D - Sąd Rejonowy w Olsztynie

Sygn. akt IX W 874/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 lipca 2016 r.
Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny
w składzie:Przewodniczący: SSR Joanna Sienicka
Protokolant: Kalina Pawełko
Bez udziału oskarżyciela publ.
po rozpoznaniu w dniu 17 V, 14 VI, 5 VII 2016 r. sprawy
D. O.
s. T. i A. z domu P.
ur. (...) w O.
obwinionego o to, że: w dniu 24 listopada 2015 r. o godzinie 11:45 w O. na ul. (...) kierując samochodem marki B.
o nr rej. (...) podczas zmiany pasa ruchu nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu
kierującemu pojazdem marki F. o nr rej. (...) zmuszając go do gwałtownego hamowania w celu uniknięcia zderzenia
czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym
- tj. za wykroczenie z art. 86 § 1 kw w zw. z art. 22 ust. 4 ustawy Prawo
o ruchu drogowym
ORZEKA:
I. obwinionego D. O. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 86 § 1 kw
w zw. z art. 22 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym skazuje go wymierzając na podstawie art. 86§1kw karę 500
(pięćset) złotych grzywny;
II. na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża
obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100 (sto) złotych i opłatą w kwocie 50
(pięćdziesiąt) złotych.
Sygn. akt IX W 874/16
UZASADNIENIE
Obwiniony D. O. prowadzi (...), deklaruje osiąganie dochodu miesięcznego w kwocie (...), jest żonaty (dane k. 37)
W dniu 24 listopada 2015 roku około godziny 11:45 obwiniony D. O. kierował pojazdem marki B. o nr rej. (...). Jechał
z żoną M. O.– siedząca na przednim fotelu obok kierowcy. Obwiniony poruszał się od strony (...) w kierunku centrum
O. . Wjechał w ulicę (...) , zajął pas przeznaczony dla ruchu (...)znajdujący się na środku jezdni. Przed pojazdem B. tym
samym pasem poruszał się inny samochód, który zmienił pas na prawy.
W tym samym czasie , w tym samym kierunku ulicą (...) ,prawym pasem ruchu , pojazdem nauki jazdy marki F. (...) o
nr rej. (...), jechała kursantka P. N. (1). Instruktorem nauki jazdy był w opisanym pojeździe A. S. (1). Przed pojazdem
nauki jazdy poruszały się inne samochody osobowe. Kursantka zbliżała się do skrzyżowania z ul (...). Zatrzymała
się za innymi pojazdami. W momencie gdy na sygnalizatorze zapaliło się zielone światło pojazdy jadące przed nią
zaczęły ruszać. W tym czasie z jej lewej strony , z (...), manewr zmiany pasa ruchu na prawy podjął obwiniony.
Wjechał częściowo na prawy pas ruchu po którym poruszał się już samochód nauki jazdy. Reagując na zaistniałą
sytuację A. S. (1) rozpoczął manewr hamowania. Pojazdy zdołały uniknąć zderzenia. Kierujący pojazdami zatrzymali
się. Obwiniony wysiadł z B. i podszedł do pojazdu m-ki F.. Zarzucał kursantce i instruktorowi nieprawidłową jazdę ,
pomiędzy obwinionym , a instruktorem nauki jazdy doszło do utarczki słownej. Następnie obwiniony wrócił do
swojego pojazdu wjechał przed pojazd m-ki F., po czym, po chwili zatrzymał się. F. stanął za pojazdem obwinionego.
Ponownie obwiniony podszedł do instruktora. A. S. (1) poinformował obwinionego, że zawiadomił o zdarzeniu Policję
i udaje się do K. (...) .
Zdarzenie zostało zarejestrowane przez kamerę (...).
Obwiniony i A. S. (1) złożyli zawiadomienia o popełnieniu wykroczenia w K. O..
(dowody: wyjaśnienia obwinionego k. 37 – 37v, zeznania A. S. (1) k. 38 - 39, k. 4v – 5, zeznania M. O. k. 39v, zeznania P.
N. (1) k. 48v k. 11, zeznania R. B. k.48v – 49v, k. 11, zeznania J. K. k. 53-53v, notatka urzędowa k. 2, protokół przyjęcia
zawiadomienia żądania ścigania sprawcy wykroczenia k. 3, kserokopia dowodu osobistego i prawa jazdy obwinionego
k. 8, protokół odtworzenia utrwalonych zapisów k. 20, płyta k. 23, notatka urzędowa k. 45, notatka informacyjna dot.
prac budowlanych k. 46, k. 52).
Obwiniony D. O. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia. Wyjaśnił , że z powodu
robót drogowych miał możliwość poruszania się tylko pasem (...). Zjechał na ten pas tak jak wszystkie inne pojazdy.
Z powodu większej szerokość kół jego pojazdu nie mógł zjechać na prawy pas ruchu wcześniej niż w miejscu, w
którym doszło do zdarzenia. Pas po którym poruszał się był oddzielony od pasa prawego metalowymi krawężnikami z
przerwami. Wyjaśnił, iż dokładnie obserwował drogę i całe zajście było jedynie wynikiem zachowania A. S. (1), który
rozmawiając przez telefon, gestem ręki nakazał kursantce P. N. (1) jechać na wprost i go nie wpuścić na pas prawy.
Podał, że nie spowodował swoim zachowaniem hamowania pojazdu nauki jazdy. Wyjaśnił, iż kursantka zatrzymała
się, zostawiła mu miejsce do wjazdu na pas prawy. Stanęła przy końcu jego samochodu. Następnie podjeżdżała .
Gdy zapaliło się zielone światło samochody na prawym pasie ruszyły, chciał wówczas zjechać na pas prawy. Jego
pojazd przetoczył się może pół metra , wówczas usłyszał trąbienie „złośliwego instruktora”. Podszedł do pojazdu
nauki jazdy aby zapytać dlaczego instruktor uniemożliwia mu opuszczenie pasa(...)i przejechanie przez skrzyżowanie.
Obwiniony oświadczył, iż pomiędzy pojazdami nie doszło do kontaktu. W czasie gdy ruszył, przód F. (...) znajdował
się na wysokości prawych drzwi pasażera jego pojazdu. F. wówczas stał.
Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego uznając je za przyjętą linię obrony zmierzającą do uniknięcia
odpowiedzialności za zarzucane wykroczenie. Twierdzenia obwinionego nie znajdują potwierdzenia w pozostałym
materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie, bowiem pozostają one w sprzeczności z zeznaniami świadków A. S.
(1) i P. N. (1), jak również z nagraniem z monitoringu. Nie znajdują także uzasadnienia w obowiązujących przepisach
prawa o ruchu drogowym .
A. S. (1) i P. N. (1) zeznali, iż jechali prawym pasem ruchu ulicy (...) w kierunku skrzyżowania z ulicą (...). Dodali, że
pojazd obwinionego po zapaleniu się na sygnalizatorze świetlnym zielonego światłą wyjechał nagle z lewego pasa tj. z
(...) na ich pas, dlatego też musieli gwałtownie zahamować. Podali również, że obwiniony zachowywał się agresywnie.
A. S. (1) zeznał jechał z kursantka w stronę skrzyżowania z ul (...), przed nimi było 5-6 pojazdów. Pojazdy przed nimi
zatrzymały się, wówczas (...) z lewej strony podjechały do nich dwa pojazdy. Pierwszy samochód zjechał z (...) na pas
prawy. Gdy zamieniło się światło na zielone, samochody ruszyły. W tym czasie także kursantka ruszyła. Wówczas z
(...) nagle wjechał częściowo na ich pas samochód obwinionego. Jego przednie koła znajdowały się na prawym pasie
ruchu. Nacisnął hamulec, hamowanie było gwałtowne, zatrzymali się kilka centymetrów od B., który zajechał im
drogę. Według świadka gdyby nie hamował doszło do zderzenia z pojazdem obwinionego. Obwiniony podszedł do ich
pojazdu, zachowywał się wulgarnie. A. S. zeznał, iż poruszali się tylko prawym pasem ruchu po wjeździe w ul (...). Na
wysokości Hotelu (...) widział pracowników drogowych ale nie utrudniali oni poruszania się pasem prawym, nie było
konieczności wjazdu na torowisko. Jego zdaniem kierowcy pojazdów które wjechały na torowisko nie chcieli stać w
korku , chcieli ich ominąć. Oświadczył, iż podczas wjeżdżania obwinionego na pas prawy nie rozmawiał przez telefon,
wziął go do ręki jak obwiniony podszedł do kursantki.
