Waldemar Machała Współczesna koncepcja organizacji systemu

Transkrypt

Waldemar Machała
Współczesna koncepcja organizacji systemu opieki
w obrażeniach
Uniwersytet Jana Kochanowskiego
w Kielcach
WYKŁAD nr 4
Ratownictwo medyczne definicje
Uraz - działanie siły zewnętrznej na ustrój.
Obrażenie ciała - fizyczne uszkodzenie ciała będące wynikiem urazu,
który przekracza tolerancję ciała.
Mnogie obrażenia ciała - jednoczesne obrażenia co najmniej dwóch
okolic ciała, z których obrażenie każdej stanowi wskazanie do
hospitalizacji i wymaga specjalistycznego leczenia.
Obrażenia wielonarządowe - obrażenia co najmniej dwóch narządów
danej okolicy ciała.
Obrażenia wielomiejscowe - różnorodne obrażenia różnych okolic ciała.
Ratownictwo medyczne statystyka
Obrażenia w Polsce i w krajach rozwiniętych:
Trzecia po chorobach układu sercowo- naczyniowego i nowotworach
przyczyna zgonu.
Główna przyczyna śmierci ludzi w przedziale wiekowym 1-40 rż.
W 1990 r. stanowiły 27.7% ogółu zgonów z przyczyn gwałtownych.
W 1991 r. Na polskich drogach zostało rannych 72 000 osób z czego zginęło 8
000.
Każdego dnia w wypadkach drogowych w Polsce ginie 14- 15 osób a ok. 150
trafia do szpitali.
Liczba wypadków drogowych na 100 zarejestrowanych pojazdów jest w
Polsce 3- 4 razy wyższa niż w krajach UE.
Stosunek liczby zabitych do rannych w przeliczeniu na 100
wypadków drogowych wynosi:
Polska
13.
Węgry
8,5.
Francja
6.
Szwecja
4,9.
Szwajcaria
4.
Niemcy
3.
Zjednoczone Królestwo
1,8.
Koszty związane z obrażeniami (USA – 1985 r.):
2,1 miliona ludzi doznało obrażeń, które wymagały hospitalizacji.
Koszt leczenia szpitalnego przekroczył 11 miliardów USD.
Zmarły 32294 osoby, które łącznie utraciły 769221 lat życia, a poniesione
straty w produkcji wyniosły 6 mld USD.
Całkowity koszt poniesiony przez tych którzy przeżyli wyniósł 75 mld USD
(w tym 1/3 na opiekę przedszpitalną i rehabilitację, a 2/3 z powodu
zmniejszenia produktywności w następstwie czasowej lub trwałej
niezdolności do pracy).
Koszt leczenia jednego chorego z ciężkimi obrażeniami ciała wynosi średnio
4000 USD.
Statystyka nie uwzględnia kosztów wszystkich zgonów, w tym na miejscu
zdarzenia, spowodowanych obrażeniami (w 1988 roku było ich 152572).
Koszty związane z obrażeniami:
Zjednoczone Królestwo (1995 r.)- całkowity koszt leczenia obrażeń
przekroczył 0.75 mln funtów (w tym dużych obrażeń 50 000 funtów).
Niemcy - przyjmują, że koszt jednej ofiary śmiertelnej w następstwie
urazu obciąża budżet państwa kwotą ok. 500 000 Euro.
Polska (1988 r.):
Około 204146 ludzi doznało obrażeń.
Szacunkowy koszt poniesiony przez państwo wyniósł ok. 406 mld
PLN (tj. 1.62% dochodu narodowego).
Współczesna opieka w obrażeniach wymaga spełnienia następujących
kryteriów:
Odpowiednio zorganizowanych i funkcjonujących struktur w ramach
jednolitego systemu.
Dobrze wyszkolonego personelu z dobrą motywacją do pracy.
Odpowiedniego wyposażenia.
Doskonałej łączności.
Stałej analizy efektywności działań oraz ponoszonych kosztów.
