Instrukcja obsługi densyt DRP7 Hm nowy - AL

Instrukcja obsługi densyt DRP7 Hm nowy - AL

Instrukcja obsługi densytometru
DRP7 Hm
Gratulujemy Państwu wyboru naszego densytometru. Dzięki temu
urządzeniu uzyskacie Państwo pełną kontrolę nad przygotowaniem do druku
i drukiem.
Głównym zadaniem densytometru jest utrzymanie parametrów druku tak,
aby wydruki były możliwie najwyższej jakości oraz aby cały nakład był
jednakowy w tonacji i kolorze. W tym celu za pomocą densytometru
kontroluje się takie parametry jak: grubość kładzionej farby, rzeczywistą
wielkość rastrów, jakości farb, płyt drukarskich (w tym CtP).
Densytometr może wyświetlać pomiar w jednostkach D (Density) lub
jednostkach % (procent). Pierwszy typ (D) umożliwia bezwzględny pomiar
gęstości (grubości) farby w celu ogólnej kontroli. Tryb drugi (%) jest
przeznaczony do pomiaru wielkości rzeczywistej rastru. W trybie tym można
mierzyć przyrost punktu rastrowego (czyli rzeczywistą gęstość rastra) oraz
kontrolować jakość rastra (niskie i wysokie wartości jak 5%, 10%, 85%,
95% itp.)
1
Ekran główny:
Ekran główny składa się z pola informacji o wybranym lub wykrytym w
trybie automatycznym kolorze, pola informacji trybu (tryb automatycznego
rozpoznawania koloru lub tryb ręcznego wyboru koloru), pola wybranych
jednostek (density D lub procent %), pola głównej zmierzonej wartości, oraz
pól wartosci pozostałych kolorów. W innych funkcjach pomiarów jak
trapping, kontrast itd. wygląd ekranu jest odpowiednio dostosowany.
2
Włączanie densytometru.
Aby włączyć densytometr, należy nacisnąć przycisk OK. Wyłączanie
densytometru odbywa się automatycznie – jeżeli nie jest używany (nie
naciskany żaden przycisk), następuje po ustawionym czasie.
Wybór rodzaju jednostek (% lub D):
Naciskając klawisz 'MENU' należy przejść do funkcji - Jednostki -.
Następnie wybrać ją krótkim naciśnięciem klawisza „Ok”, dalej klawiszem
'MENU' wybrać odpowiednią jednostkę ( % Procent lub D Density) i
zatwierdzić klawiszem „Ok”.
Od tego momentu densytometr będzie mierzył w wybranych jednostkach.
Celownik:
Celownik typu lupka jest bardzo wygodny. W porównaniu z celownikami
‘klapkowymi’ ma tą zaletę, że nie posiada elementów zużywających się.
Celownik posiada zespół soczewek, dających powiększenie obrazu ok. 1,5x.
Dzięki takiej konstrukcji celownika, nawet kostki wielkości otworu
pomiarowego nie sprawiają kłopotu, pokrycie jest widoczne bardzo dobrze
(dla prawidłowego pomiaru cały otwór pomiarowy musi być na mierzonej
kostce). Nawet bardzo niewielka część białego papieru wchodzącego na
otwór pomiarowy daje duże błędy pomiaru, co często się zdarza przy
celownikach ‘klapkowych’ i innych. Aby można było korzystać z tego typu
celownika, podczas trzymania naciśniętego klawisza „OK”, włączone jest
światło podświetlające. Trzymając ten klawisz wciśnięty można łatwo i
precyzyjnie naprowadzić otwór pomiarowy na mierzoną kostkę.
Procedura kalibracji w trybie (%):
Przed pierwszym pomiarem rastrów, densytometr należy skalibrować na
aktualnie drukowanych arkuszach. Kalibracja trybu pomiaru rastrów zależy
od rodzaju użytych farb, papieru, rodzaju maszyny, dlatego nie jest
przeprowadzana fabrycznie i trzeba ją wykonać samemu. Kalibrację należy
także przeprowadzić na aktualnych, własnych wydrukach, po zmianie
używanych farb, maszyny, rodzaju papieru lub gęstości optycznych
(grubości) farb.
3
Densytometr powinien mieć włączony tryb (%).
Jeżeli jest w trybie jednostek D, należy przełączyć jednostki na %.
Najpierw należy densytometr wyzerować na biel papieru. Następnie lewym
przyciskiem 'MENU' wybrać opcję „Kalibracja” , nacisnąć i przytrzymać
przycisk „OK” ( powyżej 3 sekund ) do momentu aż na wyświetlaczu pojawi
się pole <Cyan> , wtedy należy głowicę pomiarową umieścić na kostce
100% CYAN wydrukowanego arkusza i przycisnąć przycisk „OK” przez ok.
3 sek., aż wyświetlacz 'mrugnie' dwa razy, co oznacza poprawną kalibrację.
