Show publication content!

Dr hab. inż. Andrzej Tomporowski
Profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy
Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy
Instytut Technik Wytwarzania
Al. Prof. S. Kaliskiego 7,
85-796 Bydgoszcz
RECENZJA
pracy doktorskiej mgr inż. Krzysztofa Kopera
pt. „Struktura modelu zarządzania cyklem życia obiektów technicznych”
1. PODSTAWA OPRACOWANIA RECENZJI
Recenzję opracowałem na pisemne zlecenie Dziekana Wydziału Maszyn Roboczych i
Transportu Politechniki Poznańskiej Pana prof. dr hab. inż. Franciszka Tomaszewskiego, z
dnia 21-06-2016, wraz z załączonym egzemplarzem pracy doktorskiej. W ocenie rozprawy
przyjąłem kryteria wynikające z obowiązującej Ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach
naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.
2. CHARAKTERYSTYKA PRACY
Działalność człowieka wywiera ogromny wpływ na środowisko przyrodnicze. Rozwijająca
się cywilizacja doprowadziła do zachwiania równowagi klimatycznej Ziemi. Odnotowuje
się wiele prób diagnozy aktualnego stanu środowiska oraz opracowuje się sposoby
przeciwdziałania jego degradacji. Na popularności zyskują koncepcje zrównoważonego
rozwoju. W efekcie tworzone są studia nad możliwym oddziaływaniem wytworów
człowieka na środowisko, w tym obiektów technicznych. Wszelkie praktyczne działania,
które mają na celu ocenę wpływu człowieka na środowisko nabierają zatem coraz
większego znaczenia. Dotyczy to również sfery projektowania, konstruowania,
wytwarzania, eksploatacji i zagospodarowania maszyn. Technika środowiskowej oceny
cyklu życia nie zawsze pozwala na wykorzystanie wyników w praktyce. W przypadku
zarządzania cyklem życia, kluczową rolę odgrywa związek pomiędzy zagadnieniami
zrównoważonego rozwoju a myśleniem w kategoriach cyklu życia w praktyce. W związku z
powyższym prace poznawcze i utylitarne prowadzone w tym obszarze mają duże
znaczenie. Do tego typu prac zaliczyć można z pewnością rozprawę doktorską Pana mgr
inż. Krzysztofa Kopera.
Recenzowana praca doktorska napisana została na 133 stronach, ujętych w 8 rozdziałów,
spisy: literatury, tabel i rysunków oraz streszczenia w języku polskim i angielskim.
W pierwszym rozdziale, pt. „Wprowadzenie”, przedstawiono tło i genezę powstania pracy,
nakreślono obszar problemowy oraz podano zakres prowadzonych analiz.
W rozdziale drugim, pt. „Koncepcja zarządzania cyklem życia obiektów technicznych”,
szczegółowo przedstawiono koncepcję zrównoważonego rozwoju oraz koncepcję myślenia
w kategoriach cyklu życia, uwzględniając m.in. środowiskową ocenę cyklu życia, rachunek
kosztów cyklu życia, społeczną ocenę cyklu życia, zintegrowaną politykę produktową i
ekoefektywność. Przybliżono metodykę zarządzania cyklem życia (LCM), której przejawy
szeroko omówiono.
Rozdział trzeci, pt. „Cel i zakres pracy”, został poświęcony sformułowaniu celu głównego i
omówieniu celów szczegółowych oraz przedstawieniu zakresu rozprawy.
W rozdziale czwartym, pt. „Model zarządzania cyklem życia obiektu technicznego”, zawarto
omówienie głównych założeń autorskiego modelu oceny oddziaływań środowiskowych,
ekonomicznych i społecznych oraz zestawiono z nim współczesne techniki oceny
wymienionych oddziaływań. Zawarto również opis zaproponowanej przez autora
procedury zarządzania cyklem życia obiektów technicznych oraz sposobu użycia danych w
opracowanym modelu.
W rozdziale piątym, pt. „Wybór i charakterystyka obiektu badawczego”, przedstawiono
informacje na temat wyboru i charakterystyki obiektu analizy - automatu do pakowania
produktów w kubki, typu 245 KSP firmy Trepko.
Rozdział szósty, pt. „Realizacja i wyniki analiz cyklu życia”, poświęcono zilustrowaniu oraz
interpretacji wyników realizacji analiz ilościowych oddziaływań środowiskowych,
ekonomicznych oraz społecznych w cyklu życia obiektu badań.
W rozdziale siódmym, pt. „Zastosowanie modelu na przykładzie obiektu analizy”,
zaprezentowano łączną ocenę oddziaływań analizowanego obiektu, przedstawiono
możliwości praktycznego wykorzystania autorskiego modelu oceny oddziaływań oraz
sformułowano wytyczne do doskonalenia obiektu badań.
W rozdziale ósmym, pt. „Podsumowanie”, zamieszczono
merytoryczne, metodyczne, aplikacyjne i rozwojowe.
najważniejsze
wnioski
Po rozdziale ósmym zamieszczony został spis cytowanych w rozprawie pozycji
literaturowych oraz spis tabel i rysunków. Streszczenia w języku polskim i języku angielskim
znajdują się przed główną treścią pracy.
3. OCENA PRACY
Tematyka rozprawy
Analiza treści zawartych w początkowych częściach recenzowanej pracy doktorskiej
pokazuje, że Doktorant jest świadomy ogromnych wyzwań o charakterze środowiskowym,
związanych z rozwojem industrialnej cywilizacji. Trafnie dostrzega potrzebę
odpowiedniego zarządzania cyklem istnienia obiektów technicznych, uwzględniającego
minimalizację ich negatywnego wpływu na środowisko, począwszy od etapu ekoprojektowania, a skończywszy na właściwym pro-środowiskowym zagospodarowaniu
poużytkowym.
Mgr inż. Krzysztof Koper trafnie zauważa, iż w dostępnej literaturze niejednokrotnie
można odnaleźć analizy środowiskowego oddziaływania wielu produktów, jednak
najczęściej tych o niewielkim stopniu złożoności ich budowy. Wymieniona tematyka
badawcza rzadko odnosi się do maszyn i urządzeń. Większość z tego typu analiz została
oparta o koncepcję cyklu istnienia. Przeprowadzane badania skupiają się przede wszystkim
na analizie procesów wytwórczych obiektów technicznych, niezwykle rzadko poruszając
2
również problematykę projektowania, konstruowania i zagospodarowania po zakończeniu
eksploatacji.
Wydawać by się mogło, że pojedynczy obiekt techniczny nie stanowi istotnego zagrożenia
środowiskowego, lecz biorąc pod uwagę efekt skali – masowość tworzenia maszyn
roboczych różnego typu lub niekiedy również ich wielkość – może dojść do kumulowania
się negatywnych skutków ich działalności. Należy zatem w taki sposób zarządzać cyklem
życia maszyn i urządzeń, aby zmniejszyć niekorzystne oddziaływania spowodowane
istnieniem obiektów technicznych.
Dotychczas nie podejmowano prób sformułowania kryteriów podobieństwa lub
przedstawienia typowej struktury LCM. Zasadnym jest podjęcie i rozwiązanie tego
oryginalnego problemu metodologicznego, poprzez zaproponowanie autorskiego modelu
opartego na zarządzaniu cyklem życia obiektów technicznych.
Reasumując, mgr inż. Krzysztof Koper rzetelnie uwiarygodnił fakt, iż podjęta w rozprawie
problematyka ma istotne znaczenie. Jest ona ważna zarówno dla rozwoju wiedzy ogólnej,
jak i doskonalenia narzędzi zapobiegających powstawaniu negatywnych następstw
środowiskowych na wszystkich etapach cyklu życia obiektów technicznych.
Zaproponowany temat rozprawy jest aktualny i ważny zarówno z punktu widzenia
naukowego i aplikacyjnego. Dobrze wpisuje się w aktualny trend naukowego poszukiwania
pro-środowiskowych, wysoko efektywnych i wysoko sprawnych maszyn i urządzeń
technicznych oraz nowych modeli odwzorowujących ich charakterystyki w całym cyklu ich
istnienia. Należy stwierdzić, iż zawarty w rozprawie materiał, należy do grupy problemów
budowy i eksploatacji maszyn.
Geneza, cel i zakres pracy
U bezpośrednich podstaw wybranego przez Doktoranta tematu pracy doktorskiej leży
potrzeba odpowiedzialnego kształtowania obiektów technicznych w kierunku
minimalizacji ich środowiskowych oddziaływań na każdym etapie ich cyklu życia.
Doskonalenie i rozwój maszyn i urządzeń powinno być oparte na rzeczywistych
przesłankach. W literaturze wyraźnie widoczny jest brak opracowań traktujących
tematykę zarządzania cyklem życia w kompleksowy sposób, w tym modelowych propozycji
realizacji w praktyce koncepcji LCM obiektów technicznych. Opisana wyżej sytuacja stała
się podstawą do podjęcia realizacji recenzowanej pracy i miała stanowić wkład w rozwój
badań i próbę oceny oddziaływań powstających na wszystkich etapach cyklu istnienia
maszyny roboczej stanowiącej obiekt badań.
Główne elementy metodyczne: cel zasadniczy i cele szczegółowe, pojawiają się w trzecim
rozdziale pracy (str. 38-39). Cel główny to „opracowanie struktury modelu zarządzania
cyklem życia obiektów technicznych na przykładzie wybranego obiektu technicznego,
którym będzie maszyna stosowana w przemyśle spożywczym, zgodnie z koncepcją
zarządzania cyklem życia, ujętego w wymiarze środowiskowym, ekonomicznym i
społecznym”.
to:
Pięć celów szczegółowych, przedstawiono w porządku chronologicznym realizacji. Są
1) opracowanie podstawowych założeń modelu zarządzania cyklem życia, w tym
określenie granic zarządzanego systemu obiektu,
3
2) opracowanie propozycji kryteriów oceny oddziaływań społecznych w cyklu życia
obiektu technicznego i sposobu ich obliczania,
3) przeprowadzenie ilościowej: środowiskowej, ekonomicznej i społecznej oceny cyklu
życia wybranego obiektu technicznego,
4) określenie zależności pomiędzy efektami działań doskonalących, a zmianą poziomu
oddziaływań w poszczególnych aspektach cyklu życia obiektu technicznego,
5) określenie typowych uwarunkowań sprawnego i skutecznego zarządzania cyklem
życia obiektów technicznych.
W dalszej części pracy Autor konsekwentnie przedstawił warunki osiągnięcia głównego
celu pracy oraz zrealizowania celów szczegółowych. W rozprawie mgr inż. Krzysztof Koper
podał kryterium pozwalające na stwierdzenie osiągnięcia głównego celu pracy. W ostatnim
rozdziale pracy Doktorant przedstawił i uzasadnił osiągnięcie celu głównego i celów
szczegółowych (str. 122).
Stwierdzić zatem można, że od strony metodycznej w pracy określono wszystkie
podstawowe elementy realizacyjne pracy: cel główny i cele szczegółowe, strukturę zadań
do wykonania oraz zakres pracy, nie sformułowano jednak jasno problemu badawczego i
nie postawiono tezy lub hipotezy badawczej. Sformułowane cele badawcze konsekwentnie
uwzględniano w trakcie wykonywania pracy i wypowiedziano się o nich w podsumowaniu
rozprawy.
Zagadnienie badawcze pracy
Jak już wspomniano, w pracy wytyczono do osiągnięcia jeden cel główny i pięć
szczegółowych. Wszystkie postawione sobie przez Doktoranta cele można potraktować
jako badawcze. Cele szczegółowe charakteryzują się różnym ciężarem gatunkowym dla
sumarycznych wyników rozprawy i różnym nakładem pracy (dominujący jest tu wkład
wynikający z realizacji zadań 1-3) oraz o różnych akcentach (np. cele 1, 2 i 5 posiadają
charakter wyraźnie analityczny i postulatywny, w odróżnieniu od pozostałych, o
charakterze naukowo-badawczym).
Dla osiągnięcia głównego celu pracy, badania przeprowadzone przez Doktoranta składały
się z dwóch części, co uzasadnione jest specyfiką problemu rozpatrywanego w pracy i
narzędziami stosowanymi do jego rozwiązania. Pierwszą z nich stanowiło opracowanie
autorskiego modelu zarządzania cyklem życia obiektów technicznych. Zaproponowana
procedura LCM opiera się na iteracji cyklu PDCA, a jej ogólną postać zaprezentowano na
rysunku 4.5 (str. 79). Składa się ona z dwunastu etapów: określenia wymagań
interesariuszy (P.1), określenia celów realizacji procedury (P.2), oceny oddziaływań
(ekowydajności obiektu) i jej prezentacji (P.3), identyfikacji najbardziej uciążliwych
oddziaływań (D.1), analizy współzależności między oddziaływaniami (D.2), określenia i
wyboru rozwiązań dla minimalizacji negatywnych oddziaływań (D.3), ponownej oceny
oddziaływań (ekowydajności obiektu) i jej prezentacji (C.1), określenia rezultatów
zaproponowanych rozwiązań wobec postawionych celów (C.2), określenia stopnia
spełnienia wymagań interesariuszy (C.3), prezentacji efektów wdrożenia wybranego
rozwiązania (A.1), określenia warunków i sposobu wdrożenia rozwiązań (A.2) oraz
opracowania wytycznych dla kolejnej iteracji procedury (A.3). Warto podkreślić, że
autorski model zawiera wieloaspektową prezentację oceny oddziaływań, zarówno w
4
wymiarze środowiskowym, ekonomicznym, jak i społecznym. Stanowi to oryginalny wkład
Autora w rozwój metodologii LCM.
W drugiej części badań przeprowadzono analizę środowiskową (LCA), ekonomiczną (LCC)
i społeczną (SLCA) wybranego obiektu badawczego (maszyny pakującej dla przemysłu
spożywczego) we wszystkich etapach jego cyklu życia. Na uwagę zasługuje fakt, że mgr inż.
Krzysztof Koper nie pominął ważnych elementów związanych z badaniami LCA, jak np.:
określenie granic analizowanego systemu, wyznaczenie jednostki funkcjonalnej i ustalenie
ram czasowych (str. 95-96).
Uzyskane wyniki badań pozwoliły na realizację sześciu pierwszych elementów
zaproponowanej procedury LCM (wraz z wnioskami dla doskonalenia cyklu życia obiektu
badań).
W obszarze zasadniczych dla pracy kwestii struktury i wielkości oddziaływań
środowiskowych, podkreśla się fakt przedstawienia wielkości tych wpływów dla
poszczególnych etapów cyklu życia badanego obiektu, to jest dla wytwarzania, eksploatacji
i zagospodarowania.
Ustosunkowując się do sposobu rozwiązania zadań badawczych rozprawy należy
stwierdzić, iż mgr inż. Krzysztof Koper skrupulatnie wykonał bardzo obszerną pracę nad
opracowaniem modelu zarządzania cyklem życia obiektów technicznych i jego
praktycznym zastosowaniem na przykładzie rzeczywistej maszyny roboczej i w
konsekwencji udowodnił zasadność przyjętych założeń. Reasumując, praca przynosi
bardzo dużo ciekawego poznawczo materiału w obszarze metodologii zarządzania cyklem
istnienia maszyn i urządzeń.
Przegląd literatury
Mgr inż. Krzysztof Koper zawarł w pracy odniesienia do 124 pozycji literaturowych. Są to
w przeważającej mierze publikacje pochodzące z ostatnich lat, w większości anglojęzyczne,
głównie pozycje z zakresu oceny cyklu istnienia, szeroko rozumianej ekologii i nauk
pochodnych oraz budowy i eksploatacji maszyn. Rozpoznanie literaturowe problematyki
pracy można uznać za bardzo dobre. Autor cytuje także prace własne (4 artykuły, w tym 2
anglojęzyczne i 2 samodzielne) co również świadczy o jego osobistym dorobku w zakresie
podjętej tematyki pracy. W spisie literaturowym znajdują się dwie pozycje (nr 18 i 103), na
które Autor nie powołuje się w treści rozprawy. Co do zakresu i sposobu cytowania nie
mam zastrzeżeń. To samo odnosi się do sposobu powoływania się na pozycje literaturowe.
Układ i redakcja pracy
Praca posiada poprawny układ. W rozdziale pierwszym zamieszczono wprowadzenie do
pracy, omówiono genezę i nakreślono obszar problemowy. Na podstawie dokonanego
przeglądu aktualnej literatury przedmiotu (rozdział 2) przyjęto cel główny i cele
szczegółowe pracy (rozdział 3). W kolejnej części rozprawy przybliżono metodykę
prowadzonych analiz, obiekt badań oraz opracowano autorski model zarządzania cyklem
życia obiektów technicznych (rozdziały 4-5). W następnych rozdziałach (rozdział 6-7)
przedstawiono wyniki badań oraz praktyczne zastosowanie autorskiego modelu. Ostatni
rozdział stanowi podsumowanie zawierające bardzo wiele wniosków pogrupowanych w
czterech obszarach – wnioski merytoryczne, metodyczne, aplikacyjne i rozwojowe.
5
Poprawnie zredagowane streszczenia (w języku polskim i angielskim) dobrze służą
szybkiemu zapoznaniu się z tematyką pracy. Strona ilustracyjna pracy jest na dobrym
poziomie. Rysunki, schematy i tabele wykonane są starannie i czytelnie. W tekście
występują jednak nieliczne błędy edytorskie i stylistyczne.
Reasumując, można stwierdzić, że treść pracy jest zgodna z jej przedmiotem i tytułami
rozdziałów. Rozdziały są zaplanowane prawidłowo i często kończą się syntetyzującymi
uogólnieniami, wnioskami i ustaleniami. Proporcje objętościowe części literaturowostudialnej pracy i części eksperymentalnej są nieco zachwiane na niekorzyść tej drugiej,
mimo, że opis instrumentarium badawczego wydaje się być dla rozprawy wystarczający.
4. UWAGI KRYTYCZNE
W mojej opinii praca nie zawiera zauważalnych błędów merytorycznych. Nasuwają się
jednak dwie uwagi o charakterze dyskusyjnym:
1) W pracy nie sformułowano hipotezy, tezy czy jednoznacznie problemu badawczego,
chociaż cel pracy przybliża podjętą problematykę. Pewnym mankamentem rozprawy
jest jednostkowość przyjętego obiektu analizy, co nieco zmniejsza wiarygodność
zawartych w pracy rozważań. W pracach naukowych dąży się do uniwersalizacji ich
charakteru. Uniwersalność wykorzystania metody powinna być potwierdzana na
kilku obiektach (przynajmniej bardzo zbliżonych lub podobnych). Oparcie procedury
badawczej o jeden, pojedynczy obiekt zmniejsza nieco wiarygodność rozważań.
2) W pracy brakuje załączników z danymi, które pozwoliłyby na weryfikację
uzyskanych wyników, np. z bardzo solidnie wykonanych procedur LCA. Autor w
rozdziale 4-tym przygotowuje czytelnika na szczegółowe analizy badawcze w
zakresie ocen zarządzania cyklem życia wybranego obiektu badań. W konsekwencji
Doktorant nie wykorzystuje tej wiedzy w części tzw. eksperymentalnej co
wzmocniłoby niewątpliwie aplikacyjny charakter opracowanego autorskiego modelu.
Pewien niedosyt budzą uproszczone analizy: LCC, SLCA.
Uwagi drobne
W pracy zdarzają się drobne niedoskonałości o znacznie mniejszym znaczeniu:
1) Autor w rozprawie zamiennie stosuje pojęcia: „wyrób” i „produkt” - nie definiując
ich znaczenia.
2) Autor naprzemiennie używa pojęć: „obiekt techniczny”, „maszyna”, „automat245KSP” oraz: „wartość dodana”, „łańcuch wartości”, „łańcuch produktu”. Z treści
jednak nie wynika jednoznaczność tych określeń.
3) Realizacja celu szczegółowego nr 1 opisana jest w podrozdziałach 4.2 i 6.1 – brak jest
jednak odniesienia w podsumowaniu.
4) Realizacja celu szczegółowego nr 5 wydaje się być nieprecyzyjne i niejednoznacznie
opisana.
Str. 3 – numery stron wszystkich rozdziałów i podrozdziałów począwszy od „Celu i zakresu
pracy”, w spisie treści nie są zgodne z rzeczywistymi numerami w rozprawie, niezgodność
spowodowana jest nieprawidłowym nr str. rozdziału 3-ego (jest 37, powinna być 38),
6
Str. 17 – numer strony, jest 18 winien być 17,
Str. 219 – jest: "...została omówiona szczegółowo w podrozdziale 4.4...", winno być:
"...została omówiona szczegółowo w podrozdziale 4.3...",
Str. 2115 – jest: "...została omówiona szczegółowo w podrozdziale 4.5...", winno być:
"...została omówiona szczegółowo w podrozdziale 4.4...",
Str. 219 – jest: "...została omówiona szczegółowo w podrozdziale 4.6...", winno być:
"...została omówiona szczegółowo w podrozdziale 4.5...",
Str. 35 – tematyka współzależności aspektów pojawia się w pracy wielokrotnie, głównie w
podrozdziale 7.2, gdzie są podane przykłady,
Str. 36 – podrozdział 2.5 - treść podsumowania jest w zasadzie powtórzeniem treści
zawartych wcześniej, stąd w tym miejscu nie wnosi nowych wartości poznawczych,
Str. 771 – zły nr podrozdziału: jest 4.9 winien być 4.7,
Str. 778 – jest: ”Cykl PDCA zilustrowany jest poniżej (rys. 4.3).”, winno być: ”Cykl PDCA
zilustrowany jest poniżej (rys. 4.4).”,
Str. 771 – jest: ”Ogólną postać procedury w podziale na fazy cyklu PDCA przedstawia
rys.4.4.”, winno być: ”Ogólną postać procedury w podziale na fazy cyklu PDCA przedstawia
rys.4.5”,
Str. 127 – pozycja literaturowa [18] nie jest przywołana w treści rozprawy,
Str. 127– pozycja literaturowa [103] nie jest przywołana w treści rozprawy.
5. PODSUMOWANIE
Według mojej wiedzy, zawartych w rozprawie rozważań literaturowych i relacji z badań
własnych, odkryto i opisano wiele ważnych dla budowy i eksploatacji maszyn zależności.
Należy podkreślić rolę poznawczą i badawczą przedmiotowych zagadnień zmierzających
do rozwiązania istotnego problemu naukowego. Autor poprzez realizację kolejnych etapów
pracy badawczej uwierzytelnił poprawność przyjętej metodyki, zmierzającej do osiągnięcia
wyznaczonego celu. Doktorant wykazał się znajomością zagadnień z zakresu budowy i
eksploatacji maszyn. Przedstawiony do recenzji materiał, oryginalność przyjętej w
rozprawie metodyki identyfikacji i oceny środowiskowych oddziaływań (również
społecznych), generowanych przez złożone obiekty techniczne, są potwierdzeniem
umiejętności Doktoranta w zakresie samodzielnego prowadzenia pracy naukowo –
badawczej. Praca posiada wymiar praktyczny, z uwagi na autorski model zarządzania
cyklem życia obiektów technicznych, który może znaleźć szerokie zastosowanie w ekoprojektowaniu maszyn i urządzeń oraz przyczynić się do rozwoju metod analiz
proekologicznych, złożonych obiektów technicznych.
6. WNIOSKI KOŃCOWE
W oparciu o przeprowadzoną ocenę przedmiotowej rozprawy doktorskiej stwierdzam, że:
1) Autor w wystarczający sposób rozwiązał sformułowane w pracy zadania zmierzające
do celu poznawczego, tj. opracowania struktury zarządzania cyklem życia złożonych
obiektów technicznych w wymiarze środowiskowym, ekonomicznym i społecznym.
2) Wyniki przedstawionej do oceny rozprawy doktorskiej stanowią podstawę do
stwierdzenia, że określony na wstępie cel naukowy został osiągnięty. Rozprawa jest
potwierdzeniem rzetelnie przygotowanego eksperymentu, zebrania dużej ilości
danych do obliczeń środowiskowych, na podstawie obiektu rzeczywistego, a w
konsekwencji przeprowadzenia dokładnych i solidnych obliczeń i prawidłowego
wnioskowania.
7
3) Doktorant wykazał się znajomością niezbędnej do realizacji tematu wiedzy
teoretycznej, którą wykorzystał w należytym stopniu podczas analizy i syntezy
wyników oryginalnych badań.
4) Opiniowana praca, w szczególności metodyka badań oraz zawarte w niej wyniki,
rozszerzają wiedzę o procesie projektowania, eksploatowania i poużytkowego
zagospodarowania złożonych obiektów technicznych z poszanowaniem
współczesnych terenów zrównoważonego rozwoju.
W związku z powyższym uważam, że przedstawiona mi do oceny rozprawa doktorska
autorstwa
mgr inż. Krzysztofa Kopera,
pt: ” Struktura modelu zarządzania cyklem życia obiektów technicznych”
spełnia – w świetle obowiązujących, a wymienionych wcześniej przepisów – wymagania
stawiane pracom doktorskim. Wnioskuję do Rady Wydziału Maszyn Roboczych i
Transportu Politechniki Poznańskiej o dopuszczenie Pana mgr inż. Krzysztofa
Kopera do dalszych etapów przewodu doktorskiego.
Uważam, iż z uwagi na: prezentowane walory pracy, wysoki poziom merytoryczny,
aplikacyjność rozwiązanego problemu, oryginalność i uniwersalność zaproponowanego,
nowatorskiego modelu procedury zarządzania cyklem życia złożonych obiektów
technicznych, skorelowane działań dla zrównoważonego rozwoju z interesami
użytkowników, społeczeństwa, producentów, uczestników łańcuchów dostaw (szczególnie
kroki procedury P.1 i C.3) i egzemplifikację struktury modelu w warunkach rzeczywistych
(oryginalne kroki procedury D.2 i C.3 skłaniające do ekoinnowacji), rozprawa zasługuje
na wyróżnienie.
Bydgoszcz, 20.09.2015
8