25 lat ekonometrii finansowej
Transkrypt
25 lat ekonometrii finansowej
KRZYSZTOF JAJUGA Katedra Inwestycji Finansowych i Zarządzania Ryzykiem Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu 25 LAT EKONOMETRII FINANSOWEJ EKONOMETRIA FINANSOWA – OKREŚLENIE Modele ekonometrii finansowej są tworzone w odniesieniu do danych w postaci finansowych szeregów czasowych, zaś modele są stosowane: - w celu weryfikacji hipotez tworzonych przez teorię finansów - w celu identyfikacji prawidłowości w danych finansowych Modele ekonometrii finansowej: - Modele ekonometrii dynamicznej, adaptowane na potrzeby finansowych szeregów czasowych - Modele rozwijane na potrzeby finansów EKONOMETRIA FINANSOWA – OKREŚLENIE Campbell, Lo, MacKinlay: raison d’etre of financial econometrics is the empirical implementation and evaluation of financial models Journal of Financial Econometrics: designed to address substantive statistical issues raised by the tremendous growth of the financial industry. Papers providing or applying new econometric techniques which are particularly well suited to deal with financial data and models fall within the scope of this journal EKONOMETRIA FINANSOWA A EKONOMIA FINANSOWA Ekonomia finansowa (teoria finansów) Modele wywodzące się z teorii ekonomii, odnoszące się głównie do zjawisk i procesów finansowych, przede wszystkim tych, które zachodzą na rynkach finansowych. Zazwyczaj modele te są modelami formalnymi (matematycznymi), ale u ich podstaw są podstawowe kategorie ekonomiczne: równowaga, racjonalność, itp. Przykład: model wyceny CAPM (Sharpe (1964), Lintner (1965), Mossin (1966), Treynor (1961)) EKONOMETRIA FINANSOWA A MATEMATYKA FINANSOWA Matematyka finansowa Modele czysto matematyczne, operujące na abstrakcyjnych (z punktu widzenia finansów) pojęciach. Modele te potencjalnie mogą być zinterpretowane i zastosowane w finansach, ale wymaga to ich konkretyzacji z punktu widzenia finansów i z punktu widzenia analizy danych Przykład: teoria wyceny martyngałowej (Harrison, Kreps (1979)) EKONOMETRIA FINANSOWA A INNE DZIEDZINY Tendencja integracji ekonomii finansowej, matematyki finansowej i ekonometrii finansowej na gruncie rozwiązywania konkretnych problemów finansowych – tzw. finanse empiryczne Typowym przykładem jest model wyceny opcji EKONOMETRIA FINANSOWA A STATYSTYKA MATEMATYCZNA Klasyczna ekonometria finansowa jest zorientowana na badanie dynamiki zjawiska, w mniejszym stopniu zwracając uwagę na właściwości rozkładu (jednowymiarowego lub wielowymiarowego) – załoŜenie normalności (jednowymiarowej lub wielowymiarowej) rozkładu składnika losowego Ostatni okres charakteryzuje się zmianami w tym zakresie – właściwości „rozkładowe” zyskują na znaczeniu Podstawowy model: wielowymiarowy proces stochastyczny TROCHĘ HISTORII – OKRES PRZED 1982 Tryggve Haavelmo – lata 40-te XX wieku – wartości zmiennych ekonomicznych jako realizacje procesu stochastycznego Mandelbrot (1963) – inne niŜ normalne rozkłady stóp zwrotu Box, Jenkins – modele ARIMA – lata 70-te XX wieku Phillipps (1957), Sargan (1964) – model ECM TROCHĘ HISTORII – OKRES PRZED 1982 Granger, Newbold (1974), wcześniej Yule – skorelowanie zmiennych dynamicznych w regresji Fuller (1976), Dickey, Fuller (1979, 1981) – test pierwiastka jednostkowego Sims (1980) – model VAR Granger (1981) – kointegracja POWSTANIE EKONOMETRII FINANSOWEJ Engle (1982) – model ARCH (Econometrica) Pobyt w LSE w 1979, rozmowy z Davidem Hendry, Dennisem Sarganem i Jimem Durbinem, badania nad hipotezą Friedmana dotyczącą wpływu niemoŜności prognozowania inflacji na cykl koniunkturalny DALSZY ROZWÓJ EKONOMETRII FINANSOWEJ Bollerslev (1986), Taylor (1986) – model GARCH Granger, Weiss (1983) – twierdzenie o reprezentacji Engle, Granger (1987) – kointegracja – metody statystyczne Johansen (1988, 1991) – kointegracja Engle, Lilien, Robins (1985) – ARCH-in-mean DALSZY ROZWÓJ EKONOMETRII FINANSOWEJ Engle, Lilien, Robins (1985) – ARCH-in-mean Bollerslev, Engle, Wooldridge (1988) – MGARCH Engle, Ng, Rotschild (1990) – factor ARCH Engle, Russell (1998) – model ACD Engle (2001) – model DCC NAGRODA IM. NOBLA W DZIEDZINIE NAUK EKONOMICZNYCH – 2003 Uzasadnienie: Engle: for methods of analyzing economic time series with time-varying volatility (ARCH) Granger: for methods of analyzing economic time series with common trends (cointegration) ROBERT ENGLE (UR.1942) CLIVE GRANGER (UR.1934 ) EKONOMETRIA FINANSOWA – SIŁY NAPĘDOWE - Integracja z innymi działami finansów: wycena, analiza ryzyka - Rozwój technologii komputerowej - Wzrost dostępności danych finansowych (szeregi czasowe) - Rozwój teorii finansów - Rozwój procedur numerycznych PODSTAWOWE ZASTOSOWANIA - Analiza cen akcji (poziom i zmienność) - Analiza kursów walutowych (poziom i zmienność) - Analiza stóp procentowych (poziom i zmienność) - Analiza cen towarów (poziom i zmienność) PODSTAWOWE ZASTOSOWANIA Cel praktyczny - Wycena instrumentów finansowych i innych rodzajów aktywów - Analiza ryzyka rynkowego - Analiza ryzyka kredytowego - Analiza portfelowa - Struktura terminowa stóp procentowych KLASYCZNE DZIAŁY EKONOMETRII FINANSOWEJ Modele jednorównaniowe (ARIMA – GARCH) a modele wielorównaniowe (VARIMA – MGARCH) Modele strukturalne (VAR) a modele zredukowane (ARIMA) Modele poziomu (ARIMA) a modele zmienności (GARCH) Modele liniowe a modele nieliniowe Modele deterministyczne a modele stochastyczne KLASYCZNE DZIAŁY EKONOMETRII FINANSOWEJ Ogólny model jednowymiarowy X t = g ( Ft −1 ) + h( Ft −1 )ε t g ( Ft −1 ) = µ t = E ( X t X t −1 ,....) h( Ft −1 ) = σ t = V ( X t X t −1 ,....) 2 KLASYCZNE DZIAŁY EKONOMETRII FINANSOWEJ Ogólny model wielowymiarowy Xt = µ t + Σt Zt 0.5 µ t = E(X t X t −1 ,....) Σ t = E(X t X t X t −1 ,....) T NOWE (???) OBSZARY EKONOMETRII FINANSOWEJ Modelowanie wielowymiarowe Modelowanie rozkładów Zmienność stochastyczna Modelowanie w czasie ciągłym Modelowanie EV Dane UHF i mikrostruktura rynku NOWE (???) OBSZARY EKONOMETRII FINANSOWEJ Składnik losowy o rozkładzie innym niŜ normalny Modelowanie bayesowskie Modelowanie skośności i kurtozy Długa pamięć Modele przestrzeni stanów Algorytmy numeryczne MODELOWANIE W CZASIE CIĄGŁYM - modele procesów stochastycznych w czasie ciągłym - proponowane w teorii finansów, przejrzysta interpretacja finansowa - próba odniesienia się do prawidłowości zaobserwowanych w danych finansowych - stanowią podstawę innego określonego modelu ekonomii finansowej, np. modelu stopy procentowej, modelu wyceny opcji - modelowanie procesu „w całości”, brak oddzielnych modeli dla elementów składowych procesu (np. wariancji) WYZWANIA EKONOMETRII FINANSOWEJ Pomost między wyrafinowanymi modelami i zachowaniem rynku Co wynika z teorii finansów dla modeli ekonometrii finansowej Engle – 3 obszary DZIĘKUJĘ BARDZO