Historia obrazu i kultu MB WWiernych

Historia kultu i obrazów
Najświętszej Maryi Panny WspomoŜenia Wiernych
„Matka BoŜa chce, abyśmy Ją czcili, pod wezwaniem WspomoŜycielki
Wiernych. Czasy, w których Ŝyjemy są tak przewrotne, Ŝe bardziej niŜ
kiedykolwiek potrzebujemy pomocy Najświętszej Maryi Panny”.
Św. Jan Bosko
Kilka pytań z historii: kto nazwał Maryję WspomoŜycielską?
JuŜ w pierwszych wiekach chrześcijaństwa wśród wiernych zaczął
rozwijać się kult do Matki Zbawiciela, równocześnie wiara w Jej
wstawiennictwo u Boskiego Syna nakazywała do Niej się uciekać we wszystkich
potrzebach Ŝycia. Tytuł WspomoŜycielki Wiernych zawiera w sobie wszystkie
wezwania, w których Kościół wyraŜał Najświętszej Maryi Pannie potrzeby i
troski swoich dzieci.
Pierwszym jednak, który w historii Kościoła uŜył słowa
„WspomoŜycielka”, to św. Efrem, diakon i największy poeta syryjski, doktor
Kościoła (+ 373). Pisze on wprost, Ŝe „Maryja jest orędowniczką i
wspomoŜycielką dla grzeszników i nieszczęśliwych”. W tym samym czasie
Maryję jako WspomoŜycielkę rodzaju ludzkiego nazywa św. Grzegorz z
Nazjanzu, patriarcha Konstantynopola, doktor Kościoła (+ ok. 390), kiedy
pisze, Ŝe jest Ona „nieustanną i potęŜną WspomoŜycielską”. Z treści pism
doktorów Kościoła wynika, Ŝe przez słowo „WspomoŜycielka” rozumieli oni
wszelkie formy pomocy, jakich nam Matka BoŜa udziela i udzielić moŜe. Tak
więc pierwotne naboŜeństwo do Najświętszej Maryi Panny jako do
WspomoŜycielki
zawierało
w
sobie
przekonanie
wiernych
o
wszechpośrednictwie łaski, to znaczy, Ŝe Maryja jest Szafarką BoŜych łask.
Do wieku XVI, powstało bardzo wiele sanktuariów, które wyraźnie pod
imieniem Maryi WspomoŜycielki, Maryi od pomocy, Maryi Łaskawej itp.
wyraŜały wiarę i ufność w skuteczność orędownictwa Maryi. W samej Italii pod
wezwaniem Maryi WspomoŜycielki istnieje ponad 20 sanktuariów, z których
niektóre sięgają wieków średnich, jak np. w Busto Arsizio koło Varese, w
Pistoi, w Kastiglion Fiorentino, w Bobbio, w Bolonii w kościele Matki BoŜej
Większej, czy najsłynniejsze sanktuarium Lombardii w Caravaggio. Kilka
obrazów Matki BoŜej WspomoŜycielki zostało nawet koronowanych koronami
papieskimi, jak np. w Busto Arsizio (1632, 1895, 1921, 1947), w Caravaggio
(1710), w Modenie (1831), w Rzymie w bazylice Św. Karola ai Catinari (1888 i
1915) itp.
Jan Paweł II modlący się przed cudowną figurą Matki BoŜej WspomoŜenia
Wiernych w Caravaggio we Włoszech.
Jednak krajem najŜywiej rozwiniętego kiedyś kultu WspomoŜycielki była
Bawaria. WspomoŜycielkę nazywano tam wprost „Patronką”. Na figurze
WspomoŜycielki (dzieło Krumpera), która była na zamku w Monachium,
widniał napis „Patronka Bawarii”. Pierwszy kościół pod wezwaniem
WspomoŜycielki w Bawarii stanął w Pasawie w roku 1624. Zasłynęła w nim
rychło figura Matki BoŜej, kopia obrazu Cranacha - pątnicy witają Ją
okrzykiem: Maria hilf! (Maryjo, wspomagaj). Od tego okrzyku nazwano i górę i
sanktuarium Maria hilf! (Maryja WspomoŜycielka). W jednym tylko roku 1677
rozdano 120 000 Komunii świętych. Spisano 5 tomów łask. W roku 1627
papieŜ Urban VIII zatwierdził przy sanktuarium w Passau arcybractwa M. B.
