futurescapes – pejzaże przyszłości

FUTURESCAPES –
PEJZAŻE PRZYSZŁOŚCI
SCENARIUSZE
FUTURESCAPES –
PEJZAŻE PRZYSZŁOŚCI
WPROWADZENIE
FutureScapes – Pejzaże Przyszłości to fascynujący, oparty na współpracy
projekt, badający sposoby, w jakie technologia i rozrywka mogą przyczynić
się do stworzenia lepszego, wygodniejszego świata w 2025 roku.
Chodzi w nim nie tyle o przewidywanie przyszłości, co raczej wyobrażanie
sobie różnych możliwości.
Liczba możliwych wersji przyszłości jest z definicji nieskończona. Jedna
rzecz nie ulega jednak wątpliwości: świat w 2025 roku będzie się bardzo
różnił od tego, w którym żyjemy dzisiaj.
Punktem wyjścia dla projektu FutureScapes jest nie chwila obecna, a rok 2025 – ma to na celu pobudzić uczestników
do bardziej twórczego myślenia o tym, w jaki sposób technologia może nam pomóc żyć w sposób zrównoważony.
Angażujące i lekkie w formie materiały stymulujące – takie jak scenariusze przedstawione w tym dokumencie – mają
na celu skłonić do wzięcia udziału w projekcie ekspertów od przyszłości oraz eklektyczną grupę myślicieli, autorów,
projektantów i zwykłych ludzi, którzy mogą podzielić się swoimi przemyśleniami na temat szans i wyzwań związanych
z życiem w 2025 roku oraz potencjalnych ról, jakie w tym życiu będzie odgrywać technologia.
Projekt FutureScapes jest w założeniu w pełni otwarty i oparty na współpracy. Jego inicjatorami są wiodąca
organizacja non-profit promująca zrównoważony rozwój, Forum for the Future, oraz wiodący producent technologii
użytkowej, firma Sony.
O tym dokumencie
Dokument ten streszcza wyniki pierwszej, „rejestracyjnej” fazy projektu FutureScapes w formie czterech scenariuszy
na 2025 rok oraz ich konsekwencji dla technologii i stylu życia konsumentów. Przedstawione scenariusze, pomyślane
raczej jako kreatywne, na wpół żartobliwe wyzwalacze myśli niż bezdyskusyjne przepowiednie, rozpatrują w
przystępnej formie, do czego wraz z upływem czasu mogą doprowadzić przenikające się nawzajem trendy.
Scenariusze te są kreatywnym punktem wyjścia do następnej fazy projektu FutureScapes, w ramach której
zaprosimy interesariuszy i zwykłych ludzi do współpracy przy rozwijaniu potencjalnych dziedzin technologii
przyszłości, które umożliwią prowadzenie zrównoważonego trybu życia w 2025 roku.
Tworzenie scenariuszy FutureScapes
Każdy scenariusz stworzono na podstawie wypowiedzi wielu ekspertów. Punktem wyjścia był istniejący zestaw
scenariuszy opracowanych w ramach projektu Climate Futures we współpracy z pięćdziesięcioma naukowcami,
ekonomistami i przedstawicielami środowisk biznesowych, organizacji pozarządowych oraz rządów z całego świata
przy użyciu odpowiednio dostosowanej wersji metody Field Anomaly Relaxation (złagodzenie anomalii pola).
Cztery z tych scenariuszy projektu Climate Futures zostały zaktualizowane i zmodyfikowane tak, aby położyć w nich
większy nacisk na rolę, jaką może odegrać technologia w umożliwianiu zrównoważonego stylu życia w przyszłości.
Do zgromadzenia tych materiałów wykorzystano wywiady przeprowadzone z 30 ludźmi, uzupełniającą analizę
danych oraz całodniowe warsztaty. Do rozwoju scenariuszy przyczynili się m.in. kluczowi eksperci Sony (zespoły
badań i rozwoju, dział nowych przedsięwzięć, główni technolodzy i starsi liderzy biznesowi z Sony Electronics,
Playstation i Pictures), firmy takie jak Superflux i Digital DIY, a także zewnętrzni eksperci ze środowisk akademickich
i think tanków.
Jesteśmy wdzięczni wszystkim, którzy zaoferowali nam swój czas i wiedzę.
UWAGA DOTYCZĄCA CZYTANIA SCENARIUSZY
Planowanie wykorzystujące scenariusze umożliwia prowadzenie dyskusji o
złożonych kwestiach związanych z przyszłością w jasny i zorganizowany
sposób, w celu zidentyfikowania zagrożeń i szans oraz ustalenia ich
hierarchii ważności. Scenariusze to po prostu narzędzia pomagające
rozważać różne możliwości, które mogą zaistnieć w przyszłości. Nasze
scenariusze mają na celu zachęcić ludzi do udzielania kreatywnych
odpowiedzi na główne pytanie tego projektu – w jaki sposób technologia
może umożliwić prowadzenie życie w 2025 roku? Scenariusze nie są
rezultatem, ale środkiem umożliwiającym udzielenie kreatywnej odpowiedzi
na to pytanie.
Przy czytaniu scenariuszy warto pamiętać o kilku istotnych kwestiach:
1. Scenariusze to tylko i wyłącznie przydatne historie. Nie należy ich traktować jako przepowiedni i nie istnieje coś
takiego jak „właściwy” scenariusz. Przyszłość może zawierać elementy każdego, ale również żadnego z nich (co jest
jednak bardzo mało prawdopodobne). Ważne jest, aby poszerzyć horyzonty myślowe i kwestionować założenia.
2. Scenariusze powinny być prawdopodobnymi, spójnymi i interesującymi historiami o przyszłości. Aby były
przydatne, muszą być dość krótkie, dlatego nie mogą zawierać wielu szczegółów. Ważne jest, aby szczegóły
wprowadzić tam, gdzie są potrzebne.
Pytania, jakie warto sobie zadawać podczas czytania scenariuszy:
a. Czy możliwe jest osiągnięcie tego w 13 lat? Jakie sygnały w dzisiejszym świecie wskazują na ten scenariusz?
b. Czy potrafisz sobie wyobrazić siebie w tym świecie? Co byś w nim robił?
c. Jaka jest rola technologii i jakie główne potrzeby zaspokaja ona w każdym scenariuszu?
SCENARIUSZE
Na kolejnych stronach przedstawiono cztery scenariusze FutureScapes:
1. Hiperinnowacyjność
2. Współwłasność
4
10
3. Scentralizowane przetrwanie 15
4. Nowa definicja dobrobytu
22
1. HIPERINNOWACYJNOŚĆ
WPROWADZENIE
Ten świat charakteryzujący się niską emisją związków węgla powstał w
wyniku szybkiego i nieustającego procesu innowacji technologicznej. Styl
życia i świat biznesu zmieniły się zaledwie minimalnie, ale w obliczu
malejących zasobów pojawiają się coraz większe wątpliwości, czy ten
„kołowrotek innowacji” ma szansę bytu w długiej perspektywie.
2011: Sygnały zmian
„Słabe sygnały”, które mogą wytyczać szlak dla realizacji scenariusza
„Hiperinnowacyjność”.

W 2009 r. w laboratoriach rozpoczęto hodowanie sztucznego mięsa. Produkowane na skalę globalną mięso z
probówki – potencjalnie rewolucyjne alternatywne źródło pożywienia dla rosnącej liczby ludności o
zmieniających się gustach żywieniowych – mogłoby znacząco zmniejszyć tradycyjną zależność świata od
wymagających wody upraw, takich jak ryż.
http://www.guardian.co.uk/environment/2010/aug/16/artificial-meat-food-royal-society

W 2010 r. Andriej Gejm i Konstantin Novosiołow otrzymali Nagrodę Nobla za badania prowadzone nad
grafenem – ultracienkim, niezwykle wytrzymałym materiałem, który może zastąpić kompozyty konstrukcyjne,
takie jak włókno węglowe, oraz elementy przewodzące w komputerowych układach scalonych, co pozwoliłoby
na digitalizację praktycznie wszystkiego – od paczek chipsów po ubrania.
http://www.guardian.co.uk/nanotechnology-world/graphene-a-miracle-material-in-the-making

W ciągu sześciu godzin regiony pustynne Ziemi otrzymują ilość energii słonecznej, która wystarczyłaby, żeby
zaspokoić potrzeby energetyczne całej planety przez rok. Fundacja Desertec chce wprowadzić tę koncepcję w
życie za pomocą potężnych słonecznych elektrowni cieplnych generujących elektryczność i odsalających wodę.
Przełomem jest możliwość produkowania zakrzywionych paneli słonecznych z wykorzystaniem grafenu. Prace
nad budową pierwszej farmy słonecznej fundacji Desertec, o mocy 500 MW, mają rozpocząć się w Maroku w
2012 r.
http://www.desertec.org/concept/

Niemiecka projektantka Anke Damaske tchnęła nowe życie w ideę syntezy, tworząc biodegradowalny,
przyjazny dla środowiska „jedwab” z włókna mlecznego. Opracowana przez nią tkanina jest nie tylko łatwa w
praniu i prasowaniu, ale jednocześnie tańsza i znacznie mniej wodochłonna w produkcji niż prawdziwy jedwab.
Co istotne z punktu widzenia zrównoważonego rozwoju, produkcja materiału nie wymaga użycia pestycydów.
Najważniejsze jest jednak to, że tkanina produkowana jest z odrzuconego mleka niskiej jakości, co oznacza, że
model biznesowy Anke Damaske odwołuje się również do kwestii odpadów poprodukcyjnych.
http://www.dairy2020.com/cow-milk-couture-fashion-made-milk

Synergizacja niedoborów z nadmiarami może sygnalizować nowe podejście do optymalnego wykorzystania
energii i surowców. W ramach projektu Solar Sinter stworzono napędzaną energią słoneczną drukarkę
trójwymiarową, która przetapia pustynny piasek na szkło, które następnie formuje w określone kształty.
http://vimeo.com/25401444

