Pobierz

Projekt
UCHWAŁA NR ....................
RADY MIEJSKIEJ BIAŁEGOSTOKU
z dnia .................... 2011 r.
w sprawie wyrażenia zgody na odstąpienie od żądania zwrotu bonifikaty udzielonej przy wykupie lokalu mieszkalnego od Gminy Białystok. Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 214, poz. 1806, z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i Nr 162, poz. 1568, z 2004 r. Nr 102, poz. 1055, Nr 116, poz. 1203 i Nr 167, poz. 1759, z 2005 r. Nr 172, poz. 1441 i Nr 175, poz. 1457, z 2006 r. Nr 17, poz. 128, Nr 181, poz. 1337, z 2007 r. Nr 48, poz. 327, Nr 138, poz. 974, nr 173, poz. 1218, z 2008 r. Nr 180, poz. 1111 i Nr 223, poz. 1458, z 2009 r. Nr 52, poz. 420 i Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 28, poz. 142 i 146, Nr 40, poz. 230 i Nr 106, poz. 675 oraz z 2011 r. Nr 21, poz. 113, Nr 117, poz. 679, Nr 134, poz. 777 i Nr 149, poz. 887), w związku z art. 68 ust. 2c ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 675, Nr 143, poz. 963, Nr 155, poz. 1043, Nr 197, poz. 1307 i Nr 200, poz. 1323 oraz z 2011 r. Nr 64, poz. 341, Nr 106, poz. 622, Nr 115, poz. 673, Nr 129, poz. 732 i Nr 135, poz. 789) uchwala się, co następuje: § 1. Wyraża się zgodę na odstąpienie od żądania zwrotu bonifikaty udzielonej najemcy Zdzisławowi Tarasiukowi przy nabyciu od Gminy Białystok lokalu mieszkalnego numer 29 położonego w Białymstoku przy ulicy Grochowej 2, wobec jego zbycia w drodze darowizny na rzecz syna oraz pasierbów. § 2. Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Białegostoku. § 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. PRZEWODNICZĄCY RADY Włodzimierz Leszek Kusak
Id: DSPYA­VROCX­UIDZA­AQSKJ­DCOFJ. Projekt
Strona 1
Uzasadnienie
Przydział lokalu mieszkalnego Nr 29 przy ul. Grochowej 2 decyzją z dnia 29 maja 1963 r. otrzymali Państwo Helena i Czesław Mierzejewscy, którzy zamieszkiwali wspólnie z synami: Jarosławem i Markiem. W 1973 r. Pan Czesław Mierzejewski zmarł, a głównym najemcą lokalu została Pani Helena Mierzejewska. W 1976 r. ponownie wyszła za mąż za Pana Zdzisława Tarasiuka. W tym samym roku urodził się ich syn Piotr Tarasiuk. Pan Zdzisław Tarasiuk przejął obowiązki ojca wobec pasierbów, wytworzyły się silne więzi rodzinne. W 2007 r. Pani Helena rozpoczęła starania o wykup zajmowanego lokalu od Gminy, jednakże jej śmierć ­ w styczniu 2008 r. ­ przekreśliła te plany. Kontynuując postępowanie w sprawie Pan Zdzisław Tarasiuk, który wstąpił w uprawnienie głównego najemcy, skorzystał z przysługującego mu uprawnienia i przedmiotowy lokal wykupił aktem notarialnym sporządzonym dnia 21 kwietnia 2008 r. Lokal został wyceniony przez rzeczoznawcę na kwotę 259.214,00 zł. Przy wykupie została udzielona 90 % bonifikata (co stanowi kwotę 233.293,00 zł). Cenę lokalu ustalono na kwotę 25.931,00 zł. Aktem notarialnym – umową darowizny sporządzonym dnia 16 lipca 2008 r. Pan Zdzisław Tarasiuk przeniósł własność przedmiotowego lokalu na rzecz swego syna Piotra Tarasiuka oraz na rzecz pasierbów Jarosława i Marka Mierzejewskich. W przedmiotowej umowie obdarowani zobowiązali się do zapewnienia ojcu i ojczymowi nieodpłatnego, dożywotniego zamieszkiwania w lokalu. Należy podkreślić, iż celem dokonanej darowizny było zabezpieczenie potrzeb mieszkaniowych dzieci – w jednakowym stopniu syna i pasierbów. Dla Zdzisława Tarasiuka, zarówno syn, jak i pasierbowie byli w jednakowym stopniu osobami bliskimi, chociaż zgodnie z definicją zawartą w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm – zwanej