Ocena estetyczna wargowo-językowego nachylenia siekaczy Aesthetic

Ocena estetyczna wargowo-językowego nachylenia siekaczy Aesthetic

Przeglądy, streszczenia
Tom 7, nr 4, 2011
Reviews and abstracts
Volume 7, no 4, 2011
Ocena estetyczna wargowo-językowego nachylenia siekaczy
Aesthetic evaluation of profile incisor inclination
Ghaleb N, Bouserhal J, Bassil-Nassif N.
European Journal of Orthodontics 2011; 33: 228-35
Uśmiech jako ważna cecha w życiu codziennym powinien
być przedmiotem zainteresowania lekarzy ortodontów.
Jest on istotnym czynnikiem adaptacji psychospołecznej,
stąd osoby z pięknym uśmiechem są postrzegane jako
bardziej atrakcyjne, bardziej inteligentne i popularne.
Z punktu widzenia estetyki uśmiechu w planowaniu
i ocenie wyników leczenia ortodontycznego należałoby
uwzględnić zarówno widok z przodu, jak i z profilu.
Głównym czynnikiem atrakcyjności uśmiechu z profilu jest
wargowo-językowe nachylenie osi długich siekaczy szczęki.
Dla uzyskania harmonijnego uśmiechu siekacze szczęki
powinny znajdować się w prawidłowych przednio-tylnych
i pionowych relacjach w stosunku do otaczających struktur
twarzy. W warunkach idealnych powierzchnie wargowe
siekaczy powinny być równoległe do płaszczyzny czołowej
twarzy. Wśród czynników, które mają negatywny wpływ na
estetykę uśmiechu i nadają twarzy nieprzyjemny, „starczy”
wygląd wymienia się językowe nachylenie siekaczy, jako
rezultat utraty torku. Jednakże profesjonalne opinie na
temat oceny atrakcyjności uśmiechu mogą nie pokrywać się
z jego postrzeganiem przez laików.
Celem pracy była ocena wpływu wargowo-językowego
nachylenia siekaczy górnych na estetykę uśmiechu.
Określono również najbardziej estetyczne nachylenie
siekaczy w odniesieniu do rysów twarzy oraz sposób oceny
nachylenia siekaczy w aspekcie estetyki uśmiechu przez
różne grupy społeczne: dentystów, ortodontów i laików.
Materiał do badań stanowiła grupa 22-letnich
studentek Wydziału Stomatologii Uniwersytetu SaintJoseph w Bejrucie. Wszystkie osoby badane spełniały
kryteria harmonijnego uśmiechu z przodu i z profilu,
z uwzględnieniem położenia siekaczy szczęki oraz
pomiarów tkanek miękkich, zgodnych z obowiązującymi
standardami. Za pomocą kamery cyfrowej Canon Power Shot
Pro 1 (Canon, Oita, Japonia) wykonano fotografie prawego
profilu w uśmiechu, które następnie poddano komputerowej
obróbce z wykorzystaniem oprogramowania do edycji obrazu
Adobe Photoshop CS, wersja 8.0. Elementem podlegającym
zmianie na fotografiach było nachylenie osi długich górnych
siekaczy. Utworzono 6 obrazów przedstawiających symulację
nachylenia siekaczy: trzech w kierunku wargowym i trzech
w kierunku językowym, w zakresie od 5° do 15°. Dla każdej
opcji nachylenia siekaczy dokonano pomiarów kąta zawartego
pomiędzy linią styczną przechodzącą przez najbardziej
doprzedni punkt na powierzchni wargowej siekacza szczęki
a horyzontalną linią estetyczną oraz kąta pomiędzy tą samą
styczną a linią łączącą punkt Sn i punkt Pg’ - reprezentującą
dolną wysokość twarzy. Otrzymane ostatecznie 7 fotografii
(1 niezmieniona fotografia początkowa oraz 3 modyfikacje
w kierunku wargowym i 3 w kierunku językowym)
poddano losowo dwukrotnej ocenie przez 3 różne zespoły:
30 lekarzy dentystów, 30 ortodontów i 30 laików (osoby
powyżej 18 roku życia z wyższym wykształceniem, ale bez
związku ze stomatologią). Subiektywne oceny nachylenia
siekaczy poddano konwersji do wartości skalarnych przy
pomocy wizualnej skali analogowej (VAS). Skala VAS jest
szybką, dokładną i powtarzalną oceną wyglądu zębów
i twarzy, klasyfikującą uśmiech jako bardzo nieatrakcyjny,
nieatrakcyjny, przeciętny, atrakcyjny i bardzo atrakcyjny.
Poza oceną atrakcyjności uśmiechu oceniający wskazywali
na kryteria dokonywanych przez siebie wyborów.
Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej.
Analiza wyników wykazała, że istnieje statystycznie istotna
korelacja pomiędzy profesją oceniających a estetyczną oceną
preferowanego nachylenia siekaczy (p = 0,013). Fotografia
uśmiechu ze zmianą nachylenia siekaczy o 5° w kierunku
wargowym została oceniona najwyżej przez wszystkie grupy
oceniających (53,3% dentystów, 60% ortodontów i 53%
laików). Różnie postrzegano natomiast obrazy ze skrajnymi
zmianami nachylenia siekaczy w kierunku wargowym (+15°)
lub językowym (-10°, -15°). Tylko ortodonci za estetycznie
akceptowalną uznali inklinację siekaczy w kierunku
wargowym o wartości +15°. Także fotografie ze skrajną
zmianą nachylenia siekaczy w kierunku językowym -15° i -10°
zostały ocenione niżej przez ortodontów niż przez dentystów
i laików. Wszystkie grupy oceniające za podstawowe
kryterium oceny atrakcyjności uśmiechu uznały inklinację
siekaczy szczęki. Dentyści zwracali również uwagę na zakres
odsłaniania dziąseł, zaś laicy na harmonijny, przyjemny
uśmiech. Dla estetyki uśmiechu najbardziej preferowaną
pozycją siekaczy górnych było nachylenie ich powierzchni
wargowych pod kątem 93°do płaszczyzny horyzontalnej oraz
pod kątem 7° do linii Sn-Pg.
Podsumowując otrzymane wyniki należy stwierdzić, że
na estetykę uśmiechu z profilu wpływa przedsionkowojęzykowe nachylenie siekaczy górnych. Istnieje istotna
zależność pomiędzy oceną inklinacji siekaczy a zawodem
oceniających. Ortodonci preferowali wargowy tork korony
siekacza szczęki w porównaniu z nachyleniem dojęzykowym.
Inklinacja siekaczy przewyższająca wartości oczekiwane
była postrzegana przez wszystkich oceniających jako
korzystniejsza dla optymalnej atrakcyjności uśmiechu.
Opracowała: dr n. med. Liliana Szyszka-Sommerfeld
ForumOrthodontic
Ortodontyczneforum
211