WspomoŜycielki. Sanktuarium zawiadują po dziś dzień kapucyni.
Dnia 7 października 1571 roku oręŜ chrześcijański odniósł decydujące
zwycięstwo nad flotą turecką, która zagraŜała, bezpośrednio desantem Italii. Na
pamiątkę tego zwycięstwa papieŜ św. Pius V włączył do Litanii Loretańskiej
nowe wezwanie „WspomoŜenie wiernych, módl się za nami”. Dnia 12 września
1683 roku zostali Turcy rozgromieni przez króla polskiego, Jana III
Sobieskiego, pod Wiedniem. Na podziękowanie Matce BoŜej, za to zwycięstwo,
papieŜ bł. Innocenty XI w roku 1684 zatwierdza w Monachium, przy kościele
Św. Piotra, bractwo Matki BoŜej WspomoŜycielki Wiernych, rychło
podniesione do rangi arcybractwa. Wreszcie w roku 1816 tytuł Matki BoŜej
WspomoŜenia Wiernych wchodzi urzędowo do liturgii Kościoła, kiedy papieŜ
Pius VII ustanawia święto Matki BoŜej pod tym wezwaniem, na dzień 24 maja,
jako podziękowanie Matce BoŜej, Ŝe właśnie tego dnia, uwolniony z niewoli
Napoleona, mógł szczęśliwie powrócić na osieroconą przez szereg lat stolicę
Rzymską.
Te właśnie trzy wydarzenia przyczyniły się do spopularyzowania kultu
WspomoŜycielki i sprawiły, Ŝe zmienił się charakter tytułu „Matki BoŜej
WspomoŜycielki”. Od zwycięstwa pod Lepanto w roku 1571 nabierać zaczęło
ono charakteru „politycznego”, „militarnego” w znaczeniu opieki nad
Kościołem w jego waŜnych i decydujących momentach. Tytuł WspomoŜycielki
bywa wspominany na równi z wezwaniem „Matki Boskiej Zwycięskiej”; oba
tytuły stają się jednoznaczne.
W 1945 roku Dominikanie przybywający do gdańskiego klasztoru
ze Lwowa przywieźli stamtąd średniowieczną ikonę Matki BoŜej Zwycięskiej
Gdzie znajdują się Sanktuaria Matki BoŜej WspomoŜenia Wiernych?
Pierwszym obrazem Matki BoŜej, który pod tym imieniem, ale w nowym
juŜ charakterze był czczony, to obraz Łukasza Cranacha Starszego. Wymalował
on ten wizerunek Matki BoŜej w roku 1516 dla galerii elekta saskiego, Jerzego I
w Dreźnie.
Cudowny obraz Matki BoŜej WspomoŜenia Wiernych, autor Lucas Cranach
Starszy, Innsbruck
Od roku 1622 znajduje się on w kościele kapucynów w Pasawie, gdzie
zasłynął cudami. Po zwycięstwie Jana Sobieskiego pod Wiedniem sława obrazu
tego tak wzrosła, Ŝe powstało tam głośne na całe Niemcy sanktuarium, a
obrazy Matki BoŜej Pasawskiej zaczęły rozpowszechniać się po świecie. W
samej diecezji pasawskiej powstało ok. 150 miejsc, gdzie odbierała od wiernych
cześć kopia obrazu Cranacha. W diecezji Innsbruck (Tyrol) powstało 70
świątyń ku czci WspomoŜycielki z obrazem Cranacha. Łącznie w samych
jedynie tych dwóch diecezjach WspomoŜycielka miała aŜ 220 miejsc kultu. W
sanktuarium w Innsbrucku jest czczony obraz-oryginał Cranacha. Kościół ku
czci WspomoŜycielki wystawiono tu w roku 1657 jako wotum dziękczynne za
szczęśliwe zakończenie wojny 30-letniej (1618-1648). W Niemczech aŜ 15 jego
kopii zasłynęło równieŜ łaskami. Jan Sobieski po zwycięstwie nad Wiedniem
sprowadził do Warszawy figurę Matki BoŜej z Pasawy (kopia obrazu
cudownego) i umieścił ją w centralnym miejscu stolicy, na Krakowskim
Przedmieściu, gdzie do dnia dzisiejszego moŜna ją oglądać.
Obraz Matki BoŜej, Pasawskiej WspomoŜycielki, nie był jednak jedynym.
