aniołowie - kz

WYKŁAD 3
ANIOŁOWIE
I. NATURA ANIOŁÓW
1. Stworzenia – byty stworzone
Niewiadomo kiedy zostali stworzeni, ale wiadomo, Ŝe zostali stworzeni na długo przed pojawieniem
się człowieka. Jako stworzenia nie pozwalają oddawać sobie czci(Obj. 19,10; 22,8-9), a drugiej
strony człowiek otrzymał wyraźny zakaz takich gestów (Kol. 2,18).
2. Duchy
Nie posiadają fizycznych i naturalnych ograniczeń, pojawiają się i znikają wedle woli poruszając się
z niewyobraŜalną prędkością, nie podlegając prawom fizyki. Objawiają się jednak czasem
człowiekowi w fizycznej postaci, aby ograniczony zmysłami człowiek mógł to odczuć(I Moj. 19,1-3).
3. Nieśmiertelni
Nie podlegają prawom starzenia się i umierania – Łuk. 20,36
4. Liczni
Ich liczba jest ogromna: „Tysiąc tysięcy…, dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy”(Dan. 7,10),
„…więcej niŜ dwanaście legionów”(Mat. 26,53), „Mnóstwo wojsk niebieskich”(Łuk. 2,13),
„Niezliczona rzesza aniołów”(Hebr. 12,22).
5. Bezpłciowi
Aniołowie są opisywani zawsze jako rodzaj męski, ale w istocie są bezpłciowi i nie rozmnaŜają się
(Łuk. 20,34-35)
II. KLASYFIKACJA ANIOŁÓW
W niebie jak wiemy istnieje porządek i to moŜe nam sugerować, Ŝe istnieje pewne zorganizowanie według rang i
działalności. W I Piotr. 3,22, Kol. 1,16 i Efez. 1,20-21 moŜemy znaleźć przesłanki mówiące o takiej klasyfikacji –
aniołowie, moce i zwierzchności.
1. Anioł Pana
Sposób opisu Anioła Pana jest róŜny od opisów innych aniołów.
została mu przekazana moc przebaczania grzechów
imię Boga jest w nim(II Mój. 23,20-23)
idzie przed człowiekiem jako przewodnik(II Mój. 32,34)
anioł ten jest identyfikowany z Bogiem(I Mój. 32,30)
Powstaje wniosek, Ŝe tym tajemniczym aniołem jest nikt inny jak Mesjasz, Syn BoŜy, Odkupiciel Izraela i
Zbawiciel świata. Zatem Anioł Pana jest bytem nie stworzonym.
2. Archanioł
„KsiąŜe” Michał jest określony jako archanioł, czyli naczelny anioł(Judy 9; Obj. 12,7; por. I Tes. 4,16)
Biblia określa go jak anioła orędującego za Izraelem(Dan. 12,1). Opis Gabriela wskazuj, Ŝe on teŜ zajmuje
wysoką pozycję, stojąc w obecności Boga(Łuk. 1,19), zostały mu równieŜ powierzone misje najwaŜniejsze dla
Królestwa BoŜego(Dan. 8,16;9,21)
3. Wybrani aniołowie
Są to prawdopodobnie ci, którzy pozostali wierni Bogu podczas buntu wznieconego przez Lucyfera
(I Tym. 5,21; Mat. 25,41)
4. Anielscy orędownicy narodu
Z Dan. 10,13-21 moŜna wywnioskować, Ŝe kaŜdy naród ma swojego anioła-orędownika, którego słuŜba jest
związana z szeroko pojętym dobrobytem danego ludu.
5. Cherubini
To aniołowie wysokiej rangi, przeznaczeni do działań związanych z karą(I Moj. 3,24) lub odkupieniem
człowieka(II Mój. 25, 22)
6. Serafini
Zdaniem jednego z biblistów stanowią oni jedna z najwaŜniejszych grup aniołów. Ich cechą charakterystyczną
jest szczególna Ŝarliwa miłość do Boga – wyraz Serafin oznacza dosłownie „ten, który płonie”(Izaj. 6,1-7)
III. CHARAKTER ANIOŁÓW
1. Posłuszni
Wypełniają swoje zdania nie kwestionując i nie narzekając. Stąd wzięła się modlitwa:”…Bądź wola Twoja, jak w
niebie, tak i na ziemi…”(Mat. 6,10; por. PS. 103,20; Judy 6; I Piotra 3,22)
2. UniŜeni
Ich pierwszorzędnym zajęciem jest oddawanie chwały Bogu(Neh. 9,6; Filip. 2,9-11; Hebr. 1,6)
3. Mądrzy
W Izraelu było powiedzenie: „rozróŜnić dobro i zło jak anioł BoŜy”(por. II Sam. 14,17-20).
Ich inteligencja jest o wiele większa od naszej, ale ich wiedza jest skończona jak nasza(I Piotra 1,12), nie mogą
oni równieŜ rozpoznawać naszych myśli(I Król. 8,39).
