LITERATURA NA ŚWIECIE – WYKŁADY

Kierunek i poziom studiów: FILOLOGIA POLSKA, studia
licencjackie, III rok
Sylabus modułu: LITERATURA NA ŚWIECIE – WYKŁADY
MONOGRAFICZNE
(kod modułu: 02-FP-S1-LS)
1. Informacje ogólne
koordynator
modułu
rok akademicki
semestr
forma studiów
sposób ustalania
oceny końcowej
modułu
informacje
dodatkowe
prof. dr hab. Krzysztof Uniłowski
2015-2016
zimowy
stacjonarne
ocena końcowa z danego kursu jest równoważna ocenie końcowej
modułu
------------------------------
WYKAZ KURSÓW W ROKU AKAD. 2015/2016
1. W KRĘGU MARZENIA O EPOSIE. OD „GILGAMESZA” DO TRYLOGII TOLKIENA – prof. dr
hab. Marek PIECHOTA: wykłady – czwartki, 11.30–13.00, s. 304.
2 KŁOPOTY Z RECEPCJĄ. TWÓRCY I ICH DZIEŁA WOBEC POZWÓW SĄDOWYCH,
PRZEŚLADOWAŃ I „ZMOWY MILCZENIA” – dr hab. Anna SITKOWA: wykłady – czwartki,
11.30–13.00, s. 201
3. CHOROBY EUROPY I ŻAŁOBNA PIEŚŃ WOJNY. KONIEC PEWNEGO ŚWIATA – prof. dr hab.
Tadeusz SŁAWEK: wykłady – piątki, 11.30–13.00, s. 209
4. KLASYCY PROZY CZESKIEJ – dr hab. Józef ZAREK: wykłady – poniedziałki, 15.00-16.30 (co
dwa tyg. od 19 X), s. 502A, ćwiczenia – poniedziałki, 13.15-14.45, s. 115
Nazwa wariantu modułu: W kręgu marzenia o eposie.
Od „Gilgamesza” do trylogii Tolkiena
2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta
nazwa
W KRĘGU MARZENIA O EPOSIE. OD „GILGAMESZA”
DO TRYLOGII TOLKIENA
prowadzący
grupa(-y)
treści zajęć
metody
prowadzenia
zajęć
liczba godzin
dydaktycznych
(kontaktowych)
opis pracy
własnej
studenta
kod
02-FP-S1-LS.E
prof. dr hab. Marek Piechota
logowanie w systemie USOS (limit 45 osób)
Trzydziestogodzinny cykl wykładów składa się zasadniczo z trzech części:
1/ Marzenie o eposie – obejmuje przegląd dziejów eposu bohaterskiego,
począwszy od Eposu o Gilgameszu, tekstów piramid o treściach
heroicznych, Iliady, Odysei, dzieł cyklików i Eneidy, aż po epopeje lub
teksty w tym kręgu epickim powstające (sagi, byliny, Edda poetycka...)
nowożytne: Pieśń o Rolandzie, Jerozolima wyzwolona, Raj utracony, oraz
dwudziestowieczne (m.in. trylogia Tolkiena). Motyw marzenia o eposie
zostanie uwypuklony w kontekście toposu pamięci i sławy oraz w
nawiązaniu do prób polskich (od w. XVI – nieudanych prób Jana
Kochanowskiego, przez Pana Tadeusza i Króla-Ducha, po teksty z
ubiegłego wieku). Pojawią się także uwagi krytyków od Poetyki
Arystotelesa, po wypowiedzi prasowe Tomasza Manna, które zostaną
skonfrontowane z wyznacznikami interesującego nas gatunku.
2/ Dwie antyczne wersje potopu – w ramach tej części kursu omówiona
zostanie kwestia początków piśmiennictwa, odkrycia pisma klinowego i
tabliczek z zapisem Eposu o Gilgameszu, a także wersji heroicznej opisu
potopu w tymże dziele oraz umoralniającej adaptacji tej historii w
poetyckim przekładzie Księgi Rodzaju autorstwa Artura Sandauera.
