Guzy oczodolu w materiale Oddzialu Chirurgii Glowy i Szyi i
Transkrypt
Guzy oczodolu w materiale Oddzialu Chirurgii Glowy i Szyi i
PRACE ORYGINALNE / ORIGINALS 39 *X]\RF]RGRïXZPDWHULDOH2GG]LDïX&KLUXUJLL*ïRZ\L6]\L L2QNRORJLL/DU\QJRORJLF]QHM:LHONRSROVNLHJR&HQWUXP2QNRORJLL Z3R]QDQLXZODWDFKļ 2UELWDOWXPRUVLQPDWHULDORI'HSDUWPHQWRI+HDGDQG1HFN6XUJHU\DQG2QFRORJLFDO /DU\QJRORJ\RI*UHDWHU3RODQG&DQFHU&HQWHUļ 3LRWU3LHñNRZVNL10LFKDï:LHORFK:RMFLHFK*ROXVLñVNL1, -DNXE3D]GURZVNL1XNDV]XF]HZVNL1 6800$5< ,QWURGXFWLRQ7XPRUVRIWKHRUELWDUHGLDJQRVHGVSRUDGLFDOO\%DVHGRQWKH WXPRUUHJLVWU\RIWKH$PHULFDQ&DQFHU6RFLHW\WKHLQFLGHQFHRIWXPRUVRI WKHRUELWLVDVVHVVHGDWIHZHUWKDQSHUbSHUVRQV7XPRUVRIWKH RUELWFDQEHGLYLGHGLQWRWKUHHJURXSVSULPDU\WXPRUVWXPRUVSHQHWUDWLQJ WKHRUELWIURPQHLJKERULQJVWUXFWXUHVDQGWXPRUVWKDWDUHPHWDVWDVHVRI PDOLJQDQWFDQFHUVIURPGLVWDQWRUJDQV $LPRIWKHVWXG\7RSUHVHQWWKHUHVXOWVRIWUHDWPHQWRISDWLHQWVZLWKWXPRUV RIWKHRUELWWUHDWHGLQWKH+HDGDQG1HFN6XUJHU\DQG/DU\QJRORJLFDO2QFRORJ\ :DUGRIWKH*UHDWHU3RODQG&DQFHU&HQWUHLQ3R]QDñGXULQJļ 0DWHULDODQGPHWKRGV7KHVWXG\JURXSFRQVLVWHGRISDWLHQWVVXUJLFDOO\ WUHDWHGGXULQJļLQWKH+HDGDQG1HFN6XUJHU\DQG/DU\QJRORJLFDO 2QFRORJ\:DUGRIWKH*UHDWHU3RODQG&DQFHU&HQWUHLQ3R]QDñ 5HVXOWV,QWKHSRVWRSHUDWLYHKLVWRSDWKRORJLFDOH[DPLQDWLRQSDWLHQWV ZHUHGLDJQRVHGZLWKPDOLJQDQWWXPRUVSDWLHQWVZLWKQRQPDOLJQDQW WXPRUDQGSDWLHQWZLWKLQĠDPPDWRU\OHVLRQ$PRQJPDOLJQDQWWXPRUV WKHPRVWIUHTXHQWZDVEDVDOFHOOFDUFLQRPDGLDJQRVHGLQSDWLHQWV :KHQUHPRYLQJWKHWXPRUVRIWKHRUELWW\SHVRIRSHUDWLRQZHUHSHUIRUPHG ODWHUDORUELWRWRP\VXSHULRURUELWRWRP\H\HHQXFOHDWLRQDQGH[HQWHUDWLRQRI WKHRUELW,QSDWLHQWVFDQFHUUHFXUUHQFHVRFFXUUHG$OOSDWLHQWVZLWK UHFXUUHQFHVXQGHUZHQWUHRSHUDWLRQ,QDSDWLHQWZLWKDQH[WHQVLYHUHFXUUHQFH RIVTXDPRXVFHOOFDUFLQRPDWKHVXUJHU\ZDVQRWUDGLFDODQGWKHSDWLHQWGLHG GXULQJSDOOLDWLYHFKHPRWKHUDS\ &RQFOXVLRQV3DWLHQWVZLWKWXPRUVRIWKHRUELWVKRXOGEHWUHDWHGRSHUDWLYHO\LQ DSSURSULDWHO\SUHSDUHGFHQWHUV,QRXUPDWHULDOWKHFRQğUPDWLRQRIWKLVWKHVLV LVWKHJURXSRISDWLHQWVZLWKUHFXUUHQFHVRIEDVDOFHOOFDUFLQRPDRSHUDWHG RQPDQ\WLPHVLQWKHSDVWZKRGXHWRWKHH[WHQWRIWKHFDQFHURXVSURFHVV KDGWRKDYHWKHVHHLQJH\HUHPRYHG,QWKHFDVHRIPDOLJQDQWFDQFHUVRI WKHRUELWDQLQWHUGLVFLSOLQDU\DSSURDFKWRWKHSUREOHPDQGWKHDVVXUDQFHRI SV\FKRORJLFDOFDUHIRUSDWLHQWVZKRKDYHORVWDQRUELWDUHHVVHQWLDO ŅE\3ROVNLH7RZDU]\VWZR2WRU\QRODU\QJRORJöZ ļ&KLUXUJöZ*ïRZ\L6]\L 2WU]\PDQR5HFHLYHG =DDNFHSWRZDQRGRGUXNX$FFHSWHG 2GG]LDï&KLUXUJLL*ïRZ\L6]\LL2QNRORJLL /DU\QJRORJLF]QHM:LHONRSROVNLHJR&HQWUXP 2QNRORJLL8QLZHUV\WHW0HG\F]Q\Z3R]QDQLX 2GG]LDï1HXURFKLUXUJLL:LHORVSHFMDOLVW\F]QHJR 6]SLWDOD0LHMVNLHJRLP-ö]HID6WUXVLD Z3R]QDQLX :NïDGSUDF\DXWRUöZ$XWKRUVFRQWULEXWLRQ :JNROHMQRĂFL .RQIOLNWLQWHUHVX&RQIOLFWVRILQWHUHVW $XWRU]\SUDF\QLH]JïDV]DMÈNRQIOLNWXLQWHUHVöZ $GUHVGRNRUHVSRQGHQFML/ $GGUHVVIRUFRUUHVSRQGHQFH LPLÚLQD]ZLVNR3LRWU3LHñNRZVNL DGUHVSRF]WRZ\ :LHONRSROVNLH&HQWUXP2QNRORJLL 2GG]LDï&KLUXUJLL*ïRZ\L6]\L XO*DUEDU\ 3R]QDñ WHO ID[ HPDLOSLRWUSLHQNRZVNL#ZFRSO +DVïDLQGHNVRZHJX]\RF]RGRïXHQXNOHDFMDJDïNLRF]QHMHJ]HQWHUDFMDRF]RGR ïXOHF]HQLHLQWHUG\VF\SOLQDUQH .H\ZRUGVWXPRUVRIWKHRUELWRUELWRWRP\H\HHQXFOHDWLRQH[HQWHUDWLRQRIWKH RUELWLQWHUGLVFLSOLQDU\WUHDWPHQW :VWÚS Guzy oczodołu są bardzo rzadkie. Na podstawie rejestru guzów American Cancer Society częstość w ystępowania guzów oczodołu ocenia się na mniej niż 1 na 100 tys. osób. Zachorowalność jest w ysoka w pier wszej dekadzie życie, w kolejnej spada i osiąga najniższą wartość. Następnie od 25. do 75. roku ż ycia ilość zachorowań rośnie. Po 75. roku życia w yraźnie maleje. Ponad 50% zachorowań w ystępuje pomiędzy piątą a siódmą dekadą 2 W R O D U \ Q J R O R J L D 3 R O V N D W R P Q U V W \ F ] H ñ O X W \ życia. Częstość zachorowań jest podobna u kobiet i mężczyzn. [1]. Klasyfikacja najczęstszych guzów oczodołu 1. Wady rozwojowe 1.1 Hamartoma 1.1.1 Naczyniak kapilarny 1.1.2 Malformacje żylno-limfatyczne a) Żylne 2WRODU\QJRO3RO 40 PRACE ORYGINALNE / ORIGINALS b) Limfatyczne c) Forma mieszana 1.1.3 Naczyniak jamisty 1.2 Choristoma (odpryskowiak) 1.2.1 Torbiel skórzasta 1.2.2 Tłuszczakoskórzak 1.2.3 Teratoma (potworniak) 2. Guzy nowotworowe 2.1 Pierwotne nowotwory 2.1.2 Nabłonkowe 2.1.2.1 Gruczolak wielopostaciowy gruczołu łzowego 2.1.2.2 Rak gruczołowo-torbielowaty gruczołu łzowego 2.1.3 Mezenchymalne 2.1.3.1 Rhabdomyosarcoma 2.1.3.2 Chondroma 2.1.3.3 Chondrosarcoma 2.1.3.4 Lity guz włóknisty 2.1.4 Guzy z tkanki nerwowej 2.1.4.1 Glejak nerwu wzrokowego 2.1.4.2 Glioblastoma (glejak złośliwy) 2.1.4.3 Nerwiakowłókniak 2.1.4.4 Oponiak osłonek nerwu wzrokowego 2.1.4.5 Oponiak skrzydła kości klinowej 2.2 Nowotwory wtórne 2.2.1 Zmiany kostne 2.2.1.1 Dysplazja włóknista 2.2.2.2 Ziarniniak eozynofilowy kości 2.2.2.3 Ziarniniak odczynow y (np.ziarniniak cholesterolowy) 2.2.2 Nowotwory penetrujące z jamy nosowej (np. rak płaskonabłonkowy) 2.2.3 Nowotwory wywodzące się z gałki ocznej (np. siatkówczak) 2.2.4 Nowotwory przerzutowe 2.2.5 Zaburzenia limfoproliferacyjne 2.2.5.1 Białaczki u dzieci (Chloroma) 2.2.5.2 Chłoniaki nieziarnicze 2.2.5.3 Guzy z komórek plazmatycznych 2.2.5.4 Żółtak młodocianych (xanthogranuloma juvenile) Guzy oczodołu możemy podzielić na trzy grupy. Guzy pierwotne, czyli wywodzące się z jego tkanek wraz z nowotworami śródgałkowymi, rogówkowymi i spojówkowymi. Guzy wnikające do