1 Aktualności | od 5 do 11 września 2011 roku KONFERENCJE

1 Aktualności | od 5 do 11 września 2011 roku KONFERENCJE

Informator Sekcji Bibliotek Niepaństwowych Szkół Wyższych
Zarządu Głównego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich
R. 7, z. 30 (162): poniedziałek, 12 września 2011 roku
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zapraszam na stronę ISBNiKa na Facebooku:
http://www.facebook.com/pages/ISBNik-informator-Sekcji-bibliotek-nsw-ZG-SBP/268166269865948?sk=wall
Aktualności | od 5 do 11 września 2011 roku
Konferencja bibliotekarzy o nowoczesnych bibliotekach | O tym, jak budować i organizować nowoczesne placówki biblioteczne, dyskutują od czwartku w Poznaniu uczestnicy dwudniowej konferencji
„Biblioteka XXI wieku, nowoczesna architektura, funkcjonalne wyposażenie, pomysłowe aranżacje.
Trzy lata po Kielcach – najnowsze realizacje”. MŁ.
● Cała informacja dostępna tutaj: http://wiadomosci.onet.pl/regionalne/poznan/konferencjabibliotekarzy-o-nowoczesnych-bibliotek,1,4836675,wiadomosc.html, data dostępu 08.09.2011
KONFERENCJE NAUKOWE i BRANŻOWE – zaproszenia
Creative Commons Global Summit
Warszawa, 16-18 września 2011 roku
Odbywający
się
przez
trzy
dni
września
(16-18)
w
Pałacu
Prymasowskim
[http://www.palacprymasowski.pl/] w Warszawie zjazd będzie okazją do spotkania się działaczy Creative Commons ze środowiskami działającym w sferze praw autorskich, wolnej kultury i nowych technologii. Będzie to również świetny moment do wspólnego świętowania sukcesów CC przed zbliżającymi
się 10-tymi urodzinami organizacji. Wśród gości zjazdu będą m.in. prof. Lawrence Lessig (Harvard
University, USA), prof. P. Bernt Hugenholtz (Institute for Information Law, Holandia) i wielu innych.
Wszystkich zainteresowanych udziałem zachęcamy już dziś do rejestracji – szczegółowe informacje
oraz
program
znajdują
się
na
oficjalnej
stronie
zjazdu:
http://wiki.creativecommons.org/Global_Summit_2011
Wrześniowe spotkanie w Warszawie to pierwszy zjazd Creative Commons organizowany w tej
części Europy. W programie zjazdu oprócz 3-dniowych obrad członków CC z całego świata zaplanowano również wydarzenia publiczne i kulturalne m.in. otwarte wykłady, warsztaty, koncerty i imprezy
klubowe.
● Szczegółowe informacje programowe i organizacyjne: Creative Commons, dokument online:
http://creativecommons.pl/cc_summit_2011/, data dostępu 08.09.2011
Internet na rozdrożu
wyzwania dla regulacji Internetu w Polsce i Unii Europejskiej
konferencja branżowa, Warszawa, 20 września 2011 roku
● Miejsce: Polsko-Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych, ul. Koszykowa 86
Na konferencji zostanie przedstawiony raport, który zawiera diagnozę głównych problemów
i wnioski z tego długotrwałego procesu. Znajdujemy się w kluczowym momencie dla regulacji Internetu. W Polsce – wbrew pozorom – Internet jest we wstępnej fazie rozwoju. Stoimy niejako na rozdrożu.
Przed naszym rządem stoją trudne i ważne wybory. Czy opowie się po stronie wolnego Internetu?
Konferencja Internet na rozdrożu stanowi podsumowanie projektu „Strategie dla regulacji Internetu w Polsce i Unii Europejskiej”, finansowanego z grantu Open Society Institute.
1
Wydarzenie zostało objęte honorowym patronatem Przewodniczącego Parlamentu Europejskiego Jerzego Buzka oraz Polskiej Prezydencji w Unii Europejskiej.
● Organizatorzy: Fundacja Panoptykon oraz Internet Society Poland.
● Program konferencji:
11:00 – 11:10 – Otwarcie konferencji w imieniu Fundacji Panoptykon oraz Internet Society Poland
11:10 – 11:40 – Minister Michał Boni: Podsumowanie najważniejszych osiągnięć i wyzwań w obszarze
regulacji Internetu i praw podstawowych z perspektywy rządu (**)
11:40 – 12:10 – Caspar Bowden: Elektroniczny nadzór – spojrzenie na ewolucję w obszarze ochrony
prywatności i bezpieczeństwa publicznego od lat 90-tych do dzisiaj [w tym ok 10 minut na
dyskusję]
12:10 – 12:30 – przerwa na kawę
12:30 - 13:00 – Joe McNamee: Czy "bezpieczeństwo" jest największym zagrożeniem dla bezpieczeństwa? Zagrożenia dla Internetu wynikające z nieskoordynowanych i eksperymentalnych środków bezpieczeństwa [w tym ok. 10 minut na dyskusję]
13:00 - 13:30 – Katarzyna Szymielewicz / Marcin Cieślak: Jak zbudować „wolny i otwarty Internet” –
podsumowanie głównych wniosków z realizacji wspólnego projektu Fundacji Panoptykon i Internet Society Poland [w tym ok 10 minut na dyskusję]
13:30 - 14:15 – przerwa na lunch
14:15 - 15:00 – Jak zagwarantować „legalność” treści w Internecie, a jednocześnie zachować wolność
słowa? Dyskusja z udziałem wszystkich gości. Do dyskusji wprowadzą: mec. Xawery Konarski,
dr inż. Wacław Iszkowski oraz mec. Maciej Ślusarek
15:10 - 15:55 – Jak ukształtować zasady ponownego wykorzystywania informacji publicznej oraz
otwartości zasobów publicznych, żeby pogodzić różne interesy indywidualne i publiczne? Dyskusja z udziałem wszystkich gości. Do dyskusji wprowadzą: mec. Igor Ostrowski i dr. Grzegorz
Sibiga
16:05 - 16:50 – Jak pogodzić prawo obywateli do prywatności, dążenie do zwiększenia bezpieczeństwa
publicznego i interesy operatorów oraz przedsiębiorców internetowych?
Dyskusja z udziałem wszystkich gości. Do dyskusji wprowadzą: Minister Anna Streżyńska (UKE) oraz
Minister Wojciech Wiewiórowski (GIODO) (**)
16:50 - 17:00 – Podsumowanie i zakończenie konferencji
Udział w konferencji jest bezpłatny. Osoby, które chcą wziąć udział w konferencji uprzejmie
prosimy o przesyłanie zgłoszeń na adres mailowy [email protected]
Źródło: Mazowiecki System Informacji Bibliotecznej, data dostępu 07.09.2011
Zakazane książki i szeroko pojęta cenzura
BiblioGrill (wyd. 4), Warszawa, 24 września 2011 roku
Miejsce: Warszawa, ul. Śmiała 22
Czas rozpoczęcia: 2011-09-24 00:00
Czas zakończenia: 2011-09-24 23:59
Opis. 24 września już czwarty raz spotkamy się na BiblioGrillu. Tym razem,
w związku z Tygodniem Zakazanych Książek (Banned Books Week), tematem
spotkania będą zakazane książki i szeroko pojęta cenzura.
