Streszczenie Abstract 1. Wstęp - Archiwum Gospodarki Odpadami i

Streszczenie Abstract 1. Wstęp - Archiwum Gospodarki Odpadami i

Archives of Waste Management
Archiwum Gospodarki Odpadami
and Environmental Protection
http://ago.helion.pl
ISSN 1733-4381, Vol. 12 nr 3 (2010), p-9-18
Określenie potencjału reburningowego gazu generatorowego ze zgazowania
osadów ściekowych
Werle S.
Instytut Techniki Cieplnej, Politechnika Śląska
ul. Konarskiego 22, 44-100 Gliwice
tel. 32 237 29 83, fax. 32 237 28 72
e-mail: [email protected]
Streszczenie
W pracy został określony potencjał reburningowy gazu ze zgazowania osadów ściekowych.
Dokonano symulacji numerycznych procesu współspalania gazu ze zgazowania osadów
ściekowych w kotle opalanym węglem kamiennym. Sprawdzono wpływ reakcji między
gazem ze zgazowania osadów ściekowych i spalinami pochodzącymi ze spalania węgla
kamiennego na obniżenie emisji tlenków azotu. Zbadano również (w celu porównawczym)
użycie metanu jako paliwa reburningowego. Wyniki obliczeń pokazują zależność pomiędzy
względną ilością tlenku azotu w spalinach, temperaturą T, stosunkiem nadmiaru powietrza
λ i czasem reakcji τ.
Estimation of reburning potential of producer gas from sewage sludge
gasification
Abstract
Reburning potential of gas from sewage sludge gasification process have been defined.
Numerical simulation of co-combustion process of gas from sewage sludge gasification in
coal-fired boiler has been done. Influence of the reaction between reburning fuel and flue
gases from coal combustion on reduction of NOx emission have been examined. Methane
as a reburning fuel was also examined. The results show the relationship between the
relative amounts of nitric oxide, temperature T, an air excess ratio λ and reaction time τ.
1. Wstęp
Rozwój wiedzy o ochronie środowiska naturalnego, wykazał, że tlenki azotu są jednymi z
najbardziej uciążliwych substancji dla środowiska. Tlenki azotu są głównym składnikiem
smogu kalifornijskiego [1]. Dwutlenek azotu ponadto w wyniku reakcji z parą wodną w
powietrzu daje kwas azotowy, który wchodzi w skład kwaśnych deszczy [2]. Z tego
względu między innymi minimalizacja emisji NOx jest jednym z najważniejszych zadań w
Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska, vol. 12 nr 3 (2010)
10
zakresie budowy i eksploatacji urządzeń do spalania paliw. Metody ograniczania emisji
NOx można podzielić na przedsięwzięcia realizowane:
•
W trakcie spalania (niskoemisyjne techniki spalania) – metody pierwotne
•
Poza komorą spalania – metody wtórne
Zmniejszenie emisji NOx w trakcie spalania można realizować w następujący sposób:
•
Stopniowe spalanie
o
Stopniowanie powietrza (ang. Air-staging [3] lub staged combustion [4])
Stopniowanie powietrza (Rys. 1.1) polega na rozdziale strumienia powietrza spalania na co
najmniej dwie części. W pierwszym etapie spalania dostarcza się taką ilość utleniacza, by
pierwotny stosunek nadmiaru powietrza λ1=0,6-0,8. Spalanie w pierwszym etapie jest więc
stechiometryczne. W takich warunkach powstaje dużo rodników (np. HCN), mających
działanie redukujące. Rodniki te redukują powstałe wcześniej NOx0 nie dopuszczając
jednocześnie do dużej ilości tlenków azotu na zewnątrz. Istotne jest jednak to, iż pojawia
się w tych warunkach ryzyko tworzenia się stosunkowo dużej ilości produktów
niezupełnego i niecałkowitego spalania. By temu zapobiec realizuje się drugi etap, w
którym następuje dopalanie CO, sadzy i pierwiastka węgla przy pomocy wtórnego
powietrza doprowadzanego do strefy dopalania w takiej ilości by λ2>1.
