100 - Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
Transkrypt
100 - Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
Stanisław Bednarek Zespół Teorii Nanostruktur i Nanourządzeń Katedra Informatyki Stosowanej i Fizyki Komputerowej WFiIS AGH Operacje na spinie pojedynczego elektronu w zastosowaniu do budowy bramek logicznych komputera kwantowego Prezentowany materiał ukazał się w: S. Bednarek, K. Lis, B. Szafran Phys. Rev. B77, (2008) 115320 S. Bednarek, B. Szafran, R.J. Dudek and K. Lis Phys. Rev. Lett. 100, 12685 (2008) S. Bednarek, B. Szafran, Phys. Rev. Lett. 101, 216805 (2008) S. Bednarek B. Szafran, Nanotechnology 20 (2009) 065402 Plan wkładu. 1. Spin elektronu jako nośnik bitu kwantowego 2. Stan dotychczasowych koncepcji wykonywania operacji na spinach elektronu. 4. Indukowane kropki i druty kwantowe. 6. Oddziaływanie spin-orbita w nanostrukturach półprzewodnikowych 7. Propozycja konstrukcji podstawowych bramek kwantowych 8. Podsumowanie. Co musimy wiedzieć o komputerze kwantowym? Komputer klasyczny Jednostka pamięci Liczba stanów bit klasyczny dwa kwantowy bit kwantowy kubit ∞ 0 i1 α 0 + β1 lub lub ↓ i↑ α ↓ + β ↑ Operacje wykonujemy kolejno na każdym stanie Operacje wykonujemy jednocześnie na obu stanach bazowych Bit klasyczny realizujemy na dwustanowym układzie elektronicznym Co może stanowić nośnik bitu kwantowego? Dowolny układ kwantowy o dwóch stanach bazowych: 0,1 Najbardziej obiecującym nośnikiem bitu kwantowego jest spin elektronu, ponieważ: 1. Spin elektronu posiada dokładnie dwa stany bazowe 2. Odporność na oddziaływanie z otoczeniem (długi czas koherencji) Potrzebne więc będą nanourządzenia, w których na spinie elektronu będzie można wykonywać operacje odpowiadające kwantowym bramkom logicznym. Dotychczasowe konstrukcje i ich teoretyczne modelowanie metal gate blocking barrier QW bufor V(y) 10nm ALAs 10 nm GaAs AlAs substrate W studni kwantowej pojawia się 2D gaz elektronowy S. Bednarek, B. Szafran, and K. Lis Phys. Rev. B77, 115320 (2008) Napięcie przyłożone do elektrod wypycha spod nich elektrony J. M. Elzerman et al. (Delft -Holandia) Appl. Phys. Lett. 94, 4617 (2004) Operacje na spinach w eksperymencie: umieszczamy w nanourządzeniu pojedynczy elektron R. Hanson et al. (Delft -Holandia) Zeeman Energy and Spin Relaxation in a One-Electro Quantum Dot Phys. Rev. Lett. 91, 196802 (2003) Przykładamy pole magnetyczne B=0 spin B=10T ∆E Obrót spinu – mikrofala O odpowiedniej energii ω = ∆ E = 0.2 meV ⇒ λ=6 mm Operacje na spinach w eksperymencie: Obrót spinu wymaga: • zewnętrznego pola magnetycznego • mikrofali o długości kilku milimetrów ⇒ Trudności z budową rejestrów wielokubitowych Jeżeli kubity tworzące rejestr umieścimy w odległościach nanometrowych stracimy możliwość wykonywania operacji na pojedynczych kubitach. Czy możliwe jest inne rozwiązanie nie wymagające mikrofal i pola magnetycznego? Spróbujmy w tym celu wykorzystać efekt „induktonowy”, czyli samoogniskowanie funkcji falowej elektronu Nadające elektronowi własności solitonu. Przypomnienie pojęcia „induktonu” lub inaczej efektu samoogniskowania elektronowej funkcji falowej V(z) metal AlGaAs GaAs AlGaAs Elektron z Elektron znajdujący się w studni kwantowej powoduje redystrybucję Pojawia się potencjał uwięzienia bocznego ładunku na dolnej powierzchni metalu aż do wyzerowania równoległej do formujący funkcję falową elektronu w stabilny pakiet falowy powierzchni składowej pola. mający podczas ruchu własności solitonu. Poza stabilnością kształtu, najciekawszą własnością induktonu jest Jego zdolność do pokonywania przeszkód. (niezwykła dla cząstki kwantowej) Indukton podobnie jak cząstka klasyczna potrafi tunelować lub odbijać się od przeszkód z prawdopodobieństwem 100% symulacje\rozpraszanie1.exe W jaki sposób opisujemy własności Induktonu? Znajdujemy Hamiltonian induktonu, który zawiera energię kinetyczną elektronu 2 ∂ 2 ∂2 2 + + U H= − 2 2m ∂ x ∂y oraz energię stacjonarne potencjalną, którą stanowi potencjał pochodzący Rozwiązania znajdujemy rozwiązując bezczasowe równanie odSchroedingera: obrazu: ρ + ( r′ ) 2 U(H r ,ψd ) == E − ψκ e ∫ d r ′ 2 ′ ( r − r ) + 4d 2 metal Rozwiązania niestacjonarne znajdujemy rozwiązując równanie Schroedingera zależne od czasu: AlGaAs ∂ i ψ ( x, t ) = H( t )GaAs ψ ( x, t ) ∂t AlGaAs Elektron Metodę obrazów stosujemy tylko wtedy, gdy metalowa elektroda na powierzchni struktury jest nieskończoną płaszczyzną metal AlGaAs GaAs AlGaAs W realnych nanourządzeniach warunek ten na ogół nie jest spłeniony Metalowe elektrody mają skończone rozmiary metalowe elektrody AlGaAs GaAs AlGaAs Otaczamy całe nanourządzenie trójwymiarowym prostopadłościanem i w nim znajdujemy rozkład potencjału rozwiązując Równanie Poissona 1 ∇ Φ ( r) = ρ ( r) εε0 2 ⇒ U( r ) = − eΦ ( r ) Uwaga! W symulacjach zależnych od czasu, równanie Poissona rozwiązujemy w każdej chwili czasowej. Indukowane kropki kwantowe S. Bednarek, B. Szafran, R.J. Dudek and K. Lis “Induced Quantum Dots and Wires: Electron Storage and Delivery” Phys. Rev. Lett. 100, 12685 (2008) 200 0.0 280 260 160 220 200 180 160 -1.0 120 80 -2.0 140 120 120 40 160 200 x [nm] 240 280 D [nm] energy [meV] y [nm] 240 -3.0 0 100 200 300 b [nm] 400 Indukowane druty kwantowe 400 80 0.0 350 250 200 150 100 50 0 0 100 200 x [nm] 300 400 -0.4 70 Dx, Dy [nm] energy [meV] y [nm] 300 -0.8 60 -1.2 -1.6 0 100 200 300 b [nm] 50 400 Indukowane kropki i druty kwantowe 800.00 e3 700.00 Ve3=-0.1mV Ve2=-0.15 Ve1=0. Ve3=-0.1mV Ve2=0 Ve1=-0.1mV Ve3=-0.1mV Ve2=-0.1mV Ve1=0 600.00 500.00 400.00 e2 300.00 200.00 100.00 0.00 0.00 e1 100.00 200.00 Indukowane kropki i druty kwantowe x [nm] 700 800 (b) (a) 700 600 600 500 500 400 400 300 300 200 200 100 100 0 10 30 50 t [ps] 70 0 0 200 y [nm] x [nm] 800 500.00 450.00 400.00 Możliwy jest również ruch po zakrzywionej trajektorii 350.00 300.00 250.00 200.00 150.00 100.00 50.00 0.00 0.00 50.00 100.00 150.00 200.00 250.00 300.00 350.00 400.00 500.00 500.00 450.00 450.00 400.00 400.00 350.00 350.00 przeprowadzenie elektronu pomiędzy dowolnymi punktami nanourządzenia 300.00 300.00 250.00 250.00 200.00 200.00 150.00 150.00 100.00 100.00 50.00 50.00 0.00 0.00 0.00 0.00 50.00 50.00 100.00 150.00 150.00 200.00 200.00 250.00 250.00 300.00 300.00 350.00 350.00 100.00 Zastosowanie efektu ? Udaje się przetransportować elektron pomiędzy różnymi elementami nanourządzenia !!!!! z prawdopodobieństwem 100% !!!!! funkcja falowa elektronu ulega niewielkim deformacjom Pierwszym pomysłem zastosowania efektu był transport elektronu w polu magnetycznym, w którym dzięki domieszkom magnetycznym można uzyskać lokalne niejednorodności pozwalające na wykonywanie kontrolowanych operacji na spinie elektronu. Pomysł ten został jednak zastąpiony lepszym! Do wykonania operacji na spinie elektronu można użyć oddziaływania spin-orbita Oddziaływanie spin-orbita Równanie Diraca c→ ∞ Równanie Schrödingera + ( Poprawki relatywistyczne ) 2 σ ⋅ ∇ V( r ) × p̂ ~ p̂ H= + V(r ) + + ............... 