśliwy jak z przed roku. Nie ma wiary w
przyszłość. Nie radzi sobie z opanowaniem uczucia do Lotty.
Bohater bardzo emocjonalnie opisuje Wilhelmowi dramat wiejskiego
parobka, który pod wpływem silnych namiętności próbuje wziąć siłą wdowę, którą
bez-nauki.pl – ściągi, opracowania, testy
1
bardzo kocha. Werter udaje sie do starego proboszcza, lecz dowiaduje się, że on umarł,
a wspaniałe orzechy zostały ścięte. Często odwiedza Lottę przez co pogłębia w sobie
stany depresyjne. Przestaje mu się podobać poezja Homera. Fascynuje się teraz
utworami Osjana. Werter podczas spaceru spotyka obłąkanego z nieszczęśliwej miłości
do Lotty mężczyznę. W jego historii widzi analogię do własnych losów. Gdy Werter jest
w domu u Lotty , ta na fortepianie gra ulubioną jego melodię, która w Werterze
przywołuje wiele radosnych wspomnień, ale i niespełnionych marzeń oraz nadziei na
wspólnie życie z ukochaną. Uczucie do Lotty sprawia mu wiele bólu i doprowadza go
do obłędu. 6 grudnia wysyła ostatni list do przyjaciela.
Stosunki między Werterem, Albertem i Lottą się psują. Werter ma wyrzuty
sumienia, gdyż uważa, że zamieszał w ich związku. Tymczasem do Wertera dochodzą
wieści, że znajomy mu parobek zamordował swego rywala chcącego poślubić wdowę,
którą kocha. Werter chce pomóc parobkowi i uzasadnia tą zbrodnię komisarzowi
nieszczęśliwą miłością. Ten jednak nie słucha jego argumentów. Werter ma myśli
samobójcze. 20 grudnia w niedzielę poprzedzającą Boże Narodzenie pozostawia
Wilhelmowi list, w którym dziękuje mu za jego przyjaźń i prosi również o wstawiennictwo
u matki. Werter przybywa do Lotty na czwartkową wigilię. Ta mu radzi wyjechać i
znaleźć inny obiekt miłości. Rankiem, 21 grudnia Werter pisze pożegnalny list do Lotty.
Prosi ją o pamięć po jego śmierci.
Tymczasem Lotta myśli o Werterze i szczerze mu współczuje. Widzi w nim
osobę, która na prawdę ją rozumie. Werter niespodziewanie zjawia się u Lotty. Wizyta ta
sprawia jej wielką radość. Początkowo ta sytuacja jest dla obojga krępująca. Lotta
próbuje grać na fortepianie, a Wertera prosi, aby przeczytał "Pieśni Osjana". Bohater
zbliża do siebie Lottę i dochodzi do pocałunku. Ta odpycha go i ucieka do swojego
gabinetu. Werter mówi do niej ostatnie słowa: "Żegnaj, Lotto! Żegnaj na wieki!" Powraca
do swojego domu i rankiem pisze ostatnie słowa w liście pożegnalnym do Lotty. Jest
przekonany, że ta go kocha. Wysyła służącego do Alberta, aby ten pożyczył mu
pistolety, które rzekomo będą Werterowi potrzebne podczas planowanej wycieczki.
Pistolety wręcza chłopcu sama Lotta. Werter reguluje długi, uporządkowuje papiery i
zasiada po raz ostatni przed listem do Lotty. Ubrany w niebieski frak i żółtą kamizelkę
(strój, w jakim poznał Lottę) popełnia samobójstwo - strzela do siebie. Znaleziono go
rano, gdy jeszcze żył. Jego stan jednak nie dawał żadnych szans na przeżycie. Lotta,
Albert i komisarz przybyli na miejsce samobójstwa. Wszyscy są w szoku.
bez-nauki.pl – ściągi, opracowania, testy
2