Przewodnik przygotowania powierzchni
Transkrypt
Przewodnik przygotowania powierzchni
Uwagi dotyczące przygotowania powierzchni 2. Aluminium anodowane Aluminium jest materiałem reaktywnym, który utlenia się w kontakcie z powietrzem. Utlenianie elektrochemiczne lub chemiczne tworzy twardą warstwę wierzchnią. Tak przygotowane powierzchnie łatwo wchłaniają barwniki lub pigment. W celu wzmocnienia odporności chemicznej warstwy utlenionej oraz/lub utrwalenia koloru stosuje się przezroczyste lakiery o różnym składzie chemicznym, które nakłada się na powierzchnię. Konieczne jest więc przeprowadzanie wstępnych testów w celu sprawdzenia przyczepności takich podłoży. 3. Stal W zależności od warunków zewnętrznych, stal ulega korozji. Podkłady Sika® nałożone bardzo cienką warstwą nie zapobiegają korozji jako takiej. Przewodnik przygotowania powierzchni Dla jednoskładnikowych poliuretanów – klejów i uszczelniaczy serii Sikaflex®-200 oraz SikaTack® Wersja 05/2009 4. Stal nierdzewna Określenia „stal nierdzewna” i „stale specjalne” obejmują całą grupę produktów o różnym składzie chemicznym, z różnorakim wykończeniem powierzchni, co ma ważny wpływ na przyczepność. Powierzchnia może zawierać proste typy tlenku chromu. Usunięcie go włókniną ścierną poprawia adhezję podłoża. 5. Stal cynkowana Podstawowe metody powlekania stali cynkiem to a) proces Sendzimira, b) elektrogalwanizacja, c) cynkowanie na gorąco taśmy i blachy. W przypadku a) i b) powierzchnia przygotowywana jest pod określone wymagania a kompozycja warstwy zewnętrznej jest mniej więcej równomierna na całej powierzchni. W przypadku cynkowania na gorąco kompozycja warstwy zewnętrznej nie jest tak równomierna i dlatego zaleca się okresowe kontrole przyczepności . Przed użyciem, zatłuszczona stal cynkowana musi zostać oczyszczona. W przypadku stali elektrogalwanizowanej nie należy stosować materiałów ściernych. 6. GRP (tworzywo wzmacniane włóknem szklanym) Te materiały najczęściej składają się z termoutwardzalnego tworzywa sztucznego powstałego z nienasyconych poliestrów, rzadziej z żywic epoksydowych lub poliuretanów. Nowo wytwarzane składniki bazujące na nienasyconych poliestrach zawierają styren w postaci monomerów, rozpoznawalny przez jego wyrazisty zapach. Składniki te nie zostały jeszcze w pełni utwardzone i w związku z tym ulegają dalszemu obkurczaniu w następstwie ich odformowywania. Dlatego też, do połączeń klejonych powinno się wybierać wyłącznie GRP sezonowany lub odpuszczony. Gładka strona (żelkot) może być zabrudzona pozostałościami po środku ułatwiającym wyjmowanie z formy, co niekorzystnie wpływa na przyczepność. Warstwa od strony włókien, pozostająca w kontakcie z powietrzem w trakcie wytwarzania, zwykle zawiera parafinę dodawaną w celu ułatwienia procesu suszenia. Wymaga się oszlifowania tej strony i dokładnego jej oczyszczenia przed dalszą obróbką powierzchni. Cienkie fragmenty GRP, z bezbarwnego lub jasnokolorowego tworzywa są przezroczyste. W tych przypadkach wymagane jest wprowadzenie odpowiedniej bariery UV (patrz także pkt 9, Powierzchnie bezbarwne lub przezroczyste). W przypadku GRP ze składnikami ognioodpornymi, konieczne jest przeprowadzanie testów wstępnych dla określenia najbardziej właściwych metod przygotowania powierzchni. 7. Tworzywa sztuczne Niektóre tworzywa sztuczne wymagają specjalnej obróbki fizyko-chemicznej zanim mogą być pomyślnie sklejone (obróbka ogniowa lub wytrawianie plazmą w połączeniu z chemiczną obróbką wstępną). Przykładami są polipropylen i polietylen. W przypadku wielu mieszanek tworzyw niemożliwe jest ustalenie konkretnych wskazówek ze względu na dużą różnorodność zawartych związków, które mogą utrudniać budowanie adhezji. Tworzywa termoplastyczne narażone są na pęknięcia naprężeniowe (ESC). W przypadku klejenia takich tworzyw, naprężenia wewnętrzne muszą zostać usunięte przez odpuszczanie temperaturowe. 