4. Łagodni
Nie zachowują urazy ani nie złorzeczą przeciwnikom(II Piotra 2,11; Judy 9).
5. PotęŜni
Psalm 103,20 mówi, Ŝe są „potęŜni siłą”.
6. Święci
Oddzieleni przez Boga i dla Boga, są „świętymi aniołami”(Obj. 14,10)
IV. SŁUśBA ANIOŁÓW
1. Przedstawiciele Boga
Są to wykonawcy BoŜych rozkazów i sądów(I Moj. 3,24; IV Moj. 22,22-27; Mat. 13,39,41,49; 16,27, 24,31; Mar.
13,27; I Moj. 19,1; II Sam. 24,16; II Król. 19,35; Dz.Ap. 12,23)
2. Posłańcy Boga
Słowo anioł dosłownie oznacza „posłaniec”. Przez aniołów Bóg przekazuje:
zwiastowania(Łuk. 1,11-20; Mat. 1,20-21)
ostrzeŜenia(Mat. 2,13; Hebr. 2,2)
instrukcje(Mat. 28,2-6; Dz.Ap. 10,3; Dan.4,13-17)
słowa zachęty(Dz.Ap. 27,23; I Moj. 28,12)
objawienia(Dz.Ap. 7,53; Gal. 3,19; Hebr. 2,2; Dan. 9,21-27; Obj. 1,1)
3. Słudzy Boga
„Czy nie są oni wszyscy słuŜebnymi duchami, posyłanymi do pełnienia słuŜby gwoli tych, którzy mają
dostąpić zbawienia?”(Hebr.1,14). Aniołowie są posyłani w celu:
umocnienia(Mat. 4,11; Łuk. 22,43; I Król. 19,5)
ochrony(I Moj. 16,7; 24,7; II Moj. 23,20; Obj. 7,1)
ratunku(IV Moj.20,16; Ps. 34,7; 91,11; Izaj. 63,9; Dan. 6,22; I Moj.48,16; Mat. 26,53)
wstawiennictwa(Zach. 1,12; Obj. 8,3-4)
słuŜby(Łuk. 16,22)
SZATAN
I. Pochodzenie
Izaj. 14,12-15 i Ez. 28,12-19
Popularne wyobraŜenie szatana jako rogatego, owłosionego, pokrytego sierścią potwora nie pochodzi z Biblii,
lecz z pogańskiej mitologii. Według Biblii szatan był pierwotnie Lucyferem (dosł. „niosący światło”) –
najprzedniejszym z aniołów. Jednak pycha i dąŜenie do dorównania NajwyŜszemu spowodowały jego upadek i
„potępienie diabelskie”(I Tym. 3,6).
Ale dlaczego szatan został przyrównany do królów Babilonu i Tyru?
Bo podobnie jak szatan podawali się bluźnierczo za istoty boskie i Ŝądali oddawania im czci
(por. Dan. 3,1-12; Obj. 13,15; Ez. 28,2; Dz.Ap. 12,20-23). Wynika z tego jedna lekcja: Skoro Bóg ukarał
bluźnierczą pychę najwyŜszego anioła, to zrobi to samo z kaŜdym ziemskim królem.
II. Charakter
Charakter szatana jest zaznaczony przy pomocy imion i określeń, jakimi nazywa go Biblia.
1. Szatan
Oznacza dosłownie „przeciwnik”, która to nazwa pokazuje jego ustawiczne próby zniweczenia planów BoŜych.
Wysiłki te wyraźnie widać w próbach przerwania tzw. linii mesjańskiej:
zabicie Abla przez Kaina(I Jana 3,12)
degeneracja moralna potomków Seta, co sprowadziło potop
konflikt Izaaka z Ismaelem
zamysł zamordowania Jakuba przez Ezawa
eksterminacja narodu Ŝydowskiego przez faraona, czy za czasów Estery
próba zabicia Dziecka przez Heroda
kuszenie Jezusa na pustyni
Podobnie jak kiedyś szatan w czasach NT próbuje zniszczyć Kościół na dwa sposoby: od środka przez
wprowadzenie fałszywego nauczania, podobnie jak w przypadku złotego cielca(I Tym. 4,1) i od zewnątrz przez
prześladowania(Obj. 2,10).
2. Diabeł
Oznacza dosłownie „oskarŜyciel” lub „donosiciel”, który oskarŜa Boga(I Moj. 3,2-5) jak i człowieka
(Obj. 12,10; Job. 1,9; Zach. 3,1-2; Łuk. 22,31)
3. Niszczyciel
Jest określeniem wyraŜonym w Biblii po grecku jako „Appolyon”, jak po hebrajsku „Abandon”(Obj. 9,11)
4. WąŜ
„…wąŜ starodawny zwany diabłem i szatanem”(Obj. 12,9)
Werset ten mówi o tym, Ŝe przeciwnik wykorzystał kiedyś węŜa, aby skusić pierwszych ludzi.
5. Kusiciel
Kusić znaczy tyle co próbować i testować i często jest uŜywany w odniesieniu do Boga(I Moj. 22,1), ale Bóg
czyni to po to, aby człowieka wzmacniać i rozwijać, a szatan aby zniszczyć(Mat. 4,3).
6. KsiąŜe i bóg tego świata
(Jana 12,31; II Kor. 4,4) Te dwa określenia sugerują wpływ diabła na społeczeństwo, które postępuje przeciwko
woli BoŜej (czyli „świat”). „Cały świat tkwi w złym[czyli w mocy szatana]”(I Jana 5,19) i jest pod jego duchowym
wpływem(I Jana 2,16). W świecie istnieje trójca, w której się poruszają ludzie: pycha, przyjemność i zysk.
III. Działalność szatana
1. Natura
sprzeciwia się dziełu BoŜemu(I Tes. 2,18)
przeszkadza w głoszeniu ewangelii(II Kor. 4,4)
bierze w posiadanie, zaślepia, zwodzi usidla nikczemników(Łuk. 22,3; Obj. 20,7-8; I Tym. 3,7)
dotyka nieszczęściem(Job. 1,12)
kusi świętych BoŜych(I Tes. 3,5)
Biblia mówi, Ŝe szatan jest arogancki(Mat. 4,4), pełen pychy(I Tym. 3,6), potęŜny(Efez.2,2), złośliwy(Job.2,4),
subtelny(I Mój. 3,1; II Kor. 11,3), podstępny(Efez. 6,11), zawzięty i okrutny(I Piotra 5,8).
2. Sfera działań szatana
Nie ogranicza się on jedynie do bezboŜników, ale wkracza równieŜ pod postacią „anioła światłości”(II Kor. 11,14)
Uczestniczy w zgromadzeniach religijnych(Job. 1), uczestniczy w tworzeniu doktryn i „nauk szatańskich”
(I Tym. 4,1), oraz „synagogi szatana”(Obj.2,9), jego przedstawiciele jako „słudzy sprawiedliwości”(II Kor. 11,15).
3. Motywy
Joseph Husselin uwaŜa, Ŝe „On nienawidzi obrazu Boga, który jest w nas. Nienawidzi naszej ludzkiej natury, którą przyjął
na siebie Syn BoŜy w akcie Wcielenia. Nienawidzi chwały Boga, która jest dla nas źródłem szczęściem(…) Nie nawiedzi
samego szczęścia, do którego jesteśmy przeznaczeni, poniewaŜ on sam ją postradał bezpowrotnie. Istnieją tysiące
powodów, dla których szatan nas nienawidzi i zazdrości nam.”
4. Ograniczenia
Pomimo tego czym szatan dysponuje, chrześcijanie nie powinni wyolbrzymiać jego mocy. Dla tych, którzy swoje
Ŝycie oddali Chrystusowi diabeł jest juŜ pokonanym wrogiem(Jana 12,31). Pomimo tego, Ŝe „chodzi dookoła nas
jak lew ryczący”(I Piotra 5,8), to w istocie rzeczy jest tchórzem(Jakuba 4,4) – „przeciwstawcie się mu, a ucieknie
od was” . Nie moŜe on kusić, ani dotykać chorobą, ani zabić , ani nawet tknąć wierzącego bez przyzwolenia
Boga. Został on przeznaczony do ostatecznej klęski(Obj. 20,10)
ZŁE DUCHY
I. Upadli aniołowie
Aniołowie zostali stworzeni bez grzechu, ale zostali obdarzeni wolną wolą i podczas buntu wielu z nich poszło za
szatanem(Jana 8,44; II Piotra 2,4; Judy 6). Biblia mówi, Ŝe obecnie część upadłych aniołów znajduje się w
otchłani(II Piotra 2,4), a reszta pozostaje na świecie(Jana 12,31; 14,30; II Kor. 4,4; Obj. 12,4,7-9). Zdobyły nad
ludźmi wielką władzę(II Kor. 4,3-4; Efez. 2,2; 6, 11), ale nie mają władzy nad chrześcijanami(Obj. 5,9; 7, 13-14).
II. Demony
Biblia nie podaje genezy demonów, ale dokładnie wiemy, Ŝe istnieją(Mat. 12, 26-27). W Ewangeliach widzimy je
jako złe, bezcielesne byty wchodzące w ludzi, czasem w duŜej ilości(Mar. 16,9; Łuk. 8,2; Mat. 9,33; 12,22).
Osoba opętana często nie panuje nad sobą, opętanie powoduje głuchotę, a zły duch przemawia przez usta
człowieka. Ale uwolnienia dokonuje się przez modlitwę do Jezusa i w Jego Imieniu!!!!(Dz.Ap. 16,18).