Problematyka ściślej poetycka i retoryczna zostanie wzbogacona
kontekstem najnowszych odkryć archeologicznych.
3/ W części trzeciej omówione zostaną wybrane zagadnienia szczegółowe
problematyki tekstów heroicznych, konkretnych toposów, np. śmierć
Enkidu (przyjaciela Gilgamesza), Hektora, Rolanda, Boromira… Poetykę
tych ujęć wypadnie skonfrontować z przywołanymi w części pierwszej
definicjami eposu.
Wykład 30 godzin
30
Powtórzenie wiadomości i przygotowanie do końcowego testu zaliczeniowego
organizacja
zajęć
literatura
obowiązkowa
wykłady odbywają się w czwartki, 11.30–13.00, s. 304
Bibliografia do cz. I: Marzenie o eposie:
1. Bowra C. M.: Heroic Poetry, London 1961;
2. Bednarek B.: Epos europejski, Wrocław 2001;
3. Kumaniecki K., Mańkowski J.: Homer, Warszawa 1974;
4. Mieletinski E.: Pochodzenie eposu bohaterskiego. Przeł. P. Rojek,
Kraków 2009;
5. Piechota M.: W kręgu marzenia o eposie w drugiej połowie XIX
wieku. [W:] Między krytyką a prozą artystyczną pozytywizmu i
modernizmu. Red. H. Bursztyńska, Katowice 1988, s. 7–25;
6. Piechota M.: „Sławić cnotę i wskrzeszać dzielnych mężów boje”. W
kręgu marzenia o eposie twórców staropolskich. [W:] Szkice o dawnej
książce i literaturze. Red. R. Ocieczek, Katowice 1989, s. 44–71;
7. Piechota M.: Jana Kochanowskiego marzenie o eposie. [W:] W
kręgu Jana Kochanowskiego. W czterechsetlecie śmierci. Red. J. Malicki,
Katowice 1989, s. 7–26;
8. Piechota M.: Żywioł epopeiczny w twórczości Juliusza Słowackiego,
Katowice 1993;
9. Piechota M.: „Pan Tadeusz” i „Król-Duch” – dwie koncepcje
romantycznej epopei, Kielce 1995;
10. Piechota M.: Polska dawne i przyszła w pismach Słowackiego. (Na
tle toposu pamięci i sławy). [W:] Słowacki współczesnych i potomnych. W
150 rocznicę śmierci Poety. Red. J. Brzozowski i Z. Przychodniak, Poznań
2000, s. 71–88;
11. Stieblin-Kamieński M.: Ze świata sag. Przeł. Z ros. przeł. J.
Litwiniuk, posłowiem opatrzył R. Stiller, Warszawa 1982.
12. Slowo o polku Igorewie, 800 let. Mockwa 1986.
Do części II: Dwie antyczne wersje potopu:
1. Ceram C. W.: Bogowie, groby i uczeni. Powieść o archeologii. Przeł.
J. Nowacki, Warszawa 1987, s. 228–232;
2. Epos o Gilgameszu. Tłum. K. Łyczkowska, P. Puchta, M. Kapełuś,
Warszawa 2002;
3. Gilgamesz. Epos starożytnego Dwurzecza. Zrekonstruował i
przełożył oraz wstępem opatrzył R. Stiller, Warszawa 1980, Bibliotheca
Mundi;
4. Sandauer A.: Bóg, Szatan, Mesjasz i…?. Wyd. trzecie, Kraków 1983;
5. Świderkówna A.: Biblijny i niebiblijny potop. [W:] Tejże: Rozmowy
o Biblii, Warszawa 1994, s. 69–84;
6. Ziółkowski Z.: Poszukiwanie arki Noego. [W:] Tegoż: Najtrudniejsze
stronice Biblii. Słowo wstępne ks. prof. J. Stępień, Warszawa 1989, s. 167–
171.