8. PMMA / PC Dla powierzchni PMMA i PC zaleca się Sikaflex®-222UV lub Sikaflex®-295 UV w kombinacji z taśmą ochronną przed UV (patrz także pkt. 7 i 9). W przypadku powłok chroniących PMMA i PC przed zarysowaniami, należy tę wartswę usunąć w miejscach klejenia przy pomocy papieru ściernego (ziarno 120) i postępować jak w przypadku określonym dla powierzchni nie powlekanych. 9. Powierzchnie bezbarwne lub przezroczyste W przypadku powierzchni bezbarwnych lub przezroczystych, miejsca klejenia narażone są na światło słoneczne padające przez warstwę bezbarwną lub przezroczystą. W celu zabezpieczenia tego miejsca, konieczne jest wprowadzenie jakiejś formy bariery przed UV. Może to być nieprzezroczysta taśma ochronna, ekrany ograniczające przepuszczalność światła, czarny podkład do powierzchni półprzezroczystych lub takich jak półprzezroczyste GRP lub sitodruk. Czarny podkład nie powinien jednak stanowić wyłącznej ochrony zewnętrznego miejsca klejenia na silne oddziaływanie UV (wyjątkiem mogą być np. prototypy o ograniczonej trwałości). Natomiast dla zastosowań wewnętrznych lub połączeń sporadycznie narażonych na działanie UV, czarny podkład jest zwykle wystarczający jako jedyna ich ochrona. 10. Powierzchnie powlekane i malowane Przed klejeniem powierzchni powlekanych należy przeprowadzić próby wstępne. Zasadniczo, systemy które są utwardzane termicznie (kataforeza, powlekanie kontaktowe, powlekanie proszkowe) lub poprzez dodatkową polimeryzację (farby epoksydowe lub poliuretanowe) mogą być skutecznie łączone materiałami Sikaflex®. Żywice alkidowe, schnące przez utlenianie, nie nadają się do klejenia. Farby bazujące na mechanizmie utwardzania fizycznego – typowego dla powłok bazujących na poliwinylu butyralu lub estrów żywic epoksydowych – są przeważnie kompatybilne z uszczelniaczami lecz nie klejami. Uwaga: Dodatki do farb wpływające na tworzącą się powłokę, np. silikony, środki matujące lub zmiękczające itd., mogą niekorzystnie wpływać na przyczepność malowanej powierzchni. Powłoki muszą być stale kontrolowane pod kątem jakości oraz niezmienności składników. 11. Sklejka z warstwą fenolową Są to panele ze sklejki, z wodoodporną warstwą zewnętrzną w kolorze żółtym lub brązowym. Przygotowanie powierzchni jest w tym przypadku analogiczne jak dla powierzchni powlekanych i malowanych. Ze względu na różnorodność powłok żądana przyczepność nie zawsze jest możliwa do uzyskania. W takich przypadkach należy zeszlifować powłokę do warstwy drewna i postępować w sposób właściwy dla powierzchni drewnianych. 12. Malowanie Materiały Sikaflex® mogą być malowane większością z tradycyjnych metod. Najlepsze rezultaty uzyskuje się gdy przed malowaniem pozwoli się na pełne utwardzenie masy. Jeśli konieczne jest wcześniejsze malowanie, należy przeprowadzić próby w celu sprawdzenia kompatybilności z metodą malowania. Uwaga: Nieelastyczne powłoki malarskie mogą hamować elastyczność połączeń, co w skrajnych przypadkach może prowadzić do pękania farby. Farby na bazie PVC oraz schnące przez utlenianie (olejowe lub na bazie żywic alkidowych) generalnie nie nadają się do stosowania na materiały Sikaflex®. Polska Sika Poland Sp. z o.o. BU Industry Ul. Łowińskiego 40 31-752 Kraków Tel: 012 644 04 92 Fax: 012 644 16 09 E-mail: [email protected] Internet: www.sika.pl 04/2009 Industry 1. Aluminium Aluminium i stopy aluminium dostępne są w różnych formach: profili, kształtowników, arkuszy, płyt i odlewów. Informacje dotyczące przygotowania tych powierzchni i ich gruntowania odnoszą się do całej grupy form. Stopy aluminium zawierające magnez, w wyniku działania wody, mogą pokrywać się tlenkiem magnezu. Warstwa tego tlenku musi zostać usunięta włókniną ścierną (Very Fine). W przypadku gdy powierzchnia aluminium była chromowana, anodowana lub powlekana, podstawowe przygotowanie powierzchni jest zazwyczaj wystarczające. Kleje i uszczelniacze serii Sikaflex®-200 oraz serii SikaTack® Poziomy Opis a) Ogólne uszczelnianie małych elementów, gdzie ruch połączenia nie jest pożądany. b) Niekonstrukcyjne klejenie we wnętrzu, nie narażone na skrajne wahania temperatur i kontakt z wodą 1 2 3 Zastosowania zewnętrzne, gdzie wymaga się określonego poziomu odporności chemicznej. Zastosowania zabezpieczające przed cieczą, w miejscach narażonych na korozję. 2 Stal (konstrukcyjna, np. St37) 3 Stal (nierdzewna) 4 Stal (galwanizowana) 5 205 SA 204 N 206 GP SA 205 206 GP 210 SA 206 GP SCA SA 206 GP SVF 205 SCA ABS SVF SVF SA SA 206 GP S80 S80 215 206 GP 7 Twarde PVC 215 PMMA/PC (bez powłoki chroniącej przed zarysowaniem) Szkło 8 9 Nadruk ceramiczny 9 Sklejka 204 N 206 GP SVF SVF SA 6 9 205 SA SA 205 SA SCA GRP (nienasycony poliester) laminat wstępny 204 N 206 GP 210 204 N Dwuskładnikowe wodnorozcieńczalne podkłady i farby zewnętrzne (PUR, akryl) 6 9 205 SA 205 205 SCA SA Coil coating 210 204 N SVF SVF Powłoka proszkowa (PES, EP/PES) GRP (nienasycony poliester), żelkot SVF SVF 205 205 205 SA SA SCA 9 SVF SVF SA Dwuskładnikowa powłoka nawierzchniowa (PUR, akryl) Katodowa powłoka (KTL) Mechaniczny Oczyszczanie/ Aktywacja SA 205 SA 209 D SA 206 GP SA SA 206 GP 205 SCA 206 GP SA SA 206 GP SA 205 206 GP 215 205 SA 215 206 GP 205 SVF SVF SA SA Kontakt z Serwisem Technicznym Aluminium (aanodowane) SVF SVF 2 3 Podkład 1 1 Oczyszczanie/ Aktywacja Aluminium (AlMg3, AIMgSi1) Mechaniczny ! Podkład Poziomy Powierzchnia musi być sucha, oczyszczona z kurzu i tłuszczu. Do oczyszczenia podłoża nadaje się Sika® Remover-2008, jednak w zależności od rodzaju powierzchni można użyć również innych środków: Sika® Cleaner P, rozpuszczalników wodnych, urządzeń parowych itd. Zaleca się odpowiednie dobranie mateirału czyszczącego do konkretnego podłoża. do Informacje dotyczące sposobu przygotowania powierzchni w poniższym zestawieniu służą wyłącznie jako wskazówki i wskazane jest przeprowadzenie testu dla konkretnego zastosowania. Na żądanie, laboratorium Sika może przeprowadzić specjalne testy i przedstawić odpowiednie zalecenia. a) Uszczelnianie dużych elementów wymagających elastycznego połączenia. b) Klejenie wewnętrzne i zewnętrzne, w normalnych warunkach otoczenia. Wa ru n e k w s t ę p n y : 1 Przewodnik przygotowania powierzchni 215 209 D 206 GP SA SA SA 206 GP SA SA SA 206 GP 215 zob. ostatnią stronę „Uwagi dotyczące...“ 1 proces = Rekomendowany 2 proces = Alternatywny Ani klejenie ani uszczelnianie nie wymagają przygotowania powierzchni (mechanicznego, czyszczenia/aktywowania, podkładu) Zalecamy zapoznanie się także z dodatkowymi informacjami zawartymi w Ogólnych Wytycznych „Klejenie i uszczelnianie Sikaflexami“, aktualnymi Kartami Technicznymi, itd. Testy przyczepności bazują na DIN 54457 i Wewnętrznych Standardach CQP 033-1 Sika® Remover-208 Sika® Cleaner P Sika® Cleaner-205 Sika® Aktivator Sika® Coating Aktivator Kolor Bezbarwny, przezroczysty Bezbarwny, przezroczysty Bezbarwny, przezroczysty Bezbarwny lub jasnożółty Bezbarwny lub jasnożółty Typ produktu Oczyszczacz Oczyszczacz Promotor adhezji Promotor adhezji Promotor adhezji Punkt zapłonu (ISO 13736) 240C (750F) 120C (540F) 140C (570F) -40C (250F) -40C (250F) Temperatura nakładania 5-400C (40-1050F) 5-400C (40-1050F) 5-350C (40-950F) 5-350C (40-950F) 5-350C (40-950F) Sposób nakładania Ręcznik papierowy/ szmatka bawełniana Ręcznik papierowy Ręcznik papierowy Ręcznik papierowy Ręcznik papierowy Ok. 40ml/m2 Ok. 40ml/m2 Ok. 40ml/m2 Ok. 40ml/m2 Zużycie Czas odparowania (230C/50%w.w.) 30 min do max. 24 godz. 5 min do max. 2 godz. 10 min do max. 2 godz. 10 min przy >15 C (600F) 30 min przy <150C (600F) do max. 2 godz. 10 min przy >150C (600F) 30 min przy <150C (600F) do max. 2 godz. Kolor zakrętki Czerwony - Żółty Pomarańczowy Biały Sika® Primer-204 N Sika® Primer-206 G+P Sika® Primer-209 D Sika® Primer-210 Sika® Primer-215 Kolor Nieprzezroczysty żółty Czarny Czarny Przezroczysty żółty Przezroczysty żółty Typ produktu Podkład Podkład Podkład Podkład Podkład Punkt zapłonu (ISO 13736) -40C (250F) -40C (250F) -40C (250F) -40C (250F) -40C (250F) Temperatura nakładania 10-350C (50-950F) 10-350C (50-950F) 15-350C (60-950F) 5-350C (40-950F) 10-350C (50-950F) Przygotowanie do użycia Energicznie wstrząsać pojemnikiem aż ruch kulki wewnątrz będzie dobrze słyszalny. Kontynuować wstrząsanie jeszcze przez minutę. Energicznie wstrząsać pojemnikiem aż ruch kulki wewnątrz będzie dobrze słyszalny. Kontynuować wstrząsanie jeszcze przez minutę. Energicznie wstrząsać pojemnikiem aż ruch kulki wewnątrz będzie dobrze słyszalny. Kontynuować wstrząsanie jeszcze przez minutę. Sposób nakładania Pędzel/filc/gąbka Pędzel/filc/gąbka Pędzel/filc Pędzel/filc/gąbka Pędzel/filc/gąbka Zużycie Ok. 125 ml/m2 Ok. 150ml/m2 Ok. 150ml/m2 Ok. 100ml/m2 Ok. 200ml/m2 Czas odparowania (230C/50%w.w.) 30 min do max. 24 godz. 10 min przy >150C (600F) 10 min przy >150C (600F) 30 min do max. 24 godz. 10 min przy >150C (600F) 30 min przy <150C (600F) do max. 2 godz. Kolor zakrętki Niebieski Czarny Zielony Szary Granatowy Uwaga: Skrót 0 Po każdym użyciu należy dokładnie zamknąć pojemnik. Po otwarciu, zawartość należy zużyć w ciągu miesiąca. Przy doborze aplikatora gąbkowego należy zwrócić uwagę na jego odporność na rozpuszczalnik, odpowiedni jest np. aplikator melaminowy Basotect (firmy BASF). Materiał/pełna nazwa Nie wymaga się specjalnego przygotowania 208 Sika® Remover-208 SCP Sika® Cleaner P S80 Papier ścierny (ziarno 80) SVF Włóknina ścierna (Very Fine) 205 Sika® Cleaner-205 SA Sika® Aktivator SCA Sika® Coating Aktivator 204 N Sika® Primer-204 N 206 GP Sika® Primer-206 G+P 209 D Sika® Primer-209 D 210 Sika® Primer-210 215 Sika® Primer-215 TS Dział Techniczny Sika BU Industry Nota prawna Informacje i sugestie przedstawione w niniejszym informatorze, podawane są w dobrej wierze w oparciu o nasz aktualny stan wiedzy i doświadczenie nabyte w praktyce, odnoszą się do materiałów prawidłowo przechowywanych, stosowanych w normalnych warunkach, zgodnie z zaleceniami Sika. Informacje dotyczące zastosowań i materiałów przedstawionych w „Przewodniku...” bazują na testach laboratoryjnych, które w żaden sposób nie mogą zastąpić testów praktycznych. W przypadku zmian w parametrach aplikacji (jak np. zmiana podłoża) lub zmiany zastosowania materiału Sika, przed ich wprowadzeniem należy skonsultować się z Działem Technicznym Sika Industry. Informacje zawarte w tym informatorze nie zwalniają użytkownika materiałów Sika od ich testowania przed planowanym zastosowaniem. Wszelkie zamówienia są przyjmowane według aktualnych warunków sprzedaży i dostaw. Użytkownicy materiałów Sika muszą zawsze bazować na aktualnych wydaniach lokalnych Kart Informacyjnych Produktu, których kopie dostępne są na żądanie. Dostawca