Powstało wiele innych. Wszystkie jednak miały ten sam charakter: zostały
wzniesione jako wotum dziękczynne za odniesione zwycięstwo wojenne, gdy
się waŜyły losy Kościoła albo poszczególnych narodów.
Do najgłośniejszych sanktuariów z tego czasu naleŜą: W Passau, w
Monachium i w katedrze w Amalfi, gdzie św. Alfons Liguori w roku 1756
wygłaszał swoje kazania.
Św. Jan Bosko wielki czciciel Madonny WspomoŜenia Wiernych
Nową historię kultu Matki BoŜej WspomoŜycielki rozpoczyna św. Jan
Bosko (1815-1888). On teŜ ustala typ „własny” wizerunku Matki BoŜej
WspomoŜycielki Wiernych. Przywraca teŜ jego treści pierwotne, szerokie
znaczenie, nie zacieśniając go li tylko do wojennych czy politycznych wydarzeń.
Typ ten nawet otrzymał nazwę wśród ludu „Madonny św. Jana Bosko”. śył on
w czasach bardzo niespokojnych i dla Kościoła Chrystusowego wręcz
groźnych. Dlatego widział on w kulcie Matki BoŜej WspomoŜycielki jakiś
ogólny krzyk całego chrześcijaństwa i jego ludów zagroŜonych o ratunek do
Tej, która tak skutecznie umiała dotąd odpierać wszelkie ataki nieprzyjaciela. W
tym wezwaniu widział św. Jan Bosko równocześnie jakby mobilizacje
wszystkich sił „synów światłości” do walki z „synami ciemności” pod
sztandarem Maryi. Nie zacieśniał jednak św. Jan Bosko kultu WspomoŜycielki
do oręŜnych rozpraw. Zdawał sobie dobrze sprawę, Ŝe kaŜdy z nas ma swoje
troski i potrzeby, Ŝe walka toczy się nie tylko na wielkich frontach, ale takŜe o
kaŜdą duszę nieśmiertelną. Za jego czasów nauka teologów; Ŝe Maryja jest
pośredniczką łaski, Ŝe jest szafarką BoŜych darów, była szczególnie
akcentowana. Propagowali ją gorąco wiek przedtem: św. Alfons Liguori (+
1787) i św. Ludwik Maria Grignon de Mondffort (+ 1706). Św. Jan Bosko
podpisywał się obu rękoma nad ich pismami i święcie wierzył, Ŝe nie ma ani
jednej łaski, która by nie przeszła przez ręce Maryi. Cokolwiek więc chcemy od
Pana Boga otrzymać, moŜemy otrzymać za pośrednictwem naszej
WspomoŜycielki.
Dzisiaj sanktuariów Matki BoŜej WspomoŜycielki Wiernych, typu, który
wprowadził św. Jan Bosko, jest około 130. Kilkanaście teŜ z nich doczekało się
koronacji. Najgłośniejszym jednak z nich jest obraz Matki BoŜej w Turynie,
który na zamówienie św. Jana Bosko wymalował dla Kościoła pod tym samym
wezwaniem artysta Tomasz Lorenzone w roku 1867. Obraz przedstawia Matkę
BoŜą w otoczeniu Apostołów. Na ścianach bazyliki Matki BoŜej
WspomoŜenia, tenŜe artysta miał umieścić jako uzupełnienie dla obrazu: bitwę
pod Lepanto, bitwę pod Wiedniem i uwolnienie papieŜa Piusa VII z niewoli
Napoleona. Najczęściej w kopiach przedstawia się samą Matkę BoŜą w
płaszczu królewskim, z koroną na głowie i berłem w ręku dla podkreślenia, Ŝe
w planach BoŜych Maryja jest jakby regentką BoŜą, która w imieniu Chrystusa
sprawuje rządy na ziemi.
W roku 1868 odbył się akt konsekracji Kościoła Matki BoŜej
WspomoŜycielki Wiernych, w Turynie, wystawionego przez św. Jana Bosko. W
roku 1883 nawiedza kościół jako młody kapłan Achilles Ratti, późniejszy
papieŜ św. Pius XI. W roku 1884 nawiedza sanktuarium ksiądz Józef Sarto,
późniejszy papieŜ św. Pius X. W roku 1903 obraz Matki BoŜej zostaje
uroczyście koronowany koronami papieskimi. W roku 1911 kościół otrzymał
tytuł bazyliki. W roku 1953nawiedza bazylikę Matki BoŜej WspomoŜycielki w
Turynie kardynał Anioł Roncalli, późniejszy papieŜ Jan XXIII.
