PRAKTYKA INDYWIDUALNA MORSKA studentów specjalności: TM

PRAKTYKA INDYWIDUALNA MORSKA studentów specjalności: TM

Strona 1 z 4
PRAKTYKA INDYWIDUALNA MORSKA
studentów specjalności: TM studia niestacjonarne
wskazania szczegółowe dotyczące zaliczenia praktyki
Czas trwania praktyki: minimum 6 miesięcy
Miejsce praktyki: statki handlowe armatorów polskich i zagranicznych o pojemności brutto 500 i powyższej, w dziale
pokładowym, w żegludze międzynarodowej.
Warunki zaliczenia praktyki:
a) kierownik praktyk w trakcie odprawy podczas sesji zjazdowej na I roku studiów przekazuje staroście wskazania
szczegółowe dotyczące zaliczenia praktyki, które udostępnione są na stronie internetowej prorektor.am.szczecin.pl;
b) przed rozpoczęciem każdej praktyki indywidualnej na statkach handlowych należy przedstawić w Dziale Spraw
Morskich i Praktyk pierwszą stronę kontraktu;
c) w terminie 1 tygodnia od zakończenia praktyki (każdego kontraktu) należy przedstawić w Dziale Spraw Morskich
i Praktyk książeczkę żeglarską i książkę praktyk morskich (KPM);
d) książki praktyk morskich (KPM) będą kontrolowane podczas każdej sesji zjazdowej przez osobę wyznaczoną przez
dziekana (starosta zbiera i przekazuje książki praktyk morskich kierownikowi praktyk w pierwszym tygodniu sesji
zjazdowej);
e) sprawozdanie z praktyki należy złożyć w Dziekanacie w terminie do 2 miesięcy od zakończenia wymaganej
6 miesięcznej praktyki, nie później jednak niż do rozpoczęcia sesji zjazdowej na IV roku studiów;
f) uzyskanie pozytywnej oceny z przedstawionych materiałów (sprawozdania z praktyki).
Uwagi:
1) każda praktyka morska, przed jej rozpoczęciem musi być zgłoszona w Dziale Spraw Morskich i Praktyk, następnie
potwierdzona na statku w książce praktyk morskich (KPM), a po zakończeniu praktyki rozliczona w Dziale Spraw
Morskich i Praktyk;
2) przed przystąpieniem do egzaminu dyplomowego inżynierskiego należy przedstawić w Dziekanacie książkę praktyk
morskich (KPM) z praktyką pływania w wymiarze określonym w programie nauczania (min. 6 m-cy), łącznie
z rejestrem praktyk wystawionym przez Dział Spraw Morskich i Praktyk;
3) po zrealizowaniu 12 –miesięcznej praktyki pływania i rozliczeniu jej w Dziale Spraw Morskich i Praktyk należy złożyć
w Dziekanacie książkę praktyk morskich (KPM) wraz z wyciągiem pływania potwierdzonym przez Urząd Morski
w terminie do dwóch lat od zdania egzaminu dyplomowego, jednak nie później niż 6 lat od rozpoczęcia szkolenia;
4) niedostosowanie się do niniejszej procedury wiąże się z brakiem zaliczenia praktyki.
Materiały z praktyki powinny być opracowane samodzielnie, wydrukowane na oddzielnych kartkach i ujęte w czterech
rozdziałach oprawionych w osobne skoroszyty jednego koloru. Do każdego rozdziału należy dołączyć kserokopię informacji
o statku z książki praktyk morskich (KPM).
Treść materiałów powinna obejmować:
Rozdział 1
Eksploatacja techniczna statku
Rozdział 2
Nawigacja
Rozdział 3
Wiedza okrętowa
Strona 2 z 4
Rozdział 1
Eksploatacja techniczna statku
1. Elementy konstrukcji.
1.1 Przedstawić zasady wentylacji stosowane na statku.
1.2 Podać wydajność systemu wentylacyjnego, balastowego, zenzowego.
1.3 Opisać przygotowanie i zasady użycia urządzeń przeładunkowych.
1.4 Na schemacie (szkicu) systemu balastowego i zenzowego zaznaczyć ustawienie zaworów, w odmienieniu do
konkretnego zbiornika, w celu:
a) zabalastowania.
b) wybalastowania.
c) resztkowania.
1.5 Opisać książkę urządzeń przeładunkowych.
1.6 Przeprowadzić sondowanie ręczne zbiornika (częściowo zapełnionego) i obliczyć masę cieczy.
2. Stateczność.
2.1. Opisać informacje o stateczności dla kapitana.
2.2. Podaj klasyfikatora i kryteria stateczności statku.
2.3. Podaj ograniczenia wytrzymałości wzdłużnej.
2.4. Podaj możliwości obciążenia pokładów i ładowni.
2.5. Wykazać kompletne obliczenia statecznościowe w wybranym stanie załadowania.
2.6. Opisać stosowaną kontrolę stateczności w morzu.
3. Przewóz i sztauowanie ładunku.
3.1. Przeprowadzić draft survey (niezależnie od typu statku i rodzaju ładunku).
3.2. Sporządzić plan ładunkowy z wybranej podróży.
3.2.1. Podać kolejność przeładunków.
3.2.2. Podać kolejność operacji balastowych.
3.2.3. Podać zanurzenia, parametry wytrzymałości wzdłużnej.
3.2.4. Sposób sztauowania, podjęte środki odnośnie bezpieczeństwa załogi, ładunku i ochrony środowiska.
3.3. Opisać opiekę nad ładunkiem w czasie podróży:
3.3.1. Inspekcje ładunku.
3.3.2. Zapisy.
3.3.3. Instrukcje.
3.4. Mocowanie ładunku.
3.4.1. Opisać mocowanie wybranego ładunku z podaniem odpowiednich przepisów, kodeksów, przewodników,
instrukcji, itp.
3.4.2. Opisać podręcznik mocowania ładunku (cargo securing manual).
3.5. Opisać przewóz ładunków niebezpiecznych.
3.5.1. Informacja o ładunku.
3.5.2. Opis przeprowadzonej segregacji lub zastosowanych środków bezpieczeństwa.
3.5.3. Wymienić zastosowane zapisy z odnośnych kodeksów, przewodników, itp.
3.6. Opisać procedury i podjęte środki ostrożności przed wejściem do pomieszczeń zamkniętych.
Rozdział 2
Nawigacja
1. Planowanie podróży
Planowaniem podróży objąć realizowaną na statku trasę oceaniczną lub podróż między dwoma kolejnymi portami.
1.1. Założenia podróży na podstawie instrukcji armatorskiej.
• port wyjścia (strefa czasowa),
• port docelowy (strefa czasowa),
• Laydays,
• odległości dla tras alternatywnych, KDd, odległości między WP,
• ETA dla 2 prędkości z uwzględnieniem stref czasowych.
1.2. Wybór trasy z uwzględnieniem:
• zaleceń podanych w wydawnictwach nawigacyjnych,
• systemów rozgraniczenia ruchu,
• zalecanych tras, torów, szlaków żeglugowych,
Strona 3 z 4
średnich warunków hydrometeorologicznych ,
• prognoz meteorologicznych: przedstawić i porównać analizę i prognozę pogody na planowanej trasie.
Wybór map na podróż – nr i data edycji.
Wybór publikacji na podróż:
• nr publikacji,
• tytuł,
• data edycji.
Wybór radiowych stacji brzegowych celem odbioru prognoz pogody, ostrzeżeń nawigacyjnych i map faksymilowych.
Systemy meldunkowe, VTMS i SAR.
Informacje o porcie wyjścia lub docelowym:
• kotwicowiska,
• pilotaż,
• niebezpieczeństwa,
• kierunki podejściowe,
• oznakowanie nawigacyjne, stałe pływające,
• prądy stałe i prądy pływowe – kierunki, prędkości na czas podejścia i wejścia do portu,
• pływy – przepowiednie na dzień wejścia określone dostępnymi metodami.
•
1.3.
1.4.
1.5.
1.6.
1.7.
Uwaga: Jeżeli w porcie docelowym lub wyjścia nie występowały pływy, obliczenia przepowiedni pływowych dokonać dla
innego portu, do którego zawijał statek podczas trwania praktyki.
1.8. Uwagi i spostrzeżenia dotyczące realizacji zaplanowanej trasy:
• odstępstwa od zaplanowanej trasy,
• opis rzeczywistych warunków hydrometeorologicznych i ich wpływ na przebieg podróży,
• własne spostrzeżenia i uwagi.
2. Nawigacja terestryczna i przybrzeżna.
Uwaga: Analiza powinna dotyczyć trudnego nawigacyjnie odcinka trasy.
2.1. Analiza przydatności dostępnych metod wyznaczania pozycji obserwowanej na realizowanym odcinku trasy oraz
możliwości zastosowania linii ograniczających (clearing lines).np.:
• Transits/ranges, leading lines, clearing bearings, parallel indexing
Uzasadnienie przyjętego wyboru.
2.2. Określenie parametrów prądu pływowego dla wybranej pozycji obserwowanej.
2.3. Wyliczenie i wykreślenie na mapie błędu kołowego pozycji statku wyznaczonej w punkcie 2.1 (na wybrany moment)
Załączyć (potwierdzoną przez statek) kserokopię fragmentu mapy lub szkic obejmujący przebieg wachty wraz z
naniesionymi pozycjami i liniami ograniczającymi.
2.4. Kontrola dewiacji kompasu magnetycznego oraz pż za pomocą:
• kątów poziomych,
• nabieżnika,
• porównania wskazań kompasów.
Rozdział 3
Wiedza okrętowa
1. Informacja o statku dla oceny manewrowości wg propozycji IMO – Rezolucja A 601 (15) 1987 r.
1.1. Współczynniki pełnotliwości kadłuba dla zanurzenia balastowego i ładunkowego, maksymalna wysokość od stępki do
wierzchołka najwyższego elementu konstrukcyjnego.
1.2. Napęd główny: rodzaj, moc, śruba napędowa, ster.
1.3. Strefy martwe na dziobie i na rufie dla statku pod balastem i załadowanego.
1.4. Inne wiadomości o kadłubie.
1.5. Czasy wykonania zmian nastawy telegrafem maszynowym w warunkach zwykłych i awaryjnych, czasy przygotowania
SG do pracy wstecz, minimalne obroty śruby i odpowiadające im prędkości dla statku pod balastem i załadowanego,
maksymalna liczba startów SG.
1.6. Zestawienie wyników prób manewrowych.
2. Obliczenie osiadania statku dowolnie wybraną metodą dla akwenu:
2.1. Płytkowodnego H/T = 1,2 – dla prędkości maksymalnej i manewrowej.
2.2. Kanału H/T = 1,2 i średniej szerokości kanału równej trzem szerokościom statku, podczas prędkości manewrowej jw.
Podać zastosowaną metodę, wzory i wykresy źródłowe.
Strona 4 z 4
3. Opis i analiza dwóch spośród niżej wymienionych operacji manewrowych na podstawie własnych obserwacji. Wykonać
rysunki sytuacyjne, obliczenia (np. kotwiczne lub holownicze), uzupełnić własnymi spostrzeżeniami.
3.1.
3.2.
3.3.
3.4.
3.5.
Manewry statku podczas podchodzenia, przyjmowania i zdawania pilota.
Manewry statku podczas mijania i wyprzedzania innych statków na akwenie ograniczonym.
Żegluga i manewrowanie w lodach lub w sztormie.
Manewry portowe i cumownicze – samodzielne lub z pomocą holowników.
Kotwiczenie w celu postoju oraz inne wykorzystanie kotwicy; postój na jednej lub dwóch kotwicach, stawanie, postój
i zejście.
3.6. Holowania morskie lub akcje ratownicze.
3.7. Inne sytuacje manewrowe statków specjalistycznych np. cumowanie do pław ładunkowych.
4. Urządzenia, sprzęt i środki ratunkowe oraz ochrony p.poż.
4.1. Specyfikacja i rozmieszczenie urządzeń i sprzętu, jego stan techniczny, konserwacja, dokumentacja, opis i obsługa,
plan obrony p.poż.
4.2. Organizacja alarmów ćwiczebnych, wymogi dotyczące organizacji i przebiegu alarmów; listy alarmowe na statku;
4.3. Obowiązki III oficera w zakresie ewidencji, konserwacji i szkolenia obsługi sprzętu p.poż. i ratunkowego.
5. Charakterystyka wyposażenia pokładowego.
5.1. Specyfikacja i rozmieszczenie wyposażenia pokładowego, specjalistycznego i awaryjnego; jego stan techniczny,
konserwacja, dokumentacja, opis i obsługa.
5.2. Ocena stanu wyposażenia pokładowego, jego wykorzystania, zużycia i konserwacji.