Do części III: Zagadnienia szczegółowe tekstów heroicznych:
1. Homer: Iliada. Przeł. Fr. K. Dmochowski. Z oryginałem
skolacjonował, oprac., komentarzem opatrzył i Aneks zestawił Z. Kubiak,
Warszawa 1990, Bibliotheca Mundi;
2. Homer: Iliada. Przeł. K. Jeżewska. Wstępem i przypisami opatrzył J.
Łanowski. Wyd. 14 (drugie nowe zupełne), Wrocłąw–Warszawa–Kraków–
Gdańsk–Łódź1986, BN II, 17;
3. Pieśń o Rolandzie. Wedle rękopisu oksfordzkiego w opracowaniu
Józefa Bédier. Przeł. T. Żeleński (Boy). Wstępem i przypisami opatrzył Z.
Czerny, Warszawa 1981, Bibliotheca Mundi;
4. Tolkien R. R.: Władca pierścieni. T. 2: Dwie wieże. Przeł. M.
Skibniewska, Warszawa 2005 (Księga trzecia, Rozdział 1: Pożegnanie
Boromira, s. 11–20)
3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu
nazwa
W KRĘGU MARZENIA O EPOSIE. OD „GILGAMESZA”
DO TRYLOGII TOLKIENA
kod(-y) zajęć
osoba(-y)
przeprowadzająca(e) weryfikację
grupa
wymagania
merytoryczne
kryteria oceny
przebieg procesu
weryfikacji
kod
02-FP-S1-LS.E
prof. dr hab. Marek Piechota
studenci zapisani na zajęcia
Wiedza z zakresu zagadnień omawianych w ramach kursu.
Końcowa ocena z kursu jest równoważna wynikom testu zaliczeniowego
obejmującego problematykę omawianą podczas wykładów.
Test sprawdzający wiedzę zostanie przeprowadzony na ostatnich zajęciach w
semestrze (pierwszy termin zaliczenia). Wiedza weryfikowana podczas testu
nie może wykraczać poza zagadnienia omawiane wcześniej w ramach kursu
Nazwa wariantu modułu: Kłopoty z recepcją. Twórcy i
ich dzieła wobec pozwów sądowych, prześladowań i
„zmowy milczenia”
2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta
nazwa
KŁOPOTY Z RECEPCJĄ. Twórcy i ich dzieła wobec
pozwów sądowych, prześladowań i „zmowy
milczenia”
prowadzący
dr hab. Anna Sitkowa
kod
02-FP-S1-LS.K
grupa(-y)
treści zajęć
metody
prowadzenia
zajęć
liczba godzin
dydaktycznych
(kontaktowych)
opis pracy
własnej
studenta
organizacja
zajęć
literatura
obowiązkowa
logowanie w systemie USOS (limit 45 osób)
Wykłady zostaną poświęcone dziewiętnastowiecznym utworom literackim
(angielskim, amerykańskim, francuskim, niemieckim, rosyjskim), których
rozpowszechnianie (w obiegu rękopiśmiennym, na łamach prasy, w edycjach
samoistnych) stało się przyczyną kłopotów ich twórców. Musieli zmierzyć się z
cenzurą (np. Stendhal, G. Flaubert, Ch. Dickens, Ch. Baudelaire, T. Hardy, W.
Whitman), czasem stawać przed sądem pod zarzutem obrazy moralności (G.
Flaubert). Zdarzało się również, że ustawą parlamentu pisarze zostawali objęci
zakazem druku (K. Gutzkow, H. Heine i inni przedstawiciele Młodych Niemiec) lub
stawali się obiektem intrygi, której tragicznym finałem była śmierć („kto zabił A.