Opieka przedszpitalna:
Celem opieki przedszpitalnej jest dostarczenie na miejsce zdarzenia
zespołu dla przeprowadzenia czynności podtrzymujących życie, a
następnie bezpieczne przewiezienie pacjenta do najbliższego szpitala
zdolnego leczyć stany zagrażające życiu w ramach „złotej godziny”.
Kto powinien dostarczać opiekę przedszpitalną?
Jakie istnieją sposoby oceny pacjenta?
Gdzie jest najwłaściwsze miejsce do leczenia i stabilizacji chorego?
Jakie są wypracowane- istniejące standardy postępowania?
Jak kwalifikuje się pacjentów do dalszego leczenia?
Jaki wybór transportu- kryteria?
Personel dla opieki przedszpitalnej?
Opieka przedszpitalna
Istnieją trzy koncepcje dla opieki przedszpitalnej
1.
Jedynie paramedycy.
2.
Lekarze z paramedykami w jednym zespole.
3.
System Randez-Vous (lekarz z wyposażeniem dojeżdża do wypadku,
na miejscu którego są już paramedycy).
Czas pomiędzy urazem a przybyciem służb ratowniczych nie powinien przekroczyć 810 minut
Ratownictwo medyczne sposoby oceny pacjenta
Skala oceny śpiączki opracowana w Glasgow (GCS)
1. Otwieranie oczu
Spontaniczne
4
Na polecenie słowne
3
W odpowiedzi na ból
2
Brak
1
2. Reakcja słowna
Zorientowany
5
Splątany
4
Niezrozumiałe słowa
3
Niezrozumiałe dźwięki
2
Brak
1
3. Reakcja ruchowa
Reaguje na polecenie
6
Lokalizuje ból
5
Ucieczka od bólu
4
Reakcja zgięciowa na ból
3
Reakcja wyprostna na ból
2
Brak
1
Skala ciężkości urazu (TS)
Liczbowa ocena parametrów czynności układu krążenia i oddechowego
Częstość oddechów
Ruchy klatki
piersiowej
Ciśnienie tętnicze
krwi (skurczowe)
Nawrót
włośniczkowy (CR)
10-24/ min.
4 Prawidłowe
1 >90 mm Hg
4 Prawidłowy
2
24-25/ min.
3 Z zaciąganiem
0 70-89 mm Hg
3 Opóźniony
1
>36/ min.
2
50-69 mm Hg
2 Brak
0
1-9/ min.
1
0-49 mm Hg
1
Bezdech
0
Brak tętna
0
Ciężkość obrażenia = GCS/3 + suma ww.
Rozpiętość: 1 – 16 pkt.
Skala ciężkości urazu (TS)
Ocena przeżywalności dla różnych wartości TS
Ciężkość obrażeń
Przeżywalność w %
16
99
15
98
14
96
13
93
12
87
11
76
10
60
9
42
8
26
7
15
6
8
5
4
4
2
3
1
2
0
1
0
Zmodyfikowana skala ciężkości obrażeń
Zmodyfikowana skala ciężkości obrażeń (RTS)
Punktacja w GCS
Skurczowe ciśnienie
tętnicze krwi (SAP –
mm Hg)
Liczba oddechów/
min.
Punktacja
13-15
>89
>29
4
9-12
76-89
10-29
3
6-8
50-75
6-9
2
4-5
1-49
1-5
1
3
0
0
0
Ratownictwo medyczne miejsce leczenia i stabilizacji chorego
Pierwsza zasada „bierz i pędź” (scoop and run):
Dotyczy obrażeń przenikających, lub tępych – włącznie z obrażeniami
dużych naczyń krwionośnych.
Wykonują ją paramedycy, lub lekarze w ramach BLS:
A. Drożność dróg oddechowych.
B. Oddech i tlenoterapia.
C.
Krążenie i kontrola krwawienia zewnętrznego.
D. Ocena stanu neurologicznego – unieruchomienie kręgosłupa
szyjnego.
E.
Unieruchomienie złamań.
Ratownictwo medyczne miejsce leczenia i stabilizacji chorego
Pierwsza zasada „zostań i działaj” (stay and play):
Wykonują ją lekarze w ramach ALS.