Paliwo+powietrze
Spalanie+redukcja
NOx0
pierwotne
NOxmin
Dopalanie
Spaliny
λ2
λ1
Powietrze wtórne
Rys. 1.1 Stopniowanie powietrza
o
Stopniowanie paliwa i powietrza (ang. Fuel-staging [5] lub reburning [6,
7]
Paliwo+powietrze
Spalanie
pierwotne
λ0
NOx0
Redukcja
NOxmin
λ2
λ1
Paliwo
dodatkowe
Rys. 1.2 Stopniowanie paliwa i powietrza
Dopalanie
Powietrze
wtórne
Spaliny
Archives of Waste Management and Environmental Protection, vol. 12 issue 3 (2010)
11
W tym przypadku (Rys. 1.2), w pierwszym etapie realizuje się spalanie z nadmiarem
powietrza λ0>1. W czasie tego etapu powstaje ilość NOx0≠NOxmin. W następnym etapie
doprowadza się dodatkowe paliwo, tak, aby stworzyć redukcyjną strefę ze stosunkiem
nadmiaru powietrza λ1<1. W tej atmosferze wytwarzają się związki i rodniki redukcyjne,
które przekształcają NO w N2 zmniejszając koncentrację NOx. W trzecim etapie
doprowadza się dodatkowe powietrze tak, aby całkowity stosunek nadmiaru powietrza
λ2>1, co pozwoli dopalić produkty niezupełnego i niecałkowitego spalania.
• Doprowadzanie amoniaku lub mocznika do komory paleniskowej [8]
Amoniak (NH3) lub mocznik (CO(NH2)2) nie zaliczają się do paliw. Ich doprowadzenia do
komory spalania nie można zatem traktować jako metodę stopniowego spalania. Rodniki
aminowe (NHi), które są dostarczane z w/w związkami reagują z NO przekształcając go w
azot cząsteczkowy.
•
Obniżanie temperatury w płomieniu
Ilość powstałego NO jest silnie zależna miedzy innymi od temperatury. Temperaturowa
zależność emisji NOx ma charakter wykładniczy [1]. Przyjmuje się, iż graniczną wartością
temperatury, od której tworzą się większe ilości NO jest 1400oC. Zmniejszenie temperatury
technicznie realizuje się przez:
• Wtrysk pary wodnej lub wody do płomienia [9]
•
Zmniejszenie cieplnego obciążenia komory spalania [1]
•
Recyrkulacja spalin w palenisku,
wysokopodgrzanym powietrzu [10, 11]
•
Stosowanie dużego nadmiaru powietrza
•
Obniżanie temperatury podgrzania powietrza do spalania
•
Intensyfikacja oddawania ciepła od płomienia
w
tym
technologia
spalania
w
Główną metodą wtórną, ograniczającą emisję tlenków azotu jest technologia katalitycznej
redukcji emisji NOx (SCR – Selective Catalytic Reduction), którą realizuje się w strudze
schłodzonych spalin (250-400oC), przy pomocy katalizatora, poza komorą spalania [1].
Przykładem katalizatora może być katalizator o strukturze plastra miodu V2O5/TiO2 [12]. Z
uwagi jednak na to, iż metody te stosowane są poza komorą spalania, nie będą
przedmiotem rozważań.
2. Reburning
Po raz pierwszy nazwa „reburning” została użyta przez [13]. Autorzy opracowali koncepcję
reburningu proponując wstrzykiwanie dodatkowego paliwa wzdłuż głównego płomienia by
poprzez wytworzenie redukcyjnej atmosfery zminimalizować emisję NOx. Jeśli chodzi o
rodzaj paliwa redukcyjnego, powinno ono być lotne i wysokoreakcyjne. Takim paliwem
jest gaz ziemny [7], gaz koksowniczy [14], gazy syntezowe [15] czy też lekkie oleje
opałowe. Są to paliwa, które rozkładając się w strefie redukcyjnej wytwarzają duże ilości
rodników CHi. Jednak wyniki ostatnich badań wykazują, że dobrymi paliwami jest węgiel
brunatny [16], ciężki olej opałowy, odpady komunalne [17] oraz biomasa [7, 18].
