ekonometria - UP w Poznaniu

EKONOMETRIA
dr inż. ALEKSANDRA ŁUCZAK
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Katedra Finansów i Rachunkowości
Zakład Metod Ilościowych
Collegium Maximum, pokój 617
Tel. (61) 8466091
[email protected]
REGULAMIN I WARUNKI ZALICZENIA
PRZEDMIOTU
1. Wprowadzenie
1.1. Zajęcia w ramach przedmiotu są prowadzone w oparciu
o Regulamin Studiów obowiązujący na Uniwersytecie
Przyrodniczym oraz niniejszy regulamin.
1.2. Przedmiot Ekonometria prowadzony na Wydziale
Ekonomiczno-Społecznym Uniwersytetu Przyrodniczego
w Poznaniu składa się z 15 godzin wykładu oraz
30 godzin ćwiczeń prowadzonych w formie laboratoriów
w pracowni komputerowej. Zajęcia odbywają się
cotygodniowo w blokach 1 godz. wykładu i 2 godz.
ćwiczeń. Wykład i ćwiczenia podlegają zaliczeniu.
1.3. Prowadzącym ćwiczenia jest dr inż. Aleksandra Łuczak z
Zakładu Metod Ilościowych, Katedry Finansów i
Rachunkowości, Uniwersytetu Przyrodniczego w
Poznaniu.
REGULAMIN I WARUNKI ZALICZENIA
PRZEDMIOTU (cd.)
2. Forma uczestnictwa
2.1. Uczestnictwo w ćwiczeniach jest obowiązkowe.
2.2.Przewiduje się możliwość dwóch nieusprawiedliwionych
nieobecności na ćwiczeniach. W pozostałych
przypadkach prowadzący może usprawiedliwić
nieobecność na ćwiczeniach pod warunkiem jej
udokumentowania (potwierdzone zwolnieniem
lekarskim) lub w szczególnych wypadkach na podstawie
pisemnej prośby Studenta o usprawiedliwienie
nieobecności z ważnych losowych przyczyn.
REGULAMIN I WARUNKI ZALICZENIA
PRZEDMIOTU (cd.)
2.3. Prowadzący zajęcia ma prawo odmówić
usprawiedliwienia nieobecności na zajęciach, jeśli uzna,
że przyczyna nieobecności nie jest zasadna lub
dostatecznie udokumentowana.
2.4. Na zajęciach zabrania się z korzystania z wszelkiego
rodzaju prywatnych urządzeń elektronicznych tj. np.
telefony komórkowe, urządzenia mp3 (z wyłączeniem
niezbędnych urządzeń medycznych tj. np. aparaty
słuchowe).
2.5. W pracowni komputerowej wymaga się od Studentów
dostosowania się do Regulaminu Pracowni
Komputerowej (załącznik 1).
REGULAMIN I WARUNKI ZALICZENIA
PRZEDMIOTU (cd.)
2.6. Ćwiczenia są chronione prawem autorskim (Dz. U. z
2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm. ). Wszelkiego
rodzaju kopiowanie poza treścią wskazaną przez
prowadzącego lub inne naruszenie prawa autorskiego
będzie karane zgodnie z ustawią o prawie autorskim i
prawach pokrewnych.
REGULAMIN I WARUNKI ZALICZENIA
PRZEDMIOTU (cd.)
3. Kontrola wyników nauczania oraz zaliczenie
przedmiotu
3.1. Kontrola wyników nauczania może odbywać się na
każdych zajęciach w postaci pisemnej lub ustnej. O
formie tej kontroli decyduje prowadzący zajęcia.
Podczas sprawdzania wyników nauczania nie można
korzystać z żadnych materiałów pomocniczych ani z
pomocy osób trzecich. Dopuszcza się korzystanie z
komputerów przy pisaniu kolokwium. Wszystkie
odpowiedzi na kolokwium Student udziela wyłącznie na
arkuszu przygotowanym przez prowadzącego. Wszelkie
dodatkowe arkusze dołączane samodzielnie przez
studenta nie podlegają ocenie.
REGULAMIN I WARUNKI ZALICZENIA
PRZEDMIOTU (cd.)