Idea. BiblioGrill to letni projekt mający na celu integrację środowiska okołobibliotecznego. Jest to okazja do poznania się i porozmawiania, ale także dowiedzenia się czegoś i wymiany doświadczeń podczas
części z prezentacjami. BiblioGrill jest otwarty dla wszystkich, ale ze względu na to, że sponsor spotkania – firma Aleph Polska – kupuje dla uczestników smaczne jedzenie na grilla, wolimy wiedzieć
wcześniej, na ilu gości się przygotować.
Formularz rejestracyjny pod adresem http://bibliogrill.pl/
Bibliogrill odbędzie się w siedzibie firmy Aleph Polska, w Warszawie w willi przy ul. Śmiałej 22.
Źródło: Mazowiecki System Informacji Bibliotecznej, data dostępu 08.09.2011
KONFERENCJE NAUKOWE i BRANŻOWE – relacje
Non stop kultura: European Culture Congress
Wrocław, 8-11 września 2011 roku
Cztery dni kultury non stop. Wystawy, koncerty, filmy, spektakle, spotkania. Ponad
300 artystów i czołowych intelektualistów z całego świata. W jednym mieście.
Wstępem do Europejskiego Kongresu Kultury było wydanie książki Zygmunta
Baumana, która powstała z inicjatywy Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Profesor Bauman sięga w niej do genezy pojęcia „kultura”, analizuje procesy, którym
podlegała w przeszłości i podlega obecnie, wskazuje na zagrożenia i szanse jej rozwoju w przyszłości. Wyjaśnia, jak współczesną kulturę determinuje tempo zmian zachodzących w otaczającej nas rzeczywistości – zwłaszcza rozwój nowych technologii, me-
2
chanizmy wolnego rynku, sytuacja gospodarcza i postępujący proces globalizacji, a przede wszystkim
„kompulsywna i obsesyjna «modernizacja»”.
Pytania na dobry początek. Diagnoza Zygmunta Baumana wyznacza intelektualne ramy Europejskiego Kongresu Kultury. Skoro obowiązujące do niedawna definicje nie obejmują szeregu zjawisk,
regulacje ekonomiczno-prawne nie nadążają za rzeczywistością, imigracja w obrębie Europy i globu
wymaga nieustannej aktualizacji takich pojęć jak „tożsamość”, „przynależność kulturowa”, „narodowość”, to warto przyjrzeć się z bliska procesom, których jesteśmy świadkami i uczestnikami. Kongres
nie rozstrzygnie wszystkich palących kwestii – to zadanie na lata, ale parafrazując słowa Profesora
Baumana: od gotowych odpowiedzi ważniejsze są pytania. Zadaniem Kongresu jest więc zapewnienie
warunków sprzyjających do stawiania pytań.
Tematy nie tylko do dyskusji. Czy „europejskość” jest tylko intelektualnym konstruktem?
W jaki sposób kultura może korzystać z mechanizmów gospodarki wolnorynkowej i nie stać się ich
ofiarą? Jak skutecznie lobbować na rzecz kultury w Parlamencie Europejskim? Czy kultura otwarta
jest rzeczywiście dobrodziejstwem? Czym jest dziś oryginał w sztuce? Jak pogodzić prawa autorów
z prawami odbiorców do partycypowania w kulturze? To tylko niektóre z proponowanych tematów.
Zostaną podjęte i w formie dyskusji, i w formie projektów artystycznych. Europejski Kongres Kultury
odchodzi bowiem od schematu tradycyjnej debaty na rzecz połączenia teorii z praktyką.
Wydarzenia i zderzenia. Program, oprócz dyskusji z udziałem europejskich intelektualistów
i artystów, obejmuje spektakle teatralne i performance, koncerty, projekcje filmowe i dźwiękowe, wystawy z obszaru sztuk wizualnych, architektury i designu, a większość wydarzeń – zgodnie z formułą
Kongresu, a także interdyscyplinarnym charakterem współczesnej sztuki – przekracza granice jednej
dziedziny. Obok kameralnych projektów – takich jak eksperymentalne projekcje dźwiękowe – odbędą
się spektakularne występy przeznaczone dla szerokiej publiczności: pirotechniczne widowisko plenerowe francuskiej Groupe F czy koncerty międzynarodowych gwiazd muzyki. Obok twórców o imponującym dorobku – Krzysztofa Pendereckiego, Krystiana Lupy, Jana Fabre’a, Fatosa Lubonji, będzie
można spotkać artystów młodszej generacji – Stefana Kaegiego z Rimini Protokoll, designerską grupę
Kompott, czy brytyjski zespół Stornoway. Zaprezentowane zostaną nieznane w Polsce projekty formatowe, przedsięwzięcia odwołujące się do kulturowego dziedzictwa Wrocławia, działania ukazujące potencjał niezależnych organizacji kulturalnych, a także ingerujące w obszar społeczny i aktywizujące
uczestników.
Zmiana jest sztuką. Program Kongresu jest tak konstruowany, aby zachęcał adresatów wydarzeń do czynnego w nich uczestnictwa. Przeniesienie debaty ze sfery dostępnej wąskiej grupie specjalistów w obszar społeczny jest dziś szczególnie ważne. Jak zauważa Zygmunt Bauman w książce przygotowanej na Kongres – w Europie o kulturze dyskutuje się dużo i żarliwie, a mimo to szybko traci ona
rolę czynnika kształtującego społeczność. W haśle Krajowego Programu Polskiej Prezydencji – „Uwaga
na kulturę!” – zawiera się przekonanie, że sztuka może być (i często jest) narzędziem zmiany społecznej, dzięki któremu wzrasta kreatywność w obszarach pozornie z kulturą niezwiązanych. Dlatego część
wydarzeń zaprogramowana jest specjalnie z myślą o organizacjach trzeciego sektora, które ideę sztuki
jako narzędzia zmiany społecznej wcielają w życie.
Efekt domina. Mamy nadzieję, że intensywny program, a także dialog – czy raczej wielogłos –
wszystkich środowisk związanych z kulturą dają szansę nie tylko na jednorazowe doświadczenie bogactwa i różnorodności współczesnej sztuki, ale też na wywołanie efektu domina, czego efekty będziemy mogli obserwować w przyszłości.
Katarzyna Wielga,
koordynatorka Krajowego Programu Kulturalnego Polskiej Prezydencji,
z zespołem.
Źródło: European Culture Congress, data dostępu 10.09.2011
Z ŻYCIA SEKCJI
KsięgoZbiór
Łódź, 6 października 2011 roku
● Termin: 6 października 2011 roku, w godzinach od 16:00 do 17:00
● Lokalizacja: od ul. Piotrkowskiej 151 w stronę Placu Wolności
● Stworzone przez: Marta Kula, Paulina Majewska
Więcej informacji. Podobno widmo wtórnego analfabetyzmu krąży
po naszym pięknym kraju. Pokażmy, że nam ono niestraszne. Z książką w
ręku wyjdźmy z domu i czytajmy tam, gdzie będzie nas widać. Wyznaczmy
nowy kierunek czytania! Akcja odbędzie się wzdłuż ul. Piotrkowskiej przy fasadach kamienic. Każdy
przynosi ze sobą książkę i coś do siedzenia (jeśli tylko może), a następnie zajmuje miejsce przedłużając
w ten sposób rząd czytelników. Pokażmy że jest nas wielu!