Puścić przycisk „OK”. Urządzenie automatycznie przejdzie do procedury
kalibracji następnego koloru <Magenta> - ponownie głowicę pomiarową
umieścić na kostce 100% MAGENTA, przycisnąć i przytrzymać przycisk
„OK” do mrugnięcia ekranu. Urządzenie automatycznie przejdzie do
procedury kalibracji koloru <Yellow> - ponownie głowicę pomiarową
umieścić na kostce 100% YELLOW i przycisnąć przycisk „OK” jak
poprzednio, urządzenie przejdzie do kalibracji koloru black - <Black> - po
kalibracji black urządzenie przełączy się w tryb AUTO. Jeżeli należy
skalibrować tylko jeden kolor a inne pozostawić bez zmian, to kolory które
nie mają być zmieniane można w trakcie kalibracji pominąć klawiszem
'MENU'.
Uwaga: aby uniknąć zafałszowania pomiarów, należy unikać sytuacji w
których silne zewnętrzne światło trafia do celownika (np. lampa
bezpośrednio nad celownikiem), lub celownik optyczny densytometru
zasłonić dłonią, jednocześnie dociskając przyrząd do podłoża.
Od tej chwili urządzenie jest zaprogramowane i gotowe do pracy. Po
właściwym zaprogramowaniu nie ma już potrzeby ponownej kalibracji
jedynie należy „zerować” densytometr na biel papieru.
4
Procedura kalibracji w trybie (D):
Po zakupie densytometru, tryb pomiaru gęstości optycznych jest
skalibrowany fabrycznie. Co jakiś czas należy sprawdzać prawidłowość
kalibracji na załączonym wzorniku. Jeżeli odchyłka któregokolwiek koloru
przekracza 0.05D, należy densytometr skalibrować.
Kalibracja w trybie D składa się z dwóch etapów. Pierwszy to ustawienie
wartości D dla poszczególnych pól wzornika. Drugi etap to pomiar kolejnych
kostek wzornika – pole ZERO (biel wzornika) i kolejno pól C, M, Y, K.
Densytometr powinien mieć włączony tryb (D).
Jeżeli jest w trybie jednostek %, należy przełączyć jednostki na D.
Przycisk „MENU” przyciskać tak długo, aż na wyświetlaczu pojawi się napis
„Kalibracja”, nacisnąć przycisk „Ok” ( powyżej 3 sekund ) do momentu aż
na wyświetlaczu pojawi się pole <Cyan> a pod nim liczba – wartość gęstości
optycznej koloru CYAN (wartość ta jest podana obok pola pomiarowego na
wzorniku). Np. jeżeli pole CYAN wzornika ma gęstość 1.25 to na
wyświetlaczu pod <Cyan> powinno być 1.25. Jeżeli jest inna wartość, należy
ją skorygować klawiszem MENU. Każde krótkie naciśnięcie klawisza
MENU powoduje zwiększenie wyświetlonej liczby, każde dłuższe
naciśnięcie klawisza MENU (aż pojawi się krótki sygnał dźwiękowy),
powoduje zmniejszenie wyświetlanej liczby. Jeżeli liczba jest prawidłowa,
nacisnąć przycisk OK. Zostanie wyświetlone <Magenta>. Analogicznie jak
w poprzednim przykładzie, należy ustawić prawidłową wartość gęstości
optycznej pola MAGENTA. Po naciśnięciu OK, nastąpi wyświetlenie
wartości YELLOW, potem BLACK. Po ustawieniu ostatniego koloru
(BLACK) pojawi się napis <Papier>, jednocześnie zaświeci się światło
pomiarowe w celowniku. To drugi etap kalibracji – pomiar pól wzornika.
Pole pomiarowe densytometru należy ustawić na kostce wzornika ZERO
(biel), nacisnąć i przytrzymać klawisz OK. Na wyświetlaczu będą
wyświetlane liczby bieli dla poszczególnych kolorów – po krótkiej chwili (1
– 3 sek.) można klawisz puścić. Wyświetlacz znowu kilka razy mrugnie i
zostanie wyświetlone <Cyan> oraz wartość która była ustawiona. Teraz
należy przesunąć otwór pomiarowy densytometru na pole CYAN i
przycisnąć przycisk OK na ok. 3sek. aż wyświetlacz 'mrugnie' dwa razy.
Puścić przycisk. Dalej postępować tak samo dla pól MAGENTA,
YELLOW, BLACK. Densytometr został skalibrowany.
5
UWAGA!!! Jeżeli zachodzi potrzeba przerwania kalibracji (została ona
włączona przypadkowo czy też z innego powodu chcemy zrezygnować)
należy po pomiarze papieru lub pierwszych kolorów nacisnąć przycisk
„MENU”. Kalibracja wyłączy się nie zmieniając poprzednich wartości.