Puszkina?”, ale i A. Gribojedowa, M. Lermontowa?). Niekiedy – z różnych
powodów - autora we własnej ojczyźnie skazywano przez całe dziesięciolecia na
niepamięć (np. G. G. N. Byron, E. A. Poe), choć jego twórczość cieszyła się
zasłużoną sławą i uznaniem w innych krajach, stając się inspiracją dla nowych
nurtów artystycznych. Bywało i tak, iż niezgodny z wolą artysty odbiór utworów
przez czytelników stawał się przyczyną jego szaleństwa (np. M. Gogol).
Wykład, 30 godzin
30
Powtórzenie wiadomości i przygotowanie do końcowego testu zaliczeniowego
wykłady w czwartki, 11.30–13.00, s. 201
Literatura piękna:
1. F. Schiller: Zbójcy. Przeł. F. Konopka. Oprac. O. Dobijanka-Witczakowa.
Wrocław 1986.
2. F. R. Chateaubriand: Rene. Przekł. T. Żeleński-Boy. Oprac. A.
Tatarkiewiczowa. Wrocław 1964.
3. Byron: Wybór dzieł. T. 1-3. Wybór, przedmowa, red. i przypisy J. Żuławski.
Warszawa 1986.
4. A. Gribojedow: Mądremu biada. Komedia w czterech aktach. Przeł. J.
Tuwim. Wstęp, oprac. W. Jakubowski. Wrocław 1960.
5. A. Puszkin: Dzieła wybrane. T. 1-6. Warszawa 1954.
6. Stendhal: Czerwone i czarne. Kronika z 1830 r. Przeł. T. Żeleński-Boy.
Posłowie M. Żurowski. Warszawa 1985.
7. E. A. Poe: Opowieści niesamowite. Przeł. B. Leśmian i S. Wyrzykowski.
Kraków 1976.
8. N. Hawthorne: Szkarłatna litera. Przeł. B. Bałutowa. Warszawa 1987.
9. H. Heine: Dzieła wybrane. T. 1-2. Wstęp R. Karsta. Warszawa 1956.
10. G. Flaubert: Pani Bovary. Przeł. A. Micińska. Przedmowa J. Parandowski.
Warszawa 1974.
11. E. Brontë: Wichrowe Wzgórza. Przeł. J. Sujkowska. Oprac. B. Bałutowa.
Wrocław 1990.
12. Wieczory medańskie. Oprac. T. Kowzan. Wrocław 1962.
13. L. Tołstoj: Anna Karenina. T. 1-2. Przeł. K. Iłłakowiczówna. Warszawa
1976.
14. T. Hardy: Juda nieznany. Przeł. E. Kołaczkowska. Warszawa 1963.
15. W. Whitman: Poezje wybrane. Wybór, wstęp H. Michalski. Warszawa
1971.
Literatura przedmiotu (opcjonalnie):
1. Dzieje literatur europejskich. T.1-3. Red. W. Floryan. Warszawa 19791991.
2. A. Kopcewicz, M. Sienicka: Historia literatury Stanów Zjednoczonych w
zarysie. Wiek XVII-XIX. Warszawa 1983.
— opracowania szczegółowe (dla zainteresowanych) będą podawane w trakcie
wykładów
literatura
uzupełniająca
(opcjonalnie)
1. A. L. H. de Staël-Holstein: Korynna, czyli Włochy. Przeł. Ł.
Rautenstrauchowa, K. Witte. Oprac. A. Jakubiszyn-Tatarkiewiczowa.
Wrocław 1962.
2. P. B. Shelley: Prometeusz wyzwolony. Przeł., posłowie L. Elektorowicz.
Kraków 1982.
3. P. B. Shelley: Poezje wybrane. Wstęp, wybór, oprac. J. Żuławski.
Warszawa 1961.
4. J. Keats: 33 wiersze. Przeł., wstęp, wybór i oprac. S. Barańczak. Kraków
1997.
5. M. Lermontow: Bohater naszych czasów. Przeł. W. Rogowicz. Wstęp,
oprac. W. Jakubowski. Wrocław 1966.
6. M. Gogol: Rewizor. Komedia w 5 aktach. Przeł. J. Tuwim. Wstęp, oprac. A.
Walicki. Wrocław 1966.
7. H. B. Stowe: Chata wuja Toma. Przeł. J. Walicki. Oprac. D. Sadkowska.
Wrocław 1997.
8. E. Zola: Germinal. Przeł. K. Dolatowska. Wstęp, oprac. J. Nowakowski.
Wrocław 1978.
9. G. Eliot: Młyn nad Flossą. Przeł. A. Przedpełska-Trzeciakowska. Oprac. A.
Szala. Wrocław 1991.
10. T. Hardy: Tessa d’Urberville. Historia kobiety czystej. Przeł. R. CzekańskaHeymanowa. Oprac. J. Jędrzejewski. Wrocław 2006.
11. G. Hauptmann: Tkacze: sztuka z lat czterdziestych XIX wieku. Przeł. W.
Szewczyk. Warszawa 1955.
12. M. Twain: Przygody Hucka. Przeł. K. Tarnowska. Warszawa 1988.
13. H. Ibsen: Dom Lalki (Nora). Przeł. J. Frühling. Warszawa 1985.
14. E. Dickinson: Wiersze wybrane. Wybór, przeł. S. Barańczak. Kraków 2000.
15. Symboliści francuscy (od Baudelaire’a do Valery’ego). Wstęp, wybór, noty
M. Jastrun. Objaśnienia J. Kamionkowa. Wrocław 1965.
3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu
nazwa
KŁOPOTY Z RECEPCJĄ. Twórcy i ich dzieła wobec
pozwów sądowych, prześladowań i „zmowy
milczenia”
kod
02-FP-S1-LS.K
kod(-y) zajęć
osoba(-y)
przeprowadzająca(e) weryfikację
grupa
wymagania
merytoryczne
kryteria oceny
przebieg procesu
weryfikacji
dr hab. Anna Sitkowa
studenci zapisani na zajęcia
Wiedza z zakresu zagadnień omawianych w ramach kursu.
Końcowa ocena z kursu jest równoważna wynikom testu zaliczeniowego
obejmującego problematykę omawianą podczas wykładów.
Test sprawdzający wiedzę zostanie przeprowadzony na ostatnich zajęciach w
semestrze (pierwszy termin zaliczenia). Wiedza weryfikowana podczas testu
nie może wykraczać poza zagadnienia omawiane wcześniej w ramach kursu
Nazwa wariantu modułu: Choroby Europy i żałobna
pieśń wojny. Koniec pewnego świata
2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta
nazwa
CHOROBY EUROPY I ŻAŁOBNA PIEŚŃ WOJNY. KONIEC
PEWNEGO ŚWIATA
prowadzący
grupa(-y)
treści zajęć
metody
prowadzenia
zajęć
liczba godzin
dydaktycznych
(kontaktowych)
opis pracy
kod
02-FP-S1-LS.CHE
prof. dr hab. Tadeusz Sławek
logowanie w systemie USOS (limit 45 osób)
I Wojna Światowa oznacza koniec pewnego porządku świata, w którym – jak się
wydawało – wojna totalna, ziemia rozumiana jako pola śmierci (Somma i Verdun)
i zagłady (Auschwitz) była nie do pomyślenia. I Wojna Światowa stanowi bez
wątpienia stanowiła także radykalną zmianę w pojmowaniu tego, czym jest
zmaganie – do tej pory otoczone mitem heroizmu i etycznej dzielności.
Interesować nas będzie studium metamorfozy kultury „w stanie wyczerpania”, a
także pytanie o możliwość nowego początku. Wiąże się to z koniecznością
rozważenia kwestii Oświecenia i jego spuścizny, która przez uprzywilejowanie
takich pojęć jak 'racjonalność', 'wiedza', 'postęp' ustanowiła dominujący obraz
nowoczesność. Czym zatem jest nowoczesność wobec wątpliwości, jakimi
historia opatrzyła wszystkie to kategorie? Jak mamy poruszać się w tej
nowoczesności, jak nadawać sens naszym działaniom – oto pytania, które
będziemy zadawać badając teksty literackie i inne dzieła sztuki.
