Aktywizujące metody nauczania w klasach I-III

Aktywizujące metody nauczania w klasach I-III
1. UCZENIE SIĘ – proces prowadzący do zmian w sposobie MYŚLENIA
DIAŁANIA I ODCZUWANIA
Teoria humanistyczna zakłada, że:
• człowiek z natury zdolny jest do uczenia się,
• każdy człowiek jest jednostką twórczą,
• podmiotowe traktowanie ucznia gwarantuje poczucie
bezpieczeństwa,
• podmiotowe traktowanie ucznia gwarantuje prawo do godności i
liczenie się z jego potrzebami i możliwościami,
• rzeczywiste uczenie się odbywa się poprzez doświadczenie,
• uczenie się jest efektywne, gdy angażuje nie tylko umysł, ale i
emocje,
• samoocena jest kluczowym aspektem procesu uczenia się.
2. UCZENIE SIĘ PRZEZ DOŚWIADCZENIE
„Słyszę i zapominam
Widzę i pamiętam
Robię i rozumiem”
Konfucjusz
Fundamentem uczenia się – jest uczenie się przez doświadczenie, a opiera się
ono na trzech założeniach:
1. Najlepiej uczymy się wtedy – gdy jesteśmy włączeni w przeżycie
dostarczające nauki.
2. Wiedzę najlepiej odkrywamy samodzielnie.
3. Uczymy się z zapałem – jeśli mamy możliwość wyboru celu i
sposobu nauki.
Tworząc zatem środowisko dydaktyczne nauczyciel nie może pominąć
najskuteczniejszego sposobu uczenia się – jakim jest UCZENIE SIĘ W
DZIAŁANIU inaczej UCZENIE SIĘ PRZEZ DOŚWIADCZENIE.
Doświadczalne uczenie się to sposób do zrozumienia świata, to także droga do
efektywnego rozwoju własnego.
W doświadczalnym uczeniu się ucznia – nauczyciel, w przeciwieństwie do
nauczycieli stosujących nauczanie tradycyjne,:
• jest „ułatwiającym” zdobywanie wiedzy, a nie „dostarczającym”,
• zachęca do poszukiwań - zamiast podawać nudne informacje,
• stwarza warunki do dokonywania własnych odkryć,
• dużą wagę przywiązuje do przemyśleń uczniów,
• raczej stawia pytania niż podaje gotową wiedzę.
Aby umożliwić uczniowi uczenie się w działaniu, nauczyciel zobowiązany jest
tworzyć jak najwięcej sytuacji bogatych w przeżycia, które będą angażowały
aktywność ucznia. Takich doświadczeń i sytuacji edukacyjnych niewątpliwie
dostarcza stosowanie aktywizujących metod i techniki nauczania.
3. UCZENIE SIĘ W GRUPIE I Z GRUPĄ
„Najłatwiej rozwijać się w grupie”
T.Niwiński
Korzyści, jakie płyną z uczenia się w grupie.
Porównaj je z tradycyjnym systemem klasowym!
−
−
−
−
−
−
−
Uczenie się w grupie:
zwiększa poczucie bezpieczeństwa,
daje możliwość wymiany doświadczeń,
poprawia relacje między uczniami,
pomaga dostrzec siebie na tle grupy,
inspiruje,
zwiększa odpowiedzialność za siebie i innych,
szczególnie pomaga dzieciom mniej zdolnym i niepełnosprawnym
(daje poczucie akceptacji),
−
−
−
−
stwarza poczucie przynależności do grupy,
kształci umiejętność współpracy,
nie stresuje,
wspomaga budowanie postawy prospołecznej.
−
−
−
−
−
Zasady pracy w grupie:
ilość osób: 4-6
zaplanowany skład grupy
zaplanowane zadania
włączanie do zadań dzieci objętych integracją
role: kapitan (lider), sekretarz, sprawozdawca
4. ROLA NAUCZYCIELA W AKTYWIZUJĄCYM PROCESIE
NAUCZANIA.
„Mądry nauczyciel nie zaprasza Cię do skarbnicy
swej mądrości. Pokazuje Ci raczej drogę do
wzbogacenia własnej”
Kahlil Gibran
Nauczyciel jako fachowiec, który organizuje proces uczenia się, a od ucznia
wymaga:
• poszukiwania,
• dyskutowania,
• wymiany doświadczeń, zadawania pytań,
• wyszukiwanie informacji,
• porządkowania,
• aż w końcu rozwiązywania problemów.
Przy tak ogromnym wzroście informacji i zmian zachodzących w świecie
niemożliwe jest, aby nauczyciel był ekspertem w danej dziedzinie wiedzy – od
tego są naukowcy i profesjonalni badacze.
Nauczyciel nie musi wiedzieć wszystkiego, ale MOŻE I POWINIEN wyposażyć
swoich uczniów w podstawowe umiejętności radzenia sobie z gwałtownie
zmieniającą się rzeczywistością.
5. Refleksje na zakończenie
• zajęcia warsztatowe prowadzone metodami aktywizującymi są
ciekawe, interesujące,
• dzieci aktywnie uczestniczą w zajęciach,
• dzieci są zaangażowane w sposób czynny,
• dzieci rozwijają się intelektualnie, emocjonalnie,
• dzieci są bardziej otwarte w stosunku do innych,
• pomagają sobie wzajemnie w sytuacjach problemowych,
• zajęcia warsztatowe pozwalają uaktywnić kilka zmysłów
jednocześnie,
• nauczyciel ma szansę poznać dziecko z innej strony, odkryć jego
talenty, atuty.
opracowała: mgr Adriana Łasińska
Bibliografia:
1. Taraszkiewicz M.: Jak uczyć lepiej? Warszawa 2000.
2. Arends R.I.: Uczymy się nauczać. Warszawa 1994.