Niechęć ludzi do stechnologizowanych elementów ubioru może zostać przełamana dzięki okularom Eyez.
Wyglądają jak zwykłe okulary słoneczne, ale mogą nagrywać obraz widziany przez noszącą je osobę w jakości
HD i przesyłać go strumieniowo do portali społecznościowych.
http://kck.st/lTacGw
2025: Hiperinnowacyjność. Więcej szczegółów
W 2025 roku wielu ludzi uważa się za szczęściarzy – żyją w złotym
wieku technologii i wolności, swego rodzaju globalnej Dolinie
Krzemowej.
Jest to indywidualistyczny, konsumpcjonistyczny, pędzący do przodu
świat, napędzany gospodarką zrewolucjonizowaną przez
innowacyjne, nowoczesne, niskowęglowe rozwiązania technologiczne.
Inteligentne rozwiązania biznesowe pomagają spełniać wymagania większości spośród żyjących na świecie ośmiu
miliardów ludzi w zakresie konsumpcji, zamożności i długości życia.
Dzięki wspieraniu postaw proekologicznych właściwe postępowanie stało się prostsze, tańsze i bardziej przyjemne.
Dzięki pomysłowym zabiegom marketingowym oszczędzanie energii/wody/zasobów stało się modne i społecznie
pożądane. Zmiany w zachowaniach kształtowane są również przez dostosowane do indywidualnych potrzeb
mechanizmy informacji zwrotnej, które od ręki pokazują wpływ danego zakupu na środowisko w sposób najbardziej
odpowiadający konkretnemu konsumentowi – w kategoriach kosztu, aprobaty otoczenia czy jeszcze inny sposób.
Zasadniczo jednak konsumenci oczekują, że większość „roboty ekologicznej” została już za nich wykonana na długo
przed tym, zanim kupią dany produkt czy usługę. System działa dobrze: poziom emisji gazów cieplarnianych spadł, a
wzrost gospodarczy utrzymuje się na zrównoważonym, wysokim poziomie. Praca przedsiębiorstw takich jak Desertec
z pierwszych lat drugiej dekady XXI wieku przyniosła owoce: energia słoneczna święci triumfy. W północnej Afryce
wykorzystuje się ją do odsalania olbrzymich ilości wody, a nadwyżki energii eksportowane są do Europy.
Szczególnie dynamicznie rozwijają się kraje globalnego Południa, choć ogólne wskaźniki wzrostu maskują rosnącą
przepaść między bogatymi a biednymi. Kiedy wydawało się, że wzrost liczby ludności i standardu życia doprowadził
świat na skraj przegrzania, na pomoc w ostatniej chwili przyszły innowacyjne i coraz bardziej zaawansowane
rozwiązania w dziedzinie wydajności – choć za cenę rosnącej złożoności systemowej.
Ludzie wierzą w to, że firmy są w stanie rozwiązać każdy problem – a na tych, którzy innowacyjny produkt
wprowadzą na rynek jako pierwsi, czekają wysokie nagrody. W cenie jest zwłaszcza nowe oprogramowanie oraz
nowe sposoby dostępu do treści i opieki nad treścią (content curation). Trudniej zbić fortunę na sprzęcie
komputerowym, który szybko ulega utowarowieniu i w rezultacie ma mniejszy potencjał generowania wysokich
zysków dla pojedynczych producentów. Liczba entuzjastów nowych technologii i nisz rynkowych jest jednak wciąż
wystarczająco duża, żeby zmobilizować inżynierów do pracy.
W tym otwartym i płodnym środowisku biznesowym na żyłę złota mogą trafić mikrofabryki. Właściciele firm
wykorzystują szybkie algorytmy do ustalania dokładnych parametrów zasobów, dzięki czemu mogą zawsze
pozyskiwać surowce po najlepszej cenie, ale kiedy kończą się zasoby – co zdarza się coraz częściej – daje o sobie
znać prawo malejących przychodów.
Światowym wstrząsom, takim jak pojawiające się nagle niedobory żywności, towarzyszą zazwyczaj kampanie grup
nacisku wzywające do globalnego spowolnienia w celu poprawy jakości życia i wpływu na środowisko. Jednak
wątpliwości dotyczące zbytniej zależności od nieustających innowacji rozwiewane są zwykle przez pojawiające się na
czas niespodziewane nowe rozwiązania. Niestety nie każdy problem można łatwo rozwiązać przy użyciu technologii.
Emisja związków węgla spada z roku na rok, choć wolniej, niż zaleca to większość klimatologów. Mimo to stan
ekosystemu budzi poważne obawy.
Nie wszystkie zasoby da się też sensownie zastąpić. A na dodatek nie wszyscy ludzie korzystają z nowych
technologii. Jeśli nie ma cię w systemie, jesteś praktycznie niewidzialny. Niepokojąca jest przepaść między ludźmi,
którzy używają technologii, a tymi, którzy po prostu absorbują efekty uboczne. Wielu ludzi z tej drugiej grupy ma
poczucie pozostawania w tyle, co odbija się niekorzystnie na ich zdrowiu psychicznym, które próbują ratować
popularnymi lekami. Światem rządzi niepewność: gigantyczne wahania na rynkach, ekstremalne zjawiska pogodowe
i wybuchające od czasu do czasu rozruchy składają się na ogólne poczucie niepokoju.
Przedsiębiorcy nie mają czasu roztrząsać takich kwestii. Jedyną drogą, jaka im pozostaje, jest utrzymanie tempa
poprzez tworzenie prostych w obsłudze, zindywidualizowanych produktów oraz budowanie wokół nich emocjonalnej
otoczki łagodzącej poczucie społecznego odłączenia w społeczeństwie, w którym wszyscy są zawsze „dostępni”.
Personalizacja produktów postrzegana jest jednocześnie jako sposób na emocjonalne doładowanie i potężna okazja
rynkowa, jednak na rynku, na którym wszyscy realizują ten sam trzypunktowy plan, odróżnienie się od konkurencji i
przedstawienie tych różnic konsumentom nie jest proste. Trudne jest też utrzymanie właściwej równowagi między
pracą a życiem prywatnym.
Konkurencja w biznesie jest zacięta, a do tego, aby pozostać w czołówce, niezbędne jest dokonywanie coraz to
nowych innowacji. Nowe produkty muszą nie tylko opóźniać emocjonalne rozbicie społeczeństwa, ale również
uważać na to, żeby nie wpędzić użytkowników w pułapkę zmęczenia technologią cyfrową.
Głód gadżetów i doświadczeń internetowych napędza tempo zmian, prowadząc do znużenia technologiami
cyfrowymi, wpajając ludziom mentalność życia w ciągłym biegu i (jak na ironię) tworząc mechanizmy radzenia sobie z
tymi problemami, w tym z największym zagrożeniem dla stabilności społeczeństwa – brakiem równości. W miastach
na porządku dziennym są wybuchające znienacka zamieszki. Jest to niespokojny świat, w którym obowiązuje zasada
„wprowadzaj innowacje dzisiaj, martwić się będziesz później”.
Życie w 2025 roku: Barbara
Dla 42-letniej Barbary rok 2025 jest dobrym rokiem. Barbara mieszka sama w nowo wybudowanym piętrowym domu,
który – jak większość miejskich budynków – jest podłączony do miejscowej inteligentnej sieci. Wzrost popularności
zakupów internetowych doprowadził do upadku większości lokalnych sklepów. Na ich miejscu powstały nowe
budynki, łączące w sobie funkcję mieszkalną i biurową – takie jak dom Barbary.
Barbara wykorzystuje nanotechnologię, biotechnologię i produkcję rozproszoną do wytwarzania zaprojektowanych
przez siebie zdrowych ubrań biologicznych. Jej niezwykle popularna linia typu „jesteś tym co jesz” łączy realizowany
w czasie rzeczywistym biomonitoring z dietą. Ceny surowców zmieniają się gwałtownie z dnia na dzień, dlatego
Barbara zleca wykonanie swoich projektów małym zespołom pracującym w globalnej sieci mikrofabryk.
Spersonalizowany algorytm określa optymalny zakład produkcyjny dla każdego zamówienia.
Barbara: Chciałabym rozwinąć swoją firmę i przenieść się do domu, w którym byłoby miejsce na większe
biuro, ale obawiam się, że to znowu uderzy w moje życie osobiste. Czuję się, jakbym była między młotem a
kowadłem. Jeśli nie będę się rozwijać w tym samym tempie co inne firmy, konkurencja zredukuje koszty
surowców i zniszczy mnie, dostarczając ludziom ten sam produkt, tyle że taniej.
Dużym problemem dla Barbary jest biohacking. Nieustannie martwi się o bezpieczeństwo biologiczne i możliwość
skażenia – a nawet sabotażu – ze strony bezwzględnej konkurencji. Problem jest jednak znacznie szerszy.
Barbara: Musiałam zaktualizować zabezpieczenia we wszystkich moich liniach odzieżowych po tym, jak mój
zespół do spraw bezpieczeństwa przyłapał grupę nastolatków na wykradaniu danych biologicznych z ubrań
niektórych moich klientów. Martwię się też o własne dane, ale tutaj pomaga mi wirtualny agent
bezpieczeństwa.
Energooszczędny dom Barbary już dawno uwolnił ją od monotonii kradnących czas obowiązków gotowania i
sprzątania. Naczynia do gotowania na wolnym ogniu, sterowane SMS-ami, same przygotowują smaczne, zdrowe
posiłki. Przepisy modyfikowane są na podstawie danych o nastroju pobieranych w ciągu dnia z jej ubrania.
Barbara: W dzisiejszych czasach zrównoważony rozwój nie spędza mi snu z powiek. Wiele lat temu
uświadomiłam sobie, że aby żyć ekologicznie, wystarczy inwestować we właściwe gadżety. Takie życie nie
jest tanie, ale jestem gotowa dużo zapłacić, żeby żyło mi się łatwiej.
Chociaż wciąż nie wynaleziono leku na trwałe powstrzymanie procesów starzenia, kliniki odmładzania oferują
sprawdzone rozwiązanie zapobiegające starzeniu oparte na koktajlach z mikroelementów i witamin.
Barbara: W większość weekendów pracuję, więc mój chłopak Paul i ja musimy planować wspólnie spędzany
czas. Dzisiaj Paul odwiedził mnie w klinice odmładzania podczas mojego comiesięcznego zabiegu, a potem
poszliśmy na lunch. Było miło, chociaż musiałam na bieżąco kontrolować pracę linii produkcyjnej. Paula to
chyba trochę irytowało…
Chłopak Barbary, Paul: Muszę przyznać, że byłem trochę wkurzony, że Barbara nie poświęcała mi uwagi przy
lunchu. Nazwała mnie hipokrytą, ponieważ w ostatni weekend przyłapała mnie na świętowaniu gola w
wirtualnej rzeczywistości, kiedy oglądaliśmy przedstawienie z West Endu na kinie domowym!
Część energii oszczędzanej na obowiązkach domowych Barbara spala na rowerze treningowym zasilającym system
internetowego zanurzenia, który jest jej ulubionym sposobem spędzania wolnego czasu. Barbara rzadko spotyka się
z innymi ludźmi, ale ma tysiące wirtualnych przyjaciół i znajomych.
Mama Barbary, Ellen: Nie widzieliśmy się tak naprawdę od ponad roku. Nie liczę spotkań wirtualnych. Byłam
przerażona, kiedy na nasze ostatnie spotkanie Barbara wybrała wirtualny model domu, w którym spędziła
dzieciństwo. Zrujnowała mi tym idealne wspomnienia.
Barbara i Paul są uroczą parą, ale nie wydaje mi się, żeby byli specjalnie zaangażowanie w swój związek.
Jestem pewna, że Barbara chciałaby kiedyś wejść w głęboką relację. Jej terapeuta i ja powtarzamy jej, że w
jej życiu powinno być miejsce na coś więcej niż tylko praca. A ona pracuje nawet na urlopie!
Barbara: Chciałabym mieć kiedyś rodzinę, ale w tym momencie jestem na to zdecydowanie zbyt zajęta.
Technologia
Potrzeby technologiczne w 2025 roku

Skrajny indywidualizm wymaga skrajnej personalizacji

Szybkie tempo życia wymaga prostoty i łatwości obsługi

Tam, gdzie to tylko możliwe, uciążliwe zadania powinny być wykonywane przez zautomatyzowane systemy i na
wpół autonomiczne oprogramowanie

Technologia musi być zoptymalizowana pod kątem ograniczonego zużycia energii i maksymalnej oszczędności
zasobów

Rozrywka i łączność mają kluczowe znaczenie, ale ponieważ interakcje międzyludzkie stają się coraz bardziej
wirtualne i odizolowane, technologia powinna dodatkowo zapewniać konsumentom zaangażowanie
emocjonalne i poczucie sensu
Rozwiązania technologiczne w 2025 roku

Wirtualni odźwierni wykorzystujący inteligentne systemy kontroli do optymalizacji zużycia energii w domu.
Wystarczy np. włączyć system rozrywki, a system zrównoważy zużycie energii, przygaszając na jakiś czas
światła.

Wirtualni kuratorzy/asystenci przekazujący ludziom najnowsze informacje o sieciach wirtualnych.

Generatory algorytmów, które mają na celu dostosować dom lub firmę do parametrów ustawionych przez
użytkownika dla określonych zadań. System jest obsługiwany całkowicie zdalnie.

Pozyskiwanie energii z otoczenia (np. energii kinetycznej z chodzenia) do zasilania urządzeń i hybrydowe
układy zasilania wykorzystujące zróżnicowane metody ładowania (energia słoneczna/kinetyczna/sieć
elektryczna).

Środowiska wirtualne i rzeczywistość rozszerzona wykorzystywane do podnoszenia standardu otoczenia,
retuszowania środowisk miejskich i usuwania zanieczyszczeń wizualnych (okulary do rzeczywistości
rozszerzonej zyskały dzięki temu przydomek „nie widzieć zła”).

Systemy bezpieczeństwa i zarządzania danymi do obsługi potężnego śladu cyfrowego pozostawianego
przez przeciętnego obywatela. Prosta i błyskawiczna analiza danych oraz automatyzacja testamentów
cyfrowych.

Technologia generowania energii jądrowej jako bardziej powszechnie akceptowana droga do energii
niskowęglowej, wynikająca z zapowiadanej w 2011 r. fuzji jądrowej.
Rok 2025 i później: jak może rozwinąć się technologia?

Przyjazne dla biznesu postawy konsumenckie

Kultura entuzjastów nowych technologii

Nagrody dla pionierów rynkowych

Wydajność energetyczna, składowanie i wykorzystywanie energii

Oprogramowanie

Dostęp do treści

Opieka nad treścią (content curation)

Personalizacja
2. WSPÓŁWŁASNOŚĆ
WPROWADZENIE
W tym świecie globalne rządy przewidziały niestabilność klimatyczną i
wprowadziły restrykcyjny program środków limitujących emisję związków
węgla w celu ograniczenia jej negatywnych konsekwencji. Taka strategia
spowodowała wzrost kosztów emisji związków węgla i całkowicie odmieniła
postrzeganie własności.
Ta wizja przyszłości jest innowacyjna zarówno z punktu widzenia życia
prywatnego, jak świata biznesu. Decydujące znaczenie ma rozwijanie
nowych modeli biznesowych i usługowych – rządy wspierają taki kierunek
zmian, ustalając minimalną cenę emisji związków węgla, ale nie jest to
gospodarka planowa.
2011: Sygnały zmian
„Słabe sygnały”, które mogą wytyczać szlak dla realizacji scenariusza
„Współwłasność”.

Do klubów carsharingu zdążyliśmy się już przyzwyczaić, ale carsharing peer-to-peer to zupełnie nowe
rozwiązanie. Za pośrednictwem stron internetowych takich jak Whipcar właściciele prywatnych samochodów
mogą wynajmować swoje pojazdy innym osobom prywatnym na określoną liczbę dni, tygodni albo nawet
dłuższy czas. Właściciele zarabiają na samochodach, które w przeciwnym razie stałyby nieużywane, a
wypożyczający unikają ponoszenia kosztów utrzymania pojazdu i wysokich składek członkowskich pobieranych
w klubach carsharingu.
http://www.whipcar.com

Udostępnianie projektów/materiałów na zasadzie open source popularyzuje ruch „prywatnych fabryk”. Firmy
takie jak Ponoko udostępniają projektantom miejsce na zamieszczanie projektów, na które użytkownicy mogą
wykupywać licencje i przekształcać w gotowe produkty – zazwyczaj są to meble, biżuteria i produkty
elektroniczne, choć coraz częściej pojawiają się również projekty z innych dziedzin, takich jak biotechnologia.
Lokalna „produkcja na życzenie” pozwala zastąpić nieekonomiczny transport towarów wydajną wysyłką
elektroniczną.
http://www.ponoko.com/

Otwarte platformy handlowe, takie jak Gumtree, eBay czy Etsy, to znane środowiska sprzedaży peer-to-peer.
Tymczasem nowe serwisy wykorzystujące walutę społecznościową, takie jak Favabank, pozwalają sąsiadom
dzielić się towarami i umiejętnościami w systemie barterowym. Użytkownicy tworzą profil i płacą innym
użytkownikom za towary i usługi „favami”.
http://www.favabank.co.uk

Wirtualne supermarkety pozwalają klientom robić zakupy podczas oczekiwania na pociąg – wystarczy
zeskanować komórką kody umieszczone przy zdjęciach produktów. Po złożeniu zamówienia jedzenie
dostarczane jest wkrótce po powrocie kupującego do domu. Tesco uruchomiło już wirtualny supermarket w
Korei.
http://www.geek.com/articles/mobile/koreas-tesco-reinvents-grocery-shopping-with-qr-code-stores-20110628/

Aurasma 3D-I, platforma rzeczywistości rozszerzonej, wykorzystuje zainstalowane w telefonach aparaty
fotograficzne do rozpoznawania ponad 500 tysięcy rzeczywistych obiektów i obrazów. Aurasma poszerza
wizualnie świat fizyczny, wstawiając do otoczenia trójwymiarowe obiekty i umożliwiając użytkownikom naturalną
interakcję z nimi za pomocą nakładanych filmów i animacji – i to wszystko bez kodów kreskowych, kodów QR
czy tagów.
http://bit.ly/of9hGk

Firma Bosch bada obecnie w Wielkiej Brytanii koncepcję energii jako usługi. Na poparcie tego, że jej produkty
są najbardziej energooszczędne na rynku, firma oferuje klientom, którzy kupią jedno z jej urządzeń, opłacanie
kosztów energii elektrycznej przez trzy lata. Może to oznaczać zwrot nawet 100 funtów.
www.yfrog.com/nwjvwxfj
2025: Współwłasność. Więcej szczegółów
Mamy do czynienia z nowym rodzajem konsumpcjonizmu, w którym
własność postrzegana jest jako obciążenie, a „dzielenie się z sąsiadami”
wyewoluowało z zalecanego stylu życia w swojego rodzaju etos życiowy.
Odpowiedzialność indywidualna za koszty pełnego cyklu życia i
konserwację została odrzucona na rzecz wynajmowania lub brania w
leasing wszystkiego, co tylko można sobie wyobrazić – od rowerów przez
sprzęty elektroniczne po ubrania – i to w dowolnym momencie.
Większość towarów – ubrania sezonowe, urządzenia mobilne i nowe interaktywne telewizory – dostępne są w
nowym modelu leasingu. Większość drogich sprzętów jest wynajmowana i współdzielona przez wiele rodzin albo
została zastąpiona przez usługi świadczone społecznie. Producenci sporą część przychodów osiągają, oferując
usługi i oprogramowanie do tworzenia kopii bezpieczeństwa.
Ta zmiana paradygmatu związana jest ze związkami węgla, które stały się jednym z najważniejszych i najdroższych
towarów na świecie. Styl życia dyktowany jest ceną kredytów węglowych, a doświadczenie zyskało status
nieoficjalnej waluty.
Na tę drogę jako pierwsza wstąpiła Europa, wdrażając Inicjatywę Niezależności Energetycznej, zainspirowaną
początkowo obawami związanymi z bezpieczeństwem energetycznym. Brazylia, Indie i Chiny przyłączyły się do
projektu, kiedy zdały sobie sprawę, że utrzymanie gwałtownie rosnącej liczby mieszkańców staje się niemożliwe.
Stosunkowo czyste miasta to wynik szybkich decyzji dotyczących planowania miast i ochrony środowiska, ale
rosnące potrzeby zwiększającej się liczby ludności są nieustannym wyzwaniem.
Trudności gospodarcze w drugiej dekadzie XXI w. spowodowały masową migrację do energooszczędnych miast,
która przyczyniła się do powstania modelu „usług współdzielonych” – funkcjonującego dobrze po osiągnięciu
stosownej masy krytycznej użytkowników.
Najbogatsi mogą sobie pozwolić na prowadzenie nieszablonowego życia – jawnie lub korzystając z czarnego rynku –
ale dla większości ludności zrównoważony rozwój jest jedynym opłacalnym rozwiązaniem. Wyśrubowane ceny
podróży międzynarodowych doprowadziły do dynamicznego rozwoju popytu na wirtualne światy urlopowowypoczynkowe. Czasy tanich lotów i krótkich wypadów za granicę minął. Ludzie kupują bilety lotnicze nie częściej niż
raz na dwa lata, a jeśli to tylko możliwe – korzystają z transportu lądowego.
Poruszanie się po miastach jest stosunkowo proste, ale dłuższe podróże są dla przeciętnego konsumenta zbyt
drogie, a miasta nie są już zdominowane przez samochody. Drogie paliwo nie jest dla wielu krajów jedynym
problemem. Masowe niedobory wody doprowadziły do wyludnienia niektórych obszarów, a dla usług wymagających
zużycia wody, takich jak pranie, określono wytyczne przewidujące szeroko zakrojoną wymianę sąsiedzką. Inne usługi
również są centralizowane, co podsyca rozwój energooszczędnych i wodooszczędnych megamiast, ale nawet one
ledwo dają sobie radę.
Dla przeważającej większości ludzi przydatność do ponownego wykorzystania i przystosowalność to nie tylko modne
wyrażenia: stanowią one prawdziwe DNA społeczeństwa. W interesie producentów leży ścisła współpraca z
konsumentami umożliwiająca im tworzenie produktów, które nie tylko spełniają najbardziej oczywiste potrzeby
klientów, ale zapewniają również dodatkową funkcjonalność – oraz możliwość wykorzystania ich do innych celów po
wyczerpaniu ich pierwotnej funkcji.
Aby przetrwać w tym nieprzychylnym dla producentów scenariuszu, firmy przestawiły się na podejście oparte w
większym stopniu na usługach. Produkty, które nadal wytwarzają, zwłaszcza te elektroniczne, są bardziej trwałe,
Usprawnione łańcuchy recyklingu sprawiają, że cykle życia produktów od kołyski do kołyski stały się bardziej realne,
a jednocześnie pozwalają załagodzić problemy ze składowaniem odpadów i zanieczyszczeniem.
Technologia zrobiła duży krok do przodu. Rzeczywistość rozszerzona przyjęła się w pełni, podobnie jak urządzenia
wykorzystujące technologię dostępu w chmurze, uwolnione od ograniczeń fizycznego przechowywania informacji.
Bezprzewodowy dostęp do sieci jest tak naturalny i powszechny, jak telefony stacjonarne na początku XXI wieku.
Życie w 2025 roku: Rajesh
Bangalore bardzo się zmieniło od czasu, kiedy ojciec Rajesha przeprowadził się tu jako analityk danych pod koniec
XX wieku. W zeszłym miesiącu w mieście odbyła się wielka feta, kiedy liczba mieszkańców przekroczyła 50 milionów,
co uplasowało Bangalore na dziesiątym miejscu wśród największych megamiast na świecie.
Do tych 50 milionów mieszkańców należy 32-letni Rajesh, jego żona i dwójka małych dzieci. Mieszkają w wieżowcu
w New Bangalore, ok. 30 mil od CBZ (Central Business Zone – Centralnej Strefy Biznesowej). W sąsiedztwie, w
którym mieszka, znajduje się ogród, park i wiele zielonych przestrzeni między budynkami – pozytywny rezultat
spadku użycia samochodów w ostatnich latach.
Tak jak większość mieszkańców New Bangalore, Rajesh akceptuje wyzwania związane z niskowęglowym stylem
życia. Tylko garstka najbogatszych mieszkańców, których na to stać lub którzy zaopatrują się w wysokowęglowe
produkty na czarnym rynku, może funkcjonować poza gospodarką węglową. Dla reszty, w tym dla Rajesha, jedynym
rozwiązaniem jest życie zgodne z wymogami zrównoważonego rozwoju.
Rajesh: Naprawdę nie jest źle. Większość rzeczy i tak projektuje się dzisiaj tak, żeby starczyły na dłużej. Po
wykorzystaniu produktów używamy ich wielokrotnie, a potem znajdujemy dla nich nowe zastosowania.
Wyrzucanie rzeczy to dla nas ostateczność. Przerwy w dostawie prądu stały się o wiele rzadsze, od kiedy
zainstalowali inteligentną lokalną sieć elektryczną. W naszym wieżowcu i w mieszkaniu mamy też najnowsze
gadżety do składowania energii, więc w przypadku braku prądu w gniazdkach do zasilania większości
urządzeń wystarczają zwykle akumulatory.
Jako sprzedawca w firmie Healthyme, dostawcy spersonalizowanych systemów zdrowotnych oferującego
indywidualne porady medyczne ludziom na całym świecie, Rajesh pracuje głównie z domu jako awatar. Od czasu do
czasu musi jednak wpaść do biura Healthyme w CBZ.
Rajesh: Praca w Healthyme mi odpowiada. Jestem dobry w tym, co robię, a godziny pracy pozwalają mi
spędzać mnóstwa czasu z rodziną. Nasze biuro to nic nadzwyczajnego, ale kiedy odpalamy rzeczywistość
rozszerzoną, wygląda fantastycznie.
Rajesh nie odłącza się od sieci, nawet kiedy skończy pracę na dany dzień.
Rajesh: Zawsze jestem podłączony do jakiejś sieci społecznościowej. Większość moich przyjaźni to relacje
wirtualne, co brzmi trochę smutno, ale mnie odpowiada – choć muszę przyznać, że tęsknię za tymi
przyjaciółmi, którzy mieszkają zbyt daleko, żeby ich odwiedzić. Od czasu do czasu, kiedy życie robi się zbyt
nudne, wybieramy się na mini-wakacje w rzeczywistości wirtualnej, na które nigdy nie mógłbym sobie
pozwolić w prawdziwym świecie. Nie wyobrażam sobie życia bez wirtualnej rzeczywistości.
W sobotę Rajesh z żoną wyszukali w lokalnej sieci rekomendacji opiekunkę dla dziecka, żeby móc wyjść wieczorem
do miasta i spędzić czas ze swoimi bezdzietnymi przyjaciółmi na wirtualnej Ibizie. Ich przyjaciele są bardzo mocno
nastawieni na doświadczenia i przez cały wieczór opowiadają Rajeshowi o najlepszych nowych wirtualnych światach
i grach rozgrywanych w rzeczywistości poszerzonej. Rajesh ma nadzieję, że pewnego dnia przekona się, czy Alpy
Austriackie wyglądają równie spektakularnie w rzeczywistości jak w ClimbWorld, jednym z jego ulubionych miejsc w
wirtualnej rzeczywistości. Póki co Rajesh oszczędza na wycieczkę szybką koleją do miejscowości położonych w
Himalajach.
Rajeshowi odpowiada oparta na usługach gospodarka New Bangalore. Zamiast kupować lub wynajmować
samochód, może wypożyczyć auto od kogoś z lokalnej społeczności.
Rajesh: Nie przeszkadza mi to, a nawet mi się podoba, bo za każdym razem można się przejechać innym
samochodem. Jeśli potrzebujemy czegoś innego na dłuższą wycieczkę albo do przeprowadzki, zawsze udaje
nam się znaleźć to, co trzeba.
W niedzielę, kiedy jego żona wybierała i wypożyczała ubrania na nowy sezon, Rajesh zabrał dzieci do parku na
elektronicznie wspomaganym rowerze rodzinnym, który wziął w leasing.
Życie toczy się dobrze. Jedynym prawdziwym zmartwieniem Rajesha jest to, że mógłby zostać wpisany na czarną
listę w swoich ulubionych wypożyczalniach pojazdów, ale to zdarzyło się tylko raz, kiedy zwrócił samochód sąsiada z
wgnieceniem w przednim zderzaku.
Technologia
Potrzeby technologiczne w 2025 roku
Aby odpowiedzieć na nagłą zmianę w sposobie monitorowania i wykorzystywania energii, produkty technologiczne
powinny być projektowane w systemie „od kołyski do kołyski”:

Wielofunkcyjność i wszechstronność nowych produktów

Przystosowalność i przydatność do ponownego wykorzystania wydłużające cykl życia produktu

Zoptymalizowane zużycie energii dla olbrzymiej liczby urządzeń mobilnych zapewniających całodobową
łączność z siecią

Dostęp do usług, informacji i programów w chmurze

Realistyczna teleobecność lub wirtualne doświadczenia jako zastępstwo dla wysokowęglowych podróży

Łączność i wzajemna komunikacja (np. między domowymi urządzeniami do monitorowania i zarządzania
energią)

Elementy usługowe umożliwiające firmom zwiększenie przychodów
Rozwiązania technologiczne w 2025 roku

Powszechna akceptacja rzeczywistości rozszerzonej i wirtualnej umożliwiająca przyjmowanie internetowych
tożsamości dla celów zawodowych i towarzyskich.

Moda w rzeczywistości rozszerzonej pozwalająca upiększać twarz i tworzyć efektowne stroje.

Wysokiej jakości sprzęt komputerowy umożliwiający dostęp do nowych programów/platform opartych na
technologii chmurowej.

Wielofunkcyjne urządzenia oddawane klientom w leasing i generujące przychody dzięki obsłudze serwisowej,
usługom wsparcia i aktualizacjom oprogramowania.

Nowe sposoby wytwarzania, udostępniania i przekazywania energii elektrycznej, np. poprzez źródła
odnawialne, takie jak baterie słoneczne na urządzeniach mobilnych, mające na celu uniknięcie wydatków
związanych z kredytami węglowymi oraz zwracanie niewykorzystanej energii z powrotem do (bezprzewodowej)
„sieci elektrycznej”.
Rok 2025 i później: jak może rozwinąć się technologia?

Personalizacja

Rozwój produktów poprzez leasing, nie sprzedaż

Lepsze profilowanie = lepsze dostosowanie produktu/usługi

Własność intelektualna

Przyjazna dla użytkownika infrastruktura dostosowana do niskowęglowego stylu życia

Usługi świadczone osobiście
3. SCENTRALIZOWANE
PRZETRWANIE
WPROWADZENIE
Rządy, zmuszone do spóźnionego działania w reakcji na serię poważnych
wstrząsów klimatycznych, podjęły drastyczne kroki w kierunku walki ze
zmianami klimatycznymi. Przy użyciu zaawansowanych technologii
narzuciły ludziom zrównoważony rozwój i próbują dać im trochę
wytchnienia od ograniczeń wolności osobistej.
2011: Sygnały zmian
„Słabe sygnały”, które mogą wytyczać szlak dla realizacji scenariusza
„Scentralizowane przetrwanie”.

Rekordowa w Europie fala upałów i susza z 2003 r. przyczyniła się do śmierci 30 tysięcy osób, zniszczyła
uprawy i wywołała olbrzymie pożary lasów. Badania wskazują, że podobne ekstremalne wydarzenia mogą się
powtarzać, jeśli zmiany klimatyczne będą nadal postępować. Przez Teksas od roku przetacza się najgorsza w
historii susza i trwa najgorętsze i najbardziej suche lato.
Francja: http://www.grid.unep.ch/product/publication/download/ew_heat_wave.en.pdf
Teksas: http://www.onearth.org/blog/texas-global-warming-drought-wildfires

Nowe badanie nad powiązaniami między cenami żywności a zamieszkami sugeruje, że istnieje „zapalna”
cena żywności, po przekroczeniu której niepokoje społeczne stają się dużo bardziej prawdopodobne. Choć
arabska wiosna spowodowana była kwestiami politycznymi, jej wybuch zbiegł się w czasie z wysokimi cenami
żywności. Autorzy badania spodziewają się, że jeśli nie zostaną podjęte szybkie działania, światowe ceny
żywności ukształtują się do roku 2012-2013 na poziomie przekraczającym punkt zapalny.
http://www.guardian.co.uk/environment/damian-carrington-blog/2011/aug/25/food-price-arab-middle-east-protests

Brytyjska Ponadpartyjna Grupa Parlamentarna do spraw Szczytu Wydobycia Ropy Naftowej opublikowała w
2011 r. raport, w którym zaleciła wprowadzenie zbywalnych przydziałów energii. „Ten elektroniczny system
zapewniłby wszystkim sprawiedliwy dostęp do energii, zagwarantowałby realizację naszych krajowych celów
dotyczących redukcji emisji, oraz wsparłby aktywne uczestnictwo i współpracę obywateli oraz wszystkich
użytkowników energii w kwestii ograniczenia naszej zależności od paliw kopalnych.”
http://www.teqs.net/

Fotel bujany Empower pozyskuje energię kinetyczną generowaną przez kołysanie i wykorzystuje ją do
ładowania urządzeń takich jak telefony komórkowe i odtwarzacze MP3. Zastosowana w nim prosta technologia
wykorzystująca złącze USB mogłaby zostać wykorzystana na przystankach autobusowych, stacjach metra,
dworcach kolejowych i lotniskach.
http://www.ecofriend.com/entry/empower-rocking-chair-concept-generates-renewable-energy/

System proaktywnego zarządzania energią domową opracowany przez firmę Eco-factor określa najbardziej
wydajny sposób ogrzewania (lub chłodzenia) mieszkania, wykorzystując inteligentny termostat i
oprogramowanie internetowe. Projekty pilotażowe wykorzystujące prognozy pogody i informacje o lokalnych
cenach energii do regulowania ustawień termostatu i wprowadzenia innych oszczędzających energię zmian
wykazały spadek rachunków za energię na średnim poziomie 17%, bez utraty poczucia komfortu.
http://www.lightreading.com/document.asp?doc_id=211214

Piezing to generująca energię suknia wykorzystująca piezoelektryczne krążki do pozyskiwania energii z
ruchów noszącej ją osoby. Wytworzona w ten sposób elektryczność składowana jest w maleńkiej baterii, która
może służyć do ładowania osobistych gadżetów.
http://www.theatlantic.com/magazine/archive/2010/06/the-little-black-piezoelectric-dress/8107/
2025: Scentralizowane przetrwanie. Więcej
szczegółów
Oto świat, który późno zdał sobie sprawę ze zmian klimatycznych. Próby
zawarcia ogólnoświatowego porozumienia klimatycznego kończyły się
fiaskiem i rzadko wychodziły poza granice narodowe, do momentu aż
skutki zmian klimatycznych zaczęły wywierać poważny wpływ na Amerykę
Północną i Europę.
Rok po katastroficznym sezonie atlantyckich huraganów, który miał miejsce w 2018 r., Europę nawiedziła susza i fala
upałów, która spowodowała olbrzymie niedobory wody, potężne zniszczenia upraw i śmierć tysięcy ludzi.
Kurczące się zasoby doprowadziły do astronomicznego wzrostu cen żywności i spowodowały globalne zamieszki.
Dopiero w tej sytuacji rządy światowe zdobyły się na podjęcie wspólnych działań, ale pakt z 2019 r. zawarty został
zbyt późno, żeby zapobiec drakońskim rozporządzeniom, które w sposób fundamentalny przedefiniowały sposób
prowadzenia działalności biznesowej i codziennego życia.
Niemal z dnia na dzień pożerające energię pojazdy i technologie zostały wyeliminowane, a standardy wydajności
energetycznej zostały podniesione. Ponieważ efekty zmian klimatycznych wciąż dawały się we znaki, wiele państw
dokręciło śrubę jeszcze bardziej, obniżając ograniczenia prędkości, instalując rejestratory zużycia energii w domach i
samochodach oraz zmuszając całe branże do przyjęcia rygorystycznych limitów emisji związków węgla.
Powszechnie odczuwana potrzeba zdecydowanych działań wraz z pełną rezygnacji zgodą na przyjęcie gorzkiego
lekarstwa ograniczyły opór społeczeństwa wobec tych ingerencji i (przynajmniej w Wielkiej Brytanii) doprowadziły do
pożądanego odrodzenia niektórych lekko zardzewiałych cech narodowych. Partie polityczne i media zawarły
niespodziewany sojusz, nawołując do solidarności, co spotkało się z odzewem porównywalnym do tego z czasów
wojny.
W Ameryce Północnej akceptacja zmian przebiegała mniej gładko, przynajmniej do czasu wprowadzenia rynku
limitów węglowych, który dał zwykłym ludziom trochę wolności, ale jednocześnie wzbudził obawy dotyczące
podwójnego księgowania, korupcji i wzrostu potęgi „magnatów węglowych”. Krajom wschodzącym narzucono
realizację mniej uciążliwych celów, które nie spowodowały większych sprzeciwów, ale na Zachodzie monitoring
energii stał się niezwykle ważny dla wszystkich – od przedstawicieli władz począwszy aż po zwykłych ludzi.
Wszystko obraca się wokół zużycia energii. Grupy nacisku agitujące za sprawiedliwością i przejrzystością wciąż
toczą boje o właściwe limity węglowe dla bogatych i biednych, starych i młodych. Nawet posiadanie dzieci wiąże się z
tak dużą emisją związków węgla, że niektóre kraje próbują ograniczyć rozwój czarnego rynku, organizując loterie
państwowe, w których można wygrać zasiłki węglowe na kolejne dziecko.
Standardem jest nieustanny „monitoring węglowy”, i to nie tylko na poziomie osobistym. Nowa globalna instytucja,
Światowa Organizacja Monitoringu Energetycznego (World Energy Monitoring Corporation, WEM) dba o
bezpieczeństwo węglowe planety, zarządzając potężnymi strumieniami danych.
Strach społeczeństwa przed światem bez WEM przeważa nad wyrażanymi otwarcie obawami przed jej wszystko
widzącym okiem. Rozwija się ruch cyfrowych punków, którzy twierdzą, że należy dążyć do bardziej „ludzkiej” kontroli
bezpośredniej, nie tylko z uwagi na długoterminowe bezpieczeństwo ludzkości, ale również dlatego, że taka kontrola
daje szansę na lepsze zintegrowanie gospodarki węglowej z życiem codziennym.
Jednak ogół społeczeństwa akceptuje kontrolę sprawowaną przez WEM. Uznaje się za mało prawdopodobne, żeby
narody, korporacje i osoby prywatne pozostawione samym sobie realizowały strategie niezbędne do zapewnienia
dobrobytu na świecie. Z tego zdrowego cynizmu wynika naturalny wniosek, że bez wspólnego działania jakość życia
jednostek drastycznie by się obniżyła.
Technologia stanowi ważne ogniwo między szczęściem a przetrwaniem. Poza natychmiastowym przyznawaniem
rabatów lub kredytów gospodarstwom domowym, które znajdą się w pierwszych 10% pod względem wydajności,
oraz tworzeniem mechanizmów awaryjnych zapobiegających sezonowej nadsprzedaży limitów indywidualnych, pełni
ona również funkcję eskapistyczną. Kreatywne bodźce w wirtualnym świecie sztuki, muzyki i literatury pomagają
stworzyć poczucie wyzwolenia od ograniczeń rzeczywistego świata.
Coraz wyraźniej rysuje się też tendencja do samodzielności – ludzie próbują ograniczyć wydatki na życie w trudnej
sytuacji gospodarczej, uprawiając własne warzywa i owoce oraz samodzielnie generując energię. W wielu krajach
nagradza się firmy, które pomagają ludziom oszczędzać energię i ograniczać emisję związków węgla.
Silne poczucie wspólnego celu sprawia, że główny nurt opinii publicznej opowiada się za globalnym porozumieniem.
W 2024 r. świętowano na całym świecie ogłoszenie pierwszego w historii globalnego spadku emisji związków węgla.
Sprawdza się wszystko to, co pozytywnie współgra ze wspólnym działaniem – społeczność, patriotyzm narodowy i
lokalny, sprawiedliwość. Wyniki badań naukowych wskazujące na to, jak blisko katastrofy klimatycznej był świat,
przyjmowane są z poczuciem zbiorowej ulgi.
Ten świat „jedności w nieszczęściu” działa, ponieważ większość ludzi dostrzega, jak bardzo jest on potrzebny.
Życie w 2025 roku: David
David (27) żyje ze swoim partnerem Jumą w dwupoziomowym miejskim mieszkaniu z dwiema sypialniami.
Mieszkanie jest dobrze izolowane, a ponadto ma cenny, skierowany na południe dach, na którym znajduje się kilka
paneli słonecznych (dzielonych z górnym piętrem).
Uprawiany przez Davida i Jumę ogródek uczynił z nich bohaterów sąsiedzkiej grupy żywieniowej. Ogród jest
niewielki, ale rodzi wyjątkowo dużo owoców i warzyw.
David: Wiesz, to wszystko kwestia umiejętności. Albo nawozów chemicznych. W dzisiejszych czasach
dostanie ich graniczy z cudem, chyba że jesteś zarejestrowanym rolnikiem, ale Juma dobrze wie, skąd
wytrzasnąć worek nawozu. Wolę nie zadawać za dużo pytań!
David, samozatrudniony konsultant pracujący dla firmy Theos świadczącej usługi optymalizacji zużycia energii
domowej, dorabia do pensji, wymieniając towary i usługi z przyjaciółmi i znajomymi. W zeszłym tygodniu wymienił
wirtualny bilet na festiwal Glastonbury, który załatwił sobie w pracy, na niesamowity aeroponiczny* system uprawy
pomidorów. Dumą i radością Davida jest jego nowy WEMatic 700c.
David: To najnowsza zdobycz technologii obrazowania energetycznego. Pozwala monitorować zużycie
energii w czasie rzeczywistym. Ma stałe połączenie z WEM, więc za korzystanie z niego dostaję dodatkowe
kredyty energetyczne, zwłaszcza kiedy wybieram się w miejsca z kiepskimi strumieniami danych WEM.
Wygląda na to, że w wielu okolicznych mieszkaniach zhakowano główne rejestratory zużycia energii, żeby
nastukać trochę dodatkowych kredytów.
Dla Davida zrównoważony rozwój oznacza przede wszystkim niskowęglową energię, choć ostatnio coraz więcej
myśli zaprząta mu woda. David uważa, że WEM radzi sobie całkiem nieźle z egzekwowaniem uczciwości od krajów
poprzez niezależne mierzenie i monitorowanie emisji związków węgla, choć jego zdaniem organizacja powinna być
dużo bardziej surowa wobec krajów o dużym przyroście naturalnym.
Intryguje go i odrobinę niepokoi obserwowany w niektórych krajach wzrost popularności partii opowiadających się za
wolnością jednostki i ich nawoływanie do wyzwolenia ludzi z tego, co postrzegają jako tyranię WEM. David nie widzi
tak naprawdę żadnego alternatywnego rozwiązania, które mogłoby się sprawdzić.
Juma: Nasze panele słoneczne są prawdziwym darem niebios. Udaje nam się magazynować i sprzedawać
całkiem sporo energii. David próbuje zaoszczędzić trochę kredytów węglowych, żeby polecieć odwiedzić
siostrę i jej nowo narodzone dziecko. Spędza dodatkowe godziny, ćwicząc na swojej maszynie wioślarskiej –
nasz sąsiad Trevor zhakował maszynę tak, żeby zasilała bezpośrednio system domowy.
W ostatni weekend Juma miał urodziny, więc chłopcy zorganizowali wirtualną imprezę w klubie Pacha. Na ten cel
poszła znaczna część ich węglowych oszczędności, nawet po uwzględnieniu przyniesionych przez gości prezentów
w postaci kredytów węglowych, ale było warto – choćby po to, żeby na chwilę przenieść się do hedonistycznych lat
90.
Juma: Wynajęliśmy najbardziej nowoczesne projektory, żeby usprawnić nasz domowy system. Naprawdę
czułem się, jakbym tam był.
David próbuje patrzyć na przyszłość z optymizmem, ale ciężko mu się wyzbyć podejrzenia, że kryzys energetycznowęglowy będzie trwał przez wiele dziesięcioleci. Przyznaje, że nie potrafiłby żyć bez swojego osobistego rejestratora.
David: To miłość i nienawiść w jednym. Wolałbym nie być zmuszonym do dzielenia się z WEM tyloma
informacjami o moim życiu – dokąd chodzę, jak się tam przemieszczam, co kupuję, moim profilem ciepła i
światła – ale korzyści w postaci rabatów, kredytów i darmowej rozrywki są po prostu zbyt kuszące. Wszyscy
moi przyjaciele uważają tak samo. To właśnie rejestrator łączy nas wszystkich. To moja biblioteka, moje
wspomnienia, moja muzyka i wszystko inne, co rozjaśnia mój dzień. Nie wyobrażam sobie życia bez niego.
David ma nadzieję, że on i Juma staną się kiedyś energetycznie niezależni. Jeśli uda im się zdobyć trochę więcej
paneli słonecznych, David mógłby nawet zarabiać na handlowaniu kredytami węglowymi dość pieniędzy, żeby rzucić
pracę i skoncentrować się na swojej pasji: muzyce.
David: Teraz do łask wraca muzyka akustyczna w starym stylu. Juma śmiał się z mojego pobrzdąkiwania na
starej gitarze, ale teraz mogę dzięki niej zarobić kilka dodatkowych kredytów, grając na ulicy.
Technologia
Potrzeby technologiczne w 2025 roku
Od technologii oczekuje się przede wszystkim, żeby:

Wzmacniała interakcje międzyludzkie i ducha społeczności poprzez łączenie ludzi ze sobą

Zapewniała ludzi, że ich działania mają wpływ na globalny problem

Była doskonale dostosowana do zaspokajania potrzeb (sprzęt jest drogi, a premiery nowych produktów rzadkie)

Potrafiła właściwie wyważyć między automatycznym działaniem a możliwością sterowania ręcznego

Potrafiła właściwie wyważyć między monitorowaniem a wścibstwem
Konkretne potrzeby technologiczne:

Proste interfejsy, bezproblemowa integracja, użytkowy projekt bez „bajerów”

Eskapistyczna, angażująca rozrywka wysokiej jakości, scentralizowana w celu maksymalizacji wydajności
energetycznej oraz uniknięcia potrzeby posiadania na własność drogiego, energochłonnego sprzętu

Wytrzymały sprzęt, który minimalizuje potrzebę kosztownych prac rozwojowych i dystrybucji

Urządzenia, które odciążają użytkownika, zajmując się (skutecznie) optymalizacją energetyczną

Urządzenia do przechwytywania, składowania lub sprzedawania energii

Większa funkcjonalność dzięki aktualizacjom oprogramowania
Rozwiązania technologiczne w 2025 roku

Systemy maksymalnej wydajności energetycznej wyłączające zbędne światła, energochłonne ekrany czy
mechaniczne dyski twarde.

Solidność, niezawodność i funkcjonalność to konieczność.

Rozwiązania do oszczędzania i składowania energii, które zastępują bardziej energochłonne czynności
(takie jak podróże) lub aktywnie pozyskują „darmową energię” (np. panele słoneczne lub wkładki absorbujące
energię z ruchu lub dźwięku w celu ograniczenia zużycia).

Eskapistyczne światy wirtualne, obsługiwane ze scentralizowanych, ultrawydajnych serwerów w kafejkach ze
specjalnymi budkami lub okazjonalnie wynajmowane na imprezy. Często dotowane przez rząd jako sposób na
zajęcie młodych ludzi.

Konwergencja – domowe centrum operacyjne do zarządzania wszystkimi technicznymi potrzebami domu oraz
rozrywką, współpracujące z małymi urządzeniami przenośnymi.
•
Technologia monitoringu energetycznego i zarządzania energią, wykorzystywana do śledzenia limitów
węglowych i współdzielenia celów związanych z redukcją emisji. WEM korzysta z zaawansowanej technologii
rozpoznawania twarzy/kroku do śledzenia aktywności poszczególnych osób.
•
Funkcja zbierania danych energetycznych wbudowana we wszystkie elektroniczne urządzenia użytkowe, z
interfejsami w domowym centrum operacyjnym i w osobistych rejestratorach zużycia energii służącymi do
zarządzania i przewidywania zużycia energii przez konsumenta, oraz z oprogramowaniem do wspomagania
zarządzania przydziałami.
Rok 2025 i później: jak może rozwinąć się technologia?

Pozyskiwanie energii na skalę mikro

Ultrawydajne baterie

Piezoelektryki* w ubraniach, podłogach

Farba słoneczna

Zaawansowane składowanie energii

Zaawansowane pomiary inteligentne

Optymalizacja energetyczna

Niski pobór energii

Wyświetlacze przechwytujące światło z otoczenia

Papier elektroniczny niewymagający odświeżania

Indywidualny handel kredytami węglowymi

Algorytmy handlowe

Osobiści asystenci handlowi
Glosariusz
Aeroponiczny – odnoszący się do systemu uprawy roślin bez gleby; dokładne dawki składników odżywczych
dostarczane są w postaci mgiełki wodnej. Korzenie rośliny znajdują się w powietrzu.
Piezoelektryczność – elektryczność generowana przy wywieraniu nacisku na określone ciała stałe.
4. NOWA DEFINICJA
DOBROBYTU
WPROWADZENIE
Po długim okresie recesji powoli wyłania się nowy, bardziej zrównoważony
styl życia, a wraz z nim zaczynają dominować inne niż dotychczas
priorytety, takie jak „dobre samopoczucie” i „jakość życia”. Nowe wartości
społeczne opierają się właśnie na koncepcji zrównoważonego rozwoju oraz
silniejszych więziach wewnątrz wspólnoty, a technologia ułatwia
współpracę zarówno na poziomie lokalnym, jak i globalnym.
2011: Sygnały zmian
„Słabe sygnały”, które mogą wytyczać szlak dla realizacji scenariusza
„Nowej definicji dobrobytu”.

Rosnące zainteresowanie działalnością charytatywną, którą ułatwiają urządzenia przenośne. Jedna z aplikacji
Orange umożliwia wykonywanie drobnych czynności na zasadzie wolontariatu, a dzięki aplikacji Vodafone
JustTextGiving możemy oferować darmowe darowizny na rzecz brytyjskich organizacji filantropijnych poprzez
SMS.
www.mobilevolunteering.co.uk

Po trzęsieniu ziemi w Japonii daje się zauważyć większy nacisk na poprawę jakości życia. Japończycy stali
się bardziej przywiązani do wartości takich jak relacje międzyludzkie i dobro społeczeństwa, mniej martwiąc się
o stan posiadania. Przychylniej patrzą też na formy współdzielenia własności, a ponadto popierają rozwój
technologii oszczędzających energię i optymalizujących jej zużycie. Wybierają proste, trwałe dobra użytkowe.
http://bit.ly/n5kOfb

Dania zajmuje wiodące pozycje w rankingach jakości życia obywateli. Podatki w tym kraju są bardzo wysokie,
ale w zamian za to rząd zapewnia darmową opiekę zdrowotną i edukację, stawia na równouprawnienie i
przeznacza najwięcej na świecie środków per capita na dzieci i osoby starsze. Efekt? Zadowolone
społeczeństwo.
http://abcn.ws/plfDXB

Kalifornijska firma zajmująca się sprzedażą sprzętu outdoorowego, Patagonia, prosi klientów, aby kupowali
mniej oferowanych przez nią produktów. We współpracy z eBay firma stworzyła inicjatywę Common Threads, w
ramach której powstał specjalny serwis umożliwiający zakup używanych ubrań i sprzętów marki Patagonia, tak
aby klienci nie kupowali ciągle nowych produktów.
http://bit.ly/oDsP5j

W odpowiedzi na kryzys Grecy zwrócili się w kierunku systemów lokalnego handlu, powoli rezygnując z
twardej waluty. Sieć handlowa tego typu w mieście Volos rozrosła się o 800% w ubiegłym roku, a korzystający z
niej konsumenci cieszą się poczuciem wolności, jakie daje ten system stworzony „po części z alternatywnej
waluty, po części z barteru, po części z targowiska na świeżym powietrzu”.
http://nyti.ms/pAqi6v

Umożliwiający wprowadzenie ograniczeń geograficznych nowy lokalny serwis społecznościowy Vibe został
opracowany z myślą o studentach i ludziach uczestniczących w różnych wydarzeniach, którzy pragną
publikować informacje, które z uwagi na swój lokalny charakter nie nadają się na Twitter – udostępnianie ich
szerszym grupom subskrybentów nie miałoby sensu.
http://bit.ly/nXBDPq

Według danych z ostatniego spisu ludności przeprowadzonego w USA mieszkanie we wspólnocie wraca do
łask. Liczba Amerykanów w wieku od 25 do 34 lat, którzy mieszkają z rodzicami, wzrosła o 25,5% od 2007 roku
do wiosny 2011 r.
http://bit.ly/pEm2iB

Firma Jawbone wypuściła bransoletkę monitorującą stan zdrowia, dzięki której możemy przesyłać dane o
tym, jak jemy i śpimy oraz o naszej ogólnej aktywności w ciągu dnia bezpośrednio na smartfon. Wprowadzając
do aplikacji szczegółowe informacje o posiłkach, otrzymamy wskazówki dotyczące żywienia i prozdrowotnych
ćwiczeń.
http://bit.ly/o8w8ez
2025: Nowa definicja dobrobytu. Więcej szczegółów
W świecie nowych wartości ludzie bardziej troszczą się o dobre
samopoczucie i jakość życia, niż o konsumpcję na pokaz.
Jest to wynik straconej dekady 2009-2019, kiedy to kryzys finansowy i
programy oszczędnościowe sprawiły, że wiele krajów musiało na własnej
skórze przetestować nowe modele ekonomiczne. Rozwój gospodarki
wyhamował, zmniejszyły się zasoby najważniejszych źródeł energii takich
jak ropa naftowa, a Chiny nieprzerwanie rosły w siłę. Coraz więcej ludzi na
Zachodzie podejmowało pracę na pół etatu, aby w ogóle mieć jakieś źródło
utrzymania.
Do 2020 roku idea bezrefleksyjnej konsumpcji zdążyła już dawno wylądować na śmietniku historii. Były to ciężkie
czasy, jednak przyniosły one ze sobą pewną zaskakującą wartość – ludzie powoli zaczęli znów nawiązywać kontakty
z sąsiadami i odkrywać radość, jaką dają głębokie relacje z innymi. Mieszkańcy krajów rozwiniętych poszukiwali
bardziej wartościowych produktów i usług oraz rozwiązań ograniczających nadmierną konsumpcję, co spowodowało
rozkwit spółdzielni i kooperatyw.
Młodzi ludzie opracowali i rozpowszechnili ideę sieci wymiany czasu, umiejętności, dóbr materialnych i usług, w której
nie posługiwano się już pieniędzmi. Dzięki temu wszystkim udało się znaleźć więcej czasu dla rodziny, na działalność
w wolontariacie i rozwijanie pozazawodowych pasji. Zrezygnowano z kosztownych podróży lotniczych, stawiając na
rozwój silniejszych relacji w społeczności lokalnej. Świat jednak dalej tętnił życiem, a globalne relacje rozkwitały
dzięki poszukiwaczom przygód, którzy częściej podróżowali pociągiem czy statkami.
Badania wykazały, że większość ludzi bez żalu porzuciła dawne nawyki na rzecz ogólnego dobrego samopoczucia,
jakości życia i rozwoju lokalnej społeczności. Coraz większy nacisk kładziono na edukację interkulturową oraz
międzynarodową współpracę w zakresie nauki i rozwoju. Globalna cywilizacja muzyki, gier i filmów (z coraz
mocniejszym wpływem akcentów chińskich) rozwijała się obok coraz większego zainteresowania, jakim cieszyły się
kultury regionalne.
Obecnie, w 2025 roku, ludzi są bardziej zainteresowani tym, co mogą dać społeczeństwu, niż tym, co mogą od niego
otrzymać. Przestaliśmy skupiać się na wzroście PKB i ciągłym dążeniu do rozwoju gospodarczego – stawiamy
przede wszystkim na ideę „dobrobytu bez wzrostu”. Obecnie kraje konkurują między sobą w rankingach najwyższej
jakości życia, najczystszego powietrza i najbardziej kreatywnych ludzi.
Technologia często służy do tego, aby odkrywać rzeczy niewidzialne i pomagać ludziom podejmować lepsze decyzje.
Dzięki temu łatwiej jest na przykład zidentyfikować nieefektywne sposoby korzystania wody i energii na poziomie
gospodarstwa domowego czy dzielnicy, a następnie opracować plan naprawczy. Oczywiście tempo rozwoju
technologicznego nieco wyhamowało z uwagi na większe wymagania w zakresie trwałości sprzętu, z drugiej strony
jednak często - w ramach oszczędności - z hardware’u korzysta się wspólnie z innymi.
Tradycyjne dążenie do posiadania nieubłagalnie ustępuje miejsca nowemu, coraz większemu zainteresowaniu ideą
korzystania z produktów na zasadzie wolnego dostępu, gdyż ludzie nie mogą sobie pozwolić na ciągłe kupowanie
nowych rzeczy. Od gadżetów ważniejsze są przydatne programy, aplikacje i usługi. Tradycyjnie pojmowana praca nie
zajmuje już centralnej pozycji w naszym codziennym życiu. Większość ludzi woli spędzać czas na rozwoju
osobistym, nauce, zajęciach twórczych i pogłębianiu więzi społecznych.
Oczywiście nie wszyscy kupują te nowe wskaźniki osobistego i krajowego sukcesu. Niektóre państwa próbują
przyciągać inwestorów twierdząc, że wspierają ideę wzrostu w starym stylu, dzięki czemu stanowią alternatywę dla
„gospodarek pogrążonych w stagnacji”.
Życie w 2025 roku: Ulrike
Pięćdziesięcioletnia Ulrike mieszka w czteropokojowym domu ze swoim synem Stefanem (17 l.), ojcem Niklasem (78
l.) i babcią Leną (99 l.).
Ciągle bardzo dobrze pamięta czasy niepokojów ekonomicznych z drugiej dekady XXI wieku, dlatego mocno wierzy,
że wzajemne wsparcie stanowi podstawę życia społecznego.
Ulrike: Moim priorytetem jest zdecydowanie rodzina, a zaraz po niej lokalna społeczność.
Obecnie nie wyobraża sobie życia bez swojego Wirtualnego Okna*, które kupiła trzy lata temu dzięki
niskooprocentowanej pożyczce z regionalnego banku. Okno umożliwia jej prowadzenie spotkań online i
prezentowanie szczegółowych projektów bez konieczności podróżowania. Inwestycja już dawno zwróciła się jej z
nawiązką.
W umowie pożyczki widnieje zapis, zobowiązujący Ulrike do udostępniania sprzętu lokalnej społeczności na 3
godziny w tygodniu. Ulrike z chęcią stosuje się do tego wymogu. Jej Okno często przydaje się lokalnym
społecznościowym kołom designerskim, które zresztą sama prowadzi.
Ulrike: Zamierzamy wybudować kolejną salę wspólnego tworzenia w porozumieniu z innymi zespołami z
okolicy. Korzystając z Okna, mogliśmy wybrać lokalizację z najlepszymi warunkami pod względem zużycia
wody i energii oraz dystansu.
Główne zajęcie Ulrike skupia się na tworzeniu projektów architektonicznych związanych ze zdrowiem i dobrym
samopoczuciem. Pracuje jako wolny strzelec w domu, tworząc zespoły na zasadzie ad-hoc. Współpracowników
wybiera spośród ogromnej, globalnej sieci kontaktów.
Ulrike: Prawdę mówiąc, nie poradziłabym sobie bez Wirtualnego Okna. Dzięki niemu mam ciągły kontakt z
ludźmi i mogę odnaleźć się w moim napiętym planie dnia.
Ulrike jest prawdziwą głową rodziny pod każdym względem. Zdrowie Niklasa i Leny jest monitorowane 24 godziny na
dobę za pomocą prostych bioczujników dostarczonych przez lokalnego lekarza. Ulrike śledzi przesyłane przez
urządzenia dane, aby mieć pewność, że przyjmowane przez rodzinę lekarstwa poprawnie działają.
Niklas jest w niezłej formie. Na tyłach domu ma mały warsztat, w którym przechowuje swoje oczko w głowie –
samodzielnie zaprojektowaną drukarkę 3D, którą stworzył na podstawie projektu open source. W ramach swojego
domowego biznesu produkuje części zamienne dla sąsiadów i lokalnego warsztatu, a także wymienia się projektami
z innymi entuzjastami drukowania 3D. Niklas pamięta kryzys systemu emerytalnego z 2017 roku. Czuje też, że ciągle
ma coś do zaoferowania społeczeństwu i jest dumny z bycia częścią ruchu na rzecz otwartego oprogramowania.
Stefan jest największym w rodzinie fanem technologii. Uwielbia wirtualne gry i podróże, chociaż wciąż spędza
większość czasu w realnym świecie – wolno mu korzystać z Wirtualnego Okna dopiero wtedy, jak Ulrike skończy
pracę.
Stefan: Właśnie wróciłem ze szkolnej wycieczki wspinaczkowej. Liczę na to, że uda mi się dzisiaj spędzić
jakieś pół godziny w wirtualnej Amazonii z moim kumplem. Uczymy się, jak tropić zwierzęta.
Stefan zarabia społeczne jednostki czasu wymieniane na dostęp do wspólnych sprzętów i usług, udzielając się w
lokalnej świetlicy raz w tygodniu. W weekendy wolno mu korzystać ze wspólnego elektrycznego samochodu bez
kierowcy w zamian za wykonywanie drobnych czynności – na przykład przynoszenie ulubionego piwa Leny i Niklasa
z miejscowego mikrobrowaru.
Stefan: Chętnie pomagam dziadkowi i babci. Wiem, że zrobiliby to samo dla mnie.
Wczoraj po szybkiej wizycie u okulisty za pośrednictwem Wirtualnego Okna Lena wybrała trochę starych zdjęć, które
Stefan zabierze do szkoły. Ulrike uśmiała się do łez nad zdjęciami ze swoich najfajniejszych wakacji w ciepłych
krajach. Coś jednak ukłuło ją w serce - zdała sobie sprawę, że to, co dla niej było codziennością, dla Stefana może
być jednorazowym doświadczeniem, które będzie wspominał do końca życia.
Ulrike bardzo zależy na prowadzeniu zrównoważonego życia zarówno na poziomie gospodarstwo domowego, jak i
lokalnej społeczności. Jej rodzina należy do kilku sieci wymiany, a za dobrze ocieplonym domem znajduje się
zbiornik na deszczówkę, którą wykorzystuje się do spuszczania wody w toalecie i nawadniania ogródka warzywnego.
Na dachu znajdują się panele słoneczne zakupione w ramach grupowych zakupów dla całej społeczności.
Ulrike: Jestem bardzo wdzięczna za te panele – gdyby nie one, musielibyśmy ograniczyć nasze zużycie
energii o połowę. Prąd jest teraz taki drogi.
Technologia
Potrzeby technologiczne w 2025 roku:
Od technologii oczekuje się przede wszystkim, żeby:

Pomagała ludziom prowadzić bardziej zdrowy tryb życia

Pomagała ludziom utrzymywać kontakty z przyjaciółmi i rodziną

Pozwalała osobom starszym na aktywność i zaangażowanie w życie lokalnej społeczności i przyczynianie się
do jej rozwoju

Można było ją w łatwy sposób unowocześniać. Musi być też trwała, łatwa do naprawienia, wydajna i nadawać
się do recyklingu

Łączyła i rozwijała potencjał ludzi, ale nie przyćmiewała go
Konkretne potrzeby technologiczne:

Biofeedback*, który pomoże walczyć z procesami starzenia się i chorobami: gry rozwijające aktywność mózgu,
dopasowane do indywidualnych potrzeb diety, ćwiczenia odpowiadające informacjom przesyłanym przez
bioczujniki

Schematyczne wizualizacje i technologie ilustrujące związki przyczynowo-skutkowe, dzięki którym duże grupy
ludzi będą mogły podejmować długofalowe decyzje

Wspomaganie kreatywności, które pozwoli zaoszczędzić czas

Kanały umożliwiające poznawanie innych kultur i wsparcie dla ich rozwoju

Kanały wsparcia rozwoju ruchu wolnego oprogramowania

Systemy wczesnego powiadamiania o ekstremalnych zjawiskach klimatycznych

Łatwy dostęp do sieci współdzielenia dóbr w ramach dużych grup ludzi w różnym wieku

Długoterminowa opłacalność finansowa oparta na trwałości produktów
Rozwiązania technologiczne w 2025 roku:

Chmura zmniejsza zależność ludzi od niedostępnych dla nich innowacji sprzętowych, dzięki czemu mogą przez
wiele lat korzystać z tych samych, prostych urządzeń

Dzięki algorytmom i symulatorom lokalne społeczności mogą wizualizować i wspólnie rozwiązywać problemy
związane z budowaniem mieszkań, generowaniem energii itp.

Technologie optymalizujące zużycie energii, zasobów i wody na poziomie wspólnoty, np. lokalne inteligentne
systemy elektroenergetyczne i technologie podwójnego zastosowania.

Tanie, wydajne pod względem energetycznym urządzenia monitorujące stan zdrowia i lekarstwa
profilaktyczne dla osób starszych.

Oparte na lokalizacji sieci społecznościowe, służące do komunikacji, wymiany umiejętności, współdzielenia i
wypożyczania dóbr.
Rok 2025 i później: jak może rozwinąć się technologia?

Opieka zdrowotna, medycyna profilaktyczna, telemedycyna

Badanie i poprawa zdrowia psychologicznego i emocjonalnego

Promowanie komunikacji i zrozumienia między ludźmi

Współdzielenie zasobów we wspólnocie

Wspólne podejmowanie decyzji we wspólnocie

Zaspokojenie potrzeb w zakresie gromadzenia energii i zarządzania nią
Glosariusz
Wirtualne Okno: połączenie odbiornika TV, komputera i urządzenia telekonferencyjnego
Sale wspólnego tworzenia: przestrzeń komunalna wyposażona w drukarki 3D, nożyczki laserowe, zaawansowane
oprogramowanie do designu oraz inne technologie niezbędne w tworzeniu złożonych projektów.
Biofeedback: Technologia odczytująca sygnały z mózgu oraz umożliwiająca (za pośrednictwem słuchawek) obsługę
innych urządzeń w czasie rzeczywistym oraz korzystanie z gier wspierających aktywność mózgu.
ZAANGAŻUJ SIĘ
Dołącz do projektu FutureScapes
Teraz, kiedy przeczytałeś już scenariusze, chcielibyśmy poznać Twoją reakcję.
Jakie uczucia towarzyszyły Ci, kiedy czytałeś o wyzwaniach przyszłości? Czy masz własne przykłady słabych
sygnałów, które już dziś wytyczają szlak dla realizacji scenariuszy? Które elementy potencjalnej technologii
przyszłości wydały ci się najbardziej interesujące i ekscytujące?
Włączając się do współpracy w ramach projektu FutureScapes, dołączysz do rosnącego i eklektycznego grona
myślicieli, prognostów, decydentów, artystów, projektantów, technologów i ekologów z całej Europy.
Organizacja Forum for the Future i firma Sony pragną podziękować wszystkim, którzy dotychczas zaangażowali się
w projekt FutureScapes. Nasza podróż dopiero się zaczyna. Wkrótce rozpoczniemy kolejny etap, w ramach którego
będziemy zbierać od wszystkich zainteresowanych pomysły na nowe technologie, które mogą pomóc ludziom
prowadzić lepsze, bardziej zrównoważone życie w 2025 roku.
Podziel się swoimi przemyśleniami i śledź postępy pod adresem:
www.sony.pl/futurescapes
www.sony.co.uk/futurescapes
Albo napisz do nas e-mail
Hugh Knowles
Główny Doradca ds. Zrównoważonego Rozwoju,
Forum for the Future
[email protected]
Esther Maughan McLachlan
Dyrektor Generalny ds. Zrównoważonego Rozwoju,
Sony Europe
[email protected]
O Sony
Firma Sony jest wiodącym producentem innowacyjnych urządzeń audio, wideo, komunikacyjnych i komputerowych
przeznaczonych na rynki konsumenckie i profesjonalne. Dzięki ofercie obejmującej kompleksowy łańcuch wartości
HD oraz oddziałom prowadzącym działalność w zakresie elektroniki, muzyki, zdjęć, gier i internetu, Sony jest jedną z
wiodących światowych marek w branży rozrywki cyfrowej. Firma zatrudnia ok. 170 000 ludzi na całym świecie.
Uznajemy fakt, że nasze zakłady mają bezpośredni i pośredni wpływ na społeczeństwa, w których prowadzimy
działalność, a zrównoważony rozwój postrzegamy jako kluczowy element etosu i działalności naszej firmy. Nasze
partnerstwo z organizacjami pozarządowymi, takimi jak WWF, UNICEF czy Save the Children gwarantuje, że
wypełniamy swoją rolę jako odpowiedzialna firma globalna. Nasz globalny plan środowiskowy „Road to Zero”
przewiduje długoterminowy cel osiągnięcia zerowego śladu środowiskowego (poprzez ograniczanie zmian
klimatycznych, ochronę zasobów, kontrolę substancji chemicznych i bioróżnorodność) w całym cyklu życia naszych
produktów i działań biznesowych do 2050 roku, jak również określone średnioterminowe cele zgodne z tym celem
nadrzędnym.
Sony wierzy, że technologia może wnieść pozytywny wkład w rozwiązywanie problemów społecznych i związanych z
ochroną środowiska, zarówno dziś, jak i w 2025 roku. Nasze inicjatywy Forest Guard i Open Planet Ideas dowodzą
naszego zaangażowania w promowanie otwartej innowacyjności i zrównoważonego rozwoju.
Rola Sony w projekcie FutureScapes polega na wykorzystaniu zasięgu naszej marki oraz naszej fachowej wiedzy
technologicznej, wyobraźni i innowacyjności do zaproszenia jak największej liczby ludzi do otwartej współpracy, która
ma na celu pomóc wszystkim lepiej zrozumieć niepewną przyszłość i stworzyć dla niej innowacyjne rozwiązania.
Więcej informacji o prowadzonej przez naszą firmę działalności na rzecz zrównoważonego rozwoju można znaleźć
na stronach:
www.sony.pl/eco
www.sony.co.uk/eco
O Forum for the Future
Forum for the Future to organizacja non-profit współpracująca z firmami i rządami na całym świecie na rzecz
zrównoważonej przyszłości. Mamy 15 lat doświadczenia w inspirowaniu innowacyjnego myślenia, budowaniu
kreatywnych stosunków partnerskich i rozwijaniu praktycznych innowacji zmierzających do zmiany naszego świata.
Naszym celem jest tak przekształcić kluczowe systemy, od których wszyscy jesteśmy zależni, takie jak pożywienie,
energia i finanse, aby dopasować je do wyzwań, które stawia przed nami XXI w.
Forum współpracuje z ponad 100 partnerami z sektora biznesowego i publicznego. Naszą specjalnością jest
podejście do zrównoważonego rozwoju oparte na „innowacjach systemowych”. Wykorzystujemy takie narzędzia jak
alternatywne scenariusze przyszłości, innowacje i opracowywanie zrównoważonych modeli biznesowych, aby pomóc
firmom osiągnąć sukces. Naszymi przemyśleniami i narzędziami dzielimy się z szerokim gronem odbiorców, między
innymi poprzez prowadzenie studiów magisterskich dla przyszłych liderów oraz publikację wiodącego magazynu na
temat rozwiązań środowiskowych i zrównoważonych scenariuszy przyszłości – Green Futures.
Rola Forum for the Future w projekcie FutureScapes polega na zaprojektowaniu i zrealizowaniu procesu
opracowania scenariuszy przyszłości oraz dostarczeniu wiedzy fachowej z zakresu zrównoważonego rozwoju.
www.forumforthefuture.org