oczodołu z sąsiedztwa: nosa, zatok przynosowych, części nosowej gardła oraz otaczającej oczodół skóry. Guzy będące przerzutami nowotworów złośliwych z narządów odległych [2, 3]. Najczęstsze pierwotne guzy oczodołu występujące u dorosłych to: naczyniak jamisty, chłoniak, guz zapalny, oponiak i glejak nerwu wzrokowego. Guzy wtórne stanowią około 12% guzów oczodołu i 33% do 45% zmian o charakterze nowotworowym [4]. Najczęstsze guzy wtórne to mucocele, rak płaskonabłonkowy, oponiak wewnątrzczaszkowy, malformacje naczyniowe i czerniak złośliwy. 2–8% guzów oczodołu jest spowodowanych przerzutami, najczęściej raka gruczołowego płuca i sutka [4, 5]. U dzieci dominują pierwotne guzy oczodołu. Najczęściej występują: torbiel skórzasta, naczyniak włośniczkowy, naczyniak limfatyczny, rhabomyosarcoma, neuroblastoma i guz nerwu wzrokowego. Od 10 do 30% guzów oczodołu u dzieci ma charakter złośliwy [1]. 0DWHULDïLbPHWRG\ Grupę badaną stanowiło 26 chorych operowanych w latach 2007–2010 na Oddziale Chirurgii Głowy i Szyi i Onkologii Laryngologicznej Wielkopolskiego Centrum Onkologii w Poznaniu. Wiek chorych od 16 do 93 lat, średnia wieku 66,8 roku. Wśród chorych było 16 mężczyzn i 10 kobiet, odpowiednio 62% i 38%. 15 chorych (58%) było operowanych po raz pierwszy, 11 chorych (42%) było wcześniej operowanych w innych ośrodkach, dla 5 (19%) z nich była to druga, a dla 6 (23%) co najmniej trzecia operacja, 3 chorych (12%) było napromienianych po poprzednich zabiegach operacyjnych. Każdy chory przed zabiegiem operacyjnym był konsultowany przez okulistę, który oceniał ostrość wzroku, pole widzenia, ruchomość gałki ocznej, a u chorych z guzem pierwotnym wykonywał ocenę ultrasonograficzną oczodołu. Badanie ultrasonograficzne jest szczególnie użyteczne do oceny zmian gałki ocznej z wtórnym zajęciem oczodołu. Nie jest jednak odpowiednie do szczegółowej oceny patologii zajmujących tylną część oczodołu. U chorych wykonano badania obrazowe: ocena ultrasonograficzna układu chłonnego szyi u wszystkich chorych, TK u wszystkich chorych z guzem wtórnym i NMR u chorych z podejrzeniem guza pierwotnego oczodołu. Tomografia komputerowa wysokiej rozdzielczości z kontrastem powinna być pierwszym badaniem obrazowym u dorosłych. U większości chorych doskonale pokazuje lokalizację i wstępnie pozwala ocenić charakter zmiany. NMR jest badaniem drogim i czasochłonnym, według niektórych autorów winno być zarezerwowane dla wybranych przypadków wymagających oceny naciekania nerwu wzrokowego, przy podejrzeniu chorób demielinizacyjnych, ciała obcego oczodołu i naciekania skrzydła kości klinowej przez oponiak [1, 6]. Naszym zdaniem, NMR jest badaniem niezbędnym u chorych z podejrzeniem pierwotnego guza oczodołu. W przypadku podejrzenia ciała obcego oczodołu należy zlecać je tylko wtedy, gdy mamy pewność, że ciało nie ma metalicznego charakteru. U wszystkich chorych, u których było to możliwe ze względu na lokalizację guza, pobrano materiał do badania histopatologicznego przed leczeniem operacyjnym. U pozostałych chorych wykonano badania histopatologiczne śródoperacyjne. 2 W R O D U \ QJ R O R J L D3 R O V N DW R P Q UV W \ F ] H ñ O X W \ PRACE ORYGINALNE / ORIGINALS Decyzję co do rozległości zabiegu podejmowano w zespole interdyscyplinarnym składającym się z okulisty, laryngologa, neurochirurga, onkologa klinicznego i chirurga plastycznego. Chorzy, u których podjęto decyzję o enukleacji gałki ocznej lub egzenteracji oczodołu, byli pod opieką psychologa klinicznego w okresie okołooperacyjnym. Na podstawie badania klinicznego i badań obrazowych rozpoznano 17 guzów (65%) o charakterze wtórnym i 9 guzów (35%) o charakterze pierwotnym. Tabela I.:\QLNLEDGDQLDKLVWRSDWRORJLF]QHJR 7DEOH,5HVXOWVRIKLVWRSDWRORJLFDOH[DPLQDWLRQ :\QLNEDGDQLD KLVWRSDWRORJLF]QHJR /LF]ED SU]\SDGNöZ 5DNSRGVWDZQRNRPöUNRZ\ 5DNSïDVNRQDEïRQNRZ\ &]HUQLDN]ïRĂOLZ\ 2SRQLDNQHUZX Z]URNRZHJR :\QLNL (VWKHVLRQHXUREODVWRPD W pooperacyjnym badaniu histopatologicznym u 18 chorych (69%) stwierdzono nowotwór złośliwy. U 7 chorych (27%) nowotwór niezłośliwy, a u 1 chorego (4%) zmianę o charakterze zapalnym. Wśród nowotworów złośliwych najczęstszy był rak podstawnokomórkowy stwierdzony u 7 chorych (27%). Usuwając guzy oczodołu, wykonano cztery rodzaje zabiegów operacyjnych: orbitotomia boczna, orbitotomia górna, enukleacja gałki ocznej i egzenteracja oczodołu. Egzenteracje oczodołu wykonano u 14 chorych (54%). U wszystkich 14 chorych ze względu na rozległość nacieku nowotworowego była to egzenteracja rozszerzona. U 12 (46%) z nich wykonano wycięcie twarzowo-oczodołowe ze względu na rozległe naciekanie skóry twarzy i zatok przynosowych. U 2 (8%) chorych wykonano wycięcie czaszkowo-twarzowo-oczodołowe z powodu guzów penetrujących do przedniego dołu czaszki. U 1 chorej z oponiakiem nerwu wzrokowego zlokalizowanego w szczycie oczodołu z częściowo zachowanym widzeniem w oku chorym wykonano orbitotomię górną z dojścia przez przedni dół czaszki po wykonaniu kraniotomii. U 6 chorych (23%) wykonano selektywną operację usunięcia układu chłonnego szyi po stronie guza. Zabiegi operacyjne wykonywano w zespole z udziałem laryngologa i neurochirurga poszerzonym w wybranych przypadkach o chirurga plastycznego. Powikłania związane z zabiegiem operacyjnym wystąpiły u 2 chorych. U chorego po czaszkowo-twarzowo-oczodołowym wycięciu zmiany wystąpił wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego wymagający reoperacji. U chorej, u której wykonano orbitotomię górną, doszło do utraty widzenia resztkowego w oku operowanym. Po konsultacji onkologicznej 8 chorych zostało zakwalifikowanych do uzupełniającej radioterapii. U 3 chorych (12%) doszło do wznowy procesu nowotworowego. Dotyczyło to 1 chorego z rakiem płaskonabłonkowym i 2 chorych z czerniakiem złośliwym. Chorzy byli reoperowani. U chorego z rozległą wznową raka płaskonabłonkowego zabieg był nieradykalny i w trakcie paliatywnej chemioterapii chory zmarł. 7RUELHOVNöU]DVWD *UXF]RODNZLHORSRVWDFLRZ\ JUXF]RïXï]RZHJR &KïRQLDN]ïRĂOLZ\ 6WDQ]DSDOQ\ 5D]HP 2 W R O D U \ Q J R O R J L D 3 R O V N D W R P Q U V W \ F ] H ñ O X W \ Tabela II.5RG]DMZ\NRQDQHMRSHUDFML 7DEOH,,7\SHRIVXUJHU\ 5RG]DMZ\NRQDQHMRSHUDFML /LF]EDSU]\SDGNöZ (J]HQWHUDFMDRF]RGRïX UR]V]HU]RQD (QXNOHDFMDJDïNLRF]QHM 2UELWRWRPLDERF]QD 6 2UELWRWRPLDJöUQD 5D]HP 2PöZLHQLH Guzy oczodołu stanowią heterogenną grupę schorzeń, dla których wspólnym mianownikiem jest lokalizacja procesu chorobowego. Chorzy z guzem oczodołu, w zależności od jego lokalizacji i związanych z tym objawów, są diagnozowani i leczeni przez okulistów, chirurgów ogólnych, chirurgów plastycznych, laryngologów i onkologów. W naszym materiale dominowały guzy o charakterze wtórnym (18 chorych – 69%) i nowotwory złośliwe (18 chorych – 69%). Dane z literatury są bardzo zróżnicowane i bezpośrednio zależne do profilu oddziału, który badanie prezentował. Na oddziale neurochirurgii dominowały guzy wtórne, a najczęstszym rozpoznaniem histopatologicznym był oponiak [8 ]. Na oddziale chirurgii plastycznej również najczęstsze były guzy wtórne, jednak wyniki badań histopatologicznych różniły się zdecydowanie, ponieważ najczęściej występował rak podstawnokomórkowy [9]. Z kolei na oddziale o pro- 41 42 PRACE ORYGINALNE / ORIGINALS Ryc. 1.&KRU\]bUR]OHJï\PJX]HPRF]RGRïXļHVWKHVLRQHXUR EODVWRPD Ryc. 2.&KRU\SU]HGVWDZLRQ\QDSRSU]HGQLP]GMÚFLXREUD] SR]DELHJXRSHUDF\MQ\P )LJ3DWLHQWZLWKDbODUJHRUELWDOWXPRUļHVWKHVLRQHXUREODVWRPD )LJ7KHSDWLHQWSUHVHQWHGLQWKHSUHYLRXVğJXUHLPDJHDIWHU VXUJHU\ filu okulistycznym większość stanowiły guzy pierwotne, a najczęstszym rozpoznaniem histopatologicznym był chłoniak [10]. W naszym materiale zwraca uwagę znacząca ilość chorych z rakiem podstawnokomórkowym (7 chorych – około 30%). Wszyscy chorzy z tej grupy byli uprzednio operowani, niektórzy wielokrotnie lub leczeni w inny sposób (laseroterapia, krioterapia) w ośrodkach do tego typu zabiegów nie do końca odpowiednio przygotowanych. Jakie są przyczyny niepowodzeń leczenia u chorych z rakiem podstawnokomórkowym zlokalizowanym w okolicy oczodołu? Po pierwsze podporządkowanie radykalności zabiegu zaplanowanej rekonstrukcji. Po drugie brak badań śródoperacyjnych pozwalających już podczas pierwszego zabiegu na jego radykalizację, kiedy margines chirurgiczny jest dodatni. W przypadku nowotworów złośliwych oczodołu bezwzględnie konieczne jest interdyscyplinarne podejście do problemu oraz zapewnienie opieki psychologicznej chorym, którzy utracili gałkę oczną. 3. Fruba J, Osuch-Wójcikiewicz E, Janczewski G, Zawadzka R. Postępowanie chirurgiczne w przypadkach zaawansowanych guzów złośliwych oczodołu. Otolaryngol Pol, 1999;2:139–142. 4. Alford MA, Nerad JA. Orbital tumors. W: Bailey BJ, Calhoun KH, red. Head and Neck Surgery-Otolaryngology. 3rd ed. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins Publisher; 2001, s. 798–806. 5. Starzycka M (red. wyd. pol.). Basic and Clinical Science Course: 4 Patologia narządu wzroku i guzy wewnątrzgałkowe. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban&Partner, 2005, s. 283–292. 6. Pecold K, Krawczyński M (red. wyd. pol.). Basic and Clinical Science Course: 7 Oczodół, powieki i gruczoł łzowy. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban&Partner, 2005, s. 30–37. 7. Janicki W, Kowalik S, Krzystolik Z, Kulig J. Chirurgia oczodołów. W: Kowalik S, Chirurgia twarzy. Stalowa Wola: PHU Medop, 2005, s. 347–385. 8. Słoniewski P, Dzierżanowski J, Lipowski P, Szmuda T, Czapiewski P. Guzy oczodołu operowane z dojść czaszkowo- 3,¥0,(11,&7:2 1. Oncology of CNS Tumors. Berlin Heidelberg: Springer–Verlag; 2010. s. 309–330. 2. oczodołowych – wyniki leczenia 38 pacjentów. Ann Acad Hintschich Ch, Rose G. Orbital tumors. W: Tonn JC et al. Gierek T, Markowski J, Majzel K, Zborowska-Bielska D. Le- Med Gedan, 2010;40:81–89. 9. Seccia A, Salgarello M, Bracaglia R, Sturla M, Santecchia L, Loreto A i wsp. Maligna Tumors of the Orbital Region. Dermatol Surg, 1997;23:565–570. czenie operacyjne chorych z pierwotnymi guzami oczodołu. 10. Ohtsuka K, Hashimoto M, Suzuki Y. A Review of 244 Orbital Materiał I Katedry i Kliniki Laryngologii Śląskiej AM w Kato- Tumors In Japanese Patients During a 21-Year Period: wicach. Otolaryngol Pol, 1999;1:13–18. Origins ad locations. Jpa J Ophtalmol, 2005;49:49–55. 2 W R O D U \ QJ R O R J L D3 R O V N DW R P Q UV W \ F ] H ñ O X W \