Wszystkim, którzy o nas pamiętają

"Wszystkim, którzy o nas pamiętają"
Seweryn Krajewski, Agnieszka Osiecka
Bywa, że za chmurą oceanu znikną
przyjaciele, tak się często dzieje, Ale
jeśli żyją w Twej pamięci, nie potrzeba
więcej, bo tam żyje serce, Właśnie tam,
niedaleko, biały świt nas obudzi. Do
tych tras, do tych ludzi, z dawnych lat
powracamy.
Wszystkim, którzy o nas pamiętają, posyłamy
kwiaty z naszych drzew. Niech się płomień
naszych kwiatów zawsze pali, jak się pali ten
serdeczny śpiew. Wszystkim, którzy o nas
pamiętają, dziękujemy z głębi naszych dusz.
Hej, wędrowcze! Ty nas wołaj z ciemnej dali i
z muzyczki naszej sobie wróż.
Każdy miewa przerwy w życiorysie, znika
jak zaklęty, bierze złe zakręty. Ale nawet
jeśli długo milczy, to godziny liczy: marzec,
grudzień, styczeń… Właśnie tam, niedaleko,
nowy świt nas obudzi. Do tych tras, do tych
ludzi z dawnych lat powracamy.
Wszystkim, którzy o nas pamiętają, posyłamy
kwiaty z naszych drzew. Niech się płomień
naszych kwiatów zawsze pali, jak się pali ten
serdeczny śpiew.
Wszystkim, którzy o nas pamiętają,
dziękujemy z głębi naszych dusz. Hej,
wędrowcze! Ty nas wołaj z ciemnej dali i z
muzyczki naszej sobie wróż
Hej, wędrowcze! Ty nas wołaj z ciemnej dali
i z muzyczki naszej sobie wróż.