PJM i SJM w komunikacji niesłyszących i słyszących użytkowników

W
y
p
e
ł
n
i
a
Nazwa przedmiotu:
Kod przedmiotu:
PJM i SJM w komunikacji niesłyszących i słyszących użytkowników
15.0I43AI04_39
języka
Konwersatorium monograficzne z modułu „Język i komunikacja”
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot / moduł:
Wydział Humanistyczny, Instytut Filozofii
Nazwa kierunku:
Kognitywistyka komunikacji
Forma studiów:
Profil kształcenia:
Specjalność:
stacjonarne, pierwszego stopnia
ogólnoakademicki (A)
Rok / semestr:
Status przedmiotu /modułu:
Język przedmiotu / modułu:
Rok 2 i 3, semestry 4 i 6
Przedmiot do wyboru w ramach
polski
modułu „Język i komunikacja”
ćwiczenia
inne
Forma zajęć
wykład
ćwiczenia
konwersatorium
seminarium
Z
e
s
p
ó
ł
K Wymiar zajęć
―
i
e
Koordynator
przedmiotu / modułu
r
u
Prowadzący
zajęcia
n
k
u
Cel przedmiotu / modułu
Wymagania wstępne
laboratoryjne
(wpisać jakie)
30
Dr hab. Maciej Witek, prof. US
dr Małgorzata Stecewicz
Celem przedmiotów zgłaszanych w ramach modułu „Język i komunikacja” jest
przekazanie studentom wiedzy o szeroko rozumianych uwarunkowaniach ―
poznawczych, biologicznych, kulturowych i innych ― znaczenia i funkcji komunikatu
językowego, a także przygotowanie studentów do samodzielnych rozważań na ten
temat.
Pracownik zgłaszający przedmiot w ramach modułu „Język i komunikacja”
doprecyzowuje wyżej określony cel wskazując konkretne formy dyskursu, funkcji
języka lub uwarunkowań interakcji językowej, których omówieniu poświęcony jest
zgłaszany przez niego przedmiot.
Elementarna wiedza z zakresu językoznawstwa oraz logiki formalnej i nieformalnej.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Pracownik zgłaszający przedmiot w ramach modułu „Język i komunikacja” może
doprecyzować podane niżej efekty kształcenia pod warunkiem zachowania ich
ogólnej treści oraz odniesień do efektów kształcenia dla programu.
Wiedza
Odniesienie do
efektów dla
programu
01 Student rozpoznaje i wyjaśnia tezy i argumenty formułowane
w rozprawach dotyczących tematyki konwersatorium
mieszczącej się w ramach szeroko rozumianych nauk o języku,
informacji i komunikacji, rozpoznaje i przedstawia ich założenia
teoretyczne oraz konsekwencje empiryczne.
K_W09
K_W10
H1A_W07
H1A_W04
H1A_W06
H1A_W07
02 Student zna i charakteryzuje typy komunikacji oraz funkcje
języka uwzględniane w omawianych na zajęciach koncepcjach.
K_W07
H1A_W04
H1A_W06
H1A_W09
S1A_W05
H1A_W09
H1A_W08
H1A_W08
H1A_U02
H1A_U03
K_W13
Umiejętności
Odniesienie do
efektów dla obszaru
03 Nazywa i wymienia zasady rządzące efektywną interakcją
językową, w tym wymianą informacji naukowej.
04 Student samodzielnie definiuje cele swojego rozwoju i
planuje indywidualną ścieżkę kształcenia.
K_W14
K_W15
K_U02
05 Student przygotowuje krótką pracę badawczą na temat
określony przez prowadzącego zajęcia, a jej wyniki publikuje i
upowszechnia za pomocą narzędzi internetowych.
K_U05
06 Student rozpoznaje motywy i cele działań komunikacyjnych
innych ludzi, ustala kryteria i procedury udanej interakcji
K_U09
H1A_U02, H1A_U03
H1A_U06
H1A_U02, H1A_U08
H1A_U09, H1A_U10
H1A_U07
K_U10
K_U12
H1A_U04, H1A_U05
H1A_U04, H1A_U05
K_U07
komunikacyjnej zorientowanej na określony cel.
K_U13
H1A_U04, H1A_U05
07 Student ma świadomość odpowiedzialności za swój rozwój
intelektualny.
K_K01
H1A_K01
Kompetencje
społeczne
1.
2.
3.
4.
5.
6.
08 Student docenia znaczenie wiedzy o mechanizmach
K_K03
H1A_K02
komunikacji językowej dla organizacji efektywnej współpracy w
K_K04
H1A_K03
zespole, chętnie korzysta ze swojej wiedzy eksperckiej
K_K05
H1A_K03
wyjaśniając poznawcze i kulturowe uwarunkowania aktów
K_K10
H1A_K05 H1A_K06
komunikacyjnych.
TREŚCI PROGRAMOWE
Liczba godzin
Konwersatorium: „PJM i SJM w komunikacji niesłyszących i słyszących użytkowników języka”
30
Wprowadzenie w problematykę przedmiotu. Surdopedagogika, surdopsychologia, surdologopedia.
Głusi – Niesłyszący – Głuchoniemi. Co i jak słyszymy? Do czego jest nam potrzebny słuch? Czy
2
brak słuchu to niepełnosprawność?
Sytuacja komunikacyjna osób niesłyszących w różnych fazach życia – osoba niesłysząca w
społeczności słyszących i w społeczności niesłyszących, CODA. Mówić czy migać? Edukacja
2
niesłyszących. Czy głusi muszą uczyć się języka migowego?
Naturalny język migowy a system językowo-migowy. Historia języka migowego. Język czy języki
migowe? Zróżnicowanie narodowych języków migowych. Język migowy jako przedmiot badań
4
naukowych.
Tożsamość językowa i kulturowa Głuchych w USA i w Europie. Głusi w Polsce. Głusi jako
6
mniejszość językowa i kulturowa (teatr, film, poezja migana). Sławni głusi i Głusi.
Wprowadzenie do lingwistyki migowej. Cechy naturalnego języka migowego. Definiowanie,
8
opisywanie, zapisywanie znaków migowych: zapis gestograficzny, Sign Writign.
Nauczanie języka migowego – nauczanie słyszących i niesłyszących, Baby Signs. Przegląd
8
podręczników i słowników. Wybrane znaki ideograficzne i podstawowe elementy gramatyki PJM.
Metody kształcenia
Metody weryfikacji
efektów kształcenia
Forma i warunki zaliczenia
Literatura podstawowa
Literatura uzupełniająca
Wykład konwersatoryjny, dyskusja problemowa, analiza przypadków.
Nr efektu kształcenia
z sylabusa
Sprawdzian ustny
01, 02, 03
Ocena ciągła aktywności na zajęciach
04, 06, 07, 08
Wybór przedmiotu przez studenta
04, 07,
Projekt
05, 06, 08
Pozytywna ocena z ustnego sprawdzianu zaliczeniowego, pozytywna ocena za projekt
zaliczeniowy publikowany i upowszechniany za pomocą narzędzi internetowych.
Studia nad kompetencją językową i komunikacją niesłyszących, red. Świdziński M., Gałkowski
T. UW, Warszawa 2003
K. Krakowiak, Dar języka, Wyd. KUL, Lublin 2012.
Bartnikowska U. Sytuacja społeczna i rodzinna słyszących dzieci niesłyszących rodziców. Wyd.
Edukacyjne AKAPIT, Toruń, 2010
Lane H., Maska dobroczynności. Deprecjacja społeczności głuchych, WSiP, Warszawa, 1996
Grzesiak I., Strukturalna klasyfikacja i systematyzacja znaków PJM dla potrzeb leksykografii
dwujęzycznej. Olsztyn, 2007.
Tomaszewski P., Fonologia wizualna Polskiego Języka Migowego, seria Język Poznanie
Komunikacja, t. 16, Warszawa, 2010.
Stan badań nad Polski Językiem Migowym, Łódź 2008.
Sacks O., Zobaczyć głos. Podróż do świata ciszy. Zysk i S-ka , Poznań 1990.
Romanowska P., Rzeźniczak D., Garncarek M., Migaj migiem. Polski Język Migowy dla
początkujących, Łódź 2011.
Pracownia Lingwistyki Migowej http://www.plm.uw.edu.pl/pl/news
Kosiba O., Grenda P., Leksykon języka migowego, Wydawnictwo Silentium, Bogatynia, 2011.
Gorońska A. Wprowadzenie do Japońskiego Języka Migowego, KIRIN, Toruń 2012.
Szczepankowski B.: Niesłyszący; głusi ; głuchoniemi. Wyrównywanie szans. WSiP, Warszawa,
1999.
Świdziński, M., Jak Głusi przyswajają język: o językach migowych i miganych. [w:] Język
migowy we współczesnym szkolnictwie na świecie i w Polsce. Red. I. Grzesiak. Wydawnictwo
Stanisław Sumowski. Malbork,2007, s. 16-24.
Hendzel J. K., Słownik polskiego języka miganego. Wyd. RAKIEL, Olsztyn, 2000.
Szczepankowski B., Kossakowska B., Wasilewska T. M., Język migowy. Pierwsze kroki, Wyd.
Infopress, Olsztyn 2009
Zapisać ciszę. Podręcznik do nauki języka migowego z wykorzystaniem zapisu SignWriting,
Nowy Sącz 2012.
Szczepankowski B., Język migany w szkole cz. 1. WSiP, Warszawa, 2007
Minirozmówki migowo-polskie, polsko-migowe ze słowniczkiem red.I. Grzesiak
Czajkowska-Kisil M., Opis gramatyczny Polskiego Języka Migowego> Rozprawa doktorska.
UW, Warszawa, 2014
NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Liczba godzin
Zajęcia dydaktyczne
Przygotowanie się do zajęć
Studiowanie literatury
Udział w konsultacjach
Udział w egzaminie / zaliczeniu
Przygotowanie projektu / eseju / itp.
Przygotowanie się do egzaminu / zaliczenia
Inne (np. udział w warsztatach przedmiotowych,
prezentacja wyników projektu itp.)
ŁĄCZNY nakład pracy studenta w godz.
Liczba godzin wymagających bezpośredniego kontaktu
z prowadzącym zajęcia:
Liczba punktów ECTS
.
.
30
—
10
9
4
12
10
—
75
43
3