Św. Jan Bosko Matkę BoŜą WspomoŜycielkę ustanowił główną Patronką
wszystkich swoich dzieł. ZałoŜył teŜ zgromadzenie sióstr Córek Matki BoŜej
WspomoŜenia Wiernych.
Kult wizerunku Matki BoŜej WspomoŜenia Wiernych w Polsce
Na dawnych obrazach M. B. z Kalwarii Zebrzydowskiej moŜna wyczytać
napis: Calvaria Zebrzydoviana - Auxilium Christianorum (Kalwaria Zebrzydowska WspomoŜenie Wiernych). We Wrocławiu - KsiąŜe spotykamy stary obraz
WspomoŜycielki jako „Madonnę Płaszcza”. Typ często spotykany w dawnych
wiekach: Maryja okrywa płaszczem opieki tłum swoich czcicieli.
Cudowny obraz Matki BoŜej z Kalwarii Zebrzydowskiej
W Polsce kult Matki BoŜej WspomoŜycielki szedł dwoma nurtami: z
Austrii i Niemiec jako Matki BoŜej Zwycięskiej oraz przez duchowych synów i
córki św. Jana Bosko. W roku 1898 przychodzą do Oświęcimia Salezjanie i
odtąd zaczyna się popularyzować obraz Matki BoŜej Turyńskiej i św. Jana
Bosko. Kopie obrazu Cranacha (+ 1553) pojawiły się przede wszystkim na
Śląsku: we Wrocławiu - kościół jezuitów (1694), w Sosnowicy (1729), w
Złotogłowiu koło Nysy itd. Obraz ten rozpowszechniały równieŜ bractwa M.
B, WspomoŜycielki w: Lublinie, Kaliszu a nawet w dalekim Łucku. WszakŜe
najwięcej do wzbudzenia kultu WspomoŜycielki w Polsce przyczynili się
duchowi synowie i córki św. Jana Bosko. W roku 1907 powstała pierwsza
wierna kopia obrazu turyńskiego w kościele salezjanów w Oświęcimiu. Stąd
rozbrzmiały się kopie po całej Polsce.
Wielkim czcicielem Matki BoŜej WspomoŜycielki był salezjanin, prymas
Polski, kardynał August Hlond. Nie mniej Ŝarliwym apostołem Matki BoŜej
WspomoŜycielki był jego następca na stolicy prymasów polskich i
metropolitów warszawskich, kardynał Stefan Wyszyński. Dnia 5 września 1958
roku dzięki jego staraniom wniósł Episkopat Polski do Stolicy Apostolskiej
prośbę o zaprowadzenie święta Maryi WspomoŜycielki Wiernych w
liturgicznym kalendarzu polskim. Wspomnienie tego święta obchodzi się takŜe
po ostatniej reformie (1969). Przez wprowadzenie tego święta chciał Episkopat
Polski zadokumentować, Ŝe naród polski nie tylko wyróŜniał się wśród innych
narodów wielkim naboŜeństwem do Najświętszej Maryi Panny, ale Ŝe moŜe
wymienić wiele dat, w której doznał Jej szczególniejszej opieki. Tak więc tytuł
ten wyraŜa z jednej strony hołd wdzięczności dla Maryi jako szczególnej
patronki i opiekunki narodu polskiego, a z drugiej strony zachęca do tym
większej ku Niej miłości i ufności.
Istniało takŜe w Polsce arcybractwo Matki BoŜej WspomoŜycielki. O.
Honorat Koźmiński załoŜył pod patronatem WspomoŜycielki Wiernych nową
rodzinę zakonną: Imienia Jezus.