Złota godzina rozumiana, jako czas graniczny od urazu do wprowadzenia
interwencji ratujących życie.
Ratownictwo medyczne standardy postępowania
Algorytm postępowania w leczeniu obrażeń (wg. H Delooz Dept. Of
Emergency Medicine Univ. Hospital Gasthuisberg, Leuven, Belgium
Koordynacja działań - Lekarz specjalista stanów nagłych (SSN).
Wykonanie:
Anestezjolog (Ane).
Chirurg traumatolog (Ch T).
Neurolog (Neu).
Radiolog (Rad).
Dyplomowana pielęgniarka (D Piel).
W warunkach przedszpitalnych
W pierwszej kolejności:
Zabezpieczenie dróg oddechowych (SSN/ Ane- D Piel).
W nagłych przypadkach intubacja ustno-tchawicza w laryngoskopii, po
unieruchomieniu głowy.
Intubacja „na ślepo” przez nos, jeżeli pacjent jest pobudzony, zaciska zęby,
ale ma nadal wydolny oddech.
Obserwacja częstości oddechów (D Piel).
Wentylacja kontrolowana (SSN/ Ane- D Piel).
Wprowadzenie drenu do jamy opłucnowej w przypadku:
Odmy z nadciśnieniem.
Wyraźnej odmy podskórnej.
Drugie międzyżebrze; linia środkowo-obojczykowa.
W drugiej kolejności:
Ocena czynności układu krążenia (SSN/ Ane/ Ch t- D Piel).
Tętno na tętnicy szyjnej i udowej.
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa w zatrzymaniu krążenia.
Krążenie włośniczkowe.
Monitorowanie EKG.
Monitorowanie ciśnienia tętniczego (D Piel).
Dożylnie krystaloidy- płyny osoczozastępcze (SSN/ Ane- D Piel).
Wkłucie dożylne o przekroju min. 14 G.
Maksymalny czas uzyskania dostępu do żyły- 2 min.
Maksymalnie 2 litry krystaloidów.
Maksymalnie 2 litry płynów osoczozastępczych.
W trzeciej kolejności:
Kołnierz ortopedyczny, gdy pacjent jest nieprzytomny lub występuje
podejrzenie uszkodzenia kręgosłupa szyjnego (SSN/ Ch T- D Piel).
Unieruchomienie na materacu próżniowym.
Sterylne opatrunki na rany oraz zatamowanie krwotoku.
Nastawienie i unieruchomienie złamań przy pomocy rękawów
pneumatycznych.
Zawiadomienie Oddziału Intensywnej Terapii o przyjęciu ofiary urazu
(SSN/ Ane- D Piel).
Zasady kwalifikacji pacjentów do dalszego leczenia:
Szpitale III stopnia (najbliższe z reguły powiatowe).
Szpitale II stopnia (kliniczne i duże wojewódzkie).
Szpitale I stopnia (Centra Obrażeniowe).
Pacjenci z lekkimi obrażeniami stanowiącymi ok. 80% wszystkich
obrażeń mogą być leczeni w szpitalach III stopnia pod warunkiem, że
szpitale te utrzymują 24 godzinny ostry dyżur - obejmujący chirurgię
ogólną, anestezjologię i intensywną terapię oraz choroby wewnętrzne.
Pozostali pacjenci będą wymagali opieki w szpitalach II, w tym ok. 515% w szpitalach I stopnia.
Zasady kwalifikacji pacjentów do szpitali I i II stopnia
GCS< 13 pkt.
Skurczowe ciśnienie tętnicze krwi < 90 mm Hg.
Częstość oddechów< 10/ min. lub> 29/ min.
Skala urazu (TS)< 11 pkt.
Obrażenia penetrujące.
Paradoksalne ruchy klatki piersiowej.
Liczne złamania kości długich.
Uszkodzenia miednicy.
Niedowłady.
Duża energia urazu.
Skrajny przedział wiekowy (< 5 lat i > 55 lat).5
Istotne schorzenia przez urazem.
