Gra w kolory

Transkrypt

Gra w kolory
Gra w kolory
Grupa 5-6-latków
Karta pracy 8 – Zbuntowany kameleon
Cele ogólne:
1. Spostrzeganie słuchowo-ruchowe muzyki „tzw. zabawy z przerwą w muzyce”
2. Spostrzeganie słuchowo-ruchowe zmian tempa
3. Spostrzeganie czasu trwania dźwięków i realizacja rytmów
4. Ćwiczenia reakcji ruchowej na akcent metryczny
5. Kształtowanie umiejętności sprawności ruchowej i motoryki
Cele szczegółowe:
1. Dziecko potrafi zaśpiewać piosenkę „Kameleon”
2. Dziecko rozpoznaje i potrafi nazwać kolory tęczy
3. Dziecko potrafi wykonać pracę plastyczną „Zbuntowany kameleon”
1. Powitanie
stałym elementem rozpoczynającym dzień lub realizowany temat. Zakończenie kwintą
opadającą na tonikę na neutralnej sylabie „pam” ma podkreślać durową tonację piosenki.
Podobne zakończenia będą miały także inne piosenki i śpiewanki w tej samej skali.
Piosence towarzyszy ruch obrazujący kierunek linii melodycznej oraz rekwizyt –
szyfonowa chusteczka. Dzieci trzymając ją w dłoni, przykucają. Wykonują następujące
ruchy:
takty 1-2 – powoli wstają i machają chusteczką wysoko nad głową, na powitanie
takty 3-4 – kołyszą chusteczką przed sobą w prawo i w lewo
takty 5-6 – ponownie przykucają, machając chusteczką z góry w dół
takty 7-8 – kreślą chusteczką koło na podłodze, przed sobą
W ostatnim takcie podrzucają chusteczkę w górę. Piosenkę można powtórzyć,
przekładając chusteczkę do drugiej dłoni.
Oficyna MM Wydawnictwo Prawnicze - www.oficynamm.pl
2. Posłuchajmy, co mówi muzyka
Dzieci poruszają się w kole zgodnie z muzyką improwizowaną przez nauczyciela na
fortepianie. Będzie to marsz, przyspieszenie do biegu, bieg, zwolnienie i ponowny marsz
ze zmianą kierunku, podskoki oraz rytm:
Nauczyciel zachęca dzieci, aby ułożyły pasujące do rytmu słowa oraz melodię.
Żółte, czy czerwone?
•
•
Dzieci poruszają się po całej sali zgodnie z muzyką. Wszyscy przepasani są różnymi
kolorami szarf – czerwonym, zielonym, żółtym, niebieskim. Na sygnał słowny – jeden
z kolorów – dobierają się w grupę zgodną z hasłem i ustawiają na środku sali.
Pozostałe dzieci odsuwają się na boki, czekając na wywołanie przez nauczycielkę
swojego koloru.
Inną odmianą tej zabawy jest wywoływanie przez nauczyciela par kolorów, np.
„czerwony z zielonym”, wtedy dzieci także dobierają się w odpowiednie pary
3. Piosenka „Kameleon”
Nauczyciel wykonuje z dziećmi dowolne ćwiczenie oddechowe lub emisyjne. Może też
zaśpiewać w formie echa motywy melodyczne w tonacji C-dur. Zarówno ćwiczenia, jak i
motywy omówione są we wcześniejszych scenariuszach. Teraz nauczyciel śpiewa
melodię piosenki, „Kameleon”, potem dodaje słowa, następnie uczy dzieci zachęcając do
powtarzania fragmentów tekstu.
Na koniec piosenkę wykonuje się z akompaniamentem fortepianu. Nauczyciel może
śpiewać całość, dzieci włączają się w znane już fragmenty.
Oficyna MM Wydawnictwo Prawnicze - www.oficynamm.pl
Kolorowo i sportowo
• Na podłodze leżą rozłożone szarfy w kolorze żółtym, czerwonym, zielonym i
niebieskim, w ilości odpowiadającej ilości uczestników zabawy. Nauczycielka
przykleja dzieciom na ubranie naklejki w kolorach szarf (może to być folia
samoprzylepna) i dba o to, aby ilość zielonych karteczek odpowiadała ilości zielonych
szarf. Analogicznie w przypadku pozostałych kolorów. Dzieci chodzą po całej sali
zgodnie z muzyką, pomiędzy szarfami rozłożonymi na kształt kółek. Na hasło np.
„czerwona” wskakują do szarfy czerwonej te dzieci, które mają naklejkę w takim
kolorze i jak najszybciej próbują przeciągnąć szarfę od stóp w kierunku głowy i
ponownie ułożyć ją na podłodze na kształt koła. Podobne zadanie będą miały dzieci
posiadające inne kolory naklejek.
• Ćwiczenie podobne do powyższego, jednak zamiast naklejki tym razem dzieci
trzymają w ręce woreczek z grochem. Chodzą pomiędzy szarfami i na wywołany
kolor wrzucają woreczek z grochem do szarfy w odpowiednim kolorze. W jednej
szarfie może się wtedy znaleźć kilka woreczków.
Oficyna MM Wydawnictwo Prawnicze - www.oficynamm.pl
Ćwiczenia z szarfami można dowolnie urozmaicać, stosując je niekoniecznie na jednych
zajęciach.
4. Kolory tęczy
Nauczyciel rozmawia z dziećmi o sposobie powstawania tęczy i jej kolorach. Oglądając
ilustracje przedstawiające tęczę, dzieci ustalają kolejność kolorów: czerwony,
pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, granatowy, fioletowy. Każdy z kolorów można
wyklaskać, dzieląc słowa na sylaby:
Czer – wo – ny
Po – ma – rań – czo – wy
Żó – łty
Zie – lo – ny
Nie – bie – ski
Gra – na – to – wy
Fio – le – to – wy
Nauczyciel proponuje dzieciom, że wszystkie kolory tęczy zagra na fortepianie. Grając w
taktach o różnym metrum, wyraźnie zaznacza akcent na pierwszą miarę taktu. Dzieci
klaszczą na mocny dźwięk i wraz z nauczycielem wymawiają jednocześnie nazwy
kolorów:
takt dwumiarowy – „żół – ty”,
takt trzymiarowy – „czer – wo – ny”, „zie – lo – ny”, „nie – bie – ski”,
takt czteromiarowy – „gra – na – to – wy”, „fio – le – to – wy”,
takt pięciomiarowy – „po – ma – rań – czo – wy”
Teraz dzieci zakładają na głowy przygotowane przez nauczyciela kolorowe, papierowe
opaski, zgodne z siedmioma kolorami tęczy. Ustawiają się w siedmiu grupach po 2-3
osoby według przyznanych kolorów i trzymają się za ręce, tworząc siedem pasków tęczy.
Tak przygotowane siadają na podłodze i czekają na muzykę w odpowiednim metrum,
aby iść w jej rytmie. Początkowo nauczyciel może mówić kolory razem z dziećmi, grając
na fortepianie, ale na kolejnych zajęciach doprowadza do tego, aby dzieci same
rozpoznawały muzykę i wymieniały kolory, do których „pasuje” ta muzyka.
Zabawę można uprościć, wykorzystując tylko niektóre kolory. Pozostałe można
wprowadzać stopniowo, na końcu kolor pomarańczowy w takcie pięciomiarowym.
5. Zagadka
Nauczyciel układa kolorową tęczę z papierowych pasków albo klocków w odpowiednich
kolorach. Zasłania ją parawanem lub krzesłem. Podczas improwizowanej muzyki dzieci
poruszają się po całej sali, a wyznaczone dziecko dyskretnie zmienia kolejność kolorów
w tęczy. Gdy muzyka milknie, jeden z uczestników zabawy próbuje przywrócić właściwą
kolejność barw.
Teraz inne dziecko zmienia i kolory tęczy, a jeszcze inne je porządkuje.
6. Praca plastyczna – Karta pracy „Zbuntowany kameleon.”
Rysunek przedstawia dżunglę z bardzo mało widocznym kameleonem, ukrytym wśród
pnączy. Gad zbuntował się, że zawsze jest niezauważany. Dziś postanowił przebrać się
Oficyna MM Wydawnictwo Prawnicze - www.oficynamm.pl
tak, aby nikt nie ominął go wzrokiem. Dziecko znajduje go na rysunku i koloruje na taki
kolor, aby był wyraźnie widoczny.
7. Pożegnanie – piosenka „Do widzenia”
Zajęcia kończą się muzycznym pożegnaniem. Piosenka „Do widzenia” może być stałym
elementem kończącym dzień lub realizowany temat.
Piosence towarzyszy ruch oraz rekwizyt – podobnie jak w piosence „Dzień dobry”. Dzieci
trzymając w dłoni szyfonową chusteczkę przykucają. Śpiewając, wykonują następujące
ruchy: takty 1-2 – powoli wstają i machają chusteczką na pożegnanie wysoko nad głową
takty 3-4 – kołyszą chusteczką przed sobą w prawo i w lewo
takty 5-6 – ponownie przykucają machając chusteczką z góry w dół
takty 7-8 – kreślą chusteczką koło po podłodze
W ostatnim takcie podrzucają chusteczkę w górę. Piosenkę można powtórzyć,
przekładając chusteczkę do drugiej dłoni.
Oficyna MM Wydawnictwo Prawnicze - www.oficynamm.pl