Kościoły i kaplice pod wezwaniem Matki BoŜej WspomoŜenia Wiernych
Najgłośniejszy jest w Turynie, wystawiony przez św. Jana Bosko. Do juŜ
wymienionych sanktuariów wypada przypomnieć polskie: Oświęcim,
Twardogóra, Szczyrk, Przyłęków. Z dawnych zaś: Sosnowica, Złotogłowie,
Radochów i Cieszyn. Św. Jan Bosko we śnie widzi miejsca i zarysy świątyni a na
froncie napis: „To mój dom. Stąd moja chwała”. Wizja powtarza się w roku
1846.W roku 1862 decyduje się Święty na budowę. Wyznacza takŜe tytuł i
patrona nowej świątyni:„WspomoŜenie Wiernych”. Kiedy go pytają
zainteresowani z róŜnych stron, dlaczego ten właśnie wybrał tytuł, a nie inny,
św. Jan Bosko odpowiedział: „Czasy nasze potrzebują szczególnej opieki Matki
BoŜej a Kościół Chrystusa Jej szczególnej pomocy”. Prace rozpoczęto w roku
1864. W latach następnych bazylikę powiększano i przyozdabiano (1891 i
1936). Dzisiaj naleŜy ona do najpiękniejszych świątyń Italii. W jej wnętrzu
spoczywają we własnych ołtarzach: św. Jan Bosko, św. Maria Dominika
Mazzarello, św. Dominik Savio i bł. Michał Rua. Pod bazyliką moŜna oglądać
„kaplicę relikwii” wielu świętych.
Obrazy
Jest co najmniej kilkanaście typów wizerunków Matki BoŜej pod
wezwaniem WspomoŜycielki. Dwa są jednak najwięcej znane: pasawski i
turyński. Obraz turyński naleŜy do największych w ikonografii wśród obrazów
ołtarzowych. Liczy bowiem 8 m wysokości i 4 m szerokości. Obraz
przedstawia Maryję jako królową, w sukni czerwonej, w płaszczu niebieskim z
koroną na głowie, nad którą jest korona druga z gwiazd 12. Maryja na lewej
ręce trzyma BoŜe Dziecię w zielonej sukience i w koronie, które trzyma obie
ręce rozłoŜone, wyciągnięte jak na powitanie. W prawej dłoni trzyma Matka
BoŜa szczerozłote berło, dar sługi BoŜego, księcia Augusta Czartoryskiego.
Nad Maryją unosi się Duch Święty w postaci gołębicy. Dookoła w górze
wieniec aniołów a poniŜej 12 Apostołów. W tyle tło stanowi wzgórze Superga
ze znanym sanktuarium Matki BoŜej, do którego św. Jan Bosko w latach swojej
młodości nieraz podąŜał, a u stóp wzgórza widnieje bazylika Maryi
WspomoŜycielki w swojej budowie pierwotnej z jedną kopułą i dwoma
wieŜyczkami. Ramę potęŜnego obrazu stanowi obramowanie z barwnych
marmurów i lamp wiecznych. Niezwykłe łaski zaczęły się dziać jeszcze za Ŝycia
św. Jana Bosko. Zwykle „Madonnę św. Jana Bosko” przedstawia się w samej
postaci Maryi. Za cudowną uwaŜa się równieŜ figurę Matki BoŜej
WspomoŜycielki, umieszczoną w pięknej niszy bazyliki turyńskiej, obnoszoną
w czasie procesji. Według jej wzoru wykonano tysiące podobnych w świecie.
Wierną kopią obrazu Matki BoŜej WspomoŜycielki Turyńskiej jest obraz w
kościele salezjańskim w Oświęcimiu (1907).
Stary Kisielin obraz namalowany w 1998 roku. Przemalowany i
zakonserwowany w 2006 roku.
W naszej parafii w Starym Kisielinie znajduje się obraz Matki BoŜej
WspomoŜenia Wiernych namalowany na płótnie w 1998 roku przez Juliusza
Piechockiego z Gorzowa Wlkp.
Święto ku czci Matki BoŜej WspomoŜenia Wiernych
Obchodzone jest ono 24 maja. Ustanowił je papieŜ Pius VII w roku
1816 na podziękowanie Matce BoŜej za szczęśliwy powrót do Rzymu z niewoli
Napoleona Bonapartego(1815). Św. Jan Bosko umieszcza je po raz pierwszy w
wydanym przez siebie kalendarzu w roku1860. Co roku obchodzić je będzie
bardzo uroczyście jako święto patronalne swoich wszystkich dzieł.
24 kaŜdego miesiąca
Zwyczaj ten datuje się od roku 1904. Chodziło o to, by kaŜdy 24miesiąca
był jakby małym świętym WspomoŜycielki, był przypomnieniem Jej opieki nad
nami. Tego dnia we wszystkich domach salezjanów i Córek Maryi
WspomoŜycielki odprawiają się specjalne naboŜeństwa, odczytuje się prośby i
podziękowania, odmawia specjalne modlitwy i śpiewa ku czci WspomoŜycielki
pieśni.