Można także nie kończąc kalibracji, pozostawić urządzenie do wyłączenia.
Kalibracja nie zostanie wtedy zmieniona.
Procedura pomiaru gęstości optycznych i rastrów w trybie AUTO:
1. „zerowanie„ papieru
Densytometr położyć na czystym nie zadrukowanym papierze i wcisnąć
przycisk „OK” (jak do pomiaru w trybie AUTO lub któregoś koloru),
trzymając go wciśnięty wcisnąć także na chwilę „'MENU'. Pojawi się napis
„Papier”. Teraz można puścić kl. 'MENU'. Trzymając nadal kl. „OK” cały
czas dokonuje się pomiar bieli. Po jego puszczeniu następuje zapamiętanie
wartości bieli papieru. Od tego momentu densytometr uwzględnia w
pomiarze odcień bieli drukowanego papieru. Zerowanie można także
przeprowadzić wybierając tę funkcję w menu głównym.
2. pomiar kolorów:
Przytrzymując przycisk „OK” zapali się podświetlanie celownika, celownik
optyczny ustawić dokładnie na kostce badanego koloru, densytometr
automatycznie rozpozna badany kolor oraz wyświetli jego gęstość optyczną
w skali D lub wartość rastru w skali procentowej (w zależności od
wybranych aktualnie jednostek).
Densytometr zawsze po uruchomieniu załącza się w trybie AUTO.
Procedura pomiaru gęstości optycznych i rastrów. (Tryb ręczny):
Przełączenie densytometru w tryb „ręczny” następuje poprzez naciśnięcie
przycisku 'MENU' - na wyświetlaczu pojawi się nazwa wybranego kanału
barwnego np. „Magenta”. Wyjście z trybu ręcznego następuje przez powrót
do funkcji auto w menu głównym. W zależności od wybranych jednostek,
densytometr wyświetla wyniki pomiaru w D lub w %. Przy pomiarze pola
100% densytometr powinien wyświetlić 100%, jeżeli farby będzie za mało
lub za dużo, densytometr wyświetli odpowiednio więcej lub mniej niż 100%
(np. 108%). Kalibrację dla danych warunków (np. papieru) wystarczy
przeprowadzić raz, natomiast zerowanie na biel papieru podczas druku,
zaleca się przeprowadzać częściej, np. co 3-4 godziny, szczególnie np.
podczas zmian temperatury w drukarni (zima).
6
Pomiar wielopunktowy:
Po wybraniu opcji „Pomiar wielopunktowy”, nacisnąć przycisk „OK”. W
celowniku zapali się światło podglądu. Należy ustawić celownik na
pierwszym polu pomiarowym i nacisnąć „OK”, następnie ustawić celownik
na kolejnym polu pomiarowym i nacisnąć „OK”. Postępować tak nadal aż do
zmierzenia wszystkich punktów (max 100). Po każdym pomiarze zostaje
wyświetlona wartość średnia wszystkich dokonanych pomiarów (średnia
arytmetyczna), oraz wartości maksymalna i minimalna tych pomiarów. Po
zmierzeniu wszystkich wybranych pól, nacisnąć przycisk „MENU”, aby
wyłączyć podświetlenie (podświetlenie rozładowuje akumulator). Wartości
pomiarów pozostaną na wyświetlaczu. Aby wyjść z funkcji, nacisnąć
przycisk „MENU”. Aby dokonać następnych pomiarów w tym trybie,
nacisnąć „OK”.
Pomiar rastrów płyt drukarskich:
Przyciskiem 'MENU' znajdujemy funkcję „Płyty”. Pomiaru dokonuje się
podobnie jak pomiaru kostek na wydrukach. Jedynie kalibrację płyt wybiera
się inaczej. Dokonując precyzyjnych pomiarów np. pól 1 – 5% czy 95 –
100% należy cały czas trzymać przycisk OK wciśnięty, ustawiając celownik
na odpowiednie pola i odczytując wartości (nie puszczać przycisku OK
pomiędzy pomiarami). Jest to związane z pewnymi zjawiskami w elementach
elektronicznych, które powodują że maksymalną dokładność i stabilność
pomiarów uzyskuje się po kilku sek. ciągłego pomiaru. Są to niewielkie
zmiany nie mające wpływu na inne pomiary poza precyzyjnym pomiarem
płyt.
Kalibracja płyt - celownik optyczny ustawić na czystym polu wywołanej
płyty przytrzymując przycisk „Ok”(jak przy pomiarze), nie puszczając OK
nacisnąć przycisk 'MENU'. Wyświetli się – Pole 0%. Puszczamy oba
przyciski. Ustawiamy na czystym polu 0% na płycie i naciskamy „OK”
Następnie wyświetli się – „Pole 100%”, po ustawieniu celownika w polu
100% krótko nacisnąć klawisz „OK” . Po wykonaniu tych czynności
densytometr jest gotowy do pomiarów płyt.
