Budowa systemu telefonii internetowej VoIP w oparciu o

Budowa systemu telefonii internetowej VoIP w oparciu o

Budowa systemu telefonii internetowej VoIP w oparciu o
oprogramowanie Asterisk
Marcin Dąbrowski
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Informatyki
Kierunek informatyka, Rok IV
[email protected]
Streszczenie
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie etapów budowy systemu telefonii
internetowej VoIP w oparciu o oprogramowanie Asterisk. Zbudowana centrala
charakteryzować się będzie możliwościami, jakie dają profesjonalne centrale
w centrach obsługi telefonicznej lub dużych przedsiębiorstwach tj. darmowe
rozmowy pomiędzy użytkownikami wewnątrz centrali, możliwość wykonywania
połączeń wychodzących poprzez różnych operatorów VoIP, automatyczną obsługę
dzwoniących poprzez specjalnie przygotowane automatyczne menu głosowe oraz
nagrywanie wiadomości dla użytkowników, czyli system poczty głosowej. Ponadto
w niniejszej pracy zostanie omówiona kwestia bezpieczeństwa całego systemu,
z praktycznymi radami i wskazówkami jak skutecznie zabezpieczyć cały system.
1 Wstęp
AsteriskNOW jest to darmowa, open source'owa dystrybucja Linuxa oparta o system
rPath, zawierająca oprogramowanie Asterisk, nakładkę graficzną AsteriskGUI oraz
wszystkie inne wymagane biblioteki i dodatki niezbędne do zainstalowania oraz
prawidłowego działania oprogramowania Asterisk. Całość w postaci gotowego obrazu
płyty ISO pobiera się ze strony producenta. Oprogramowanie Asterisk obsługuje
wszystkie najpopularniejsze protokoły nawiązywania połączeń (H.323, SIP, IAX);
współpracuje wraz z kartami rozszerzeń PSTN i ISDN; pozwala zestawiać połączenia
konferencyjne; obsługuje system poczty głosowej; umożliwia zastosowanie
automatycznej, interaktywnej obsługi klientów tzw. IVR (ang. Interactive Voice
Response); potrafi automatycznie kierować ruchem wychodzącym, przekazując
rozmowy do odpowiedniego operatora w celu obniżenia kosztów tzw. LCR (ang. Least
Cost Routing). Ponadto umożliwia nagrywanie oraz kolejkowanie rozmów, a także
pozwala zapisywać informacje o połączeniach w CDR (ang. Call Data Record). Centralę
opartą na oprogramowaniu Asterisk można sprzężyć z popularnymi bazami danych np.
MySQL lub PostgreSQL. Jak przekonują jego twórcy, limitem możliwości Asteriska
jest jedynie wyobraźnia jego użytkownika [1,4].
2 Instalacja pakietu AsteriskNOW
1
Po pobraniu obrazu płyty ISO ze strony http://www.asterisk.org/asterisknow/downloads
i nagraniu jej na nośnik CD należy zainstalować oprogramowanie. Oprogramowanie
AsteriskNOW nie ma dużych wymagań sprzętowych, minimum to komputer klasy PC z
procesorem o taktowaniu co najmniej 1GHz, 512 MB pamięci RAM, 20 GB wolnego
miejsca na dysku HDD, karta graficzna, karta sieciowa oraz napęd CD. Sama instalacja
nie odbiega od instalacji popularnych systemów operacyjnych, należy postępować
zgodnie z poleceniami pojawiającymi się na ekranie. Podczas instalacji niezbędny jest
podział dysku na partycje przy użyciu narzędzia Disk Druid, skonfigurowanie
połączenia sieciowego, ustawienia firewalla oraz ewentualny wybór dodatkowych
pakietów. Po wypełnieniu wszystkich kroków, system będzie gotowy do konfiguracji.