W razie nieprzyjaznych warunków pogodowych akcję przeniesiemy do pobliskiego przejścia
podziemnego (Piotrkowska/Piłsudskiego). Zapraszamy:)
Źródło: KsięgoZbiór, data dostępu 08.09.2011
3
NOWOŚCI WYDAWNICZE
Polish translation of IL guidelines
Kompetencje informacyjne w procesie uczenia się przez całe życie Wytyczne have just been published:
a translation into Polish of the Guidelines on Information Literacy for Lifelong Learning by Jesús Lau.
The translation team was: Ewa Hajdasz, Matylda Filas, Justyna Jasiewicz, Renata Piotrowska, Ewa
Rozkosz, Grzegorz Winnicki, Zuza Wiorogórska.
http://www.sbp.pl/repository/SBP/sekcje_komisje/komisja_ds_edukacji_informacyjnej/Wytyczne.pdf
Ewa Rozkosz
Źródło: Information Literacy Weblog, data dostępu 08.09.2011
Edytorstwo : jak wydawać współczesne teksty literackie
Edytorstwo : jak wydawać współczesne teksty literackie / Łukasz
Garbal. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „PWN”, 2011,– 328
s.;
UWAGA! Książka dostępna w sprzedaży w pierwszej połowie września 2011
roku!
Pierwsze podręczne kompendium redaktora i wydawcy współczesnej literatury
pięknej. Autor zestawiając różne modele wydań utworów polskich autorów tworzących w XX wieku (m.in. Gombrowicza, Miłosza, Herberta) prezentuje narzędzia pracy redaktora (przypisy, indeksy, bibliografie i inne). Szczegółowo omawia
problemy związane z edycją poezji, prozy, publicystyki, a także korespondencji
i takich publikacji jak wywiady, wspomnienia czy dzienniki. Nie oferuje szablonowych odpowiedzi – pokazując różne drogi postępowania edytora, stara się skłonić czytelnika do refleksji i sprowokować także dyskusję nad utartymi metodami postępowania.
Kompendium zbudowane jest na zasadzie autonomicznych rozdziałów, które można czytać niezależnie od siebie – rozbudowany indeks pojęć oraz nazwisk umożliwia szybkie odnalezienie potrzebnych informacji.
Zamówienia realizuje księgarnia internetowa Wydawnictwa Naukowego „PWN”, dokument online:
http://ksiegarnia.pwn.pl/produkt/102822/edytorstwo.html, data dostępu: 11.09.2011
Spotkanie z książką - „Karol Lanckoroński i jego wiedeńskie zbiory”
Zamek Królewski na Wawelu wydał pod koniec 2010 roku książkę Joanny Winiewicz-Wolskiej „Karol Lanckoroński i jego wiedeńskie zbiory” (seria „Biblioteka Wawelska”). Autorka, historyk sztuki, kustosz w Zamku Królewskim na
Wawelu, kolekcją Lanckorońskich zajmuje się od 2001 roku. We wstępie do
książki napisała m.in.: „Podejmuję w niej próbę rekonstrukcji kolekcji,
a właszcza zbiorów malarstwa, które Karol Lanckoroński uczynił głównym
przedmiotem swej kolekcjonerskiej działalności. Chcę pokazać także proces jej
powstawania oraz prześledzić historię do momentu ostatecznego rozproszenia
zbiorów. Uwzględniam również biografię jej twórcy – w takim zakresie, jaki pozwoli właściwie zrozumieć i należycie ocenić jego dzieło”.
Publikacja składa się z dwóch tomów. Tom pierwszy rozpoczyna
wspomniana wyżej biografia Karola Lanckorońskiego (autorka pisze, że „[…]
dziś Lanckoroński jest postacią mało znaną, zwłaszcza w Wiedniu, z którym
związany był przez całe swoje długie życie”.). Poznajemy szkolne lata Lanckorońskiego, jego wędrówki artystyczne i ekspedycje naukowe, znajomość z ludźmi nauki, artystami
i pisarzami, jego wiedeński salon, karierę na dworze cesarza Franciszka Józefa (był tajnym radcą dworu). Ciekawe są przytoczone przez Joannę Winiewicz-Wolską opinie współczesnych mu Polaków
o Lanckorońskim, a oceniany był różnie: „[…] opinie o nim oscylują od negatywnych […] do niemal panegirycznych […]”. Zarzucano mu nieutrzymywanie kontaktów towarzyskich z rodakami w Wiedniu,
zbytnią lojalność wobec cesarza, za częste używanie niemieckich słów, wychwalano za promocję kultury polskiej.
W kolejnych rozdziałach opisane zostały dzieje kolekcji, począwszy od 1815 roku, gdy Kazimierz Rzewuski kupił obrazy ze zbioru Stanisława Augusta Poniatowskiego, do 1950 roku, kiedy odzyskana po drugiej wojnie światowej przez spadkobierców Karola kolekcja uległa rozproszeniu. Przedstawione zostało formowanie się kolekcji, pozyskiwanie kolejnych nabytków podczas wypraw archeologicznych, podróży, zakupów (od innych kolekcjonerów i na aukcjach). Większość odziedziczonych po
Rzewuskich (Ludwika Rzewuska poślubiła w 1794 roku Antoniego Józefa Lanckorońskiego) zbiorów
przypadło w udziale młodszemu synowi Antoniego Józefa, Kazimierzowi Lanckorońskiemu. Jego żona,
4
Leonia Wanda Potocka, znana była z zamiłowania do sztuki; zbiory powiększały się dzięki jej posagowi.
Po śmierci Kazimierza w 1874 roku zbiory przejął jego syn, Karol. „Zatem zasadniczy trzon kolekcji
odziedziczonej przez Karola Lanckorońskiego tworzyły zbiory Rzewuskich, Potockich, a także dzieła
sztuki zgromadzone przez ojca, Kazimierza”. Karol powiększył zbiory i zaczął je pokazywać publiczności
na wystawach w Wiedniu. W skład jego wiedeńskiej kolekcji wchodziły eksponaty prezentujące sztukę
starożytną, sztukę i rzemiosło Indii oraz Dalekiego Wschodu (w tym również dziewiętnastowiecznej Japonii), malarstwo włoskie okresu trecenta i quattrocenta, obrazy współczesnych mu malarzy niemieckich. Wiedeński pałac Karola Lanckorońskiego pełnił funkcję siedziby rodowej oraz salonu sztuki.
W końcowych rozdziałach tomu pierwszego odtworzone zostały losy kolekcji podczas drugiej
wojny światowej i w latach 1945-1950. Tom jest bogato ilustrowany zdjęciami z archiwum rodzinnego
Lanckorońskich oraz zdjęciami eksponatów z kolekcji, które obecnie znajdują się w muzeach polskich
i zagranicznych.
