Niedobory w księgach rachunkowych

Niedobory w księgach rachunkowych
Wpisany przez dr hab. Waldemar Gos
Jakie operacje należy przeprowadzić, żeby wyksięgować część środków trwałych?
Pytanie
Prezes Spółki z o.o. sprawdził stan środków trwałych i okazało się, że to co jest w ewidencji, nie
odpowiada stanowi faktycznemu. W ewidencji jest ok. 60 środków trwałych. W związku z tym
jakie operacje należy przeprowadzić, żeby wyksięgować tę część środków? Czy trzeba spisać
protokół likwidacyjny? Co z niezamortyzowaną częścią środków trwałych?
Odpowiedź
Sytuację, w której stan faktyczny jest mniejszy od stanu księgowego (ewidencyjnego) określa
się mianem niedoboru, co musiało być stwierdzone na podstawie przeprowadzonej
inwentaryzacji. Stwierdzone niedobory powinny być udokumentowane protokołem, który określa
szczegółowo dane środka trwałego stanowiącego niedobór.
Zgodnie z art. 27 ust. 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2010 r. nr 152,
poz. 1223 ze zm.) stwierdzone niedobory powinny być rozliczone w księgach rachunkowych
okresu, w którym je stwierdzono.
1/3
Niedobory w księgach rachunkowych
Wpisany przez dr hab. Waldemar Gos
Ewidencja księgowa niedoboru
Stwierdzenie niedoboru środka trwałego należy zaksięgować:
- Wn 2 - Rozliczenie niedoborów i szkód (wartość netto środka trwałego), 0 - Umorzenie
środków trwałych (dotychczasowe umorzenie),
- Ma 0 - Środki trwałe (wartość początkowa (brutto) środka trwałego).
Stwierdzone niedobory należy wyjaśnić, czyli na przykład obciążyć osoby odpowiedzialne,
rozliczyć nierozliczone środki trwałe w budowie. Obowiązek w tym zakresie spoczywa na
kierowniku jednostki. Jeżeli nie uda się wyjaśnić przyczyny niedoboru, kierownik jednostki może
podjąć decyzję o odniesieniu wartości netto środka trwałego w pozostałe koszty operacyjne,
które nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie jest to likwidacja, czyli brak
związku przyczynowo-skutkowego między przychodami a kosztami. 2/3
Niedobory w księgach rachunkowych
Wpisany przez dr hab. Waldemar Gos
Podstawa prawna: art. 27 ust. 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2010 r. nr 152, poz. 1223 ze zm.).
3/3