3 Pierwsze uruchomienie interfejsu AsteriskGUI
Aby rozpocząć konfigurację systemu należy skorzystać z drugiego komputera,
uruchomić w nim przeglądarkę internetową oraz wpisać adres IP centrali poprzedzając
go przedrostkiem https. Po zalogowaniu się przy użyciu danych podanych podczas
instalacji, uzyskujemy dostęp do panelu konfiguracyjnego AsteriskGUI. Konfiguracja
i obsługa centrali przy użyciu panelu administracyjnego jest przyjemna i przyjazna
użytkownikowi. Wśród wielu pozycji w menu panelu, do najważniejszych należą: users
(tworzenie kont użytkowników); voicemail (ustawienia poczty głosowej); service
providers (dodawanie operatorów VoIP); calling rules (ustawienia połączeń
wychodzących); incoming calls (ustawenia połączeń przychodzących); voice menus
(tworzenie menu głosowego); Asterisk Logs (obserwowanie logów centrali); file editor
(prosty edytor do plików konfiguracyjnych).
4 Konfiguracja rozmów w obrębie centrali
Do identyfikacji użytkowników i usług w centrali Asterisk wykorzystywane są numery
wewnętrzne. Każdy użytkownik lub usługa ma przypisany unikalny numer wewnętrzny.
Aby użytkownicy mogli rozmawiać ze sobą przy użyciu programów klienckich (np. Xlite) należy utworzyć konta użytkowników w systemie oraz przypisać im unikalne
numery wewnętrzne. Dzięki temu klient na swojej stacji roboczej może połączyć się z
centralą przy użyciu X-lite podając jej adres, przypisany numer wewnętrzny oraz hasło.
Gdy wszyscy użytkownicy połączą się z centralą możliwe jest wzajemne
komunikowanie się wybierając konkretny numer wewnętrzny. Nowe konto tworzymy w
zakładce users. Przy tworzeniu konta należy ustawić: numer wewnętrzny, nazwę
użytkownika, hasło do konta, hasło do poczty głosowej oraz przypisać odpowiedni
dialplan. Po stworzeniu i zapisaniu konta oraz dodaniu kont pozostałych użytkowników
możliwe jest nawiązywanie rozmów pomiędzy użytkownikami, w obrębie centrali.
5 Integracja centrali z zewnętrznymi operatorami VoIP
Na obecnym etapie centrala umożliwia nawiązywanie połączeń wewnątrz sieci. Aby
móc w pełni wykorzystać możliwości jakie daje centrala oparta na oprogramowaniu
Asterisk niezbędna jest jej integracja z zewnętrznymi operatorami VoIP. Taka integracja
pozwoli na wykonywanie połączeń na numery stacjonarne i komórkowe, a także na
odbieranie połączeń przychodzących z zewnątrz. Oczywiście takie same możliwości
daje podłączenie linii analogowej do zwykłej centrali, jednak pomiędzy tymi dwoma
2
metodami istnieje zasadnicza różnica w postaci cen połączeń. Na potrzeby niniejszej
pracy centrala została zintegrowana z dwoma operatorami VoIP: ACTIO (www.actio.pl
), podczas rejestracji wybrany został numer telefoniczny (34) 343-68-09 oraz FreecoNet
(www.freeconet.pl), gdzie podczas rejestracji wybrany został numer telefoniczny (34)
343-01-59. Obaj operatorzy świadczą usługi w systemie pre-paid co oznacza brak
miesięcznego abonamentu. Przy rejestracji możliwe jest wybranie numeru z dowolnej
strefy numeracyjnej, a opłata za utrzymanie wybranego numeru jest bardzo niska.
Wybór konkretnych operatorów VoIP w dużej mierze zależy od potrzeb danego
przedsiębiorstwa i prawie zawsze leży w gestii osoby odpowiedzialnej za budowę
centrali.
Po rejestracji konta u operatorów VoIP i otrzymaniu danych rejestracyjnych do konta
SIP należy dodać utworzone konta do centrali. W tym celu należy przejść do menu
Service Providers i wybrać Add Service Provider. W nowym oknie należy wybrać opcję
Custom VoIP oraz wypełnić wszystkie pola danymi otrzymanymi od operatora tj.
protokół komunikacyjny, adres centrali operatora, login i hasło do konta. W zależności
od wymagań danego operatora, należy jeszcze dokonać edycji pliku konfiguracyjnego
sip.conf. Zarówno operator FreecoNet jak i operator ACTIO wymagają takiej edycji,
dlatego też przy pomocy narzędzia File Editor z menu GUI należy przejść do pliku
sip.conf. W sekcji general należy dopisać funkcję rejestrującą do konta SIP operatora
VoIP w formacie: register=nazwa_użytkownika:hasło@adres_hosta. Po zapisaniu
zmian, centrala połączy się ze zdefiniowanymi operatorami zewnętrznym[2,3].