Tom drugi – to katalog wiedeńskiej kolekcji Karola Lanckorońskiego. Opracowany został na
podstawie spisu kolekcji z 1895 roku, inwentarzy z lat 1939, 1942, 1945, 1947, 1950, fotografii archiwalnych, katalogów wystaw. Kolekcję przedstawiono w podziale na malarstwo, rzeźbę i miniaturę; eksponaty (ponad 1200) pochodzą z Włoch, Niderlandów, Flandrii, Holandii, Austrii, Niemiec, Francji,
Hiszpanii, Anglii, Polski. Uwzględniono również kopie, portrety osób zidentyfikowanych i niezidentyfikowanych. Ze względu na ogrom opisywanych obiektów „[…] noty zawierają […] tylko informacje podstawowe: autor, tytuł, technika, wymiary, miejsce przechowywania (jeśli jest znane), oznaczenia literowe pochodzące ze sporządzanych w różnym czasie inwentarzy oraz numery negatywów […]”. Katalog
nie uwzględnia kolekcji porcelany, mebli, rzemiosła i numizmatyki. Obrazy i rzeźby przedstawione zostały „według szkół narodowych”, a w ich ramach alfabetycznie (według nazwisk autorów), w wypadku
dzieł autorów nieznanych przyjęto porządek chronologiczny według przypuszczalnych dat ich powstania. Większość obiektów przedstawiono na ilustracjach. Na końcu tomu zamieszczono indeks artystów
oraz indeks osób portretowanych (według pozycji katalogu). Ta cenna publikacja przyczyni się nie tylko
do dokładnego poznania kolekcji Karola Lanckorońskiego, ale też dzieł, które ją tworzyły. Być może
niektóre spotkamy w odwiedzanych podczas wyjazdów wakacyjnych muzeach za granicą. Warto dodać,
że przygotowywana jest edycja w języku angielskim.
Książkę (cena obu tomów: 100 zł) można nabyć w księgarniach naukowych i bezpośrednio
w Zamku Królewskim na Wawelu.
Źródło: Spotkania z zabytkami, data dostępu 06.09.2011
SZKOLENIA
Ex Libris - praktyczne doświadczenia
– trzecia edycja konferencji, Warszawa, 28 września 2011 roku
Mamy przyjemność zaprosić na kolejną konferencję Ex Libris, poświęconą praktycznym doświadczeniom
wdrożeń innowacyjnych rozwiązań w bibliotekach, która odbędzie się w Warszawie 28 września 2011 roku.
Nasze zaproszenie przyjęli pracownicy Université Paris-Est Créteil Val de Marne. Sieć bibliotek tegoż
Uniwersytetu pracuje w zintegrowanym systemie bibliotecznym Aleph, korzysta również z metawyszukiwarki
MetaLib i narzędzia likującego SFX. Aktualnie realizowanym projektem jest wdrożenie systemu typu Discovery and Delivery, którym jest Primo firmy Ex Libris.
Swoimi doświadczeniami w pracy z link solverem SFX, jego bogate możliwości, w tym związane z dokładnymi statystykami użycia materiałów elektronicznych, zaprezentuje nam Ewa Nieszkowska. Ewa od wielu lat mieszka i pracuje w Paryżu w Université Paris-Est. Jest osobąMamy przyjemność zaprosić na kolejną
konferencję Ex Libris, poświęconą praktycznym doświadczeniom wdrożeń innowacyjnych rozwiązań w bibliotekach, która odbędzie się w Warszawie 28 września 2011 roku.
W arkana wdrożenia Primo na Université Paris-Est wprowadzi nas Laurent Aucher. Jego prezentacja
da nam wiedzę w jaki sposób przeprowadzono ewaluację dostępnych rozwiązań do odkrywania i dostępu do
zasobów, jak wygląda plan wdrożenia, jakie zasoby zdecydowano się udostępnić w ramach jednolitego interfejsu Primo i co to oznacza dla użytkownika. Nie pozostaniemy jedynie w rozważaniach teoretycznych, ale
będziemy mieli okazję zobaczyć jak biblioteka z nowym systemem prezentuje się z punktu widzenia użytkownika.
Więcej informacji o systemie Primo, indeksie zasobów elektronicznych Primo Central Index, a także
rekomendacjach artykułów naukowych z systemu bX przekaże nam Maud Arnaud, która wzmocni francuską
reprezentację, jako przedstawicielka biura Ex Libris w Paryżu. Maud przedstawi też krótko przykładowe
wdrożenie Primo na Uniwersytecie korzystającym z systemu VTLS.
W programie na wstępie jeszcze aktualizacja korporacyjna, czyli co się dzieje w świecie oprogramowania dla bibliotek, a jest to czas szybkich i ciekawych zmian.
Udział w konferencji jest bezpłatny, ale obowiązuje rejestracja. Ewa Nieszkowska swoją prezentację
przedstawi w języku polskim. Pozostałe wystąpienia będą w języku angielskim.
Program
● 10.30-11.00 – Rejestracja. Powitalny poczęstunek, kawa i herbata.
● 11.00-11.15 – Powitanie / Wstęp. Maciej Dziubecki (Prezes Zarządu, Aleph Polska)
● 11.15-11.45 – Ex Libris corporate update. Philipp Hess (Senior Account Manager, Ex Libris)
5
● 11.45-12.30 – Dlaczego potrzebujesz link solvera? Doświadczenia Université Paris-Est z używania systemu
SFX. Ewa Nieszkowska (Service commun de la documentation, Université Paris-Est)
● 12.30-13.15 – Lunch
● 13.15-14.15 – Primo@Université Paris-Est Créteil Val de Marne (UPEC). Laurent Aucher (Service commun
de la documentation, Université Paris-Est)
● 14.15-15.00 – Primo and the Primo Central Index: A Comprehensive Discovery and Delivery Solution.
Maud Arnaud (Expert, Pre-Sales Europe, Ex Libris)
● 15.00-15.15 – Wrap up. Philipp Hess, Maciej Dziubecki.
● 15.15-15.45 – Pytania i odpowiedzi
Jesteśmy przekonani, że będzie to interesujące spotkanie i okazja do wymiany pomysłów i idei. Bardzo liczymy na przybycie: środa, 28 września 2011 roku, Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, sala 316,
ul. Dobra 56/66, 00-312 Warszawa. Prosimy o potwierdzenie przybycia wypełniając formularz bądź odpowiadając na zaproszenie do [email protected] do 21 września.
Formularz zgłoszeniowy znajdziesz tutaj: http://aleph.pl/wiadomosci/ex-libris-praktyczne-doswiadczenia3/, data dostępu 07.09.2011
3rd LIBER-EBLIDA Workshop on Digitization of Library Material in Europe
The Hague, 5-7 October 2011
Po raz trzeci w tym roku, dzięki gościnności Biblioteki Narodowej z Holandii, warsztaty są otwarte dla
wszystkich zainteresowanych digitalizacją, są miejscem prezentacji nowych, innowacyjnych pomysłów
w zakresie digitalizacji materiałów bibliotecznych. Ich celem jest zebranie profesjonalistów z tej dziedziny aby razem, wspólnymi siłami w trakcie burzy mózgów postarać się ustalić, w jaki sposób biblioteki mogą najlepiej dążyć do agendy cyfrowej WE w Europie. Prezentacje będą koncentrowały się na
czterech tematach:
● User Experience,
● modele biznesowe,
● ponowne wykorzystanie metadanych,
● Workflow.
Rejestracja na warsztaty trwa do piątku, 16 września 2011 roku:
http://indico.eblida.org/conferenceDisplay.py?confid=22
Źródło: Ogólnopolski portal bibliotekarski SBP, data dostępu 08.09.2011
INFORMACJE DLA FACHOWCÓW
Sytuacja bibliotek naukowych w czasach recesji i strategie na przyszłość
Środowisko biblioteczne w Stanach Zjednoczonych musi mierzyć się z fatalną sytuacją finansową,
spowodowaną najgorszą od l. 30 ubiegłego wieku recesją gospodarczą i związanymi z tym cięciami wydatków na cele publiczne. W artykule zarysowano splot czynników, które doprowadziły, wg autora,
w 2007 roku do wybuchu kryzysu, omówiono też wyniki dwóch sondaży przeprowadzonych wśród instytucji członkowskich ARL (Stowarzyszenia Bibliotek Naukowych) w latach fiskalnych 2008-2009
i 2009-2010 oraz podobnych badań innych organizacji bibliotecznych, mających na celu sprawdzenie
wpływu globalnego załamania rynków finansowych na kondycję bibliotek i wydawnictw naukowych.