Wybór miejsca leczenia dla pacjenta z obrażeniami
Centrum obrażeniowe
Szpital II/ III stopnia
Mnogie obrażenia ciała.
Nagłe interwencje (laparotomia),
które nie mogą być przesunięte w
czasie.
Liczni ranni.
Niebezpieczeństwo związane z
transportem (zła pogoda, brak
wyszkolonego personelu).
Prawdopodobieństwo konieczności
przeniesienia pacjenta w tym samym
dniu.
Obrażenia, które mogą poczekać na
definitywne leczenie.
Szczególne problemy specjalistyczne.
Zasady kwalifikacji pacjentów do leczenia w szpitalach I- go stopnia
Zasada segregacji w obrażeniach:
Ofiara dużego urazu - każdy dorosły pacjent, u którego:
SAP < 85 mm Hg.
Motoryczny składnik GCS < 5 pkt.
Lub, u którego doszło do przenikającego obrażenia głowy, szyi lub tułowia.
Zmodyfikowane kryteria segregacji pacjentów do szpitala I- go
stopnia
Nieprzytomny.
We wstrząsie.
Siny z objawami duszności, lub cepowatą klatką piersiową.
Ze współistniejącym krwotokiem, lub niską HGB.
Z licznymi złamaniami kości długich, lub złamaniem miednicy.
Ofiara dużego wypadku.
Szczegółowe kryteria segregacji pacjentów do szpitali I stopnia
Oparzenie
Niepełnej głębokości życiowo ważnych okolic < 10%.
Każde niepełnej głębokości > 30%.
Każde pełnej głębokości > 10%.
Obrażenie inhalacyjne.
Obrażenia fizyczne
Hipotermia < 32oC**.
Prawie utopienie.
Spożycie substancji żrących.
Obrażenia głowy
Wgniecenie kości czaszki wymagające operacji.
Postępujące zaburzenia świadomości.
Od początku nieprzytomność.
Obrażenia twarzy
Liczne złamania kości czaszki.
W przypadku umierającego może być konieczne leczenie w szpitalu lokalnym.
**Szpitale II stopnia mogą być odpowiednie przy braku dostępności do Centrum
Obrażeń. Niektóre z obrażeń będą zdiagnozowane dopiero w czasie początkowej
opieki szpitalnej.
Pediatryczna skala ciężkości obrażeń (PSCO)
Punktacja
+2
+1
-1
> 20 kg
10 – 20 kg
<10 kg
Normalna
Zachowana
Niezachowana
Skurczowe
ciśnienie tętnicze
krwi
> 90 mm Hg
50 – 90 mm Hg
< 50 mm Hg
Ośrodkowy układ
nerwowy
Przytomny
Śpiączka
Głęboko
nieprzytomny
Rany
Nieobecne
Obecne
Duże
Złamanie kości
Nieobecne
Zamknięte/
pojedyncze
Złożone/ mnogie
Masa (kg)
Drożność dróg
oddechowych
Suma punktów – PSCO.
Dziecko z PSCO < 8 pkt. – powinno zostać skierowane do Pediatrycznego
Centrum Urazowego.
Ratownictwo medyczne pułapki w opiece przedszpitalnej
Niewłaściwe zabezpieczenie dróg oddechowych.
Szybki przewóz do niewłaściwego szpitala.
Brak zabezpieczenia dostępu dożylnego, przetaczania płynów.
Pominięcie obrażenia rdzenia kręgowego i brak stosownego
unieruchomienia (kołnierz, deska).
Nieleczona lub przeleczona hipowolemia.
Odwleczony transport (np. czekanie na karetkę kiedy dostępny jest prywatny
pojazd).
Niewłaściwe unieruchomienie złamanych kończyn.
Brak przewidywania problemów.
Brak przygotowania do improwizacji gdy właściwy szpital jest niedostępny.
Nie opanowanie krwawienia zewnętrznego lub brak kontroli nad
późniejszym krwawieniem.
Stosowanie nieodpowiednich leków lub niewłaściwe drogi ich podania oraz
nie poinformowanie o tym lekarza przyjmującego opiekę nad pacjentem.