6 Konfiguracja połączeń wychodzących
Następnym etapem po dodaniu kont operatorów VoIP jest konfiguracja połączeń
wychodzących. W systemie Asterisk połączenia wychodzące oparte się o tzw. wzorce,
które kierują ruchem wychodzącym do poszczególnych operatorów VoIP. Jest to
funkcja bardzo przydatna w obniżaniu kosztów połączeń. Na potrzeby niniejszej pracy
połączenia wychodzące do częstochowskiej strefy numeracyjnej zostaną skierowane do
operatora ACTIO, a połączenia do sieci komórkowej Plus GSM, na numery zaczynające
się od 7 zostaną przekazane do operatora FreecoNet. Aby stworzyć wzorce do połączeń
wychodzących należy przejść do menu Calling Rules i wybrać Add a Calling Rule.
W nowym oknie, w miejscu Rule Name należy podać nazwę reguły (ważne aby nazwy
były intuicyjne, aby w przyszłości nie pogubić się w gąszczu ustalonych reguł),
następnie z rozwijanej listy Place this call through należy wybrać, do którego operatora
ma zostać skierowane połączenie (Actio lub FreecoNet), następnie po kliknięciu define
a custom pattern należy wpisać odpowiedni wzorzec. Dla częstochowskiej strefy
numeracyjnej będzie to: _34XXXXXX (gdzie: _ to początek wzorca, 34 numer
kierunkowy, X dowolna cyfra), a dla numerów z sieci Plus GSM zaczynających się na
cyfrę 7 będzie to: _7XXXXXXXX. Po akceptacji zmian możliwe jest wykonywanie
połączeń w obrębie przypisanych wzorców. Po wybraniu numeru 343250589 (jest to
numer sekretariatu IITiS) w logach centrali pojawią się informacja o przekierowaniu
połączenia i wypuszczenia go przez numer 343436809 (operator Actio)
trunk_1/343250589|343436809
7 Konfiguracja połączeń przychodzących
Po skonfigurowaniu połączeń wychodzących pozostaje konfiguracja połączeń
przychodzących, aby możliwe było dodzwonienie się do centrali z zewnątrz na numer
wybrany podczas rejestracji. W tym przypadku konfiguracja poprzez GUI może okazać
3
się niemożliwa z racji wymagań i specyfiki operatora VoIP. Konfiguracja poprzez GUI
sprowadza się do przejścia do menu Incoming Calls oraz do wybrania z listy operatora
i wskazania pod jaki numer wewnętrzny mają zostać skierowane połączenia. Niestety
w przypadku zdecydowanej większość operatorów taka konfiguracja jest
nieprawidłowa. W przypadku operatora FreecoNet należy skonfigurować połączenia
przychodzące ręcznie, edytując pliki sip.conf, users.conf oraz extensions.conf. Pliki
można edytować narzędziem File Editor z menu głównego GUI. Wszystkie niezbędne
dane do konfiguracji zostały podane na stronie internetowej operatora. Na początku
należy przejść do pliku sip.conf i do wcześniej napisanej funkcji rejestrującej register,
na końcu należy dopisać atrybut /przychodzace gdzie wyraz przychodzace można
zmienić na inny, dowolny. Atrybut ten w pliku extenssions.conf pozwoli skierować
rozmowy przychodzące do wybranego numeru wewnętrznego. Następnie w pliku
users.conf należy dodać dwa peery do połączeń przychodzących. W tym celu należy
stworzyć nowy kontekst przyciskiem Add Context i nazwać go freeconet_in1 następnie
należy uzupełnić go poniższymi danymi:
type=peer;
fromdomain=sip.freeconet.pl;
port=5060;
context=freeconet;
host=213.218.116.65;
insecure=no.
Drugi kontekst należy nazwać freeconet_in2 i uzupełnić go tymi samymi danymi co
w przypadku freeconet_in1 zmieniając jedynie adres hosta na host=213.218.116.66.
Wynika to z faktu iż operator FreecoNet używa dwóch serwerów do obsługi połączeń
przychodzących. Ostatnim plikiem do edycji jest plik extensions.conf. Należy stworzyć
w nim nowy kontekst o nazwie freeconet (nazwa kontekstu musi być tożsama
z kontekstem użytym w pliku users.conf) i przypisać mu funkcję przekazującą rozmowę
przychodzącą do wybranego numeru wewnętrznego lub usługi. Na potrzeby niniejszej
pracy rozmowy przychodzące zostaną skierowane do automatycznego menu głosowego
znajdującego się pod numerem wewnętrznym 7000, dlatego też funkcja ma następującą
postać: exten=przychodzace,1,Goto(default|7000|1) gdzie przychodzace to
atrybut dodany na końcu funkcji rejestrującej w pliku sip.conf, 1 to priorytet, Goto to
komenda przekazania rozmowy, a w nawiasach znajdują się parametry miejsca gdzie ma
być przekazana rozmowa – kontekst, numer wewnętrzny i priorytet. Po zapisaniu zmian
przyciskiem Save i aktywacji przyciskiem Activate Changes rozmowy przychodzące
zostaną skierowane do automatycznego menu głosowego central [4,5].
8 Stworzenie automatycznego menu głosowego
Na obecnym etapie centrala przekazuje rozmowy przychodzące według sztywno
ustalonych reguł ustalonych przez administratora. Osoba dzwoniąca do centrali nie ma
możliwości wyboru konkretnego miejsca, do którego chce się dodzwonić,
a administrator nie jest w stanie wcześniej przewidzieć z jakim z wielu numerów
wewnętrznych zechce połączyć się rozmówca. Rozwiązaniem tej sytuacji jest
stworzenie interaktywnego, automatycznego menu głosowego. Dzięki tej funkcji osoba
dzwoniąca, za pomocą klawiatury telefonu, sama decyduje gdzie centrala ma przekazać
połączenie.
System Asterisk domyślnie rezerwuje numer wewnętrzny 7000 na użytek menu
głosowego, dlatego też nie ma powodów aby rezygnować z tego numeru. Budowę menu
4
głosowego należy rozpocząć od projektu uwzględniając jakie komunikaty chcemy
umieścić w menu oraz do jakich numerów wewnętrznych ma mieć dostęp osoba
dzwoniąca. Następnie należy wybrać język komunikatów. Domyślne, dostępne
w pakiecie AstrersikNOW komunikaty są w języku angielskim. Jeżeli jednak centrala
ma obsługiwać dzwoniących przede wszystkim z Polski, niezbędne będzie nagranie
komunikatów w języku polskim. Na potrzeby niniejszej pracy stworzone menu będzie
umożliwiało wybór zarówno języka polskiego jak i angielskiego. Podczas nagrywania
komunikatów należy pamiętać, iż Asterisk obsługuje pliki dźwiękowe w formacie
*.gsm. Jest to format zoptymalizowany i wystarczający do stosowania w centralach.