Przedstawiono następnie prognozy dotyczące niezbędnych, adaptacyjnych transformacji, jakie muszą
przejść biblioteki, by zabezpieczyć swój byt w przyszłości.
Z zebranych przez ARL danych wynika, ze większość badanych placówek musiała podjąć drastyczne kroki w celu ustabilizowania swoich budżetów. W pierwszym roku recesji oszczędności szukano głównie w wydatkach na bieżącą działalność i personel, starając się zachować wysokość kwot przeznaczanych na zakupy książek, czasopism i baz danych (nie udało się to 37% bibliotek). Drugi rok
okazał się pod względem finansowym jeszcze gorszy (dalszy spadek dotacji i wpływów – od 15% do 30%
wśród najwyżej notowanych członków ARL), oczekuje się też, że ta tendencja utrzyma się w najbliższej
przyszłości, wymuszając dalszą redukcję wydatków na kadry i działalność, a także obcięcie środków
na gromadzenie. Niestety, obserwowalne na światowych rynkach ożywienie gospodarcze nie wpłynęło
na poprawę sytuacji amerykańskiego szkolnictwa wyższego, gdyż główne źródła dochodów budżetowych (wpływy z podatków, darowizn itp.) pozostały na tym samym, niskim poziomie. Przeznaczanie
przez sektor biblioteczny coraz mniejszych kwot na subskrypcje i zakup nowości może też mieć fatalne
konsekwencje dla rynku wydawniczego.
Przedłużająca się recesja przyspieszyła proces, który dokonywał się w środowisku bibliotek
naukowych już od paru lat i który zmierza do fundamentalnej zmiany misji tych instytucji oraz sposobu ich finansowania, w celu dostosowania się do nowych realiów ekonomicznych i potrzeb środowiska
akademickiego. Zdaniem autora, te adaptacyjne transformacje podzielić można na 3 kategorie: 1) ruch
w kierunku eliminacji lub przynajmniej poważnej restrukturyzacji i redukcji inwestycji w działania
poboczne lub cieszące się małym popytem, by lepiej wykorzystać zasoby ludzkie i finansowe; 2) przedefiniowanie sposobu dostarczania informacji w ramach regionalnych, bądź ogólnokrajowych strategii
organizacyjnych (obserwowalne trendy to m.in. likwidacja lub konsolidacja filii i wspieranie nowych
6
modeli świadczenia usług); 3) współpraca z instytucjami i partnerami z różnych sektorów (m.in. w celu
wypracowania nowych modeli automatyzacji, dzielenia się zasobami, tworzenia cyfrowych kolekcji
i kooperacji w ramach ruchów open access i open source).
LOWRY CH. Year 2 of the „Great Recession”: surviving the present by building the future (Drugi rok
„Wielkiej Recesji”: przetrwanie teraźniejszości przez budowanie przyszłości) // Journal of Library Administration – Vol. 51, nr 1 (2011), s. 37-53, il., tab., bibliogr. 16 poz.
Źródło: Babin 2.0: Babin: Bibliografia Analityczna Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej, data
dostępu 09.09.2011
Nowe stypendia dla doktorantów
Od nowego roku akademickiego zmieniają się zasady przyznawania stypendiów dla doktorantów. Będą
oni mieli m.in. możliwość pobierania kilku stypendiów jednocześnie, a najlepsi - dodatkowych stypendiów „projakościowych”.
Jak poinformowało PAP Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, osoby na studiach doktoranckich będą mogły, tak jak dotychczas, pobierać stypendia, wypłacane przez uczelnię lub jednostkę
naukową. Są to stypendia doktoranckie (co najmniej 1044 zł miesięcznie). Przy czym w najlepszych
instytucjach (np. mających status Krajowego Wiodącego Ośrodka Naukowego - KNOW), doktoranci
będą mogli pobierać dodatkowe stypendium, pochodzące z tzw. dotacji projakościowej. Otrzyma je
30 proc. najlepszych doktorantów na poszczególnych latach studiów doktoranckich.
Doktorantom będzie przysługiwało też stypendium socjalne. Mieszczą się w nim dotychczasowe
stypendia: socjalne, mieszkaniowe i na wyżywienie. Nowością jest, jak poinformował rzecznik MNiSW
Bartosz Loba, stypendium specjalne dla osób niepełnosprawnych.
Z kolei ci, którzy mają już otwarte przewody doktorskie mogą się ubiegać o stypendium doktorskie. Wynosi ono maksymalnie 1740 zł. Ponadto dostępne będą stypendia dla najlepszych doktorantów, przyznawane przez rektora uczelni (lub kierownika instytutu naukowego), podobnie jak nagrody rektora dla studentów. Ponadto, najlepsi doktoranci (również podobnie jak studenci) mogą ubiegać się o stypendium ministra nauki i szkolnictwa wyższego za wybitne osiągnięcia.
Nowością są stypendia, które mogą otrzymywać doktoranci angażujący się w badania naukowe
lub tworzenie nowych technologii.
Szczególną zachętą mają być stypendia naukowe dla wybitnych młodych naukowców. Mogą
one wynosić nawet 3830 zł miesięcznie. Przyznawane są one naukowcom do 35. roku życia, zatrudnionym w jednostkach naukowych i prowadzącym działalność naukową.
Stypendia naukowe dla doktorantów (finansowane z budżetu państwa) mogą otrzymywać też
doktoranci uczący się w prywatnych instytucjach, o ile zatwierdzi je minister nauki i szkolnictwa wyższego.
Również samorządy mogą przyznawać doktorantom stypendia. Muszą jednak mieć na ten cel
własne środki. Nowością jest to, że niektóre nagrody i stypendia można ze sobą łączyć. „W ten sposób
szczególnie zdolny doktorant będzie mógł pobierać łącznie w formie stypendiów nawet 3 tys. zł miesięcznie” - poinformował PAP Loba.
Zmienia się też maksymalna pula środków, jakie uczelnia może przeznaczyć na pomoc materialną dla doktorantów. Musi to być kwota nie mniejsza (procentowo) niż wynika to z proporcji liczby
doktorantów do liczby studentów. Przy czym nie większa, niż 6 proc. ogólnej kwoty dotacji na pomoc
materialną dla studentów i doktorantów. Dotychczas było to nie więcej niż 3 proc. ogólnej kwoty dotacji.
Nieco łatwiej będzie dostać pomoc materialną, bo został podniesiony próg dochodu na osobę
w rodzinie, gwarantujący doktorantom stypendium socjalne. Wyniesie on nie jak dotychczas 351 zł, ale
456,3 zł netto. Ponadto uczelnie będą mogły (ale nie musiały) przyznawać stypendia socjalne osobom
o wyższych dochodach. Do tej pory mogły je przyznawać tym, w których rodzinach dochód wynosił
602 zł na osobę. Teraz próg ten wzrośnie do 782,6 zł. Do dochodów tych nie będą się liczyły m.in. stypendia doktoranckie oraz stypendia z funduszy strukturalnych UE.