Użycie zbyt małej liczby pomocników do przenoszenia pacjenta.
Ratownictwo medyczne standardy postępowania w szpitalu
Współczesna koncepcja organizacji
systemu opieki w obrażeniach
Dotyczy wszystkich pacjentów, także przywiezionych z innych ośrodków
Ogólna ocena stanu pacjenta; tor oddechowy, częstość oddechu i jego
symetria, stan świadomości, zabarwienie i temperatura kończyn,
czynne poruszanie czterema kończynami, tętno, ciśnienie tętnicze krwi
(SSN/ Ch T/ Neu/ Rad/ D Piel).
Powtórna ocena wszystkich technik inwazyjnych, wykonanych w
warunkach przedszpitalnych (intubacja, droga dożylna, nakłucie jamy
opłucnowej) SSN/ Ch T.
Pobieranie krwi i dodatkowy dostęp dożylny (min. 14 G); Ane/ D Piel.
Określenie grupy krwi, czynnika Rh; skrzyżowanie krwi (Ch T; D Piel).
Ratownictwo medyczne
standardy postępowania w szpitalu – cd.
Badanie neurologiczne:
Źrenice, GCS, czynne poruszanie czterema kończynami; odruch
podeszwowy.
Jeżeli GCS< 8 pkt: sedacja/ anestezja ze zwiotczeniem mięśni.
Oddech kontrolowany (SSN/ Ane/ D Piel).
Jeżeli pacjent jest we wstrząsie (zimna, lepka skóra, kończyny blade lub
zasinione):
Założenie dodatkowych dostępów dożylnych (SSN/ Ane/ Ch T/ D Piel):
Płyny osoczozastępcze.
Masa erytrocytarna grupy „0” Rh minus.
Określenie grupy krwi i próba krzyżowa (SSN).
Wezwanie naczelnego chirurga.
Współczesna
koncepcja
organizacji
systemu opieki
w obrażeniach
Wprowadzenie sondy do żołądka (D Piel/ Ane).
Zdjęcie rtg przy łóżku chorego (Rad/ D Piel/ Ch T/ Ane):
Klatka piersiowa w projekcji AP (przepona i śródpiersie słabo
uwidaczniają się w pozycji siedzącej).
Kręgosłup szyjny, łącznie z przestrzenią C7 - Th1 ( z pociąganiem za
ramiona),
Miednica.
Pozostałe badania rtg wykonuje się później w sali rtg.
Drenaż jamy opłucnowej w przypadku odmy z nadciśnieniem lub krwiaka
opłucnej (linia środkowo- pachowa, piąta przestrzeń międzyżebrowa; Ch T/
D Piel); przed nacięciem obowiązuje dokładne osłuchanie klatki
piersiowej).
Współczesna
Współczesnakoncepcja
koncepcjaorganizacji
organizacji
systemu
systemuopieki
opiekiwwobrażeniach
obrażeniach
Cewnik do pęcherza moczowego (D Piel); w przypadku złamania lub/ i
uszkodzenia miednicy na wysokości zewnętrznych narządów płciowych:
cewnik zakłada chirurg urazowy (ewentualnie podejmuje decyzję o
założenia cewnika z dostępu nadłonowego).
JEŻELI wstrząs się przedłuża, a nie ma wyraźnego krwotoku zewnętrznego:
Natychmiastowe diagnostyczne nakłucie jamy otrzewnowej (Ch T).
Dootrzewnowa infuzja 500 ml 0.9% NaCl o temperaturze ciała.
Decyzja o operacji ze wskazań nagłych- podejmuje ją naczelny chirurg na
podstawie posiadanych danych.
koncepcja organizacji
standardy postępowania w szpitalu – cd.Współczesna
Po uzyskaniu stabilizacji krążenia:
Uzupełnienie badań (Ch T/ Neu/ SSN/ Ane).
Jeżeli pacjent jest nieprzytomny, a był we wstrząsie: badanie
dopplerowskie jamy brzusznej lub/ i diagnostyczne nakłucie
jamy brzusznej (Ch T/ Rad).
Ustalenie wskazań do tomografii komputerowej głowy.
Ustalenie wskazań do innych badań: arteriografii, tomografii
komputerowej kręgosłupa, miednicy (Ch T/ SSN).
Ustalenie wskazań do konsultacji okulistycznej, laryngologicznej,
z zakresu chirurgii szczękowej (Ch T/ SSN).
Po uzyskaniu stabilizacji krążenia – cd.
Występujące pobudzenie psycho- ruchowe i niepokój wskazywać mogą na
niedotlenienie mózgu; może być wskazana sedacja i zwiotczenie mięśni
poprzecznie prążkowanych; po ocenie neurologicznej; Ane/ SSN.
Kaniulacja tętnicy:
W celu monitorowania ciśnienia tętniczego krwi; oraz w celu
bezpiecznego i prostego pobierania próbek krwi w celu wykonania
badania gazometrycznego; tętnica promieniowa, ramienna, udowa
(Ane/ SSN).
Operacja ze wskazań pilnych - decyzję podejmuje naczelny chirurg po
konsultacji z anestezjologiem.
Profilaktyka przeciwtężcowa.
Profilaktyczna antybiotykoterapia.
standardy
Współczesna
organizacji
systemu
systemuopieki
obrażeniach
Podstawowe czynniki medyczne przyczyniające się do powstawania,
możliwych do uniknięcia, zgonów:
Niewłaściwe zabezpieczenie drożności dróg oddechowych.
Nieadekwatna podaż płynów.
Przeoczone lub opóźnione rozpoznanie ciężkiego obrażenia.
Opóźnienie decyzji o zabiegu operacyjnym.
Opóźnione rozpoczęcie resuscytacji lub interwencji chirurgicznej.
standardy
Współczesna
organizacji
systemu
systemuopieki
obrażeniach
Transport- zadania:
Z miejsca wypadku do szpitala.
Pomiędzy szpitalami.
Kompetentna opieka- musi dostarczać pomocy ratującej
życie tak wewnątrz środka transportu jak i poza nim.
Standardy rozmiaru i wyposażenia
oświetlenia, środków łączności).
Transport- rodzaje:
Naziemny.
Lotniczy.
Wodny.
(medycznego,
standardy
Współczesna
organizacji
systemu
systemuopieki
obrażeniach
Transport naziemny
Racjonalnie rozmieszczony w społeczności.
Jedna jednostka transportowa na każde 40- 50 tysięcy osób w
obszarach miejskich, większa ilość jednostek transportowych w
obszarach wiejskich.
Transport lotniczy głównie śmigłowce
Zalety: możliwość dotarcia w trudnodostępne miejsca, szybki
transport krytycznie chorych pomiędzy szpitalami.
Wady: wysoki koszt, częste wypadki.
Transport wodny
Właściwy jedynie dla obszarów bogatych w akweny wodne lub w
szczególnych sytuacjach- powodzie.
standardy
Współczesna
organizacji
systemu
systemuopieki
obrażeniach
Łączność- jest „nerwem” systemu Medycyny Stanów Nagłych (MSN)
Główne składowe systemu łączności:
Jednolity numer telefonu.
Jedno centrum łączności dla wszystkich służ ratunkowych na 200- 500
tyś. mieszkańców.
Wystarczająca liczba personelu i sprzętu dla jednoczesnego
przyjmowania dwóch rozmów na 10 tyś. mieszkańców/ 24 godziny.
Stała łączność pomiędzy personelem działającym na miejscu zdarzenia
a szpitalami włączonymi do systemy MSN.
Możliwość rejestracji wszystkich rozmów i przechowywania ich przez 2
lata.
Koordynacja współpracy pomiędzy służbami ratunkowymi w przypadku
klęsk żywiołowych i katastrof.
standardy
Współczesna
organizacji
systemu
systemuopieki
obrażeniach
Edukacja:
Szerokich rzesz społeczeństwa w zakresie podstawowych sposobów
podtrzymywania czynności życiowych (BLS).
Służb publicznych (straż pożarna, policja, wojsko) w zakresie BLS.