Pomiar rastru na odbitkach (w trybie %):
Posiadanie właściwie przygotowanych płyt drukarskich nie jest jedynym
warunkiem uzyskania prawidłowych wydruków– przyrost punktu jest
zmienny. Istotny wpływ na zmianę przyrostu punku rastrowego mają: rodzaj
7
papieru, farby, konstrukcji maszyny i jej stanu technicznego, warunków
panujących w hali maszyn (wilgotność, przeciąg itp..), ustawień
maszyny, stanu technicznego obciągu i stosowanych docisków. W każdej
technice druku występuje zjawisko przyrostu punktu.
Rozróżniamy dwie przyczyny przyrostu punktu: mechaniczny przygotowanie płyt drukarskich oraz zmianom w maszynie ( farba
poddawana jest naciskom panującym w maszynie), optyczny przyrost punktu
spowodowany przez rozpraszanie i odbijanie światła od powierzchni papieru
podczas oglądania odbitki (papier błyszczący silnie odbijając światło sprawia
wrażenie zmniejszania punktu rastrowego). Na zmianę punktu rastrowego
wpływa również liniatura rastra– większe liniatury zwiększają przyrost
punktu rastrowego. Całkowity wzrost przyrostu punktu rastra uwzględniający
wyżej podane przyczyny może dochodzić do 20% a w obszarze tonów
średnich do 30%. Każda maszyna ma swoją charakterystykę przyrostu
punktu. Parametry drukowania takie jak przyjmowanie farb oraz grubość
warstwy farby (gęstość optyczna) można dość łatwo kontrolować na
maszynie. Dla pomiaru mechanicznego przyrostu punktu rastrowego służy
formuła Yule-Nielsen, gdzie odpowiedni dla danego typu faktor eliminuje
wartość przyrostu typu optycznego, pozostawiając tylko wartość przyrostu
typu mechanicznego. Najlepszą metodą na ocenę charakterystyki przyrostu
punktu jest wykonanie serii wydruków testowych. Jeżeli przyrosty punktów
przedstawimy na wykresie, wtedy otrzymamy charakterystykę drukowania.
Niech na przykład dla pięciu wartości mamy następujące wyniki pomiarów
densytometrycznych:
Gain30=15%, Gain50=20%, Gain70=15% oraz oczywiste dwie wartości
Gain0=0% i Gain100=0%.
Teraz sporządzimy charakterystykę drukowania, która na osiach
współrzędnych ma odłożone odpowiednio wartości tonalne na materiale
fotograficznym i wartości tonalne na wydruku.
Jeżeli proces drukowania nie powoduje przyrostu punktu, wtedy
charakterystyka drukowania jest linią prostą, nachyloną pod kątem 45°. Taki
przypadek jest praktycznie niewykonalny. Umieścimy więc nasze nowe
wartości tonalne na wykresie, który utworzy wypukłą krzywą. Obszar
pomiędzy idealną charakterystyką drukowania i charakterystyką drukowania
8
przykładowego wyznacza tzw. obszar przyrostu punktu. Właśnie z tej
charakterystyki możliwe jest regulowanie wielkości tonalnych na materiale
fotograficznym, odpowiednio je zmniejszając w programach graficznych
przed wysłaniem pliku na naświetlarkę. Punktem odniesienia powinna być
wartość dla tonów średnich 50%.
Pomiar przyrostu punktu rastrowego optycznego:
Przyrost punktu rastrowego można podzielić na optyczny i mechaniczny.
Przyrost punktu rastrowego optycznego to zwiększenie gęstości
obserwowanego rastru, wskutek takich czynników, jak zwiększenie punku
mechaniczne, przyciemniona obwódka wokół punktu, wskutek nasycenia
papieru czynnikiem nośnym farby itp. Przyrost punktu rastrowego typu
mechanicznego, to efekt rzeczywistego zwiększenia punktu rastrowego
wskutek zgniatania czy rozmazywania plamek farby. Ta funkcja służy do
pomiaru optycznego przyrostu punktu rastrowego, więc bez względu na
ustawiony faktor Yule-Nielsen, jest zawsze dokonywana dla formuły
Murray-Davies (faktor = 1.0).