3.2. Warunkiem koniecznym zaliczenia przedmiotu jest
napisanie dwóch kolokwiów. Każde z kolokwiów jest
punktowane maksymalnie na 50 punktów. Jednocześnie
oceniane są bieżące postępy pracy Studentów na
podstawie aktywności na zajęciach i są one
punktowane.
Student za przygotowanie do zajęć i pracę na ćwiczeniach
może otrzymać zarówno punkty dodatnie i ujemne,
które liczą się do łącznej klasyfikacji semestralnej.
Student, aby otrzymać zaliczanie z ćwiczeń musi otrzymać
łącznie minimum 60 punktów, co uprawnia do zaliczenia
przedmiotu na ocenę dostateczną.
REGULAMIN I WARUNKI ZALICZENIA
PRZEDMIOTU (cd.)
W przypadku niezaliczenia ćwiczeń Studentowi przysługuje
jedna poprawa z całości materiału prezentowanego na
ćwiczeniach w formie pisemnego kolokwium. Niezaliczenie
kolokwium poprawkowego skutkuje niezaliczeniem ćwiczeń z
przedmiotu Ekonometria i uzyskaniem z tego przedmiotu
oceny
niedostatecznej.
Przy
ocenie z kolokwium
poprawkowego nie są brane pod uwagę wyniki uzyskane
wcześniej przez Studenta.
REGULAMIN I WARUNKI ZALICZENIA
PRZEDMIOTU (cd.)
3.3.Ocena z ćwiczeń z przedmiotu Ekonometria wynika z
punktów uzyskanych na kolokwium i aktywności na
zajęciach. Ostateczna ocena z przedmiotu wyznaczana
jest według zależności podanej tabeli 1.
Tabela 1. Skala ocen z przedmiotu Ekonometria
Punkty
Poniżej 60
60;68)
68;76)
Ocena
Niedostateczny
Dostateczny
Dostateczny
plus
76;84)
84;92)
Powyżej
92
Dobry
Dobry
plus
Bardzo
dobry
REGULAMIN I WARUNKI ZALICZENIA
PRZEDMIOTU (cd.)
3.4. Nieobecność nieusprawiedliwiona na więcej niż 10%
ćwiczeń oznacza ich niezaliczenie i otrzymanie oceny
niedostatecznej.
3.5. Zaliczenia dokonuje prowadzący ćwiczenia.
3.6. Po zaliczenia z ćwiczeń Student ma prawo przystąpić do
egzaminu w terminie wyznaczonym przez kierownika
przedmiotu.
3.7. Wpisy do indeksu można uzyskać wyłącznie w terminach
podanych przez prowadzącego. Wpisy nie muszą być
odbierane osobiście.
REGULAMIN I WARUNKI ZALICZENIA
PRZEDMIOTU (cd.)
4. Dodatkowe
4.1.W sytuacjach spornych i nie objętych niniejszym
regulaminem obowiązują postanowienia Regulaminu
Studiów w Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu
UWAGA
Na stronie Wydziału Ekonomiczno-Społecznego
dostępne są:
Regulamin przedmiotu
Materiały do ćwiczeń –
Slajdy i opracowania
zagadnień do zajęć
(z hasłem econometrics10)
LITERATURA PODSTAWOWA
1. Maddala G. S. (2006): Ekonometria. Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa
2. Welfe A. (2003): Ekonometria. Metody i ich
zastosowanie. PWE, Warszawa.
3. Welfe A. (2008): Ekonomietria. PWE, Warszawa
4. Wprowadzenie do ekonometrii w przykładach i
zadaniach. (2004) Red. nauk. K. Kukuła.
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
1. Borkowski B., Dudek H., Szczęsny W. (2003):
Ekonometria. Wybrane zagadnienia. Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa
2. Guzik B., Jurek W. (1996): Ekonometria z zadaniami.
Wyd. Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań
3. Guzik B., Jurek W.(1997): Ćwiczenia z ekonometrii.
Wyd. Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań
4. Badania operacyjne w przykładach i zadaniach.
(2004) Red. nauk. K. Kukuła Wydawnictwo Naukowe
PWN, Warszawa
5. Ekonometria i badania operacyjne. Podręcznik dla
studiów licencjackich (2009) Red. Nauk. M.