Zmiany w zasadach przyznawania stypendiów wiążą się z nowelizacją ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, która wchodzi w życie 1 października.
W nowym roku akademickim zmienią się również zasady przyznawania stypendiów dla studentów. Oni także będą mogli pobierać więcej niż jedno stypendium jednocześnie, np. stypendium rektora i nagrodę ministra. „Uczelnie pracują nad regulaminami przydzielania stypendiów, wszystko będzie gotowe przed nowym rokiem akademickim. Przygotowujmy też informator stypendialny dla studentów, a już dziś mogą przesyłać do nas drogą elektroniczną swoje zapytania” - poinformował rzecznik MNiSW.
Urszula Rybicka
Źródło: PAP - Nauka w Polsce, data dostępu 07.09.2011
7
Jubileusz 90-lecia Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie
10 września 2011 roku, godz. 13.00. Otwarcie wystawy „Druki
z godłem TBP i TPK (Towarzystwa Bibliofilów Polskich i Towarzystwa Przyjaciół Książki)” : Biblioteka Narodowa (wejście A), Al. Niepodległości 213, Warszawa. Wystawa czynna do 10 października.
Towarzystwo Bibliofilów Polskich w Warszawie: 1921-2011
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku zaczęły powstawać na
ziemiach polskich liczne organizacje, skupiające przedstawicieli zawodów związanych z książką: bibliotekarzy, literatów, drukarzy, artystów-grafików, kolekcjonerów oraz znawców i zbieraczy ekslibrisów.
Szczególnie intensywnie rozwijał się ruch bibliofilski. W latach 1921-1927 w Polsce powstało
10 towarzystw (Warszawa, Kraków, Poznań, Zamość, Lwów, Toruń, Wilno, Lublin, Łódź, Kalisz) skupiających miłośników pięknych i rzadkich druków, znawców dziejów książki, grafików i drukarzy,
twórców i kolekcjonerów ekslibrisów. W 1921 roku, jako pierwsze, powstało Towarzystwo Bibliofilów
Polskich w Warszawie (TBP). Z inicjatywą jego założenia wystąpił Edward Chwalewik (1873-1956),
znany i ceniony znawca dziejów książki, kolekcjoner, antykwariusz. Do grona członków założycieli należeli między innymi: Marian Abramowicz, Stefan Demby, Zygmunt Łazarski, Adam Półtawski, Mieczysław Rulikowski, Stefan Rygiel.
Głównym celem TBP, sformułowanym w statucie, było: Krzewienie zamiłowania do książki,
współdziałanie w podniesieniu jej poziomu estetycznego, pielęgnowanie najlepszych tradycji starodawnych oficyn polskich tudzież nawiązywanie i stałe utrzymywanie ścisłych stosunków z towarzystwami
bibliofilów zagranicznych. Pierwszym jego prezesem został Mieczysław Rulikowski (1881-1951).
Towarzystwo organizowało odczyty i pogadanki, wystawy, pokazy, aukcje bibliofilskie, a także
prowadziło działalność wydawniczą. Dzięki inicjatywie TBP w 1926 roku wprowadzono w szkołach
święto książki polskiej, realizując misję edukacyjną, zapisaną w statucie.
W latach drugiej wojny światowej legalna działalność Towarzystwa była niemożliwa, jednak
nadal odbywały się konspiracyjne spotkania jego członków.
Po zakończeniu wojny nie powiodły się próby wznowienia działalności TBP i w 1948 roku podjęto decyzję o jego rozwiązaniu.
W 1956 roku rozpoczęto starania o reaktywowanie Towarzystwa i w 1957 roku zarejestrowano
organizację pod zmienioną przez władze nazwą: Towarzystwo Przyjaciół Książki (TPK). Pierwszym jego
prezesem został Mieczysław Brahmer (1899-1984). Powstały liczne oddziały terenowe, w 1969 roku
powołano Oddział Warszawski TPK. Urządzano ogólnopolskie imprezy - zjazdy, spotkania, wystawy,
duża była aktywność edytorska TPK.
Na początku XXI wieku część oddziałów terenowych TPK usamodzielniła się, część przestała
istnieć. W 2001 roku Oddział Warszawski powrócił do swej dawnej nazwy Towarzystwo Bibliofilów Polskich w Warszawie. W marcu 2002 roku, wolą członków, rozwiązano TPK. W maju 2004 roku zarejestrowano Towarzystwo Bibliofilów Polskich w Warszawie jako samodzielną organizację, nawiązującą do
swych przedwojennych korzeni. Prezesem reaktywowanego TBP został Edward Towpik.
Działalność wydawnicza Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie (1921-2011)
Pierwsze druki sygnowane przez TBP powstały już w roku jego założenia. Do wybuchu drugiej
wojny światowej wydano ponad czterdzieści pozycji, w latach 1948-2011 – około stu pięćdziesięciu tytułów. Edycje obejmowały drobne formy literackie (głównie wiersze), prace z zakresu dziejów książki,
bibliotekarstwa, a także dużą liczbę druków okolicznościowych (zaproszenia, katalogi, statuty, wykazy
członków), poradniki, pamiętniki kolejnych zjazdów towarzystw bibliofilskich, teki ekslibrisów, liczne
varsaviana.
W ciągu minionych dziewięćdziesięciu lat w działalność wydawniczą TBP angażowali się cenieni graficy polscy, jak Stefan Mrożewski, Stanisław Ostoja-Chrostowski, Tadeusz Cieślewski syn, Zbigniew Dolatowski, Konstanty Maria Sopoćko. Edycje bibliofilskie współtworzyli znani z wysokiego
kunsztu typografowie z Adamem Półtawskim, twórcą czcionki polskiej (tzw. antykwy Półtawskiego), na
czele. Większość publikacji przedwojennych wytłoczono w drukarni Władysława Łazarskiego, pod
bacznym okiem jego syna Zygmunta.
Druki TBP sygnowano znakiem zaprojektowanym i wyciętym przez Adama Półtawskiego,
a druki TPK sygnetem zaprojektowanym przez Konstantego Marię Sopoćkę.
Przygotowana prezentacja obejmuje różne kategorie druków, które mają dać przegląd najciekawszych dokonań edytorskich środowiska bibliofilów warszawskich. Ostatnim akcentem wystawy jest
„Akapit. Rocznik Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie”, ukazujący się od 2006 roku pod redakcją Romana Nowoszewskigo i Edwarda Towpika, w opracowaniu graficznym Włodzimierza Rudnickiego.
Źródło: Hanna Łaskarzewska, korespondencja nadesłana 07.09.2011
8
Seminarium prof. Marcina Drzewieckiego
Warszawa, Biblioteka Narodowa, 27 października 201 roku
Szanowni Państwo,
Rozpoczynamy tegoroczne (2011/2012) konwersatoria bibliotekoznawcze naszym spotkaniem 27 października (czwartek). Będzie ono poświęcone bibliotekom, ich roli, zadaniu, misji w życiu
społecznym. Zapraszam wszystkich chętnych do udziału w konwersatorium; nasze życie zawodowe i
naukowe będzie bogatsze.
Serdecznie pozdrawiam
Marcin Drzewiecki
Pobierz program konwersatorium: http://www.bn.org.pl/download/document/1315475710.pdf
Źródło: Biblioteka Narodowa, data dostępu 09.09.2011
Pierwsze przykłady wdrożenia: „zapora ghostwriting” + redaktor statystyczny
Minął już ponad miesiąc od pojawienia się nowych zasad oceny czasopism naukowych w Polsce
[http://ekulczycki.pl/warsztat_badacza/pojawily-sie-nowe-zasady-listy-czasopism-punktowanych/].
W tym czasie pisałem o tym, kim jest (albo kim może być) redaktor statystyczny, skąd ten pomysł
w ogóle się wziął oraz specyficznym rozumieniu zapory ghostwriting przez ministerstwo. Redakcje
w czasopismach też nie próżnują i starają się interpretować nowe wytyczne, zastanawiając się jednocześnie, jak spełnić zawarte w nich wymagania. Pisałem, że niektóre z nich są wysoko postawione, ale
jest to jedynie zmiana ilościowa w stosunku do poprzednio obowiązujących wytycznych (np. ilość zagranicznych recenzentów itd.). Jednakże pojawiły się dwa nowe wymagania – dotąd nieobecne. Mowa
właśnie o posiadaniu w redakcji (z imienia i nazwiska!) redaktora statystycznego oraz wprowadzenie
zapory ghostwriting.
Spotkałem się już z dwoma przykładami wdrożenia owych nowych wymagań przez polskie czasopisma. Znaczące jest to, że są to czasopisma „pedagogiczne” i – co jest istotne dla pewnych konkluzji
poczynionych na końcu tego wpisu – oba znajdują się również na liście ERIH. […] Emanuel Kulczycki
● Cały artykuł znajdziesz na portalu Warsztat badacza komunikacji, dokument online:
http://ekulczycki.pl/warsztat_badacza/pierwsze-przyklady-wdrozenia-zapora-ghostwriting-redaktorstatystyczny/, data dostępu 05.09.2011
JSTOR: darmowy dostęp do 500 tys. artykułów naukowych
Od 6 września JSTOR rozpoczyna udostępnianie w swoim systemie artykułów z czasopism naukowych
opublikowanych przed rokiem 1923 (dla czasopism amerykańskich) i 1870 (dla pozostałych). Korzystanie z tych tekstów nie wymaga żadnej rejestracji i jest darmowe.
Osoby korzystające z opublikowanych w ten sposób zasobów mają prawo każdy artykuł ściągnąć na dysk, republikować lub wykorzystać w każdy inny – ale niekomercyjny – sposób.
Krok JSTOR może być odczytywany jako zdecydowana odpowiedź na działania Aarona Swartza, który nie tak dawno wykradł z baz tego wydawcy prawie 5 mln. artykułów i republikował je w sieciach P2P, a wcześniej zwracał uwagę na problem blokowania dostępu do treści naukowych z domeny
publicznej. JSTOR przekonuje jednak, że uwolnienie treści czasopism z domeny publicznej było planowane jeszcze przed akcją Swartza i zamieszaniem, które ono wywołało: To nie bezpośrednia reakcja
na sprawę Swartza i Maxwella, ale ostatnie wypadki odcisnęły swoje piętno na naszych planach.
Dlaczego JSTOR nie udostępnia za darmo wszystkich artykułów z domeny publicznej? Nie jesteśmy przekonani, że tylko dlatego, że coś jest w domenie publicznej, może być zawsze dostępne bezpłatnie. Istnieją koszty związane z organizacją, digitalizacją, publikowaniem, zabezpieczaniem oraz
szerokim wachlarzem usług, niezbędnych do tego, aby te treści mogły dotrzeć do tych, którzy chcą
z nich skorzystać.
Udostępnione za darmo artykuły to 6 proc. wszystkich zasobów JSTOR.
Źródło: Historia i media, data dostępu 10.09.2011
Access to the Agreement between Google Books and the British Library
The Google Books project has been the subject of protracted legal battles, generating a huge debate as
to whether it will help authors distribute their work or turn them into low paid employees of the corporation. Most of these debates have focused on books under intellectual property restrictions, with less
debate covering the inclusion of out-of-copyright works.
The British Library recently announced to much fanfare a deal with Google to make available
online a quarter of a million books no longer restricted by copyright, thus in the public domain. [...]
Javier Ruiz
Cała informacja dostępna tutaj: http://www.openrightsgroup.org/blog/2011/access-to-theagreement-between-google-books-and-the-british-library, data dostępu 10.09.2011
9
Zasady działania dozwolonego użytku
Dozwolony użytek to zapis ustawy o prawie autorskim, który
budzi chyba najwięcej wątpliwości i pozostawia najwięcej luk
interpretacyjnych. Według ustawy prawo autorskie to prawo
własności, co oznacza, że możliwość korzystania z cudzego
dzieła istnieje wyłącznie za zgodą autora i odpłatnie. Dozwolony użytek daje jednak użytkownikom większą swobodę w korzystaniu z prac innych osób, upoważniając do korzystania z utworu bez zgody autorów.
Przedstawiamy obszerne opracowanie na temat zasad działania dozwolonego użytku prywatnego i publicznego. Opracowanie zostało przygotowane w dwóch wersjach: skróconej tabeli z podziałem
na formę dozwolonego użytku, podmiot uprawniony do korzystania i sposób, zasady, zakres korzystania oraz tekst wyjaśniający z przykładami. Ważna pozycja na półce otwartościowców. Zapraszamy do
lektury.
● Autorką opracowania jest Beata Matejesiek-Rodriguez.
● Pobierz opracowanie i tabelkę w formacie ODT:
► opracowanie: http://koed.org.pl/wp-content/uploads/2011/09/dozwolony-uzytek-wyjasnienie.odt
► tabelka: http://koed.org.pl/wp-content/uploads/2011/09/dozwolony-uzytek_tabelka.odt
Karolina Grodecka
Źródło: Koalicja Otwartej Edukacji, data dostępu 06.09.2011
Wolne lektury w telefonie
Aplikacja Wolnych Lektur jest już dostępna w Android Market. Jeśli
masz telefon lub tablet z systemem Android - ściągnij aplikację i czytaj Wolne Lektury na swoim urządzeniu mobilnym
Biblioteka internetowa Wolne Lektury udostępnia w swoich
zbiorach lektury szkolne zalecane do użytku przez Ministerstwo Edukacji Narodowej i inne dzieła literatury.
Większość pozycji w bibliotece należy do domeny publicznej
co oznacza, że nie są już chronione majątkowym prawem autorskim,
a więc można je swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
To ciekawe rozwiązanie dla uczniów, którzy obecnie nie rozstają się ze swoimi telefonami i tabletami.
Źródło: Mazowiecki System Informacji Bibliotecznej, data dostępu 08.09.2011
Biblioteczny projekt Hotelu Pulitzera zablokowany przez banki
Wizuallizacja Hotelu Pulitzera w Fairhope, USA
Deweloper Mac Pulitzer, prawnuk fundatora nagrody swego imienia Josepha Pulitzera poinformował, iż z powodu zerowej bankowej opcji kredytowej mile widziany byłby partner kapitałowy do realizacji wartego 11 milionów dolarów przedsięwzięcia budowy Pulitzer Hotel, 40-pokojowego, luksusowego, wielofunkcyjnego butikowego obiektu,
który pomieściłby również pierwszą i jedyną Bibliotekę Pulitzera.