12
Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska, vol. 12 nr 3 (2010)
Powstające w strefie redukcyjnej rodniki CHi inicjują rozkład NOx wg reakcji Chena [19,
20]
CHi + NO → HCN + O
(1)
Cyjanowodór następnie ulega konwersji do N2 wg. reakcji [21]
HCN + O → NCO + H
(2)
NCO + H → NH + CO
(3)
NH + H → N + H2
(4)
N + NO → N2 + O
(5)
Reburning uznaje się za jedną z najbardziej efektywnych metod obniżania emisji tlenków
azotu. Według [19] efektywność reburningu wynosi od 40-60% zaś według [22] może
sięgać nawet 70%.
Najlepiej rozpoznanym mechanizmem redukcji NOx jest mechanizm, kiedy paliwem
reburningowym jest metan. Celem niniejszej pracy jest określenie potencjału
reburningowego gazu ze zgazowania osadów ściekowych. Zgodnie z prognozami, strumień
produkowanych ścieków a tym samym osadów ściekowych, będzie rósł; wynika to z jednej
strony ze zmiany stylu życia społeczeństwa, ale również z coraz większego odsetk ludności
podłączonych do sieci kanalizacyjnej [23, 24]. Ograniczenia prawne determinują wybór
sposobu unieszkodliwiania osadów ściekowych; składowanie w miejscach innych niż
składowiska odpadów niebezpiecznych, a nawet przyrodnicze wykorzystanie w ciągu kilku
lat będzie musiało być zastąpione innymi metodami [25]. Generalnie rzecz biorąc
termiczne metody utylizacji osadów ściekowych nie są jak dotąd szeroko stosowane w skali
przemysłowej, gdyż są ciągle procesem słabo rozpoznanym i udokumentowanym. Istnieje
jednak duży potencjał rozwoju tej technologii w Polsce [26, 27]. Poza tym, ze względów
ekonomicznych bada się możliwość stosowania alternatywnych paliw reburningowych. W
celu realizacji celu pracy dokonano symulacji numerycznych procesu współspalania gazu
ze zgazowania osadów ściekowych w kotle opalanym węglem kamiennym o składzie
przedstawionym w tabeli 2.1.
Tabela 2.1 Skład spalanego węgla kamiennego
Składnik
c
h
s
o
n
w
a
Udział masowy, %
0,650
0,048
0,004
0,128
0,017
0,100
0,053
Sprawdzono wpływ reakcji między gazem ze zgazowania osadów ściekowych i spalinami
pochodzącymi ze spalania węgla kamiennego na obniżenie emisji tlenków azotu. Zbadano
również (w celu porównawczym) użycie metanu jako paliwa reburningowego.
Archives of Waste Management and Environmental Protection, vol. 12 issue 3 (2010)
13
W tabeli 2.2 przedstawiono skład spalin przyjętych do symulacji, zaś w tabeli 2.3 skład
paliw użytych jako paliwa reburningowe. Skład gazu ze zgazowania osadów ściekowych
został przyjęty z [28].
Tabela 2.2 Skład spalin powstałych ze spalania węgla kamiennego
Składnik, wag.
N2
O2
CO2
H2O
NO, ppm
Składnik, wag.
N2
O2
CO2
H2O
NO, ppm
λ=1,0
0,7350
0,0000
0,1705
0,0945
300
λ=1,5
0,7519
0,0653
0,1164
0,0664
300
λ=1,1
0,7395
0,0164
0,1560
0,0881
300
λ=1,6
0,7541
0,0739
0,1094
0,0626
300
λ=1,2
0,7433
0,0315
0,1437
0,0815
300
λ=1,7
0,7560
0,0815
0,1032
0,0593
300
λ=1,3
0,7466
0,0444
0,1333
0,0757
300
λ=1,8
0,7577
0,0882
0,0978
0,0623
300
λ=1,4
0,7494
0,0556
0,1242
0,0708
300
λ=1,9
0,7592
0,0943
0,0928
0,0537
300
λ=2,0
0,7606
0,0999
0,0883
0,0512
300
Założono, spalanie całkowite i zupełne z zaznaczeniem, iż spaliny wpływając do strefy
reburningu zawierają 300 ppm NO oraz że inne tlenki azotu nie wchodzą w skład
powstałych NOx.
Tabela 2.3 Skład analizowanych paliw reburningowych
Składnik, obj.
H2
CO
CH4
N2
O2
CO2
H2O
Paliwo reburnigowe,
Metan
1,00
-
Gaz ze zgazowania osadów
ściekowych
0,11
0,24
0,02
0,46
0,04
0,09
0,04
Założono, iż udział objętościowy paliwa reburningowego w całkowitym strumieniu spalin
wynosi 10%. Według różnych źródeł udział ten najczęściej wynosi od 5 do 30% [2]. Gaz
ten miesza się ze spalinami w reaktorze idealnego wymieszania. Parametry procesu
wynoszą: p=1bar, T=600-1400K; τ=0-0,4s.
Do symulacji kinetyki użyto programu Chemkin Interpreter Package ver. 2.1 przy
wykorzystaniu Mechanizmu GRI-Mech 2.11.
3. Rezultaty
Przyjęto, iż największy wpływ na obniżenie stężenia tlenków azotu ze spalania węgla
kamiennego po dodaniu 10% udziału paliwa reburningowego (w stosunku do całkowitej
Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska, vol. 12 nr 3 (2010)
14
objętości spalin) mają stosunek nadmiaru powietrza λ, temperatura w komorze spalania T
oraz czas pobytu w strefie reburningu τ. Uzyskane wyniki pokazują względną zawartość
(obniżenie) tlenków azotu w funkcji analizowanych parametrów. Efektywność obniżenia
stężenia NOx jest silnie uzależniona od stosunku nadmiaru powietrza. Widać to na rysunku
3.1.
1
względna zawartość tlenków azotu
0,9
0,8
0,7
0,6
0,5
0,4
0,3
0,2
0,1
0
1
1,1
1,2
1,3
1,4
1,5
1,6
1,7
1,8
1,9
2
stosunek nadmiaru powietrza
T=900K
T=1000K
Rys. 3.1 Względna zawartość tlenków azotu w funkcji stosunku nadmiaru powietrza; gaz
ze zgazowania osadów ściekowych; τ=0,4s
Na rysunku tym przedstawiono przypadek, kiedy paliwem reburningowym jest gaz ze
zgazowania osadów ściekowych. Widać, iż w miarę wzrostu stosunku nadmiaru powietrza
stężenie tlenków azotu silnie spada. Można zauważyć jednak to, iż dla stosunku nadmiaru
powietrza λ>1,8 spadek ten nie jest już tak gwałtowny. Analizując powyższy rysunek,
można stwierdzić, iż utrzymywanie temperatury w komorze spalania na poziomie 1000K
zapewnia uzyskanie wyższej efektywności obniżenia emisji NOx (ok. 40%) w porównaniu z
temperaturą niższą (ok. 30%). Jednakże, jak pokazuje zależność przedstawiona na rysunku
2 są to wartości temperatur, których utrzymanie powoduje najwyższa efektywność
obniżenia koncentracji tlenków azotu. Analizując poniższy rysunek, można również
stwierdzić, iż gaz ze zgazowania osadów ściekowych charakteryzuje się tylko nieznacznie
gorszymi właściwościami redukcyjnymi w stosunku do metanu. W obu przypadkach,
redukcja szkodliwych związków azotu zaczyna się dość szybko i osiąga maksimum w
wyżej wspominanym zakresie temperatur. Po przekroczeniu pewnej granicznej
temperatury, dla której osiąga się jeszcze nieznaczna redukcję tlenków azotu, względna
zawartość tych związków dość szybko rośnie.
Archives of Waste Management and Environmental Protection, vol. 12 issue 3 (2010)
15
1
względna zawartość tlenków azotu
0,9
0,8
0,7
0,6
0,5
0,4
0,3
0,2
0,1
0
600
700
800
900
1000
1100
1200
1300
1400
temperatura, K
gaz ze zgazowania osadów ściekowych
metan
Rys. 3.2 Względna zawartość tlenków azotu w funkcji temperatury; λ=1,8; τ=0,4s
1,00
względna zawartość tlenków azotu
0,90
0,80
0,70
0,60
0,50
0,40
0,30
0,20
0,10
0,00
0
0,05
0,1
0,15
0,2
0,25
0,3
0,35
0,4
czas reakcji, s
T=900K
T=1000K
Rys. 3.3 Względna zawartość tlenków azotu w funkcji czasu reakcji; λ=1,8
Na rysunku 3.3 przedstawiono zależność względnej ilości tlenków azotu w funkcji czasu
pobytu w strefie reburningu. Najwyższą efektywność obniżenia koncentracji obserwuje się
w pierwszych 0,1 s, następnie obserwuje się, co prawda dalszy spadek, ale już w stopniu
znacznie niższym.
16
Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska, vol. 12 nr 3 (2010)
4. Podsumowanie i wnioski
Spalanie węgla i stosowanie gazu ze zgazowania osadów ściekowych pozwala na
ograniczenie stężenia tlenków azotu z procesu spalania węgla. Przeprowadzone symulacje
potwierdzają tę tezę. Osiągane rezultaty pokazują, że możliwe jest ponad 40% ograniczenie
stężenia NOx. Spodziewać się można, iż w rzeczywistej instalacji, osiągane rezultaty będą
jeszcze lepsze, gdyż można je polepszyć stosując dłuższe czasy pobytu, lepsze
wymieszanie, wyższy udział paliwa reburningowego w ogólnym strumieniu spalin czy też
– w końcu – stosując gaz ze zgazowania osadów ściekowych o niższej zawartości azotu
(kwestia czynnika zgazowującego).
Reburning przy użyciu gazu ze zgazowania osadów ściekowych charakteryzuje się
wieloma zaletami. Wykorzystywane obecnie w kraju technologie utylizacji węgla
kamiennego obejmują jego spalanie w kotłach pyłowych, fluidalnych, rusztowych, a także
coraz częściej stosowane w ogrzewnictwie indywidualnym paleniska retortowe, które mają
szczególne znaczenie w instalacjach małej mocy. Kotłów tych zainstalowano w Polsce już
ponad
200 000, a ilość producentów szacuje się na około 200. Innowacyjność techniczna i
produktowa w dziedzinie wytwarzania energii cieplnej dla celów bytowych jest
ukierunkowana na wzrost sprawności ekologicznej oraz zmniejszenie uciążliwości dla
środowiska. Wdrażanie nowoczesnych technologii i technik spalania w instalacjach małej
mocy ukierunkowana powinna być na implementacje rozwiązań stosowanych w
przemysłowych technologiach spalania paliw stałych, czego przykładem mogą być sposoby
ograniczania emisji NOx, wśród których wymienić można reburning traktowany w
powszechnej opinii specjalistów za efektywną oraz bardzo rozwojową metodę ograniczania
emisji NOx z procesów spalania. Zgazowanie osadów ściekowych i użycie powstałego gazu
w kotłach retortowych małej i średniej mocy jako paliwa dodatkowego (reburningowego)
jest okazją do spełnienia wielu zobowiązań jednocześnie. Z jednej strony przyczyni się do
rozwoju termicznych metod utylizacji osadów ściekowych, a z drugiej strony da możliwość
zaoszczędzenia spalanych paliw kopalnych przy jednoczesnym wzroście udziału
odnawialnych źródeł energii w produkcji ciepła i ograniczeniu negatywnych skutków
ekologicznych.
Literatura
[1]
Wilk R.K., Podstawy niskoemisyjnego spalania, Wydawnictwo Gnome Katowice
2000
[2]
Kordylewski W. (red.), Niskoemisyjne techniki spalania w energetyce, Oficyna
Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2000
[3]
Normann F., Andersson K., Leckner B., Johnsson F., Emission control of nitrogen
oxides in the oxy-fuel process, Progress in Energy and Combustion Science, 35
(2009) 385-397
[4]
Adouane B., de Jong W., van Buijtenen J.P., Witteveen G., Fuel-NOx emissions
reduction during the combustion of LCV gas in an air staged Winnox-TUD
combustor, Applied Thermal Engineering, 30 (2010) 1034-1038
Archives of Waste Management and Environmental Protection, vol. 12 issue 3 (2010)
17
[5]
Choi C.R., Kim C.N., Numerical investigation on the flow, combustion and NOx
emission characteristic in a 500 MWe tangentially fired pulverized-coal boiler, Fuel,
88 (2009) 1720-1731
[6]
Su S., Xiang J., Sun L., Hu S., Zhang Z., Zhu J., Application of gaseous fuel
reburning for controlling nitric oxide emissions in boiler, Fuel Processing
Technology, 90 (2009) 396-402
[7]
Adams B.R., Harding N.S., Reburning using biomass for NOx control, Fuel
Processing Technology, 54 (1998) 249-263
[8]
Han D., Mungal M.G., Zamansky V.M., Tyson T.J., Prediction of NOx control by
basic and advanced gas reburning using the two-stage Lagrangian model, Combustion
and Flame, 119 (1999) 483-493
[9]
Sato H., Mori M., Nakamara T., Development of a dry-ultra low NOx behavior swirler
staged gas turbine combustor, Journal of Engineering for gas turbine and power, 120
(1998) 41-47
[10] Kordylewski W. Spalanie i paliwa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej,
Wrocław 2008
[11] Werle S., Wilk R.K., Ignition of methane and propane in high-temperature oxidizers
with various oxygen concentrations, Fuel, 89 (2010) 1833-1839
[12] Schaub G., Unruh D., Wang J., Turek T., Kinetic analysis of selective catalytic NOx
reduction (SCR) in a catalytic filter, Chemical Engineering and Processing 42 (2003)
365-371
[13] Wendt, J.O.L., Sternling C.V., Matovich M.A., Reduction of Sulfur Trioxide and
Nitrogen Oxides by Secondary Fuel Injection, Fourteenth Symposium on
Combustion, p881, 1972, The Combustion Institute, Pittsburgh, PA
[14] Sheng S., Xiang J., Sun L., Hu S., Zhang Z., Zhu J., Application of gaseous fuel
reburning for controlling nitric oxide emissions in boilers, Fuel Processing
Technology, 90 (2009) 396-402
[15] Frassoldati A., Faravelli T., Ranzi E., The ignition, combustion and flame structure of
carbon monoxide/hydrogen mixtures. Note 1: Detailed kinetic modeling of syngas
combustion also in presence of nitrogen compounds, International Journal of
Hydrogen Energy, 32 (2007) 3471-3485
[16] Hardy T., Efektywność redukcji emisji NO z kotłów pyłowych metodą reburningu,
Archiwum Spalania, 2-4 (2003), 33-49
[17] Maly P.M., Zamansky V.M., Ho L., Payne R., Alternative fuel reburning, Fuel, 78
(1999) 327-334
[18] Cariln N.T., Annamalai K., Harman W.L., Sweeten J.M., The economics of reburning
with cattle manure-based biomass in existing coal-fired power plants for NOx and
CO2 emissions control, Biomass and Bioenergy, 33 (2009) 1139-1157
18
Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska, vol. 12 nr 3 (2010)
[19] Hill S.C., Smoot D.L., Modelling of nitrogen oxides formation and destruction in
combustion systems, Progress in Energy and Combustion Science, 26 (2000) 417-458
[20] Kordylewski W., Rybak W., Salamon A., Efektywność obniżania emisji NOx podczas
spalania paliw metodą reburning, Ochrona Środowiska, 4 (1996)
[21] Smoot L.D., Hill S.C., Xu H., NOx control through Reburning, Progress in Energy
and Combustion Science, 24 (1998), 385-408
[22] Wendt J.O.L., Fundamental coal combustion mechanisms and pollutant In furnaces,
Progress In Energy and Combustion Science, 6 (1980) 201-222
[23] Werle S., Zgazowanie osadów ściekowych i inne możliwości ich energetycznego
wykorzystania, Forum Eksploatatora, 6 (2009) 90-93
[24] Werle S., Zagospodarowanie osadów ściekowych w Polsce w świetle obowiązującego
prawa - stan aktualny i perspektywy rozwoju, Forum Eksploatatora, 2 (2010) 48-54
[25] Werle S., Energetyczne wykorzystanie osadów ściekowych, BMP Ochrona
Środowiska, 4 (2009), pp. 42-46
[26] Werle S., Wpływ właściwości osadów ściekowych na skład uzyskiwanego gazu ze
zgazowania, Archives of Waste Management and Environmental Protection, 12
(2010) 35-46
[27] Werle S., Wilk R.K., A review of methods for the thermal utilization of sewage
sludge: The Polish perspective, Renewable Energy, 35 (2010) 1914-1919
[28] Werle S., Wilk R.K., Investigation of the influence of different sewage sludge
properties on the gasification process, Polish Journal of Environmental Studies (in
Press)