wartość netto możliwa do uzyskania

MIĘDZYNARODOWY STANDARD
RACHUNKOWOŚCI 2 - ZAPASY
Definicja:
Aktywa przeznaczone do sprzedaży w toku zwykłej działalności
gospodarczej, aktywa będące w trakcie produkcji przeznaczonej
do takiej sprzedaży lub aktywa mające postać materiałów lub
dostaw surowców zużywanych w procesie produkcyjnym lub w
trakcie świadczenia usług.
Zapasy należy grupować zgodnie z przyjętą w jednostce klasyfikacją. W MSR2
proponowany jest następujący podział:





Towary,
Materiały pomocnicze,
Materiały i surowce,
Produkty w toku,
Wyroby gotowe.
Do zapasów zalicza się także koszty poniesione na realizację usług , w
odniesieniu do których nie rozpoznano jeszcze przychodów.
Wycena początkowa:
•
•
•
cena nabycia,
koszt wytworzenia,
w cenach przyjętych do ewidencji.
Wycena na dzień bilansowy:
•
•
cena nabycia lub koszt wytworzenia
wartości netto możliwej do uzyskania (cena sprzedaży – kosztami
doprowadzenia do sprzedaży i ewentualne koszty dokończenia produkcji)
Bierze się pod uwagę niższą z tych dwóch wartości
 Nie wycenia się produktów w toku, jeżeli nie zniekształca to stanu
aktywów oraz wyniku finansowego,
 W wyjątkowych przypadkach można zaliczyć koszty finansowania
zewnętrznego,
Utrata wartości:
Jeżeli wartość netto możliwa do uzyskania jest niższa od wyceny do bilansu to
należy
dokonać odpisu utraty wartości. Odpis może być indywidualny lub grupowy.
Grupowe odpisy MSR 2 przewiduje w przypadku produktów:
•
•
•
•
pochodzących z tej samej linii produkcyjnej,
posiadających podobne przeznaczenie oraz zastosowanie końcowe,
wyprodukowanych i sprzedanych w tym samym regionie geograficznym,
niedających się oszacować w oderwaniu od innych składników
pochodzących z tej samej linii produkcyjnej.
Sytuacje w których wartość netto możliwa do uzyskania jest niższa niż cena
nabycia lub koszt wytworzenia:
 Wzrost kosztów produkcji,
 Spadek cen rynkowych,
 Fizyczne zepsucie zapasów lub ich przestarzałość,
 Decyzja marketingowa, aby sprzedawać ze stratą,
 Błędy w procesie produkcji.
Zadanie 8
• Jednostka B posiada w magazynie cztery różne składniki zapasów- różne rodzaje
napojów gazowanych. Wartość każdego z nich wg ceny nabycia i ceny możliwej do
uzyskania przedstawia się następująco:
Składnik zapasów
cena nabycia
cena możliwa do uzyskania
A
27
32
B
14
8
C
43
55
D
29
40
Polecenie:
• Ustalić łączną wartość zapasów, które powinny być zaprezentowane w
sprawozdaniu finansowym.
WARTOŚĆ NETTO MOŻLIWA DO UZYSKANIA
 szacowana cena sprzedaży pomniejszona o:
• Szacowane koszty dokończenia procesu produkcyjnego oraz
• Szacowane koszty niezbędne do doprowadzenia do sprzedaży.
Zadanie
Podmiot branży spożywczej C na koniec roku posiada następujące informacje odnośnie
swoich zapasów.
Składnik zapasów
A
B
C
Oczekiwana cena sprzedaży
15
16
11
koszt wytworzenia
10
12
6
Koszt dokończenia produkcji
3
4
Koszty doprowadzenia do sprzedaży 3,50
2,50
1
Polecenie:
• Obliczyć ile powinna wynosić wartość zapasów.
MIĘDZYNARODOWY STANDARD SPRAWOZDAWCZOŚCI FINANSOWEJ
5
AKTYWA TRWAŁE PRZEZNACZONE DO SPRZEDAŻY ORAZ DZIAŁALNOŚĆ ZANIECHANA
Standard odnosi się do wszystkich aktywów trwałych ujętych w bilansie
oraz do wszystkich grup do zbycia wyróżnionych w jednostce. Dotyczy to
aktywów, gdzie korzyści ekonomiczne z ich posiadania mogą być zrealizowane
w drodze sprzedaży. Sprzedaż jest wysoce prawdopodobna.
