3. ←↑→ 3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA
Transkrypt
3. ←↑→ 3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA
3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA
1
3.
3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA
Analizując płaski stan naprężenia posługujemy się składowymi tensora naprężenia w postaci wektora
= { x , y , xy }
(3.1)
Za dodatnie składowe uznajemy te, których zwroty są ze składowymi jak pokazano na rysunku:
y
yx
x
y
xy
x
xy
yx
y
x
Rys. 3.1. Znakowanie składowych naprężeń
Wartości składowych wektora naprężenia w stosunku do układu obróconego o kąt zapisujemy:
x ,= x cos2 y sin 2 2 xy sin cos
(3.2)
y ,= x sin 2 y cos2 −2 xy sin cos
(3.3)
x ' y ' =− x − y sin cos xy cos 2 −sin 2
(3.4)
lub krócej w postaci macierzowej
' =T
(3.5)
gdzie wektory ' i opisują stan naprężenia odniesiony odpowiednio do układu współrzędnych
obróconych i wyjściowych.
Macierz transformacji zapisujemy w postaci:
J.Gieczewski, M.Kończal, A.Krzysztoń, D.Mejbaum, N.Roszak, M.Wojciechowski, J.Wojtkowiak
AlmaMater
3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA
[
c 2 s2
T = s2
c2
−sc sc
2 sc
−2 sc
c 2 −s 2
]
2
(3.6)
Wygodnie jest przedstawić te zależności wykorzystując wzory na kąty podwójne. Otrzymamy
wówczas
x ,=
x y x − y
cos2 xy sin 2
2
2
(3.7)
y ,=
x y x − y
−
cos2 − xy sin 2
2
2
(3.8)
x ' y ' =−
x − y
sin 2 xy cos2
2
(3.9)
Muszą być oczywiście spełnione warunki, które nazywamy warunkami niezmienniczości lub krócej
niezmiennikami, które zapiszemy następująco:
x y = x ' y ' =const.
(3.10)
x y −2xy = x ' y ' −2x ' y ' =const.
(3.11)
Aby znaleźć kierunki osi głównych naprężeń i ekstremalne naprężenia główne należy obliczyć
ekstremum równania (3.7) względem kąta . Po zróżniczkowaniu i przyrównaniu do zera otrzymamy:
tg 2 gł =
y
I , II = x
±
2
2 xy
x − y
(3.12)
2
x − y
2xy
2
(3.13)
Maksymalne naprężenia ścinające odniesione są do układu współrzędnych obróconego o kąt / 4 w
stosunku do układu osi głównych. Te wartości wynoszą:
' MAX =
2
x y
2xy
2
(3.14)
Jeśli będziemy mówić o stanie odkształcenia, będziemy posługiwać się wektorem opisującym
składowe odniesione do układu (x0y) w postaci:
J.Gieczewski, M.Kończal, A.Krzysztoń, D.Mejbaum, N.Roszak, M.Wojciechowski, J.Wojtkowiak
AlmaMater
3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA
3
= { x y xy }
(3.15)
Zależności geometryczne nazywane związkami Cauchy'ego przy użyciu opisu przemieszczeń u i v,
odpowiednio w kierunkach osi x i y, wyrażone będą w postaci:
x=
∂u
∂x
y=
∂v
∂y
xy =
∂u ∂v
∂y ∂x
(3.16)
Związki pomiędzy przemieszczeniami a odkształceniami pokazano na rysunku poniżej:
v
∂v
dy
∂y
∂u
∂y
dy
y,v
∂u
dy
∂y
v
∂v
∂x
u
dx
∂v
dx
∂x
∂u
u
dx
∂x
x,u
Rys. 3.2. Przemieszczenia i odkształcenia dla elementu płaskiego
W zapisie macierzowym związki (3.16) można przedstawić następująco
=Lu
(3.17)
gdzie wektor u=[u , v ]T , natomiast macierz L jest operatorem różniczkowym, który dla problemu
dwuwymiarowego przyjmuje postać:
[ ]
∂
∂x
L= 0
∂
∂y
0
∂
∂y
∂
∂x
(3.18)
W płaskim stanie naprężenia (płaszczyzna x0y) niektóre składowe tego stanu są równe zeru:
J.Gieczewski, M.Kończal, A.Krzysztoń, D.Mejbaum, N.Roszak, M.Wojciechowski, J.Wojtkowiak
AlmaMater
3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA
4
z =0
xz =0
(3.19)
yz =0
Co pociąga również za sobą fakt, że niektóre składowe odkształceń są równe zeru:
xz =0
yz =0
(3.20)
a wartość z ≠0
Odpowiednie zależności przedstawiają się następująco
x=
1
− y
E x
1
y = y − x
E
xy =
21
1
xy =
xy
G
E
z =− x y
E
(3.21)
(3.22)
lub w postaci relacji odwrotnej
x=
E
x y
1−2
E
y=
y x
1−2
xy =
gdzie
=
E
E
xy =
xy
21
1−2
(3.23)
(3.24)
1 −
2
Powyższe zależności można zapisać macierzowo w postaci
=C
J.Gieczewski, M.Kończal, A.Krzysztoń, D.Mejbaum, N.Roszak, M.Wojciechowski, J.Wojtkowiak
(3.25)
AlmaMater
3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA
5
gdzie
C=
[
1 −
0
1
− 1
0
E
0
0 21
]
(3.26)
lub odwrotnie
=D
(3.27)
gdzie
D=C −1=
[ ]
1 0
E
1 0
2
1−
0 0
(3.28)
W płaskim stanie odkształcenia następujące składowe są równe zeru:
z =0
xz =0
yz =0
(3.29)
xz =0
yz =0
natomiast
z ≠0
(3.30)
Odpowiednie zależności fizyczne przedstawiają się następująco
x=
1
− y − z
E x
1
y = y − x − z
E
xy =
21
xy
E
(3.31)
(3.32)
oraz
J.Gieczewski, M.Kończal, A.Krzysztoń, D.Mejbaum, N.Roszak, M.Wojciechowski, J.Wojtkowiak
AlmaMater
3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA
z=
1
− x − y z =0
E
6
(3.33)
skąd
z = y x
(3.34)
Podstawiając powyższy rezultat do wzorów (3.31) i (3.32) otrzymamy ostatecznie
x=
1
[ 1− x − y ]
E
(3.35)
y=
1
[ 1− y − x ]
E
(3.36)
21
xy
E
(3.37)
x=
E
[ 1− x − y ]
11−2
(3.38)
y=
E
[ 1− y − x ]
11−2
(3.39)
E
21 xy
(3.40)
xy =
lub odwracając zależności:
xy =
W zapisie macierzowym zapiszemy:
C=
[
1− − 0
1
− 1− 0
E
0
0
2
]
(3.41)
oraz
E
D=C =
11−2
−1
[
1−
1−
0
0
0
0
1−2
2
]
J.Gieczewski, M.Kończal, A.Krzysztoń, D.Mejbaum, N.Roszak, M.Wojciechowski, J.Wojtkowiak
(3.42)
AlmaMater