Wykład
30
Powtórzenie wiadomości i przygotowanie do końcowego testu zaliczeniowego
własnej
studenta
organizacja
zajęć
literatura
obowiązkowa
literatura
uzupełniająca
wykłady odbywają się w piątki, 11.30–13.00, s. 209
Sofokles, Antygona
William Szekspir, Troilus i Kressyda
Henryk Ibsen, Wróg ludu, Rosmersholm
Jerzy Żuławski, Na srebrnym globie
Erich Remarque, Na Zachodzie bez zmian
Giuseppe Di Lampedusa, Lampart
Georg Trakl, Poezje wybrane
Paul Celan, Poezje wybrane
T.S. Eliot, Ziemia jałowa
Czesław Miłosz, Traktat teologiczny
Marcin Król, Europa w obliczu końca
Oswald Spengler, Zmierzch Zachodu
Miguel de Unamuno, Agonia chrystianizmu, O poczuciu tragiczności życia wśród
ludzi i wśród narodów.
Ortega y Gasset, Dehumanizacja sztuki.
3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu
nazwa
CHOROBY EUROPY I ŻAŁOBNA PIEŚŃ WOJNY.
KONIEC PEWNEGO ŚWIATA
kod(-y) zajęć
osoba(-y)
przeprowadzająca(e) weryfikację
grupa
wymagania
merytoryczne
kryteria oceny
przebieg procesu
weryfikacji
kod
02-FP-S1-LS.CHE
prof. dr hab. Tadeusz Sławek
studenci zapisani na zajęcia
Wiedza z zakresu zagadnień omawianych w ramach kursu.
Końcowa ocena z kursu jest równoważna wynikom testu zaliczeniowego
obejmującego problematykę omawianą podczas wykładów.
Test sprawdzający wiedzę zostanie przeprowadzony na ostatnich zajęciach w
semestrze (pierwszy termin zaliczenia). Wiedza weryfikowana podczas testu
nie może wykraczać poza zagadnienia omawiane wcześniej w ramach kursu
Nazwa wariantu modułu: Klasycy prozy czeskiej
2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta
nazwa
KLASYCY PROZY CZESKIEJ
prowadzący
grupa(-y)
treści zajęć
kod
02-FP-S1-LS.KPC
dr hab. Józef Zarek
logowanie w systemie USOS (limit 40 osób)
Wykład przybliża wybrane przykłady żywych tradycji literatury czeskiej. Uwzględnia dążenie do
zachowania ciągłości rozwoju i zakłócenia w tym zakresie, przemiany form i świadomości
literackiej, służebność literatury i momenty jej emancypacji. Szczególnie eksponuje osiągnięcia
klasyków czeskiej prozy XX wieku.
Zagadnienia:
1. Literatura czeska - lokalna czy światowa?
2. Z tradycji polsko-czeskich związków literackich.
3. Korzenie czeskiej prozy i kształtowanie się powieści.
4. Cztery filary literatury czeskiej XX wieku: Karel Čapek, Vladislav Vančura, Milan Kundera,
Bohumil Hrabal.
5. Rola literackich outsiderów; Jaroslav Hašek i inni.
6. Nowa fala w czeskiej prozie lat 60-ych.
7. Strefa literatury niezależnej (Ludvík Vaculík - Václav Havel).
8. Czeska literatura emigracyjna: ograniczenia i szanse; przypadek M. Kundery.
9.Chaos i jego przedstawiciele w czeskiej literaturze lat 90-ych.