Istnieje możliwość zainstalowania dodatków, które umożliwiają obsługę plików
w formacie MP3, jednak nie jest to dobre rozwiązanie z uwagi na znaczne
wykorzystywanie zasobów sprzętowych przy konwersji pomiędzy formatem MP3,
a kodekiem wykorzystywanym podczas rozmowy. Na potrzeby menu głosowego
centrali, polskie jak i angielskie komunikaty zostały nagrane przy użyciu płatnego
syntezatora mowy IVONA (www.ivona.com), następnie zapisane do formatu .WAV
i przekonwertowane do formatu .gsm przy pomocy programu Switch Sound File
Converter (www.nch.com.au/switch/index.html). Przy konwersji należy pamiętać
o ustawieniu częstotliwości próbkowania – dla komunikatów głosowych najlepszym
rozwiązaniem jest 8Khz przy 16 bitach. Warto pamiętać także, o intuicyjnym nazywaniu
plików dźwiękowych. Np.: dla komunikatu „Dzień dobry” najlepszym rozwiązaniem
będzie nazwanie pliku „dzien-dobry.gsm” - to przy tworzeniu rozbudowanego menu
pozwoli szybko poruszać się i edytować poszczególne jego składowe. Po nagraniu
wszystkich komunikatów, należy umieścić je w katalogu /var/lib/asterisk/sounds, gdzie
Asterisk domyślnie przechowuje komunikaty głosowe, np. poleceniem wget po
wcześniejszym umieszczeniu ich na zewnętrznym serwerze.
Menu głosowe stworzyć można poprzez GUI w menu Voice Menus lub poprzez ręczną
edycję pliku extensions.conf. Osobiście polecam metodę ręcznej edycji pliku. Należy
przejść do menu File Editor, wybrać plik extensions.conf, a następnie dodać nowy
kontekst o nazwie voicemenu-custom-1 i wypełnić go następującymi komendami [3]:
include=default – odnośnik do kontekstu default, w którym znajduje się polecenie
przekazania rozmowy do voicemenu-custom-1
comment=Powitalne – nazwa menu głosowego
alias_exten=7000 – alias numeru wewnętrznego
exten=s,1,Answer – funkcja odbierania przekazanej rozmowy
exten=s,2,Wait(1) – 1 sekunda pauzy
następnie polecenie Background uaktywnia odtwarzanie plików dźwiękowych, a ich
nazwy należy podać w okrągłych nawiasach
exten=s,3,Background(dzien-dobry-witamy-w-centrali)
exten=s,4,Background(prosze-nr-wew-lub-poczekac-operatora)
exten=s,5,Background(jeden-biuro)
exten=s,6,Background(dwa-ksiegowosc)
exten=s,7,Background(for-english)
exten=s,8,WaitExten(6) – 6 sekund pauzy, czas na wybranie opcji 1, 2 lub 9
exten=s,9,Goto(default|6000|1) – jeżeli po upływie 6 sekund brak wyboru,
rozmowa skierowana do numeru wewnętrznego 6000
exten=1,1,Goto(default|6001|1) – jeżeli opcja 1, rozmowa skierowana do numeru
wewnętrznego 6001
5
exten=2,1,Goto(default|6002|1)
– jeżeli opcja 2, rozmowa skierowana do numeru
wewnętrznego 6002
– jeżeli opcja 9, rozmowa skierowana
do voicemenu-custom-2, które zawiera komunikaty po angielsku
Po zatwierdzeniu edycji przyciskiem Save pozostaje stworzyć drugie, wcześniej
wspomniane menu w języku angielskim. Należy stworzyć kontekst voicemenu-custom-2
oraz wypełnić go odpowiednimi wartościami, sugerując się powyższym opisem.
Ostatnim etapem jest wskazanie centrali powiązań numerów wewnętrznych: 7000
i 7001 odpowiednio z voicemenu-custom-1 i voicemenu-custom-2. W tym celu należy
przejść do kontekstu default i dopisać do niego 2 funkcje:
exten=9,1,Goto(voicemenu-custom-2|s|1)
exten=7000,1,Goto(voicemenu-custom-1|s|1)
exten=7001,1,Goto(voicemenu-custom-2|s|1)
Po zapisaniu i aktywacji zmian, zautomatyzowana obsługa dzwoniących zaczyna
działać [2,5].
9 Konfiguracja poczty głosowej
Ważną i przydatną funkcją centrali opartej na oprogramowaniu Asterisk jest możliwość
zostawiania wiadomości głosowych pod nieobecność użytkownika, czyli w skrócie funkcja poczty głosowej. Oprogramowanie AsteriskNOW posiada wbudowany system
obsługi poczty głosowej, który jest na tyle funkcjonalny i zintegrowany z centralą, że
nie ma sensu budowania własnego systemu od podstaw. Jedyną wadą tego systemu jest
fakt, iż wszystkie komunikaty są w języku angielskim. Problem ten można rozwiązać,
zastępując wszystkie angielskie pliki ich polskimi odpowiednikami. Jednak ilość plików
do zamiany jest tak duża, że ich zmiana byłaby bardzo czasochłonna i w gruncie rzeczy
zbędna. Obsługa poczty głosowej jest dość intuicyjna i nie powinna stanowić problemu
dla osób, które kiedykolwiek miały choć minimalny kontakt z językiem angielskim.
