opis techniczny

-1-
OPIS TECHNICZNY
do projektu budowlanego architektury
1. PODSTAWA OPRACOWANIA
1.1. Zlecenie i program określony przez Inwestora.
1.2. Wizja lokalna i pomiary inwentaryzacyjne.
1.3. Decyzja Kujawso-Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w
Bydgoszczy zn. WINB.WOP.7721.125.2015 KK z dnia 12 sierpnia 2015 r.
1.4. Uzgodnienia robocze z Inwestorem, Konserwatorem Zabytków i Plastykiem Miejskim.
1.5. Mapa ewidencyjna terenu.
2. PRZEDMIOT OPRACOWANIA
Przedmiotem opracowania jest remont konserwatorski elewacji frontowych
i szczytowych ponad dachem części niższych budynku mieszkalnego wielorodzinnego
w granicach działki nr ewid. 69/2 w obrębie 98 przy ul. Nowy Rynek 1 w Bydgoszczy.
3. CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA
Budynek narożnikowy usytuowany w zwartej zabudowie pierzei północnej ulicy Nowy
Rynek, u zbiegu ze zwartą pierzeją wschodnią ulicy Wąskiej.
Założony na planie nieregularnej litery U, którą tworzą centralnie usytuowana prostokątna
część główna oraz skrzydła przylegające do niej od strony wschodniej i zachodniej,
wypełniające przestrzeń do granic nieruchomości, w tym wschodnie z dobudówką
oficynową sięgającą w głąb działki.
Zarówno część główna, trzykondygnacyjna z poddaszem użytkowym, jak i skrzydła,
identyczne wysokościowo, dwukondygnacyjne, również z poddaszem użytkowym,
są w całości podpiwniczone, kryte dachem płaskim, zasadniczo dwuspadowym,
na fragmentach pulpitowym.
Kompleks zrealizowany został ok. końca XIX wieku w technologii tradycyjnej, na którą
składają się ściany murowane są z cegły, obustronnie otynkowane, stropy typu DMS nad
piwnicą, wyżej drewniane, schody drewniane, dachy o konstrukcji drewnianej, kryte papą.
Elewacje przyuliczne wpisują się harmonijnie w skalę przestrzenną sąsiedniej zabudowy.
Mają tożsame rozwiązania nadające całości jednorodny charakter.
Elewacja od ulicy Nowy Rynek odzwierciedla układ budynków. Jest trzyczęściowa,
wyniesiona w partii centralnej, obniżona po bokach. Symetryczna część centralna jest
5-osiowa, skrzydła w zwierciadlanym odbiciu, wschodnie 4-osiowe i zachodnie 3-osiowe.
W przyziemiu każdej z części mieszczą się wejścia na wysokim cokole ze schodami
zewnętrznymi, a w skrajnej osi wschodniej części środkowej dodatkowo przejazd bramny.
Rytm okien o wykroju zasadniczo prostokątnym, przełamany jest odmiennie
potraktowanymi pionami podkreślającymi oś centralną oraz wejścia do skrzydeł.
-2-
W poziomie I piętra części centralnej rozwiązany jest balkon wsparty na wydatnych,
bogato dekorowanych konsolach, obwiedziony balustradą ażurową stalową.
Całości kompozycji dopełniają liczne i bogate elementy detalu, na które składają się:
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
wysunięty cokół,
boniowanie partii międzygzymsowych parteru, I i II piętra imitujące bloki kamienne,
gzyms kordonowy między parterem, a I piętrem,
gzymsy parapetowe odrębne pod oknami części głównej parteru oraz ciągle pod oknami
pozostałymi,
gzyms podokapowe, w tym ząbkowany w części głównej
wydatne gzymsy okapowe skrzynkowe wsparte na konsolach,
oprawa okien osi centralnej budynku w formie:
• żłobkowanych pilastrów z głowicami kompozytowymi w poziomie I piętra spiętych
gzymsem prostym dźwigającym na skrajach sterczyny na postumentach,
• w poziomie II piętra pilastrów z przewiązkami połączonych łukiem biforyjnym, nad
którym rozbudowany wydatny gzyms trójkątny,
oprawy okien I piętra nad wejściami do części bocznych budynku w formie pilastrów
zdobionych płycinami, spiętych belką prostą i żłobkowaną łukową, z tłem między
belkami dekorowanym płycinami i główką
oprawy pozostałych otworów parteru, I i II piętra w formie:
• opasek prostych wokół otworów okiennych i drzwiowych parteru,
• opasek prostych podwójnych w poziomie I piętra z płycinami nadokiennymi
i gzymsami prostymi wspartymi na konsolkach dekorowanych główkami,
• opasek prostych wokół okien II piętra z płycinami nadokiennymi i gzymsami
prostymi,
pas między gzymsem kordonowym i parapetowym w poziomie I piętra dekorowany
pilastrami na przedłużeniu opasek okiennych i płycinami podokiennymi,
pas żłobkowanych pilastrów płycin między oknami poddasza w częściach bocznych
budynku,
pas płycin dekorowanych girlandami między oknami poddasza części głównej.
Elewacja od ulicy Wąskiej 6-osiowa stanowi na całej długości kontynuację frontu (w tym
detalu) części niższej zachodniej.
Elewacje szczytowe części głównej ponad dachami skrzydeł są proste i gładkie, bez detalu.
Obecny stan techniczny elementów zewnętrznych obiektu jest nierównomierny i ogólnie
niezadowalający. Elewacje są zniszczone. Stwierdzono zawilgocenie ścian cokołowych,
pęknięcia ścian i nadproży, zły stan tynków, zły stan blacharki, wykończeń i akcesoriów
elewacyjnych oraz bardzo zły stan oryginalnej stolarki okiennej.
Niezależnie od stwierdzonych wad, stan techniczny elewacji pozwala na
przeprowadzenie projektowanego zakresu robót remontowych i dociepleniowych.
4. STAN PRAWNY
Nieruchomość stanowi własność „Wspólnoty Mieszkaniowej NOWY RYNEK 1”.
-3-
5. ZAKRES OGÓLNY PRAC PROJEKTOWYCH
• remont konserwatorski elewacji frontowych (południowo-zachodniej i zachodniej)
uwzględniający odtworzenie częściowo zatraconych detali architektonicznych,
• remont konserwatorski elewacji szczytowych wschodnich wyższej i niższej ponad
dachami własnym oraz sąsiada oraz elewacji szczytowej zachodniej ponad dachem,
• remont balkonu od strony południowo-zachodniej,
• wymiana okien piwnicznych,
• wszelkie prace uzupełniające wynikające z zakresu remontu, jak przełożenie
rozprowadzeń instalacyjnych, wymiana blacharki, konserwacja elementów drewnianych
i stalowych, wymiana akcesoriów elewacyjnych, itp.
6. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ
Obiekt kwalifikuje się do kategorii ZLIV zagrożenia ludzi oraz z uwagi na
wysokość nieprzekraczającą z poddaszem czterech kondygnacji do budynków
niskich (N).
Projektowany zakres robót sprowadzający się do remontu elewacji frontowej nie zmienia
istniejących uwarunkowań w zakresie wymogów przeciwpożarowych.
7. INFORMACJA
DOTYCZĄCA
ZDROWIA (BIOZ)
BEZPIECZEŃSTWA
I
OCHRONY
Zgodnie z art. 21a ust. 1a Prawa Budowlanego inwestycja zalicza się do przedsięwzięć
wymagających sporządzenia planu BIOZ, z uwagi na:
• przewidywany czas trwania robót powyżej 30 dni i liczbę pracowników,
• charakter robót, organizację i miejsce prowadzenia stwarzające ryzyko powstania
zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia ludzi w szczególności:
−
−
−
−
przygniecenia lub uderzenia przedmiotem spadającym,
upadku z wysokości,
uszkodzenia ciała (złamania, skaleczenia, zachlapania oczu, itp.),
porażenia prądem.
Potencjalnymi źródłami zagrożeń związanymi z inwestycją są:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
roboty w czynnym obiekcie,
roboty na granicy z nieruchomościami sąsiadów,
roboty ponad dachami części niższych,
roboty w pasie dróg komunikacji ogólnej,
roboty na wysokości (na dachach, rusztowaniach i drabinach),
roboty rozbiórkowe (demontaż blacharki, skuwanie tynków i posadzki balkonowej,
demontaż stolarki),
roboty naprawcze kominów,
roboty naprawcze murów (wzmacnianie pęknięć i nadproży, przemurowania),
roboty montażowe stolarki okiennej,
roboty odtworzeniowe i montażowe detali architektonicznych,
-4-
• roboty tynkarskie i malarskie,
• roboty naprawcze balkonu i posadzkarskie,
• roboty związane z remontem stopni
i nawierzchni podwórzowej,
• roboty ślusarskie,
• prace z elektronarzędziami.
wejściowych,
studzienek
piwnicznych
Przed przystąpieniem do robót kierownik budowy winien sporządzić lub zapewnić
sporządzenie planu BIOZ, następnie dopilnować wdrożenia jego ustaleń, zwłaszcza:
• wyznaczenia i oznakowania granic budowy w celu zabezpieczenia przed dostępem osób
postronnych,
• wyznaczenia stref komunikacyjnych i składowych, ze zmianą organizacji ruchu
pieszego,
• umieszczenia na budowie tablicy informacyjnej o planie BIOZ,
• przeprowadzenia instruktażu pracowników w zakresie wykonywanych robót
i wynikających z nich zagrożeń,
• wyposażenia pracowników w sprzęt ochrony osobistej,
• sprawowania ciągłego nadzoru nad prowadzonymi robotami, stanem technicznym
używanego sprzętu, stanem technicznym ochrony osobistej oraz zabezpieczeniem
i oznakowaniem terenu budowy,
• wykonywania robót niebezpiecznych pod zwiększonym nadzorem,
• prowadzenia dokumentacji budowy.
Prace na wysokości należy prowadzić z rusztowań stojących, posiadających aktualny
certyfikat na znak bezpieczeństwa. Rusztowania muszą być montowane zgodnie
z instrukcją producenta. Podlegają odbiorowi przez kierownika budowy po ustawieniu oraz
codziennemu przeglądowi.
8. CHARAKTERYSTYKA ENERGETYCZNA BUDYNKU
Projekt przewiduje wyłącznie remont elewacji frontowych i szczytowych budynku,
z wyłączeniem docieplenia. Odstąpiono od sporządzania charakterystyki energetycznej,
gdyż wartości przenikania ciepła przegród budowlanych nie będą spełnione.
9. PARAMETRY BUDYNKU
9.1. CZĘŚĆ GŁÓWNA (CENTRALNA)
–
–
–
–
–
–
długość elewacji frontowej od ul. Nowy Rynek
szerokość
wysokość elewacji frontowej od terenu do okapu
wysokość elewacji frontowej od terenu do kalenicy
powierzchnia zabudowy
kubatura
–
17,00 m
–
12,30m
– 14,13÷14,48 m
– 15,28÷15,63 m
–
213,00 m2
–
3 550,00 m3
-5-
9.2. CZĘŚĆ NIŻSZA WSCHODNIA (ZE SKRZYDŁEM)
–
–
–
–
–
–
długość elewacji frontowej od ul. Nowy Rynek
szerokość
wysokość elewacji frontowej od terenu do okapu
wysokość elewacji frontowej od terenu do kalenicy
powierzchnia zabudowy
kubatura
–
11,75 m
–
20,40 m
– 11,22÷11,35 m
– 12,22÷12,35 m
–
180,00 m2
–
2 400,00 m3
9.3. CZĘŚĆ NIŻSZA ZACHODNIA
–
–
–
–
–
–
długość elewacji frontowej od ul. Nowy Rynek
szerokość
wysokość elewacji frontowej od terenu do okapu
wysokość elewacji frontowej od terenu do kalenicy
powierzchnia zabudowy
kubatura
–
11,75 m
–
19,60 m
– 10,86÷10,93 m
– 11,86÷11,93 m
–
288,00 m2
–
3 850,00 m3
10. OPIS BUDOWLANY
STAN ISTNIEJĄCY
Patrz pkt. 3.
10.1. REMONT
KONSERWATORSKI ELEWACJI FRONTOWYCH ORAZ ŚCIAN SZCZYTOWYCH
ELEWACJI FRONTOWYCH PONAD DACHAMI CZĘŚCI NIŻSZYCH
ZAKRES PRAC:
Remont uwzględniający naprawę uszkodzeń technicznych, naprawę, uzupełnienie
i uszlachetnienie tynków, naprawę i odtworzenie detalu architektonicznego,
malowanie farbą silikatową. Wykluczone jest docieplanie.
a) Tynki zniszczone, o słabej przyczepności skuć:
–
–
–
–
–
cokół
nadziemie elewacji południowo-zachodniej
nadziemie elewacji zachodniej
ściany szczytowe części wyższej nad dachami
ściana szczytowa wschodnia części niższej nad dachem sąsiada
–
100%
– ok. 30%
–
100%
– ok. 30%
–
100%
Pozostawić, wszędzie, gdzie to możliwe tynki na detalach architektonicznych.
b) Zdemontować wszelkie elementy obce, wprowadzone w trakcie eksploatacji budynku.
c) Przeprowadzić przegląd rozprowadzeń instalacyjnych:
− nieużyteczne mocowania i instalacje usunąć,
− konieczne dla dalszego funkcjonowania budynku wymienić zgodnie
z wymogami technicznymi w sposób pozwalający na ukrycie (z wyjątkiem
instalacji odgromowej) w bruzdach pod tynkiem.
-6-
d) Wyremontować uszkodzenia techniczne ścian:
• pęknięcia naprawić w technologii wzmacniania i stabilizacji uszkodzonych
konstrukcji murowych, np. BRUTT SAVER zgodnie załączonymi rysunkami,
następnie wzmocnić na całej długości pasami szer. 30,0 cm z siatki stalowej
zbrojącej o oczkach 15 x 15 mm,
• cegły luźne umocować, skorodowane partie muru (ok. 2%) wymienić
z zastosowaniem cegły ceramicznej pełnej kl.15 i zapraw jednoskładnikowych
o niskim module elastyczności,
e) Po wykonaniu prac naprawczych ściany oczyścić mechanicznie z powłok malarskich
wykwitów, kurzu i innych zanieczyszczeń, zmyć wodą pod ciśnieniem, osuszyć
i zagruntować preparatem CERESIT CT17.
f) Przygotowane powierzchnie cokołu otynkować następującym zestawem:
– obrzutka z tynku podkładowego CERESIT CR 61 z dodatkiem emulsji kontaktowej
CERESIT CC81, grub. warstwy ok. 0,5 cm,
– tynk podkładowy gruntująco-wyrównawczy CERESIT CR61, grub. ok. 1,0 cm,
– powłoka uszczelniająca w strefie przygruntowej CERESIT CR166/powłoka
krystalizująca CRYSTALISER CR90,
– tynk renowacyjny specjalistyczny CERESIT CR 62, grub. ok. 2,0 cm.
g) Na powierzchniach nadziemia wykonać prace naprawcze jn.:
– gruntowanie podłoża oraz odpowiednio uzupełnienie tynków w miejscach ubytków
lub wykonanie nowych tynków z zastosowaniem:
• obrzutki z tynku podkładowego CERESIT CR 61 z dodatkiem emulsji
kontaktowej CERESIT CC81, grub. warstwy ok. 0,5 cm,
• tynku renowacyjnego specjalistycznego CERESIT CR 62, grub. ok. 2 x1,0 cm,
– gruntowanie całej powierzchni ścian,
– wykończenie tynkiem cienkowarstwowym mineralnym gładkim CERESIT CT34,
ziarno 0 ÷ 0,6 mm, gr. warstwy 0 ÷ 3,0 mm.
h) Naprawić detale architektoniczne istniejące i zrekonstruować zatracone na podstawie
detali i śladów zachowanych oraz dyspozycji rysunkowych:
− profile pasmowe, płyciny i boniowanie odtworzyć metodą ciągniętą przy pomocy
wzorników, z użyciem specjalnych lekkich, plastycznych zapraw mineralnych do
wykonywania nowych detali i naprawy ubytków,
− zadbać o staranne wyprowadzenie płaszczyzn, krawędzi i linii oraz wycyzelowanie
poszczególnych elementów detalu,
− elementy o formie neregularnej i reliefy naprawić przy użyciu zapraw jw. oraz
szybkowiążącej mineralnej zaprawy do odlewów,
− brakujące profile sztukatorskie odtworzyć poprzez wykonanie odlewów
z elementów zachowanych z zastosowaniem gipsu ceramicznego zbrojonego
włóknem polipropylenowym.
− profile zatracone , tj. sterczyny i konole dobrać (w uzgodnieniu z projektantem)
z oferty standardowych wysokowartościowych detali sztukatorskich, np. z
materiału VEROFIL (konglomerat glinokrzemianu i spoiwa) z oferty firmy STO
alternatywnie gipsu ceramicznego lub betonu zbrojonego włóknem
polipropylenowym,
− naprawione i uzupełnione detale uszlachetnić tynkiem cienkowarstwowym
mineralnym gładkim CERESIT CT34, ziarno 0 ÷ 0,6 mm, gr. warstwy 0 ÷ 3,0 mm.
-7-
i) W zakresie detali do pełnego odtworzenia przewidzieć:
− elewacja południowo-zachodnia
• opaski żłobkowane przy oknie biforyjnym na II piętrze osi cenralnej,
• sterczyny na postumentach przy oknie biforyjnym jw. – 2 szt.
• girlandę kwiatową w lewym skrajnym polu płycinowym poddaszowym części
wyższej – 1 szt.
• pasmo dekoracyjne kostkowe nad centralnym oknem poddaszowym części
wyższej – ok. 1,5 m
• konsole pod gzymsem okapowym – ok. 138 szt.
− elewacja zachodnia
• boniowanie imitujące bloki kamienne, w tym głębsze na parterze i płytsze
w obrębie I piętra,
• profilowane opaski zagłębione przy oknach I piętra – 2 szt.,
• uzupełnienie konsol podpierających gzymsy nadokienne i opasek
poddkonsolowych przy oknach I piętra (12 szt.), w tym pełne odtworzenie jednej
konsoli z główką,
• żłobkowanie na pilastrach (15 szt.) w poziomie poddasza,
• żłobkowanie na płycinach międzyokiennych (8 szt.) w poziomie poddasza,
• konsole pod gzymsem okapowym – ok. 72 szt.
j) Wykończone powierzchnie ścian i detali zagruntować preparatem SiliMal OPTOLITH
i pomalować 2xfarbą elewacyjną silikatową z palety HASE (stosując technikę
krzyżową). Miejsca szczególnie narażone na zawilgocenie zabezpieczyć preparatem
hydrofobowym SARSIL H14/R.
10.2. ROBOTY BLACHARSKIE
a) Rynny i obróbki przyrynnowe zachować. Rury deszczowe oraz obróbki i opierzenia
elewacyjne, w tym pokrycie trójkątnego rozbudowanego gzymsu nad oknami
biforyjnymi w poziomie II piętra elewacji od ul. Nowy Rynek wymienić.
b) Opierzenia na styku ściana – gzymsy, również ściana – attyki dachowe, wykonać
po uprzednim zabezpieczeniu taśmami uszczelniającymi.
c) Uzupełniająco wprowadzić opierzenia na projektowanych przewieszonych detalach
architektonicznych.
d) Na nowoprojektowane obróbki zastosować blachę gr. 0,7 mm tytanowo-cynkową.
e) Blachę układać na przekładce izolacyjnej z folii lub papy. Mocować z zastosowaniem
odpowiednich do tego typu materiału łączników.
W miejsce łączenia mechanicznego i folii, blachę można mocować z użyciem kleju
ENKOLIT, który stanowi jednocześnie przeponę oddzielającą od podłoża.
10.3. REMONT DREWNIANYCH GZYMSÓW SKRZYNKOWYCH
a) Sprawdzić stan techniczny desek poszyciowych stanowiących obudowę gzymsów,
jak również elementów mocujących gzyms do podłoża ściennego. Mocowania w razie
potrzeby wymienić lub wzmocnić pod nadzorem Inspektora.
b) Elementy poszycia uszkodzone i zawilgocone wymienić z zastosowaniem desek
identycznych jak demontowane, grubości nie mniejszej niż 2,5 cm. Prace wykonać
w sposób pozwalający na nadanie całości jednakowej formy architektonicznej.
-8-
c) Drewno adaptowane oczyścić z warstw farby i nalotów organicznych, odpylić.
Zabezpieczyć (w tym również elementy odtwarzane) preparatem impregnującym
FOBOS M4 chroniącym przed korozją biologiczną, zagrzybieniem wilgocią i ogniem
(do trudnozapalności), stosując ilość preparatu i cykl konserwacji ściśle według
wskazań producenta.
d) Pomalować preparatem kryjącym, np. DREWNOCHRON BARIERA, zgodnie
z kolorystyką elewacji.
10.4. REMONT KOMINÓW
a) Wyremontować kominy wyeksponowane od strony elewacji frontowych:
− tynki odspojone skuć, powierzchnie oczyścić i odpylić,
− uszkodzone partie ścian przemurować,
− naprawić w razie potrzeby obróbki blacharskie przydachowe,
− uzupełnić tynki w nawiązaniu do rozwiązań i grubości istniejących.
b) Powierzchnie zabezpieczyć preparatem hydrofobowym. Pozostawić w stanie
naturalnym, bez malowania.
c) Klamry naprawić i wyremontować jak inne elementy stalowe – patrz pkt 10.9.
10.5. REMONT BALKONU
a) Tynki balkonowe na spodzie i obrzeżach oraz warstwy posadzkowe skuć do poziomu
płyty konstrukcyjnej.
Wezwać projektanta celem dokonania oceny stanu technicznego i nośności
konstrukcji balkonu oraz podjęcia decyzji ws. ewentualnego wzmocnienia.
b) Gdy wzmacnianie konstrukcji nośnej nie okaże się konieczne wykonać prace jn:
− spody i obrzeża otynkować analogicznie jak cokół budynku – patrz pkt. 10.1.
− naprawić podłoże pod warstwy posadzkowe
• skorodowany, wykruszony beton płyt usunąć,
• powierzchnie oczyścić z luźnych pozostałości, pyłu, brudu i porostów, zmyć
wodą pod ciśnieniem, osuszyć
• jeżeli korozja dotarła do zbrojenia, usunąć z niego beton, aż do miejsc
nieskorodowanych, oczyścić pręty i przedmuchać sprężonym powietrzem,
• stal zabezpieczyć mineralną powłoką antykorozyjną CERESIT CD30,
• beton zwilżyć wodą, następnie nałożyć warstwę kontaktową CERESIT CD30,
• w zależności od głębokości ubytku zastosować zaprawę CERESIT CD25
lub CD26.
− ułożyć nową posadzkę o układzie warstw:
•
•
•
•
•
płytki ceramiczne spoinowane uelastycznioną zaprawą CERESIT CE 43
zaprawa klejąca CERESIT CM 17
powłoka uszczelniająca CERESIT CR 90
warstwa spadkowa z masy posadzkowej wodoodpornej CERESIT CN 87
warstwa kontaktowa CERESIT CN 87 z dodatkiem emulsji CERESIT CC 81
c) Posadzkę wyprofilować ze spadkiem min. 1% do odwodnienia. Na połączeniu ze
ścianami zastosować taśmę uszczelniającą CERESIT CL152, sznur dylatacyjny CS40
oraz spoinowanie z poliuretanu CERESIT CS29.
-9-
d) W ramach remontu uwzględnić dodatkowo:
− wykonanie kołnierzy opierzających wzdłuż obrzeży płyt – patrz pkt. 10.2,
− wykonanie wzdłuż ściany cokoliku wys. 10,0 cm z płytek ceramicznych,
− remont balustrady stalowej – patrz pkt. 10.9.