Nowenna do Matki BoŜej WspomoŜenia Wiernych
Ma ona charakter podwójny: jako dziewięciodniowe przygotowanie do
centralnej uroczystości (24 V) oraz jako dziewięciodniowa modlitwa dla
uproszenia sobie jakiejś szczególnej łaski. UłoŜył ją św. Jan Bosko i często
zalecał. Nadto św. Jan Bosko polecał nowennę ustną, polegającą na
odmawianiu przez 9 dni: 3 Ojczenasz, 3 Zdrowaś i 3 Chwała Ojcu. Nadto:
„Chwała i dziękczynienie bądź w kaŜdym momencie Jezusowi w Najświętszym
Boskim sakramencie. Ile minut w godzinie, a godzin w wieczności, tylekroć
bądź pochwalon Jezu, ma miłości”. Polecał równieŜ ś w. Jan Bosko dodać trzy
razy modlitwę „Witaj Królowo” z wezwaniem: „Maryjo WspomoŜenie
Wiernych, módl się za nami”. Zalecał, by odprawiający nowennę przystąpił do
Spowiedzi i Komunii świętej oraz by na cele salezjańskie przyrzekł złoŜyć
ofiarę, jeśli otrzyma upragnioną łaskę.
Błogosławieństwo Matki BoŜej WspomoŜenia Wiernych
UłoŜył je św. Jan Bosko i stale się nim posługiwał. Zatwierdził je papieŜ Leon
XIII w roku 1878 (15 V). Miało ono róŜne formy. Dzisiaj składa się z modlitw:
Pod Twoją obronę, Zdrowaś kilku wezwań liturgicznych modlitwy, udzielenia
błogosławieństwa i pokropienia wodą święconą.
Wezwanie: Maryjo, WspomoŜenie Wiernych, módl się za nami
Umieścił je w Litanii Loretańskiej papieŜ św. Pius V na pamiątkę
zwycięstwa odniesionego przez oręŜ chrześcijański z Turkami w bitwie
morskiej pod Lepanto (7 X 1571).
Łaski otrzymane za przyczyną Matki BoŜej WspomoŜenia Wiernych
Miał św. Jan Bosko odwagę powiedzieć, Ŝe kościół w Turynie wystawiła
sobie sama WspomoŜycielka, on był jedynie Jej kasjerem. KaŜda cegła jest
świadkiem i votum dziękczynnym za odebrane i niezwykłe łaski. Podajemy
kilka przykładów na potwierdzenie.
Senator Cotta był umierający. Miał wówczas 83 lata. Odwiedza go św.
Jan Bosko i mówi:„Pan nie moŜe jeszcze umrzeć. Pan jest potrzebny. A co by
pan uczynił, gdyby WspomoŜycielka wróciła panu zdrowie?” - Wypłacę na
kościół (budujący się właśnie) po dwa tysiące franków przez sześć miesięcy.
„Dobrze, wracam do moich chłopców i kaŜę im się modlić o zdrowie dla
pana”. Po trzech dniach zjawia się osobiście w pokoju Świętego senator i
wręcza z radością pierwszą naleŜność. śył jeszcze 3 lata, ciesząc się dobrym
zdrowiem (1866).
TegoŜ roku 1866 dnia 16 listopada św. Jan Bosko idzie na miasto szukać
pieniędzy. Musi zaraz wypłacić 3000 franków. Spotyka lokaja w Liberii, który
właśnie został wysłany przez pana do księdza Bosko. Pan jego od trzech lat był
przykuty do łoŜa boleści. Lekarze stracili nadzieję przywrócenia mu zdrowia.
Pan ów przyrzeka złoŜyć ofiarę na budujący się kościół, jeśli Święty uprosi mu
u Boga ulgę w cierpieniach. Święty zwołuje 30 domowników, odmawia z nimi
modlitwę do Matki BoŜej WspomoŜycielki, udziela błogosławieństwa i
nakazuje przynieść ubranie panu, by mógł iść do banku i przynieść pilnie
pieniądze. Ubrania nie było, wiec musiano kupić nowe. Zdumiony chory wstaje
na nogi po raz pierwszy od 3 lat, idzie do banku i przynosi ofiarę do domu
Świętego, wsiada do powozu i pełen szczęścia odjeŜdŜa do swego pałacu.