W menu Voicemail można dokonać podstawowych ustawień: zmienić domyślny numer
poczty głosowej 6050, ustawić podanie numeru nadawcy przed odtworzeniem
wiadomości, a także zezwolić na odsłuchiwanie nagranej wiadomości przez
zostawiającego wiadomość przed zaakceptowaniem jej. O tym czy w skrzynce głosowej
czeka wiadomość dla użytkownika, informuje program X-lite, wyświetlając symbol
koperty. Aby odsłuchać wiadomość, należy zadzwonić pod numer wewnętrzny poczty
głosowej 6050. Po połączeniu należy podać swój numer wewnętrzny oraz hasło. Po
prawidłowej weryfikacji centrala informuje ile wiadomości oczekuje na odsłuchanie.
10 Zabezpieczenie systemu Asterisk
Kolejnym etapem jest odpowiednia zmiana ustawień plików konfiguracyjnych systemu
Asterisk, które dodatkowo zwiększają bezpieczeństwo całego systemu. Oto kilka
podstawowych i jednocześnie skutecznych zmian [4]:
•
Zmiana domyślnego portu SIP centrali – w pliku sip.conf w sekcji [general]
należy zmienić port bindport=5060 na inny, dowolnie wybrany, gdyż atakujący
zazwyczaj poszukują systemów do zaatakowania na domyślnym porcie;
•
Zabezpieczenie przed nieautoryzowanym wywołaniem – w tym samym pliku
i sekcji należy zmienić także wartość allowguest z wartości yes na no, co
zabezpiecza centralę przed nieautoryzowanymi wywołaniami;
6
•
Blokada wykonania połączenia z kontekstu default – w pliku extensions.conf,
w kontekście [default] należy dodać regułę uniemożliwiającą wykonanie
połączenia exten:_.,1,Hangup, gdyż z racji tego, że ten kontekst jest domyślny dla
wszystkich systemów Asterisk, jest niebezpieczny w przypadku
nieautoryzowanego dostępu;
•
Szyfrowanie haseł użytkowników funkcją MD5 – hasła użytkowników
w plikach konfiguracyjnych Asteriska przechowywane są w formie jawnej. Aby
przechowywać je zaszyfrowane funkcją MD5, należy w pliku users.conf dla
każdego użytkownika zmienić pole secret na md5secret i zamienić hasło na jego
zaszyfrowaną
wersję,
wygenerowaną
poleceniem:
echo
–n
”użytkownik:asterisk:hasło” | md5sum. Przykładowo polecenie: echo -n
„Operator:asterisk:test” | md5sum zaszyfruje hasło test do postaci:
336a9141468820e555e6cde105c0e145.
Rodzaj i ilość zastosowanych zabezpieczeń w głównej mierze zależy od umiejętności
administratora. Najlepsze zabezpieczenia, to zabezpieczenia nieszablonowe, znane
wąskiej grupie osób lub wymyślone przez samego administratora. Dlatego też szersze
opisywanie wszystkich możliwych zabezpieczeń nie leży w interesie osób dbających
o bezpieczeństwo całej centrali.