dalej ugn.) pasierbowie nie mieszczą się w kręgu osób bliskich. Ponadto notariusz przy podpisywaniu umowy darowizny nie pouczył stawających o skutkach prawnych jej dokonania, tj. o obowiązku zwrotu części zwaloryzowanej bonifikaty, w przypadku dokonania darowizny na rzecz pasierbów. W świetle wyżej powołanej ustawy zbycie lokalu przed upływem 5 lat, bez obowiązku zwrotu bonifikaty, dopuszczalne jest m.in. w sytuacji zbycia lokalu na rzecz osoby bliskiej. Do kręgu osób bliskich zaliczamy: zstępnych, wstępnych, rodzeństwo, dzieci rodzeństwa, małżonka, osoby przysposabiające i przysposobione oraz osobę, która pozostaje ze zbywcą faktycznie we wspólnym pożyciu. Pasierb nie jest zaliczany do kręgu osób bliskich, na których można zbyć lokal bez obowiązku zwrotu bonifikaty, zatem żądanie zwrotu bonifikaty przez gminę byłoby teoretycznie zasadne. Pan Zdzisław Tarasiuk zmarł 9 października 2009 r., a spadek po nim na podstawie ustawy nabył w całości syn Piotr Tarasiuk, zgodnie z przedłożonym aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym przed Teodozją Gregorczuk – notariuszem w Białymstoku dnia 31 marca 2011 r. Mając na uwadze przepisy ugn. oraz kodeksu cywilnego w zakresie dziedziczenia praw i obowiązków majątkowych należy stwierdzić, iż obowiązek zwrotu bonifikaty udzielonej przy sprzedaży lokalu nie wygasa z chwilą śmierci pierwotnego nabywcy. Prawa i obowiązki wynikające z zawartej umowy sprzedaży nieruchomości lokalowej przechodzą na jego spadkobierców ustawowych. Należy zaznaczyć, iż w opisanym przypadku obowiązek zwrotu części zwaloryzowanej bonifikaty będzie obciążał jedynie syna Pana Zdzisława Tarasiuka, jako ustawowego spadkobiercę, a nie jego pasierbów, chociaż to darowizna dokonana na ich rzecz wywołała opisane skutki prawne. Ponadto, obecnie przedmiotowy lokal jest wykorzystywany w celach mieszkaniowych przez pasierba Pana Jarosława Mierzejewskiego, który zamieszkuje w przedmiotowym lokalu i nie posiada innego mieszkania. Rozpatrując wszystkie aspekty przedstawionego stanu faktycznego, łącznie z sytuacją hipotetycznego dalszego rozporządzania lokalem przez obecnych właścicieli, należy stwierdzić, iż uprawnienie do żądania zwrotu bonifikaty przysługiwałoby Gminie na pewno w stosunku do osoby bliskiej w rozumieniu ugn., tzn. syna Pana Tarasiuka. Zdaniem Sądu Najwyższego literalna wykładnia przepisu art. 68 ust. 2b prowadzi do jednoznacznego wniosku, że niezależnie od celu zbycia lokalu przez osobę bliską, ma ona obowiązek zwrotu kwoty równej zwaloryzowanej bonifikacie. Natomiast trudno jest stwierdzić, czy Gmina posiadałaby instrumenty prawne wyegzekwowania należnej kwoty Id: DSPYA­VROCX­UIDZA­AQSKJ­DCOFJ. Projekt
Strona 2
bonifikaty od pasierbów pierwotnego nabywcy, gdyż nie została jeszcze w tym przedmiocie wypracowana jednolita linia orzecznictwa sądów powszechnych. Jednakże, nie można także wykluczyć uznania przez sąd ewentualnego roszczenia Gminy w tym zakresie. Nadmienić należy, iż sprawa odstąpienia od żądania zwrotu bonifikaty w sytuacji zbycia lokalu na rzecz osoby spoza kręgu osób bliskich (pasierba oraz synowej), była już dwukrotnie przedmiotem obrad rady. W obu przypadkach zostały podjęte uchwały o odstąpieniu od żądania zwrotu bonifikaty. Mając na uwadze wyżej opisany stan faktyczny oraz prawny wnioskuję o odstąpienie również w tym przypadku od rygoryzmu obciążania obowiązkiem zwrotu bonifikaty spadkobiercy pierwotnego nabywcy i podjęcie załączonej uchwały. Id: DSPYA­VROCX­UIDZA­AQSKJ­DCOFJ. Projekt
Strona 3