O wysokim prawdopodobieństwie sprzedaży mówi się wtedy, gdy:
• kierownictwo jednostki jest gotowe do wykonania planu sprzedaży,
• rozpoczęto plan aktywnego poszukiwania nabywcy,
• składnik aktywów lub grupa musi być aktywnie oferowany po cenie racjonalnej
w stosunku do bieżącej wartości godziwej danego środka,
• oczekuje się, że środek zostanie sprzedany w ciągu jednego roku od dnia
klasyfikacji,
• działania potrzebne do zakończenia planu wskazują na małe
prawdopodobieństwo zmian w planie i jego zarzucenia.
Zgodnie z MSSF5 jednostka może zbyć grupę aktywów.
W momencie zakwalifikowania aktywów do kategorii przeznaczonych do
sprzedaży należy zaprzestać ich dalszej amortyzacji.
Wycena aktywów przeznaczonych do zbycia
•
•
wartości bilansowej,
wartości godziwej pomniejszonej o koszty zbycia.
Prezentacja
• Jako oddzielna pozycja w bilansie.
Zadanie 1
• Spółka X zakupiła nieruchomość na swoją siedzibę płacąc 400 000,-zł. Kilka lat później, gdy
umorzenie wynosiło 110 000,-zł., okazało się, że konieczne jest ujęcie odpisu z tytułu utraty
wartości w kwocie 35 000,-zł. Wkrótce potem w związku propozycją przeniesienia się do
nowej siedziby, nieruchomość została przeznaczona do sprzedaży. Na dzień
przeklasyfikowania wartość bilansowa wynosiła 255 000,-zł., a wartość godziwa
pomniejszona o koszty sprzedaży wynosiła 250 000,-zł. W najbliższym czasie raportowym
okazało się, że nieruchomości na rynku wzrosły i aktualnie wartość godziwa pomniejszona o
koszty sprzedaży i wynosi 265 000,-zł. Po sześciu miesiącach sytuacja na rynku dalej się
poprawiła i wartość godziwa pomniejszona o koszty sprzedaży nieruchomości wynosi
300 000,-zł. Ostatecznie nieruchomość sprzedano za 300 000,-zł.
• Polecenie:
• Wskazać aktualizację wartości nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży i sprzedaż.
Zadanie 2
• Spółka A podjęła decyzję o sprzedaży jednej ze swoich największych linii
produkcyjnych. Wartość początkowa sprzedawanego środka trwałego wynosi
200 000,-zł, a jego dotychczasowe umorzenie 60 000,-zł. Spółka chce ten środek
trwały zaklasyfikować jako aktywa przeznaczone do sprzedaży. Na dzień
zaklasyfikowania jako przeznaczonego do sprzedaży wartość godziwa środka
trwałego wynosiła 142 500,-. Lecz po uwzględnieniu kosztów sprzedaży wartość
godziwa została oszacowana na kwotę 137 500,-zł. W trakcie efektywnego
poszukiwania nabywcy stwierdzono, że wartość godziwa pomniejszona o koszty
sprzedaży wzrosłą do kwoty 144 000,-zł. Po sześciu miesiącach od momentu
zaklasyfikowania środka jako przeznaczony do sprzedaży nastąpiło jego wycofanie
ze sprzedaży i ponownie został zaliczony jako środek trwały nie zmieniając
pierwotnego okresu użyteczności, który wynosi 10 lat.
• Polecenie:
Wskazać aktualizację wartości nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży i ponowne
przekwalifikowanie jako środek trwały.
DZIAŁANOŚĆ ZANIECHANA
Działalność zaniechana stanowi część jednostki gospodarczej,
która została zakwalifikowana jako przeznaczona do sprzedaży
bądź zbyta oraz:
• stanowi odrębną, ważną dziedzinę działalności jednostki pod
względem geograficznym lub operacyjnym,
• jest częścią pojedynczego, skoordynowanego planu zbycia
dziedziny lub geograficznego obszaru działalności jednostki,
• jest jednostką zależną, nabytą wyłącznie w celu dalszej
odsprzedaży.