Pulitzer dodał, że jest skłonny rozważyć
zmianę lokalizacji obiektu, gdyby lokalne zachęty
inwestycyjne były korzystne. „Kiedy rozpocząłem
realizację swego pomysłu otwarcia pierwszej Biblioteki Pulitzera i Hotelu w Fairhope w Alabamie wiedziałem, że zdobycie środków finansowania inwestycji nie będzie prostą sprawą, ale nigdy nie przypuszczałem, że 99 procent banków zamknie przede mną drzwi i odmówi współpracy przy przedsięwzięciu o historycznym znaczeniu dla kraju,” powiedział Pulitzer. „Jestem zdeterminowany i nie zamierzam
zrezygnować,” kontynuował. „Pozostaję w kontakcie z Departamentem Rolnictwa USA, Biznesowym
i Przemysłowym Oddziałem Kredytowym rozważającym wspólne finansowanie, ale pozyskanie 80 procentowej gwarancji wymaga 50 procentowych wkładów własnych.”
„Tak się niefortunnie złożyło, że moje pieniądze zainwestowałem w projekcie Bernie Madoffa,
w związku z czym straciłem niemal wszystkie moje płynne aktywa. To z kolei powoduje, iż postanowiłem szukać partnera kapitałowego dysponującego kwotą 1,5 miliona dolarów lub 12,5 % wartości
11 milionowego przedsięwzięcia.”
Źródło: HotelInfo24.pl, data dostępu 06.09.2011
10
Podręczniki pozostaną koszmarnie drogie
E-książki dla uczniów nie będą tańsze przez wyższy VAT. „Dziennik Gazeta Prawna” przypomina, że
książki papierowe są objęte 5-proc. stawką VAT. Od ich wersji elektronicznej trzeba zapłacić 23-proc.
podatek. Dlatego cena np. e-kompletu do nauczania zintegrowanego wzrośnie ze 190 zł do 224,5 zł.
Ministerstwo edukacji chce zmusić wydawców podręczników szkolnych do przygotowywania
publikacji cyfrowych równolegle do wersji papierowych. Jednym z argumentów wysuwanych przez resort oświaty są oszczędności związane z wydawaniem e-książek. Problem w tym, że MEN chyba zapomniało przy swoich wyliczeniach uwzględnić stawki VAT - sugeruje „Dziennik.
Dziś podręcznik papierowy jest opodatkowany 5-proc. podatkiem od towarów i usług. Od jego
wersji elektronicznej trzeba zapłacić 23 proc. podatku. Dopiero obniżenie VAT mogłoby oznaczać dla
uczniów zmniejszenie kosztu zakupu książek w wersji elektronicznej.
Choć cyfrowe podręczniki na świecie są w fazie eksperymentów, to minister edukacji Katarzyny
Hall o nich marzy. Wydawcy: przez piractwo będziemy musieli podnieść ceny - informowała „Gazeta
Wyborcza”.
- Kupno jednego tabletu, e-czytnika czy laptopa raz na kilka lat z e-podręcznikami powinno
być w przyszłości dla portfeli rodzinnych dużo mniejszym obciążeniem niż dzisiaj kupowanie podręczników papierowych co roku - mówi Katarzyna Hall. Pani minister rozporządzenia w tej sprawie jeszcze
nie podpisała, a już bunt podnieśli wydawcy. Boją się załamania rynku, dodatkowych opłat, piractwa.
Podręczniki szkolne są w tym roku są wyjątkowo drogie. Od stycznia został wprowadzony 5proc. podatek VAT. Wraz ze wzrostem opodatkowania, ceny podręczników skoczyły od 30-100 zł na
komplecie. Dlaczego?
Podręczniki szkolne były dotychczas zwolnione z podatku VAT. Jego zmiana spowodowała, że
wydawcy wykorzystali ten podatek do zarobienia większych pieniędzy. Obecnie komplet nowych podręczników dla pierwszaka rozpoczynającego naukę kosztuje ok. 300-350 zł, dla gimnazjalisty to wydatek ok. 500 zł, dla licealisty - 600-700 zł.
Najgorzej mają rodzice dzieci, które uczą się według nowej podstawy programowej. Oznacza to,
że muszą oni kupować cały komplet nowych droższych podręczników. Dla rodziny z trojgiem dzieci
w wieku szkolnym oznacza to wydatek ponad 2 tys. zł rocznie. To prawdziwy dramat.
Źródło: Portal Księgarski, data dostępu 08.09.2011
_________________________________________________________________________
Od redaktora
Zajrzyj koniecznie na stronę internetową naszej Sekcji: http://biblioteka.wsbnlu.edu.pl/biuletyn.html, którą redagują koleżanki i koledzy z Biblioteki Wyższej
Szkoły Biznesu - National Louis University w Nowym Sączu.
Prośba o wzajemność... Będę wdzięczny niezmiernie za aktywne redagowanie naszego elektronicznego informatora, czyli o nadsyłanie informacji:
o o planowanych konferencjach i seminariach naukowych (wraz z adresem
strony internetowej);
o o spotkaniach metodycznych i warsztatowych;
o o nowościach wydawniczych (będę wdzięczny za elektroniczną wersje okładki oraz spisu treści),
o sposobie ich bezpłatnego pozyskania lub o warunkach zakupu;
o o zakończonych badaniach naukowych, w tym o zakończonych przewodach doktorskich i habilitacyjnych;
o o innych faktach, które można zamieścić w kronice dokumentującej działalność naukowobadawczą bibliotek niepaństwowych szkół wyższych.
Zapewniam rozpowszechnienie informacji w formie niniejszego informatora Sekcji Bibliotek Niepaństwowych Szkół Wyższych Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich – ISBNik. Serdecznie dziękuję i pozdrawiam
Wojciech Rozwadowski
Bieżące informacje znajdziesz na moim blogu: http://isbnik.bloog.pl
oraz na Facebooku: http://www.facebook.com/pages/ISBNik-informator-Sekcjibibliotek-nsw-ZG-SBP/268166269865948?sk=wall
Adres redakcji ISBNika. Redaktor: Wojciech Rozwadowski. Biblioteka Wyższej Szkoły Organizacji Turystyki i Hotelarstwa, ul. 17 Stycznia 32, 02-148 Warszawa, tel. 22 576.46.15, fax 22 576.47.37,
503.382.910,
email.
[email protected]
*
[email protected]
*
[email protected].
11
Stale współpracują: Stefan Kubów (Biblioteka Dolnośląskiej Szkoły Wyższej we Wrocławiu); Ryszard
Turkiewicz – emeRyTowany starszy kustosz z Wrocławia; Henryk Hollender (Biblioteka Uczelni Łazarskiego), Barbara Zieleniecka (Biblioteka Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu).
Redaktor „ISBNika – informatora Sekcji Bibliotek Niepaństwowych Szkół Wyższych Zarządu Głównego
Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich” dokłada wszelkich starań, aby nie rozsyłać niechcianej poczty.
Uprzejmie informujemy, iż Państwa adres email został pozyskany bezpośrednio z Państwa strony internetowej lub z oficjalnych i ogólnie dostępnych baz danych i w związku z tym, w myśl art.10 par. 2
Ustawy z dnia 18 lipca 2002 roku, o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. 2002 144.1204)
niniejszy email nie stanowi przesyłki mającej znamiona spamu. Jeżeli jednak nie życzycie sobie Państwo dalszych informacji na temat naszej oferty prosimy o odpowiedź z NIE w tytule.
12