2 2 2m 4m 0 c Oddziaływanie spin-orbita Oddziaływanie spin-orbita Oddziaływanie spin-orbita powoduje obrót spinu elektronu przy jego ruchu w obecności gradientu potencjału (np. pola elektrycznego) ( σ ⋅ ∇ V( r ) × p̂ H so = 2 4m 0 c 2 ) W typowych nanostrukturach półprzewodnikowych jest wystarczająco silne do wykonywania operacji na spinie elektronu (a) 1.0 (b) 0.0 -0.5 λ SO -1.0 0 40 80 120 time [ps] 160 <σ> 0.5 σz σx σy Po pokonania w kierunku osi „z” odcinka λso=1700nm spin elektronu obraca się o 360o Wokół osi „x” (symulacja wykonana dla Si) Oddziaływanie spin-orbita Efekt wykorzystamy zmuszając elektron do ruchu po krzywej zamkniętej z [nm] przy ruchu w kierunku „z” spin obraca się wokół osi „x” podobnie przy ruchu w kierunku „x” spin obraca się wokół osi „z” 700 600 500 400 300 200 100 0 0 200 400 600 x [nm] S. Bednarek, B. Szafran, “Spin rotations induced by an electron running in closed trajectories in gated semiconductor nanodevices” Phys. Rev. Lett. 101, 216805 (2008) 800 1000 Bramka negacji NOT U NOT ↑ = ↓ σ z → σ −z U NOT ↓ = ↑ σ −z → σ z x [nm] 1200 1.0 0.5 800 B A C D 0.0 <σ> x, z [nm] z [nm] 700 C 600 500 400 D spin orientation B 300 e 3 200 100 e 4 e2 A e1 0 0 200 400 600 800 1000 σz σx σy 400 -0.5 0 0 40 80 120 time [ps] 160 -1.0 200 bramka_NOT\NOT.exe 1200 1 ( x + z) z′ = 2 bramka_Hadamarda\bramka_Hadamarda.exe 1000 C z' [nm] 800 Bramka Hadamarda D 600 B x′ = 1 ( x − z) 2 200 0 0 e3 e4 ( ) σz→ σx ( ) σ −z → σ −x 1 ↑ + ↓ 2 1 UH ↓ = ↑ − ↓ 2 400 UH ↑ = A e2 e1 200 400 600 x' [nm] 1200 1.0 A B C D 800 0.0 <σ> x', z' [nm] 0.5 400 -0.5 0 0 50 100 150 time [ps] 200 -1.0 σz σx σy Nanourządzenie pozwalające na wykonanie na spinie elektronu dowolnej sekwencji operacji logicznych 1200 Ux(π/2) 1000 Uz(π) 800 Uz(-π) UNOT e3 e10 NOT Hadamarda Zmiany fazy 600 Ux(-π/2) (-π/2) UUxx(π) 400 200 Uz(π/2) UH e8 e4 e11 e5 e6 e7 e9 Uπ e2 e12 e13 Uz(-π/2) Ux(-π) 0 0 400 800 S. Bednarek B. Szafran, „Gated combo nanodevice for sequential operations on single electron spin” Nanotechnology 20 (2009) 065402 Podsumowanie •Pod metalowymi elektrodami umieszczonymi na powierzchni nanostruktury elektron może być transportowany w postaci stabilnego do dowolnego miejsca w nanourządzeniu. •Elektron może być transportowany zarówno po liniach prostych jak i łamanych z prawdopodobieństwem 100%. •W nanostrukturach półprzewodnikowych półprzewodnikowych oddziaływanie spin-orbita jest na tyle silne, że elektron pokonujący drogę rzędu kilkuset nm obraca swój spin o1800. •Łącząc oba efekty można zbudować nanourządzenia wykonujące na spinie elektronu dowolną operację. Podsumowanie •Udało się zasymulować działanie trzech jednokubitowych kwantowych bramek logicznych operujących na spinie elektronu •Można również Bramki zbudować NOT nanourządzenie, Bramki NOT Bramki wykonujące na spinie Hadamarda jednego elektronu Bramki Hadamarda Bramki zmiany dowolną sekwencję operacjifazy logicznych. Bramki zmiany fazy •W porównaniu z dotychczasowymi konstrukcjami zaproponowane nanourządzenia mają szereg zalet: Operacje są sterowane przyłożonymi do elektrod niewielkimi napięciami (.1mV) Nie wymagają mikrofal ani zewnętrznych pól magnetycznych Po połączeniu kubitów w rejestry wieokubitowe, bez trudu mogą być wykonywane operacje logiczne na pojedynczych kubitach