Przyciskiem 'MENU' wybrać opcję 'Przyrost punktu' i zatwierdzić
przyciskiem 'OK'. Do pomiaru przyrostu punktu na wydrukach powinny być
przygotowane pola kontrolne o wartości 25%, 50% i 80%. Pierwszą
mierzona wartością jest 25%. Nacisnąć przycisk 'OK' i trzymając go
wciśnięty densytometr należy ustawić na kostce 25% wybranego koloru. Na
wyświetlaczu obok wartości 25% pokaże się rzeczywista wartość rastru. Po
puszczeniu przycisku zostanie obliczona wartość przyrostu punktu i
wyświetlona w dolnej części ekranu. Następną wartością do pomiaru jest
50%. Naciskając i trzymając przycisk 'OK' ustawić densytometr do pomiaru
kostki o wartości 50%. Po puszczeniu przycisku zostanie obliczony przyrost
punktu dla 50% i wyświetlony w dolnej części ekranu. Analogicznie postąpić
dla kostki 80%. Aby pominąć pomiar danej wartości, należy przycisnąć
przycisk 'MENU'. Po prawidłowym pomiarze pól o odpowiednich
wartościach jednego koloru (np. cyan 25%, 50% i 80%) zostanie
wyświetlony wykres krzywych przyrostu punktu. Jeżeli pomiar nie był
prawidłowo wykonany dla wszystkich pól danego koloru, wykres nie
zostanie wyświetlony. Do pomiaru przyrostu punktu rastrowego, densytometr
powinien być skalibrowany w trybie jednostek procent (%).
9
Pomiar różnicy gęstości:
Densytometr powinien mieć włączone jednostki D (nie %). Pomiar różnicy
gęstości można wykonać dla wybranego koloru (nie w trybie AUTO). W tym
celu należy wybrać przyciskiem menu pomiar wybranego koloru (np. pomiar
C – cyan). Następnie na kostce pierwszej względem której chcemy zmierzyć
różnicę, należy wyzerować densytometr (jak na biel papieru). Teraz mierząc
drugą kostkę otrzymamy różnicę gęstości. Po zakończeniu pomiarów różnicy
gęstości należy wyzerować densytometr na bieli papieru.
Pomiar kontrastu:
Kontrast druku jest miarą zdolności procesu reprodukcji do zachowywania
detali z ciemnych partii oryginału. Kontrast druku silnie zależy od gęstości
optycznej – czyli grubości – farby. Zarówno zbyt duża jak i zbyt mała
gęstość optyczna obniża kontrast. Kontrast obliczany jest wg wzoru:
Print Contrast
=
Ds – Dt
Ds
x 100
Gdzie: Ds – gęstość pola 100%, Dt – gęstość pola 75%
10
W celu pomiaru kontrastu należy przyciskiem 'MENU' przejść do funkcji
KONTRAST. Wydruki poza polami kontrolnymi 100% powinny posiadać
także pola 75%. Na wyświetlaczu pojawi się napis „100% pomiar”. Należy
ustawić celownik densytometru na polu 100% danego koloru i dokonać
pomiaru, puszczając przycisk „OK”. Densytometr pokaże przez chwilę
rozpoznany kolor i jego wartość (w D) a następnie zostanie wyświetlone
„75% pomiar”. Należy ustawić celownik densytometru na polu 75% tego
samego koloru i puścić przycisk „OK”. Densytometr przez chwilę wyświetli
rozpoznany kolor i jego wartość, a następnie wynik pomiaru kontrastu (w %).
Generalnie wartość powyżej 30% uważa się za prawidłową. Do pomiaru
kontrastu można zamiast kostek 75% użyć kostek 70% lub 80%, przyjmując
równocześnie za prawidłowe wartości pomiaru nieco niższe (dla 80%) lub
wyższe (dla 70%). Wyjście z funkcji KONTRAST klawiszem 'MENU',
powtórny pomiar kontrastu – klawisz „OK”.
Przyjmowanie farby przez farbę :
Przyczepność papieru po nadruku pierwszej farby ulega zmianie. W
zależności od rodzaju papieru, jakości farb, nacisku wałków maszyny
przyczepność drugiej warstwy farb i następnych może okazać się
niewystarczająca – część farby nie przylgnie do papieru zostając na wałku
maszyny. Funkcja TRAPPING służy do pomiaru jak dużo farby następnych
warstw przylega do warstw poprzednich.
Do obliczenia trappingu zastosowano wzór Franka Preucil’a:
Trap = Dop – D1 x 100
D2
Gdzie: Dop – gęstość sumaryczna, D1 – gęstość pierwszego koloru, D2 –
gęstość drugiego koloru.
W celu użycia tej funkcji, arkusze drukowanego papieru powinny na
brzegach zawierać oprócz standardowych kostek CMYK 100% także kostki z
dwiema farbami jedna na drugiej (po 100%). Np. jeżeli drukujemy w
kolejności CYAN, MAGENTA, YELLOW, BLACK, należy poza polami
11
CMYK przygotować pola zielone (100% YELLOW na 100% CYAN), pola
czerwone (100% YELLOW na 100% MAGENTA) i pola niebieskie (100%
MAGENTA na 100% CYAN). Przykładowo chcemy zmierzyć trapping dla
niebieskiego – magenta na cyan. W densytometrze wybieramy klawiszem
'MENU' funkcje Trapping. Po zatwierdzeniu klawiszem „Ok” wyświetli się
„Pomiar 2go koloru”. Należy otwór pomiarowy umieścić na kostce 100%
drugiego, licząc w kolejności drukowania (wierzchniego) koloru i klawiszem
OK. dokonać pomiaru. Densytometr automatycznie rozpozna kolor (w
przykładzie Magenta), wyświetli jego gęstość optyczną i będzie wszystkie
pomiary dokonywał filtrem odpowiednim dla koloru drugiego (w tym
przypadku dla Magenta). Następnie densytometr wyświetli „Pomiar 1go
koloru”. Celownik densytometru należy umieścić na kostce 100% koloru
pierwszego (w tym przypadku CYAN) i dokonać pomiaru klawiszem „Ok”.