Studentów medycyny w zakresie BLS i zaawansowanych sposobów
podtrzymywania czynności życiowych (ALS).
Pielęgniarek i paramedyków w zakresie BLS bądź ALS.
Specjalistów medycyny stanów nagłych w zakresie ALS
Główny ciężar w zakresie edukacji powinny przejąć Regionalne Centra
Obrażeniowe
standardy
Analiza efektów i kosztów systemu opieki w obrażeniach
Potrzeby:
Szpitale II- go stopnia (jeden na 200 tyś. mieszkańców).
Szpitale I- go stopnia (jeden na milion mieszkańców).
Wymogi:
Stosowanie jednolitych skali ciężkości obrażeń w opiece przedszpitalnej
(GCS, TS, RTS, PSCO).
Stosowanie jednolitych skali ciężkości obrażeń w opiece szpitalnej (ISS,
AIS, TRISS).
Stałe gromadzenie danych w bazach danych (lokalnych, regionalnych,
krajowych).
Stała analiza efektywności i kosztów na wszystkich etapach działania.
Tylko ok. 15% pacjentów z obrażeniami wymaga leczenia w Centrach
Obrażeniowych; na ich leczenie powinno się przeznaczać ok. 25% całości
kosztów związanych z funkcjonowaniem systemu.
standardy
Współczesna
organizacji
systemu
systemuopieki
obrażeniach
Korzyści systemu opieki w obrażeniach:
60- 70% ofiar obrażeń wielonarządowych stanowi grupę tzw. zgonów
możliwych do uniknięcia.
Badania (San Diego; USA) wykazały, że wprowadzenie systemu
zmniejszyło wskaźnik zgonów możliwych do uniknięcia z 30 do 4%.
Działania lecznicze w ramach systemu zmniejszają stopień inwalidztwa u
ofiar obrażeń.
Szpitale I i II- go stopnia prowadzą edukację dla wszystkich podmiotów
uczestniczących w systemie.
Szpitale pracujące w ramach systemu są odpowiedzialne za planowanie
oraz działanie w przypadkach klęsk żywiołowych i katastrof w skali
lokalnej, regionalnej i krajowej.
Korzyści systemu opieki w obrażeniach w znacznym stopniu rekompensują
nakłady poniesione na jego organizację
standardy
Szczegółowe kryteria segregacji
Obrażenia oka
Oparzenie.
Zranienie, lub rozerwanie gałki ocznej.
Tępe obrażenia gałki ocznej, wymagające operacji.
Obrażenia szyi
Rana penetrująca z ewidentnym obrażeniem trzewnym, lub
naczyniowym.
Złamanie kręgosłupa.
Obrażenia rdzenia kręgowego na każdym poziomie.
Obrażenia klatki piersiowej
Stłuczenie serca.
Krwiak/ odma opłucnowa, wymagające operacji.
Obrażenia dużych naczyń.
Penetrujące rany serca.
Złamanie więcej niż trzech żeber, lub klatka piersiowa cepowata.
Obrażenia brzucha
Obrażenia mniejszego narządu wymagające operacji.
Obrażenia dużego narządu.
Obrażenia naczyń.
Obrażenia kończyn górnych
Zmiażdżenie ręki, lub ramienia.
Amputacja urazowa.
Utrata palca wymagająca jego przyszycia.
Obrażenia kończyn dolnych
Złamanie kości udowej/ miednicy.
Złamanie zamknięte niestabilne.
Złamanie złożone.
Złamanie przezpanewkowe.
Złamanie obustronne.
standardy
Współczesna
organizacji
systemu
systemuopieki
obrażeniach
ŁAŃCUCH PRZEŻYCIA
Opieka przedszpitalna Pacjent
(czynności podtrzymujące życie, stabilizacja)

Opieka szpitalna
(resuscytacja, operacja, intensywna terapia)

Rehabilitacja

Powrót do miejsca w społeczeństwie
Organizacja medycyny ratunkowej…
http://www.machala.info

Waldemar Machała Współczesna koncepcja organizacji systemu

Transkrypt

Podobne dokumenty

Karta Udzielonej Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy