Pamięć zewnętrzna (dyskowa)
Transkrypt
Pamięć zewnętrzna (dyskowa)
Pamięć zewnętrzna (dyskowa) 1. Pamięć zewnętrzną możemy podzielić ze względu na fizyczna strukturę przechowywania danych na: magnetyczne; 1. dyskietki, dysk elastyczny (miękki) - FLOPPY DISC 2. dyski twarde, dysk twardy - HARD DISC 3. napędy ZIP, optyczne; [rożne rodzaje płyt CD]; półprzewodnikowe; 4. karty Memory Stick [produkcja: Sony], krzemowe 5. pamięć flash USB 2. Zastosowanie pamięci zewnętrznej: - przenoszenie informacji między komputerami - tworzenie kopii bezpieczeństwa różnych programów - przechowywanie i przetwarzanie informacji 3. Dyskietka a) Podstawowym elementem budowy dyskietki jest krążek folii magnetycznej pokryty warstwą magnetyczną czułych tlenków metali. Krążek umieszczony jest w plastikowej obudowie, która posiada: otwór pozwalający umieścić dysk na głowicy napędu dyskowego, otwór zapisu i odczytu zabezpieczony przez ruchomą blaszkę, suwak zabezpieczający zapis i kasowanie. b) Rodzaje dyskietek wynikają z podziału ze względu na średnicę (wyrażoną w calach=2,54cm), pojemność, gęstość (liczba ścieżek przypadających na 1cal nośnika). średnica pojemność gęstość 3,5'' 720KB DD 1,44MB HD 2,8MB HC HD HC Double Density High Density High Capacity zwykła gęstość - podwyższona gęstość- podwyższona pojemność 4. Dysk twardy a) Zapis informacji odbywa się na kilku aluminiowych talerzach pokrytych nośnikiem magnetycznym b) Pojemność - od 850MB do 8TB c) Czas dostępu do informacji znacznie krótszy niż na dyskietkach 5. Napędy ZIP Są to napędy wysokiej pojemności podłączane jako urządzenia zewnętrzne do komputera wykorzystujące jedynie wolne porty równoległe lub złącza SCSI. Pamięci taśmowe nie są powszechnie dostępne, wymagają specjalnego oprogramowania do tworzenia kopii zapasowych, więc są dość niepraktyczne. Przykładowe dwa typy: 250MB = 174 dyskietki 1.44MB dostępny w wersjach: PARALLEL PORT, SCSI, ATAPI, 2GB = 1422 dyskietki 1.44MB 6. Dyski optyczne a) Zasada działania czytnika CD: Promień laserowy przechodzi przez układ dwóch soczewek, a następnie dociera do powierzchni płyty. Gdy natrafi on na gładki obszar, po odbiciu wróci tą samą drogą do fotokomórki. W przypadku natrafienia na zagłębienie promień zostanie odbity pod innym katem i trafi w próżnię. Taka właśnie zmiana oświetlenia jest rozpoznawana przez elektroniczny układ odczytujący jako informacja. b) Rodzaje: CD-ROM (COMPACT DISC) - z informacją zapisaną przez producenta bez możliwości usunięcia CD-R, CD-WORM (COMPACT DISC – RECORDABLE, WRITE ONCE, READ MANY) - pozwalają na jednokrotny zapis i wielokrotne czytanie CD-MO, CD - RW (COMPACT DISC REWRITABLE, MAGNETOOPTICAL DRIVE) - pozwalają na wielokrotne zapisywanie i odczytywanie informacji DVD (DIGITAL VERSATILE DISK) – wszechstronny dysk cyfrowy do zapisu wideo. c) Pojemność - od 600MB do 17GB W celu umieszczenia większej ilości informacji na nośnikach DVD zagęszczono zapis danych, zmniejszając odległość między sąsiednimi ścieżkami do 0,74 m i minimalną długość zagłębienia do 0,4 m. Działania te wymusiły zastosowanie technologii o większej precyzji, ponadto w celu uzyskania poprawnego odczytu gęstszego zapisu zastosowano w laserze odczytującym światło o mniejszej długości fali - 650 nm (światło czerwone). 