10.6. PROGI, PODESTY I STOPNIE WEJŚCIOWE
a) Stopnie przy wejściach do budynku naprawić jn.:
− wymienić deski progowe, stopnicowe i podstopnicowe na drewniane z drewna
twardego grubości odpowiednio min. 4,5 cm i 3,2 cm,
− drewno zabezpieczyć do stopnia nierozprzestrzeniania ognia preparatem FOBOS
M4 lub OGNIOCHRON i pomalować lazurą impregnująco-barwiącą.
b) Przy bramie wjazdowej większe nierówności skuć, następnie wyprofilować
i wyrównać wysokość progu cementową gr. min. 5,0 cm, uwzględniając okucie
obrzeża kątownikiem w sposób pozwalający na wytworzenie przylgi dla bramy.
10.7. STOLARKA OKIENNA
a) Okna piwniczne wymienić na drewniane, o współczynniku przenikania ciepła zestawu
(ramy i szyby) co najmniej Ukmax=1,8 W/m2xK:
− wym. 95x30 cm - 10 szt.
95x60 cm - 3 szt.
b) Okna schodzące poniżej poziom terenu zabezpieczyć przed napływaniem wody
krawężnikiem chodnikowym wyniesionym na wys. ok 10,0 cm, osadzonym w świetle
ościeży ściany piwnicznej, zlicowanym od strony zewnętrznej.
10.8. STOLARKA DRZWIOWA
a) Drzwi drewniane wejściowe od strony ulicy Nowy Rynek (3 szt.) odświeżyć lazurą
do drewna w kolorystyce istniejącej.
b) Drzwi stalowe przejazdu bramnego od strony ulicy Nowy Rynek (1 szt.)
wyremontować jak inne elementy stalowe – patrz pkt 10.9.
10.9. KONSERWACJA I CZĘŚCIOWA WYMIANA ŚLUSARKI
a) Pracami objąć:
•
•
•
•
•
bramę stalową z naświetlem,
balustradę balkonową,
kraty okienne,
pochwyty przy wejściach do budynku,
klamry kominowe.
b) Elementy jw. wyremontować:
• sprawdzić i naprawić mocowania,
• elementy silnie skorodowane wymienić, z zachowaniem (w szczególności
w balustradzie) istniejącej formy i detalu, drobniejsze uszkodzenia naprawić,
• powierzchnie oczyścić z powłok malarskich i rdzy, odpylić i odtłuścić,
• malować farbą chlorokauczukową przeciwrdzewną gruntującą, podkładową
i nawierzchniową.
- 10 -
10.10. ROBOTY DODATKOWE
a) Wyremontować i odświeżyć akcesoria, podejścia i szafki instalacyjne:
• sprawdzić i naprawić mocowania,
• powierzchnie oczyścić z farby i rdzy, odpylić, odtłuścić i pomalować jw.
b) Wymienić uchwyty na flagi i numer policyjny.
Zastosować elementy systemowe, w tym numer policyjny podświetlany.
c) Zdemontować istniejące szyldy reklamowe.
Przed ponownym zawieszeniem należy bezwzględnie uzgodnić ich formę
plastyczną i miejsce usytuowania z Miejskim Konserwatorem Zabytków.
11. KOLORYSTYKA ELEWACJI
Budynek malować zgodnie z kartą kolorów i planszami rysunkowymi projektu.
UWAGA:
Podana kolorystyka bazuje na wyrobach i symbolach kolorów firmy HASE.
Numery kolorów wyrobów innych firm nie pokrywają się, stąd w przypadku zmiany należy
dokonać stosownej korekty, posługując się oryginalnym próbnikiem.
Z uwagi na zafałszowanie koloru wynikające z niedoskonałości wydruku, przy wyborze
kolorów kierować się wyłącznie podaną numeracją. Przed przystąpieniem do malowania
należy wykonać próby na fragmentach elewacji pozwalające na ostateczne uściślenie
kolorów w uzgodnieniu z Konserwatorem Zabytków.