W tym samym roku, kiedy św. Jan Bosko zamówił pierwsze medaliki
Matki BoŜej WspomoŜycielki (1866) wybuchła w Turynie epidemia. Moc ludzi
zabrała śmierć. Chłopcom Św. Jana Bosko i personelowi domu nic się nie
stało. Wszystkich zabezpieczył medalikiem WspomoŜycielki. W roku 1885
hrabia Villeneve umierającemu swojemu słudze zawiesił medalik Matki BoŜej
WspomoŜycielki, podarowany przez św. Jana Bosko. Sługa natychmiast
wyzdrowiał.
Kiedy św. Jan Bosko odbywał wizytację domu salezjańskiego w Alassio,
przyniesiono do niego 5-letniego chłopca, na pół sparaliŜowanego. Po
otrzymaniu błogosławieństwa Matki BoŜej WspomoŜycielki malec natychmiast
wyzdrowiał. W tym samym czasie św. Jan Bosko udzielonym
błogosławieństwem uzdrowił braciszka owego chłopca, dziewięcioletniego,
mającego wadę w mówieniu. Pewna hrabina z Nizza zwróciła się telegraficznie
do Świętego, będącego wówczas na wizytacji w Cannes, o pomoc dla wnuczka,
który cierpiał na konwulsję, z prośbą o udzielenie mu błogosławieństwa. Święty
uczynił to (na odległość) i wnuczek wyzdrowiał.
Fakty późniejsze
Mercedes R. de Valdes chorowała 16 lat. PrzeŜyła cztery cięŜkie
operacje, ale bóle nie ustawały. Poleciła się z wiarą Matce BoŜej
WspomoŜycielce, gorąco prosząc o zdrowie. Wyzdrowiała zupełnie (1967).
Czteroletnia wnuczka pani Marii Pujol nie mogła poruszać się
swobodnie. Lekarze stwierdzili zdeformowany kręgosłup. Babka nie miała
pieniędzy na leczenie a lekarze nie dawali nadziei. PoboŜna niewiasta
rozpoczęła nowennę do Matki BoŜej WspomoŜycielki. Po kilku zaledwie
dniach dziecko chodziło normalnie. Miejscowość Reus w Hiszpanii. Rok 1969.
W tym samym miesięczniku zeznaje Hieronima Compora z Bordighera
(maj 1969).„Zachorowałam na nogi. Lekarze w szpitalu stwierdzili «chorobę
Burgera». Byłam w szpitalu 40 dni bez Ŝadnej ulgi w cierpieniach. Co gorsza,
choroba przerzuciła się nadto i na lewą nogę. Zwróciłam się do Matki BoŜej
WspomoŜycielki i obiecałam ogłosić łaskę oraz osobiście pieszo udać się do
sanktuarium Matki BoŜej WspomoŜycielki w Turynie, jeśli wyzdrowieję. Nie
mniej gorąco odprawiała nowennę w mojej intencji rodzina. Po niedługim
czasie bóle przeszły, nastało polepszenie, a dzisiaj chodzę szczęśliwa.
Spełniłam teŜ dane Matce BoŜej zobowiązania”.
Siostra Marianna Wagner z Linzu pisze, Ŝe zachorował chłopiec 5-letni,
Klaus na zapalenie opon mózgowych. Przez sześć tygodni leŜał chłopiec w
szpitalu nieprzytomny. Lekarze stracili nadzieję Ŝycia. Siostra Wagner na prośbę
matki ze swoimi dziewczętami rozpoczęła nowennę do Matki BoŜej
WspomoŜenia Wiernych. I oto dnia pewnego ku zdumieniu lekarzy dziecko
oprzytomniało, zaczęło wracać do zdrowia i niebawem zupełnie zdrowe
wróciło do domu.
Modlitwa: Wszechmogący i miłosierny BoŜe, któryś dla obrony ludu
chrześcijańskiego ustanowił przedziwną pomoc w błogosławionej Dziewicy
Maryi; spraw łaskawie, abyśmy moŜną Jej opieką wsparci, mogli walczyć za
Ŝycia a przy śmierci osiągnąć zwycięstwo nad nieprzyjacielem dusz naszych.
Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa.