Kształtowanie terenów sportowo-rekreacyjnych dla dzieci i młodzieży

Rok
akademicki:
2014/2015
Grupa
przedmiotów:
Numer
katalogowy:
Nazwa przedmiotu
Kształtowanie terenów sportoworekreacyjnych dla dzieci i młodzieży
Tłumaczenie nazwy na jęz.
angielski
Planning of sport and recreation areas for children and youth
Kierunek studiów
Architektura krajobrazu
Koordynator przedmiotu
dr inż. Agnieszka Gawłowska
Prowadzący zajęcia
dr inż. Agnieszka Gawłowska, dr inż. Magdalena Błaszczyk
Jednostka realizująca
Katedra Architektury Krajobrazu
ECTS
4
Wydział, dla którego przedmiot jest
realizowany
Status przedmiotu
Przedmiot specjalizacyjny
Stopień II rok I
Cykl dydaktyczny
Semestr zimowy
Jęz. wykładowy: polski
Założenia i cele przedmiotu
 Poszerzenie wiedzy studentów na temat zasad kształtowania bezpiecznych, atrakcyjnych i
wszechstronnie rozwijających dzieci terenów zabaw oraz terenów sportowo-rekreacyjnych
dla młodzieży.
 Wymagana wiedza realizowana na przedmiotach: Budownictwo i materiałoznawstwo,
Roboty ziemne, Budowa DFA, Urządzanie zieleni, Projektowanie obiektów architektury
krajobrazu, Dendrologia
Formy dydaktyczne, liczba godzin
Ćwiczenia projektowe : liczba godzin 30, Ćwiczenia terenowe: liczba godzin 15
Metody dydaktyczne
Pełny opis przedmiotu
Wymagania formalne (przedmioty
wprowadzające)
Założenia wstępne
Efekty kształcenia
Sposób weryfikacji efektów
kształcenia
stacjonarne
Projekt, studium przypadku, rozwiązywanie problemu - zajęcia praktyczne, konsultacje –
opracowania studialne.
Celem ćwiczeń jest: zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami z zakresu pojęcia
zabawy, teorii i rodzajów zabaw, ich roli i znaczenia w życiu i rozwoju dzieci, zapoznanie z rolą
przyrody w kształtowaniu terenów zabaw, zasadami bezpieczeństwa, sposobami określania
zagrożeń oraz zapobiegania wypadkom na placach zabaw, zasadami oceny placów zabaw
pod względem atrakcyjności i możliwością ich modernizacji, zapoznanie z przepisami
prawnymi odnoszącymi się do placów zabaw,
Budownictwo i materiałoznawstwo – sem. 2, Roboty ziemne – sem. 3, Budowa DFA – sem. 4,
Urządzanie zieleni – sem. 5., pielęgnowanie obiektów architektury krajobrazu – sem.7
Znajomość zasad kształtowania i urządzania obiektów arch. krajobrazu, stosowania materiałów
budowlanych materiału roślinnego oraz technologii budowlanych; umiejętność opracowywania
dokumentacji projektowych.
01. posiada wiedzę na temat możliwości i sposobów projektowania terenów rekreacyjnych
dla dzieci i młodzieży z wykorzystaniem potencjału środowiska przyrodniczego
02. potrafi wykonywać opracowania studialne z zakresu oceny środowiska i krajobrazu na
potrzeby projektowania terenów zabaw i rekreacji
03. potrafi oceniać tereny zabaw i rekreacji, określać zagrożenia oraz zapobiegać wypadkom
na placach zabaw na podstawie bada ń terenowych oraz przepisów prawnych
04. potrafi współdziałać w zespole z innymi projektantami
01 – 04– ocena wynikająca z obserwacji studenta w trakcie zajęć (aktywność), ocena
wykonania zadania projektowego na zadany temat, przygotowanie zespołowej analizy
zdefiniowanego problemu, ocena wystąpień i prezentacji w trakcie zajęć
Forma dokumentacji osiągniętych
efektów kształcenia
złożone projekty, prace pisemne, prezentacje własne studentów
Elementy i wagi mające wpływ na
ocenę końcową
Ocena wystąpień i prezentacji
Ocena wykonania zadań studialnych
Obecność na zajęciach
Miejsce realizacji zajęć
Mieszane (sala wykładowa, teren)
= 20%
= 50%
= 30%
Literatura podstawowa i uzupełniająca:
1. Beltzig G., 2001: Księga placów zabaw. Typoscript. Wrocław.
2. Kosmala M., 1979: Dlaczego place zabaw nie bawią dzieci. Architektura 1-2; s.49-60
3. Kosmala M., 1983: Podstawy doboru roślin przy przedszkolach. Wychowanie w przedszkolu nr 10 s.574-581, nr 11 s.633-639
4. Kosmala M., 1988: Czynniki warunkujące dobór wyposażenia terenów zabaw dla dzieci. Problemy Architektury Krajobrazu t.1:
147-57.
5. Kosmala M., 1995: Metoda oceny zagrożenia wypadkowego dzieci na terenach zabaw. Rozprawy naukowe i monografie. Wyd.
SGGW, Warszawa
6. Kosmala M., Leszczyński J., 2003: Ogródki jordanowskie pod lupą normalizacji. Normalizacja nr 11. Warszawa: 33-37.
7. Kosmala M., 2003: Dr H. Jordan i jego park dla dzieci i młodzieży w Krakowie. Mat. seminaryjne: Place zabaw początkiem życia
publicznego. Lublin: 13-23.
8. Kubiak E., 2001: Historia powstania, rozwój i organizacja ogrodów dziecięcych im. W.E. Rau’a. Hygeia nr 22. Polskie
Tow. Higieniczne, Warszawa
9. Materiały seminaryjne z konferencji organizowanych przez UM Wrocławia 1998-2002
10. Normy wyposażenia placów zabaw i nawierzchni amortyzujących upadki na placach zabaw – PN-EN-1176-1 do 7, PNEN-1177
11. Okoń W., 1986: Zabawa a rzeczywistość. PWN, Warszawa
12. Orzeszek-Gajewska B., 1982: Kształtowanie terenów zieleni w miastach. PWN, Warszawa.
13. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich
usytuowanie
14. Ustawa – Prawo Budowlane
15. Vasta R., Haith M.M., Miller S.A., 1995: Psychologia dziecka. WSiP, Warszawa
UWAGI:
Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot
Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla
osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału
nauczycieli akademickich:
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak
zajęcia laboratoryjne, projektowe, itp.:
100 h
2,5 ECTS
3 ECTS
Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu
Nr /symbol
efektu
01
02
03
04
Wymienione w wierszu efekty kształcenia
posiada wiedzę na temat możliwości i sposobów
projektowania terenów rekreacyjnych dla dzieci i młodzieży
z wykorzystaniem potencjału środowiska przyrodniczego
potrafi wykonywać opracowania studialne z zakresu oceny
środowiska i krajobrazu na potrzeby projektowania terenów
zabaw i rekreacji
potrafi oceniać tereny zabaw i rekreacji, określać zagrożenia
oraz zapobiegać wypadkom na placach zabaw na podstawie
bada ń terenowych oraz przepisów prawnych
potrafi współdziałać w zespole z innymi projektantami
Odniesienie do efektów dla programu
kształcenia na kierunku
AK2_W05
AK2_U03
AK2_U02
AK2_K01