Densytometr zmierzy pierwszy kolor filtrem drugiego (w przykładzie
zmierzy Cyan filtrem Magenta) i wyświetli zmierzoną gęstość. Po tym
pomiarze densytometr wyświetli „Pomiar obu kolorów” – teraz trzeba
zmierzyć kostkę z farbą 2 na farbie 1 (zielona). Densytometr po pomiarze
obliczy stopień trappingu i wyświetli wynik (w %). Wyjście z funkcji
TRAPPING klawiszem ‘menu’, powtórny pomiar trappingu – klawisz „Ok”.
Dla papieru kredowego, powlekanego ogólnie przyjmuje się za minimum
wartości:
1. Czerwony (yellow na magenta)
2. Zielony (yellow na cyan)
3. Niebieski (magenta na cyan)
– 70%
– 80%
– 75%
Należy także pamiętać, że trapping dzielimy na suchy i mokry. Z suchym
mamy do czynienia np. w przypadku drukowania materiałów kolorowych na
maszynach jednokolorowych, kiedy czas pomiędzy nakładaniem kolejnych
farb jest długi i farby dobrze wyschnięte. Trapping mokry to trapping na
maszynach wielokolorowych, kiedy kolejne warstwy farb nakładane są na
poprzednie, jeszcze mokre. Trapping suchy ma zawsze nieco wyższe
wartości (lepsze przyleganie kolejnych warstw).
12
Błąd odcienia koloru (Hue Error):
Opcja ta umożliwia pomiar odcienia koloru, czyli odchyłki od idealnej farby
Cyan, Magenta i Yellow (oczywiście dla farby czarnej nie dokonuje się tego
pomiaru). Po wybraniu opcji HUE ERR klawiszem 'MENU', ustawić
celownik na kostce 100% wybranego koloru i dokonać pomiaru (w czasie
pomiaru wyświetlana jest gęstość optyczna). Po puszczeniu klawisza 'OK'
zostanie obliczona i wyświetlona wartość odchyłki. Im ta wartość jest
mniejsza, tym jakość farb lepsza. Farby z dużym błędem odcienia powodują
zmianę odcienia drukowanych kolorów (obrazów, zdjęć itp.) względem
kolorów założonych np. w programie graficznym.
Do obliczenia błędu odcienia wykorzystano wzór:
Hue err (%) =
Dśr – Dmin x 100
Dmax – Dmin
Gdzie:
Dmax - gęstość największa (mierzonej farby)
Dśr - gęstość jednego z pozostałych kolorów o wartości średniej
Dmin - gęstość ostatniego z pozostałych kolorów o wartości najmniejszej
Przykładowe wartości dla SWOP (Specification for Web Offset Printing):
C (1.20)
M (1.30)
Y (1.00)
– 22%
– 48%
– 7%
W nawiasach podano przykładową gęstość optyczną.
13
Stopień szarości farby (Grayness):
Opcja ta umożliwia pomiar stopnia szarości koloru, czyli domieszki do danej
barwy dwóch pozostałych barw (czarnej nie dokonuje się takiego pomiaru).
Po wybraniu opcji GRAYN. klawiszem 'MENU' ustawić celownik na kostce
100% wybranego koloru i dokonać pomiaru (w czasie pomiaru wyświetlana
jest gęstość optyczna). Po puszczeniu klawisza OK. zostanie obliczona i
wyświetlona wartość odchyłki. Im ta wartość jest mniejsza, tym jakość farb
lepsza. Farby z wysoką wartością grayness dają obrazy ‘zabrudzone’, o
małym wysyceniu kolorów i małej rozpiętości barw.
Do obliczenia stopnia szarości farby wykorzystano wzór:
Grayness (%) =
Dmin x 100
Dmax
Przykładowe wartości dla SWOP:
C (1.20)
M (1.30)
Y (1.00)
– 9%
– 12%
– 1%
W nawiasach podano gęstości optyczne.
14
15
USTAWIENIA:
Menu „Ustawienia” zawiera dwie opcje – Konfiguracja i Ustawienia
densytometru. Klawiszem OK potwierdzić wejście do ustawień. Zostanie
podświetlona pierwsza opcja. Klawiszem Menu można zmienić wybór –
krótkie naciśnięcie kl. Menu powoduje przejście opcji niżej, dłuższe
przytrzymanie klawisza Menu przejście opcji wyżej. Wybraną
(podświetloną) opcję wybrać klawiszem OK. W Konfiguracji znajdują się
takie ustawienia jak czas wyłączenia, czas sciemnienia ekranu, jasność
ekranu, wyłączenie dźwięku, wybór języka. W ustawieniach densytometru są
opcje związane z pomiarami densytometrycznymi, jak rodzaj wyświetlanych
dodatkowych informacji, pomiar absolutny lub względem papieru,
autozerowanie, rodzaj papieru – faktor dla formuły Yue-Nielsen.
KONFIGURACJA:
Czas wyłączenia – czas bezczynności (nie naciskany żaden klawisz) po
którym nastąpi wyłączenie urządzenia. Zakres 30 – 600 sek. (10min).
Czas można ustawić klawiszami 'Menu' i 'OK'. Zatwierdzenie wartości i
wyjście z funkcji poprzez naciśnięcie obu klawiszy jednocześnie. Długi czas
wyłączenia powoduje szybsze rozładowanie akumulatora.
Czas wygaszenia – czas bezczynności po którym nastąpi zmniejszenie
jasności wyświetlacza. Zakres 5 – 180 sek. (3 min.)
Czas można ustawić klawiszami 'Menu' i 'OK'. Zatwierdzenie wartości i
wyjście z funkcji poprzez naciśnięcie obu klawiszy jednocześnie.
Jasność wyświetlacza – po wybraniu tej opcji, nastąpi wyświetlenie symbolu
żarówki oraz wartość liczbowa jasności w zakresie 1-100. Przyciskami
'Menu' i 'OK' można zmniejszać lub zwiększać jasność wyświetlacza. Aby
zatwierdzić daną wartość i wyjść z funkcji, należy jednocześnie przycisnąć
oba klawisze. Duża jasność powoduje szybsze rozładowanie akumulatora.
Sygnał dźwiękowy – można włączyć lub wyłączyć sygnał dźwiękowy
(beep).
Wybór języka – opcja pozwala wybrać język menu. Obecnie dostępne
języki to Polski i Angielski.
16
USTAWIENIA DENSYTOMETRU:
Tryb wyśw. koloru – tryb wyświetlania koloru. Dotyczy wartości kolorów
wyświetlanych w trzech małych polach na dole ekranu głównego. Można
wybrać 'pamięć', 'składowe' lub 'konwersja RGB'. Po wyborze opcji
'pamięć' wyświetlane będą w tych polach ostatnie pomiary kolorów z
pamięci. Aby pomiar danego koloru został zapamiętany w pamięci, pomiar
musi trwać co najmniej 1sek., czyli mierząc dana kostkę, należy przytrzymać
przycisk 'OK' co najmniej 1 sekundę. Na wyświetlaczu pojawi się czerwona
literka M.
Po wyborze 'składowe', w polach tych będzie wyświetlany wynik pomiaru
wszystkich kanałów na mierzonym polu. Można tej funkcji używać do
orientacyjnego porównywania dwóch obszarów zawierających mieszane
kolory CMYK. Należy jednak sobie zdawać sprawę, że nie jest to
„rozbarwianie” i wyświetlane wyniki nie są rzeczywistą zawartością np.
procentową poszczególnych składowych CMYK w mierzonym polu.
Po wybraniu 'konwersja RGB' w dolnych polach będą wyświetlane
przybliżone wartości RGB mierzonego koloru.
W dolnych polach z wartościami kolorów jest odpowiednio wyświetlane
'Mem' dla opcji 'pamięć', 'Con' dla opcji 'składowe' i rgbR, rgbG, rgbB dla
konwersji do RGB.
Autozerowanie – włączenie autozerowania powoduje w trybie pomiaru
gęstości (D) automatyczne zerowanie na papier, jeżeli pomiar wszystkich
kanałów CMYK jest poniżej 0.15D. W trybie pomiaru rastrów (%),
autozerowanie nie działa. Dla pomiarów małych wartości gęstości <0.20D
należy autozerowanie wyłączyć.
Absolutny/-papier – wybór pomiaru gęstości optycznej (oraz związanych z
nim innych pomiarów jak trapping, kontrast, hue error, grayness) metodą
absolutną (względem bieli referencyjnej), lub pomiar względem papieru
(składowe CMYK koloru papieru zostaną odjęte od pomiaru).
Funkcje dodatkowe – można włączyć lub wyłączyć obecność funkcji
dodatkowych jak 'Trapping', 'Kontrast', 'Hue Error', 'Grayness', 'Płyty' w
menu głównym urządzenia. Wyłączenie widoczności tych funkcji jest
wygodne jeżeli funkcje dodatkowe są używane bardzo rzadko.
17
Yule-Nielsen faktor – wybór faktora (współczynnika) dla formuły YuleNielsen przy obliczaniy wartości rastrów. Wybrać należy rodzaj papieru
(powlekany, niepowlekany, offset, gazetowy), Murray-Davies, lub
użytkownika. Odpowiednio dla wybranego papieru zostanie wybrany
odpowiedni faktor:
dla papieru powlekanego
dla niepowlekanego
dla offsetowego
dla gazetowego
dla Murray-Davies
Y/Nf = 1.65
Y/Nf = 2.70
Y/Nf = 1.20
Y/Nf = 2.50
Y/Nf = 1.00
Po wybraniu faktora użytkownika i zatwierdzeniu go przyciskiem OK,
wyświetlony zostanie ostatnio ustawiony faktor. Przyciskiem 'MENU' można
go zwiększać. Trzymając wciśnięty przycisk MENU, początkowo wartość
wzrasta powoli, następnie przyśpiesza. Należy zwolnić przycisk tuż przed
żądaną wartością, a następnie pojedynczymi kliknięciami przycisku
doprowadzić do żądanej wartości. Jeżeli wartość jest zbyt duża, należy
trzymać wciśnięty przycisk MENU, aż do 'przekręcenia' się licznika (4.00).
Wtedy ponownie wartość zacznie rosnąć od 0.80.
Densytometr jest zasilany z akumulatorków niklowo-wodorkowych lub
baterii alkalicznej typu 6F22.
Pełne naładowanie akumulatorków następuje poniżej 8 godzin.
Po podłączeniu ładowarki do sieci, należy wtyk ładowarki podłączyć do
densytometru. Przy wtyku znajduje się małe pudełko – automat ładujący, na
którym powinna zaświecić się zielona kontrolka ładowania (w czasie
18
ładowania mruga). Po pełnym naładowaniu zielona kontrolka zgaśnie a
ładowanie zostanie zakończone.
Pełne naładowanie akumulatorków wystarcza na wykonanie co najmniej
8.000 pomiarów.
Jeżeli w transporcie densytometr uległ wychłodzeniu, przed pierwszym
załączeniem należy doprowadzić go do normalnej temperatury (ok..20’ C) w
przeciwnym wypadku skraplająca się para wodna może doprowadzić do
zwarcia wewnętrznego.
Wskaźnik naładowania akumulatora:
Jeżeli ikona baterii jest przekreślona czerwonym krzyżykiem, oznacza to że
akumulator jest rozładowany i wymaga natychmiastowego naładowania. W
przeciwnym wypadku urządzenie wyłączy się, uniemożliwiając dalsze
pomiary.
W przypadku całkowitego rozładowania i braku możliwości
naładowania (ładowarka nie startuje), należy zastosować poniższą
procedurę:
1. Wyłączyć ładowarkę z sieci i z densytometru.
2. Włączyć NAJPIERW wtyczkę ładowarki do densytometru.
3. Następnie włączyć ładowarkę do sieci.
19
Jeżeli ładowarka nie zastartuje (po ok. 5 sek. zielona lampka zgaśnie i nie
zacznie migać), należy nie wyłączając wtyczki densytometru wyłączyć
ładowarkę z sieci i po ok. 5-10 sek. włączyć ponownie. Procedurę można
powtórzyć 4-5 razy nie wyłączając wtyczki densytometru. Jeżeli
akumulatorki nie zaczną się ładować, oznacza to ich uszkodzenie.
Zniszczenie akumulatorków przez całkowite ich rozładowanie nie podlega
gwarancji.
UWAGA!!! Precyzja pomiarów w znacznym stopniu zależy od właściwego
wycelowania na kostkę kalibracyjną, która nie może być porysowana, nie
dodrukowana bądź mniejsza od pola pomiarowego, urządzenie powinno
DOKŁADNIE przylegać do powierzchni badanej odbitki (należy je lekko
docisnąć do mierzonego arkusza).
Pomiary należy dokonywać na płaskiej powierzchni, wszelkie
nierównomierności mogą powodować złe przyleganie otworu pomiarowego
do mierzonej kostki i powodować błędy.
UWAGA!!! Dołączony wzornik CMYK służy wyłącznie do sprawdzania i
kalibracji densytometru (tylko dla trybu D), nie jest to wzornik wartości
dla druku.
Dopuszczalna odchyłka od wartości wzorca wynosi + - 0.05 D. W przypadku
większej odchyłki należy densytometr wykalibrować. Przed pomiarem pól
wzorca, należy densytometr wyzerować na polu białym wzorca (0,00 D).
UWAGA!!! Nie dotykać pól pomiarowych palcami. Zatłuszczenie pola
pomiarowego tłuszczem znajdującym się na powierzchni skóry może
powodować zmianę gęstości optycznej tego pola.
20