7. Karty Memory Stick – producent Sony. Karta o wymiarach nie większych od gumy do żucia I wadze 4 gramów może zapisać wszystkie typy informacji, jakie istnieją. Karty te zbudowana są z półprzewodników i łączenie z urządzeniami zapisu/odczytu następuje poprzez 10 szpilek na końcu karty, co daje gwarancję, że nośnik nie zużywa się w trakcie pracy. Dostępne są karty Memory Stick w wielkościach: 4MB, 8MB, 16MB, 32MB, 64MB, 128MB. W efekcie zwiększono pojemność nowego nośnika do wartości 4,37 GB, oznaczonej symbolem DVD-5. Dodatkową innowacją jest umieszczenie metalowej folii odbijającej światło między dwoma poliwęglanowymi krążkami połączonymi w całość warstwą kleju. Tego rodzaju konstrukcja zmniejsza ryzyko uszkodzenia najbardziej wrażliwej warstwy z zapisaną informacją. Opracowano także metody łączenia kilku płyt w jedną, zwielokrotniając tym samym jej pojemność. W rezultacie wśród obecnie stosowanych płyt są to: DVD-9 dwuwarstwowa W krążkach tego typu umieszczono dodatkową, półprzezroczystą warstwę, przed warstwą odbijającą światło. Skupienie (zogniskowanie) w odpowiedni sposób promienia lasera umożliwia odczyt danych zapisanych na obu warstwach. W ten sposób zwiększono pojemność płyty do 8,5 GB. Dane są odczytywane z jednej strony krążka. .DVD-10 dwustronna W tym przypadku podwojono pojemność nośnika w stosunku do DVD-5 przez sklejenie dwóch poliwęglanowych krążków pokrytych folią. Dane z tego rodzaju nośnika są odczytywane zarówno z jednej, jak i drugiej strony płyty. .DVD-18 dwuwarstwowa dwustronna Płyta ta stanowi połączenie płyty dwuwarstwowej z dwustronną, oferując największą pojemność, tj. 15,9 GB. d) Długa używalność do 50 lat e) Wymagana jest specjalna stacja dysków i odpowiednia nagrywarka 8. Napędy flash USB, znajdujące się obecnie na rynku, są mniejsze od typowej zapalniczki i oferują pojemności dochodzące do 4 GB. Producenci obiecują, że wkrótce pojawią się klucze o pojemności 8 GB i większej. Napęd składa się z karty pamięci flash, której pojemność systematycznie wzrasta, i ze złącza USB, które jest powszechnie obsługiwane przez współczesne komputery PC. Napędy współpracują ze złączami USB 1.1 i USB 2.0. W przypadku niektórych urządzeń niepotrzebny jest szybszy interfejs USB 2.0. Mimo, że USB 2.0 zapewnia prędkości transferu przekraczające 30 MB/s, to współczesne karty pamięci flash nie oferują takich prędkości. Z drugiej strony urządzenia działające w standardzie USB 1.1 (oferującym maksymalną prędkość transferu 1 MB/s) działają poprawnie, ale pozostawiają sporo do życzenia pod względem prędkości. Użytkowanie flashdysku jest bardzo proste. System Windows XP po umieszczeniu pamięci w porcie USB – sam wykryje urządzenie i udostępni nową literę dysku, jeżeli flashdysk został wcześniej sformatowany. 9. Trochę historii pamięci masowych 1970 – pierwsza dyskietka 1973 – IBM wprowadza dyski twarde 1982 – Sony wprowadza dyskietki 3,5 cala 1985 – pierwsze użycie płyt CD-ROM do przechowywania danych połowa lat dziewięćdziesiątych XX wieku – pierwsze DVD 10. Identyfikacja dysków Jednostki dyskowe identyfikowane są kolejnymi literami alfabetu, po których następuje dwukropek. A: - podstawowa jednostka dysków elastycznych B: - dodatkowa C:, D:, E: - partycje dysków twardych (D: oznacza odtwarzacz CD) F:, G:, ... - jednostki dysków sieciowych