P. N. (1) przedstawiła przebieg zdarzenia w analogiczny sposób. Zeznała , że nie pamięta, czy A. S. (1) pokazywał
jej ręką gest, aby jechać do przodu, ani czy na ulicy (...) były prowadzone jakieś roboty drogowe. Wskazała, że A.
S. (1) nie rozmawiał przez telefon w czasie, gdy obwiniony zajechał jej drogę, aczkolwiek wcześniej rozmawiał z
użyciem zestawu . Po tym zdarzeniu instruktor zadzwonił na Policję. Zeznała, iż po wjeździe na ul (...) zajęła pas
prawy. Obwiniony zajechał jej drogę z lewej strony zjeżdżając na jej pas ruchu z (...) , gdy chciała kontynuować jazdę.
Obwiniony krzyczał na nią i na instruktora. Oświadczyła, iż już ruszyła gdy obwiniony zjeżdżał z (...). Zahamowała
żeby nie zderzyć się z jego pojazdem, nie pamięta czy instruktor także hamował.
Sąd dał wiarę zeznaniom w/w świadków uznając je za logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniające.
Istotnym dowodem w sprawie jest nagranie z kamery (...) zamontowanej na skrzyżowaniu ulicy (...) z ulicą (...).
Z uwagi na usytuowanie kamery , widok na miejsce zdarzenia jest częściowo przysłonięty przez znaki drogowe
i sygnalizator świetlny. Na nagraniu widać, że na(...)stoi pojazd obwinionego. Pojazdy znajdujące się prawym
pasie ruszają. Widać także przy prawej krawędzi pasa prawego światła pojazdów zbliżających się do skrzyżowania.
Obwiniony podejmuje manewr wjazdu na prawy pas ruchu, wjeżdża częściowo na ten pas, po czym zatrzymuje pojazd
i wysiada z niego. Kolejno widać jak obwiniony wraca do pojazdu po czym rusza wjeżdżając na prawy pas ruchu
przejeżdża przez przystanek wenecki i zatrzymuje się przed skrzyżowaniem z ul. (...). W tym momencie obwiniony
ponownie wysiada z pojazdu i podchodzi do instruktora nauki jazdy, który zatrzymał pojazd za pojazdem m-ki B..
Następnie obwiniony wraca do pojazdu i odjeżdża ze skrzyżowania w kierunku centrum. Z uwagi na usytuowanie
kamery pojazd nauki jazdy nie jest dobrze widoczny w chwili wjazdu pojazdu obwinionego na pas prawy. Dostrzec
można światła tego pojazdu, ich poruszenie wskazujące na hamowanie i zatrzymanie tego pojazdu .
Obwiniony podnosił podczas rozprawy, iż przedmiotowe nagranie nie jest nagraniem, które oglądał wcześniej, że
istniały nagrania z innych kamer . Sąd uznał powyższe twierdzenia za niewiarygodne. Zgodnie z zeznaniami J. K.,
przedmiotowe nagranie jest jedynym nagraniem, które było okazywane obwinionemu i jedynym zabezpieczonym
w sprawie. Sąd uznał powyższe zeznania za logiczne, rzeczowe i wiarygodne nie znajdując podstaw do ich
zakwestionowania. Korespondują one z zeznaniami A. S.- k 39, z których wynika, iż świadek ten również oglądał tylko
powyższe nagranie.
M. O. zeznała, że jechała wraz mężem od strony dworca ulicą (...). Wskazała, iż obserwowała całą sytuację z boku.
Podała, że mąż był zmuszony wjechać na (...) z powodu prowadzonych w tym czasie robót drogowych. Przed
zdarzeniem zatrzymali się. Pojazd miał włączony kierunkowskaz. W momencie kiedy zapaliło się zielone światło na
sygnalizatorze obwiniony delikatnie ruszył. W tym czasie widziała z boku jak instruktor z pojazdu m-ki F. rozmawiał
przez telefon, a kursantka kierująca tym pojazdem otrzymała od niego gest ręką, aby jechać do przodu. Podkreśliła, że
mąż nie włączył się gwałtownie do ruchu i nie stworzył żadnej sytuacji zagrażającej bezpieczeństwu w ruchu drogowym.
Sąd jedynie w części dotyczącej ustawienia pojazdów przed zdarzeniem uznał za wiarygodne zeznania świadka M.
O.. Nie podzielił ich natomiast w pozostałem części . Sąd miał na uwadze, że świadek będąca żoną obwinionego jest
zainteresowana rozstrzygnięciem sprawy. Jej relacja stoi w oczywistej sprzeczności z omówionymi dowodami.
Jako niewiele wnoszące do sprawy Sąd ocenił zeznania R. B., który nie był świadkiem zdarzeniu, a jedynie rozmawiał
z uczestnikami i skierował ich do Komendy (...)w O. w celu przeprowadzenia dalszych czynności.
Stosownie do treści art. 22 ust 1 ustawy prawo o ruchu drogowym, kierujący pojazdem, zmieniający kierunek jazdy lub
zajmowany pas ruchu , jest obowiązany zachować szczególną ostrożność . Zgodnie z ust 4 cyt przepisu winien także
ustąpić pierwszeństwa innemu pojazdowi jadącemu po pasie na który zamierza wjechać.
Obwiniony nie zastosował się do opisanych obowiązków . Nie upewnił się czy jego manewr nie stworzy zagrożenia
dla innych uczestników ruchu, czy nie zmusi kierującą samochodem F. do wykonania manewrów obronnych.
Efektem braku zachowania szczególnej ostrożności przez obwinionego było nie ustąpienie pierwszeństwa przejazdu
samochodowi m-ki F., który poruszał się w tym czasie pasem prawym.
Wobec powyższego Sąd uznał obwinionego D. O. za winnego tego, że w dniu 24 listopada 2015 r. o godzinie 11:45 w O.
na ul. (...) kierując samochodem marki B. o nr rej. (...) podczas zmiany pasa ruchu nie zachował szczególnej ostrożności
i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu kierującemu pojazdem marki F. o nr rej. (...) zmuszając go do gwałtownego
hamowania w celu uniknięcia zderzenia czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Swoim
zachowaniem wyczerpał znamiona z art. 86 § 1 kw w zw. z art. 22 ust. 4 Ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Warunkiem przypisania odpowiedzialności za wykroczenie z art. 86 § 1 kw jest spowodowanie zagrożenia
bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Zagrożenie takie niewątpliwie powstało o czym świadczą zeznania P. N. i A. S.
oraz nagranie z monitoringu.
Istota ustąpienia pierwszeństwa polega na powstrzymaniu się od ruchu, jeśli ruch ten mógłby zmusić innego
kierującego do zmiany kierunku, pasa ruchu lub istotnej zmiany prędkości – art. 2 pkt 23 prawa o ruchu drogowym.
Kierujący pojazdem m-ki B. wjechał bez zachowania wymaganej ostrożności przed jadący już pojazd marki F.
zmuszając kierującego pojazdem m-ki F. do gwałtowanego hamowania.
Przy wymiarze kary Sąd miał na względzie stopień szkodliwości społecznej czynu, stworzenie zagrożenia dla innych
użytkowników ruchu, Obwiniony nie zachował odpowiedniej ostrożności przy wykonywanym manewrze, w sposób
nieprawidłowy dokonał obserwacji drogi, czym wypełnił kryterium niezachowania szczególnej ostrożności podczas
wykonywanego manewru.
Sąd orzekł wobec obwinionego karę grzywny w wysokości 500 złotych. Orzeczona kara w ocenie Sądu jest współmierna
do stopnia zawinienia obwinionego i społecznej szkodliwości czynu i nie może być postrzegana jako rażąco
surowa. Ponadto kara ta zmotywuje obwinionego do ostrożniejszej i rozważniejszej jazdy, a przede wszystkim do
respektowania obowiązujących przepisów z zakresu ruchu drogowego.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 kpw w zw. z art. 21 pkt 2 ustawy o opłatach w sprawach
karnych. Obwinionego obciążono zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100 złotych i opłatą w kwocie
50 złotych.