Pobierz - Austria

WYDZIAŁ PROMOCJI HANDLU I INWESTYCJI
AMBASADY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
W WIEDNIU
Działalność gospodarcza
w Austrii
Wybrane zagadnienia
Informator dla przedsiębiorców
Wiedeń, 2014
Wydział Promocji Handlu i Inwestycji
Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Wiedniu
Działalność gospodarcza w Austrii
(wybrane zagadnienia)
Informator dla polskich
przedsiębiorców
Wydział Promocji Handlu i Inwestycji
Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Wiedniu
Wiedeń, 2014 r.
2
UWAGA! Niniejsze opracowanie jest jedynie materiałem informacyjnopromocyjnym i nie ma mocy prawnej. Wydział Promocji Handlu
i Inwestycji Ambasady RP w Wiedniu nie ponosi odpowiedzialności za
skutki decyzji i działań podjętych na podstawie informacji zawartych
w opracowaniu. Moc wiążącą posiadają jedynie polskie i austriackie
przepisy zawarte w stosownych ustawach i innych aktach prawnych.
Publikacja dotowana ze środków funduszu promocji
Ministerstwa Gospodarki w Warszawie.
Przedruk lub publikacja w innej formie całości lub części materiału
możliwa po uzyskaniu zgody Wydziału Promocji Handlu i Inwestycji
Ambasady RP w Wiedniu, z podaniem pełnego źródła i daty dokumentu.
Wydawca:
Wydział Promocji Handlu i Inwestycji
Ambasady RP w Wiedniu
Handels- und Investitionsabteilung
der Botschaft der Republik Polen in Wien
A-1130 Wien
Titlgasse 15
Tel.: (+43-1) 877 73 12
Fax.: (+43-1) 877 35 97
E-Mail:
[email protected]
http://www.wien.trade.gov.pl
3
Szanowni Państwo,
Wydział Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady RP w Wiedniu jest placówką
Ministra Gospodarki, działającą w strukturze Ambasady RP w Wiedniu.
Jednym z głównych zadań realizowanych przez Wydział jest pomaganie
polskim firmom, w tym szczególnie małym i średnim przedsiębiorstwom,
w procesie umiędzynarodowienia ich działalności. Do zakresu naszej pracy
należy udzielanie niezbędnych informacji i porad służących wspieraniu
polskiego eksportu do Austrii, ale także pomoc firmom zagranicznym,
zainteresowanych kupnem polskich towarów i usług. Staramy się wspierać
również działania przedsiębiorców austriackich zainteresowanych kooperacją
z polskimi podmiotami gospodarczymi i inwestycjami w naszym kraju.
Zainteresowanym osobom udzielamy wszelkiej pomocy w staraniach, aby
podjąć współpracę z austriackimi partnerami, jak również w pozyskaniu
inwestorów.
W związku z licznymi zapytaniami naszych rodaków dotyczącymi rynku
austriackiego, postanowiliśmy uaktualnić wcześniejszą publikację poświęconą
działalności gospodarczej w Austrii. Jej celem jest przedstawienie
uwarunkowań, które są niezbędne do rozpoczęcia samodzielnej działalności
gospodarczej na terenie Austrii.
Przekazując Państwu tę publikację wyrażam nadzieję, że choć w części będzie
ona pomocna w prowadzeniu biznesu na tutejszym rynku, w szczególności
w ramach samodzielnej działalności gospodarczej.
Dane kontaktowe naszej placówki oraz szereg innych informacji, które mogą
być Państwu przydatne we współpracy z rynkiem austriackim znajdują się na
stronie internetowej: www.wien.trade.gov.pl
Serdecznie zachęcay Państwa do współpracy z naszym Wydziałem.
Wydział Promocji Handlu i Inwestycji
Ambasady RP w Wiedniu
Titlgasse 15, A-1130 Wien
tel.: (+431) 877-7312
fax.: (+431) 877 3597
e-mail: [email protected]
http://www.wien.trade.gov.pl
4
Spis Treści
Działalność gospodarcza w Austri (wybrane zagadnienia) ........................................................ 6
Formalności meldunkowe .......................................................................................................... 7
Rodzaje działalności gospodarczej w Austrii ........................................................................... 10
A)
Działalność niereglamentowana ................................................................................ 11
B)
Działalność reglamentowana i rzemiosło (niem. reglementiertes Gewerbe und
Handwerke) .......................................................................................................................... 13
B1. Działalność gospodarcza regulowana - uproszczona (niem. Teilgewerebe) ............. 20
B2. Działalność gospodarcza regulowana podlegająca dodatkowym wymogom (niem.
Rechtskraftgewerbe) ......................................................................................................... 22
Schemat podziału działalności gospodarczej ........................................................................... 24
Co robić, gdy nie można poświadczyć własnych kwalifikacji zawodowych? ......................... 26
Adresy Izb Gospodarczych w poszczególnych krajach związkowych Austrii ........................ 27
Formalne wymogi dla prowadzenia działalności gospodarczej ............................................... 30
Wymogi lokalowe .................................................................................................................... 31
Formy organizacyjno-prawne prowadzenia działalności ......................................................... 32
Mikro przedsiębiorstwo (niem. Einzelunternehmen) ........................................................... 33
Spółka jawna (niem. Offene Gesellschaft, w skrócie OG) ................................................... 37
Spółka cywilna (niem. Gesellschaft bürgerlichen Rechts, w skrócie GesbR) ..................... 39
Spółka komandytowa (niem. Kommanditgesellschaft, w skrócie KG) ................................ 41
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (niem. Gesellschaft mit beschränkter Haftung, w
skrócie GmbH) ..................................................................................................................... 43
Spółka akcyjna (niem. Aktiengesellschaft, w skrócie AG) .................................................. 46
Stowarzyszenie (niem. Verein) ............................................................................................. 47
Spółdzielnia (niem. Genossenschaft) ................................................................................... 48
Rejestracja działalności gospodarczej – krok po kroku ........................................................... 49
KROK 1. Upewnij się, jaki rodzaj działalności/zawód .................................................... 50
KROK 2. Procedury w Polsce .......................................................................................... 50
KROK 3. Procedury w Austrii (zawody regulowane) ..................................................... 53
KROK 4. Rejestracja jednoosobowej działalności gospodarczej w urzędzie .................. 54
KROK 5. Rejestracja w urzędzie skarbowym, rezydencja podatkowa, podatki .............. 55
KROK 6. Austriacki urząd skarbowy .............................................................................. 67
KROK 7. Ubezpieczenie społeczne dla prowadzących działalność gospodarczą ........... 69
KROK 8. Regionalna Kasa Chorych (niem. GKK – Gebietskrankenkasse) ................... 69
5
Działalność gospodarcza w Austri (wybrane zagadnienia)
Prowadzenie działalności gospodarczej w Austrii jest zadaniem dość
skomplikowanym oraz znacznym wyzwaniem dla przedsiębiorcy. Trudności
przy rejestracji i prowadzeniu działalności gospodarczej dotyczą również
obywateli z nowych krajów członkowskich UE. Wprawdzie dla tych obywateli
w Austrii nie istnieją ograniczenia w dostępie do rynku pracy, jednakże ustawa
o zwalczaniu dumpingu płacowego i socjalnego (Lohn- und SozialdumpingBekämpfungsgesetz), w skrócie LSDB-G, wprowadziła istotne zmiany
dotyczące warunków zatrudniania w Austrii pracowników z nowych krajów
członkowskich Unii Europejskiej.
Niezależnie od swobody bycia zatrudnionym, Polacy mają prawo do
prowadzenia na terenie Austrii samodzielnej działalności zarobkowej określanej
jako tzw. samozatudnienie (niem. selbstständige Erwerbstätigkeit) - zgodnie
z zapisami ustawy o prowadzeniu działalności gospodarczej (niem.
Gewerbeordnung). Ustawa ta wyróżnia działalność niereglamentowaną oraz
działalność reglamentowaną, taką jak np. usługi budowlane, gdzie uzyskanie
austriackiej zgody na prowadzenie działalności jest skomplikowane.
Samodzielna działalność gospodarcza może być prowadzona w postaci
różnorodnych firm np. w ramach mikro przedsiębiorstwa (niem.
Einzelunternehmen), którego szczególnym przypadkiem jest jednoosobowa
działalność gospodarcza (nazywana potocznie Ein-Personen-Unternehmen EPU
lub też Gewerbe), w formie spółki osobowej (jawnej, cywilnej, komandytowej),
w formie spółki kapitałowej (sp. z o. o. lub S.A.), w ramach wolnego zawodu
lub fundacji. Wszystkie te dopuszczone austriackim prawem formy zostały
przedstawione na schemacie w dalszej części niniejszego opracowania.
Jednoosobowa działalność gospodarcza (Gewerbe) jest wśród polskich
obywateli bardziej popularną i „czytelną” formą prowadzenia biznesu w Austrii,
zważywszy, że stwarza ona (podobnie jak i pozostałe formy) możliwość
oficjalnego wykonywania pracy. Większość zagadnień poruszanych w dalszej
części opracowania będzie, zatem odnosiła się w pierwszej kolejności do
jednoosobowej działalności gospodarczej (Gewerbe) z uwagi, m.in., na
zainteresowanie naszych obywateli tą formą zarobkowania.
Przy prowadzeniu przez polskich obywateli jednoosobowej działalności
gospodarczej na terenie Austrii, nie jest wymagany udział obywatela
austriackiego w inwestowanym kapitale. Polscy przedsiębiorcy pracujący już
w Austrii, w oparciu o samozatrudnienie jako jednoosobowe firmy, działają
w różnych branżach (budownictwo, transport, informatyka, handel, szeroko
pojęte usługi). Według szacunków austriackich władz gospodarczych tylko na
6
terenie Wiednia w 2013 r. jednoosobową działalność gospodarczą prowadziło
kilka tysięcy Polaków w oparciu o przepisy regulujące samozatrudnienie. Zbiór
tych przepisów jest zawarty w ustawie o prowadzeniu działalności gospodarczej
(Gewerbeordnung) z 1994 r., która doczekała się w międzyczasie wielokrotnych
nowelizacji.
Formalności meldunkowe
Wspomniana wyżej ustawa, określa rodzaje działalności gospodarczej
obowiązujące w Austrii. Zanim zostaną one przedstawione, należy zwrócić
uwagę na sprawy dotyczące formalności meldunkowych. Ich niedopełnienie
powoduje niepotrzebne kłopoty np. przy rejestracji działalności gospodarczej.
Ponadto, mogą one również być powodem problemów w postaci kar
pieniężnych za brak meldunku.
Pierwszy obowiązek osoby przybywającej z Polski do Austrii polega na
dopełnieniu formalności meldunkowych i uzyskaniu karty meldunkowej (niem.
Meldezettel) w stosownym urzędzie meldunkowym miasta, dzielnicy lub gminy
w ciągu trzech dni od daty przyjazdu. Podobna procedura obowiązuje nas
również przy wymeldowaniu w momencie opuszczania miejsca
dotychczasowego pobytu. Ten pierwszy krok ma zastosowanie w przypadkach,
gdy pobyt na terenie Austrii będzie wynosił nie więcej niż cztery miesiące.
UWAGA!
Formularz karty meldunkowej (Meldezettel) można wydrukować poprzez stronę
internetową www.wien.gv.at/ma62/meldeservice lub
www.help.gv.at/linkhelp/besucher/db/Formularauswahl.
Meldezettel musi być podpisany, w lewej dolnej rubryce, przez właściciela
lokalu, który wynajmujemy. Zaleca się również wpisanie numeru telefonu
właściciela. Niedopełnienie formalności meldunkowych grozi grzywną w
wysokości ok. 700 euro. Osoby planujące pobyt dłuższy niż cztery miesiące
muszą dodatkowo wystąpić o zaświadczenie meldunkowe (pozwolenie na
osiedlenie się) w odrębnym, centralnym urzędzie meldunkowym, w referacie
„Grunderwerb & EWR” danego kraju związkowego (landu). W przypadku
Wiednia jest to 35 Wydział Magistratu, znajdujący się przy Dresdner Straße 93,
1200 Wien, VI p., tel. (+431) 4000 -35241, -35242, -35243, -35244, -35245, 35246, fax. (+431) 4000 99 35240, e-mail: [email protected] .
- w ostatnim czasie powstały oddziały w poszczególnych dzielnicach stolicy.
Zaświadczenie meldunkowe (pozwolenie na osiedlenie) jest obowiązkowe w
przypadku pracy najemnej u austriackiego pracodawcy, oddelegowania,
prowadzenia samodzielnej działalności zarobkowej, jak i pobytu innego typu
trwającego dłużej niż cztery miesiące (np. stażu naukowego). Do otrzymania
7
wspomnianego zaświadczenia meldunkowego – pozwolenia na osiedlenie się
(niem. Anmeldebescheinigung) potrzebny jest adres zamieszkania widniejący w
wyżej wymienionym Meldezettel, w którym będziemy zameldowani w oparciu
o umowę najmu (niem. Mietvertrag).
Doradza się przetłumaczenie, dla własnych potrzeb, na jęz. polski umowy najmu
mieszkania i bardzo dokładną jej analizę, szczególnie w punkcie mówiącym
o terminie, warunkach i możliwości wypowiedzenia tej umowy (niem.
Kündigung). Zaleca się zawieranie umów najmu mieszkania na krótsze okresy
(np. 1 rok) z opcją jej przedłużenia na kolejny rok lub lata następne.
Obowiązek posiadania wspomnianego wyżej zaświadczenia meldunkowego,
przy pobytach dłuższych niż 4 miesiące, wynika z zapisów § 53 ustawy z dnia
16 sierpnia 2005 r. o osiedlaniu się i pobycie cudzoziemców (niem.
Niederlassungs- und Aufenthaltsgesetz, NAG) – z późniejszymi zmianami.
Przy składaniu wniosków o zaświadczenie meldunkowe należy przedłożyć:
 dowód posiadania środków pieniężnych na utrzymanie. Może tu wystąpić
sytuacja tzw. błędnego koła. Do rozpoczęcia samodzielnej działalności
gospodarczej jak i posiadania konta bankowego potrzebne jest meldunek
– karta meldunkowa, nie pozwolenie na osiedlenie się (zaświadczenie
meldunkowe). Od 2011 roku można otworzyć konto bankowe posiadając
tylko meldunek; są także formy kont bankowych bez konieczności
meldunku na terenie Austrii. Urząd meldunkowy może poprosić
o pokazanie zgłoszenia działalności zarobkowej. Składając wniosek
o zaświadczenie meldunkowe bądź pozwolenie na osiedlenie, jesteśmy
zobowiązanie do podania celu naszego pobytu na terenie Austrii, bowiem
od tego jest uzależnina procedura rozpatrywania naszego wniosku.
Praktycznym rozwiązaniem jest przedłożenie stosownej sumy pieniędzy
w gotówce (najlepiej kilku tysięcy euro). Można przyjąć, że kwota ok.
900 euro jest traktowana jako minimum dla zabezpieczenia miesięcznego
pobytu. Potrzebna jest również umowa najmu mieszkania oraz posiadanie
aktualnego ubezpieczenia zdrowotnego. W przypadku posiadania już
konta, można przedłożyć w urzędzie meldunkowym aktualny, imienny
wydruk z miejscowego banku o stanie naszych oszczędności;
 ważny dowód osobisty i paszport. Może być potrzebne przedłożenie
oryginału metryki urodzenia oraz aktu ślubu (chodzi o nazwisko
panieńskie mężatek), metryki urodzenia dzieci, zaświadczenia
o uczęszczaniu przez nie do szkoły w Polsce. Dokumenty te powinny być
8
przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego na język niemiecki
i posiadać tzw. apostille (rodzaj potwierdzenia zgodności wystawiany
przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych w Warszawie (zagadnienie
poruszane szerzej w dalszej części). Zaleca się posługiwanie europejskimi
aktami urodzenia i aktami małżeństwa wydawanymi przez polskie urzędy,
niewymagające tłumaczeń przysięgłych.
 jeżeli jest już prowadzona działalność gospodarcza, wówczas do wniosku
o zameldowanie potrzebne jest załączenie uprawnienia do prowadzenia tej
działalności (niem. Gewerbeberechtigung, dawniej Gewerbeschein)
wystawione przez wydział gospodarczy urzędu dzielnicowego, miasta lub
gminy. Do zaświadczenie Gewerbeschein należy dołączyć rachunki
z trzech ostatnich miesięcy dotyczące wysokości wpływów, wyciągi
z konta o wysokości realizowanych obrotów, otrzymywanych honorariów
za zrealizowane już prace, przedpłaty itp.;
 ubezpieczenie zdrowotne wystawione przez austriacką kasę chorych
(niem. Gebietskrankenkasse)1 właściwą dla miejsca zamieszkania.
W przypadku prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej
zaświadczenie takie wydaje SVA- Sozialversicherungsanstalt der
Gewerblichen Wirtschaft. To austriackie ubezpieczenie może ewentualnie
być wystawione w oparciu o polski druk np. A 1, wydany w dwóch
egzemplarzach
przez
Dział
Współpracy
Międzynarodowej
Wojewódzkiego Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia. W tym
przypadku, zaleca się podjęcie starań o wystawienie stosownych
zaświadczeń w NFZ na długo (np. 2-3 miesiące) przed planowanym
wyjazdem do Austrii2. W przypadku braku zaświadczeń z Polski
o ubezpieczeniu zdrowotnym, trzeba wykupić austriackie ubezpieczenie
w jednej z austriackich kas chorych, właściwych dla miejsca
zamieszkania. Austriacki urząd meldunkowy, przy wnioskach
o wystawienie zaświadczenia meldunkowego – pozwolenia na osiedlenie
się, nie honoruje Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego naszego
NFZ;
 do wniosku o zameldowanie należy dołączyć dowód zatrudnienia
w postaci np. umowy o pracę. Umowa jest formułowana bardzo rzadko,
natomiast pracodawca ma obowiązek wydania pracownikowi
potwierdzenia zgłoszenia do kasy chorych, co z kolei jest uznawane przez
Gebietskrankenkasse - Regionalny Fundusz Ubezpieczeń Chorobowych właściwy dla
miejsca zamieszkania.
2
Polski pracownik korzystający w kraju z urlopu bezpłatnego traci prawo do świadczeń z
ubezpieczenia zdrowotnego po upływie 30 dni od dnia rozpoczęcia urlopu. W konsekwencji
nie otrzyma druku np. A1 czy też Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ).
1
9
magistrat 35 (posiadanie E-Card nie jest dowodem wystarczającym). Do
wniosku może też być dołączone wspomniane wyżej zaświadczenie
o prowadzeniu samodzielnej działalności zarobkowej;
 w przypadku zmiany adresu pobytu urząd meldunkowy może zażądać
zaświadczenia o wymeldowaniu z poprzedniego miejsca zamieszkania na
terenie Austrii, odnotowanego w wyżej wymienionym Meldezettel;
 w przypadku zamieszkiwania „przy rodzinie” na druku meldunkowym
potrzebne jest nazwisko, data, podpis oraz telefon osoby udzielającej
gościny.
Podsumowując, Polacy rozpoczynający prowadzenie samodzielnej działalności
zarobkowej w formie jednoosobowej – zarejestrowanej - działalności
gospodarczej zwanej Gewerbe nie muszą mieć pozwolenia na zatrudnienie lub
pozwolenia na pracę. Pozwolenia te nie są także potrzebne, gdy będą zatrudnieni
u miejscowego, austriackiego pracodawcy jako pracownicy najemni.
Polscy prezesi zarządów spółek i dyrektorzy np. biur przedstawicielskich także
nie muszą mieć pozwolenia na pracę, gdyż są traktowani przez austriackie
władze jako pracodawcy. Należy jednak podkreślić, że zarejestrowane poza
Austrią (np. w Polsce) osoby prawne takie jak sp. z o. o. lub spółki osobowe
takie jak sp. j. muszą udokumentować istnienie filii w Austrii wpisanej do
tutejszego rejestru sądowego (handlowego). Posiadanie filii i wpis do rejestru
jest niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Austrii.
Sprawa ta wzbudza wiele kontrowersji ze strony polskich firm, które są
przekonane o swobodzie transgranicznego świadczenia usług z terenu Polski bez
potrzeby posiadania własnej filii zarejestrowanej w Austrii. Nie należy mylić
prowadzenia działalności gospodarczej ze świadczeniem pracy w ramach
delegowania pracowników do wykonania usług w Austrii.
Rodzaje działalności gospodarczej w Austrii
Austriacka ustawa o działalności gospodarczej nie odnosi się do tych rodzajów
działalności gospodarczej, które są zabronione takich jak np. handel
narkotykami. Nie dotyczy prowadzenia działalności w rolnictwie, leśnictwie,
górnictwie, transporcie, bankowości, dystrybucji energii. Nie dotyczy również
działalności grup zawodowych określanych, jako wolne zawody (np. lekarze,
weterynarze, farmaceuci, notariusze).
10
Ustawa wyróżnia dwa podstawowe rodzaje działalności, ściśle związane
z rodzajem wykonywanych zawodów i posiadanych kwalifikacji tj. działalność
swobodną, nieraglamentowaną (A) i działalność reglamentowaną (B) oraz
dwie podgrupy (B1 i B2) w przypadku działalności reglamentowanej. Podział
ten można scharakteryzować w następujący sposób:
A) Działalność niereglamentowana
Pierwsza grupa, to działalność gospodarcza (w tym też omawiane wyżej
samozatrudnienie), której wykonywanie nie podlega żadnym ograniczeniom.
Jest ona prowadzona w tych dziedzinach, które nie wymagają przedłożenia
świadectwa kwalifikacji (niem. ohne Befähigungsnachweis). Do jej rozpoczęcia
potrzebne jest zarejestrowanie działalności w referacie gospodarczym
dzielnicowego ratusza (niem. Bezirksverwaltungsbehörde) i otrzymanie tam
uprawnienia
do
prowadzenia
działalności
gospodarczej
(niem.
Gewerbeberechtigung potocznie zwanego Gewerbeschein). Działalność można
rozpocząć z chwilą jej rejestracji w referacie gospodarczym urzędu dzielnicy,
gminy lub miasta. Są to tzw. swobodne, wolne rodzaje działalności (niem. freies
Gewerbe). Lista wolnych rodzajów działalności obejmuje około dziewięciuset
pozycji. Oto niektóre z nich:
1. Abdichter gegen Feuchtigkeit und Druckwasser - uszczelnianie przeciw
wilgoci i zalaniu wodą pod ciśnieniem
2. Abfüller und Abpacker, ausgenommen Arzneimittel und Gifte - napełnianie
i pakowanie, z wyłączeniem medykamentów i trucizn
3. Adressenbüros – prowadzenie biur adresowych
4. Adressenvermittlung - pośrednictwo adresowe
5. Adressieren, einlegen, falten, kouvertieren von Prospekten, Zeitungen,
Briefen und Broschüren - adresowanie, pakowanie, składanie prospektów,
gazet, listów i broszur
6. Akumulatorenlader - ładowanie akumulatorów
7. Anbieten von Hausbetreuungstätigkeiten als persönliche Dienste an nicht
öffentlichen Orten - osobista pomoc domowa przy pracach porządkowych,
ale nie w miejscach publicznych
8. Autoreinigung - mycie samochodów
9. Babysitten - opieka nad dziećmi
10.Babysitteragentur - agencja opiekunek do dzieci
11.Betrieb von Tankstellen - prowadzenie stacji benzynowej
12.Dienstleistungen in der automatischen Datenverarbeitung – usługi
automatycznego przetwarzania danych
13.Handelsgewerbe – handel
14.Hausbesorger – gospodarz domu (dozorca)
15.Werbeagentur – agencja reklamowa
11
Pełna lista jest dostępna na internetowej stronie Federalnego Ministerstwa
Gospodarki, Rodziny i Młodzieży (Bundesministerium für Wirtschaft, Familie
und Jugend, A-1011 Wien, Stubenring 1, tel.: (00431) 71100-0,
www.bmwfj.gv.at .
Lista tych rodzajów działalności i przypisanych do nich niektórych zawodów
posiada charakter bardziej hasłowy czy informacyjny niż powszechnie
obowiązujący. Ich wykonywanie nie wymaga posiadania świadectwa
kwalifikacji, czy też specjalistycznego, fachowego wykształcenia, a jedynie
posiadania określonych umiejętności (predyspozycji) przykładowo do pracy
w handlu lub do opieki nad dziećmi. Ta działalność jest wolna od obowiązku
posiadania konkretnych kwalifikacji zawodowych w formie dyplomu
ukończenia szkoły zawodowej lub rzemieślniczego dyplomu mistrzowskiego
lub czeladniczego.
Pomiędzy poszczególnymi krajami związkowymi Austrii (niem. Land) mogą
występować różnice w opisach poszczególnych rodzajów i w zakresie
dozwolonych czynności w ramach konkretnej działalności gospodarczej,
określanej, jako swobodna. Przed zarejestrowaniem działalności gospodarczej,
warto zapoznać się z dokładnym opisem czynności przypisanym do danego
rodzaju działalności. Taki opis jest udostępniony w siedzibie lokalnej izby
gospodarczej (adresy izb są w dalszej części opracowania), ewentualnie
w urzędzie rejestrującym działalność gospodarczą tj. w referacie gospodarczym
w dzielnicowym magistracie, czy też urzędzie miasta lub gminy. Porady
i informacje są tam bezpłatnie udzielane w języku niemieckim.
Wydział Promocji Handlu i Inwestycji zaleca (z uwagi na większą wiedzę
specjalistyczną) bezpośredni kontakt ze stosownym wydziałem (niem. Sparte)
lokalnej Izby Gospodarczej np. Wiedeńskiej Izby Gospodarczej (niem.
Wirtschaftskammer Wien). Wykaz adresowy Izb Gospodarczych w krajach
związkowych Austrii znajduje się na stronie www.wko.at oraz w dalszej części
opracowania.
Poniżej przykładowy opis wolnej działalności gospodarczej pod nazwą
Hausbesorger (gospodarz domu, dozorca). W ramach jednoosobowej
zarejestrowanej działalności gospodarczej jako Hausbesorger, przedsiębiorca
może wykonywać wyłącznie następujące czynności:
„Hausbetreuung,
bestehend
in
der
Durchführung
einfacher
Reinigungstätigkeiten
einschließlich
Objektbezogener
einfacher
Wartungstätigkeiten auf Grund von Werk- und freien Dienstverträgen, unter
Ausschluss von Tätigkeiten reglementierter Gewerbe“.
12
Powyższy opis oznacza w praktyce, że osoba wykonująca działalność określoną
jako Hausbesorger nie może np. zaszpachlować dziury na ścianie klatki
schodowej powstałej przypadkowo i pomalować jej.
B) Działalność reglamentowana i rzemiosło (niem. reglementiertes
Gewerbe und Handwerke)
Druga grupa to działalność reglamentowana oraz rzemiosło obejmująca ok. 80
rodzajów działalności i zawodów (niem. reglementiertes Gewerb und
Handwerke, listę można wygenerować np. na niżej podanej stronie:
http://www.wien.gv.at/wirtschaft/gewerbe/gewerbeverfahren/reglementiert.html
Prowadzenie tej działalności reglamentowanej wymaga posiadania świadectwa
kwalifikacji zawodowych zdobytych w Polsce lub Austrii i stosownej praktyki
zawodowej np. w Polsce lub na terenie Austrii (niem. Befähigungsnachweis).
Działalność można rozpocząć z chwilą jej rejestracji w referacie gospodarczym
urzędu dzielnicowego, gminy lub miasta, pod warunkiem posiadania
świadectwa kwalifikacji. W przypadku posiadania jedynie polskich świadectw
kwalifikacji, obowiązuje procedura dotycząca uznawania dokumentów
stwierdzających poziom wykształcenia naszych obywateli. Wnioski o uznanie
kwalifikacji lub uznanie równości kwalifikacji należy składać w Federalnym
Ministerstwie Gospodarki, Rodziny i Młodzieży. Należy wówczas przedłożyć
wydane przez polski urząd (np. Ministerstwo Edukacji Narodowej w Warszawie
czy też Związek Rzemiosła Polskiego) potwierdzenie stwierdzające kwalifikacje
oraz świadectwa pracy. Dokumenty te muszą być przetłumaczone przez
tłumacza przysięgłego na język niemiecki. Formularz wniosku z informacjami
nt. potrzebnych dokumentów można wydrukować ze strony internetowej
Federalnego Ministerstwa Gospodarki, Rodziny i Młodzieży www.bmwfj.gv.at
Pozytywna decyzja wydana przez Ministerstwo zastępuje austriackie
świadectwo kwalifikacji.
W przypadku reglamentowanej działalności można wymienić takie jej rodzaje
jak pośrednictwo pracy, doradca podatkowy, agent ubezpieczeniowy, biura
podróży, fotograf, technik metalurgiczny, biuro inżynierskie oraz ok. 40
rodzajów działalności o charakterze rzemieślniczym takich jak np. szewc,
piekarz, rzeźnik, zegarmistrz, stolarz, dekarz, posadzkarz. Oto pełna lista
wszystkich tych działalności i zawodów:
Lista regulowanej działalności gospodarczej w Austrii zgodnie z § 94 Ustawy
o działalności gospodarczej (niem. Gewerbeordnung 1994). Stan: lipiec 2012 r.
za Federalnym Ministerstwem Gospodarki (niem. Bundesministerium für
Wirtschaft, Familie und Jugend, Abteilung Gewerberecht, Stubenring 1, A-1011
13
Wien, tel.: +431/ 71100-5912, fax.:
[email protected], www.bmwfj.gv.at )
+431/
71100-905912,
e-mail:
Arbeitsvermittlung – pośrednictwo pracy
Augenoptik (Handwerk) – optyk (rzemiosło)
Bäcker (Handwerk) – piekarz (rzemiosło)
Bandagisten; Orthopädietechnik; Miederwarenerzeugung (verbundenes
Handwerk) - bandażysta i technik ortopedyczny (działalność zbliżona do
rzemiosła)
5. Baumeister, Brunnenmeister – murarz i studniarz
6. Bestattung – usługi pogrzebowe
7. Bodenleger (Handwerk) – parkieciarz (rzemiosło)
8. Buchbinder; Etui- und Kassenttenerzeugung; Kartonagewarenerzeugung
(verbundenes Handwerk) – introligator; w tym wyrób etui i kaset i opakowań
kartonowych (działalność zbliżona do rzemiosła)
9. (ist entfallen) – skreślono
10.Chemische Laboratorien – prowadzenie laboratoriów chemicznych
11.Dachdecker (Handwerk) – dekarz (rzemiosło)
12.Damenkleidermacher;
Herrenkleidermacher;
Wäschewarenerzeugung
(verbundenes Handwerk) – krawiectwo damskie i męskie, bieliźniarstwo
(działalność zbliżona do rzemiosła)
13.Denkmal-, Fassaden- und Gebäudereinigung (Handwerk) – czyszczenie
pomników, fasad, budynków (rzemiosło)
14.Drogisten – drogista (sprzedaż kosmetyków i specyfików drogeryjnych)
15.Drucker und Druckformenherstellung – drukarz oraz wyrob czcionek
drukarskich
16.Elektrotechnik – elektrotechnik
17.Erzeugung von kosmetischen Artikeln – produkcja kosmetyków
18.Erzeugung von pyrotechnischen Artikeln sowie von Zündmitteln und
sonstigen Sprengmitteln, die nicht dem Schieß- und Sprengmittelgesetz
unterliegen, und Handel mit diesen Erzeugnissen (Pyrotechnikunternehmen)
– produkcja materiałów pirotechnicznych, łatwopalnych i niektórych
materiałów wybuchowych jak i handel nimi
19.Fleischer (Handwerk) – masarz, rzeźnik
20.Fotografen - fotograf
21.Fremdenführer – przewodnik turystyczny
22.Friseur und Perückenmacher (Stylist) (Handwerk) – fryzjer i perukarz
(stylista) (rzemiosło)
23.Fußpflege – kosmetyka stóp
24.Gärtner; Blumenbinder (Floristen) (verbundenes Handwerk) – ogrodnik,
bukieciarka kwiaciarka (działalność zbliżona do rzemiosła)
25.Glas- und Sanitärtechnik – technik instalacji gazowych i sanitarnych
26.Gastgewerbe – usługi gastronomiczne i hotelarskie
1.
2.
3.
4.
14
27.Getreidemüller – młynarz
28.Gewerbliche Vermögensberatung – doradztwo w sprawach majątkowofinansowych
29.Glaser, Glasbeleger und Flachglasschleifer; Hohlglasschleifer und
Hohlglasveredler;
30.Glasbläser und Glasinstrumentenerzeugung (verbundenes Handwerk) –
szklarz, produkcja i obróbka szkła, wyrób przyborów szklanych, szlifierz
szkła (działalność zbliżona do rzemiosła)
31.Gold- und Silberschmiede; Gold-, Silber- und Metallschläger (verbundenes
Handwerk) - złotnik, wyrób cienkiej folii ze złota, srebra i metali
(działalność zbliżona do rzemiosła)
32.Hafner (Handwerk) – garncarz (rzemiosło)
33.Heizungstechnik; Lüftungstechnik (verbundenes Handwerk) – specjalista od
techniki grzewczej i wentylacyjnej
34.Herstellung von Arzneimitteln und Giften und Großhandel mit Arzneimitteln
und Giften- produkcja i handel hurtowy farmaceutykami oraz substancjami
trującymi
35.Herstellung und Aufbereitung von Medizinprodukten, soweit diese
Tätigkeiten nicht unter ein anderes reglementiertes Gewerbe fallen und
Handel mit Medizinprodukten – produkcja, przetwórstwo i handel
produktami medycznymi, o ile działalność ta nie jest regulowana innymi,
specjalnymi przepisami prawa
36.Hörgeräteakustik (Handwerk) – wytwórca aparatów słuchowych (rzemiosło)
37.Immobilientreuhänder (Immobilienmakler, Immobilienverwalter, Bauträger)
– zarządca nieruchomościami (makler, gospodarz nieruchomości, deweloper,
inwestor budowlany)
38.Inkassoinstitute – biura windykacji należności
39.Kälte- und Klimatechnik (Handwerk) – technik od klimatyzacji (rzemiosło)
40.Keramiker; Platten- und Fliesenleger (verbundenes Handwerk) – wytwórca
wyrobów ceramicznych, układanie terakoty, glazury (działalność zbliżona do
rzemiosła)
41.Kommunikationselektronik (Handwerk) – elektronik ds. telekomunikacji
(rzemiosło)
42.Konditoren (Zuckerbäcker) einschließlich der Lebzelter und der Kanditen-,
Gefrorenes- und Schokoladewarenerzeugung (Handwerk) - cukiernik, w tym
wypiek ciast na miodzie, produkcja wyrobów mrożonych i czekoladowych
(rzemiosło)
43.Kontaktlinsenoptik – optyk szkieł kontaktowych
44.Kosmetik (Schönheitspflege) – kosmetyka i pielęgnacja ciała
45.Kraftfahrzeugtechnik; Karosseriebauer einschließlich Karosseriespengler und
Karosserielackierer (verbundenes Handwerk) – mechanik samochodowy,
blacharz samochodowy, lakiernik samochodowy (działalność zbliżona do
rzemiosła)
15
46.Kürschner; Säckler (Lederbekleidungserzeugung) (verbundenes Handwerk) –
kuśnierz (działalność zbliżona do rzemiosła)
47.Kunststoffverarbeitung (Handwerk) – obróbka tworzyw sztucznych
(rzemiosło)
48.Lebens- und Sozialberatung – doradztwo socjalne
49.Maler und Anstreicher; Lackierer; Vergolder und Staffierer;
Schilderherstellung (verbundenes Handwerk) – malowanie i gruntowanie,
lakiernik, złotnik wnętrz, wyrób szyldów, tablic, wywieszek (działalność
zbliżona do rzemiosła)
50.Massage - masażysta
51.Mechatroniker für Maschinen- und Fertigungstechnik; Mechatroniker für
Elektronik, Büro- und EDV-Systemtechnik; Mechatroniker für
Elektromaschinenbau
und
Automatisierung;
Mechatroniker
für
Medizingerätetechnik (verbundenes Handwerk) – mechatronik maszyn
i urządzeń, technik urządzeń elektronicznych, biurowych i systemów EPD,
mechatronik budowy maszyn i automatyzacji, aparatów medycznych
(działalność zbliżona do rzemiosła)
52.Milchtechnologie – technolog mleczarski
53.Oberflächentechnik; Metalldesign (verbundenes Handwerk) – obróbka
powierzchniowa metali, wzornictwo metalowe
54.Orgelbauer;
Harmonikamacher;
Klaviermacher;
Streichund
Saiteninstumenteerzeuger;
Holzblasinstumenteerzeuger;
Blechblasinstumenteerzeuger (verbundenes Handwerk) – wytwórca
instrumentów muzycznych i części do nich (działalność zbliżona do
rzemiosła)
55.Orthopädieschuhmacher (Handwerk) – producent obuwia ortopedycznego
(rzemiosło)
56.Pflasterer (Handwerk) – brukarz (rzemiosło)
57.Rauchfangkehrer (Handwerk) – kominiarz (rzemiosło)
58.Reisebüros – biura podróży
59.Sattler
einschließlich
Fahrzeugsattler
und
Riemer;
Ledergalanteriewarenerzeugung und Taschner (verbundenes Handwerk) –
wytwórca siodeł, galanterii skórzanej, torebek (działalność zbliżona do
rzemiosła)
60.Schädlingsbekämpfung (Handwerk) – zwalczanie szkodników (rzemiosło)
61.Schlosser; Schmiede; Landmaschinentechnik (verbundenes Handwerk) –
ślusarz, kowal, technik maszyn rolniczych (działalność zbliżona do
rzemiosła)
62.Schuhmacher (Handwerk) – szewc (rzemiosło)
63.Sicherheitsfachkraft; Sicherheitstechnisches Zentrum – ochroniarz
64.Sicherheitsgewerbe (Berufsdetektive, Bewachungsgewerbe) – agencje
ochrony, biura dedektywistyczne i usługi monitorowania
16
65.Spediteure einschließlich der Transportagenten – spedytorzy, agenci
transportowi
66.Spengler; Kupferschmiede (verbundenes Handwerk) – blacharz, produkcja
wyrobów z miedzi
67.Sprengungsunternehmen – działalność pirotechniczna
68.Steinmetzmeister einschließlich Kunststeinerzeugung und Terrazzomacher –
cięcie kamienia, obróbka kamieni ozdobnych, produkcja wyrobów z terakoty
69.Stukkateure und Trockenausbauer (Handwerk) – sztukator (rzemiosło)
70.Tapezierer und Dekorateure (Handwerk) – tapicer, dekorator (rzemiosło)
71.Technisches Büro – Ingenieurbüros (Beratende Ingenieure) – biuro
techniczno-inżynieryjne
72.Textilreiniger (Chemischreiniger, Wäscher und Wäschebügler) (Handwerk) –
pranie i czyszczenie chemiczne odzieży, maglowanie bielizny (rzemiosło)
73.Tischler; Modellbauer; Bootbauer; Binder; Drechsler; Bildhauer
(verbundenes Handwerk) – stolarz, budowa modeli, budowa łodzi, bednarz,
tokarz w drewnie, snycerz (działalność zbliżona do rzemiosła)
74.Überlassung von Arbeitskräften – podnajmowanie pracowników
75.Uhrmacher (Handwerk) – zegarmistrz (rzemiosło)
76.Unternehmensberatung einschließlich der Unternehmensorganisation –
doradztwo dla firm
77.Versicherungsvermittlung (Versicherungsagent, Versicherungsmakler und
Beratung in
78.Versicherungsangelegenheiten) – doradca w sprawach ubezpieczeń, agent
i makler ubezpieczeniowy
79.(ist entfallen) - skreślono
80.Vulkaniseur – wulkanizator
81.Wärme-, Kälte-, Schall- und Branddämmer (Handwerk) – izolacja termiczna,
przeciw pożarowa i wyciszająca (rzemiosło)
82.Waffengewerbe (Büchsenmacher) einschließlich des Waffenhandels –
produkcja broni i handel bronią oraz amunicją o zastosowaniu poza
wojskowym
83.Zahntechniker (Handwerk) – technik dentystyczny (rzemiosło)
84.Zimmermeister – cieśla
Źródło: portal internetowy Ministerstwa Gospodarki, Rodzini Młodzieży:
http://www.bmwfj.gv.at/Unternehmen/Gewerbe/Documents/Liste%20reglement
ierte%20Unternehmenstätigkeiten.pdf
Lista powyższych zawodów (niekiedy grup zawodów) jest ustawowo
i powszechnie obowiązująca oraz jednolita dla wszystkich krajów związkowych
Austrii. Prowadzenie działalności w ramach tych zawodów wymaga posiadania
świadectwa kwalifikacji oraz praktyki zawodowej. Przykładowo
elektrotechnik musi mieć ukończoną szkołę zawodową i/lub technikum o profilu
17
elektrotechnicznym oraz stosowną praktykę zawodową poświadczoną
świadectwem pracy. W przypadku rzemiosła wymagane są dyplomy czeladnicze
i/lub mistrzowskie (niem. Meisterprüfungzeugniss) oraz stosowny staż
zawodowy.
Większość z wyżej wymienionych to tzw. wrażliwe rodzaje działalności
gospodarczej, gdzie austriackie władze są konsekwentne w egzekwowaniu
dokumentów poświadczających posiadanie wymaganych kwalifikacji
zawodowych, stażu pracy i faktycznego zakresu wykonywanych prac –
przypisanych przez ustawę do danego rodzaju działalności gospodarczej.
Głównie dotyczy to działalności budowlanej i okołobudowlanej, choć nie tylko.
Należy podkreślić, że najwięcej problemów, zgłaszanych przez jednoosobowe
firmy prowadzone przez Polaków w Austrii (w ramach działalności
regulowanej), dotyczy w pierwszej kolejności większego zakresu faktycznie
wykonywanych prac przez naszych obywateli niż wynika to z opisu
„przydzielonego” i przypisanego zakresu prac przez austriackie władze do
danego rodzaju działalności.
Reasumując: w celu uniknięcia problemów z austriackimi władzami należy
przestrzegać opisu prac i czynności (tzw. Job Descroption), na który została
wydana zgoda na prowadzenie działalności gospodarczej dla danej osoby (niem.
Gewerbeberechtigung dawniej Gewerbeschein).
Przed zarejestrowaniem własnej firmy warto zapoznać się z dokładnym opisem
czynności przypisanym do danego rodzaju reglamentowanej działalności. Taki
opis jest udostępniany w lokalnej izbie gospodarczej.
Z naszej strony polecamy (z uwagi na większą wiedzę szczegółową)
bezpośredni kontakt ze stosownym wydziałem (niem. Sparte) lokalnej Izby
Gospodarczej np. Wiedeńskiej Izby Gospodarczej (niem. Wirtschaftskammer
Wien). Wykaz adresowy Izb Gospodarczych w poszczególnych krajach
związkowych Austrii znajduje się m.in. na stronie www.wko.at oraz w dalszej
części niniejszego opracowania.
Przykładowo, pełny opis działalności gospodarczej pod nazwą „Massage gemäß
§ 94 Z. 48 GewO 1994” w postaci drukowanej informacji dla przedsiębiorcy
(wydany przez Wiedeńską Izbę Gospodarczą) liczy 9 stron.
Oprócz precyzyjnych informacji nt. wymagań w odniesieniu do kwalifikacji (np.
obowiązkowe przedmioty w ramach studium, czy też kursu zawodowego
i obowiązkowy wykaz godzinowy tych przedmiotów) są tam wymienione
czynności, których wykonywanie jest dozwolone. Wykaz tych czynności jest
określany jako „Job Description”. Oto ich opis w oryginalnym brzmieniu:
18
„Massage gemäß § 94 Z. 48 GewO 1994”
Job Description
1. Erstellung von Sicht- und Tastbefunden
2. Anwendung der Klassischen Massage
3. Anwendung der Reflexzonenmassage
4. Anwendung der Segmentmassage
5. Anwendung der Bindegewebsmassage
6. Anwendung von Asiatischen Massagetechniken (z. B. Akupunktmassage)
7. Anwendung der Lymphdrainage
8. Anwendung der Sportmassage
9. Anwendung sonstiger gebräuchlicher Massagen
10.Verabreichen von Unterwassermassagen
11.Anwendung von apparativen Massagen, Bestrahlung und Solarien
12.Durchführung von Bewegungsübungen – Atemübungen
13.Aufbereitung und Vorbereitung von Packungen, Wickeln und Kompressen
14.Anwendung von Wirkstoffpräparaten in der Massage
15.Anwendung der Aromatherapie
16.Durchführung von Zellulitebehandlungen manuell und apparativ
Opis działalności gospodarczej pod nazwą „Maler und Anstreicher (Handwerk)
gemäß § 94 Z. 47 GewO 1994”, czyli „Malowanie i gruntowanie (rzemiosło)”
przeznaczony dla przedsiębiorcy (wydany przez Wiedeńską Izbę Gospodarczą)
liczy 9 stron.
Znajdują się tam m.in. precyzyjne informacje nt. wymagań w odniesieniu do
świadectw kwalifikacji (np. minimalne 3 letnie samodzielne, ciągłe prowadzenie
tego typu działalności jako przedsiębiorca lub 5 letnia, nieprzerwana praca
w obcej firmie zajmującej się malowaniem i gruntowaniem). Wykaz
dozwolonych czynności dla działalności „Malowanie i gruntowanie
(rzemiosło)” nosi nazwę „Job Description”. Poniżej opis tych czynności
w oryginalnym brzmieniu.
„Maler und Anstreicher (Handwerk) gemäß § 94 Z. 47 GewO 1994”
Job Description
1. Prüfen des Untergrundes (Mauerwerk, Holz, Metall,…).
2. Vorbehandeln alter und neuer Untergründe mit mechanischen und
chemischen Mitteln von Hand und mit Maschine, insbesondere durch
Abbeizen, Abbrennen, Abdämpfen, Entfetten, Absperren, Isolieren,
Entrosten und Armieren (Rißüberbrückung).
3. Prüfen und Auswählen der Beschichtungsstoffe, Herstellen und Ansetzen
gebrauchsfertiger Mischungen.
4. Grundieren, Kitten, Spachteln, Füllen, Gluten, Schleifen und Polieren.
19
5. Mischen und Abstimmen von Farbtönen.
6. Auftragen von Grund-, Zwischen- und Schlussanstrichen, Beschichten durch
Streichen, Rollen, Spritzen und Tauchen.
7. Fachmännisches Abdecken von nicht zu behandelnden Flächen oder
Bauteilen.
8. Verlegung von Tapeten sowie Spezialwerkstoffen wie Kork, Styropor,
Textil, Metall.
9. Anbringen von Anstrichen und Beschichtungen zum Zwecke der
Wärmeisolierung.
10.Ausführen von Betonoberflächensanierungen, soweit keine statischen oder
baukonstruktiven Kenntnisse erforderlich sind.
11.Ausführen besonderer Holz- und Brandschutzanstriche.
12.Ausführen von Korrosionsschutz sowie Straßenmarkierungsarbeiten.
13.Ausführen von Dekorations- und Maltechniken.
14.Ausführen von dekorativen Sgraffitoarbeiten, Gipsschnitt, Putzschnitt,
Stuccolustro und sonstigen dekorativen Schmuckarbeiten.
B1. Działalność gospodarcza regulowana - uproszczona (niem.
Teilgewerebe)
W ramach działalności regulowanej (grupa B) wyróżnia się dwie podgrupy, tj.
B1 i B2:
Podgrupa działalności regulowanej (B1), gdzie wymagane jest uproszczone
świadectwo kwalifikacji zawodowych (Teilgewerebe). Tutaj uznane mogą być
kwalifikacje zdobyte np. w innej, pokrewnej działalności takiej jak rzemiosło
(Handwerk). Ta podgrupa obejmuje 21 rodzajów działalności zawodowej np.
przeróbki krawieckie, dorabianie kluczy, dorabianie szyb samochodowych,
naprawa obuwia, montaż mebli, roboty ziemne.
Do Teilgewerbe, zgodnie z rozporządzeniem Federalnego Ministerstwa
Gospodarki zalicza się 21 następujących rodzajów działalności3:
1. Änderungsschneiderei – przeróbki, poprawki krawieckie
2. Anfertigung von Schlüsseln mittels Kopierfräsmaschinen - dorabianie kluczy
przy pomocy frezarek
3. Autoverglasung – dorabianie i montaż szyb samochodowych
4. Betonbohren und – schneiden- wiercenie i obróbka betonu
3
Zob. BGBl. II. Nr. 11/1998, Teil II, 11. Verordnung: 1. Teilgewerbe-Verordnung, 1.
Abschnitt, Liste der Teilgewerbe, także:
http://www.wien.gv.at/wirtschaft/gewerbe/gewerbeverfahren/teilgewerbe.html
20
5. Einbau von Radios, Telefonen und Alarmanlagen in Kraftfahrzeuge –
instalowanie w samochodach odbiorników radiowych, telefonów i urządzeń
alarmowych
6. Entkalken von Heißwasserbereitern – odwapnianie grzewczych urządzeń
wodnych
7. Erdbau – roboty ziemne
8. Erzeugung von Lebzelten und kandierten und getunkten Früchten – wyrób
owoców kandyzowanych i w polewie cukierniczej
9. Erzeugung von Speiseeis – produkcja lodów
10.Fahrradtechnik – technik rowerowy
11.Friedhofsgärtnerei – ogrodnictwo na terenie cmentarzy
12.Gürtel- und Riemenerzeugung sowie Reparatur von Lederwaren und Taschen
– wyrób pasków, rzemieni oraz naprawa wyrobów skórzanych i toreb
13.Huf- und Klauenbeschlag – podkuwanie zwierząt kopytnych
14.Instandsetzen von Schuhen – naprawa obuwia
15.Modellieren von Fingernägeln (Nagelstudio) – modelowanie paznokci
16.Nähmaschinentechnik – technik naprawy maszyn do szycia
17.Reinigung von Polstermöbeln und nicht fest verlegten Teppichen –
czyszczenie mebli tapicerowanych oraz dywanów nie przytwierdzonych do
podłoża
18.Schleifen von Schneidewaren – ostrzenie narzędzi krojących (krajalnice,
noże, nożyczki)
19.Wartung und Überprüfung von Handfeuerlöschern – naprawy i serwisowanie
podręcznych gaśnic przeciw pożarowych
20.Wäschebügeln – prasowanie i maglowanie bielizny
21.Zusammenbau von Möbelbausätzen – składanie i montaż mebli
Ustawowe wymogi w odniesieniu do poświadczania kwalifikacji w stosunku do
każdego z 21 wyżej wymienionych zawodów są, oddzielnie dla każdego z nich,
omówione w cytowanym rozporządzeniu o działalnoćci gospodarczej
regulowanej. Przykładowo, w odniesieniu do prowadzenia montażu szyb
samochodowych (niem. Autoverglasung) wymagane jest spełnienie
następujących warunków:
1) Pozytywne zdanie egzaminu kończącego naukę w zawodzie karosernika
albo mechanika samochodowego albo w jednym z pokrewnych zawodów
albo
2) Zarówno pozytywne ukończenie przynajmniej 3-letniej szkoły
zawodowej, w której punkt ciężkości kształcenia leży w technice
pojazdów mechanicznych jak i posiadanie przynajmniej rocznej
działalności zawodowej albo
21
3) Zarówno pozytywne ukończenie odnośnego kierunku studiów albo
zawodowo właściwego programu studiów zawodowej szkoły wyższej jak
i przynajmniej roczna praca w zawodzie.
Szczegółowe opisy np. na stronie:
http://www.bmwfj.gv.at/Unternehmen/Gewerbe/Documents/Gewerbeordnung%
20Teilgewerbeverordnung%2011%201998.pdf .
B2. Działalność gospodarcza regulowana podlegająca dodatkowym
wymogom (niem. Rechtskraftgewerbe)
Podgrupa działalności regulowanej podlegająca dodatkowym wymogom
prawnym przed jej rejestracją (np. o niekaralności). Poświadczenie o
niekaralności wymagane jest przy zakładaniu każdego rodzaju działalności.
(niem. Rechtskraftgewerbe). Oprócz posiadania stosownych kwalifikacji
zawodowych przedsiębiorca podlega procedurze i ocenie jego wiarygodności
(niem. Zuverlässigkeitprüfung) pozwalającej na prowadzenie działalności
gospodarczej
wymagającej
zachowania
szczególnych
wymogów
bezpieczeństwa. Urzędem opiniodawczym i wydającym taki „certyfikat”
wiarygodności jest Bezirksamt f.d. 1. und 8. Bezik. MA 63, Wipplinger Str. 8,
A-1010 Wien, tel. 01/4000-97 117, 97 118.
Przykładowo, działalność związaną z handlem bronią można rozpocząć dopiero
z chwilą, gdy urząd dzielnicowy wyda „certyfikat” wiarygodności danej osoby.
Wśród tego typu działalności można wyróżnić następujące jej rodzaje,
podlegające dodatkowej procedurze rejestracyjnej:
1. Alarmanlagentechniker – technik urządzeń alarmowych
2. Baugewerbe/Baumeister – budownictwo/kierownik budowy
3. Bewachungsgewerbe – działalność ochroniarska
4. Detektive – detektyw
5. Elektrotechniker – elektrotechnik
6. Gas- und Sanitärtechnik – technik instalacji gazowych i sanitarnych
7. Inkassobüro – biuro windykacji nieruchomości
8. Pyrotechnikhandel – handel materiałami pirotechnicznymi
9. Rachfangkehrer – kominiarz
10.Waffenhandel – handel bronią
11.Zimmermeister – cieśla
Pisemna informacja Wiedeńskiej Izby Gospodarczej o wymogach
kwalifikacyjnych stawianych przed przedsiębiorcami działającymi, jako
22
elektrotechnik (zob. pozycja 5 w wyżej wymienionej liście) oraz opis
dozwolonych czynności liczy 12 stron formatu A-4.
W opisie znajduje się 25 rodzajów prac/czynności, które zezwala się
wykonywać w ramach reglamentowanej działalności określonej jako elektryk.
Poniżej opis dozwolonych czynności (Job Description) dla elektrotechnika
w oryginalnym brzmieniu.
Elektrotechnik gemäß § 94 Z. 16 GewO 1994
Job Description
I. Der positive Abschluss der Prüfungsordnung Elektrotechnik, ermöglicht
die Durchführung von Tätigkeiten und Fertigkeiten, um die Planung,
Installation, Inbetriebnahme, Wartung, Prüfung, Überprüfung, Reparatur
und Instandsetzung von:
1. Elektrischen Anlagen zur Erzeugung, Fortleitung, Umwandlung und Abgabe
elektrischer Energie, unbegrenzt hinsichtlich Leistung und Spannung,
2. Erdungs- und Blitzschutzanlagen, BIO-Elektroinstallationen
3. Ruf-, Signal- und Kommunikationsanlagen,
4. Alarmanlagen, Brandmeldeanlagen,
5. Elektrischen Energieverbrauchseinrichtungen,
6. Elektrischen und elektronischen Betriebsmitteln,
7. Photovoltaikanlagen, Windanlagen und Brennstoffzelle,
8. Gebäudeautomation,
9. Elektroheizungen, Notstromaggregate und USV-Anlagen,
10.Bustechnik, Prozessleittechnik und SPSA-Steuerungen,
II.
Bereiche, die nicht ausschließlich das Gewerbe Elektrotechnik umfassen:
1. Zentrale Staubsaugeranlagen und deren Verlegungssysteme,
2. Anschluss von Elektrogeräten an vorhandene Elektroinstallationen und
vorhandenen Antennenanlagen,
3. Wohnraumentlüftung,
4. Versetzen von Steckdosen und Schaltern,
5. Montage von Beleuchtungskörpern,
6. Kleinkraftwerke,
7. Wärmepumpe
III.
Fachübergreifende Leistungen (gem. § 32 GewO 97; wirtschaftlich
sinnvolle Ergänzungsarbeiten) z. B:
1. Verlegung von Fliesen,
2. Malerarbeiten und Tapezieren,
23
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Ausbesserungen am Estrich und Verputz,
Malerarbeiten,
Anschluss von Wärmepumpen an vorhandenen Wasseranschlüssen,
Brandschutzabschottungen,
Erdbohrungen,
Erdaushubarbeiten bis zu einer Tiefe von 125 cm durchzuführe
Schemat podziału działalności gospodarczej
Poniższy schemat stanowi syntetyczne ujęcie omówionych wyżej rodzajów
działalności gospodarczej z uwzględnieniem ich podziału na działalność
swobodną i reglamentowaną.
24
Rysunek 1 Rodzaje działalności gospodarczej
Podsumowując: osoba zakładająca jednoosobową działalność gospodarczą w
ramach działalności regulowanej, wymienionej w punkcie B oraz B1 i B2,
winna posiadać świadectwo kwalifikacji zawodowych (świadectwo/dyplom
ukończenia szkoły zawodowej lub technikum, dyplom czeladniczy,
mistrzowski), udokumentowaną praktykę w danym zawodzie np. murarza,
sztukatora czy też cieśli oraz - w niektórych przypadkach (podgrupa B2) - rodzaj
„certyfikatu” wiarygodności wydany przez austriackie władze kraju
związkowego. Procedura uznawania kwalifikacji przeprowadzana przez
Federalne Ministerstwo Gospodarki, Rodziny i Młodzieży omówiona została
w dalszej części.
Polskie świadectwa kwalifikacji zawodowych i świadectwa pracy są
weryfikowane przez wspomniane Federalne Ministerstwo Gospodarki, Rodziny
i Młodzieży, które na ich podstawie wystawia poświadczenie kwalifikacji
25
zawodowych (niem. Befähigungsnachweis). To poświadczenie jest imienne i nie
może być ani przekazywane ani też pożyczane innym osobom.
Za wykonywanie działalności gospodarczej bez posiadania wymienionego
wyżej poświadczenia kwalifikacji grozi kara do 3.600 euro. Ponadto,
przedsiębiorca nie posiadający Befähigungsnachweis może zostać pozwany do
sądu przez konkurencję lub stowarzyszenia chroniące interesy danego typu
działalności (np. cechy rzemieślnicze) i zmuszony do zapłacenia tym
podmiotom należnego odszkodowania.
Poświadczenie kwalifikacji zawodowych jest jednym z najważniejszych
dokumentów niezbędnych przy dokonywaniu wpisu do rejestru działalności
gospodarczej regulowanej i bez niego nie ma możliwości otrzymania
pozwolenia na tą działalność (niem. Gewerbeberechtigung zwane dawniej
Gewerbeschein).
Co robić, gdy nie można poświadczyć własnych kwalifikacji zawodowych?
Jeżeli Polak, starający się o działalność gospodarczą, spełnia wszystkie kryteria,
ale nie ma możliwości otrzymania od organu założycielskiego poświadczenia
kwalifikacji zawodowych (niem. Befähigungsnachweis) wówczas ma on do
wyboru 5 możliwości.
1) W przypadku działalności gospodarczej regulowanej - uproszczonej (niem.
Teilgewerebe), wystarczy posiadanie uproszczonych kwalifikacji do
prowadzenia niektórych rodzajów działalności.
2) Zainteresowany może złożyć osobiście, własnoręczne oświadczenie
o posiadaniu stosownych kwalifikacji zawodowych w przypadku zamiaru
prowadzenia działalności regulowanej obejmującej wyżej wymienione 80
pozycji (Lista B). W takich przypadkach organy założycielskie (Federalne
Ministerstwo Gospodarki, Rodziny i Młodzieży oraz Izba Gospodarcza)
badają przebieg pracy zawodowej i posiadany staż wnioskodawcy. Do
własnego oświadczenia należy dołączyć wszystkie posiadane dyplomy,
świadectwa ukończenia kursów, szkoleń, świadectwa pracy oraz
zaświadczenia o opłaconych składkach na ubezpieczenia społeczne
i zdrowotne. (Także do wcześniej wymienionego wiedeńskiego MA 63
można zwrócić się o pozwolenie na prowadzenie działalności
reglamentowanej, jeżeli nie mamy wymaganego wykształcenia a posiadamy
np. bardzo długi staż w tym zawodzie, bądź prowadziliśmy taką działalność
w Polsce wystarczająco długo.)
3) Zdanie egzaminu czeladniczego lub mistrzowskiego. Izby Gospodarcze
w poszczególnych krajach związkowych Austrii organizują regularnie kursy
26
i szkolenia przygotowujące do egzaminu czeladniczego lub mistrzowskiego.
Egzaminy przeprowadzane są w Izbie prowadzącej szkolenie.
4) Założenie spółki np. jawnej (niem. Offene Gesellschaft, OG) z drugą osobą.
Osoba ta odpowiada za zobowiązania spółki w sposób nieograniczony, musi
posiadać świadectwo kwalifikacji zawodowych wymaganych przez
ustawodawcę dla prowadzenia ściśle określonego rodzaju działalności
gospodarczej.
5) Zatrudnienie kierownika/dyrektora zarządzającego spółką, który musi
posiadać świadectwo kwalifikacji zawodowych, wymaganych przez
ustawodawcę dla prowadzenia danego rodzaju działalności gospodarczej.
Jest on zobowiązany do świadczenia pracy w firmie, w wymiarze nie
mniejszym niż połowa przyjętego tygodniowego czasu pracy oraz mieć w
całości opłacone składki na ubezpieczenia społeczne. Co ważne, w praktyce
oznacza to, iż może on pracować jedynie w dwóch firmach (jedynie na pół
etatu), w których wymagane jest świadectwo kwalifikacji zawodowych
w danym zakresie). Wysokość jego wynagrodzenia jest ustalana wg. umowy
zbiorowej pracodawcy – pracobiorcy ustalającej, m.in., stawki taryfowe
danej branży (niem. Kollektivvertrag). Wspomniany kierownik/dyrektor musi
mieć zapewnioną możliwość wykonywania i egzekwowania przepisów
regulujących prowadzenie działalności w branży, w której działa jego firma.
We wszystkich przypadkach, a szczególnie budzących wątpliwości, zaleca się
korzystanie z punktów konsultacyjnych dla osób rozpoczynających działalność
gospodarczą. Punkty te są zlokalizowane przy wszystkich Izbach
Gospodarczych krajów związkowych pod nazwą działów (niem. Sparte)
funkcjonujących w układzie branżowym np. Dział Usługi i Rzemiosło, Dział
Przemysł, Dział Handel, Dział Banki i Ubezpieczenia, Dział Transport
i Komunikacja, Dział Informacja i Consulting. Z kolei każdy Dział Izby dzieli
się na grupy specjalizujące się w poszczególnych rodzajach działalności.
Przykładowo Dział Usługi i Rzemiosło posiada 51 specjalistycznych grup
branżowych świadczących, m.in., usługi doradcze za darmo. Trzeba jednak
pamiętać, że porady są udzielane wyłącznie w języku niemieckim.
Dodatkowe informacje dla rozpoczynających działalność są również dostępne
na internetowej stronie Izby: www.gruenderservice.at
Adresy Izb Gospodarczych w poszczególnych krajach związkowych Austrii
WIEDEŃ - WIEN
Wirtschaftskammer Wien, Stubenring 8-10, A-1010 Wien, tel. +43 (1) 514 50 1050, fax. +43 (1) 514 50 – 1491, www.wko.at/wien
27
1) Dział Usługi i Rzemiosła, Rudolf Sallinger-Platz, A-1030 Wien,tel. +43 (1)
514 50-2222, fax. +43 (1) 514 50-2260
e-mail: [email protected]
Strona internetowa: www.wko.at/wien/gewerbe
2) Dział Przemysł, Stubenring 8-10, A-1010 Wien, tel. +43 (1) 514 50 1250,
fax. +43 (1) 514 50 14 55,
e-mail: [email protected]
Strona internetowa: www.wko.at/wien/industrie
3) Dział Handel, Schwarzenbergplatz 14, A-1041 Wien, tel. +43 (1) 514 503000, fax. +43 (1) 514 50-3239,
e-mail: [email protected]
Strona internetowa: www.wko.at/wien/handel
4) Dział Banki i Ubezpieczenia, Stubenring 8-10, A-1010 Wien, tel. +43 (1)
514 50 – 1283, fax. +43 (1) 514 50-1482,
e-mail: [email protected]
Strona internetowa:www.wko.at/wien/bank
5) Dział Transport i Komunikacja, Schwarzenbergplatz 14, A-1041 Wien, tel.
+43 (1) 514 50-3579, fax. +43 (1) 514 50-3580, 3740,
e-mail: [email protected]
Strona internetowa: www.wko.at/wien/verkehr
6) Dział Turystyka i Gospodarka Rekreacyjna, Judenplatz 3-4, A-1010 Wien,
tel. +43 (1) 514 50-4104, fax. +43 (1) 514 50-4117,
e-mail: [email protected]
Strona internetowa: www.wko.at/wien/tourismus
7) Dział Informacja i Consulting, Schwarzenbergplatz 14, A-1041 Wien, tel.
+43 (1) 514 50-3720, fax. +43 (1) 514 50-3740,
e-mail: [email protected]
Strona internetowa: www.wko.at/wien/sic
Wiedeńska Izba Gospodarcza prowadzi centrum doradcze dla mikro
przedsiębiorstw o nazwie Forum EPU, które jest komórką w ramach
austriackiego samorządu gospodarczego. Celem tej placówki jest szeroko pojęta
pomoc zarówno na rzecz przedsiębiorców już prowadzących jednoosobową taką
działalność jak także dla planujących zarejestrować i prowadzić taką
działalność.
FORUM Ein-Personen-Unternehmen
Wirtschaftskammer Wien
Operngasse 17-21
1040 Wien
Tel.: 01/514 50-11 11
Fax: 01/514 50-11 16
28
E-Mail: [email protected]
www.wko.at/wien/epu
Dane teleadresowe izb gospodarczych w pozostałch krajach związkowych
BURGUNDIA – BURGENLAND
Wirtschaftskammer Burgenland, Robert-Graf-Platz 1, A-7000 Eisenstadt, tel.
+43(0)5
90 907-2210,
fax.
+43(0)5
90 907-2215,
e-mail:
[email protected], www.wko.at/bgld
KARYNTIA – KÄRNTEN
Wirtschaftskammer Kärnten, Europaplatz 1, A-9021 Klagenfurt, tel. +43(0)5
90 904-730, fax. +43(0)5 90 904-734, e-mail: [email protected]
www.wko.at/ktn
DOLNA AUSTRIA – NIEDERÖSTERREICH
Wirtschaftskammer Niederösterreich, Landsbergerstraße 1, A-3100 St. Pölten,
tel. +43(0)2742 851-17700, fax. +43(0)2742 851 17199, e-mail:
[email protected] www.wko.at/noe
GÓRNA AUSTRIA – OBERÖSTERREICH
Wirtschaftskammer Oberösterreich, Hessenplatz 3, A-4020 Linz, tel. +43(0)5
90 909,
fax.
+43(0)5
90 909-2800,
e-mail:
[email protected]
www.wko.at/ooe
SALZBURG – SALZBURG
Wirtschaftskammer Salzburg, Julius-Raab-Platz 1, A-5027 Salzburg, tel.
+43(0)662 8888-541, fax. +43(0)662 8888-960730, e-mail: [email protected]
www.wko.at/sbg
STYRIA – STEIERMARK
Wirtschaftskammer Steiermark, Körblergasse 111-113, A-8021 Graz, tel.
+43(0)316 601-600, fax. +43(0)316 601-361, e-mail: [email protected]
www.wko.at/stmk
TYROL – TIROL
29
Wirtschaftskammer Tirol, Meinhardstraße 14, A-6021 Innsbruck, tel. +43(0)5
90 905-2222,
fax.
+43(0)5
90 905-1467,
e-mail:
[email protected]
www.wko.at/tirol
PRZEDARULANIA – VORARLBERG
Wirtschaftskammer Vorarlberg, Wichnergasse 9, A-6800 Feldkirch, tel.
+43(0)5522
305-114,
fax.
+43(0)5522
305-108,
e-mail:
[email protected]
www.wko.at/vlbg
Formalne wymogi dla prowadzenia działalności gospodarczej
Otrzymanie uprawnienia do prowadzenia działalności gospodarczej (niem.
Gewerbeberechtigung
dawniej
Gewerbeschein)
wymaga
spełnienia
następujących, wymienionych poniżej, wymogów formalnych:
 Pełnoletność (ukończenie 18 roku życia, pełna zdolność do czynności
prawnych).
 Obywatelstwo austriackie lub innego kraju UE.
 Obywatel chcący założyć firmę nie może być skazany wyrokiem
sądowym za sprokurowane (sfałszowane) bankructwo.
 Obywatel chcący założyć firmę nie może być skazany wyrokiem
sądowym za sprzeniewierzenie wierzycieli oraz za rażące niedbalstwo
na szkodę interesów wierzycieli.
 Obywatel chcący założyć firmę nie może być skazany wyrokiem
sądowym na karę pozbawienie wolności powyżej 3 miesięcy lub karę
pieniężną w kwocie wyższej niż 180 stawek dziennych obliczanych
dla danego roku, (do czasu aż kara nie zostanie spłacona).
 Obywatel chcący założyć firmę nie może być skazany wyrokiem
sądowym za przestępstwa finansowe w okresie ostatnich 5 lat.
 W stosunku do danej osoby nie toczy się postępowanie upadłościowe.
 Obywatel nie może założyć działalności gospodarczej w przypadku
sądowego pozbawienia licencji lub uprawnienia do wykonywania
zawodu.
 Firma musi posiadać swoją siedzibę oraz winna być ona
przysposobiona do wykonywania danej działalności gospodarczej.
Swoboda osiedlania się i swoboda świadczenia usługi (niem. Niederlassungsund Dienstleistungsfreiheit)
Osoby i firmy z innych krajów członkowskich UE mogą prowadzić działalność
gospodarczą na terenie Austrii, pod warunkiem jej zarejestrowania na miejscu
30
i przedstawienia świadectw kwalifikacji niezbędnych do wykonywania danego
zawodu/działalności. Chodzi tu o wspomniany wyżej dokument potwierdzający
kwalifikacje (niem. Befähigungsnachweis), przy zastrzeżeniu, że zostanie on
uznany przez Federalne Ministerstwo Gospodarki za równoważny
kwalifikacjom austriackim. Procedura uznania kwalifikacji przez Federalne
Ministerstwo Gospodarki, Rodziny i Młodzieży (niem. Äquivalenzprüfung)
może trwać nawet kilka miesięcy. Ministerstwo może zażądać przedstawienia
dodatkowych zaświadczeń o posiadanych kwalifikacjach i/lub odbycia szkolenia
zawodowego (kursu) i/lub zdania egzaminu branżowego.
Z powyższego akapitu wynika, że każdy może prowadzić działalność na terenie
Austrii pod warunkiem jej rejestracji (spełniając szereg niezbędnych do tego
warunków). Można także świadczyć usługi na terenie Austrii (mając już
wczesniej zarejestrowaną działalnośc w innym kraju EU) pod wrunkiem
uzyskania dopuszczenia do tutejszego rynku, jeżeli prowadzona działalność
odpowiada tutejszym wymgom.
Ważne:
W celu uniknięcia niepotrzebnych problemów zaleca się - jeszcze przed
rejestracją swojej działalności gospodarczej - dokładne sprawdzenie, jakie są
wymogi w odniesieniu do konkretnej działalności, którą chcemy w Austrii
wykonywać. Szczególnie ważne jest sprawdzenie wymogów dotyczących
uznania przez austriackie urzędy polskich świadectw kwalifikacji zawodowych.
W tym celu należy skontaktować się z najbliższym oddziałem Izby
Gospodarczej kraju związkowego, o czym była wyżej mowa. Wszystkie porady
w Izbie są bezpłatne jednak są one udzielane w jęz. niemieckim.
Wymogi lokalowe
W Austrii, podobnie jak w Polsce, istnieją urzędowe wymogi (dotyczą kwestii
bezpieczeństwa, ochrony środowiska, emisji spalin i hałasu, ochrony pożarowej
itp.) w odniesieniu do lokali, w których ma być prowadzona działalność
gospodarcza np. warsztat naprawy samochodów. Jako przykłady takich lokali
można wymienić:






warsztaty;
hotele;
garaże;
lokale sklepowe;
restauracje;
magazyny.
31
Możliwość korzystania z takich lokali jest połączona z potrzebą uzyskania
czasami wielu pisemnych pozwoleń od stosownych urzędów (sanepidu, straży
pożarnej itd.). Zaleca się, aby nie podpisywać umowy o najem danego lokalu np.
sklepowego zanim nie zostanie wyjaśnione, jakie zezwolenia są potrzebne i kto
te zezwolenia ma wystawić. Izba Gospodarcza lub jej oddział pomoże w
wyjaśnieniu powyższych kwestii. Czasami jest możliwe podpisanie „Umowy
wstępnej” na wynajęcie lokalu. Zaleca się, aby taką umowę opatrzyć dopiskiem
„pod warunkiem uzyskania pozwoleń wszystkich urzędów”. Procedura
uzyskania zgody na wybrany lokal zawsze rozpoczyna się w wydziale dzielnicy,
w gminie, w urzędzie miasta, gdzie będzie terytorialnie prowadzona działalność.
Formy organizacyjno-prawne prowadzenia działalności
Działalność gospodarcza w Austrii, podobnie jak w Polsce i całej UE, może być
prowadzona w różnych formach organizacyjno-prawnych, które różnią się
między sobą pod względem ich opodatkowania, wymogów obowiązujących
przy ich rejestracji, odpowiedzialności za zobowiązania, wysokości płaconych
podatków i wnoszonego kapitału, wymogów dotyczących oficjalnej nazwy
firmy itd. W dużym uproszczeniu te formy to:
 spółki osobowe, do których należą mikro przedsiębiorstwo (niem.
Einzelunternehmen) - gdzie szczególnym przypadkiem jest
jednoosobowa działalność gospodarcza - spółka jawna, spółka cywilna,
spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna;
 spółki kapitałowe takie jak spółka z ograniczoną odpowiedzialnością czy
spółka akcyjna;
 inne formy jak np. spółdzielnia czy też stowarzyszenie.
Syntetyczne zestawienie tych form organizacyjno-prawnych zostało ujęte na
poniższym schemacie. Najbardziej popularną wśród Polaków formą jest mikro
przedsiębiorstwo (niem. Enzelunternehmen) i jego odmiana w postaci
jednoosobowej działalności gospodarczej jako jednoosobowa firma (niem. EinPersonen-Unternehmen – EPU), powszechnie nazywana GEWERBE, gdzie
przedsiębiorca jest jednocześnie i pracownikiem i firmą.
Formy organizacyjno-prawne przy prowadzeniu w Austrii działalności
gospodarczej
Ważnym jest, że według prawa podatkowego, przedsiębiorcą zostaje się
w momencie podjęcia pierwszych czynności przygotowawczych do rozpoczęcia
działalności (np. adaptacja lokalu, zakup wyposażenia firmy). Wydatki działań
przygotowawczych wlicza się w koszty operacyjne nawet jeśli są one wykonane
32
w roku, który poprzedza otwarcie firmy. Jednakże te działania operacyjne muszą
być jednoznacznie rozpoznawalne.
Mikro przedsiębiorstwo (niem. Einzelunternehmen)
Właścicielem takiego przedsiębiorstwa, a dokładniej mówiąc firmy, jest jedna
osoba fizyczna. W przypadku mikro przedsiębiorstwa – określanego jako
Einzelunternehmen – można osobiście prowadzić działalność gospodarczą jako
firma, albo można też zatrudnić do swojej firmy dodatkowego pracownika lub
pracowników - zawierając z nimi stosowne umowy o pracę. Tymi innymi,
dodatkowymi pracownikami mogą również być członkowie rodziny.
W przypadku zatrudnienia jednej lub więcej osób, firma ta nie będzie już
nazywana Ein-Personen-Unternehmen (EPU) tylko Einzelunternehmen tj. mikro
przedsiębiorstwo.
Pewne ułatwienia dla mikro przedsiębiorstw - dotyczące zatrudnienia drugiej
osoby, w tym np. członka rodziny - zostały wprowadzone we wrześniu 2009 r.
Polegają one na tym, że za pierwszego zatrudnionego pracownika (tj.
dodatkowego pracownika poza samym przedsiębiorcą) mikro przedsiębiorstwo
będzie zwolnione przez okres jednego roku z obowiązku opłacania składek na
ubezpieczenia społeczne (ułatwienia te dotyczą również firm mających inne
formy organizacyjno-prawne, które omówione zostały poniżej).
Na podstawie innych przepisów Einzelunternehmen mogą zostać zwolnione z
płacenia składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz składki emerytalnej. Takie
przedsiębiorstwa zwane są Kleingewerbetreibende i ich roczny dochód nie może
przekroczyć sumy 4.515,12 euro, oraz roczny obrót sumy 30.000 euro. Pod
względem podatkowym małym przedsiębiorstwem jest firma, której roczny
przychód netto (bez podatku VAT) nie przekracza 30.000 euro. Małe
przedsiębiorstwa, których przychód nie przekracza 30.000,00 euro jest
zwolniony z ustawy z obowiązku płacenia podatku VAT, ma jednak możliwość
stać się podatnikiem VAT. W tym celu musi wystąpić do odpowiedniego urzędu
podatkowego o nadanie numeru UID, a tym samym dobrowolnie rezygnuje
z w/w zwolnienia. Oczywiście w przypadku braku naliczenia podatku VAT,
nie będzie mógł być on odliczany od podstawy opodatkowania.
Takie zwolnienie można uzyskać poprzez złożenie wniosku w Austriackim
Urzędzie Ubezpieczeń Spolecznych ds. Działalności Gospodarczej (niem.
Sozialversicherungsanstalt der gewerblichen Wirtschaft, GSVG). Aplikację taką
może złożyć osoba która:
- w ciągu ostatnich 5 lat, była ubezpieczona w GSVG nie dłużej niż 12
miesięcy (szczególnie korzystnie dla bezrobotnych)
33
- ukończyła 60 lat
- ukończyła 57 lat i w ciągu ostatnich 5 lat kalendarzowych nie uzyskała
przychodów i obrotów większych niż wymione powyżej.
Trzeba zaznaczyć, że właściciel mikro przedsiębiorstwa odpowiada w sposób
nieograniczony całym swoim prywatnym majątkiem za zobowiązania (długi)
własnej firmy. Z jednej strony, właściciel ponosi osobiście całkowite ryzyko
związane z działalnością firmy, z drugiej zaś całkowity zysk wypracowany
przez firmę jest wyłącznie własnością przedsiębiorcy.
Ustawa o działalności gospodarczej (niem. Gewerbeordnung) określa, że
prowadzenie działalności gospodarczej poprzez wszystkie rodzaje omawianych
w niniejszym opracowaniu firm, w tym takich jak mikro przedsiębiorstwa, ma
być:
 wykonywana samodzielnie tj. we własnym imieniu, na własny rachunek
oraz na własną odpowiedzialność;
 wykonywana regularnie;
 ma na celu osiąganie korzyści ekonomicznych tj. zysku;
 wykonywana na rzecz wielu zleceniodawców.
Osoba fizyczna rejestrująca działalność gospodarczą jako mikro
przedsiębiorstwo musi być pełnoletnia i posiadać zdolność do czynności
prawnych. Działalności gospodarczej nie może zarejestrować osoba, która:
 została skazana przez sąd za oszustwa w interesach i działania na szkodę
wierzycieli;
 została skazana przez sąd za inne czyny karalne na ponad 3 miesiące
pozbawienia wolności i nadal figuruje z tego powodu w kartotece karnej
krajowego rejestru skazanych;
 została skazana przez sąd za posiadanie/handlowanie narkotykami, a do
czasu wykreślenia z rejestru skazanych nie może prowadzić działalności;
 została skazana na karę pieniężną wyższą od 180 dziennych stawek
wynagrodzenia lub na karę pozbawienia wolności za oszustwa
podatkowe, przemyt, wykroczenia przeciwko austriackiemu monopolowi
(alkohol, papierosy, paliwa) i od skazania nie minęło 5 lat;
 w stosunku do danej osoby toczy się postępowanie upadłościowe.
Ze względu na powyższe wymogi ustawowe polscy przedsiębiorcy muszą
przedłożyć, przy rejestracji swojej firmy, przetłumaczony i poświadczony
w Polsce wyciąg z polskiego rejestru karnego o niekaralności nie starszy niż 3
miesiące. Dodatkowo przy rejestracji potrzebne są następujące dane
i dokumenty:
34
1. Adres siedziby firmy, na który może być przesyłana urzędowa
korespondencja;
2. Dokładne określenie profilu działalności;
3. Datę planowanego rozpoczęcia działalności;
4. Świadectwo kwalifikacji – przy działalności reglamentowanej;
5. Ważny paszport (dowód osobisty). Dodatkowo można przygotować
metrykę urodzenia oraz metrykę ślubu lub zaświadczenie o rozwodzie
w przypadku, gdy w grę wchodzi nazwisko panieńskie.
Po dokonaniu rejestracji, przedsiębiorca otrzymuje imienne uprawnienie do
prowadzenia działalności gospodarczej (niem. Gewerbeberechtigung nazywane
dawniej Gewerbeschein). Jednoosobowa firma jest osobą fizyczną, a nie
prawną. Właściciel będący jednoosobową firmą odpowiada za wniesienie
kapitału (potrzebnego na zakup np. narzędzi), ponosi całkowite ryzyko za
wszelkie możliwe straty, odpowiada za wszelkie zobowiązania oraz ewentualne
straty całym swoim prywatnym majątkiem. Inaczej mówiąc, właścicielem
i ostatecznie odpowiedzialnym za wszelkie działania firmy jest jedna i ta sama
osoba.
Jednoosobowa działalność gospodarcza ma swoje zalety, do których należą:
1) Stosunkowo proste (w przypadku tzw. wolnej działalności) i niedrogie
założenie firmy poprzez zgłoszenie i rozpoczęcie działalności. Istnieje także
możliwość zarejestrowania działalności również poprzez Internet;
2) Brak wymogu posiadania kapitału początkowego;
3) Brak konieczności prowadzenia pełnej księgowość i sporządzania bilansu
handlowego w przypadkach, gdy obroty firmy nie przekraczają kwoty 700
tys. euro w ciągu dwóch następujących po sobie lat podatkowych.
W przypadku, gdy obroty firmy przekraczają 1 mln euro w jednym roku,
obowiązek pełnej buchalterii powstaje już od następnego roku. Obywatel ma
prawo wystąpić o wpis do rejestru w przypadku, gdy nie osiąga wyżej
wymienionego pułapu rocznych obrotów. Po otrzymaniu wpisu do sądowego
rejestru firm, będzie on miał prawo w dalszym ciągu prowadzić uproszczoną
księgowość.
4) Możliwość zarejestrowania się w sądowym rejestrze firm i używanie
w nazwie firmy skrótu e. U. (niem. eingetragener Unternehmer) czyli
zarejestrowany przedsiębiorca. W przypadku braku wpisu do rejestru, nazwa
firmy musi zawierać imię i nazwisko właściciela tj. np.: Firma Jan Nowak
Fenster & Handwerk.
W przypadku wpisu do sądowego rejestru przedsiębiorca na nazwę swojej
firmy może wybrać własne nazwisko, nazwę branży, w której działa lub
nazwę wymyśloną. Potem do tak dobranej nazwy dodaje się oficjalny zwrot
35
„eingetregener Unternehmer” lub skrót „e.U.”, co można przetłumaczyć
jako wpisany przedsiębiorca (do rejestru).
Oto przykłady różnych nazw firmy wpisanych do rejestru; „Jan Nowak
e.U.”, „Fenster & Handwerk e.U.”,
„Eximp Parketthandel e.U.”,
„Complexin e.U;
5) Proste procedury likwidacyjne, niewymagające dodatkowych kosztów (w
przypadku, gdy firma nie posiada długów);
6) Możliwość korzystania z majątku firmy (np. siedziby, samochodu, maszyn,
narzędzi, materiałów) do celów prywatnych pod warunkiem, że nie uszczupli
to zysku firmy podlegającego opodatkowaniu.
Jako wady jednoosobowej firmy można wymienić:
1) Całkowitą odpowiedzialność prywatnym majątkiem za zobowiązania i długi
firmy;
2) Obowiązek terminowego płacenia podatków i składek na ubezpieczenia
społeczne (z wyjątkami określonymi w odrębnych przepisach);
3) Obowiązek potwierdzenia kwalifikacji w przypadku, gdy dany rodzaj
działalności tego wymaga – chodzi tutaj o wyżej omówioną reglamentowaną
działalność gospodarczą (niem. reglamentiertes Gewerbe). Przy tego rodzaju
działalności firmę może założyć i ją prowadzić tylko osoba z kwalifikacjami
uznanymi przez władze austriackie.
Po zarejestrowaniu swojej działalności, prowadzący ją ma obowiązek zgłoszenia
się do oddziału austriackiego ZUS do spraw ubezpieczeń społecznych osób
prowadzących działalność gospodarczą (niem. Sozialversicherungsanstalt der
gewerblichen Wirtschaft). W kolejności trzeba dokonać rejestracji w austriackim
urzędzie skarbowym, gdzie firma będzie się rozliczała z podatku VAT (niem.
Umsatzsteuer) i osiąganych dochodów.
Obywatel od swojej działalności płaci, jako firma, podatek od dochodów (niem.
Einkommensteuer), który możemy porównać do naszego PIT. Sprawy
podatkowe wymagają szerszego omówienia w dalszej części z uwagi na
austriacką reformę podatkową, która weszła w życie z dniem 01.01.2009 r., oraz
z uwagi na zmiany jakie nastąpiły w podwójnym opodatkowaniu pomiędzy
Austrią i Polską. Te ostatnie odnoszą się do dochodów obywatela uzyskanych na
terenie Austrii od 01.01.2009 r.
W lipcu 2011 r. w Austrii było zarejestrowanych 240 464 podmiotów
gospodarczych, które występowały na rynku, jako jednoosobowa działalność
gospodarcza - bez jakichkolwiek dodatkowych pracowników (tzw. Ein36
Personen-Unternehmen skrót EPU). Była to również najpopularniejsza forma
działalności gospodarczej w Austrii, sięgająca aż 57,4% wszystkich typów
przedsiębiorstw w stolicy Austrii - Wiedniu.
Spółka jawna (niem. Offene Gesellschaft, w skrócie OG)
Kolejną formą organizacyjno-prawną prowadzenia działalności gospodarczej
w Austrii jest spółka jawna, do której założenia potrzeba minimum dwóch
przedsiębiorców. Obydwaj wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki
(długi) całym swoim prywatnym majątkiem, w sposób nieograniczony
i solidarny. Obydwaj są zobowiązani do wniesienia wkładu na rzecz spółki,
jeżeli wymaga tego charakter jej działalności (np. zakupu specjalistycznych
narzędzi, samochodów lub maszyn). Ten wkład może być wniesiony w formie
świadczonych usług.
Umowa spółki jawnej może być sporządzona w formie pisemnej (zalecana
forma przez Wydział Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady RP w Wiedniu)
lub ustnej. Pisemna forma nie wymaga ani potwierdzenia notarialnego, ani też
potwierdzenia przez adwokata. Umowa spółki musi zawierać, m.in., punkt
mówiący o obowiązkach i prawach wspólników. W umowie musi być
określone, jaki jest profil działalności, gdzie mieści się siedziba spółki, kto jest
zarządzającym, kto może reprezentować spółkę na zewnątrz w istotnych dla niej
sprawach, jak ma wyglądać podział strat i zysków, jak ma funkcjonować spółka
w takich przypadkach jak np. śmierć jednego ze wspólników, wyjście ze spółki
jednego z wspólników, zawieszenie działalności spółki.
Spółka jawna musi zostać wpisana do sądowego rejestru firm (niem.
Firmenbuch). Dopiero po tym wpisie może ona rozpocząć działalność. Spółka
na swoją nazwę może wybrać nazwisko lub nazwiska wspólników, nazwę
branży, w której działa lub nazwę wymyśloną. Potem do tak dobranej nazwy
obowiązkowo dodaje się oficjalny nazwę „Offene Gesellschaft” lub skrót „OG”.
Oto przykłady różnych nazw firmy działającej jako spółka jawna: „Nowak&
Wolski OG ” lub „Stahl Export und Import OG” lub „Stahl Complex OG” .
Każdy ze wspólników jest zobowiązany - w sposób nieograniczony - do
reprezentowania interesów spółki. Przy większej liczbie wspólników (np. trzech
lub więcej) część z nich może nie uczestniczyć w zarządzie spółki. Informacja
o tym musi być wpisana do umowy spółki oraz do sądowego rejestru firm.
Wspólnicy, którzy nie wchodzą w skład zarządu, odpowiadają również za
zobowiązania spółki w sposób nieograniczony całym swoim majątkiem.
Pozwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej jest wydawane na spółkę,
a nie na osobę lub osoby. W przypadku działalności reglamentowanej jeden ze
wspólników musi posiadać świadectwo kwalifikacji i ewentualnie spełniać
37
dodatkowe wymogi dotyczące np. wymaganego stażu pracy w konkretnej
branży, na konkretnym stanowisku. Zamiast wspólnika, może to być etatowy
pracownik posiadający świadectwo kwalifikacji i spełniający ewentualne
dodatkowe wymagania. Pracownik ten musi mieć opłacane przez spółkę
wszystkie składki na ubezpieczenia społeczne. Wspólnik ze świadectwem
kwalifikacji, lub najemny pracownik ze świadectwem kwalifikacji muszą
świadczyć pracę na rzecz spółki w wymiarze godzinowym odpowiadającym, co
najmniej połowie czasu pracy przyjętego jako powszechnie obowiązujący
w danej branży (w praktyce oznacza to minimum 20 godz. pracy na tydzień).
Wszyscy wspólnicy spółki jawnej muszą opłacać składki na ubezpieczenia
społeczne i zdrowotne. Spółka, jako podmiot gospodarczy, nie podlega
opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Opodatkowaniu PIT podlegają
wszyscy wspólnicy, w zależności od osiągniętych dochodów. Spółka, jako
podmiot gospodarczy, musi rozliczyć się z podatku VAT z urzędem skarbowym.
Wspólnicy mogą uzyskiwać dodatkowe dochody z działalności spółki z tytułu
np. przekazania lub leasingowania własnych, prywatnych maszyn, narzędzi,
urządzeń, komputerów itp. Te dodatkowe dochody również podlegają
opodatkowaniu podatkiem PIT.
Spółka jawna po osiągnięciu rocznych obrotów rzędu 700 tys. euro w dwóch
następujących po sobie latach podatkowych lub po osiągnięciu rocznych
obrotów w wysokości 1.000.000 euro lub więcej jest zobowiązana do
prowadzenia pełnej księgowości bilansowej.
Spółka jawna ma swoje zalety, do których należą:
 szybkie i łatwe założenie, nawet bez potrzeby pisemnej umowy spółki;
 uproszczone prowadzenie księgowość w postaci księgi przychodów i
rozchodów;
 wymóg świadectwa kwalifikacji może być spełniony tylko przez jednego
wspólnika (musi on pracować co najmniej 20 godzin tygodniowo, przez
co nie może on podjąć pracy w więcej niż jeszcze 1 spółce, świadczącej
usługi wymagające danych kwalifikacji);
 możliwe odliczenie strat od przychodów;
 brak wymogu publikowania rocznych raportów spółki.
Wady spółki jawnej to:
 osobista, nieograniczona odpowiedzialność wspólników w sposób
solidarny. Również tych, którzy nie są w zarządzie i reprezentują spółkę
na zewnątrz w ograniczony sposób;
 brak możliwości księgowania pensji wspólników w koszty spółki;
 pensje, odsetki, komorne wspólników są składnikiem zysków spółki.
38
Spółka cywilna (niem. Gesellschaft bürgerlichen Rechts, w skrócie GesbR)
Spółka cywilna nie jest firmą, w zasadzie jest tylko umową cywilno-prawną.
Spółkę cywilną tworzą, co najmniej dwa niezależne przedsiębiorstwa (np. dwa
mikro przedsiębiorstwa). Taka spółka spełnia najczęściej rolę podmiotu
powoływanego na określony czas, którego celem jest realizacja wspólnego
przedsięwzięcia gospodarczego np. inwestycyjnego. Chodzi o połączenie
w jeden podmiot zasobów finansowych, zasobów rzeczowych (maszyn) oraz
pracowników pochodzących z przedsiębiorstw tworzących spółkę cywilną.
Spółka cywilna nie może przekraczać pewnych progów przychodu. Mianowicie,
przekroczenie sumy obrotu równej 700.000 euro w ciągu dwóch następujących
po sobie lat podatkowych lub 1.000.000 euro w ciągu jednego roku - skutkuje
przymusem zarejestrowania przedsiębiorstwa jako spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością lub jako spółki komandytowej. Spółka musi wtedy
prowadzić pełną księgowość. Spółka cywilna nie jest odrębnym, samodzielnym
podmiotem gospodarczym (firmą) – jest formą prawną pomagającą
w prowadzeniu niektórych rodzajów działalności – przy realizacji konkretnych
projektów. Spółka NIE posiada osobowości prawnej, co w praktyce oznacza, że:
 spółka, jako prawna forma prowadzenia biznesu, nie ma prawa otrzymać
uprawnienia do działalności gospodarczej. Uprawnienia muszą posiadać
wspólnicy tj. przedsiębiorstwa, które spółkę utworzyły;
 spółka nie ma prawa pozywać do sądu i sama nie może być pozywana;
 spółka nie ma prawa występować jako właściciel w sprawach
dotyczących przeniesienia lub ustanowienia prawa własności np.
w księgach wieczystych, w rejestrze znaków i marek handlowych,
w urzędzie patentowym. W tych sprawach mają prawo występować
jedynie poszczególne przedsiębiorstwa, które spółkę utworzyły;
 w prawach rozliczeń podatku VAT z urzędem skarbowym spółka jest
traktowana, wyjątkowo, jako samodzielny podmiot gospodarczy.
Utworzenie spółki cywilnej wymaga zawarcia umowy powołania spółki,
pomiędzy co najmniej, dwoma wspólnikami tj. Przepisy ustawowe nie określają
formy i treści tej umowy. Umowa spółki cywilnej może być zawarta ustnie.
Wydział Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady RP w Wiedniu jednoznacznie
zaleca, aby tego typu umowy były zawierane w formie pisemnej, zważywszy, że
nie potrzeba do tych czynności angażować ani adwokata ani notariusza.
Umowa spółki musi zawierać wyraźne zapisy określające obowiązki,
powinności i prawa wspólników w stosunku do siebie nawzajem oraz
w stosunku do spółki cywilnej. W umowie powinno być określone, jakie są
wkłady i udziały wspólników, kto zarządza spółką, kto reprezentuje spółkę na
zewnątrz, profil działalności, gdzie mieści się siedziba spółki, jak ma wyglądać
podział strat i zysków, jak ma funkcjonować spółka w przypadkach typu śmierć
39
jednego ze wspólników, wyjście ze spółki jednego z wspólników, zawieszenie
działalności spółki.
Spółka cywilna nie ma prawa być wpisana do sądowego rejestru firm.
Wspólnicy (przedsiębiorstwa) tworzący spółkę cywilną i występujący na
zewnątrz w sprawach tej spółki, mają obowiązek posługiwania się wyłącznie
nazwą swojego własnego przedsiębiorstwa – nie spółki. Jako dodatkowy,
uzupełniający element może być stosowane wspólne określenie/nazwa dla całej
spółki w przypadkach, gdy wspólnicy występują na zewnątrz. W przypadku
niejasności, co do tego, który ze wspólników ma reprezentować spółkę na
zewnątrz, rozstrzyga wielkość wkładu kapitałowego i środków rzeczowych
wniesionych do spółki. Wszyscy wspólnicy są traktowani na równi w sprawach
zarządzania spółką. Wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki całym
wniesionym wkładem oraz, jeżeli będzie potrzeba, całym swoim prywatnym
majątkiem.
Uprawnienie do prowadzenia poszczególnych rodzajów działalności (np.
reglamentowanej) jest udzielane NIE spółce, lecz wspólnikom tworzącym
spółkę (np. mikro przedsiębiorstwom).
Wspólnicy podlegają obowiązkowi opłacania składek na ubezpieczenia
społeczne. Jeżeli wspólnikami spółki cywilnej są dwa mikro przedsiębiorstwa
wówczas składki te mogą być opłacane według ulgowych reguł obowiązujących
dla jednoosobowych firm. W każdym przypadku wspólnicy są obowiązani do
uiszczenia składek na ubezpieczenie wypadkowe. Spółka cywilna nie podlega
opodatkowaniu. Podatki płacą wspólnicy w zależności od wypracowanych przez
nich zysków. Podatek VAT odprowadza spółka.
Spółka cywilna ma swoje zalety, do których należą:
 szybkie i łatwe założenie, nawet bez potrzeby pisemnej umowy spółki;
 spółka cywilna nie jest wpisywana do sądowego rejestru firm;
 spółka cywilna jest łatwą formą pozwalającą na połączenie sił i środków
oraz utworzenie wspólnego przedsięwzięcia o charakterze gospodarczym.
Wady spółki cywilnej to:
 brak osobowości prawnej;
 spółka cywilna nie jest firmą;
 nie może występować o udzielenie jej uprawnienia do prowadzenia
działalności gospodarczej. Każdy wspólnik musi posiadać indywidualne
uprawnienie do prowadzenia działalności gospodarczej;
 nie ma prawa występować w sprawach własnościowych;
 wspólnicy odpowiadają solidarnie za zobowiązania spółki.
40
Spółka komandytowa (niem. Kommanditgesellschaft, w skrócie KG)
Do powołania spółki komandytowej potrzeba co najmniej dwóch wspólników.
Pierwszy, tzw. komplementariusz (niem. Komplementär), odpowiada w sposób
nieograniczony za zobowiązania firmy, a drugi, tzw. komandytariusz (niem.
Kommanditist), odpowiada za zobowiązania firmy w sposób ograniczony.
Komplementariusz odpowiada w stosunku do wszystkich wierzycieli osobiście,
w sposób nieograniczony i bezpośredni, całym swoim prywatnym majątkiem.
Z kolei komandytariusz odpowiada w stosunku do wszystkich wierzycieli
jedynie do wysokości wniesionego wkładu komandytowego (niem.
Kommänditeinlage), czyli kwoty, która została zapisana w sądowym rejestrze
firm (niem. Firmenbuch). Wysokość tego wkładu finansowego jest dobrowolna
i określa ją sam komandytariusz. Spółkę komandytową może tworzyć wielu
komplementariuszy i wielu komandytariuszy.
Komplementariusz i komandytariusz wspólnie, solidarnie i w sposób
nieograniczony opłacają podatki komunalne obowiązujące w Austrii (niem.
Kommunalsteuer). Utworzenie spółki komandytowej wymaga zawarcia umowy
powołania spółki, pomiędzy co najmniej, dwoma wspólnikami tj.
komplementariuszem i komandytariuszem. Przepisy ustawowe nie określają
formy i treści tej umowy. Umowa spółki komandytowej może być zawarta
ustnie. Wydział Promocji Handlu i Inwestycji w Wiedniu jednoznacznie zaleca,
aby tego typu umowy były zawierane w formie pisemnej, zważywszy, że nie
potrzeba do tych czynności ani adwokata ani notariusza. Umowa spółki musi
zawierać wyraźne zapisy określające obowiązki, powinności i prawa
wspólników w stosunku do siebie nawzajem oraz w stosunku do spółki
komandytowej. W umowie musi być określone, jakie są wkłady i udziały
wspólników, kto zarządza spółką, kto reprezentuje spółkę na zewnątrz, profil
działalności, gdzie mieści się siedziba spółki, jak ma wyglądać podział strat
i zysków, jak ma funkcjonować spółka w przypadkach typu śmierć jednego ze
wspólników, wyjście ze spółki jednego z wspólników, zawieszenie działalności
spółki.
Po zawarciu umowy między wspólnikami spółka komandytowa musi zostać
wpisana do sądowego rejestru firm (niem. Firmenbuch). Dopiero po tym wpisie
może ona rozpocząć działalność. Spółka komandytowa na swoją nazwę może
wybrać nazwisko komplementariusza, nazwę branży, w której działa lub nazwę
wymyśloną. Potem do tak dobranego nazwiska/branży obowiązkowo dodaje się
oficjalną nazwę „Kommandit Gesellschaft” lub skrót „KG”, lub Kommandit Partnerschaft. Nazwisko komandytariusza nie może w żadnym wypadku
widnieć w nazwie spółki komandytowej. Oto przykłady różnych nazw firmy
działającej jako spółka komandytowa; „Jerzy Nowak KG ” lub „Brav
Lebensmittelhandel KG” lub „ Carmex KG”.
41
Każdy wspólnik odpowiadający w sposób nieograniczony jest uprawniony
i zobowiązany do reprezentowania spółki na zewnątrz. Jeżeli w spółce jest kilku
wspólników odpowiadających w sposób nieograniczony tj. komplementariuszy,
a tylko jeden z nich ma zarządzać spółką i reprezentować jej interesy na
zewnątrz, wówczas sytuacja ta musi obowiązkowo być odnotowana zarówno w
umowie spółki i w sądowym rejestrze firm. Wprowadzone ograniczenia dla
pozostałych wspólników do zarządzania spółką i ograniczenie i możliwości do
reprezentowania spółki na zewnątrz w żadnym wypadku nie odnoszą się do
ograniczenia ich odpowiedzialności za długi spółki wobec wierzycieli. Innymi
słowy; wszyscy komplementariusze odpowiadają solidarnie całym swoim
majątkiem za zobowiązania spółki, niezależnie od tego, co między sobą
uzgodnią w sprawach zarządzania i reprezentowania spółki na zewnątrz.
Z kolei komandytariusze nie mają prawa reprezentować spółki na zewnątrz.
Mają pewne uprawnienia do kontroli funkcjonowania spółki. Uprawnienia te
mogą być rozszerzone lub pomniejszone, ale tylko w wyniku stosownych
zapisów w umowie spółki.
Spółka komandytowa, podobnie jak inne spółki, jest zobowiązana do uzyskania
uprawnienie
do
prowadzenia
działalności
gospodarczej
(niem.
Gewerbeberechtigung), szczególnie w przypadku, gdy będzie funkcjonowała
w ramach reglamentowanej działalności wymagającej świadectwa kwalifikacji.
Uprawnienie jest wydawane na spółkę. W przypadku reglamentowanej
działalności świadectwo kwalifikacji musi posiadać zarządzający spółką
(komplementariusz), albo też spółka musi zatrudnić pracownika z takimi
uprawnieniami. Pracownik ten musi mieć opłacane przez spółkę wszystkie
składki na ubezpieczenia społeczne oraz świadczyć pracę na rzecz spółki
w wymiarze godzinowym odpowiadającym, co najmniej połowie czasu pracy
przyjętego jako powszechnie obowiązujący w danej branży (w praktyce oznacza
to minimum 20 godz. pracy na tydzień).
Komplementariusz lub komplementariusze (gdy tacy są) podlegają
obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu. Komandytariusz może podlegać
obowiązkowi opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, jeżeli pracuje na
rzecz spółki w oparciu o umowę o pracę. Jeżeli komandytariusz nie świadczy
pracy na rzecz spółki w oparciu o umowę o pracę i nie wiąże go ze spółką żaden
stosunek służbowy (poza wniesionym udziałem finansowym) wówczas, ani
spółka, ani on sam nie jest zobowiązany do opłacania składek na ubezpieczenia
społeczne. W przypadku, gdy komandytariusz ponosi jakiekolwiek ryzyko
z tytułu funkcjonowania spółki, wówczas może zaistnieć obowiązek opłacania
wspomnianych składek.
Spółka komandytowa nie podlega obowiązkowi płacenia podatku dochodowego.
Obowiązek taki mają poszczególni wspólnicy w odniesieniu do osiąganego
dochodu. Spółka ma obowiązek rozliczania się z urzędem skarbowym z podatku
42
VAT. Wspólnicy mogą osiągać dodatkowe przychody z tytułu dodatkowych
świadczeń na rzecz spółki np. użyczenia własnych maszyn, samochodu,
narzędzi. Te dodatkowe przychody podlegają opodatkowaniu podatkiem
dochodowym. Spółka komandytowa ma obowiązek prowadzenia pełnej
księgowości bilansowej od momentu, gdy osiągnie roczne obroty wynoszące
700 tys. euro w ciągu dwóch następujących po sobie latach lub 1 000 000 euro
w ciągu jednego roku.
Spółka komandytowa może prowadzić działalność w zakresie wolnych
zawodów (lekarze, adwokaci, doradcy podatkowi).
Spółka komandytowa ma swoje zalety, do których należą:
 ograniczona odpowiedzialność komandytariusza do poziomu wniesionego
wkładu;
 szybkie i nieskomplikowane założenie spółki. Brak formalnych
wymogów w stosunku do kształtu i formy umowy spółki;
 prosta księga przychodów i rozchodów do momentu osiągnięcia
przychodów rocznych na poziomie 700 tys. euro w ciągu dwóch
następujących po sobie latach lub 1.000.000 euro w ciągu jednego roku.
 duża swoboda w zakresie określenia roli i zadań komandytariusza
w relacji do spółki (zwykły udział finansowy w dowolnej wysokości lub
stosunek pracy w oparciu o umowę o pracę lub świadczenie pracy jako
niezależny podmiot gospodarczy);
 komplementariusz posiadający stosowne świadectwo kwalifikacji zezwala
spółce na prowadzenie reglamentowanej działalności gospodarczej;
 brak wymogu publikowania rocznych raportów z wynikami finansowymi
spółki.

Wady spółki komandytowej to:
 osobista,
nieograniczona
odpowiedzialność
komplementariusza
(komplementariuszy) za wszystkie zobowiązania spółki w stosunku do
wierzycieli;
 pensje wspólników, odsetki, komorne za siedzibę są składnikiem zysków
spółki;
 zmiana wysokości wniesionego wkładu komandytowego prowadzi do
potrzeby korekty bilansu.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (niem. Gesellschaft mit
beschränkter Haftung, w skrócie GmbH)
Po mikro przedsiębiorstwie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest
w Austrii najbardziej popularną formą prawno-organizacyjną prowadzenia
biznesu. Wynika to, m.in., z faktu, że odpowiedzialność tej firmy za jej
zobowiązania wobec osób trzecich są ograniczone do ściśle podanej kwoty
43
pieniężnej stanowiącej kapitał zakładowy. Spółka z o. o. jest polecana dla tych
przedsiębiorców - wspólników, którzy chcą pracować razem w jednej firmie, ale
ich odpowiedzialność finansowa za ponoszone na rynku ryzyko będzie ściśle
ograniczona. Trzeba pamiętać, że ograniczenie wspomnianej odpowiedzialności
finansowej może w praktyce być większe niż wynika to z wniesionych wkładów
do kapitału zakładowego GmbH. Może być tak wówczas, gdy banki udzielające
kredytów spółce zażądają poręczeń od wspólnika za kredyt spółki. Minimalny
kapitał zakładowy GmbH wynosi 10 tys. euro. Przy rejestracji musi zostać
wpłacone gotówką do banku, w wysokości co najmniej 5 000 euro. Bank wydaje
wyciąg z konta, który jest niezbędny przy dalszych krokach rejestracyjnych. (Są
projekty dalszego zmniejszenia kapitału zakładowego sp. z o.o.). Wspólnik
może być jeden, bądź wielu. Każdy z nich musi wnieść do kapitału zakładowego
spółki swój udział, którego minimalna wartość jednostkowa wynosi 70 euro.
Do założenia GmbH jest niezbędne sporządzenie umowy spółki w formie aktu
notarialnego. Spółka ma obowiązek wpisu do sądowego rejestru firm. Spółka z
o. o. na swoją nazwę może wybrać imię i nazwisko, nazwę branży, w której
działa lub nazwę wymyśloną. Potem do tak dobranego nazwiska/branży
obowiązkowo dodaje się oficjalną nazwę „Gesellschaft mit beschränkter
Haftung” lub skrót „GmbH”, „GesmbH”. Oto przykłady różnych nazw firmy
działającej jako spółka z o. o.; „Jan Nowak GmbH ” lub „Real Estate Wien
GmbH” lub „Lux Intercomis GmbH”.
GmbH posiada osobowość prawną. Na zewnątrz musi być reprezentowana przez
jednego lub więcej upełnomocnionych członków zarządu spółki. W przypadku
powstania strat spowodowanych błędnymi decyzjami przedstawiciela zarządu,
jest on za nie osobiście odpowiedzialny GmbH musi posiadać uprawnienie do
prowadzenia działalności gospodarczej w przypadku, gdy spółka zamierza taką
działalność prowadzić w zakresie np. działalności reglamentowanej.
Uprawnienie jest wystawiane na spółkę z o. o., ale dopiero po przedłożeniu
w wydziale gospodarczym dzielnicy, gminy lub miasta wypisu z sądowego
rejestru firm (niem. Firmenbuchauszug).
Spółka musi wyznaczyć kierownika (dyrektora, członka zarządu)
odpowiedzialnego za prowadzenie spraw dotyczących wykonywania statutowej
działalności gospodarczej. Ten kierownik/dyrektor musi spełniać wszystkie
formalne wymogi dotyczące rodzaju działalności prowadzonej przez spółkę (np.
posiadać świadectwo kwalifikacji uprawniające kierownika do określonej
działalności). Kierownik musi być pełnoetatowym pracownikiem spółki.
Zwykli wspólnicy sp. z o. o. (nie będący członkami kierownictwa) nie mają
obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Członkowie
zarządu/kierownictwa mają obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia
społeczne. Jeżeli wspólnik GmbH będący jednocześnie jej kierownikiem
44
(dyrektorem) posiada mniej niż 25 % udziałów w kapitale zakładowym spółki,
wówczas nie ma on obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne.
Udziałowcy posiadający od 26 % do 49 % udziałów w kapitale zakładowym
GmbH i służbowo zależni od spółki mają obowiązek płacenia składek.
Zyski wypracowane przez GmbH podlegają opodatkowaniu CIT w wysokości
25 %. Jeżeli spółka w roku obrachunkowym nie wypracuje zysku lub odnotuje
stratę wówczas musi i tak zapłacić daninę w wysokości 5 % ustawowego
kapitału zakładowego (wynoszącego od 1 lipca 2013 r. 10.000 euro) tj. 500,00
euro. Kwota 500,00 euro jest rozbita na 4 raty kwartalne po 125,0 euro każda.
W pierwszym roku swojej działalności GmbH ma prawo, przy wystąpieniu strat
lub braku zysku, płacić CIT co kwartał. Wynagrodzenia, które wspólnicy
wypłacają sobie samym, w ramach GmbH, podlegają opodatkowaniu podatkiem
PIT. Ich dodatkowe przychody są również opodatkowane podatkiem PIT.
W Austrii nie można prowadzić działalności ubezpieczeniowej, funduszy
inwestycyjnych czy też funduszy emerytalnych w ramach GmbH.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ma swoje zalety, do których należą:
 wysokość ustanowionego kapitału zakładowego GmbH ogranicza
odpowiedzialność za zobowiązania spółki do określonej sumy. Jednak
istnieje możliwość zwiększenia odpowiedzialności za zobowiązania przez
kierownictwo spółki;
 zarobki wspólników, ich dodatkowe przychody są kosztem dla firmy;
 możliwość założenia zakładowego funduszu emerytalnego;
 spółka musi posiadać uprawnienie do prowadzenia działalności
gospodarczej, które jest wystawiane na GmbH (przez wydział
gospodarczy).
Wady spółki z ograniczoną odpowiedzialnością to:




koszty założenia spółki;
obowiązek sporządzania bilansu księgowego i jego publikowania;
osobista odpowiedzialność kierownika spółki może w praktyce wystąpić;
możliwe osobiste ponoszenie odpowiedzialności kierownika przed
bankami, które udzieliły spółce kredytów;
 korzyści z opodatkowania CIT są dla GmbH odczuwalne dopiero po
uzyskaniu określonego poziomu zysków;
 Wspólnicy zatrudnieni w spółce mają obowiązek płacenia podatku
komunalnego w wysokości 3 % od rocznych dochodów brutto.
45
Spółka akcyjna (niem. Aktiengesellschaft, w skrócie AG)
Spółka akcyjna w Austrii jest formą prawno-organizacyjną wykorzystywaną
przez duże, silne finansowo przedsiębiorstwa. Wynika to, m.in., z faktu, że
kapitał założycielski wynosi minimum 70 tys. euro. Odpowiedzialność spółki za
jej zobowiązania wobec osób trzecich są ustalone do wysokości kapitału spółki.
Spółka Akcyjna jest spółką kapitałową mającą osobowość prawną (podobnie jak
GmbH). Do utworzenia spółki akcyjnej potrzeba, co najmniej 2 wspólników.
Wspólnicy ci wnoszą pełny kapitał zakładowy nabywając określoną liczbę akcji.
W ten sposób stają się akcjonariuszami. Wspólników może być wielu. Każdy z
nich musi wnieść do kapitału zakładowego spółki swój własny udział w postaci
akcji, której minimalna wartość jednostkowa wynosi 1 euro. Akcjonariusze nie
ponoszą odpowiedzialności osobistej za zobowiązania spółki akcyjnej. Za
zobowiązania odpowiada zarząd do wysokości kapitału zakładowego, który
może być wyższy niż wspomniane 70 tys. euro.
Do założenia spółki akcyjnej jest niezbędne sporządzenie umowy spółki
w formie aktu notarialnego. Spółka ma obowiązek wpisu do sądowego rejestru
firm. Spółka akcyjna na swoją nazwę może wybrać imię i nazwisko, nazwę
branży, w której działa lub nazwę wymyśloną. Potem do tak dobranego
nazwiska/branży obowiązkowo dodaje się oficjalną nazwę „Aktiengesellschaft”
lub skrót „AG”. Oto przykłady różnych nazw firmy działającej jako spółka
akcyjna; „Jan Nowak AG ” lub „Bio Markt AG” lub „Caraval AG”.
AG posiada osobowość prawną. Na zewnątrz może być reprezentowana przez
jednego lub więcej upełnomocnionych członków zarządu spółki. AG musi
posiadać uprawnienie do prowadzenia działalności gospodarczej w przypadku,
gdy spółka zamierza taką działalność prowadzić w zakresie np. działalności
reglamentowanej. Uprawnienie jest wystawiane na spółkę AG, ale dopiero po
przedłożeniu w wydziale gospodarczym dzielnicy, gminy lub miasta wypisu
z sądowego rejestru firm (niem. Firmenbuchauszug).
Spółka musi wyznaczyć kierownika (dyrektora, członka zarządu)
odpowiedzialnego za prowadzenie spraw dotyczących wykonywania statutowej
działalności gospodarczej. Ten kierownik/dyrektor musi spełniać wszystkie
formalne wymogi dotyczące rodzaju działalności prowadzonej przez spółkę (np.
posiadać świadectwo kwalifikacji uprawniające kierownika do określonej
działalności). Kierownik musi być pełnoetatowym pracownikiem spółki.
Jeżeli wspólnik AG będący jednocześnie jej kierownikiem (dyrektorem) posiada
mniej niż 25 % udziałów w kapitale zakładowym spółki, wówczas nie ma on
obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Udziałowcy
posiadający od 26 % do 49 % udziałów w kapitale zakładowym AG i służbowo
46
zależni od spółki mają obowiązek płacenia składek. Zyski wypracowane przez
AG podlegają opodatkowaniu CIT w wysokości 25 %. Jeżeli spółka w roku
obrachunkowym nie wypracuje zysku lub odnotuje stratę wówczas musi i tak
zapłacić daninę w wysokości 5 % ustawowego kapitału zakładowego tj.
3.500,00 euro. Kwota 3.500,00 euro jest rozbita na 4 raty kwartalne po 875,00
euro każda. W pierwszym roku swojej działalności AG ma prawo, przy
wystąpieniu strat lub braku zysku, płacić CIT w wysokości 875,00 euro na
kwartał.
Spółka akcyjna ma swoje zalety, do których należą:
 wysokość ustanowionego kapitału zakładowego AG ogranicza
odpowiedzialność za zobowiązania spółki do określonej sumy. Jednak
istnieje możliwość zwiększenia odpowiedzialności za zobowiązania przez
kierownictwo/zarząd spółki;
 możliwość powoływania osób, nie będących wspólnikami, do zarządu
AG;
 duży zakres swobody przy przekazywaniu i nabywaniu akcji (np. akcje na
okaziciela), które nie mają wpływu na stan spółki;
 zarobki wspólników, ich dodatkowe przychody są kosztem dla firmy;
 możliwość założenia zakładowego funduszu emerytalnego;
 spółka musi posiadać uprawnienie do prowadzenia działalności
gospodarczej, które jest wystawiane na AG (przez wydział gospodarczy).
Wady spółki akcyjnej to:
 wysokie koszty założenia spółki;
 obowiązek prowadzenie podwójnej księgowości oraz bilansów wraz z
załącznikami i raportami nt. stanu spółki. Sporządzony bilans księgowy
jest publikowany;
 roczny bilans i księgi handlowe są sprawdzane przez biegłego rewidenta;
 osobista odpowiedzialność kierownika spółki może w praktyce wystąpić;
 możliwe osobiste ponoszenie odpowiedzialności kierownika przed
bankami, które udzieliły AG kredytów;
 korzyści z opodatkowania CIT są dla AG odczuwalne dopiero po
uzyskaniu określonego poziomu zysków;
 Wspólnicy zatrudnieni w AG mają obowiązek płacenia podatku
komunalnego w wysokości 3 % od rocznych dochodów brutto.
Stowarzyszenie (niem. Verein)
Stowarzyszenie posiada, zgodnie z austriacką ustawą o stowarzyszeniach,
osobowość prawną i może występować, jako np. niezależny podmiot
47
prowadzący działalność gospodarczą, ale pod warunkiem, że generowane
przychody będą służyły do realizacji jego statutowych celów. Stowarzyszenie
może samodzielnie posiadać własne prawa i obowiązki, które mogą być różne
i niezależne od praw i obowiązków jego członków. Może ono nabywać
i posiadać nieruchomości, zawierać umowy kupna-sprzedaży, udzielać zleceń na
dostawę np. usług, występować jako pracodawca. Stowarzyszenie jest
zobowiązane do płacenia podatków, odpowiedzialne za wypłatę
zadośćuczynienia za wyrządzone szkody. Stowarzyszenie może ogłosić
upadłość i w takim przypadku odpowiada wobec swoich wierzycieli całym
swoim majątkiem. Stowarzyszenie musi posiadać zezwolenie na prowadzenie
określonych rodzajów działalności gospodarczej np. w zakresie budownictwa tak jak inne, wcześnie omówione formy organizacyjno-prawne przedsiębiorstw.
Kierownictwo stowarzyszenia i pracownicy podlegają obowiązkowemu
ubezpieczeniu społecznemu. Ta forma prawna jest korzystna gdy wiele osób,
przez długi okres postanawia realizować wspólne cele stowarzyszenia.
Spółdzielnia (niem. Genossenschaft)
Spółdzielnie są rodzajem stowarzyszeń, podlegającym przepisom ustawy
o działalności gospodarczej. Działają na rzecz jej członków, których liczba
może się zmieniać. Liczba członków spółdzielni nie jest z góry określana.
Celem działalności spółdzielni jest wspieranie zakupu lub prowadzenie
działalności gospodarczej w interesie jej członków. W austriackiej praktyce
gospodarczej spotykamy różne rodzaje działalności, którymi zajmują się
spółdzielnie. Mogą to być spółdzielnie budowy domów i mieszkań, kredytowe,
ds. zakupu lub sprzedaży, ds. użytkowania, wyceny, konsumpcji, osiedlowe.
Spółdzielnia jest osobą prawną i posiada własną osobowość prawną. Organami
spółdzielni są; zarząd, rada nadzorcza, i generalne zgromadzenie spółdzielców.
Kierowanie i reprezentowanie interesów spółdzielni spoczywa na
zarządzie.Spółdzielnia podlega podatkowi CIT w wymiarze 25 % (od 2005 r.).
Dywidenda wypłacana spółdzielcom jako osobom fizycznym podlega
podatkowi od dochodów kapitałowych w wysokości 25 %.
Kierownik, pracownicy lub prezes spółdzielni są zobowiązani do przestrzegania
zapisów ustawy o działalności gospodarczej w zakresie wykonywanego rodzaju
działalności. Spółdzielnia ma prawo do wyboru dowolnego rodzaju działalności
przewidzianego w zapisach ustawy. Zarząd podlega obowiązkowemu
ubezpieczeniu społecznemu. Odpowiedzialność w stosunku do wierzycieli jest
ograniczona do wysokości określonych udziałów spółdzielczych. Wpis do
sądowego rejestru jest obowiązkowy i dopiero potem możliwe jest prowadzenie
działalności gospodarczej.
Spółdzielnia na swoją nazwę może wybrać nazwę branży, w której zamierza
działać. Następnie, do tak dobranej nazwy obowiązkowo dodaje się oficjalną
nazwę „Genossenschft mit beschränkter Haftung”. Oto przykład nazwy
48
podmiotu działającego jako spółdzielnia ”Wohnungs- und Bau Genossenschaft
mit beschränkter Haftung”
Spółdzielnia ma swoje zalety, do których należą:
 minimalne koszty związane z jej zarejestrowaniem;
 płynna liczba członków spółdzielni. Wstępowanie w poczet członków, lub
występowanie ze spółdzielni możliwe w każdej chwili;
 opodatkowanie przychodów spółdzielni ograniczone do poziomu 25 %;
 relatywnie łatwa możliwość pozyskiwania dodatkowego kapitału;
 możliwość założenia zakładowego funduszu emerytalnego;
 nie ma wymogu płacenia minimalnego wymiaru podatku od osób
prawnych;
 nie wymogu posiadania minimalnego kapitału zakładowego;
 struktura organizacyjna spółdzielni jest ustalana autonomicznie.

Wady spółdzielni z ograniczoną odpowiedzialnością to:
 straty z działalności spółdzielni nie mogą być spieniężone, ani
wykorzystane w inny sposób.
Etapy rejestracji działalności gospodarczej
Sugeruje się, w oparciu o doświadczenia niektórych polskich przedsiębiorców,
aby pierwsze kroki skierować do polskich urzędów w celu zgromadzenia
dokumentacji nt. naszych kwalifikacji zawodowych. Uwaga ta dotyczy
przypadków, gdy mamy do czynienia z działalnością regulowaną.
Procedura potwierdzania kwalifikacji zawodowych
Równowartość wykształcenia zawodowego oraz praktyki zawodowej jest
oceniana przez austriackie Ministerstwo Gospodarki, Rodziny i Młodzieży
z uwzględnieniem następujących elementów:
1) okresu nauczania/przyuczania do zawodu w Polsce w porównaniu do
długości wykształcenia wymaganego przy danym zawodzie w Austrii;
2) na ile posiadane wykształcenie w rzeczywistości nawiązuje do aktualnie
wykonywanego zawodu i czy odpowiada wymogom wykształcenia w Austrii
w odniesieniu do danego zawodu;
3) na ile dane rzemiosło lub działalność rzemieślnicza prowadzona dotychczas
w Polsce nawiązuje do wykształcenia wnioskodawcy i pokrywa się
z wymogami niezbędnymi do wykonywania tych zawodów w Austrii.
49
W przypadku, gdy nie można zastosować równoważności (ekwiwalencji)
w uznaniu kwalifikacji zawodowych z uwagi na zbyt duże różnice
w programach kształcenia, czy braku wymaganej przepisami praktyki
zawodowej uznanie kwalifikacji może nastąpić po stosownym przeszkoleniu.
Może to być obowiązkowy „staż adaptacyjny” (niem. Anpassungslehrgang),
bądź też „egzaminu umiejętności” (niem. Eignungsprüfung). Po odbyciu stażu
adaptacyjnego i/lub zdaniu egzaminu umiejętności zostaje wydane
zaświadczenie potwierdzające równowartość kwalifikacji w danym zawodzie.
KROK 1. Specyfika rodzaju działalności
► Czy planowana przez nas działalność nie podlega żadnym ograniczeniom,
czy też jest to działalność regulowana. Do stwierdzenia tego faktu pomocna jest
dokładna lektura powyższych części niniejszego opracowania. W przypadku
wątpliwości decydujące jest stanowisko Federalnego Ministerstwa Gospodarki,
Rodziny i Młodzieży (Bundesministerium für Wirtschaft, Familie und Jugend),
Abteilung I/7, Stubenring 1, A-1010 Wien, gdzie stosowne informacje można
uzyskać pod numerem telefonu +43 (0) 711 00 5835 lub pisemnie kierując
zapytanie na adres e-mail: [email protected]
KROK 2. Procedury w Polsce
►Zanim wystąpimy z wnioskiem do Federalnego Ministerstwa Gospodarki o
uznanie naszych kwalifikacji musimy zebrać wymagane dyplomy,
zaświadczenia i świadectwa pracy z Polski, poświadczyć ich autentyczność oraz
przetłumaczyć przez tłumacza przysięgłego na jęz. niemiecki. W zależności od
rodzaju dokumentu świadczącego o naszym wykształceniu i praktyce
zawodowej inny jest urząd, do którego trzeba się udać.
2.1. W przypadku świadectw czeladniczych i dyplomów mistrzowskich
wydanych w przeszłości przez lokalne Izby Rzemieślnicze należy zwrócić się do
Związku Rzemiosła Polskiego w Warszawie. Potwierdza on autentyczność
świadectw czeladniczych i dyplomów mistrzowskich (na odwrocie naszego
oryginału) w oparciu o księgi wieczyste czeladnicze lub mistrzowskie. Adres
Związku: ul. Miodowa 14, 00-000 Warszawa, tel. (0048) 22 831-61-61, 831-1668, 50-44-330, 50-44-338, e-mail: [email protected] Koszt wydania potwierdzenia
wynosi ok. 30 zł.
Patrz: załączniki do niniejszego opracowania które szczegółowo określają tryb
postępowania przy uzyskiwaniu zaświadczeń (zał. nr 1) oraz legalizacji
świadectw czeladniczych i dyplomów mistrzowskich wydanych przez izby
rzemieślnicze(zał. nr 2),
2.2. W przypadku świadectw czeladniczych i dyplomów mistrzowskich
wydanych w przeszłości przez Państwowe Komisje Egzaminacyjne przy
50
lokalnych Kuratoriach Oświaty należy zwrócić się do właściwego dla danej
miejscowości Kuratorium Oświaty, które potwierdza autentyczność dokumentu
stosowną pieczęcią na odwrocie naszego świadectwa czeladniczego lub
dyplomu mistrzowskiego.
2.3. W przypadku świadectw szkół średnich, zawodowych i techników należy
zwracać się do Kuratorium Oświaty właściwego terytorialnie dla danej
miejscowości, które potwierdza autentyczność dokumentu na jego odwrocie.
Kolejnym krokiem jest opisane wyżej poświadczenie w MSZ.
2.4. W przypadku dyplomów studiów wyższych zwracamy się do Ministerstwa
Nauki i Szkolnictwa Wyższego, tel. centr.: +48 (22) 529 27 18, fax. +48 (22)
628 09 22 www.nauka.gov.pl następnie zakładka SZKOLNICTWO
WYŻSZE/Sprawy studentów i doktorantów/Tok studiów (klikamy) Legalizacja
dokumentów do obrotu prawnego za granicą
Legalizacji podlegają wyłącznie oryginały dokumentów, w tym w pierwszej
kolejności dyplom ukończenia studiów (książeczka w twardej oprawie). Opłatę
w wysokości 19 zł za każdy dokument należy wnosić na konto Ministerstwa
podane na wyżej wymienionej stronie www.
W kolejności wszystkie dokumenty urzędowe wystawione w Polsce (np. przez
wspomniany Związek Rzemiosła Polskiego, Kuratorium Oświaty, Ministerstwa
Edukacji Narodowej itd.) i przeznaczone do wykorzystania za granicą muszą
być opatrzone specjalnym poświadczeniem nazywanym apostille, które jest
rodzajem stempla.
Właściwym do wydawania apostille urzędem, w stosunku do polskich
dokumentów, jest Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Dział Legalizacji, Al.
Szucha 21, PL-00-580 Warszawa, tel. (48 22) 523 9451, godziny przyjęć od
09.00 do 13.00, od poniedziałku do piątku.Opłata skarbowa za wydanie apostille
(60 zł) lub legalizację (26 zł) jest wnoszona gotówką w kasie znajdującej się na
terenie MSZ lub bezgotówkowo na rachunek:
Urząd M. St. Warszawy, Dzielnica Śródmieście, ul. Nowogrodzka 43
Bank Handlowy w Warszawie S.A.
60 1030 1508 0000 0005 5001 0038
Dla płatności z Austrii z wykorzystaniem przelewu bankowego (niem. EUStandard-Überweisung) trzeba podać:
IBAN: PL 60 1030 1508 0000 0005 5001 0038
BIC (kod SWIFT): CITIPLPX
Uwaga! Wydanie apostille może nastąpić dopiero po okazaniu (lub przesłaniu
wraz z dokumentami) dowodu wpłaty dokonanej odpowiednio w kasie lub na
konto urzędu.
51
Większą ilość dokumentów poświadcza się w Ministerstwie Spraw
Zagranicznych
w
Warszawie
po
wcześniejszym
uzgodnieniu
telefonicznym.Wszystkie nasze dokumenty z poświadczeniami muszą być
przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego na język niemiecki.
Wydział Konsularny Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie może
być pomocny przy rozstrzyganiu niektórych, wątpliwych przypadków
dotyczących procedur związanych z poświadczaniem dokumentów; tel. +48 22
523 9451
2.5. Poświadczanie stażu pracy odbywa się w Urzędach Marszałkowskich lub
podległych im Wojewódzkich Urzędach Pracy. Zwracamy się do tego
terytorialnie Urzędu, gdzie jesteśmy/byliśmy zameldowani. W przypadku braku
zameldowania do tego Urzędu, gdzie terytorialnie była prowadzona przez nas
działalność gospodarcza lub byliśmy zatrudnieni. Urząd wydaje zaświadczenie
stwierdzające charakter, okres i rodzaj wykonywanej w Polsce działalności lub
naszego zatrudnienia. Do wniosku o wydanie zaświadczenia o posiadanym stażu
pracy należy dołączyć:
a) aktualny, nie starszy niż 3 miesiące wypis z Krajowego Rejestru Spółek;
b) umowę cywilno-prawną w przypadku świadczenia pracy na podstawie
umowy zlecenia lub umowy o dzieło;
c) zaświadczenie o wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej lub
o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, gdy działalność jest nadal
prowadzona (w tym numer REGON);
d) świadectwa pracy lub ich uwierzytelnione kopie;
e) uwierzytelnioną kopię dowodu osobistego i paszportu;
f) kopia potwierdzenia wniesienia opłaty (50 zł.) na rachunek odpowiedniego
urzędu, do którego zwracamy się z wnioskiem;
g) aktualne, nie starsze niż 3 miesiące zaświadczenie o niekaralności
z Krajowego Rejestru Karnego, które będzie potrzebne dla austriackich
urzędów.
O zaświadczenie o niekaralności występujemy pisemnie do Ministerstwa
Sprawiedliwości, Krajowy Rejestr Karny, ul. Zwycięzców 34, Skrytka pocztowa
28, PL-03-938 Warszawa, tel. (004822) 5188 200, 5188 234, 5188 235, 5188
236, 5188 254, 5188 255, 5188 256, 5188 152. O zaświadczenie możemy też
wstąpić do wojewódzkich punktów informacyjnych Krajowego Rejestru
Karnego, które są zlokalizowane przy sądach okręgowych lub rejonowych.
Występujemy do tego sądu, w którego kompetencji znajduje się miejscowość,
gdzie jesteśmy lub byliśmy zameldowani.
Formularz wniosku o wydanie zaświadczenia o niekaralności, a dokładniej
„Zapytanie o Udzielenie Informacji o Osobie” pobieramy ze strony internetowej
Ministerstwa Sprawiedliwości
52
http://ms.gov.pl/Data/Files/_public/bip/krk/formularz_krk_osoba.rtf
lub
osobiście w wyżej wymienionych wojewódzkich punktach informacyjnych. W
punkcie 11 „Zapytania” wpisujemy: w celu ustalenia uprawnienia do
prowadzenia określonej działalności gospodarczej.
Za udzielenie informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego pobierana jest
opłata w wysokości 50 zł, w znaczkach opłaty sądowej, które należy nakleić na
formularz zapytania. Znaki opłaty sądowej można nabyć w siedzibie biura
informacyjnego KRK lub w kasach sądów powszechnych. Zaświadczenie jest
ważne przez sześć miesięcy. Zaświadczenie o niekaralności można uzyskać
samodzielnie lub przy pomocy pełnomocnika. Odbioru zapytania może bowiem
dokonać inna osoba niż wskazana we wniosku, musi jednak w tym celu
posiadać pisemne upoważnienie od osoby wskazanej we wniosku i mieć przy
sobie dowód osobisty. Upoważnienie winno być zaopatrzone w opłatę skarbową
w wysokości 17 zł.
Istnieje możliwość składania „Zapytania” poprzez Wydział Konsularny
Ambasady RP w Wiedniu, który pobiera opłaty manipulacyjne (Auhofstrasse 19
B, 1130 Wien, Centrala Ambasady, tel: (+43 1) 87015-100, 87015-0, kancelaria
Wydziału Konsularnego, tel.: (+43 1) 87015-128, 87015-138, faks: (+43 1)
87015-136, e-mail: [email protected])
Uwierzytelnienie oznacza poświadczenie „za zgodność z oryginałem” przez
notariusza. Może ono być dokonane przez urzędnika tego urzędu, który wydaje
przedmiotowe zaświadczenie np. w przypadku dowodu osobistego, urzędnik
dzielnicowy/gminny ma prawo wystawić kopię zawierającą wszystkie dane z
dowodu, o której mowa w podpunkcie e).
KROK 3. Procedury w Austrii (zawody regulowane)
► Z otrzymanymi w Polsce dyplomami, świadectwami, zaświadczeniami
udajemy się do Izby Gospodarczej w miejscowości, gdzie będziemy rejestrować
działalność. Izba przesyła nasze dyplomy do Federalnego Ministerstwa
Gospodarki (niem. Bundesministerium für Wirtschaft, Abteilung I/4, Stubenring
1, A-1010 Wien). W zależności od sytuacji postępujemy jak niżej.
3.1. Do podania o uznanie kwalifikacji zawodowych (niem. Ansuchen um
Anerkennung) załączamy:
a) kopię dowodu osobistego i paszportu;
b) uwierzytelnione w Polsce i przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego
dyplomy mistrzowskie, czeladnicze, dyplomy i świadectwa szkół, które
ukończyliśmy;
c) wydane przez Urząd Marszałkowski lub Wojewódzki Urząd Pracy
uwierzytelnione i przetłumaczone zaświadczenie potwierdzające charakter
i okres prowadzenia działalności zawodowej lub gospodarczej;
53
d) przetłumaczone na język niemiecki przez tłumacza przysięgłego
zaświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego, które nie
może być starsze niż 3 miesiące.
3.2. Do podania o równoprawne potraktowanie zdobytego wykształcenia (niem.
Gleichhaltung) załączamy:
a) kopię dowodu osobistego i paszportu;
b) uwierzytelnione w Polsce i przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego
dyplomy mistrzowskie, czeladnicze, dyplomy i świadectwa szkół, które
ukończyliśmy;
c) wydane przez Urząd Marszałkowski lub Wojewódzki Urząd Pracy
uwierzytelnione i przetłumaczone zaświadczenie potwierdzające charakter
i okres prowadzenia działalności zawodowej lub gospodarczej;
d) świadectwa ukończonych kursów.
e) życiorys
f) własnoręcznie sporządzone oświadczenie o wymiarze godzinowym i zakresie
wykonywanych prac w ramach praktyki zawodowej.
Do wniosku wpisujemy nazwę zawodu regulowanego zgodnie z nazewnictwem
cytowanym w początkowych częściach niniejszego opracowania. Opłaty
pobierane przez Federalne Ministerstwo Gospodarki wynoszą ok. 25-30 euro.
KROK 4. Rejestracja jednoosobowej działalności gospodarczej w urzędzie
► Po otrzymaniu z Federalnego Ministerstwa Gospodarki zaświadczenia
o uznaniu kwalifikacji zawodowych (w przypadku działalności regulowanej)
możemy przystąpić do rejestracji jednoosobowej działalności gospodarczej w
wydziale gospodarczym urzędu gminy, dzielnicy, miasta lub lokalnej izbie
gospodarczej, gdzie można skorzystać z bezpłatnego doradztwa. Podstawowym
dokumentem jest pisemne zgłoszenie określonej działalności gospodarczej
(niem. Gewerbeanmeldung) na urzędowym formularzu (zob. na stronie
internetowej:
www.wien.gv.at/gewerbe/formular/eingabe/gewnat.rtf).
Do
zgłoszenia należy dołączyć następujące dokumenty:
 dowód osobisty lub paszport. Proponuje się przygotować ich kopię ksero;
 zaświadczenie o zameldowaniu na terenie Austrii;
 dowód uprawniający do używania tytułu naukowego (np. doc., dr, mgr),
który musi również być przetłumaczony na jęz. niemiecki przez tłumacza
przysięgłego;
 wstępną umowę najmu lokalu (jeżeli jest to potrzebne), w którym
wnioskodawca zamierza prowadzić jednoosobową działalność
gospodarczą (np. gastronomiczną, sklep, punkt usługowy taki jak salon
urody itd.);
54
 zaświadczenie z Polski o niekaralności, a mianowicie wyciąg
z Krajowego Rejestru Karnego nie starszy niż 3 miesiące. Ten dokument
też musi być przetłumaczony na jęz. niemiecki przez tłumacza
przysięgłego;
 w przypadku podejmowania działalności regulowanej do wniosku
dołączamy zaświadczenie o uznaniu przez Federalne Ministerstwo
Gospodarki naszych kwalifikacji zawodowych.
 informacja na temat ewentualnej zmiany nazwiska
 - wszystkie dokumenty winny być przetłumaczone na jęz. niemiecki przez
tłumacza przysięgłego;
W różnorodnych publikacjach i urzędowych okólnikach spotykamy się
z kwestią uwierzytelniania części dokumentów, o których była mowa powyżej.
Uwierzytelnianie austriackich dokumentów (poprzez przystawienie specjalnej
pieczęci nazywanej apostille) prowadzą po stronie austriackiej urzędy stanu
cywilnego (niem. Standesamt), a polskich dokumentów Ministerstwo Spraw
Zagranicznych w Warszawie. Rejestracja w austriackim wydziale gospodarczym
wniosku dotyczącego samodzielnej działalności gospodarczej kosztuje 57 euro
w przypadku braku potrzeby Zuverlässigkeitsprüfung. Rejestracja w Firmenbuch
w Izbie Gospodarczej nowo powstałej firmy jest bezpłatna.Nowo
zarejestrowana firma podlega wpisowi w poczet członków lokalnej, na terenie
Wiednia np. Wiedeńskiej Izby Gospodarczej (niem. Wirtschaftskammer Wien).
Członkostwo w izbie jest obowiązkowe i pociąga za sobą opłaty w postaci
składek wynoszących dla małych firm (przychód do 150.000 euro) ustalanych
przez izby regionalne (do 0,32% podstawy opodatkowania), do tego dochodzą
świadczenia na Izbę Krajową (do 0,23% podstawy opodatkowania) co średnio
powinno stanowić ok. 120 euro na rok.
KROK 5. Rejestracja w urzędzie skarbowym, rezydencja podatkowa,
podatki
► Urząd rejestrujący naszą firmę przesyła wiadomość o tym fakcie do naszego
urzędu skarbowego. Pamiętajmy jednak, że to na nas ciąży obowiązek związany
z rejestracją w urzędzie skarbowym w ciągu miesiąca od założenia firmy.
W dalszej kolejności czeka nas meldunek w zakładzie ubezpieczeń społecznych
(tutejszy ZUS).
Podwójne opodatkowanie w relacjach Austria-Polska
Sprawa rozliczeń z austriackim i polskim fiskusem wzbudza szereg emocji i
komentarzy oraz stwarza problemy, z którymi spotykają się nasi rodacy
uzyskujący okresowe dochody z pracy na terenie Austrii. Z dochodów
uzyskanych z tytułu pracy najemnej wykonywanej za granicą, w większości
55
przypadków należy rozliczyć się także w Polsce. Trzeba o tym pamiętać
szczególnie obecnie, gdy wiele osób mających miejsce zamieszkania w Polsce
podejmuje pracę za granicą, w tym w Austrii. Tryb i procedura tych rozliczeń
została uregulowana w poniższych aktach prawnych.
Podstawy prawne:
 Ustawa z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych,
tzw. PIT (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.);
 Dwustronne umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W naszym
przypadku Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii
w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od
dochodu i od majątku, podpisana w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. oraz
Protokół do tej Umowy podpisany w Warszawie dnia 4 lutego 2008 r.;
 Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r.
w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności
przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej
poza granicami kraju (Dz. U.z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 ze zm.);
 Ustawa z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U.
z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.);
 Ustawa z dnia 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135 ze
zm.).
Należy podkreślić, że kwestia jednoznacznego ustalenia tzw. rezydencji
podatkowej ma tutaj decydujące znaczenie i przesądza o tym, gdzie będziemy
rozliczać nasze podatki; w Polsce, czy w Austrii.
Obywatel Polski podejmujący pracę w Austrii musi wyjaśnić w polskim
i austriackim urzędzie skarbowym, jaki jest jego status podatkowy, czyli gdzie
jest rezydentem podatkowym; w Polsce czy w Austrii, a co za tym idzie,
gdzie ma obowiązek płacić podatki.
Zgodnie z postanowieniami polskiej ustawy o PIT, tj. podatku dochodowym od
osób fizycznych, za polskiego rezydenta podatkowego są uznawane osoby, które
przebywają w Polsce dłużej niż 183 dni w danym roku bądź też posiadają na
terytorium Polski główny ośrodek interesów życiowych. Jeżeli obywatel Polski
na czas pracy w Austrii pozostawia najbliższą rodzinę w swoim
mieszkaniu/domu w Polsce, wówczas zasadniczo pozostaje on rezydentem
podatkowym w Polsce w odniesieniu do wszystkich swoich dochodów
pochodzących zarówno z Austrii, Polski jak i ewentualnie innych krajów –
krótko mówiąc ogólnoświatowych dochodów.
56
Jeżeli obywatel Polski przeniesie do Austrii swój główny ośrodek interesów
życiowych i będzie przebywał w Polsce mniej niż 183 dni w roku, wówczas
będzie on uważany za nierezydenta podatkowego w Polsce. Zgodnie
z wewnętrznym prawem Austrii, obywatel Polski będzie uznany za rezydenta
podatkowego Austrii tj. osobę zobowiązaną do opodatkowania w Austrii
ogólnoświatowych dochodów w sytuacji, gdy:
 będzie miał miejsce stałego zamieszkania na terenie Austrii;
 jego pobyt w Austrii przekroczy 183 dni.
Dodatkowo rezydentami podatkowymi Austrii stają się obywatele krajów UE
i Europejskiego Obszaru Gospodarczego, których 90 proc. dochodów pochodzi
ze źródeł austriackich.
Konflikt rezydencji
W praktyce zdarzają się sytuacje, kiedy na podstawie własnych przepisów
wewnętrznych zarówno Polska jak i Austria uznają, że obywatel polski jest
rezydentem podatkowym w jednym jak i drugim kraju. W takich przypadkach
swoich praw należy dochodzić w oparciu o postanowienia Umowy między
Polską i Austrią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie
podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia
2004 r.
Zgodnie z tą Umową o miejscu zamieszkania lub siedzibie w Polsce, a w
konsekwencji o rezydencji podatkowej obywatela Polski decydują następujące
czynniki (dokładnie w takiej kolejności) :
 stałe miejsce zamieszkania (zameldowania);
 ściślejsze powiązania osobowe (rodzinne) i gospodarcze (np. własne
mieszkanie w Polsce, lub dom);
 okres przebywania w danym miejscu;
 obywatelstwo
Jeżeli zgodnie z powyższymi warunkami nie udało się ustalić, w którym kraju
obywatel jest ostatecznie rezydentem podatkowym, to władze skarbowe Polski
i Austrii powinny rozstrzygnąć sprawę we wzajemnym porozumieniu.
Rozliczenie w Polsce dochodów uzyskanych w Austrii
Istotne zmiany w odniesieniu do rozliczania się polskich obywateli z polskim
i austriackim fiskusem wprowadziły postanowienia Protokołu między
Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zmianie Umowy między
Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego
opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej
57
w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. Ostatecznie Protokół został podpisany
w Warszawie dnia 4 lutego 2008 r.
Protokół obowiązuje od dnia 10 października 2008 r. i ma zastosowanie:
- w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła – w stosunku do
dochodu uzyskanego od dnia 1 stycznia 2009 r.
- w odniesieniu do pozostałych podatków od dochodu oraz podatków od
majątku (dywidendy, odsetki, należności licencyjne, zyski z przeniesienia
własności majątku), w stosunku do podatków należnych za każdy rok
podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia 2009 r. lub po tym dniu.
Należy dodać, że postanowienia Protokołu odnoszą się do tych polskich
obywateli, którzy są rezydentami podatkowymi w Polsce. Protokół zmienia
dotychczas obowiązującą metodę unikania podwójnego opodatkowania tj. tzw.
metodę proporcjonalnego zaliczenia na metodę wyłączenia z progresją.
Uwzględniając zapytania napływające do Wydziału Promocji Handlu
i Inwestycji Ambasady RP w Wiedniu, podajemy poniżej treść wspomnianego
Protokołu4 oraz komentarze wraz z przykładami.
PROTOKÓŁ
między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zmianie Umowy
między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania
podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku,
podpisanej
w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r.
Rzeczpospolita Polska i Republika Austrii, powodowane chęcią zawarcia
Protokołu zmieniającego Umowę w sprawie unikania podwójnego
opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w
Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (zwanej dalej „Umową”),
uzgodniły, co następuje:
ARTYKUŁ 1
W Artykule 24 ustęp 1 Umowy otrzymuje następujące brzmienie:
„1. W przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce,
podwójnego opodatkowania będzie się unikać w następujący sposób:
a) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga
dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej
4
Dziennik Ustaw z 2008 r Nr 222, poz. 1450.
58
Umowy może podlegać opodatkowaniu w Austrii, wówczas Polska
zwolni taki dochód lub majątek od opodatkowania, z uwzględnieniem
postanowień litery b) niniejszego ustępu,
b) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga
części dochodu, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12
lub 13 niniejszej Umowy mogą być opodatkowane w Austrii, wówczas
Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty
równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Austrii. Jednakże takie
odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed
dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe
uzyskane w Austrii.”
ARTYKUŁ 2
Umawiające się Państwa poinformują się wzajemnie drogą dyplomatyczną o
spełnieniu wymogów konstytucyjnych niezbędnych do wejścia w życie
niniejszego Protokołu. Protokół wejdzie w życie z dniem otrzymania późniejszej
z notyfikacji, o których mowa wyżej i jego postanowienia będą miały
zastosowanie w obu Umawiających się Państwach:
a) w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła – w stosunku do
dochodu uzyskanego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku
kalendarzowym następującym bezpośrednio po roku, w którym Protokół
wejdzie w życie;
b) w odniesieniu do pozostałych podatków od dochodu oraz podatków od
majątku, w stosunku do podatków należnych za każdy rok podatkowy
rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku
kalendarzowym następującym bezpośrednio po roku, w którym Protokół
wejdzie w życie.
Na dowód czego, Pełnomocnicy obu Umawiających się Państw, należycie w
tym celu upoważnieni, podpisali niniejszy Protokół.
Sporządzono w Warszawie dnia 4 lutego 2008 roku, w dwóch egzemplarzach,
każdy w języku polskim, niemieckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty
są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy interpretacji
rozstrzygający jest tekst angielski.
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
W imieniu Republiki Austrii
*
*
*
59
Biorąc pod uwagę tekst Umowy można zauważyć, że metoda wyłączenia
z progresją polega na tym, że w Polsce wyłącza się z podstawy opodatkowania
dochód osiągnięty za granicą (w Austrii), zwolniony z opodatkowania na
podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jednak dla ustalenia
stawki podatku od pozostałego dochodu – podlegającego opodatkowaniu w
Polsce – stosuje się procentową (progresywną) stawkę podatku właściwą dla
całego dochodu, tzn. łącznie z dochodem osiągniętym za granicą (w Austrii).
Metoda wyłączenia z progresją zakłada, że w Polsce wyłącza się z podstawy
opodatkowania dochód osiągnięty w Austrii. Wysokość austriackiego dochodu
bierze się jedynie pod uwagę przy ustalaniu procentowej (progresywnej) stawki
podatku od pozostałych dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce.
Metodę wyłączenia z progresją przewidują między innymi umowy zawarte
z następującymi państwami: Albanią, Austrią, Chinami, Chorwacją, Cyprem,
Czechami, Estonią, Francją, Grecją, Indonezją, Irlandią, Japonią, Kanadą,
Kuwejtem, Litwą, Łotwą, RFN, Portugalią, Republiką Południowej Afryki,
Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwecją, Tunezją, Turcją, Ukrainą, Wielką
Brytanią i Północną Irlandią oraz Włochami.
Przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją podatnik ma obowiązek
składania rocznego zeznania podatkowego, jeżeli:
1) osiągnie dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce według skali
podatkowej;
2) będzie chciał korzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego, tzn. złożyć
zeznanie łącznie z małżonkiem lub opodatkować dochody w sposób
przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.
W przypadku obowiązywania ww. metody unikania podwójnego
opodatkowania, polscy rezydenci, którzy nie osiągnęli w danym roku
podatkowym dochodów w Polsce, generalnie rzecz biorąc nie są zobowiązani do
składania rocznych rozliczeń podatkowych w kraju rezydencji tj. w Polsce.
W celu uniknięcia nieporozumień i ewentualnych konsekwencji proponuje się
nawiązanie bezpośredniego kontaktu z Urzędem Skarbowym właściwym dla
miejsca zamieszkania i jednoznaczne rozstrzygnięcie wszystkich spornych
kwestii. W omawianych sprawach zaleca się nawiązanie kontaktu
telefonicznego z Krajową Informacją Podatkową. Z telefonu stacjonarnego:
(0048) 801 055 055. Z telefonu komórkowego: (+4822) 330 0 330 wewnętrzny
(1). www.kip.gov.pl
Metoda wyłączenia z progresją jest stosowana od 1 stycznia 2009 r. w celu
uniknięcia podwójnego opodatkowania w Austrii i w Polsce. Podatnik
60
w zeznaniu rocznym składanym w polskim urzędzie skarbowym wykazuje
swoje dochody z pracy w Austrii oraz zapłacony tam podatek.
Metoda wyłączenia z progresją
(art. 27 ust. 8 Ustawy o PIT)
Dochód uzyskany w Polsce 8.000,00 zł
(po odliczeniu składek na
ubezpieczenia społeczne)
Dochód uzyskany w Austrii 56.000,00 zł
(14 tys. euro x 4 zł/euro)
Razem dochód
64.000,00 zł
Podatek zapłacony w Austrii 4.600,00 zł
(1149,9 euro x 4 zł/euro)
Podstawa opodatkowania
64.000,00 zł
Podatek polski obliczony
10.964,00 zł
wg. skali (18 % minus
kwota zmniejszająca
podatek 556 zł 02 gr)
Wyliczenie stopy
10.964 : 64.000
procentowej
x 100%=17,13%
Podatek należny
8.000 x 17,13%
od dochodów krajowych
= 1.370,40 zł
Z powyższego wynika, że obowiązek złożenia w Polsce zeznania podatkowego
nie powstaje jedynie w przypadku, gdy nasz obywatel polski uzyskał dochód w
Austrii i nie uzyskał on w tym samym roku podatkowym innego dochodu
podlegającego opodatkowaniu w Polsce według skali podatkowej - jeżeli nie
korzysta z rozliczenia wspólnego z małżonkiem lub opodatkowania w sposób
przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci. W każdym innym
przypadku osiągnięcia dochodów z zagranicy na osobie zamieszkałej w Polsce
będzie ciążył obowiązek rozliczenia się w polskim urzędzie skarbowym.
Ustalenie dochodu do opodatkowania
Sposób obliczania dochodu do opodatkowania jest taki sam, bez względu na kraj
uzyskania wynagrodzenia za pracę najemną oraz na zastosowaną metodę
zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu. Przychód osiągany za granicą
należy pomniejszyć za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik
pozostawał w stosunku pracy, o kwotę odpowiadającą 30 proc. równowartości
diety z tytułu podróży służbowej do Austrii.
61
Przychody Polaka pomniejszone o diety z tytułu podróży służbowej przelicza się
na złote według kursu z dnia otrzymania bądź postawienia środków pieniężnych
do dyspozycji podatnika, ogłaszanego przez bank, z którego usług korzysta
podatnik i które mają zastosowanie przy kupnie walut obcych. Jeżeli bank
obywatela Polskiego stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe
zastosowanie kursu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, stosuje się średni
kurs walut obcych z dnia uzyskania przychodu ogłaszany przez NBP.
W przypadku, gdy Polak nie korzysta z usług banku przychody należy
przeliczyć według średnich kursów walut obcych z dnia uzyskania przychodu,
ogłaszanych przez NBP. Powyższa zasada ma również zastosowanie do
przeliczania podatku zapłaconego za granicą (w Austrii).
Od tak obliczonego przychodu (przeliczonego na złote) odejmuje się
przysługujące koszty uzyskania przychodów (Polakowi uzyskującemu dochody
ze stosunku pracy przysługują zryczałtowane koszty uzyskania przychodów
określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych PIT).
Odliczenia od dochodu
Zgodnie z ustawą PIT dochód ulega obniżeniu o kwotę potrącanych bądź
zapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne określonych w ustawie
o systemie ubezpieczeń społecznych.
Odliczeniu podlegają również składki zapłacone do zagranicznych systemów
ubezpieczeń społecznych w krajach członkowskich UE lub w innym państwie
należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego - EOG .
Jeżeli w zeznaniu rocznym obywatel Polski wykaże dochód do opodatkowania,
może skorzystać również z innych odliczeń od dochodu takich jak np.:
 darowizn;
 wydatków rehabilitacyjnych;
Ustawa o PIT określa warunki, których spełnienie jest konieczne do
skorzystania z odliczeń. Dochód po odliczeniach stanowi podstawę
opodatkowania. Podstawę opodatkowania zaokrągla się do pełnych złotych
i oblicza od niej podatek według obowiązującej w danym roku skali podatkowej.
Skala podatku dochodowego od osób fizycznych w 2013 r. wynosi 18 oraz 32
procent i jest przedstawiona poniżej.
Skala podatku dochodowego od osób fizycznych w 2013 r.
Podstawa obliczenia podatku
Obliczenie podatku
Do 85.528 zł
18 proc. minus kwota zmniejszająca
podatek 556 zł 02 gr
Ponad 85.528 zł
14.839 zł 02 gr + 32 proc. nadwyżki
ponad 85.528 zł
62
Odliczenie od podatku
Podatek dochodowy obliczony zgodnie z obowiązującą w danym roku skalą
podatkową, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę pobranej bądź
opłaconej składki na ubezpieczenia zdrowotne.
Odliczeniu podlegają składki, o których mowa w ustawie o świadczeniach
opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz składki
zapłacone do zagranicznych systemów ubezpieczeń zdrowotnych w krajach
członkowskich UE lub w innym państwie należącym do EOG.
Zatem Polak osiągający dochody z pracy wykonywanej w Austrii ma możliwość
odliczenia opłaconych w danym roku podatkowym składek na ubezpieczenia
zdrowotne. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć 7,75 % podstawy
wymiaru składki.
Dodatkowo od podatku dochodowego pomniejszonego o kwotę składki na
ubezpieczenia zdrowotne obywatel Polski ma prawo odliczyć kwotę stanowiącą
iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotność kwoty zmniejszającej
podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, jeżeli w roku
podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci.
Jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu podatkowym podatek należny, ma prawo
wskazać w tym zeznaniu organizację pożytku publicznego działającą na
podstawie polskich przepisów regulujących działalność organizacji pożytku
publicznego na rzecz, której zostanie przekazana kwota w wysokości nie
przekraczającej 1 proc. podatku należnego wynikającego z tego zeznania przez
naczelnika urzędu skarbowego właściwego miejscowo dla złożenia zeznania
podatkowego.
Uzyskując dochody z tytułu pracy najemnej w Austrii należy złożyć PIT36.
Załącznikiem do zeznania podatkowego jest w szczególności formularz PIT/ZG
oraz PIT/O. W załączniku PIT/ZG podatnik wykazuje dochody z tytułu
działalności wykonywanej w Austrii lub ze źródeł przychodów położonych za
granica oraz podatek zapłacony w Austrii, który jest rozliczany w danym
zeznaniu podatkowym. W załączniku PIT/O podatnik wykazuje, m.in., ulgę, o
której mowa w art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wzory zeznań podatkowych, wraz z broszurami informacyjnymi dotyczącymi
ich wypełniania, są dostępne na stronie internetowej Ministerstwa Finansów
(www.mf.gov.pl). W przypadku, gdy podatnik przebywa w Austrii, wypełnione
i podpisane zeznanie podatkowe (również przez współmałżonka w przypadku
wspólnego rozliczenia) można złożyć w Wydziale Konsularnym Ambasady RP
w Wiedniu, przed upływem terminu do złożenia zeznania podatkowego. Można
je także przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pocztą
poleconą, najlepiej za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Jednakże termin
uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem zeznanie zostało nadane
w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego.
63
Dane adresowe organów podatkowych oraz numery rachunków są dostępne na
stronie internetowej Ministerstwa Finansów (www.mf.gov.pl).
Austriacki PIT
Dochodem pracownika podlegającym opodatkowaniu w Austrii jest jego
wynagrodzenie podstawowe powiększone o wartość ewentualnych świadczeń
dodatkowych w naturze lub w gotówce otrzymywanych od pracodawcy.
Przykłady świadczeń w naturze podlegających obowiązkowi podatkowemu:

Samochód służbowy
W przypadku gdy pracownik używa pojazdu służbowego w celach
prywatnych, naliczany zostaje podatek w wysokości 1,5% kosztu jego
zakupu (wraz z VAT), opłata nie może jednak być wyższa niż 600 euro. Jako
użytek prywatny postrzegana jest również droga do pracy. Jeśli użytek
prywatny pojazdu służbowego nie przekracza 500 km na miesiąc, naliczany
jest tylko połowa podatku tzn. suma 0,75% kosztu zakupu samochodu, która
nie może przekraczać 300 euro.

Miejsce parkingowe lub garaż
Jeśli pracodawca udostępnia pracownikowi bezpłatnie miejsce parkingowe
lub garaż, do podstawy opodatkowania tegoż pracownika dodaje się
miesięcznie 14,53 euro.

Mieszkanie służbowe
Jeśli pracownik otrzymał dodatek mieszkaniowy lub mieszkanie służbowe,
podlega ono obowiązkowi podatkowemu. Jeśli mieszkanie jest
wynajmowane od pracodawcy, świadczenie w naturze wynosi 75% wartości
miesięcznego czynszu.

Wyjazdy motywacyjne
Przykłady nieopodatkowanych świadczeń w naturze:

Laptop, komputer osobisty
64
Jeśli pracownik otrzymał komputer, który regularnie używa do pracy, ale
również w celach prywatnych, nie nalicza się żadnego podatku od
świadczenia w naturze..

Telefon komórkowy
Również w przypadku prywatnego użytkowania telefonu komórkowego
nie nalicza się żadnego podatku od świadczenia w naturze.
Inne świadczenie przyznawane przez pracodawcę mogą być zwolnione
z opodatkowania u austriackiego fiskusa. Zwolnieniu podlega przekazanie
pracownikowi akcji spółki jego pracodawcy do kwoty 1460 euro na rok.
Wynagrodzenie wypłacane przez pracodawcę pracownikowi za pracę
w nadgodzinach jest zwolnione z opodatkowania (do wysokości wynikającej
z odrębnych przepisów).
Dodatkowe wynagrodzenie pracownika w formie 13 i 14 pensji (wynagrodzenie
za wakacje i święta) do kwoty będącej dwukrotnością średniego miesięcznego
wynagrodzenia pracownika jest opodatkowane wg. zryczałtowanej stawki
w wysokości 6 proc. Kwota do 620 euro jest w ogóle wolna od opodatkowania.
Ulgi i doliczenia w Austrii
Każda osoba mieszkająca na stałe w Austrii lub zwyczajowo trwale tam
przebywająca jest traktowana jak rezydent podatkowy, niezależnie od
posiadanego obywatelstwa. Odrębne regulacje odnoszą się do obywateli UE
i Europejskiego Obszaru Gospodarczego, którzy są uznawani za austriackich
rezydentów, jeśli uzyskają, co najmniej 90 proc. dochodów na terytorium
Austrii lub ich dochód nie podlegający austriackiemu podatkowi nie przekracza
11 tys. euro na rok.
Opodatkowanie dochodów w Austrii (dla samozatrudnionych)
Austriacki podatek dochodowy (niem. Einkommensteuer) jest podatkiem
płaconym przez osoby prowadzące działalność gospodarczą na własny rachunek
(niem. Selbständige). Osoby fizyczne pracujące jako pracownicy najemni
u austriackiego pracodawcy płacą podatek dochodowy od osób fizycznych
nazywany Lohnsteuer, czyli podatek „od pensji”, którego odpowiednikiem jest
nasz PIT.
Bazą służącą do obliczenia daniny podatkowej jest wysokość wypracowanego
w skali roku zysku wyliczonego w oparciu o księgę przychodów i rozchodów
prowadzonej przez przedsiębiorcę.
65
Stawka podatku dochodowego wynosi od 0 % do 50 %. Osoba prowadząca
działalność zaczyna płacić podatek dochodowy dopiero, gdy zyski firmy
przekraczają kwotę 11 tys. euro w skali roku.
Przedsiębiorcy dokonują przedpłat na ten podatek raz na kwartał. Jego
efektywne rozliczenie następuje w wraz z rozliczeniem rocznym składanym
w urzędzie skarbowym do 30 kwietnia następnego roku. W przypadku
dysponowania dostępem do internetu i przekroczenia sumy przychodów
wynoszącej 30.000 euro (2011 rok) następuje obowiązek rozliczenia przez
Internet. W przypadku rozliczeń przez Internet termin wydłuża się do 30
czerwca. W przypadku rozliczeń poprzez doradcę podatkowego termin
ostatecznego rozliczenia przesuwa się jeszcze dalej w czasie.
Przy naliczeniu przez urząd skarbowy należnego podatku obowiązuje generalna
zasada; jeżeli cokwartalne przedpłaty na poczet podatku dochodowego były zbyt
wysokie otrzymujemy nadpłaconą różnicę, o którą występujemy do 30 września
roku następnego. Jeżeli przedpłaty były za niskie musimy dopłacić brakującą
kwotę należną.
Urząd skarbowy rozpoczyna naliczanie karnych odsetek od brakującej kwoty
należnej z dniem 1 października.
Osoby prowadzące działalność gospodarczą (nie dotyczy to spółek kapitałowych
typu GmbH i AG) mogą skorzystać z ulg podatkowych.. W roku 2010
zmieniono zasady ich przyznawania. W związku z tymi zmianami suma 13 %
zysków – lecz nie więcej niż 100.000 euro - jest wolna od podatku. W związku
z tym zyski do około 769.230 euro są uprzywilejowane. Suma zysku wolnego
od podatku do 30.000 euro jest automatycznie uwzględniana (brak obowiązku
poczynienia inwestycji). Powyżej tego progu, wydatki inwestycyjne muszą się
już pojawić, jakkolwiek maksymalna suma zysku wolnego od podatku nie może
przekroczyć 100.000 euro. Do takich wydatków inwestycyjnych należy zakup
nowych środków trwałych, mających okres użytkowania wynoszący
przynajmniej 4 lat lub niektórych papierów wartościowych.
Przykład:
Zysk przed uzyskaniem ulgi
Z tego 13% (= możliwe maksimum)
Poczynione inwestycje
€ 50.000,€ 6.500,€ 2.000,-
Obliczanie ulgi:
Suma zysku wolnego od podatku (13% von € 30.000,-)
€ 3.900,Kwota wolna od podatku ze względu na poczynione inwestycje € 2.000,Ulga w sumie (Maximum)
€ 5.900,Zysk po uzyskaniu ulgi
€ 44.100,66
Skala podatku dochodowego w Austrii obowiązująca od 2009 r.
Dochód w euro
Podatek dochodowy w euro
Do 11.000
Od 11.000 do
25.000
0%
(Dochód – 11.000) x 5.110
14.000
25.000
Od 25.000 do
60.000
5110
(Dochód – 25.000) x 15.125
35.000
+5.110
20.235
(Dochód-60.000) x 50% + 20.235
60.000
Powyżej 60.000
Średnia stawka
podatku w %
0%
Przedział od 0 % do 20
%
20 %
Przedział od 20 % do
33,7 %
33,7 %
Ponad 33,7%
Przykład: dochód 20.000 euro.
Obliczenie wg. wzoru z tabelki (20.000 – 11.000) x 5110
euro
otrzymymy 3.285
Podatek dochodowy od osób prawnych Körperschaftsteuer (nasz CIT), jest
daniną od spółek kapitałowych takich jak spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością (niem. GmbH) czy spółka akcyjna (niem. AG). Wynosi on
25 % niezależnie od wysokości wypracowanego zysku. Minimalna kwartalna
przedpłata na ten rodzaj podatku wynosi 437,50 euro. Dla nowo założonych
spółek kwartalne przedpłaty wynoszą 273 euro przez pierwszy rok działalności.
Następnie przedpłata wzrasta do 437,50 euro. Jeżeli zysk jest w całości
przejmowany przez wspólnika wówczas jest on kolejny raz opodatkowany tzw.
podatkiem od dochodów kapitałowych (niem. Kapitalertragsteuer) w wysokości
25 %
KROK 6. Austriacki urząd skarbowy
► W ciągu pierwszego miesiąca działalności gospodarczej należy zgłosić jej
rozpoczęcie w urzędzie skarbowym i złożyć wniosek o przydzielenie numeru
identyfikacji podatkowej dla przedsiębiorcy i ewentualnie wspólników np.
spółki. Można tego dokonać także przy okazji zgłaszania działalności
gospodarczej w urzędzie miasta, dzielnicy lub gminy. Urząd ten przekaże
niezbędne dokumenty do urzędu skarbowego
67
Wspomniany wniosek ma postać krótkiego zawiadomienia nt. rodzaju
działalności i siedziby firmy. W odpowiedzi na zgłoszenie urząd skarbowy
przesyła pocztą ankietę, którą trzeba wypełnić w ciągu 14 dni i odesłać.
Następnie firma otrzymuje 8 cyfrowy numer identyfikacji podatkowej (niem.
Umsatzsteuer-Identifikationsnummer). W skrócie jest on określany jako UIDNr., lub Ust.-ID-Nr.
Ważne
Numer identyfikacji podatkowej UID-Nummer musi być obowiązkowo
wpisywany do każdego wystawianego przez firmę rachunku opiewającego na
kwotę ponad 150 euro (wliczając VAT). Przy wartościach niższych niż 150 euro
(wliczając VAT) wykonawca np. określonych usług wpisuje do rachunku tylko
nazwę i adres wykonawcy, ilość i rodzaj wykonanych usług, datę
dostawy/wykonania, wartość brutto rachunku, procentową wielkość należnego
podatku VAT.
Przy rachunkach opiewających na kwotę 10 tys. euro netto i więcej wystawca
jest zobowiązany do podania UID-Nummer odbiorcy, który zamówił towar lub
usługę5.
W przypadku, gdy firma zamierza prowadzić działalność na jednolitym rynku
europejskim
i
realizować
wewnątrzwspólnotowe
przywozy
i
wewnątrzwspólnotowe wywozy (import i eksport) wówczas urząd skarbowy
przydzieli jej dodatkowy numer identyfikacji podatkowej dla potrzeb rozliczania
podatku VAT z literami ATU (Austria), które ten numer poprzedzają. Będzie to
tzw. UID-Nr.: ATU (niem. Umsatzsteuer-Identifikationsnummer).
Przy wewnątrzwspólnotowych przywozach i wewnątrzwspólnotowych
wywozach numer UID-Nr.: ATU wpisujemy zawsze do każdego rachunku
opiewającego na kwotę ponad 150 euro, co pozwoli nam na fakturowanie
naszych dostaw za granicę bez podatku VAT.
Struktura przykładowego numeru NIP
Umsatzsteuer-Identifikationsnummer):
austriackiego
podatnika (niem.
UID-Nr.: ATU 24963706
↓
↓
kod kraju + 8 cyfr
Numer NIP austriackiego podatnika składa się z kodu kraju tj. ATU oraz 8
różnych cyfr.
5
Zob. Leitfaden für Gründerinnen und Gründer, 14. Auflage, Wirtschaftskammern
Österreichs, Gründer-Service, Jänner 2009, S. 41.
68
KROK 7. Ubezpieczenie społeczne dla prowadzących działalność
gospodarczą
► Zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego należy dokonać w pierwszym
miesiącu prowadzenia działalności gospodarczej do austriackiego odpowiednika
ZUS (niem. Socialversicherungsanstalt der gewerblichen Wirtschaft).
Występuje tu ubezpieczenie w ramach ogólnego ubezpieczenia społecznego
tzw. ASVG lub ubezpieczenia dla prowadzących działalność gospodarczą tzw.
GSVG (jest ono znacznie tańsze). Formalności tych można dokonać również
automatycznie, przy okazji zgłaszania działalności gospodarczej w urzędzie
miasta, dzielnicy lub gminy. Urząd zajmie się dalszymi czynnościami, mającymi
na celu zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego.
KROK 8. Regionalna Kasa Chorych (niem. GKK – Gebietskrankenkasse)
► Przedsiębiorca ma obowiązek zgłoszenia zarówno siebie jak i faktu
zatrudniania pracownika we właściwej Regionalnej Kasie Chorych, zanim
jeszcze rozpocznie swoją działalność. Jeżeli w firmie ma być zatrudniona np.
osoba zarządzająca, fakt ten trzeba zgłosić w GKK przed rejestracją działalności
gospodarczej (ze skutkiem na dzień zarejestrowania działalności gospodarczej),
ponieważ urząd ds. działalności gospodarczej wymaga przedłożenia stosownego
zaświadczenia z GKK o rozpoczęciu stosunku pracy.
Wysokość składek na ubezpieczenie społeczne przedstawiona jest w załączniku
nr 3.
69
UWAGA! Niniejsze opracowanie jest jedynie materiałem informacyjnopromocyjnym
i nie ma mocy prawnej. Wydział Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady
RP w Wiedniu nie ponosi odpowiedzialności za skutki decyzji i działań
podjętych na podstawie informacji zawartych w opracowaniu. Moc wiążącą
posiadają jedynie polskie i austriackie przepisy zawarte w stosownych
ustawach i aktach prawnych.
Autor: Wydział Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady RP w Wiedniu –
wszelkie prawa autorskie zastrzeżone. Stan prawny opracowania: wrzesień
2013r.
Wydział Promocji Handlu i Inwestycji
Ambasady RP w Wiedniu
Titlgasse 15
A-1130 Wien
tel.: (+431) 8777312
fax.: (+431) 877 3597
[email protected]
www.wien.trade.gov.pl
70
Załącznik nr˛1
Informacja Związku Rzemiosła Polskiego w sprawie zaświadczeń
stwierdzających charakter, okres i rodzaj działalności gospodarczej na
terytorium Rzeczpospolitej Polskiej
Wydawanie w Polsce zaświadczeń stwierdzających charakter,okres i rodzaj
działalności wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w
związku z Dyrektywą 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
7 września 2005 r. w sprawie kwalifikacji zawodowych (Dz.Urz. WE L
255/22 z 30.09.2005 r.)
Osoby zamierzające podjąć lub wykonywać działalność na terenie innego niż
Rzeczypospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym, powinny złożyć wniosek o wydanie zaświadczenia
stwierdzającego charakter, okres i rodzaj działalności wykonywanej na terenie
Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:
1) jednym z kryteriów uznania kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania
działalności gospodarczej w państwie przyjmującym jest udokumentowanie
doświadczenia zawodowego;
2) władze państwa przyjmującego, powołując się na Dyrektywę 2005/36/WE,
wymagają przedstawienia Zaświadczenia wskazującego na charakter, okres i
rodzaj wykonywanej działalności w Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z Ustawą z dnia 18 marca 2008 roku o zasadach uznawania
kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii
Europejskiej (Dz.U. z 2008 r., Nr 63, poz. 394) organem upoważnionym do
wydawania zaświadczenia stwierdzającego charakter, okres i rodzaj
działalności wykonywanej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej jest marszałek
województwa [1]
- właściwy dla miejsca zamieszkania osoby składającej wniosek, lub
- właściwy ze względu na ostatnie miejsce wykonywania działalności lub
ostatnie miejsce zatrudnienia, w przypadku braku miejsca zamieszkania
na terenie Rzeczpospolitej Polskiej osoby składającej wniosek.
Niektórzy marszałkowie wykonywanie tego zadania powierzyli wojewódzkim
urzędom pracy (poniżej wykaz upoważnionych organów).
71
Podstawa prawna wydawania zaświadczeń stwierdzających charakter,
okres i rodzaj działalności wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej:
- Dyrektywa 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7
września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz.Urz. WE
L 255/22 z 30.09.2005 r.)
Ustawa z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji
zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U.
Nr 63 z dnia 17 kwietnia 2008 r. poz.384)
- rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 7 maja 2008 r. w sprawie
zaświadczenia stwierdzającego charakter, okres i rodzaj działalności
wykonywanej z Rzeczpospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 90 z 26 maja 2008 r.,
poz.545)
TRYB UZYSKANIA Zaświadczenia stwierdzającego charakter, okres i
rodzaj
działalności wykonywanej na terenie Rzeczpospolitej Polskiej
1) Złożenie przez zainteresowaną osobę podania wraz z załącznikami osoby
zainteresowanej - wzór podania dostępny na stronach www Urzędów
Marszałkowskich lub Wojewódzkich Urzędów Pracy, załączniki wskazano
w/w rozporządzeniu Ministra gospodarki tj:
2) Uwierzytelniona* kserokopia strony z ważnego dokumentu potwierdzającego
tożsamość i obywatelstwo wnioskodawcy ze zdjęciem, datą i miejscem
urodzenia.
3) Uwierzytelnione* kserokopie dokumentów potwierdzających świadczenie
pracy lub prowadzenie działalności gospodarczej w danym zawodzie lub
branży, np.:
a. świadectwo pracy lub umowa o pracę;
b. zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej lub decyzja o
wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z adnotacją urzędu gminy
potwierdzającą, że działalność nadal jest prowadzona. W przypadku gdy
zaświadczenie o wpisie nie zawiera określenia przedmiotu wykonywanej
działalności gospodarczej zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, należy
dołączyć zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym w krajowym rejestrze
urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON);
c. decyzja urzędu gminy o wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej
lub
zaświadczenie potwierdzające wcześniejsze prowadzenie działalności wraz z
informacją o dacie skreślenia z rejestru;
72
d. umowa cywilnoprawna - w przypadku świadczenia pracy na podstawie
umowy zlecenia lub umowy o dzieło;
e. aktualny, pełny odpis z Krajowego Rejestru Sądowego.
4) Uwierzytelnione* kserokopie dokumentów poświadczających posiadanie
przez wnioskodawcę kwalifikacji zawodowych, np. uprawnień budowlanych.
______
* Uwierzytelnienie oznacza poświadczenie "za zgodność z oryginałem" przez
pracownika zatrudnionego na stanowisku urzędniczym w urzędzie wydającym
dokument przedkładany wraz z wnioskiem o wydanie zaświadczenia lub w
urzędzie
wydającym zaświadczenie lub przez radcę prawnego, lub adwokata, lub
notariusza.
ADRESY WŁAŚCIWYCH URZĘDÓW - UPOWAŻNIONYCH DO
WYDANIA
Zaświadczeń stwierdzających charakter, okres i rodzaj działalności
wykonywanej na terenie Rzeczpospolitej Polskiej
Dolnośląski Wojewódzki Urząd Pracy
ul. Ogrodowa 5b, 58-306 Wałbrzych , Tel. +48 74 84 08 193, Fax: + 48 74 84
07 389
e-mail: [email protected] website: www.dwup.pl
Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego
Plac Teatralny 2 , 87–100 Toruń , Tel.:+ 48 56 62 18 430, Fax. 56 62 18 302
e-mail: [email protected]
website: www.kujawsko-pomorskie.pl
Urząd Marszałkowski Województwa Lubelskiego
ul. Lubomelska 1-3, 20-072 Lublin, Tel.:+ 48 81 44 16 781, Fax.: + 48 81 44 16
781
e-mail: [email protected] , website: www.lubelskie.pl/um/
Wojewódzki Urząd Pracy w Zielonej Górze
ul. Wyspiańskiego 15, 65-036 Zielona Góra, Tel.:+ 48 68 456 56 10
Fax.: + 48 68 327 01 11
email: [email protected] , website: www.wup.zgora.pl
Wojewódzki Urząd Pracy w Łodzi
ul. Wólczańska 49, 90-608 Łódź , Tel.:+ 48 42 663 02 51, Fax.: + 48 42 636 77
97
e-mail: [email protected] , website: www.wup.lodz.pl
73
Wojewódzki Urząd Pracy w Krakowie
Plac na Stawach 1, 30-107 Kraków , Tel.:+ 48 12 422 71 10, Fax.:+ 48 12 422
97 85
e-mail: [email protected] , website: www.wup-krakow.pl
Wojewódzki Urząd Pracy w Warszawie
ul. Młynarska 16, 01-205 Warszawa, Tel.+48 22 578 44 94, Fax. +48 22 578 44
30
e-mail: [email protected] , website: www.wup.mazowsze.pl
Wojewódzki Urząd Pracy w Opolu
ul. Głogowska 25c, 45-315 Opole , Tel. + 48 77 44 16 701, Fax.: + 48 77 44 16
702
email: [email protected] , website: www.wup.opole.pl
Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego
ul. Towarnickiego 1a, 35-010 Rzeszów, Tel.+ 48 17 850 17 78, Fax.+ 17 850 17
01
e-mail: [email protected] ,
website: www.wrota.podkarpackie.pl/pl/um/urzad
Wojewódzki Urząd Pracy w Białymstoku
ul. Pogodna 22, 15-354 Białystok, Tel. + 48 85 74 97 200, Fax.: + 48 85 74 97
209
e-mail: [email protected] , website: www.apraca.pl/biwu/
Wojewódzki Urząd Pracy w Gdańsku
ul. Podwale Przedmiejskie 30, 80-824 Gdańsk, Tel.+ 48 58 32 61 801,
Fax.: + 48 58 32 64 894, e-mail: [email protected] ,
website: www.wup.gdansk.pl
Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego
ul. Ligonia 46, 40-037 Katowice, Tel.+ 48 32 25 72 121 Fax.: + 48 32 25 72 121
e-mail: [email protected] , website: www.silesia-region.pl
Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego
Biuro Kadr i Szkolenia, Al. IX Wieków Kielc 3, 25-516 Kielce
Tel.: + 48 41 342 11 95 , Fax.: +48 41 344 40 94
e-mail: [email protected] ,website: www.sejmik.kielce.pl
Wojewódzki Urząd Pracy w Olsztynie
ul. Głowackiego 28 , 10-448 Olsztyn, Tel.+ 48 89 522 79 05m,
Fax.: + 48 89 522 79 01, e-mail: [email protected] , website: www.up.gov.pl
74
Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego
ul. Piekary 17, 61-823 Poznań, Tel.+ 48 61 64 75 321, Fax.: + 48 61 55 73 46
e-mail: [email protected] , website: www.wielkopolska.mw.gov.pl
Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego
ul. Korsarzy 34, 70-540 Szczecin , Tel.+ 48 91 44 67 132, Fax: + 48 91 44 67
134
e-mail: [email protected] , website: www.um-zachodniopomorskie
Źródło:
Związek Rzemiosła Polskiego
75
Załącznik nr 2
Legalizacja świadectw czeladniczych i dyplomów mistrzowskich
wydanych przez izby rzemieślnicze
Świadectwa czeladnicze i dyplomy mistrzowskie wydawane przez izby
rzemieślnicze mają charakter państwowych dokumentów i jeśli właściciel
zamierza wprowadzić je to tzw. obrotu prawnego z zagranicą - wymagają
dokonania czynności związanych z legalizacją dokumentów.
Uprawnionymi do wydania dyplomu mistrzowskiego lub świadectwa
czeladniczego są wyłącznie izby rzemieślnicze. Uprawnienie to wynika z
zapisu
art.3 ust.3 ustawy o rzemiośle z dnia 22 marca 1989 r. - tekst jednolity: Dz. U. z
2002 r. Nr 112, poz.979 ze zmianą z 2003 r. Dz. U. Nr 137, poz.1304 - tekst
ustawy dostępny na portalu ZRP – www.zrp.pl). Izby rzemieślnicze wydają
świadectwa i dyplomy osobom, które złożyły stosowne egzaminy przed
komisjami izb rzemieślniczych. Izby rzemieślnicze na mocy wymienionej
ustawy o rzemiośle uzyskały prawo potwierdzania egzaminów kwalifikacyjnych
świadectwami czeladniczymi i dyplomami mistrzowskimi oraz opatrywania ich
pieczęcią z godłem Państwa.
Prawnie uznane dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji
zawodowych na potwierdzenie ich państwowego charakteru są opatrywane
okrągłą pieczęcią z godłem RP. Jest to istotna cecha dokumentu, bowiem tylko
te organizacje i instytucje przeprowadzające egzaminy, mogą używać okrągłej
pieczęci, które na mocy ustawy Sejmu RP uzyskały takie upoważnienie.
Uprawnienie izb rzemieślniczych wynika z w/w ustawy o rzemiośle.
Wzory: świadectwa czeladniczego i dyplomu mistrzowskiego oraz tryb ich
wydawania przez izby rzemieślnicze, zostały określone w rozporządzeniu
Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 września 2012 roku w sprawie
egzaminu czeladniczego, egzaminu mistrzowskiego oraz egzaminu
sprawdzającego przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb
rzemieślniczych (Dz,U, Nr.0, poz.1117) – tekst rozporządzenia dostępny na
portalu MEN – www.men.waw.pl). Rozporządzenie podjęte na podstawie
delegacji zawartej w ustawie o rzemiośle i w uzgodnieniu ze Związkiem
Rzemiosła Polskiego.
Legalizacja świadectw czeladniczych i dyplomów mistrzowski
prowadzona jest w dwóch etapach:
Legalizacji podlega oryginalny dokument (lub duplikat). Legalizacja odbywa
się w dwóch etapach:
76
ETAP I
Związek Rzemiosła Polskiego potwierdza autentyczność i poprawność
dokumentu na odwrocie świadectwa lub dyplomu.
• adres siedziby: ul. Miodowa 14, 00-246 Warszawa, tel./fax (48 22) 50 44 230,
e-mail: [email protected],
• wysokość opłaty skarbowej za poświadczenie dokumentów wynosi: 26 PLN
(podstawa prawna: ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej,
Dz.U. 2006 r. Nr 225, poz. 1635). Wniesienie opłaty skarbowej dokonuje
się gotówką w kasie znajdującej się siedzibie ZRP lub bezgotówkowo na
rachunek:
a) płatność dokonywana w Polsce:
Związek Rzemiosła Polskiego
ul. Miodowa 14 , 00-246 Warszawa
Bank Gospodarstwa Krajowego I O / Warszawa
Nr 10 1130 1017 0200 0000 0005 5614
b) dla płatności z zagranicy
SWIFT CODE: “GOSK PL PW”
IBAN: "IBAN IBAN: PL 10 1130 1017 0200 0000 0005 5614
• w Związku Rzemiosła Polskiego legalizacja dokumentów dokonywana jest
w Zespole Oświaty Zawodowej i Problematyki Społecznej.
Upoważnione osoby: Jolanta Kosakowska, tel./fax. (48 22) 50 44 230, (48 22)
50 44 397, e-mail: [email protected]; Andrzej Stępnikowski (48 22) 50 44 248,
Monika Walterska (48 22) 50 44 279
• należy telefonicznie ustalić termin legalizacji
• opłaty wnosi się za każdy poświadczany dokument.
Legalizacji dokumentów w Związku Rzemiosła Polskiego można dokonać
osobiście lub przez osobę trzecią (nie wymaga to dodatkowego upoważnienia).
Dokumenty można także przesłać pocztą, również z zagranicy.
Przy poświadczaniu dokumentów drogą korespondencyjną należy koniecznie
dołączyć do przesyłki:
• dowód wniesienia opłaty skarbowej (kopię przelewu bankowego)
• kopertę z adresem zwrotnym oraz naklejonymi znaczkami o wartości
właściwej
dla rodzaju przesyłki
• poświadczone dokumenty odesłane są pocztą do nadawcy, także za granicę.
ETAP II
Końcowym etapem legalizacji jest przedstawienie dokumentu w Dziale
Legalizacji Dokumentów Ministerstwa Spraw Zagranicznych, który
wystawia załącznik pn.
”Apostile”
• adres: MSZ Dział Legalizacji, Al. Szucha 21, 00-580 Warszawa,
• tel: (48 22) 52 39 463 lub (48 22) 52 39 128,
77
• godziny przyjęć: 9-13, od poniedziałku do piątku.
• e-mail: [email protected] lub [email protected],
• Informacje w sprawie poświadczenia dokumentów można też uzyskać w
Dziale Informacji Konsularnej MSZ tel. (48 22) 52 39 451
• wysokość opłaty skarbowej za wystawienie APOSTILE wynosi: 60 PLN
(podstawa prawna: ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej,
Dz.U. 2006 r. Nr 225, poz. 1635). Wniesienie opłaty skarbowej dokonuje się
gotówką w kasie znajdującej się na terenie MSZ lub bezgotówkowo na
rachunek:
a) płatność dokonywana w Polsce:
Urząd M.St. Warszawy, Dzielnica Śródmieście, ul. Nowogrodzka 43
Bank Handlowy w Warszawie S.A.
60 1030 1508 0000 0005 5001 0038
b) dla płatności z zagranicy:
SWIFT CODE: "CITIPLPX"
IBAN: "IBAN PL60 1030 1508 0000 0005 5001 0038"
• Opłaty wnosi się za każdy poświadczany dokument.
Wniosek o wydanie APOSTILE można złożyć w Ministerstwie Spraw
Zagranicznych osobiście lub przez osobę trzecią (nie wymaga to dodatkowego
upoważnienia). Dokumenty można także przesłać pocztą, również z zagranicy.
Przy poświadczaniu dokumentów drogą korespondencyjną nalży koniecznie
dołączyć do przesyłki dowód wniesienia opłaty skarbowej (kopię przelewu
bankowego) oraz podać swój adres zwrotny. Poświadczone dokumenty zostaną
wówczas do Państwa odesłane pocztą, także za granicę.
Źródło:
Związek Rzemiosła Polskiego
Warszawa, sierpień 2010 r.
78
Załącznik nr 3
Składki ubezpieczenia społecznego w Austrii (2013 r.)
Podstawa
najwyższej
składki
Bieżące wynagrodzenie miesięczne
Bieżące wynagrodzenie dzienne
Premie
Granica
minimalna
29,70 euro za dzień pracy, 386,80 euro w miesiącu kalendarzowym
580,20 euro półtorakrotność minimalnej granicy
54,59 euro dobrowolne samodzielne ubezpieczenie chorobowe i emerytalne
Opłata za
E-Card
10,30 euro za rok kalendarzowy
4 440,00 euro
148,00 euro
8 880,00 euro
Pracodawca
Powyżej
1219,do
1330,-
Powyżej Powyżej Do
1330,1497,1219,do
euro
euro
1497,-
Powyżej
1219,do
1330,-
Powyżej Powyżej
1330,1497,do
euro
1497,-
15,20
16,20
17,20
14,07
15,07
16,07
17,07
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
15,20%
16,20%
17,20%
18,20%
15,07%
16,07%
17,07%
18,07%
20,65
20,65
20,65
20,65
20,78
20,78
20,78
20,78
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
0,50
0,55
0,55
0,55
0,55
0,55
0,55
0,55
0,55
21,70%
21,70%
21,70%
21,70%
21,83%
21,83%
21,83%
21,83%
Do
1219,euro
Udział
14,20
pracobiorcy
0,50
+KU
+WF
0,50
*/
Udział
pracodawcy
+WF
+IE
(razem ze
składką
zakładową
1,53%)
Łączna
składka
(razem z
1,53% )
Pracobiorca
(23,23%) (23,23%) (23,23%) (23,23%) (23,36%) (23,36%) (23,36%) (23,36%)
36,90%
37,90%
38,90%
39,90%
36,90%
37,90%
38,90%
39,90%
(38,43%) (39,43%) (40,43%) (41,43%) (38,43%) (39,43%) (40,43%) (42,43%)
79
Składki i opłaty
Składka
pracodawcy
Kwota wolna 1.095,00 euro przy podstawie zarobkowania do
1.460,00 euro;
4,50 %
Burgenland
0,44 %
Styria
0,39 %
Dodatek do
Karyntia
0,41 %
Tyrol
0,43 %
składki
0,40 %
Przedarulnia
0,39 %
pracodawcy Dolna Austria
Górna Austria
0,36 %
Wiedeń
0,40 %
Salzburg
0,42 %
Kwota wolna 1.095,00 euro przy podst. zarobkowania do 1.460,00
euro
Podatek
Kwota wolna 1.095,00 euro przy podstawie obliczenia do 1.460,00
gminny
euro; 3,00 %
Podatek na
metro w
Wiedniu
2,00 euro na każdego pracownika za każdy rozpoczęty tydzień
stosunku pracy
Objaśnienia skrótów:
*/ Od 1 stycznia 2013 r. obowiązują następujące składki ubezpieczenia na
wypadek bezrobocia pracobiorcy: miesięczna podstawa składki do 1 219,00
euro - 0 %, ponad 1 219,00 do 1 330,00 euro – 1 %, ponad 1 330,00 do
1 497,00 euro – 2 %, ponad 1 497,00 euro – 3 %.
E-Card – elektroniczna karta ubezpieczenia zdrowotnego
KU – partycypacja kosztów przynależności do izby dla robotników oraz
pracowników
WF – finansowanie składki na budownictwo mieszkaniowe
IE – dopłata zgodnie z ustawą o upadłości i zabezpieczeniu wynagrodzenia
80