Gruszczyński, T. Kuszewski, M. Podgórska
TREŚCI KSZTAŁCENIA
Teorie ekonomii a modelowanie ekonometryczne. Model
ekonomiczny, model ekonometryczny. Cele i metody
ekonometrii, klasyfikacja modeli ekonometrycznych, etapy
modelowania ekonometrycznego, specyfikacja zmiennych
modelu. Regresja liniowa z jedną zmienną objaśniającą.
Metoda najmniejszych kwadratów, metoda momentów.
Analiza szeregów czasowych. Prognozowanie. Model
procesu decyzyjnego. Programowanie liniowe. Metody –
graficzna i simpleks. Dualność w programowaniu liniowym.
Zagadnienie transportowe. Programy komputerowe z
zakresu programowania matematycznego.
Źródło: Rada Główna Szkolnictwa Wyższego, Standardy kształcenia dla kierunku
studiów: Ekonomia; http://www.rgsw.edu.pl/files/active/0/ekonomia20070210.doc
EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Umiejętności i kompetencje
Rozumienie roli i miejsca ekonometrii w analizach i
badaniach
ekonomicznych;
rozumienia
modeli
ekonometrycznych i zasad konstruowania modeli z jedną
zmienną objaśniającą; prognozowania w oparciu o modele
ekonometryczne; wykorzystywania metodologii badań
operacyjnych;
prognozowania,
konstruowania
i
wykorzystywania modeli decyzyjnych; interpretowania
danych wynikających z programowania matematycznego.
Źródło: Rada Główna Szkolnictwa Wyższego, Standardy kształcenia dla kierunku
studiów: Ekonomia; http://www.rgsw.edu.pl/files/active/0/ekonomia20070210.doc
PROGRAM NAUCZANIA
1. Definicja ekonometrii
2. Pojęcie modelu ekonomiczno-matematycznego
3. Dwie klasy modeli ekonomiczno-matematycznych
3.1. Modele ekonometryczne
3.2. Modele optymalizacyjne
4. Podstawowe obszary badawcze ekonometrii
PROGRAM NAUCZANIA (cd.)
5. Etapy budowy modelu ekonometrycznego
5.1. Ustalenie celu budowy modelu
5.2. Zebranie danych statystycznych
5.3. Ustalanie analitycznej postaci równania modelu
5.4. Estymacja parametrów strukturalnych modelu
5.5. Weryfikacja merytoryczna i statystyczna modelu
5.6. Praktyczne wykorzystanie modelu
6. Zasady budowy wybranych typów modeli ekonometrycznych
liniowych i nieliniowych
PROGRAM NAUCZANIA (cd.)
7. Przykłady oszacowanych modeli ekonomicznomatematycznych
8. Klasyfikacja modeli ekonometrycznych według różnych
kryteriów
PROGRAM NAUCZANIA (cd.)
9. Zasady konstrukcji liniowych modeli optymalizacyjnych
10. Zagadnienie programowania liniowego (ZPL)
10.1. Metoda graficzna
10.2. Metoda simplex
11. Dualność w programowaniu liniowym
12. Przykłady rozwiązywania zagadnień programowania
liniowego
12.1. Zagadnienie produkcji
12.2. Zagadnienie diety
12.3. Problem rozkroju
PROGRAM ĆWICZEŃ
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Wprowadzenie
Model liniowy
Model liniowy (cd.)
Model potęgowy
Model wykładniczy
Badanie tendencji rozwojowych
Kolokwium
Model optymalizacyjny – zagadnienie produkcji metoda geometryczna
Model optymalizacyjny – zagadnienie diety - metoda
geometryczna
Dualność w programowaniu liniowym
Problem rozkroju
Metoda simleks
Solver
Kolokwium
Podsumowanie zajęć i poprawa
DEFINICJE EKONOMETRII
Ekonometria – zajmuje się wykrywaniem ilościowych prawidłowości i
powiązań miedzy zjawiskami gospodarczym i na tej podstawie
przewidywaniem przyszłego stanu zjawisk. . Dostarcza też metod
ułatwiających podejmowanie optymalnych decyzji, które prowadzą
do osiągnięcia założonych celów gospodarczych.
Ekonometria – metody matematyczne i statystyczne stosowane do
badania zjawisk gospodarczych (ekonometrycznych).