10. Współczesna "literatura praska" (Daniela Hodrová - Michal Ajvaz).
11. "Czeskie klimaty" w prozie po 2000 roku.
metody
wykład
prowadzenia zajęć próbki tekstów z objaśnieniem
prezentacja
liczba godzin
30
dydaktycznych
(kontaktowych)
opis pracy własnej Powtórzenie wiadomości i przygotowanie do końcowego testu zaliczeniowego
studenta
organizacja zajęć wykłady – 30 godzin; środa 16.30–18.00, s. 502
literatura
Literatura piękna:
obowiązkowa
K. Čapek: Fabryka Absolutu; Inwazja jaszczurów; Księga apokryfów (opow.); Marsjasz, czyli na
marginesie literatury (szkice); Opowieści z różnych kieszeni (opow.); Trylogia (Hordubal,
Meteor, Zwyczajne życie).
J. Hašek: Przygody dobrego wojaka Szwejka; Społeczno-polityczna historia Partii
Umiarkowanego Postępu.
L. Klima: Cierpienia księcia Sternenhocha.
V. Vančura: Gardłowa sprawa albo przysłowia; Kapryśne lato; Opowieści przekorne (opow.)
B. Hrabal: Bar świat (opow.); Czuły barbarzyńca; Kain… Jarmilka (opow.); Lekcje tańca dla
starszych i zaawansowanych; Obsługiwałem angielskiego króla; Pociągi pod specjalnym
nadzorem; Postrzyżyny; Zbyt głośna samotność
L. Fuks: Palacz zwłok
O. Pavel: Śmierć pięknych saren;
J. Škvorecký: Tchórze;
M. Kundera: Księga śmiechu i zapomnienia; Nieśmiertelność; Niewiedza; Nieznośna lekkość
bytu; Sztuka powieści (eseje); Śmieszne miłości. Anegdoty melancholijne; Zasłona (eseje);
Żart.
literatura
uzupełniająca
(opcjonalnie)
Literatura przedmiotu:
J. Magnuszewski, Historia literatury czeskiej, Wrocław 1973.
Z. Tarajło-Lipowska, Historia literatury czeskiej, Wrocław 2010.
J. Kornhauser, Literatury zachodnio- i południowosłowiańskie XX wieku w ujęciu
porównawczym, Kraków 1994.
Literatury zachodniosłowiańskie czasu przełomu 1890-1990. Przewodnik encyklopedyczny.
Red. H. Janaszek-Ivanickova. T. 2 Literatura czeska, Katowice 1999.
J. Černá: Moja matka Milena i Franz Kafka
J. Drda: Bajki czeskie
L. Fuks: Pan Teodor Mundstock
J. Kroutvor: Europa Środkowa: anegdota i historia (esej)
J. Marek: Panoptikum miasta Pragi
K. Michal: Straszydła na co dzień
V. Páral: Prywatna zawierucha
J. Patočka: Kim są Czesi? (esej)
K. Schulz: Kamień i cierpienie
M. Ajvaz: Inne miasto
E. Hakl: O rodzicach i dzieciach
D. Hodrová: Pod dwiema postaciami
J. Topol: Supermarket bohaterów radzieckich
M. Urban: Klątwa siedmiu kościołów
3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu
nazwa
KLASYCY PROZY CZESKIEJ
kod(-y) zajęć
osoba(-y)
przeprowadzająca
(-e) weryfikację
grupa
wymagania
merytoryczne
kryteria oceny
przebieg procesu
weryfikacji
kod
02-FP-S1-LS.KPC
dr hab. Józef Zarek
studenci zapisani na zajęcia
Wiedza z zakresu zagadnień omawianych w ramach kursu.
Końcowa ocena z kursu jest równoważna wynikom testu zaliczeniowego obejmującego
problematykę omawianą podczas wykładów.
Test sprawdzający wiedzę zostanie przeprowadzony na ostatnich zajęciach w semestrze
(pierwszy termin zaliczenia). Wiedza weryfikowana podczas testu nie może wykraczać poza
zagadnienia omawiane wcześniej w ramach kursu