1 Podsumowanie
Wynikiem opisanych w pracy etapów budowy jest działająca, profesjonalna
i bezpieczna centrala telefoniczna. Choć przygotowana centrala jest jedynie pokazem
części możliwości oprogramowania Asterisk i została stworzona na potrzeby napisania
pracy inżynierskiej, to jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby system w obecnym
kształcie, można było zastosować w dowolnej firmie. Wdrożenie centrali do konkretnej
firmy lub przedsiębiorstwa rozwiązuje rzeczywiste potrzeby każdej, nawet małej firmy,
a także niesie ze sobą wiele korzyści tj.:
•
umożliwia darmową i szybką komunikację wewnątrz firmy, pomiędzy jej
pracownikami. Po sprzężeniu central innych oddziałów danej firmy, o różnym
położeniu geograficznym, tworzy platformę komunikacji pomiędzy wszystkimi
jej oddziałami, co powoduje duże oszczędności;
•
obniża koszty połączeń wykonywanych na zewnątrz centrali, poprzez
przekazywanie rozmów do tańszego z dwóch zdefiniowanych operatorów VoIP
w zależności do jakiego kraju lub operatora rozmowa jest adresowana;
•
system eliminuje potrzebę posiadania osoby sekretarki w firmie, której zadaniem
było odbieranie i przekazywanie rozmów. Centrala poprzez przypisanie do niej
numerów PSTN oraz wdrożeniu automatycznego menu głosowego pozwala na
automatyczną obsługę dzwoniących. Po połączeniu z centralą, klienci mogą
odsłuchać przygotowane wcześniej menu i samodzielne wybrać, za pomocą
klawiszy telefonu, konkretny dział lub osobę w przedsiębiorstwie;
•
funkcja poczty głosowej sprawia, że nieodebrane połączenia nie stanowią już
problemu. Gdy pracownik firmy jest zajęty lub nieobecny, wystarczy, że
uaktywni w swoim programie klienckim funkcję poczty głosowej, a wszystkie
rozmowy przychodzące zostaną nagrane na jego prywatnym koncie. Odsłuchanie
7
wiadomości i oddzwonienie do klienta, poprawia jakość obsługi i wizerunek
firmy;
•
system zwiększa mobilność pracowników firmy. Mogą oni podłączyć się do
centrali wszędzie tam, gdzie posiadają dostęp do Internetu, przez co zyskują
dostęp do firmowej sieci telefonicznej i do wiadomości pozostawionych na
poczcie głosowej. To udogodnienie dodatkowo eliminuje problem wysokich
kosztów połączeń w roamingu podczas pobytu za granicą, gdyż po podłączeniu
się z centralą, połączenia są wykonywane po cenach operatorów VoIP centrali.
Zrealizowaną w pracy centralę telefoniczną można w przyszłości rozbudować
o następujące funkcje:
•
połączenia konferencyjne;
•
kolejkowanie połączeń;
•
parkowanie połączeń;
•
połączenie centrali z systemem komputerowym.
Budowa całego systemu od podstaw, pozwoliła mi poznać i zrozumieć zasady panujące
w technologii VoIP. Dzięki zdobytemu podczas budowy doświadczeniu, jestem w stanie
stworzyć i wdrożyć system telefonii internetowej dopasowany do potrzeb konkretnej
firmy. W wyniku utworzenia kont z odpowiednimi uprawnieniami, zintegrowania
centrali z zewnętrznymi operatorami VoIP, odpowiedniego traffic engineering'u, a także
samodzielnego stworzenia od podstaw systemu obsługi dzwoniących oraz konfiguracji
poczty głosowej, powstał niezwykle użyteczny, tani i bezpieczny system obsługi ruchu
telefonicznego.
Niniejsza praca jest pierwszym tego typu opracowaniem, które w sposób zwi ęzły
i rzeczowy opisuje konfigurację Asterisk'a od podstaw, aż po gotowy, w pe łni
działający system. Dzięki niniejszemu opracowaniu, każda osoba chcąca wdrożyć
oprogramowanie Asterisk, może w łatwy i szybki sposób stworzyć w pe łni warto ściowy
system cechujący się zaawansowanymi funkcjami.
Bibliografia
[1] Meggelen J., Madsen L., Smith J., Asterisk: The Future of Telephony, O’REILLY,
2007
[2] Mahler P., VoIP Telephony with Asterisk, Signate, 2004
[3] Goncalves F. E., Learning Guide for Asterisk 1.6, 2010
[4] Oficjalna strona projektu Asterisk, http://www.asterisk.org/
[5] Portal Voip-info, http://www.voip-info.org/
8